8 Μάρτη, Απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα

Αθήνα: 1. 12:00 Προπύλαια – Σύνταγμα, 2. Χαυτεία 3. 13:00 πλατεία Κλαυθμώνος

Θεσσαλονίκη: 10:30 Καμάρα και 12:00 στο Άγαλμα Βενιζέλου

Πάτρα: 10:30 στην πλατεία Γεωργίου

Ηράκλειο: 11:00 στην πλατεία Ελευθερίας

Χανιά: 10:00 στην πλατεία Αγοράς

Ιωάννινα: 11:00 Περιφέρεια, Πλατεία Πύρρου

Βόλος: 12:00 Θόλος, 13:00 στην πλατεία Αγίου Νικολάου

Ξάνθη: 12:00 και 13:00 στην πλατεία Δημοκρατίας (ρολόι)

υπόλοιπα καλέσματα:

Αγρίνιο: 12:00, Κεντρική Πλατεία
Αίγιο: 10.30, Τρίγωνη Πλατεία
Αλεξανδρούπολη: 12:00, Δημαρχείο
Αλιβέρι: 13:00, Άγαλμα Λιγνιτωρύχου
Αμαλιάδα: 09:30, Πλατεία Αγ. Αθανασίου
Αμύνταιο: 12:00, Κεντρική Πλατεία
Άμφισσα: 12:30, Πλατεία Κεχαγιά (πάνω πλατεία)
Αργοστόλι: 12:00, Κεντρική Πλατεία
Άρτα: 10:00, Πλατεία Κιλκίς
Αταλάντη: 12:00, Κεντρική Πλατεία
Βέροια: 10.30: και 18:00, Πλ. Δημαρχείου
Βόλος: 12:00, Θόλος
Γιάννενα: 11:00, Κεντρική Πλατεία
Γιαννιτσά: 18:00, Πεζόδρομος
Δράμα: 11:30 Κεντρική Πλατεία
Έδεσσα: 19:00, Σταθμός ΟΣΕ
Ελασσόνα: 12:00, Κεντρική Πλατεία
Ζάκυνθος: 10:00, Πλ. Αγίου Μάρκου
Ηγουμενίτσα: 18:30, Πλατεία Δημαρχείου
Ηράκλειο: 11:00, Πλατεία Ελευθερίας
Θάσος: 12:00, Πλατεία Λιμένα
Θήβα: 12:00, Κεντρική Πλατεία
Ιεράπετρα: 18:30, Πλατεία Ελευθερίας
Ικαρία: 12:00, Πλατεία Αγ. Κηρύκου
Ιστιαία: 12:00, Κεντρική Πλατεία
Καβάλα: 12:00, Κεντρική Πλατεία
Καλαμάτα, 10:30, Κεντρική Πλατεία
Καρπενήσι, 19:00, Κεντρική Πλατεία
Καρδίτσα, 11:00, Κεντρική Πλατεία
Καρλόβασι Σάμου: 12:00, Πλατεία Καρλοβάσου
Καρπενήσι: 19:00, Κεντρική Πλατεία
Καστοριά: 11:30, Αντιπεριφέρεια
Κατερίνη: 18:00, Κεντρική Πλατεία
Κέρκυρα, 11:30, Εργατικό Κέντρο και έξω από τα γενικά λύκεια
Κεφαλονιά, 12:00, Κεντρική Πλατεία Αργοστολίου
Κιλκίς, 18:00, Πλατεία Ειρήνης
Κοζάνη: 13:00, Κεντρική Πλατεία
Κομοτηνή, 12:00 κεντρική πλατεία
Κόρινθος: 12:00, Περιβολάκια
Κυπαρισσία: 11:00, Δημαρχείο
Κως: 11:00, έξω από το νοσοκομείο
Λαμία: 12:00, Πλατεία Πάρκου
Λάρισα: 12:00 Κεντρική Πλατεία
Λέρος: 11:00, έξω από το νοσοκομείο
Λευκάδα: 11:00, Πλατεία Αγίου Μηνά
Λήμνος: 10:30, λιμάνι Μύρινας
Λιβαδειά: 12:00, Κεντρική Πλατεία
Μαντούδι: 13:00, κεντρική πλατεία
Μυτιλήνη: 11:00 και 18:30 πλατεία Σαπφούς
Νάουσα: 10:00, Κεντρική Πλατεία
Ναύπακτος: 11:00, πλατεία Φαρμάκη
Ναύπλιο: 12:30, Δημαρχείο
Πάρος: 12:00, πλατεία Μαντώ Μαυρογένους
Πολύγυρος: 18:00, πλατεία δημαρχείου
Πρέβεζα: 10:30 παλιό ΚΤΕΛ Πρέβεζας
Πύργος, 10:00, Κεντρική Πλατεία
Ρέθυμνο: 11:00, Δημαρχείο
Ρόδος: 12:00 το μεσημέρι συγκέντρωση μαθητών, φοιτητών στο Δημαρχείο και στις 18.00 συγκέντρωση σωματείων στην Πλατεία Κύπρου.
Σάμος: 12:00, Πλατεία Πυθαγόρα
Σαντορίνη: 11:30, Πλατεία Φηρών
Σέρρες: 18:30, Πλατεία Ελευθερίας
Σητεία: 18:30, πλατεία Ηρώων
Σκόπελος: 19:00, Παραλία
Σκύδρα: 17:00 στο Δημαρχείο
Σύρος: 10:30, Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου
Τήνος: 11:30, Παραλία
Τρίκαλα: 12:00, Πλατεία Ρήγα Φεραίου
Τρίπολη: 12:30, Πλατεία Πετρινού
Φλώρινα: 13:00, Πλατεία Μόδη
Χαλκίδα: 12:00, Δικαστήρια
Χανιά: 10:00, Πλατεία Δημοτικής Αγοράς
Χίος: 12:00, Πλατεία Βουνακίου

ΑΘΗΝΑ

Προπύλαια και Σύνταγμα

Μαθητική – φοιτητική _πορεία_

ΤΕΤΑΡΤΗ 8/3, μια εβδομάδα μετά από εκείνο το πρωινό… ΚΛΕΙΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΑΘΗΝΑ 12:00 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Το “Στείλε όταν φτάσεις” δεν έφτασε ποτέ, εκδίκηση θα πάρουμε για σένανε, μικρέ…

Από τα ξημερώματα της Τετάρτης 1/3 τίποτα δεν είναι ίδιο.

Οι εικόνες από τα Τέμπη μας συγκλόνισαν. Τα πολλά “γιατί” είναι ακόμα στο μυαλό μας.

Ακόμα περισσότερο μας έχει συγκλονίσει η τεράστια προσπάθεια από την κυβέρνηση, όλα τα κόμματα που ήταν πριν κυβερνήσεις, την εταιρία, συγκεκριμένα ΜΜΕ και διάφορα παπαγαλάκια να μην δοθούν απαντήσεις στις πραγματικές αιτίες αυτού του εγκλήματος, να μην αναλάβει κανένας αυτές τις δολοφονικές ευθύνες. Τη στιγμή που οι εργαζόμενοι στα τρένα χρόνια, μήνες φώναζαν, έλεγαν πως αργά ή γρήγορα θα υπάρξει ατύχημα. Και οι οικογένειες των θυμάτων, εκεί… ακόμα να περιμένουν.

ΣΤΕΡΕΨΑΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΚΑΙ ΕΓΙΝΑΝ ΟΡΓΗ…

Για αυτό και χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα, από την Ξάνθη ως τη Λάρισα, από την Πάτρα ως την Κρήτη, από τη Φλώρινα ως το πιο μικρό νησί του Αιγαίου, μαζί με τα αδέρφια μας τους φοιτητές, βουλιάξαμε τους δρόμους, κάναμε καταλήψεις και αποχές στα σχολεία μας, σχηματίσαμε συνθήματα, γράψαμε στους πίνακες και στα θρανία μας.

Στόχος μας ήταν και είναι ένας: Όλων των νεκρών στα Τέμπη να είμαστε η φωνή- Το έγκλημα αυτό να μη συγκαλυφθεί. Δεν έχουμε ολοκληρώσει το χρέος μας – Το χρωστάμε στα θύματα, στις οικογένειες τους, σε όλους μας.

Όσο εσείς, οι κυβερνήσεις και τα Υπουργεία σας, πάτε και όπου βγεί και παίζετε με τις ζωές μας για κέρδη και κόστη κάποιων λίγων, τόσο εμείς θα πάμε αλλιώς. Θα ζούμε και θα αγωνιζόμαστε για τη ζωή όλων μας. Για να μη χάνονται έτσι ανθρώπινες ζωές.

Η Ιστορία κατέγραψε αυτό το έγκλημα.

Τώρα θα καταγράψεί τη στάση του καθένα και της καθεμίας από εμάς.

Για να ακουστεί η αλήθεια. Για να μη ξανασυμβεί.

Γιατί το ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ απαιτεί ΑΓΩΝΑ.

Συνεχίζουμε ώστε να ακουστεί ακόμη πιο δυνατά:

  • Καμία συγκάλυψη στο έγκλημα.
  • Να παρθούν όλα τα μέτρα για ασφαλείς μεταφορές
  • Να δοθεί όλη η αναγκαία βοήθεια στους τραυματίες, τις οικογένειές.

Καλούμε:

Από Δευτέρα 6/3 συνεχίζουμε με συνελεύσεις, ενημερώσεις, καταλήψεις, αποχές και πολύμορφες δραστηριότητες, τσάντες, πανό, συνθήματα, μέσα στα σχολεία. Όπου μπορούμε κάνουμε ΤΟΠΙΚΕΣ ΠΟΡΕΙΕΣ. Όπως μπορεί το κάθε σχολείο στέλνει μήνυμα αγώνα, μήνυμα πως εμείς οι μαθητές ΔΕ ΞΕΧΝΑΜΕ.

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 8 ΜΑΡΤΙΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΞΑΝΑ ΚΛΕΙΣΤΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΠΟΡΕΙΕΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ 12:00 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ.

Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Αθήνας


8 ΜΑΡΤΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!

Όλες & όλοι στη συγκέντρωση στις 12.30 μ.μ. στα Προπύλαια!

ΛΑΪΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ

Ούτε δυστύχημα, ούτε ατύχημα!

Προδιαγεγραμμένο και διαρκές έγκλημα!

Παλεύουμε:

  • Για ασφαλείς, δημόσιες & φτηνές μεταφορές, ενάντια στην πολιτική της «απελευθέρωσης» της ΕΕ που μετατρέπει τις μεταφορές σε ακριβό εμπόρευμα και θεωρεί την ανθρώπινη ζωή κόστος!
  • Για Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και εργασιακά δικαιώματα!
  • Για το εισόδημά μας ενάντια στην ακρίβεια και τη φοροληστεία!
  • Ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία της GREEN PROPERTIES και κάθε εργοδότη στον κλάδο!
  • Καμιά εμπλοκή-καμιά συμμετοχή της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο!
  • Τιμάμε αγωνιστικά την Παγκόσμια Ημέρα της γυναίκας! Δυναμώνουμε την πάλη για την πραγματική χειραφέτηση των γυναικών!

Δεν περιμένουμε τίποτα απ’ τους συνενόχους που παριστάνουν τους «σωτήρες» τώρα και προεκλογικά υπόσχονται λύσεις!

Όποια κι αν είναι η επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση θα κινηθεί στις αντεργατικές ράγες κεφαλαίου-ΕΕ-ΝΑΤΟ:

  • Της πολιτικής της «απελευθέρωσης» της ΕΕ που μετατρέπει σε πανάκριβα εμπορεύματα την ενέργεια, τις μεταφορές, τις επικοινωνίες, την υγεία, την ασφάλιση και την παιδεία. Το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη είναι αποτέλεσμα της διαχρονικής εγκληματικής πολιτικής, που φέρει τη σφραγίδα όλων των κυβερνήσεων ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, της «απελευθέρωσης» της ΕΕ των σιδηροδρομικών μεταφορών και όταν το κράτος διαχειρίζεται τις υποδομές με κριτήριο το κέρδος και όταν παραχωρεί φιλέτα στους επιχειρηματικούς ομίλους. Αυτή η πολιτική επέβαλε την κρατική υποχρηματοδότηση, την κατάτμηση του σιδηροδρομικού έργου σε πολλά κομμάτια και την ιδιωτικοποίηση της πρώην ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής απολύθηκαν εργαζόμενοι, επιβλήθηκαν ελαστικές εργασιακές σχέσεις και εντατικοποίηση σε όσους απέμειναν, ενώ η ιταλική εταιρεία επιδοτήθηκε με πακτωλό χρημάτων. Το έγκλημα ήταν προδιαγεγραμμένο, όπως επιβεβαιώνουν οι καταγγελίες συνδικαλιστών για το κακοσυντηρημένο δίκτυο, για τις ελλείψεις και τα κενά σε συστήματα ασφάλειας, προσωπικό και κρίσιμες υποδομές, όπως είναι η σήμανση.
  • Της πολιτικής που με τον πληθωρισμό περικόπτει τον ήδη συρρικνωμένο μισθό, κατά το 1/3 την προηγούμενη δεκαετία. Μετατρέπει σε πολυτέλεια βασικά είδη διατροφής και πρώτης ανάγκης, τις βασικές υπηρεσίες, τη στέγη, την ασφάλιση, την υγεία, την εκπαίδευση.
  • Με τη ληστρική φορολογία των άμεσων & έμμεσων φόρων εξασφαλίζει κρατική στήριξη στο κεφάλαιο. «Αναδιανέμει» τη φτώχεια απ’ τους φτωχούς προς τους φτωχότερους, με επιδόματα και κουπόνια που εξανεμίζονται τις πρώτες μέρες κάθε μήνα.
  • Με τους μαζικούς πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών μετατρέπει σε ομήρους των funds και των τραπεζών 700.000 λαϊκές οικογένειες. Η εκτόξευση των επιτοκίων γιγαντώνει τα κέρδη των τραπεζών οδηγώντας σε νέα γενιά κόκκινων δανείων. Το νομοθετικό πλαίσιο τερατούργημα που συνδιαμόρφωσαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ θωρακίζεται μέσω της ταξικής δικαιοσύνης και μένει ανέγγιχτο απ’ τις τελευταίες ρυθμίσεις της κυβέρνησης. ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ θα προχωρήσουν τους πλειστηριασμούς γιατί υπηρετούν τις δεσμεύσεις ΕΕ -ΕΚΤ, την κερδοφορία των τραπεζικών ομίλων.
  • Με την «πράσινη μετάβαση» της ΕΕ που φέρνει ενεργειακή φτώχεια και εξάρτηση. Επιβάλλει την απολιγνιτοποίηση με ανάδειξη του ακριβού εισαγόμενου φυσικού αεριου σε βασικό καύσιμο «μετάβασης» μέσω των κοινοτικών δεσμεύσεων για το «εμπόριο» ρύπων, τις τιμές του χρηματιστήριου Ενέργειας, τις εγγυήμενες τιμές για το καρτέλ των ΑΠΕ, τη βαριά φορολογία στα καύσιμα, την πολιτική των ευρωατλαντικών κυρώσεων στη Ρωσία που εκτοξεύει περαιτέρω τις τιμές για χάρη του πανάκριβου LNG των ΗΠΑ.
  • Με την ολοένα βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στο πλευρό του ΝΑΤΟ, στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο με τη Ρωσία απειλεί την ίδια τη ζωή μας. Ο ανταγωνισμός και τα παζάρια συνδιαχείρισης τουρκικής και ελληνικής άρχουσας τάξης, συμμάχων στο ΝΑΤΟ, απειλούν την ειρήνη, τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή.

Με αγώνα υπερασπιζόμαστε το μισθό, τα δικαιώματα και τη ζωή μας

  • Για την ανατροπή της πολιτικής των «συγκρατημένων» αυξήσεων στα όρια των «αντοχών» της οικονομίας που επιβάλλει μισθούς κάτω απ’ τον πληθωρισμό και υπηρετούν η κυβέρνηση ΝΔ, αλλά και ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ. Αυξήσεις που όχι μόνο δεν αναπληρώνουν τις προηγούμενες απώλειες, αλλά εξανεμίζονται απ’ την έκρηξη της ακρίβειας.
  • Ενάντια στο καθεστώς της «ατομικής διαπραγμάτευσης» ενός μισθού που ξεκινάει απ’ τον εθνικό κατώτατο που καθορίζει η εκάστοτε κυβέρνηση, των αυταπατών ατομικής ανέλιξης του «ανταγωνιστικού» υποταγμένου εργαζόμενου με εντατικοποίηση, 10ωρα και δουλειά τα Σαββατοκύριακα, με απλήρωτες υπερωρίες.
  • Πιάνουμε το νήμα απ’ τη ΣΣΕ που είχαμε υπογράψει το 2009 και καταργήθηκε το 2012. Απαιτούμε ουσιαστικές αυξήσεις επί των κλιμακιών αμοιβών της προηγούμενης ΣΣΕ, που υπερβαίνουν τον πληθωρισμό με κατοχύρωση κατώτατου μισθού με βάση την προϋπηρεσία. Αναπροσαρμογή στο τέλος κάθε εξαμήνου των κλιμακίων βασικών μισθών με αυξήσεις που να καλύπτουν τις απώλειες απ’ τον πληθωρισμό.
  • Διεκδικούμε 5νθήμερο-7ωρο-35ωρο, κατοχύρωση ωραρίων, επιδομάτων μεταπτυχιακών σπουδών, ανθρώπινων συνθηκών εργασίας.
  • Ενάντια στη βαρβαρότητα της αντεργατικής νομοθεσίας των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, της κατάργησης των συλλογικών διαπραγματεύσεων, του περιορισμού του δικαιώματος στην απεργία, της απελευθέρωσης των εργασιακών σχέσεων και επέκτασης του εργάσιμου χρόνου που συμπληρώθηκε απ’ το νόμο Χατζηδάκη.
  • Ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή που επιστρατεύουν κυβερνήσεις και εργοδότες: με απολύσεις όσων διεκδικούν, όπως οι συνάδελφοι/-σσες στη Green Properties, με δίκες αγωνιστών ενάντια στους πλειστηριασμούς βάσει του «ιδιώνυμου» του ΣΥΡΙΖΑ, με καταστολή διαδηλώσεων, προσαγωγές και συλλήψεις συνδικαλιστών, ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, ΜΑΤ στα πανεπιστήμια για την εγκατάσταση της πανεπιστημιακής αστυνομίας.
  • Με απειθαρχία στην εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη που επιβάλλει τον «ηλεκτρονικό» έλεγχο κράτους και εργοδοσίας στα σωματεία για να περιορίσει τη συλλογική οργάνωση και αγώνα. Κανένας νόμος δε μπορεί να σταθεί εμπόδιο μπροστά στην ταξική ενότητα και αποφασιστικότητα, την πλατιά αλληλεγγύη. Κανένας νόμος δε μπορεί να καταργήσει τις απεργίες, να βάλει στο γύψο τις διαδηλώσεις, το λαϊκό αγώνα.
  • Ενάντια στον εργοδοτικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό, των πλειοψηφιών των ηγεσιών ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Έχουν ενεργό ρόλο στην επίθεση που έχουμε δεχτεί όλα αυτά τα χρόνια, για μείωση των απαιτήσεων μας. Παρεμβαίνουν για να ενισχύσουν το αφήγημα κυβερνήσεων και εργοδοτών περί «αντοχών της οικονομίας» και «ανταγωνιστικότητας» των επιχειρήσεων. Παίρνουν θέση στο τραπέζι των κοινωνικών διαλόγων με τους εργοδότες, για να διαπραγματευτούν πόσα θα χάσουμε.

Τιμάμε αγωνιστικά την Παγκόσμια Ημέρα της γυναίκας

Δυναμώνουμε την πάλη για την πραγματική χειραφέτηση των γυναικών

  • Για την πλήρη κατάργηση της ελαστικής εργασίας με το «μπλοκάκι» που αφήνει απροστάτευτες και ευάλωτες ειδικότερα τις εργαζόμενες απέναντι στην εργοδοτική επίθεση, αποκλεισμένες από επιδόματα και άδειες τοκετού, λοχείας, μητρότητας, από γονεϊκές άδειες, από προστασία της εγκύου από την απόλυση, από την προστασία της υγείας και ασφάλειάς τους στο χώρο δουλειάς.
  • Ενάντια στην πολιτική ΕΕ και κυβερνήσεων που στο όνομα της «ισότητας των φύλων» και της «συμφιλίωσης οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής», τσακίζουν τη ζωή των γυναικών και το μέλλον των παιδιών.
  • Ενάντια στις συνθήκες βίας και ανασφάλειας, που μαζί με την επίθεση συνολικά στο εισόδημα, την υγεία, την εκπαίδευση των παιδιών και την απουσία κοινωνικών υποδομών και υπηρεσιών κάνουν όλο και πιο δύσκολο για μια γυναίκα να απεγκλωβιστεί από μια βίαιη παθογόνα σχέση.
  • Ενάντια στη λογική διάσπασης της ταξικής ενότητας των εργαζόμενων και τον «κοινωνικό εταιρισμό» στη βάση ανάδειξης των δήθεν «κοινών συμφερόντων» με βάση το φύλο ή τις σεξουαλικές προτιμήσεις εργατών και αφεντικών.
  • Ενάντια στις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες της εκμετάλλευσης που γεννούν τους δράστες-τέρατα των σεξουαλικών παρενοχλήσεων, της ενδοοικογενειακής βίας, των βιασμών γυναικών και παιδιών ακόμα και των δολοφονιών γυναικών.

Ο δρόμος της σύγκρουσης είναι κυριολεκτικά ζήτημα ζωής και θανάτου

Τα δικαιώματα και οι ανάγκες μας δε συμβιβάζονται με τα συμφέροντα των εργοδοτών. Τα κέρδη τους χτίζονται πάνω στις δικές μας απώλειες, τις δικές μας ζωές. Δεν είναι ατυχήματα… είναι κρατικά και εργοδοτικά εγκλήματα!

Είναι η εγκληματική κρατική πολιτική στήριξης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, που αντιμετωπίζει την ασφάλεια της εργασίας, των μεταφορών, των κατασκευών, την πολιτική προστασία, την προστασία του περιβάλλοντος και την υγεία στη λογική «κόστους -οφέλους» των ομίλων -επενδυτών.

Οργανώνουμε την αντεπίθεση μας:

  • Ισχυροποιούμε τη δική μας ταξική ενότητα, το Σωματείο μας, με οργάνωση στους χώρους δουλειάς με σωματειακές επιτροπές σε εργοτάξια και γραφεία.
  • Κάνουμε υπόθεση των εργαζόμενων τη διαπραγμάτευση υπογραφής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στον κλάδο Κατασκευών, Τεχνικών Μελετών αλλά και των Επιστημονικών Τεχνικών Υπηρεσιών.
  • Οργανώνουμε τον αγώνα με παρεμβάσεις στους χώρους δουλειάς, στάσεις εργασίας, απεργιακές κινητοποιήσεις.
  • Βαδίζουμε ενάντια στην κοινή εργοδοσία του κλάδου, με τους συμμάχους μας – το Συνδικάτο και την Ομοσπονδία Οικοδόμων – που κατάκτησαν κλαδική ΣΣΕ, παρεμβαίνουν για τη γενική εφαρμογή της, παλεύουν και πετυχαίνουν την υπογραφή εργοταξιακών Συμβάσεων με επιπλέον κατακτήσεις.
  • Εφαρμόζουμε τις αποφάσεις των μαζικών Γενικών Συνελεύσεων, χωρίς «ημερομηνία λήξης» και «δια αντιπροσώπων» στη δράση του ΣΜΤ. Συντονιζόμαστε με τα εκατοντάδες Σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα που συντονίζονται πανελλαδικά, στις κεντρικές μάχες του εργατικού κινήματος.

Η πλατιά συμπόρευση με το μαζικό, μαχητικό, με ταξικό προσανατολισμό εργατικό κίνημα, είναι μονόδρομος για την πραγματική οργάνωση των μαχών με την εργοδοσία και τις αντεργατικές κρατικές ρυθμίσεις.

Οι αγώνες σε COSCO, E-FOOD, ΛΑΡΚΟ, Λιπάσματα και Πετρέλαια Καβάλας, στους Οικοδόμους, στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, στη Μαλαματίνα, δείχνουν το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε.

Ο εγκλωβισμός και η περιχαράκωση σε κάλπικους εποχικούς «συντονισμούς» στη βάση πολιτικής συμφωνίας συνδικαλιστικών παρατάξεων ανά θεματική ενότητα και ημερομηνία, οδηγεί στην πράξη σε απομόνωση το Σωματείο.

Ανατροπή της πολιτικής που γεννά φτώχεια, εκμετάλλευση, κρατικά-εργοδοτικά εγκλήματα και πολέμους

Καμία προεκλογική ανοχή στην αντιλαϊκή πολιτική, καμιά αναμονή από νέους επίδοξους κυβερνητικούς «σωτήρες» με «φιλελεύθερο» ή «προοδευτικό» πρόσημο.

Με τους αγώνες, τη μαζική οργάνωση και το σωστό προσανατολισμό μπορούμε και θα παρέμβουμε καθοριστικά ώστε να αποδοθούν οι πραγματικές ευθύνες για την αντιλαϊκή πολιτική και τους υπηρέτες της. Θα συνεχίσουμε με μεγαλύτερη ορμή τον αγώνα για να μη στερούμαστε τις σύγχρονες ανάγκες μας, να μη χάνουμε τη ζωή μας για τα κέρδη μιας χούφτας παράσιτων-επενδυτών.

Δεν υπάρχει χώρος για νέες αυταπάτες που καλλιεργεί η ολέθρια για το κίνημα κατεύθυνση του «αντιδεξιού-αντικυβερνητικού» μετώπου. Θολώνει στην εικόνα την ανάγκη σύγκρουσης με το κεφάλαιο, τον πραγματικό μας αντίπαλο.

Οργανώνουμε την αντεπίθεσή μας ενάντια στους επιχειρηματικούς ομίλους, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά τους, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ που τους στηρίζουν.

Οργανώνουμε μαχητική απάντηση για τις διεκδικήσεις μας:

  • Παλεύουμε για ασφαλείς, δημόσιες και φτηνές σιδηροδρομικές μεταφορές, ενάντια στην πολιτική της «απελευθέρωσης» της ΕΕ και των ιδιωτικοποιήσεων που θεωρεί την ανθρώπινη ζωή κόστος.
  • Υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας με ριζικές αυξήσεις στους μισθούς. Κάλυψη με ΣΣΕ όλων των εργαζόμενων με εξαρτημένη σχέση εργασίας ανεξάρτητα από τον τρόπο πληρωμής τους (Μισθός, ΔΠΥ κ.λπ.) στην προοπτική κατάργησης του δελτίου παροχής υπηρεσιών με κανονικές προσλήψεις με συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου για όλους τους εργαζόμενους. Μείωση του χρόνου εργασίας, 5νθήμερο-7ωρο-35ωρο.
  • Απειθαρχία για “να μείνει στα χαρτιά” και να καταργηθεί ο νόμος Χατζηδάκη. Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ.
  • Γενναία μείωση και πλαφόν στις τιμές στα βασικά είδη πλατιάς κατανάλωσης, όπως διατροφή (π.χ. γάλα, άλευρα, έλαια, λίπη), ένδυση κ.ο.κ. Κατάργηση του ΦΠΑ στα βασικά είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και του ΦΠΑ σε πετρέλαιο, βενζίνη, φυσικό αέριο και ηλεκτρική ενέργεια. Γενναία μείωση και πλαφόν στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και του φυσικού αερίου. Κατάργηση της Ρήτρας Αναπροσαρμογής και του χαρατσιού επιδότησης των ΑΠΕ (ΕΤΜΕΑΡ). Κανένα εργατικό και λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο. Διαγραφή χρεών για τα εργατικά – λαϊκά νοικοκυριά και τους επαγγελματίες. Διεύρυνση των κριτηρίων ένταξης στο Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο και στο επίδομα θέρμανσης, αύξηση του οικογενειακού εισοδηματικού κριτηρίου στα 30.000 ευρώ.
  • Διαγραφή χρεών σε τράπεζες και εφορία. Όχι στις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς της περιουσίας του λαού. Κρατική πολιτική για το δικαίωμα στη στέγη. Επιδότηση ενοικίου για εργατικά – λαϊκά νοικοκυριά, φοιτητές και μικρές επιχειρήσεις, διεύρυνση των κριτηρίων ένταξης και αύξηση της επιδότησης. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για τα εργατικά – λαϊκά νοικοκυριά. Κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος. Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 3.000 ευρώ για κάθε παιδί.
  • Επαναφορά των δωρεάν δρομολογίων στις αστικές συγκοινωνίες για τους εργαζόμενους κατά την έναρξη και τη λήξη των βαρδιών, μείωση της τιμής του εισιτηρίου στα ΜΜΜ κατά 50%.
  • Μέτρα προστασίας της υγείας & ασφάλειας στους χώρους δουλειάς με ουσιαστικό έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης, τα σχολεία, τους παιδικούς σταθμούς, τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Να ληφθούν τα αναγκαία άμεσα μέτρα πρόληψης εκδήλωσης καταστροφών και ελαχιστοποίησης των επιπτώσεών τους.
  • Κατάργηση του ΚΕΑΟ. Παύση της απαράδεκτης και προκλητικής πρακτικής της άμεσης βεβαίωσης εισφορών στο ΚΕΑΟ, που εγκαινίασε η διοίκηση του ΕΦΚΑ τους τελευταίους μήνες. Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, δημόσια, δωρεάν και υποχρεωτική με βάση τις σύγχρονες ανάγκες. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών ρυθμίσεων των κυβερνήσεων. Όχι στα επαγγελματικά Ταμεία. Να πληρώσουν το κράτος και η εργοδοσία για τα ελλείμματα. Κάλυψη με κρατική χρηματοδότηση όλων των απωλειών των αποθεματικών των ταμείων από τη διαχρονική καταλήστευσή τους. Κατάργηση των εισφορών στον κλάδο υγείας. Κανένας εργαζόμενος να μη στερηθεί την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη. Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους, στους αυτοαπασχολούμενους και εργαζόμενους με ΔΠΥ.
  • Άδεια κύησης, τοκετού, λοχείας, μητρότητας, γονικές άδειες με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα, ανεξαρτήτως εργασιακών σχέσεων. Κατάργηση της προϋπόθεσης συμπλήρωσης 200 ενσήμων τα τελευταία 2 χρόνια πριν τον τοκετό για τη χορήγηση επιδόματος και άδειας μητρότητας. Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία των κρατικών κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών για την πρόληψη του φαινομένου της βίας κατά των γυναικών και για τη στήριξη των κακοποιημένων γυναικών (ξενώνες, τηλεφωνικές γραμμές κ.α.) για να καλυφθεί των σύνολο των αναγκών, με την άμεση και πλήρη στελέχωσή τους από εξειδικευμένο προσωπικό με μόνιμη και σταθερή εργασία χωρίς καμία εμπλοκή ΜΚΟ και ΚΟΙΝΣΕΠ.
  • Κρατική χρηματοδότηση για στήριξη του δημόσιου συστήματος υγείας, επίταξη του ιδιωτικού τομέα της υγείας.
  • Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και την πολιτική “απελευθέρωσης” της ΕΕ – Παιδεία, Υγεία, Ρεύμα και Νερό δεν είναι εμπορεύματα ανήκουν στο λαό. Σχέδιο άμεσης αξιοποίησης εγχώριων πηγών ορυκτών καυσίμων – λιγνίτη – κόντρα στις δεσμεύσεις της ΕΕ για την πράσινη ανάπτυξη και το εμπόριο ρύπων.
  • Απεμπλοκή της χώρας από τον πόλεμο με οποιοδήποτε πρόσχημα και τρόπο κι αν γίνεται. Να μη χρησιμοποιηθούν υποδομές από ελληνικό έδαφος για τις επιχειρήσεις στην Ουκρανία. Να κλείσουν όλες οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις στη χώρα μας. Να ακυρωθεί η Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις βάσεις.

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ


ΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ

ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΜΕ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΑΠΕΡΓΙΕΣ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ:

Αθήνα – 12:00 – Σύνταγμα

Ο ελληνικός λαός έγινε πρόσφατα μάρτυρας στο έγκλημα της πολύνεκρης σύγκρουσης των τρένων στα Τέμπη, με σχεδόν 60 νεκρούς, δεκάδες τραυματίες και αγνοούμενους. Καμία έκπληξη δεν προκαλεί το αναμάσημα της κυβερνητικής γραμμής, από τα ξεπουλημένα ΜΜΕξαπάτησης περί «μοιραίου ανθρώπινου λάθους», «χρόνιας παθογένειας του δημοσίου», ενώ παράλληλα πλάσαραν ύπουλα το μίσος τους για τον συνδικαλισμό. Κυβέρνηση, Εταιρεία, Πετσωμένοι «Δημοσιογράφοι» προσπαθούν να ξελασπώσουν τον Μητσοτάκη, βρίσκοντας αποδιοπομπαίους τράγους στους σταθμάρχες, μηχανοδηγούς κ.ά. Η παραίτηση Καραμανλή, δεν αποτελεί παρά ρεσιτάλ υποκρισίας. Το έγκλημα αυτό οφείλεται ξεκάθαρα στην εφαρμογή των μνημονίων, της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων. Οι αποκαλύψεις των εργαζόμενων για τις συνθήκες που επικρατούν σε όλα τα ΜΜΜ είναι ενδεικτικές.

Συγκεκριμένα από το 2017, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ξεπούλησε στην ιταλική εταιρεία Ferrovie dello Stato Italiane Group, την ΤΡΑΙΝΟΣΕ για 45 εκ. ευρώ – ενώ η αξία της αποτιμούνταν τουλάχιστον 300 εκ.! Τον δρόμο είχαν στρώσει οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ («σπάσιμο» ενιαίου ΟΣΕ κ.ά.). Το χρέος 14,3 δισ. του ΟΣΕ φορτώθηκε στο δημόσιο, το κράτος δεσμεύτηκε σε ετήσια επιδότηση 50 εκ. ευρώ της ιδιωτικής εταιρείας! Αυτή τσέπωνε δημόσιο χρήμα, κερδίζοντας ακόμα περισσότερο, αυξάνοντας τις τιμές των εισιτηρίων, υποβαθμίζοντας την εξυπηρέτηση, κάνοντας το δίκτυο και τις αμαξοστοιχίες εξαιρετικά επικίνδυνες. Επομένως ο δρόμος ήταν στρωμένος, το έγκλημα αναμενόμενο και όχι μεμονωμένο ή τυχαίο, ήταν απλά θέμα χρόνου να γίνει. Η οργή για την κυβερνητική επιχείρηση συγκάλυψης δεν πρέπει να εγκλωβιστεί σε ένα προεκλογικό παιχνίδι, να ξεθυμάνει σε διάσπαρτες, ανοργάνωτες κινητοποιήσεις. Δεν αρκεί η «υπεύθυνη» απάτη π.χ. του ΣΥΡΙΖΑ / Τσίπρα – που αφού ολοκλήρωσε το ξεπούλημα των σιδηροδρόμων, φωνάζει τώρα για διαλεύκανση μέσα από τους ίδιους, σάπιους κρατικούς μνημονιακούς θεσμούς και αρχές.

ΩΣ ΕΔΩ – ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ!

ΟΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΣΤΙΣ 5/3 ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ!

Την «ιδιωτική πρωτοβουλία» την πληρώνουμε διαρκώς με αίμα. Είναι ανυπόφορη η κατάσταση με τα μνημόνια, την ιδιωτικοποίηση υποδομών, ρεύματος, παιδείας, υγείας, τους χιλιάδες πλειστηριασμούς, την ακρίβεια. Τις ίδιες καταστροφικές συνέπειες της ιδιωτικοποίησης βλέπουμε και στον χώρο της παιδείας. Ο άδικος θάνατος του 12χρονου στις Σέρρες πριν μήνες δεν οφειλόταν παρά στο καθεστώς υποχρηματοδότησης και υποσυντήρησης των σχολείων. Ταβάνια, σοβάδες να πέφτουν σε πανεπιστημιακούς χώρους από έλλειψη συντήρησης (ΑΠΘ), πλημμυρισμένες αίθουσες κ.α. είναι κανονικότητα. Όλες οι πτυχές της δημόσιας και δωρεάν παιδείας πολιορκούνται από τον Νόμο-Πλαίσιο της Κεραμέως. Οι νεοφιλελεύθεροι κανίβαλοι της ΝΔ αφήνουν τις δομές των πανεπιστημίων να σαπίζουν και να ρημάζουν αδιαφορώντας για την συντήρηση τους και την ασφάλεια των ίδιων των φοιτητών.

Τον δρόμο δείχνουν οι μαζικότατες, πανελλαδικές συγκεντρώσεις στις 5/3 όπου δεκάδες χιλιάδες κόσμου διαδήλωσαν με μεγάλη συμμετοχή εργαζόμενων και νεολαίας. Οι μαζικότατες κινητοποιήσεις της προηγούμενης εβδομάδας να γίνουν πάτημα για να πάει ο αγώνας ένα επίπεδο παραπάνω. Πρέπει να μετατρέψουμε την οργή μας σε οργανωμένο ξεσηκωμό. Να προχωρήσουμε σε καταλήψεις στα σχολεία και τις σχολές μας. Συζητάμε, οργανώνουμε δράσεις στους χώρους των σπουδών μας. Μακριά από λογικές ανάθεσης σε αυτόκλητους «σωτήρες» ή προεκλογικού χαρακτήρα «συμβολικές» δράσεις. Παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας με όπλο την αυτοοργάνωση. Από κοινού με τους εργαζόμενους διαδηλώνουμε σε πλατείες και γειτονιές. Συγκεντρώνουμε τους αγώνες μας στις 8 Μάρτη, την Ημέρα της Γυναίκας, μέρα Γενικής Απεργίας σε όλη την Αττική. Ώστε μαζί φοιτητές, μαθητές και εργαζόμενοι να απαιτήσουμε: Παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων (εταιρείας, κυβέρνησης ΝΔ και των υπόλοιπων μνημονιακών κυβερνήσεων), αποζημίωση των συγγενών των θυμάτων. Σταμάτημα των Ιδιωτικοποιήσεων. Δημόσιες Δωρεάν Συγκοινωνίες για όλους. Εθνικοποίηση των σιδηροδρόμων ΤΩΡΑ, κάτω από εργατικό έλεγχο – και όλων των δημόσιων δομών / αγαθών που ξεπουλήθηκαν. Οι δολοφονικές συμμορίες της ΕΛΑΣ του τρομοκρατημένου Μητσοτάκη και της κυβέρνησης δεν μας σταματούν! Με αγώνες διαρκείας να τους διώξουμε, αποδυναμώνοντας και κάθε επόμενη κυβέρνηση.

ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΠΑΛΗ



ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΤΥΧΗΜΑ – ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ

Στις 28 Φλεβάρη η επιβατική αμαξοστοιχία ΙC 62 της Hellenic Train, με εκατοντάδες επιβαίνοντες συγκρούεται με εμπορική αμαξοστοιχία, των ίδιων ιδιωτικών συμφερόντων, στα Τέμπη. Παρά τις προσπάθειες όσων επέβαιναν και δεν ήταν βαριά τραυματισμένοι να βοηθήσουν τους συνεπιβάτες τους, παρά τις προσπάθειες των διασωστών στο σημείο της συγκρούσης αλλά και των υγειονομικών σε Λάρισα και Θεσσαλονίκη να σώσουν όσο περισσότερες ζωές και να περιθάλψουν τους τραυματισμένους , ο απολογισμός είναι τραγικός. Μια βδομάδα μετά το γεγονός ο αριθμός των νεκρών ανέρχεται στους 57, τόσο οι τραυματίες όσο και οι αγνοούμενοι είναι δεκάδες ενώ ο αριθμός των επιβαινόντων παραμένει θόλος.
Η ανείπωτη αυτή τραγωδία μας θυμίζει, με τον χειρότερο τρόπο, τι σημασία δίνει το Κράτος και το Κεφάλαιο στην ανθρώπινη ζωή. Αυτό που συνέβη στα Τέμπη ήταν μια προαναγγελθείσα δολοφονία με υπαίτιους το ελληνικό κράτος και το ιδιωτικό κεφάλαιο.
Με το ξεπούλημα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στους Ιταλούς επενδυτές (επί ΣΥΡΙΖΑ) και την επαναφορά τραίνων που είχαν αποσυρθεί στην Ελβετία, ακολούθησαν οι κυβερνητικοί διθύραμβοι σχετικά με την αναβάθμιση των σιδηροδρομικών μέσων. Η αναβάθμισή που διαφήμιζαν περιλαμβάνει: απαρχαιωμένα ή ανύπαρκτα συστήματα συντήρησης και ελέγχου και υποστελέχωση του εργατικού δυναμικού. Κι ενώ οι ίδιοι οι εργαζόμενοι είχαν προειδοποιήσει μέσω δελτίων τύπου και εξωδίκων προς τους αρμόδιους και είχαν κάνει αλλεπάλληλες κινητοποίησεις και απεργίες (οι οποίες κρίνονταν παράνομες και καταχρηστικές από την αστική δικαιοσύνη), για τη βελτίωση του δικτύου και για επιπλέον προσλήψεις, τα πράγματα έμειναν ως είχαν. Αυτό σημαίνει, λοιπόν, η “αναβάθμιση” στην ιδιωτικοποίηση: Να παίζεται η ζωή των επιβατών και των εργαζομένων κορώνα γράμματα, αφού δεν πρόκειται να δοθούν χρήματα για τον έλεγχο, την πρόληψη και την ασφάλεια των ανθρώπων. Όταν λοιπόν οι ζωές μας λογίζονται ως ένα ακόμα έξοδο στον προϋπολογισμό του κράτους και του κεφαλαίου μιλάμε για προδιαγεγραμμένες δολοφονίες – ούτε για ατυχήματα, ούτε για “ανθρώπινα λάθη”, ούτε για “κακή στιγμή”. Οι εγκληματίες του υπουργείου μεταφορών, της διοίκησης της Hellenic Train και όλου του κρατικού μηχανισμού που συνέβαλλαν σε αυτή τη δολοφονία θα λογαριαστούν με όλη την κοινωνική βάση, το οργανωμένο κίνημα και τις αντιστάσεις του.

Μόνη απάντηση στο έγκλημα οι κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις

Από την προηγούμενη Τέταρτη, πολλές προσπάθειες έχουν γίνει από τους θεσμούς και τα μιντιακά τσιράκια τους, ώστε να ησυχάσουν οι φωνές που μιλούν για έγκλημα και αναζητούν τους πραγματικούς φταίχτες. Ο αρμόδιος υπουργός παραιτήθηκε, ο πρωθυπουργός εντόπισε το άνθρωπινο λάθος ως αίτιο κι έπειτα ζήτησε μια άχρηστη “συγγνώμη”, ενώ τα ΜΜΕ, για άλλη μία φορά, προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν την ανθρώπινη τραγωδία, έκαναν πολιτική πάνω στους νεκρούς με σκοπό να διαμορφώσουν την κοινή γνώμη, μετατοπίζοντας τις ευθύνες και αυτοί στον ανθρώπινο παράγοντα, έχοντας, ήδη, βρει ως μοναδικό υπαίτιο τον σταθμάρχη που ήταν σε υπηρεσία την κρίσιμη στιγμή της σύγκρουσης.
Ωστόσο, η κοινωνία δεν τρέφει αυταπάτες και διαθέτει πολύ καλύτερο κριτήριο από τους διεφθαρμένους κομματικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους. Και για αυτό, εδώ και μια βδομάδα, οι δρόμοι σε πάμπολλες πόλεις γεμίζουν διαρκώς με χιλιάδες ανθρώπους όλων των ηλικιών που διαδηλώνουν ως απάντηση στο έγκλημα, ενάντια στο σάπιο σύστημα που υποβαθμίζει διαρκώς τις ζωές μας. Πολλά σχολεία έχουν καταληφθεί από τους μαθητές τους, όπως και πανεπιστημιακές σχολές ένω, όλο και περισσότερα εργατικά συνδικάτα, καλούν σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Παράλληλα, οι καλλιτέχνες, που ήδη κινητοποιούνται εδώ και δύο μήνες ενάντια στην υποβάθμιση των σπουδών και των εργασιακών τους δικαιωμάτων, με καταλήψεις σχολών και κεντρικών σκηνών της χώρας, με πορείες και απεργιακές κινητοποιήσεις, μετέτρεψαν το πανκαλλιτεχνικό συλλαλήτηριο που είχε ορίστει για την Πέμπτη 2 Μαρτίου σε συλλαλητήριο μνήμης και οργής, όπου συσπειρώθηκε πλήθος κόσμου. Στον αντίποδα κράτος και αφεντικά έχουν επιδοθεί σε μια προσπάθεια να επιβάλλουν τη σιωπή και να καταπνίξουν τις φωνές που αντιστέκονται, φοβούμενοι τη διογκούμενη κοινωνική οργή. Γεγονός που γίνεται φανερό από την κρατική καταστολή στην πλειοψηφία των κινητοποιήσεων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με χημικά, κρότου λάμψης, ξυλοδαρμούς και συλλήψεις μέχρι την κήρυξη της απεργίας των εργαζόμενων στα τραίνα παράνομης, μια μέρα μετά το κρατικό- καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη, έπειτα από δικαστική προσφυγή της Hellenic Train, μια πρακτική που εφαρμόζεται συνεχώς από κράτος και εργοδότες μετά την ψήφιση του αντεργατικού νομοσχεδίου Χατζηδάκη.
Η νεοφιλελεύθερη πολιτική έχει εξαπολύσει έναν άνευ προηγούμενου πόλεμο εκμετάλλευσης και αφαίμαξης της κοινωνίας, που μετρά διαρκώς τις πληγές της από την κρατική και καπιταλιστική διαχείριση: η ιδιωτικόποιηση των συγκοινωνιών, της υγείας, της παιδείας, των φυσικών πόρων, οι κρατικές δολοφονίες στο Αιγαίο προσφύγων και μεταναστών, οι εν ψυχρώ δολοφονίες των Ρομά Νίκου Σαμπάνη και Κώστα Φραγκούλη, η κρατική καταστολή απέναντι σε όσους αγωνίζονται, οι επιθέσεις σε καταλήψεις και χώρους αγώνα αποδεικνύουν ότι το Κράτος και το Κεφάλαιο δεν έχουν να υποσχεθούν τίποτα άλλο παρά φτώχεια, εξαθλίωση και θάνατο. Από τη δολοφονική κρατική διαχείριση της πανδημίας μέχρι και το έγκλημα στα Τέμπη στόχος της εξουσίας και των εκάστοτε διαχειριστών της ήταν και είναι το κέρδος, με όποιο κόστος. Στόχος δικός μας, των εκμεταλλευόμενων, των καταπιεσμένων, της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας οφείλει να είναι η οργάνωση των αντιστάσεων μας και η όξυνση του αγώνα μας για την ανατρόπη αυτού του συστήματος και το χτίσιμο ένος καινούριου κόσμου που θα χωράει μέσα του όλους τους κόσμους, ενός χειραφετημένου, επαναστατημένου κόσμου ισότητας, ελευθερίας, αλληλλεγγύης.

Απεργιακή κινητοποίηση: Τετάρτη 8 Μάρτη, πλ.Κοραή, 12.00

Από το ναυάγιο του Σάμινα και τα καμμένα χωριά της Ηλείας μέχρι τη Μάνδρα, το Μάτι και τα Τέμπη …
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ

ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ – ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΑΠΕΡΓΙΕΣ- ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ- ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

ΌΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Υγεία, παιδεία, στέγαση, τροφή

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΜΕΝΗ, ΑΤΑΞΙΚΗ ΚΑΙ ΑΚΡΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Τοπικός Συντονισμός Αθήνας | Αναρχική Πολιτική Οργάνωση


Χαυτεία

Η φετινή απεργιακή κινητοποίηση είναι διαφορετική. Πραγματοποιείται σε μια συγκυρία που έχουμε χιλιάδες λόγους να είμαστε εξοργισμένες και εξοργισμένοι. Μόλις την προηγούμενη βδομάδα η σύγκρουση τρένων στη σιδηροδρομική γραμμή Τεμπών έφερε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν εργαζόμενοι και επιβάτες. Εξοργίζει το πόσο επιδεικτικά αγνόησαν οι κυβερνητικές πολιτικές τις προειδοποιήσεις των ίδιων των εργαζομένων, των «κακών» σωματείων που προσπαθούσαν με όλους τους δυνατούς τρόπους, απεργίες, καταγγελίες, αναφορές να αναδείξουν την επικινδυνότητα από τη δυσλειτουργία των δικτύων, των τραγικών ελλείψεων ασφαλείας, το τι σημαίνουν οι ιδιωτικοποιήσεις και η απαξίωση των δημοσίων συγκοινωνιών και ότι αυτό συνεπάγεται για εργαζόμενους και πολίτες επιβάτες. Μας εξοργίζει η ευκολία που επιδεικνύει το κράτος και η κυβέρνηση να φιμώσουν αυτές τις φωνές πριν καλά-καλά αρθρώσουν λόγο. Με το νόμο Χατζηδάκη και με ό,τι άλλο μέσο διαθέτει το κράτος κατευθείαν «παράνομο το ένα, παράνομο και καταχρηστικό το άλλο». Και τώρα μιλάμε για θύματα και για απαρηγόρητους συγγενείς.

Αυτοί που τώρα χύνουν δάκρυα σε θέσεις κυβερνητικές, κρατικές, που εκπροσωπούν θεσμούς πολύ λίγο μας πείθουν. Πολύ περισσότερο μας τρομάζουν. Ξέρουμε πολύ καλά ότι οτιδήποτε ενοχλεί τη μανιέρα του συστήματος μετατρέπεται σε «κακό συνδικαλισμό», «σε υπερβολές».

Και επειδή ο αγώνας των σωματείων ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις για ασφαλή λειτουργία των συγκοινωνιών και υπεράσπισης της ίδιας της ακεραιότητας των εργαζομένων κλιμακώνεται την ημέρα της παγκόσμιας φεμινιστικής κινητοποίησης, ως Σύλλογος θέλουμε να αναφερθούμε στη σπουδαιότητα του αγώνα των γυναικών πλάι στα σωματεία.

Ξέρουμε από πρώτο χέρι με πόση ευκολία αγνοούνται τα προειδοποιητικά σημάδια της ενδοοικογενειακής βίας, μέχρι να προστεθεί στον κατάλογο άλλη μια γυναικοκτονία. Και μόλις θα υπάρξει άλλη μια δολοφονημένη θα δούμε πάλι δηλώσεις «αιχμηρές» και με νόημα: «θα χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση». Θα δούμε και πάλι την προσπάθεια αποσύνδεσης των γυναικοκτονιών από το συστημικό πατριαρχικό πλαίσιο που τις θρέφει, θα μιλήσουν για «κακιά ώρα», «αλκοόλ», «οικογενειακά προβλήματα».

Με τον ίδιο τρόπο αγνοούνται ένα σωρό φωνές γυναικών που πασχίζουν να γίνουν ορατές ως εργαζόμενες και ως άνθρωποι και όχι αντικείμενα στους χώρους εργασίας. Δίνοντας καθημερινές μάχες ενάντια στην παρενόχληση που ξεκινά από «αθώα» αστειάκια και μπορεί να καταλήξει στη σεξουαλική παρενόχληση ή την επίθεση. Πρόκειται για συμπεριφορές τις οποίες οι γυναίκες αντιμετωπίζουν πολύ πριν αναζητήσουν την πρώτη τους δουλειά, στην οικογένεια και στο σχολείο. Η σεξουαλική παρενόχληση είναι εξάλλου η άλλη όψη των διακρίσεων που υφίστανται οι γυναίκες στην εργασία.

Γνωρίζουμε επίσης καλά το πόσο εύκολα κλείνει κανείς τα μάτια μπροστά στα «ψαλιδισμένα» δικαιώματα και άθλιες εργασιακές σχέσεις που η κυρίαρχη ιδεολογία έχει επιβάλει στις γυναίκες συνάδελφους. Όπως επίσης και το πόσο πολύ βολεύει να επιφορτίζονται εξ ολοκλήρου με τα καθήκοντα της νοικοκυράς και της μητέρας (τα οποία γίνονται ασήκωτα όταν τα συστήματα υγείας και παιδείας διαλύονται), με αποτέλεσμα συχνά να αντιμετωπίζεται με ανακούφιση η εισβολή της τηλεργασίας στα σπίτια μας.

Αλήθεια, πόσο εισακούγονται οι γυναίκες που φωνάζουν για μισθολογική ισότητα; Όταν τα σωματεία φωνάζουν για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας πόσο το ακούνε οι «ευαίσθητοι» φορείς; Χωρίς ΣΣΕ, οι γυναίκες γκετοποιούνται όλο και πιο πολύ στις λιγότερο ειδικευμένες, περισσότερο επισφαλείς θέσεις εργασίας με όχι πλήρες ωράριο ή ορισμένου χρόνου. Από το μισθολογικό χάσμα που δημιουργείται σχεδόν πάντα, δεν κερδίζει όμως ο συνάδελφος επειδή η συναδέλφισσά του πληρώνεται λιγότερα. Κερδίζει μόνο το αφεντικό, που τσεπώνει τη διαφορά. Και το αποτέλεσμα είναι η συμπίεση όλων των μισθών προς τα κάτω (όπως είδαμε την περασμένη δεκαετία).

Όπως και κάθε 8 Μάρτη, έτσι και φέτος, έχουμε χιλιάδες λόγους που δεν γιορτάζουμε. Στο γιορτινό τραπέζι που προσπάθησαν να στρώσουν κυβέρνηση και όλο το επιτελείο του κράτους ήθελαν τα σωματεία και τους εργαζόμενους φιμωμένους. Εμείς μαζί με τις γυναίκες όλου του κόσμου διαδηλώνουμε και απεργούμε για το δικαίωμα στην εργασία με αξιοπρέπεια, για ίσα δικαιώματα. Για να δώσουμε ένα τέλος στις πολιτικές που ξεπουλάνε τις ζωές μας και μας δολοφονούν, πολιτικές που το πατριαρχικό καπιταλιστικό σύστημα γεννά και συντηρεί. Για το δικαίωμα στο συνδικαλισμό και ενάντια στις προσπάθειες φίμωσης του για να μην υπάρξουν άλλοι εργαζόμενοι και πολίτες που θα χάσουν την ζωή τους από τις εγκληματικές κυβερνητικές πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων και των περικοπών.

• Αυξήσεις στους μισθούς

• ισότητα στην αμοιβή

• δημόσιες δωρεάν υπηρεσίες φροντίδας

• Δημόσιες δωρεάν υπηρεσίες στήριξης, για τα θύματα της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βία (ψυχολογική, νομική και κοινωνική στήριξη)

• Αλληλεγγύη στην 12χρόνη επιζώσα βιασμού στον Κολωνό και στην οικογένειά της

• Καμία ανοχή στην εγκληματική απάθεια όλων των αρμόδιων φορέων για το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη

Στις 8 Μάρτη δεν γιορτάζουμε, συμμετέχουμε μαζικά στις απεργιακές κινητοποιήσεις των σωματείων ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και την υποβάθμιση των δημοσίων συγκοινωνιών και στις κινητοποιήσεις των φεμινιστικών συλλογικοτήτων στην πάλη για την εξάλειψη όλων των μορφών έμφυλης καταπίεσης.

Όλοι όλες στην Απεργιακή Συγκέντρωση στα Χαυτεία, ώρα 12.30 μ.μ.

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου και Ψηφιακών Μέσων Αττικής


Η ανθρώπινη ζωή κοστίζει φτηνά για την κυβέρνηση και το κεφάλαιο. Όλες και όλοι στην ανεξάρτητη ταξική πορεία στα Χαυτεία στις 12.00 και στο Σύνταγμα στις 18:30!

Αγωνιστική Έργατική Συσπείρωση στον Επισιτισμό-Τουρισμό (ΛΑΝΤΖΑ)

Image


Οι δολοφόνοι είναι το Κράτος και το Κεφάλαιο. Απεργιακή συγκέντρωση Τετάρτη 8/3 στα Χαυτεία στις 12μμ

Η εκατόμβη νεκρών και τραυματιών στα Τέμπη δεν ήταν το αποτέλεσμα ενός ανθρώπινου λάθος ούτε ένα απρόοπτο γεγονός. Ήταν ένα προαναγγελθέν έγκλημα, μια τραγωδία που μετρούσε αντίστροφα μέχρι να συμβεί. Τα κροκοδείλια δάκρυα, η αποποίηση των ευθυνών από το Κράτος και την κυβέρνηση, σε συνδυασμό με τη χυδαία στοχοποίηση ενός εργαζόμενου στο πρόσωπο του οποίου προσπαθεί να μεταθέσει όλες τις ευθύνες σε συνεργασία με τα δημοσιογραφικά μέσα πλησίον της εξουσίας, μόνο οργή προκαλούν.

Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες δεν αποπροσανατολιζόμαστε από την καραμέλα της ατομικής ευθύνης και του «ανθρώπινου λάθους». Γνωρίζουμε καλά πως η πολιτική απαξίωσης και υποβάθμισης της ποιότητας και της ασφάλειας των σιδηροδρομικών υποδομών, ο κατακερματισμός της δομής τους, η μείωση του προσωπικού και αργότερα η ιδιωτικοποίησή τους από τις κυβερνήσεις των τελευταίων τριών τουλάχιστον δεκαετιών είναι που οδήγησαν στη δολοφονία των συνανθρώπων μας.

Πρόκειται για ένα τμήμα εκείνης της αντικοινωνικής πολιτικής που μετράει τις υπηρεσίες, τις μεταφορές, την υγεία την εκπαίδευση, όχι ως κοινωνικά αγαθά, αλλά ως εμπορεύματα με κέρδη και ζημιές. Η ίδια πολιτική που τσαλαπάτησε τα εργασιακά μας δικαιώματα, συρρίκνωσε το εισόδημά μας, μας έκανε να δουλεύουμε για εξευτελιστικούς μισθούς, αγωνίστηκε να βγάλει τον συνδικαλισμό στην παρανομία ώστε να μας παραλύσει ακόμα κι από τη δυνατότητα να διεκδικούμε καλύτερη ζωή.

Το τελευταίο διάστημα, μετά το έγκλημα των Τεμπών, η κοινωνία βρίσκεται σε αναβρασμό. Αναμετρήθηκε πανελλαδικά στα προαύλια των σχολείων και στους δρόμους των πόλεων με την κρατική και μιντιακή μεθόδευση που αποπειράθηκαν να την καθοδηγήσουν σε ένα τριήμερο σιωπηλό εθνικό πένθος, μέσα στο σπίτι. Κλιμακώθηκε με τη μεγαλειώδη απεργιακή συγκέντρωση των σιδηροδρομικών την Κυριακή 5 Μάρτη στο Σύνταγμα, η οποία πλαισιώθηκε από χιλιάδες κόσμου. Η κυβέρνηση απάντησε με επίδειξη δύναμης, κατέφυγε στην προσφιλή της καταστολή, με χημικά και συλλήψεις διαδηλωτών, προσπαθώντας να ανακόψει το κύμα αγανάκτησης εναντίον της.

Από την πρώτη στιγμή εργατικές οργανώσεις, σωματεία και πλήθος εργαζομένων ανέδειξαν την ανάγκη αγωνιστικής κλιμάκωσης και απεργιακής κινητοποίησης. Οι αποφάσεις πρωτοβάθμιων σωματείων, εργατικών κέντρων, ομοσπονδιών και της ΑΔΕΔΥ – με άφαντη τη ΓΣΕΕ – για απεργία την Τετάρτη 8 Μάρτη, ημερομηνία που αποτελεί ούτως ή άλλως σύμβολο του αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών, είναι το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας.

Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε συμμετέχει στις απεργιακές κινητοποιήσεις στις 12μμ στα Χαυτεία και καλεί κάθε εργαζόμενη και εργαζόμενο να δώσει τη μάχη για την επιτυχία της απεργίας την Τετάρτη 8 Μάρτη, ως ένα ακόμα βήμα στην κατεύθυνση αγωνιστικής κλιμάκωσης για την ανατροπή του συνόλου της συνεχιζόμενης αντεργατικής επίθεσης και της ομηρίας της κοινωνίας από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, στόχο άρρηκτα δεμένο μ’ αυτόν της γυναικείας χειραφέτησης.

  • Ασφαλείς και ποιοτικές μεταφορές για την κοινωνία και όχι για το κέρδος των επιχειρήσεων
  • Αύξηση του προσωπικού, άμεσες προσλήψεις.
  • Επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
  • Ουσιαστικές αυξήσεις που να υπερκαλύπτουν το κόστος ανατιμήσεων και τις πραγματικές ανάγκες μας
  • Διάλυση των κατασταλτικών μηχανισμών – απαλλαγή από κάθε κατηγορία όλων των συλληφθέντων της 5ης Μάρτη
  • Κοινωνικοποίηση των μέσων Μεταφοράς, Υγείας, Εκπαίδευσης

Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε


Απεργιακή συγκέντρωση της Βίδας

Τετάρτη 8/3, 11:30, Συγκέντρωση στο άγαλμα του Αλέκου Παναγούλη

στην Πανεπιστημίου (απέναντι από το Ρεξ)

Όλοι -όλες στην εργατική απεργία για να μη μείνει αναπάντητο το έγκλημα των Τεμπών. Συνεχίζουμε κόντρα στους ξεφτίλες εργατοπατέρες της Γενικής Συνομοσπονδίας Εξυπηρέτησης Εργοδοτών που είναι απέναντι, για άλλη μια φορά, στις διαθέσεις των εργαζομένων για κατέβασμα στο δρόμο. Με επιμονή και αντοχή δουλεύουμε για τη συγκέντρωση δυνάμεων και για το σπάσιμο της τρομοκρατίας στους χώρους δουλειάς.

  • Η ενότητα των λαϊκών στρωμάτων και των εργαζομένων είναι ο παράγοντας που μπορεί να βάλει εμπόδια στην όποια συγκάλυψη των υπεύθυνων επιχειρήσει ο μηχανισμός του συστήματος.
  • Ενάντια σε κάθε προσπάθεια της αστικής τάξης να λειάνει το έδαφος και να αθωώσει τη βίαιη καπιταλιστική αναδιάρθρωση και τη συνολική λεηλασία των ζωών μας και της φύσης.
  • Κάτω η ιμπεριαλιστική εξάρτηση, κάτω τα αρπακτικά του Κεφαλαίου, κάτω οι πολιτικές του θανάτου- Να νικήσει η Ζωή.

πλατεία Κλαυθμώνος


8 Μάρτη – Ημέρα αντίστασης και αγώνα ενάντια στον σάπιο κόσμο της εξουσίας

Η ελευθερία ούτε παραχωρείται ούτε χαρίζεται αλλά κατακτιέται μέσα από τον αγώνα

Να γκρεμίσουμε το κράτος, τον καπιταλισμό και την πατριαρχία

Οργάνωση και αγώνας για τη Χειραφέτηση και την Αναρχία

Όλες και όλοι στις διαδηλώσεις

Αθήνα: Συγκέντρωση και πορεία 13.00, Κλαυθμώνος και 18.30, Σύνταγμα

Θεσσαλονίκη: Διαδήλωση 18.00, Καμάρα

Ομάδα ενάντια στην πατριαρχία | Αναρχική Πολιτική Οργάνωση


Την Πέμπτη 23/2 πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την οργάνωση της παρέμβασης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην επερχόμενη εκλογική μάχη.

Οι εκλογές είναι μία κεντρική πολιτική μάχη. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα παρέμβει σ’ αυτές με στόχο το μαύρισμα της κυβέρνησης του πολέμου, της φτώχειας, του ρατσισμού και του σεξισμού να σημάνει την ανάγκη ρήξης με την κυρίαρχη πολιτική του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, ενάντια στην συναίνεση των ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ, και κάθε κυβέρνησης που θα βγει από τις κάλπες και θα ακολουθήσει την ίδια πολιτική. Με το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης, για να βγει ενισχυμένη η αντικαπιταλιστική αριστερά, για να ανοίξουμε το δρόμο της ανατροπής.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί κάθε αγωνίστρια/η, δύναμη, ρεύμα, που παλεύει για την Αριστερά της ανατροπής, την ανεξαρτησία της από τις αδιέξοδες και αποτυχημένες λογικές διαχείρισης του καπιταλισμού και του κοινοβουλευτικού δρόμου, να ανταποκριθούν στο κάλεσμα της, να συμπορευτούν και να στηρίξουν αποφασιστικά αυτή την προσπάθεια.

Έχουμε μπει σε μία προεκλογική περίοδο που από τη μία η κυβέρνηση της ΝΔ και η άρχουσα τάξη συνεχίζουν τις επιθέσεις πάνω στην εργατική τάξη και τη νεολαία και από την άλλη πρωταγωνιστούν οι μαζικές, μαχητικές κινητοποιήσεις διαρκείας και απεργίες των εργαζόμενων από τη Τέχνη και τον Πολιτισμό μέχρι την εκπαίδευση, τα νοσοκομεία και την ενέργεια. Υπόβαθρο αυτής της εξέλιξης είναι η «πολυκρίση» του καπιταλισμού.

Μεγάλα κομμάτια της εργατικής τάξης και της νεολαίας πάλεψαν και παλεύουν ενάντια στη κυβέρνηση της ΝΔ και στις πολιτικές της και αναζητούν εκείνη την Αριστερά που θα δίνει πολιτική στήριξη και νικηφόρα προοπτική στους αγώνες τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε και δίνει διαρκώς «διαπιστευτήρια» στην άρχουσα τάξη, στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ. Το ΚΚΕ, παρά τα «μεγάλα λόγια» κλείνει τους αγώνες στην προεκλογική περίοδο, ενώ το ΜΕΡΑ25 υπόσχεται μία ψεύτικη «ρήξη» μέσα από το κοινοβούλιο και τους θεσμούς.

Το καθήκον της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι να ανταποκριθεί στους αγώνες και στις αναζητήσεις όλου αυτού του μαχητικού κομματιού της εργατικής τάξης και της νεολαίας, να συνδεθεί πολιτικά με τα πιο πρωτοπόρα κομμάτια τους, να συμβάλλει στον προσανατολισμό τους, ώστε να στρέφονται ενάντια στην εκμετάλλευση, τις ιδιωιτκοποιήσεις, την «αγορά» που είναι ο κοινός παρανομαστής των προβλημάτων. Για την εξάπλωση και γενίκευση των μαχών που βρίσκονται σε εξέλιξη.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζει την απεργία στη παγκόσμια μέρα για την απελευθέρωση των γυναικών στις 8 Μάρτη και τις απεργιακές συγκεντρώσεις (για την Αθήνα, 1.00μμ στην Πλατεία Κλαυθμώνος). Καλεί στις συγκεντρώσεις που οργανώνονται πανελλαδικά την ίδια μέρα από φεμινιστικές συλλογικότητες (για την Αθήνα στις 6.30μμ στο Σύνταγμα). Δίνει μάχη για την επιτυχία των αντιρατσιστικών – αντιφασιστικών συλλαλητηρίων στις 18 Μάρτη με κεντρικό αίτημα: «ανοικτά σύνορα για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες- όχι άλλες δολοφονίες στο Αιγαίο και την Μεσόγειο». Καλεί στην Αθήνα συγκέντρωση 3.00 Ομόνοια (προσυγκέντρωση 2.00 στην Πλατεία Βικτωρίας)

Στην κατεύθυνση αυτή αποφασίστηκε:

– Να δοθεί Συνέντευξη Τύπου την Πέμπτη 2 Μάρτη, 11.30 πμ στο ΤΕΕ.

– Οι Τοπικές/Κλαδικές Επιτροπές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να οργανώσουν εκδηλώσεις, παρεμβάσεις και περιοδείες σε χώρους δουλειάς και στις γειτονιές, παλεύοντας με ενωτικό τρόπο για την πολιτική παρουσία και την ανασυγκρότηση ολόκληρης της ριζοσπαστικής, αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής αριστεράς. Στην Αθήνα να παραγματοποιήσει συγκέντρωση στις 13/3.

– Να εκδοθούν μέσα στη βδομάδα νέα υλικά (αφίσα, προκήρυξη) για την προεκλογική καμπάνια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Να συγκροτηθούν επιτροπές για την συγκρότηση των ψηφοδελτίων και την οργάνωση εκδηλώσεων πανελλαδικά.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα δώσει και αυτή την εκλογική μάχη με στόχο να δυναμώσει η Αριστερά που στέκεται αποφασιστικά στους αγώνες, που επιμένει στην πραγματική ρήξη με τον καπιταλισμό, που παλεύει για την ανατροπή του.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ


1/3/23 – Στα Τέμπη δεν έγινε ατύχημα – Έγινε έγκλημα – Να τελειώνουμε με την κυβέρνηση των δολοφόνων – ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΥΜΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΑ

Η σύγκρουση των δύο τραίνων με τους 36, μέχρι στιγμής, νεκρούς και τους δεκάδες τραυματίες δεν είναι ατύχημα, είναι ένα τεράστιο έγκλημα. Ένα έγκλημα που βαραίνει την κυβέρνηση Μητσοτάκη και όλες τις κυβερνήσεις που φρόντισαν για τη διάλυση και το ξεπούλημα των δημόσιων σιδηροδρόμων. Γι’ αυτό και η απάντηση όλων μας θα χρειαστεί να είναι η κλιμάκωση των απεργιακών μας αγώνων για να διώξουμε αυτήν την δολοφονική κυβέρνηση. Είναι ώρες για απεργίες και όχι για δάκρυα.

• Αιτία για το έγκλημα είναι ιδιωτικοποίηση του σιδηροδρόμου τα κέρδη του οποίου λυμαίνονται οι ιδιώτες ενώ οι βλάβες είναι καθημερινό φαινόμενο στα κατά τα άλλα υπερσύγχρονα τρένα.

• Αιτία είναι η εγκατάλειψη του δικτύου και των γραμμών, όπου τις δημόσιες επενδύσεις αντικαθιστούν οι εργολάβοι μέσα από τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

• Αιτία είναι η εντατικοποίηση της δουλειάς των εργαζόμενων.

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών με ανακοίνωσή της πριν από μόλις 5 μέρες προειδοποιούσε για τις συνέπειες αυτή της πολιτικής. «…Ο ΟΣΕ εδώ και πολλά χρόνια δεν έχει προμηθευτεί ούτε ένα μηχάνημα συντήρησης καθώς αυτά που διαθέτει αριθμούν τουλάχιστον τρεις δεκαετίες για τα οποία δεν προμηθεύεται και ανταλλακτικά για τη συντήρησή τους. Προσλήψεις εργαζομένων στον κλάδο Γραμμής έχουν να πραγματοποιηθούν από το 1985…».

Όπως ανέφερε ο πρόεδρος των Μηχανοδηγών του ΟΣΕ Κώστας Γεννηδουνιάς στην ΕΡΤ, για τα ηλεκτρονικά συστήματα αποφυγής ατυχημάτων: «Δεν λειτουργεί τίποτα. Γ

ίνονται όλα με ανθρώπινο παράγοντα, χειροκίνητα, manual. Είμαστε στο manual. Αν λειτουργούσαν… Δεν λειτουργούν ούτε οι ενδείξεις, τα φωτοσήματα. Ούτε ο έλεγχος της κυκλοφορίας. Αν αυτά λειτουργούσαν, οι μηχανοδηγοί θα έβλεπαν την κόκκινη ένδειξη και τα τρένα θα σταματούσαν σε απόσταση 500 μέτρων μεταξύ τους. Το έχουμε πει επανειλημμένως, έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας».

Αυτό το έγκλημα δεν πρέπει να μείνει αναπάντητο. Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στις οικογένειες των θυμάτων αλλά τώρα δεν είναι ώρα για πένθος.

Είναι ώρα να αγωνιστούμε για να τελειώνουμε με αυτην την κυβέρνηση των δολοφόνων.

Είναι η ώρα να κλιμακώσουμε τις απεργίες μας για να τους ανατρέψουμε, γιατί σπέρνουν καθημερινά τον θάνατο και την καταστροφή. Γιατί θυμόμαστε ότι πριν από ένα χρόνο θρηνήσαμε νεκρό λιμενεργάτη στο Λιμάνι του Πειραιά, στην Cosco. Γιατί δεν ξεχνάμε την εργολαβική εργάτρια της καθαριότητας που δολοφονήθηκε στο Ξυλόκαστρο πριν ενάμιση μήνα. Γιατί η ιδιωτικοποίηση φέρνει κέρδη για τα αρπακτικά της αγοράς και θάνατο για τους εργαζόμενους και τους ανθρώπους της τάξης μας.

Να κλιμακώσουμε ΤΩΡΑ τις απεργίες μας, στον ΟΣΕ αλλά και παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς δημόσιο ή ιδιωτικό. Να διεκδικήσουμε επανακρατικοποίηση του ΟΣΕ και όλων των επιχειρήσεων που έχουν ξεπουληθεί όλες τις τελευταίες δεκαετίες χωρίς καμιά αποζημίωση στα αρπακτικά. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να μην ξαναθρηνήσουμε θύματα.

Η φετινή 8 Μάρτη πρέπει να είναι η απεργία όλων μας. Η ΑΔΕΔΥ και το ΕΚΑ καλούν πανεργατική στάση εργασίας απο τις 12 μέχρι τη λήξη της βάρδιας και απεργιακή συγκέντρωση στις 1μμ στην πλατεία Κλαυθμώνος. Αυτή η απεργία δεν είναι μονάχα για τις γυναίκες, είναι για όλους και όλες που συγκρουόμαστε με την κυβέρνηση Μητσοτάκη και τη δολοφονική της πολιτική. Για τους εργάτες και τις εργάτριες της Τέχνης, της Υγείας, τους εκπαιδευτικούς, τους εργαζόμενους στην Ενέργεια.

Στις 8 του Μάρτη, στην παγκόσμια μέρα των γυναικών, θα ενωθούμε πανεργατικά γιατί αυτή η κυβέρνηση και το σύστημα που υπηρετεί σπέρνει τον σεξισμό, τη φτώχεια και τον θάνατο.

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ


Πανεργατική Απεργία, ΕΚΑ-ΑΔΕΔΥ, Τετάρτη 8 Μάρτη, Πλ.Κλαυθμώνος 1μμ

Εκφράζουμε τα συλλυπητήρια μας στις οικογένειες των 57 νεκρών επιβατών των τρένων που συγκρούστηκαν στα Τέμπη, ανάμεσα τους 11 εργάτες του ΟΣΕ, πολλοί φοιτητές και φοιτήτριες καθώς και άλλοι εργάτες, ντόπιοι και μετανάστες. Τουλάχιστον δύο εργάτες είναι από το Μπαγκλαντές που γνωρίζουν φίλοι τους ότι ήταν στο τρένο και σκοτώθηκαν. Αραγε, κάποιοι που δεν είχαν φίλους, δεν έχουν συγγενείς στην χώρα θα ταυτοποιηθούν ποτέ;

Δεν είναι ατύχημα, είναι δολοφονία και οι ένοχοι, η κυβέρνηση της ΝΔ πρέπει να φύγουν αμέσως. Με την ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ, τις απολύσεις εργαζόμενων σε κρίσιμα πόστα όπως σταθμάρχες και επαρκές προσωπικό στις βάρδιες, την μη εφαρμογή συστημάτων ασφάλειας με δυνατότητα αποτροπής του ανθρώπινου λάθους, η σύγκρουση ήταν μόνο θέμα χρόνου να συμβεί. Και τα «ατυχήματα» είναι πολλά και συνεχόμενα.

Και όμως, η ίδια κυβέρνηση που δεν φρόντισε να εγκατασταθεί σύγχρονο σύστημα ασφάλειας για την μετακίνηση καθημερινά εκατομμυρίων ανθρώπων, σπαταλά δισεκατομμύρια για την επιτήρηση των μετακινήσεων, προσφυγισσών και προσφύγων στα σύνορα, ανθρώπων κατατρεγμένων που προσπαθούν να ξεφύγουν από το θάνατο αλλά τον βρίσκουν κα τα χιλιάδες με πνιγμό στο Αιγαίο, στον Εβρο και στην Μεσόγειο από τους δολοφόνους των κυβερνήσεων της ΕΕ και της ΝΔ που κλείνουν τα σύνορα με την FRONTEX, το ΝΑΤΟ και τις φονικές περιπολίες του Λιμενικού και των συνοριοφυλάκων.

Την ώρα που δεν έχουνε βάλει σύγχρονο σύστημα παρακολούθησης της κυκλοφορίας των τρένων για την αποφυγή ατυχημάτων, σπατάλησαν δισεκατομμύρια για να υπάρχει η πιο ακριβοπληρωμένη και εξελιγμένη τεχνολογία, με αεροπλάνα και drones να επιτηρούν όσους επιχειρούν να ξεφύγουν από τους φράχτες και τις περιπολίες του Λιμενικού. Έτσι οι χιλιάδες συνοριοφύλακες χρησιμοποιούν θερμικές κάμερες ακρίβειας και μπορούν να εντοπίσουν τις μανάδες που παίρνουν αγκαλιά το παιδί τους και κρύβονται πίσω από ένα θάμνο αλλά οι εργαζόμενοι του ΟΣΕ δεν έχουν στη διάθεση τους σύστημα τηλεχειρισμού και εντοπισμού των τρένων!!!

Απαιτούμε να μπει τέλος στις πολιτικές του ρατσισμού που κοστίζουν ανθρώπινες ζωές, προσφύγων και Ρομά, με τις επαναπροωθήσεις και τις σφαίρες των αστυνομικών όπως του Σαμπάνη και του Φραγούλη, με τα στρατόπεδα-γκέτο, τις φυλακές στα νησιά και την Αμυγδαλέζα. Να δοθούν λεφτά για την ασφάλεια στα τρένα, για την παιδεία, την υγεία, την πρόνοια, την τέχνη και το πολιτισμό και όχι να έχει 2 δισεκατομύρια ο Μηταράκης για να φτιάχνει φράχτες και παγίδες θανάτου για την προσφυγιά.

Να θυμίσουμε την θυσία των Χαμαγιούν και Βακάρ, των δύο νεαρών Πακιστανών εργατών που έχασαν την ζωή τους τον Απρίλη του 2012, όταν προσπάθησαν να απεγκλωβίσουν δύο συνταξιούχους που είχαν κολλήσει με το αυτοκίνητο τους στις γραμμές του τρένου στο Κρυονέρι, που τους παρέσυρε στο θάνατο όλους μαζί.

Το τρένο είναι το μέσο για την μετακίνηση των φτωχών, των φοιτητών, των μεταναστών και είναι ώρα να επανακρατικοποιηθεί και όχι να το λυμαίνονται για τα κέρδη τους τα αρπακτικά των ιδιωτικών εταιριών οδηγώντας σε τραγωδίες.

Καλούμε τα συνδικάτα και τους φοιτητικούς συλλόγους, τις κοινότητες μεταναστών και τους πρόσφυγες από τα καμπ να ενωθούμε σε μια γροθιά και να στηρίξουμε την κλιμάκωση του απεργιακού αγώνα για να διώξουμε την κυβέρνηση των δολοφόνων, των ιδιωτικοποιήσεων, του σεξισμού και του ρατσισμού.

Να δώσουμε δυναμικό παρών στην αυριανή απεργιακή συγκέντρωση των εργατών του ΟΣΕ στο Σύνταγμα στις 1μμ και να συνεχίσουμε με μαζική συμμετοχή στην Πανεργατική Απεργία την Τετάρτη 8 Μάρτη στις 1μμ στην Πλατεία Κλαυθμώνος. Να συνεχίσουμε με το μεγάλο αντιρατσιστικό αντιφασιστικό συλλαλητήριο το Σάββατο 18 Μάρτη 3μμ στην Ομόνοια. Είναι ώρα να τους γκρεμίσουμε πριν δολοφονήσουν ξανά, εργάτες, φοιτητές, πρόσφυγες.

ΚΕΕΡΦΑ-ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ


Μέσα σε οδύνη για τον άδικο χαμό τόσων νέων ανθρώπων και την οργή για την εγκληματική ανευθυνότητα των κυβερνώντων, γιορτάζουμε φέτος την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

166 χρόνια μετά τη ματωμένη εξέγερση των εργατριών στην κλωστοϋφαντουργία της Νέας Υόρκης οι γυναίκες συνεχίζουμε να παλεύουμε διεκδικώντας ισότητα, ελευθερία και δικαιοσύνη.

Τη χρονιά που πέρασε ζήσαμε την εξέγερση των γυναικών στο Ιράν, ζήσαμε τις κινητοποιήσεις των γυναικών ενάντια στην απαγόρευση των αμβλώσεων στις ΗΠΑ, ζήσαμε τη μαζική αντίδραση στη σεξουαλική παρενόχληση και την έμφυλη βία.

Πλάι σ’αυτά γίναμε μάρτυρες περισσότερων από 20 γυναικοκτονιών, της σεξουαλικής εκμετάλλευσης ενός 12χρονου κοριτσιού, του βιασμού μιας νεαρής γυναίκας στο ΑΤ Ομόνοιας αλλά και της συγκάλυψης των δραστών και της αβελτηρίας για δικαίωση των θυμάτων.

166 χρόνια μετά οι γυναίκες παραμένουμε τα πρώτα θύματα της φτώχειας, των κοινωνικών διακρίσεων και των μισθολογικών διαφορών και συνεχίζουμε να βιώνουμε τον θεσμικό και τον καθημερινό σεξισμό.

Διαδηλώνουμε και διεκδικούμε για μας και για την επόμενη γενιά να μπορούμε να ζούμε ισότιμα και χωρίς φόβο, απολαμβάνοντας τη ζωή.

Συμμετέχουμε στα καλέσματα στις 13:00 πλατεία Κλαυθμώνος και 17:30 Προπύλαια.

Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα


Οι νεκροί μας – τα κέρδη τους

Οι εργαζόμενοι του ΕΟΔΥ εκφράζουμε την θλίψη και την οργή μας για το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη, για τους ανθρώπους που χάθηκαν τόσο άδικα! Μας κατακλύζει η θλίψη και οργή για το πως είναι δυνατόν το 2023 να συμβαίνει ένα τέτοιο τραγικό, εγκληματικό γεγονός.

Αυτή η βαθιά θλίψη και η αυθόρμητη οργή  για τους δεκάδες ανθρώπους που χάθηκαν εξαιτίας της σύγκρουσης των δύο τρένων δεν μπορεί να αφήσει τους εργαζόμενους και την κοινωνία ολόκληρη χωρίς προβληματισμό για τα αποτελέσματα των πολιτικών ιδιωτικοποίησηςτων πάντων με σκοπό το κέρδος.

Ως εργαζόμενοι στο χώρο των παροχών φροντίδας υγείας, γνωρίζουμε πολύ καλά και το έχουμε νοιώσει επανειλημμένα τι σημαίνει «μείωση κόστους με κάθε μέσον και χωρίς διασφάλιση των ελάχιστων προαπαιτούμενων  συνθηκών για τους εργαζόμενους και τους αποδέκτες των υπηρεσιών»

Οι εργαζόμενοι στον ευρύτερο χώρο της δημόσιας υγείας αναγκάζονται να δουλεύουν σε μια διαρκή συνθήκη γεμάτη ελλείψεις.Ελλείψεις σε σύγχρονο ιατρικό εξοπλισμό, ελλείψεις σε τεχνολογικές υποδομές, ελλείψεις σε ιατρικοφαρμακευτικό υλικό, ελλείψεις σε προσωπικό, ελλείψεις ακόμη και σε χώρους εργασίας.

Αντίστοιχα, οι εργαζόμενοι στον σιδηρόδρομο εκπαιδεύτηκαν αλλά ταυτόχρονα αναγκάστηκαν να γίνουν καλοί στη δουλειά τους με τα ελάχιστα παρεχόμενα Έπρεπε, κι αυτοί, να εφευρίσκουν πατέντες για να κινούνται οι συρμοί και να ρυθμίζεται η κυκλοφορία με ασφάλεια.Όταν η ταχύτητα ήρθε να αντικαταστήσει την ασφάλεια, με τα Λευκά Βέλη, και το Αθήνα-Θεσσαλονίκη σε 4 ώρες, φάνηκε και όλη η γύμνια της εγκατάλειψης του σιδηρόδρομου με τα συνεχή ατυχήματα, τα καλώδια που έπεφταν στους συρμούς, τα κλεισίματα των γραμμών, τις συνεχείς καθυστερήσεις.

Οι εργαζόμενοι προειδοποιούσαν, αλλά στο βωμό του κέρδους όλες οι  διαμαρτυρίες και τα εξώδικα έπεφταν στο κενό, ο συνδικαλισμός λοιδορούνταν και το προσωπικό μειώνονταν συνεχώς για να αυξάνεται το επιχειρηματικό κέρδος.Και φτάσαμε στο αδιανόητο. Τον 21ο αιώνα η κίνηση στους ελληνικούς σιδηροδρόμους να διεξάγεται χειροκίνητα και να μην εξασφαλίζονται όλες οι αναγκαίες υποδομές για την ασφαλή μετακίνηση των ανθρώπων.

Το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη ήταν ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα που έχει συγκεκριμένες αιτίες που πρέπει να φωτιστούν. Το ανθρώπινο λάθος  – η νέα έκφραση της “ατομικής ευθύνης” ως καραμέλα του καπιταλισμού – είναι μια σημαία στην κορυφή του παγόβουνου, για να καλύψει τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης. Το  σιδηροδρομικό δίκτυο αφέθηκε με τεράστιες ελλείψεις και κενά στο ζήτημα της ασφάλειας των δρομολογίων και των ανθρώπινων ζωών που καθιστούν κάθε ανθρώπινο λάθος ασυγχώρητο. Η σταδιακή απορρύθμιση του  σιδηροδρομικού δικτύου φέρνει τη σφραγίδα των εγκληματικών πολιτικών που εφαρμόστηκαν από την νυν κυβέρνηση και των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ

Η εκ των υστέρων συγγνώμη του πρωθυπουργού και η αλλαγή στάσης, φοβούμενος την πανελλήνια κατακραυγή για τη δήλωση του ότι πρόκειται απλά για τραγικό ανθρώπινο λάθος, προστίθεται στην επικοινωνιακή στρατηγική της κυβέρνησης να μειώσει “τη ζημιά” εν όψει εκλογών. Τα κυρίαρχα ΜΜΕ συντονίζονται άριστα σε αυτή τη ρότα επικοινωνιακής πολιτικής παραδίδοντας τις τελευταίες ημέρες ρεσιτάλ ξεδιαντροπιάς και ξετσιπωσιάς.

Να σταματήσουμε αυτή την εγκληματική πολιτική!!!

Είναι η ώρα του αγώνα για να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα !!!

Ποτέ ξανά και πουθενά !!!

Να μην επιτρέψουμε να μπαίνουν οι ζωές μας στο ίδιο ζύγι με τα επιχειρηματικά ιδιωτικά συμφέροντα !!!

Ο άνθρωπος πάνω από τα κέρδη !!!

Καλούμε τους εργαζόμενους του ΕΟΔΥ να συμμετάσχουν στις απεργιακές κινητοποιήσεις που έχουν αποφασιστεί για τις 8 Μάρτη από την ΑΔΕΔΥ και τα κατά τόπους Εργατικά Κέντρα ( επισυνάπτεται λίστα με τις κατά τόπους κινητοποιήσεις).


ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Καμάρα και Άγαλμα Βενιζέλου

10:30 Καμάρα

Παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας!

Η εποχή που διανύουμε μας βρίσκει μπροστά σε μια βάναυση επίθεση του καπιταλισμού ο οποίος επιχειρώντας να εξασφαλίσει την κοινωνική και πολιτισμική του αναπαραγωγή χρησιμοποιεί όλα τα δυνατά μέσα που διαθέτει. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι εκάστοτε κυβερνήσεις είναι συντεταγμένες και υποταγμένες στα συμφέροντα του κεφαλαίου και διαχειρίζονται το κράτος έτσι ώστε να εξυπηρετεί τις προτεραιότητές του αρμέγοντας διαρκώς το δημόσιο τομέα ξεπουλώντας το νερό, τις τέχνες, τα σπίτια μας, την αξιοπρέπειά μας, δολοφονώντας στα σύνορα και στους δρόμους ότι θεωρούν ξένο, ιδιωτικοποιώντας ό,τι μπορεί στο βωμό του κέρδους με κόστος ανυπολόγιστο στις ζωές μας. Το έγκλημα στα Τέμπη και η κατάρρευση του ΟΣΕ μοιάζει να είναι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι. Η οργή μας είναι μεγάλη και οι διαχειριστές της εξουσίας πρέπει να τιμωρηθούν!

Είναι συλλογική μας ευθύνη να αντισταθούμε και να παλέψουμε για τις ζωές μας με γνώμονα την αυτοοργάνωση και αυτοδιαχείριση, την αξιοπρέπεια και την αλληλεγγύη. Δε θα κάνουμε ούτε βήμα πίσω. Δε θα ανεχτούμε άλλο την καταδυνάστευση των δικαιωμάτων μας γιατί η ανοχή είναι συνενοχή. Η ώρα δεν είναι αύριο είναι τώρα, να συγκλίνουν τα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας μας, τα κινήματα μας, οι καταλήψεις μας και κάθε πρωτοβουλία αγώνα και δράσης μπροστά στις εγκληματικές τους πολιτικές.

Εμείς ως ανοιχτή πρωτοβουλία αλληλεγγύης στο κατειλημμένο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ που πρόσφατα πλειστηριάστηκε καλούμε όλα τα από τα κάτω κινήματα της πόλης σε συνελεύσεις και καταλήψεις, καλούμε ανοιχτά σε σύγκλιση των αγώνων μας για να απαντήσουμε στην επίθεση αυτή, για να αλλάξει ο φόβος στρατόπεδο.

Ο αγώνας είναι πολύμορφος και πολύπλευρος αλλά είναι ένας και κοινός!

Κοινωνικά, δημόσια και με εργατικό έλεγχο υπηρεσίες και αγαθά.

Με καταλήψεις και αυτοδιαχείριση ενάντια στη βαρβαρότητα του κεφαλαίου

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ

ΤΕΤΑΡΤΗ 8 ΜΑΡΤΗ 10.30 ΚΑΜΑΡΑ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στον αγώνα της ΒΙΟΜΕ


ΟΡΓΑΝΩΣΗ & ΠΑΛΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ/ΟΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟ

Η 8η Μάρτη είναι άρρηκτα συνυφασμένη με το εργατικό κίνημα και τους αγώνες των εργατριών για τη διεκδίκηση των εργασιακών δικαιωμάτων τους, την ισοτιμία και τις αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας. Το πρόταγμα της εποχής μας σε παγκόσμιο επίπεδο αφορά τη διεκδίκηση και τον αγώνα σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας μας, με τις φυσικές καταστροφές και τα κρατικά εγκλήματα (σεισμός σε Τουρκία, Τέμπη στην Ελλάδα) να μας κάνουν να αναρωτιόμαστε ακόμη και για το δικαίωμα στην ίδια τη ζωή και όχι μόνο για τους όρους αυτής. Ο κρατικός μηχανισμός, τα μέσα καταστολής του, τα ΜΜΕ και το κεφάλαιο καθημερινά ξεπουλούν τις τέχνες, την υγεία, την παιδεία, τελικά την ίδια την αξιοπρέπεια και τη ζωή μας.

Τον τελευταίο χρόνο, οι αυξήσεις τιμών σε ενέργεια, είδη πρώτης ανάγκης και καύσιμα, σε συνδυασμό με τα ήδη υψηλά ενοίκια και τα αυξημένα ποσοστά ανεργίας, έχουν οδηγήσει σε ένα μεγαλύτερο κύμα φτωχοποίησης και σε ασφυκτικές συνθήκες διαβίωσης για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες μετά από μία πολύχρονη κρίση και μία πανδημία που ακόμη οι συνέπειες της είναι εμφανείς, με το δημόσιο σύστημα υγείας υπό κατάρρευση και τον αποκλεισμό όλο και μεγαλύτερου κομματιού της κοινωνίας μας από αυτό.

Η κρίση αυτή που έχει ξεσπάσει τον τελευταίο χρόνο παρουσιάστηκε από την κυβέρνηση ως αποτέλεσμα του πολέμου μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, αλλά στην ουσία προετοίμασε το έδαφος για την περαιτέρω κερδοφορία του κεφαλαίου, εξαθλιώνοντας μας όλο και περισσότερο σε συνέχεια πολιτικών χρόνων προς εξυπηρέτηση του κεφαλαίου.

Αυτά σε συνδυασμό με τη ραγδαία επιδείνωση των όρων εργασίας, την οποία επικύρωσε το νομοσχέδιο Χατζηδάκη, ένα νομοσχέδιο το οποίο είχε ως μοναδικό στόχο την αύξηση της κερδοφορίας των αφεντικών, την καταπάτηση των εργατικών κεκτημένων και τη νομιμοποίηση των εργοδοτικών αυθαιρεσιών, έχουν φέρει αντιμέτωπα τα εργαζόμενα άτομα με μετατροπές των συμβάσεων σε part-time, σε καθυστερήσεις στις πληρωμές, σε απλήρωτες υπερωρίες, με εκφοβισμούς και απολύσεις.

Σε μια χώρα που τα περιστατικά έμφυλης βίας είναι σχεδόν καθημερινά, με καταγγελίες που έρχονται στο φως της δημοσιότητας και πολλές να αφορούν τους εργασιακούς χώρους, όπως ζήσαμε πρόσφατα με το κίνημα «me too», γίνεται κατανοητό ότι οι σχέσεις εξουσίας στους χώρους εργασίας δημιουργούν επισφάλεια σε όλα τα επίπεδα.

Την ώρα που μετράμε ακόμη τα θύματα της κρατικής δολοφονίας στα Τέμπη που οι προθέσεις του κρατικού μηχανισμού και του κεφαλαίου είναι ξεκάθαρες ως προς το πόσο αναλώσιμες είναι οι ζωές μας, με την αδιαφορία για ασφάλεια στον βωμό του κέρδους, η κυβέρνηση φέρνει δύο ακόμη νομοσχέδια που αφορούν ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων αγαθών, ένα για το νερό και ένα άλλο για την Ογκολογική Μονάδα Παίδων.

Η επίθεσή τους όμως δεν θα μείνει χωρίς απάντηση από εμάς. Ξέρουμε, ότι μπορούμε να βασιστούμε μόνο στις δικές μας δυνάμεις, στη δικιά μας οργάνωση, κόντρα τόσο στα αφεντικά, όσο και στα τσιράκια τους. Θα συνεχίσουμε να οργανωνόμαστε στους χώρους δουλειάς μας σε ακηδεμόνευτα και μαχητικά σωματεία, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για ελεύθερη πρόσβαση στην υγεία για όλους/ες, σταθερό ωράριο εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς, πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και συλλογικές συμβάσεις εργασίας, την καταπολέμηση των διακρίσεων βάσει φύλου και σε βάρος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας.

Στηρίζουμε τον αγώνα του Σωματείου Εργαζομένων της ΒΙΟ.ΜΕ., τα Σωματεία του Πολιτισμού και των Εκπαιδευτικών.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΕΣ/ΟΥΣ ΤΟΥΣ/ΤΙΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ/ΙΣΣΕΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 8 ΜΑΡΤΙΟΥ 2023 ΣΤΙΣ 10:30 ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ.

Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στον Χώρο της Ψυχικής Υγείας & Κοινωνικής Πρόνοιας (ΣΒΕΨΥΚΟΙ)


Πορεια για την κρατικη δολοφονια στα τεμπη

Οι πρώτες απαντήσεις έχουν ήδη δοθεί με χιλιάδες ανθρώπων από ευρέα τμήματα της κοινωνίας να κατεβαίνουν καθημερινά στους δρόμους πολλών πόλεων της χώρας. Το κράτος και τα φερέφωνα του επιδίδονται για άλλη μια φορά σε μια προσπάθεια να μας πείσουν ότι η ατομική ευθύνη είναι πίσω από τους θανάτους δεκάδων ανθρώπων και όχι η φύση του καπιταλιστικού συστήματος στο οποίο ζούμε. Μάταια βέβαια, αφού οι ευθύνες διαχρονικά όλων των κυβερνήσεων και των καπιταλιστών της Hellenic Train και των διαχειριστών των σιδηροδρόμων δεν κρύβονται. Η οργή μας να συνεχίσει να βουλιάζει τους δρόμους των πόλεων ΔΕΝ ΉΤΑΝ ΈΝΑ ΛΆΘΟΣ ΔΕΝ ΉΤΑΝ ΑΤΥΧΊΑ ΚΡΆΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΆΛΑΙΟ ΚΆΝΑΝ ΔΟΛΟΦΟΝΊΑ.

Η ΟΡΓΗ ΜΑΣ ΝΑ ΒΓΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Αναρχικοί/ες/α, αντιεξουσιαστές/ιες/α


Κάλεσμα στη γενική απεργία, Τετάρτη 8/3 στις 11:00 στην Καμάρα

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ – ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ.

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ.

Το βράδυ της Τρίτης , μια εμπορική και μια επιβατική αμαξοστοιχία που αριθμούσε εκατοντάδες επιβάτες και δεκάδες εργαζομένους συγκρούστηκαν σφοδρά, με αποτέλεσμα τον θάνατο τουλάχιστον 57 ανθρώπων και τον τραυματισμό εκατοντάδων. Με τα βαγόνια στις φλόγες, το ρεύμα κομμένο και τις πόρτες αδύνατο να ανοίξουν, ο κόσμος πάλευε να σωθεί και να σώσει τους συνεπιβάτες του.
Η ανείπωτη τραγωδία με την σύγκρουση των αμαξοστοιχιών στα Τέμπη μας υπενθυμίζει δυστυχώς με τον χείριστο τρόπο το πως αντιλαμβάνεται το κράτος και το κεφάλαιο την ανθρώπινη ζωή διαχρονικά: Ως ένα μέσο παραγωγής κέρδους – ΚΑΙ ΜΟΝΟ. Δεκάρα δε δίνουν για την ασφάλειά μας, όπως και δεκάρα δε δίνουν για τις ζωές μας. Μόλις τον προηγούμενο μήνα ανακοινώσεις του σωματείου μηχανοδηγών έκαναν λόγο για τις εγκληματικές συνθήκες που επικρατούν στις σιδηροδρομικές γραμμές αναφέροντας ξεκάθαρα πως είναι θέμα χρόνου να συμβεί κάτι μοιραίο.
Ακριβώς αυτό καθιστά καταφανείς τους λόγους που δεν μπορούμε να αναφερόμαστε στο γεγονός ως ατύχημα.
Με το ξεπούλημα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στους Ιταλούς επενδυτές και την ταυτόχρονη επαναφορά τραίνων που είχαν αποσυρθεί στην Ελβετία, ακολούθησαν οι κυβερνητικοί διθύραμβοι σχετικά με την αναβάθμιση των σιδηροδρομικών μέσων. Αυτή είναι λοιπόν η αναβάθμιση στην ιδιωτικοποίηση: Να παίζεται η ζωή των ανθρώπων που μετακινούνται και των εργαζομένων κορώνα γράμματα, αφού δεν πρόκειται να δοθούν χρήματα για τον έλεγχο, την πρόληψη και την ασφάλεια των ανθρώπων. Όταν λοιπόν οι ζωές μας λογίζονται ως ένα ακόμα έξοδο στον προϋπολογισμό του κράτους και του κεφαλαίου μιλάμε για προδιαγεγραμμένες δολοφονίες – ούτε για ατυχήματα, ούτε για ”ανθρώπινα λάθη”, ούτε για ”κακή στιγμή”. Οι εγκληματίες του υπουργείου μεταφορών, της διοίκησης της Hellenic Train και όλου του κρατικού μηχανισμού που συνέβαλλαν σε αυτή τη δολοφονία θα λογαριαστούν με όλη την κοινωνική βάση, το οργανωμένο κίνημα και τις αντιστάσεις του. Το υποκριτικό πένθος που κηρύχθηκε από την κυβέρνηση μόνο οργή μας προκαλεί. Οι αγώνες μας για δημόσια και αξιοπρεπή συγκοινωνιακά μέσα, οι αγώνες μας ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό κουβαλάνε τη δικαιοσύνη που αποζητάμε.

Ταυτόχρονα, τις τελευταίες μέρες τα ΜΜΕ έχουν επιδοθεί σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αποσιωπήσουν τις ευθύνες του κρατικού μηχανισμού αλλά και τις ιδιωτικής εταιρείας. Για αυτό επικαλούνται το ανθρώπινο λάθος και επιχειρούν να χρησιμοποιήσουν τον σταθμάρχη ως αποδιοπομπαίο τράγο για αυτή την κρατική – καπιταλιστική δολοφονία. Όλο αυτό το σύντομο διάστημα οι βασικές αντιθέσεις του συστήματος κοινωνικής οργάνωσης που ζούμε έχουν γίνει ξεκάθαρες. Μιλάμε για ένα σάπιο εξουσιαστικό- καπιταλιστικό σύστημα που αντιλαμβάνεται την ανθρώπινη ζωή μόνο με όρους κερδοφορίας, ενώ ταυτόχρονα οι ένστολοι δολοφόνοι δεν διστάζουν να επιτεθούν με σφοδρότητα στις τεράστιες διαδηλώσεις, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Χτυπάνε τις μεγάλες διαδηλώσεις που ενσαρκώνουν την κοινωνική οργή, και ακόμη περισσότερο τα μπλόκα του οργανωμενου αναρχικού κινήματος. Βρισκόμαστε σε ταξικό πόλεμο, είμαστε εχθροί, και ως τέτοιους μας αντιμετωπίζουν, είμαστε δυο κόσμοι σε σύγκρουση. Από την μία οι κρατικοί ταγοι και οι επιχειρηματίες, μαζί με τους ένστολους δολοφόνους και από την άλλη ο κόσμος της εργασίας, οι φοιτητές, οι πληβείοι αυτού του κόσμου, μέσα από τις καταλήψεις, τα κατειλημμένα εργοστάσια και τις διαδικασίες αυτοδιεύθυνσης δομουμε έναν καινούριο κόσμο.
Κάθε μέρα, σε κάθε πτυχή και έκφανση της κοινωνικής οργάνωσης και της καθημερινής ζωής, γίνεται προφανές ότι το κράτος και το κεφάλαιο δολοφονούν, τρομοκρατούν και καταστέλλουν! Από τη διαχείριση την πανδημίας και της υγειονομικής κρίσης, τις φωτιές στην Εύβοια, τη διαχείριση των μεταναστευτικών πληθυσμών, με τις δολοφονίες και τα push-backs στα σύνορα, μέχρι τη βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων, τους ξυλοδαρμούς φοιτητών, τους βιασμούς, τα κυκλώματα trafficking, τις δολοφονίες εργατών που ολοένα πολλαπλασιάζονται, είναι πλέον έκδηλο ότι οι ζωές των καταπιεσμένων είναι αναλώσιμες, δίχως αξία. Και είναι παράλληλα πολύ σημαντικό επίδικο η γιγάντωση των κινητοποιήσεων ενάντια στην θανατοπολιτικη κράτους και κεφαλαίου. Από τους χώρους εργασίας και τις γειτονιές, ως τις δραματικές σχολές, τα πανεπιστήμια και τα σχολεία, να βρεθούμε σε ανοιχτές αδιαμεσολαβητες διαδικασίες, σε καταλήψεις κέντρα αγώνα, μακριά από εκλογικές υποσχέσεις και αυταπάτες. Να βρεθούμε ξανά και ξανά, αυτοοργανωμενα, συλλογικά και μαχητικά στον δρόμο, ώστε να γίνει ξεκάθαρο πως οι κρατικές και καπιταλιστικές δολοφονίες δεν θα ξεχαστούν, ενώ ταυτόχρονα θα συμβάλλουμε στο γκρέμισμα του κράτους και του καπιταλισμού, για έναν κόσμο ισότητας, ελευθερίας, αλληλεγγύης. Για την αναρχία, και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΑ ΤΕΜΠΗ – ΟΥΤΕ Η ΚΑΚΙΑ ΣΤΙΓΜΗ
ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΕΡΔΗ – ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΤΟΥΝ ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ – ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ.

ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ!

Τοπικός Συντονισμός Θεσσαλονίκης/ Α.Π.Ο.-Ο.Σ.



Απεργιακή συγκέντρωση Τετάρτη 08/03 στις 11:00, Καμάρα

Τα κέρδη δικά τους, οι νεκροί δικοί μας

-Απεργιακή συγκέντρωση Τετάρτη 08/03 στις 11:00, Καμάρα-

Στις 01.03.2023 η αμαξοστοιχία και το δρομολόγιο Αθήνα-Θεσσαλονίκη δεν έφτασε στον προορισμό του και σταμάτησε στα Τέμπη. Αυτή τη φορά όχι επειδή σταμάτησε ή αναγκάστηκε να καθυστερήσει για πολλές ώρες λόγω κάποιας βλάβης, τι πιο σύνηθες θα έλεγε κανείς, αλλά επειδή συγκρούστηκε με άλλο εμπορικό τρένο. Αποτέλεσμα δεκάδες νεκροί/ές και τραυματίες.

Δεν ήταν ατύχημα αλλά δολοφονία με τη βούλα του Κράτους και του Κεφαλαίου.

Το σχέδιο απαξίωσης του ΟΣΕ και η υφαρπαγή ολόκληρης της σιδηροδρομικής γραμμής της Ελλάδας για κάτι λιγοστά εκατομμύρια έχει ξεκινήσει κάτι παραπάνω από μία δεκαετία τώρα. Όσο κάποιοι/ες πανηγύριζαν γι’ αυτή την απαξίωση κι εν τέλει την ιδιωτικοποίηση(το 2017 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ), άλλοι/ες επέμεναν πως θα είναι θέμα χρόνου να μετατραπεί σε μία “τραγωδία”.

Και το έκαναν υποσταζόμενοι/ες την κατάσταση στις πλάτες τους, άλλοτε στοχοποιημένοι/ες από την εξουσία για στάσεις εργασίας και απεργίες κι άλλοτε με τίμημα την ίδια τη δουλειά τους ενώ άλλες φορές την κούραση και την εξάντληση λόγω της έλλειψης προσωπικού σε οργανικές θέσεις. Ίδια κατάσταση σε κάθε τομέα, ειδικά σε αυτόν της Υγείας.

Και είναι οι εργαζόμενοι/ες, για άλλη μια φορά, που το ζούνε και γνωρίζουν καλύτερα τι συμβαίνει. Αυτοί κι αυτές που κάθε φορά βρίσκονται κατηγορούμενοι/ες από κυβερνητικά χείλη σε κάθε διαμαρτυρία ή χτυπημένοι/ες από τα ΜΑΤ, όπως και κάθε κοινωνική ομάδα που προσπαθεί να εκφράσει την οποιαδήποτε διαμαρτυρία της. Γι’ αυτό και το δίπολο κρατικό ή ιδιωτικό καταντάει για άλλη μια φορά απατηλό.

Είμαστε εμείς η υπόλοιπη κοινωνία που θα πρέπει να ανεχτούμε αυτή την παράσταση Υπουργών και CEO εταιρειών που δεν δίνουν μία για τίποτα άλλο, πέρα από τα κέρδη. Εμείς που θα πάρουμε το ρίσκο για ένα ταξίδι εν έτει 2023 και η ανοχή εδώ και πόσα χρόνια. Δεν είναι ότι δεν υπάρχει Κράτος. Κράτος υπάρχει και φροντίζει, όπως είναι και ο ρόλος του, να το δείχνει πάντοτε: με την υποτίμηση της ίδιας της ζωής με όποιο μέσο υπάρχει και της καταστολής.

Για να είμαστε ξεκάθαροι και ξεκάθαρες: Οι μοναδικές ευθύνες που βαραίνουν δεν μετριούνται και ούτε πρόκειται από εισαγγελείς και δικαστές σε μία καλοστημένη παράσταση με κροκοδείλια δάκρυα και εξιλαστήρια θύματα.

Η οργή να αντικαταστήσει τα δάκρυα και να “πάμε και όπου βγει” στους δρόμους, στις πλατείες και σε κάθε δημόσιο χώρο, όπου ο θάνατος συναντά την άρνηση και η καταπίεση την αντίσταση. Οι ιθύνοντες ξέρουμε πολύ καλά που βρίσκονται και ποιοι είναι, χρόνια τώρα. Ή εμείς ή αυτοί.

Δύναμη σε όλες τις οικογένειες.

Απεργιακή συγκέντρωση Τετάρτη 08/03 στις 11:00, Καμάρα

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης


ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ 1ης ΜΑΡΤΙΟΥ

Τρίτη προς Τετάρτη 1ης Μαρτίου γίνεται το γνωστό γεγονός σύγκρουσης τρένων της εταιρίας Hellenic Train (πρώην τραινοσε) ιδιοκτησίας της εταιρίας Ferrovie Dello Stato Italiane και εμπορικής αμαξοστοιχίας του ΟΣΕ με δεκάδες επιβαίνοντες νεκρούς.
Οι λεπτομέρειες πολλές, συστήματα ασφαλείας που δεν υπήρχαν, μη συντηρημένο δίκτυο, ελλιπείς βάρδιες και άλλα πολλά. Η περαιτέρω αναφορά μας σε αυτά ενδεχομένως να μην έχει να δώσει και πολλή πληροφορία. Η ουσία είναι μία, στον καπιταλισμό οι ζωές των προλετάριων είναι αντικείμενο στατιστικών ερευνών και μέρος της ευρύτερης διαχείρισης αναλώσιμου υλικού, έμψυχου και μη. Είτε υπό κρατικό έλεγχο είτε στα χέρια ιδιωτών το καπιταλιστικά “βιώσιμο” επιτάσσει τη μεγιστοποίηση του κέρδους με κάθε “κόστος”. Έτσι οι ” υπήκοοι” του εκάστοτε έθνους-κράτους, τηρουμένων των αναλογιών του πού έτυχε να γεννηθούν, από ποιο σόι και με πόσο μεγάλη τσέπη γίνονται με τη σειρά τους άλλο ένα “ατύχημα”. Αν στο risk management η ασφάλεια και η ζωή του πελάτη κριθεί πιο ζημιογόνα από το ρίσκο της ακεραιότητάς του σε επίπεδο κέρδους, τόσο ωμά και σοκαριστικά έχουμε αυτά τα αποτελέσματα για τα οποία συζητάει πάσα ένας και μία πλέον εντός ελληνικής επικράτειας.
Φυσικά, το κράτος και τα φερέφωνά του μετακυλούν την ευθύνη για άλλη μία φορά σε κάποιον “κακό και ανεύθυνο” εργαζόμενο, στην κακιά στιγμή, στην γρουσουζιά ή σε ό,τι άλλο ανακαλύψουν για να σηκώσουν ένα σύννεφο σκόνης μπροστά από τα πραγματικό αίτιο, το ατέρμονο κυνήγι για το κέρδος. Την ιερή αγελάδα του καπιταλιστικού συστήματος στο οποίο ζούμε, για την οποία κράτος και κεφάλαιο “θυσιάζουν” με ευκολία την ανθρώπινη ζωή.

ΠΩΣ ΦΤΑΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΟΛΥΝΕΚΡΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΚΟ;

Τα επίπεδα διαβάθμισης στο τί μπορεί να διαρρηγνύει κάθε φορά το κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ κράτους και υπηκόων είναι ρευστά και ιστορικά διαμορφούμενα. Για να φτάσουμε στην κρατική δολοφονία, όπως ευρέως (και σωστά) εκφράζεται κόσμος για το περιστατικό, η ελληνική κοινωνία πέρασε από μία απονεύρωση και κονιορτιοποίηση των ίδιων των αστικοδημοκρατικών λογικών στις οποίες ήταν γαλουχημένη. Από τους “τουρκοφάγους” στις τηλεοράσεις, την στρατιωτικοποίηση των αστυνομικών σωμάτων, περάσαμε στον έμπρακτο πόλεμο εναντίων των μεταναστών, από “πολίτες”, μπάτσους, στρατό, μμε, κυβερνήσεις, ευρωπαϊκή ένωση, στον έβρο, στο αιγαίο, στην μεσόγειο, στην δημόσια σφαίρα, εντός των πόλεων. Οι νεκροί μετανάστες από το δόγμα της ευρωπαϊκής καθαρότητας του ελληνικού κράτους αμέτρητοι. Μετά την ήττα των μαζικών κινημάτων που επέφερε ο ερχομός του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση (ο οποίος παρεμπιπτόντως είναι η κυβέρνηση που ιδιωτικοποίησε την trainose) η καταστολή εντάθηκε απέναντι στην αγωνιστικές μειοψηφίες που απέμειναν, παίρνοντας μιλιταριστικά πλέον χαρακτηριστικά. Έργο που ήρθε να ολοκληρώσει η ακροδεξιά κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία αντιμετώπισε τα κινήματα με ειδικό μένος. Στην μακρά περίοδο της καραντίνας εν μέσω κοινωνικής αποξένωσης, τηλεεργασίας και τηλεεκπαίδευσης, απαγόρευσης κυκλοφορίας και κατάστασης έκτακτης ανάγκης, τα νούμερα των νεκρών γίνανε ένα ακόμα νούμερο, μία ακόμα θεαματική είδηση στα ΜΜΕ.
Κρατικός στόχος όλης αυτής της στρατηγικής είναι ο προλετάριος της Ευρώπης και ειδικά της Ελλάδας, που άλλοτε είχε γαλουχηθεί στο δόγμα σκύψε το κεφάλι και μην μιλάς για να μην έχεις μπλεξίματα, να είναι έτοιμος να θάψει τα παιδιά του, για το καπρίτσιο του κάθε αστού, για το έθνος, για την ένδοξη ή την κακιά στιγμή.
Αυτό το “ατύχημα” λοιπόν μόνο τυχαίο δεν ήταν.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΘΛΙΨΗ ΩΡΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ Η ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΟΡΓΗ

Πέρα από τα διλλήματα περί δημοσίου και ιδιωτικού τα στρατόπεδα είναι στην πραγματικότητα διαχωρισμένα και αναπόφευκτα θα συγκρουστούν. Είναι αυτοί που ζητάνε και ψάχνουν μία διαχείριση εντός του συστήματος, κυνηγάν εκλογικές αυταπάτες, στηρίζουν τις σοβαρές επενδύσεις, ή το σοβαρό κράτος.
Από την άλλη όσοι είναι συνειδητά ενάντια σε αυτόν τον κόσμο, στα κράτη του και τα σύνορά του, στην αστική τάξη και την ιδιοκτησία. Για το δημόσιο, το κοινωνικό, το ελεύθερο. Είτε αφορά την μετακίνηση είτε κάθε πτυχή της ζωής, για την αντίσταση, την εξέγερση, την επανάσταση.

ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΣΤΙΣ ΡΑΓΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ

ΟΧΙ ΑΛΛΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ

ΤΕΤΑΡΤΗ 8/3 ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ στις 11.00
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΑΠΕΡΓΙΑΚΑ ΜΠΛΟΚ


Στις 28-2-2023 δυο τρένα συγκρούστηκαν μετωπικά στα Τέμπη, με αποτέλεσμα τουλάχιστον 57 νεκρούς.

Η τραγωδία αυτή ήταν προδιαγεγραμμένη, ακούγεται δεξιά και αριστερά, αφού όλα τα σημάδια την μαρτυρούσαν: τα συστήματα ασφαλείας δεν λειτουργούσαν και ο ΟΣΕ ήταν υποστελεχομένος. Ήταν προδιαγεγραμμένη αφού το κράτος αποσύρεται από την κοινωνική πρόνοια και προσπαθεί να διατηρήσει την κοινωνική συνοχή με τον φόβο της αστυνομίας. Είναι αναπόφευκτο να αναζητηθούν και να αποδοθούν ατομικές ευθύνες για να κρυφτούν οι ευθύνες της κρατικής διαχείρισης, αφού έτσι συμβαίνει εδώ και αρκετό καιρό. Είναι αναπόφευκτο το κράτος να κηρύξει εθνικό πένθος και να αποζητήσει συγχώρεση υπό τον φόβο του εκλογικού αποτελέσματος. Είναι αυτονόητο η κρατικίστικη αντιπολίτευση να προσπαθήσει να κάνει «λίπασμα τους πρώτους νεκρούς» . Είναι αυτονόητο να προσπαθήσει να κρύψει, πίσω από το δίπολο «ιδιωτικοποίηση – κρατικοποίηση», την ανάγκη για φτηνές/δωρεάν/ ποιοτικές μετακινήσεις για όλες. Είναι μοιραίο μια κυβέρνηση να φθείρεται πολιτικά και να δίνει την θέση της σε μια άλλη. Είναι μοιραίο όλα τριγύρω να αλλάζουνε και όλα τα ίδια να μένουν.

Αυτό που δεν είναι ούτε προδιαγεγραμμένο, ούτε αναπόφευκτο, ούτε αυτονόητο, ούτε μοιραίο, είναι ότι ο κόσμος θα αντιδράσει και θα βγει στους δρόμους μαζικά. Ότι θα βρει χρόνο ανάμεσα στα αλλεπάλληλα χαστούκια που δέχεται να σκεφτεί. Ότι θα καταφέρει να επεξεργαστεί το συναισθηματικό ρόλερ κόστερ το οποίο υποβάλλεται. Ότι θα διώξει το μούδιασμα του φόβου, του πανικού, του σοκ, της θλίψης που τον κατακλύζουν. Ότι θα προσπαθήσει να ενώσει τις αποσπασματικές στιγμές δυστυχίας (τους θανάτους στα νοσοκομεία, τους πνιγμούς στα σύνορα, τις γυναικοκτονίες, τις εκτελέσεις Ρομά) σε μια συνολικότερη εικόνα. Ότι θα καταδείξει το γεγονός ότι τα κέρδη μπαίνουν πάνω από τις ανθρώπινές ζωές. Ότι θα συνειδητοποιήσει ότι ο καπιταλισμός επιβιώνει καταστρέφοντας. Ότι θα πάψει να είναι θεατής της ζωής του και θα προσπαθήσει να την πάρει στα χέρια του. Ότι θα αναζητήσει κοινότητες αλληλεγγύης και αγώνα, πέρα από την ελπίδα ενός λίγο λιγότερο δολοφονικού κράτους.

Δεν υπάρχουν εγγυήσεις για τίποτα από τα παραπάνω, αλλά αντίθετα αποτελούν ανοιχτά διακυβεύματα. Δεν είναι αναπόφευκτα, αλλά μπορεί να συμβούν.

Την Τετάρτη 8/3 συμμετέχουμε στην απεργία (11:00, Καμάρα) για να συλλογικοποιήσουμε την οργή μας και να αναδείξουμε όλα όσα δεν λογίζονται ως προδιαγεγραμμένα / αυτονόητα / αναπόφευκτα / μοιραία σε αυτόν τον κόσμο.

Κοινότητα Κατάληψης Φάμπρικα Υφανέτ


12:00 στο Άγαλμα Βενιζέλου

Φεμινιστικές και ΛΟΑΤΚΙΑ+ συλλογικότητες της πόλης διαδηλώνουμε μαζί με τα συνδικάτα για να μην επαναληφθεί το έγκλημα των Τεμπών.
 Δεν ξεχνάμε όμως ότι η 8η Μόρτη είναι μέρα και φεμινιστικής απεργίας .
 Καλούμε σ` ένα δυναμικό φεμινιστικό μπλοκ μαζί με τα συνδικάτα.
Με τα συνδικάτα 12μμ άγαλμα Βενιζέλου
8 Μάρτη 2023: Παγκόσμια Φεμινιστική Απεργία
😡ΤΑ ΚΕΡΔH ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ!
☂️ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ!
👉 Στο δρόμο για την 8 Μάρτη μετά τους δεκάδες χιλιάδες θανάτους από τον καταστροφικό σεισμό σε Τουρκία και Συρία που ήρθαν να προστεθούν σε αυτούς του πολέμου στην Ουκρανία και στα εκατομμύρια της πανδημίας θρηνούμε και τους δεκάδες δολοφονημένους του τρένου στα Τέμπη. Η φτώχεια που έχει εξαπλώσει η νεοφιλελεύθερη πολιτική σε όλο τον πλανήτη, μετατρέπει κάθε μικρότερο ή μεγαλύτερο φυσικό φαινόμενο σε καταστροφή υποδομών και ζωών την ίδια ώρα που η καθημερινότητα των περισσότερων ανθρώπων έχει καταντήσει διαρκής αλλά όχι πάντα επιτυχής αγώνας για την επιβίωση. Απελπισμένοι άνθρωποι παίρνουν το δρόμο της προσφυγιάς και της μετανάστευσης κι αντί για καλύτερη ζωή συναντούν το θάνατο λόγω των επαναπροωθήσεων και των εκτοπισμών, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, την άγρια εκμετάλλευση.
👉 Στον τόπο μας, το έγκλημα των Τεμπών έρχεται να προστεθεί στις «καθιερωμένες» ετήσιες καταστροφές από πυρκαγιές, πλημμύρες, χιόνια και κανείς δε διατίθεται να πάρει μέτρα. Η απειλήΜπορεί να είναι εικόνα ένα ή περισσότερα άτομα και κείμενο που λέει "8 mapTH 2023 ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ! ΟΛΕΣ ΟΛΟΙ ΔΡΟΜΟ NIKH ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ NO WAR ΙΣΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝΤΑΜΟ H ΑΧΕΡΙΑ +no TON ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΛΕфΤΑ TAKEPAN ΓΙΑ ΤΗΝ π Α' ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ 1 MM 7 MM ΑΓΑ‘ÎΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ စို ΜaΡΤΗ" εμπλοκής σε πόλεμο επικρέμεται διαρκώς με την ξέφρενη κούρσα των εξοπλισμών, να καλλιεργεί το φόβο και το εθνικιστικό μίσος ενώ τα θηριώδη ποσά που απαιτούνται, απομυζούν τις ανεπαρκείς κοινωνικές δαπάνες. Ο πληθωρισμός σε βασικά αγαθά, η ακριβή ενέργεια, εξανεμίζουν τους πενιχρούς μισθούς μας. Σεισμό δεν είχαμε αλλά η αστεγία έχει γίνει κανονικότητα για πολλούς συνανθρώπους μας, φαινόμενο που μέλλεται να αυξηθεί με την πολιτική των πλειστηριασμών.
🤜 Στους αγώνες που αναπτύχθηκαν, για υγεία και μόρφωση, για μισθούς και συντάξεις, για προσλήψεις και ενάντια στις απολύσεις, για συνδικαλισμό και συλλογικές συμβάσεις, για το δικαίωμα στην απεργία, οι γυναίκες είμασταν και είμαστε πάντα εκεί. Είμαστε στους αντιρατσιστικούς αγώνες, στις μάχες ενάντια στην άνιση μεταχείριση και καταπίεση της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας, στον αγώνα ενάντια στην καταστολή, στην ακροδεξιά και το φασισμό. Πρωτοστατήσαμε ενάντια στον πόλεμο στην Ουκρανία, με πρωτοπόρες τις Ρωσίδες φεμινίστριες.
👉 Η νεοφιλελεύθερη επίθεση φορτώνει δυσβάσταχτο κόστος στην εργατική και λαϊκή οικογένεια. Οι γυναίκες κυρίως, με δωρεάν εργασία στο σπίτι, με κόστος στον προσωπικό τους χρόνο και στην υγεία τους, αναλαμβάνουν την αναπαραγωγή και τη φροντίδα από την οποία το κράτος αποσύρεται προς όφελος των ιδιωτών και των κερδών τους. Για να ανταποκριθούν εξωθούνται όλο και περισσότερο σε μορφές επισφαλούς εργασίας που δημιουργούν εξάρτηση από εργοδότες, συζύγους, πατεράδες. Αυτή η συνθήκη θέτει και τις βάσεις της έμφυλης βίας, που τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε έξαρση ενώ ο θεσμικός σεξισμός, η ομοφοβία και η συγκάλυψη έμφυλων εγκλημάτων δίνει άλλοθι σε κάθε μορφή σεξουαλικής βίας και κακοποίησης.
☂️ Η δυναμική επανεμφάνιση του φεμινιστικού κινήματος παγκόσμια ήρθε να ανταποκριθεί στην ανάγκη να υπερασπιστούμε τις κατακτήσεις μας και τις ζωές μας. Σωστά εκτιμώντας το μέγεθος της επίθεσης οι γυναίκες, κατέφυγαν στο όπλο της Φεμινιστικής Απεργίας, επιστρατεύοντας τα συνδικάτα στο φεμινιστικό αγώνα. Στην Ισπανία με τις μεγαλειώδεις Φεμινιστικές Απεργίες η έκτρωση θωρακίζεται την ίδια ώρα που στις ΗΠΑ καταργείται.
☂️ Στην Ελλάδα κατακτήσαμε η 8 Μάρτη να ξαναγίνει ημέρα διεκδίκησης. Να γίνουν ορατά στην κοινωνία τα ζήτηματα της ενδοοικογενειακής βίας και των γυναικοκτονιών. Να γίνει το metoo ζήτημα συλλογικής διεκδίκησης με πρωτοπόρο το ΣΕΗ. Να ματαιώσουμε το συνέδριο γονιμότητας. Να καταδικαστούν βιαστές και γυναικοκτόνοι, παρότι Λιγνάδης και Φιλιππίδης δεν βρίσκονται στη φυλακή.
👉 Το σύστημα δεν θα υποχωρήσει εύκολα. Η κυβέρνηση να παίρνει μέτρα μέχρι και την τελευταία της στιγμή, όπως το διάταγμα που ξεσήκωσε σπουδαστές και εργαζόμενους των καλλιτεχνικών σχολών. Και στην προσπάθεια να συγκαλύψει την εγκληματική πολιτική της, αντιμετωπίζει με απέραντο κυνισμό και υποκρισία τον θρήνο μας για τα νεκρούς μας.
☂️ Μια τόσο αποφασισμένη, εγκληματική σε όλα τα επίπεδα της ζωής, πολιτική αντιμετωπίζεται μονάχα με ενότητα και συσπείρωση. Κάθε επιμέρους κίνημα να μπολιαστεί με τα αιτήματα των υπολοίπων. Αυτό μας διδάσκει η αντοχή του αγώνα των απεργών της ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ ενάντια στο νόμο Χατζηδάκη. Η Γενική Απεργία της 9ης Νοέμβρη αποτελεί υπόδειγμα πώς η ενότητα δίνει αυτοπεποίθηση και συσπειρώνει. Εμπνεόμαστε από τις αδελφές μας στο Ιράν που ξεσήκωσαν στο πλευρό τους τις καταπιεσμένες εθνότητες, τη νεολαία, τα συνδικάτα και από κοινού διεκδικούν «Γυναίκα Ζωή Ελευθερία»
☂️ Ας αποτελέσει φέτος η απεργιακή 8 Μάρτη, αφετηρία ενότητας και συσπείρωσης. Ας γίνει απεργιακή κορύφωση των σημερινών αγώνων και έναυσμα για τους επόμενους Καμία, κανένας, κανένα μόνο του. Αντιπολεμικές, αντιρατσιστικές, αντιφασιστικές, οικολογικές, ΛΟΑΤΚΙΑ κινήσεις και κινήσεις πολιτών, πολιτικές και κοινωνικές συλλογικότητες, φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι, εργατικό κίνημα, μετατρέπουμε το θρήνο μας σε δράση. Οργανώνουμε από κοινού την αντίστασή μας στην πολιτική που μας καταστρέφει. Παλεύουμε μαζί για τη Ζωή!
Άμεσα διεκδικούμε:
🎯 Εισόδημα:
🖌 Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλες και όλους, Στήριξη ανέργων.
🎯 Φροντίδα – Κοινωνική αναπαραγωγή:
🖌 Δημόσια Δωρεάν Παιδεία, Υγεία, Κέντρα αποκατάστασης, επέκταση και ενίσχυση του Βοήθεια στο Σπίτι.
🖌 Δημόσιους Δωρεάν Παιδικούς Σταθμούς σε γειτονιές και χώρους εργασίας, ΚΔΑΠ, Γηροκομεία.
🎯 Ενάντια στη βία κατά των γυναικών:
🖌 Δημόσιες Δομές κοινωνικής, ψυχολογικής, νομικής στήριξης των θυμάτων έμφυλης παρενόχλησης και βίας στη δουλειά, στη σχολή, στη γειτονιά.
🖌 Νομική κατοχύρωση του όρου Γυναικοκτονία.
🖌 Δικαιοσύνη για τα θύματα έμφυλης βίας.
🎯 Ενάντια στο Σεξισμό:
🖌 Σπουδές φύλου στις σχολές, Σεξουαλική αγωγή στα σχολεία.
🖌 Καμπάνιες ενάντια στο σεξισμό από σωματεία, συλλόγους, φορείς.
🎯 Δημόσιες και ασφαλείς συγκοινωνίες για όλες και όλους.
🎯 Λεφτά για τις ανάγκες μας – όχι για τους εξοπλισμούς και τον πόλεμο.
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: άγαλμα Βενιζέλου 12.00 μ.μ.
ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ: άγαλμα Βενιζέλου 7.00 μ.μ.

Επίσημα πανεργατική απεργία είναι και φέτος η Παγκόσμια Ημέρα Γυναικών. Μετά το Συνέδριο του ΕΚΑ, και η ΕΕ της ΑΔΕΔΥ αποφάσισε στάση εργασίας στις 8 Μάρτη. Ξεσηκώνουμε όλους τους χώρους για το μεγάλο απεργιακό συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη στις 1 μμ στο άγαλμα Βενιζέλου.

ΑΠΕΡΓΙΑ στις 8 ΜΑΡΤΗ 2023-Παγκόσμια Ημέρα των Γυναικών

Οι γυναίκες της εργατικής τάξης, οι φοιτήτριες, οι μετανάστριες και οι προσφύγισσες βρίσκονται όλα αυτά τα χρόνια στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στη σεξιστική κυβέρνηση της ΝΔ, που διαλύει κάθε δημόσια κοινωνική δομή και ρίχνει τα βάρη στις πλάτες της εργατικής οικογένειας και κυρίως των γυναικών. Με τη δύναμή μας σαν εργατική τάξη συλλογικά οργανωμένη στα συνδικάτα μας, γυναίκες και άντρες παλεύουμε ενάντια στη διάλυση των δημόσιων νοσοκομείων, των σχολείων, των βρεφονηπιακών σταθμών, των γηροκομείων, των κοινωνικών δομών όπως η Βοήθεια στο Σπίτι.

Διεκδικούμε αυξήσεις στους μισθούς και Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, μαζικές προσλήψεις, μόνιμη και σταθερή δουλειά, μισθολογική ισότητα στην πράξη και όχι στα χαρτιά. Για να τελειώνουμε με τη βαθιά σεξιστική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, της κυβέρνησης των Μίχων, των Λιγνάδηδων και των μπάτσων μαστροπών, που έχει βάλει στόχο να τσακίσει όλες τις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος για τα κέρδη των πλούσιων (εκ)βιαστών. Παλεύουμε για το δικαίωμα να έχουμε τον έλεγχο των σωμάτων μας ενάντια στην προσπάθεια να μας γυρίσουν πενήντα χρόνια πίσω στο ρόλο των γυναικών ως παιδομηχανών, μία ιδεολογική επίθεση που έχει άμεση σχέση με τον πολλαπλασιασμό των βιασμών και των γυναικοκτονιών. Παλεύουμε για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ, για να απαιτήσουμε την τιμωρία για τους βιασμούς και τις σεξιστικές δολοφονίες, για την τιμωρία των δολοφόνων του Ζακ.

Καταφέραμε τα τελευταία χρόνια να μετατρέψουμε την Παγκόσμια Ημέρα των Γυναικών σε απεργία που έδειξε τη δύναμη της ενωμένης συλλογικής αντίστασης και μετέτρεψε το #metoo από ατομική καταγγελία σε υπόθεση των ίδιων των συνδικάτων. Φέτος οργανώνουμε την απεργία στις 8 Μάρτη ενώνοντας τις μάχες ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης, διακρίσεων και σεξιστικής βίας για να παλέψουμε εδώ και τώρα ενάντια σ’ αυτό το σάπιο σύστημα και να βάλουμε τους όρους της προοπτικής για την απελευθέρωση από την εκμετάλλευση και κάθε μορφή καταπίεσης.


Να πέσει η εγκληματική Κυβέρνηση Μητσοτάκη!

Όλοι στην Γενική Απεργία

Τέταρτη 8/3 ώρα:

Θεσσαλονίκη: 12:00, Αγ. Βενιζέλου

Συνάδελφοι-ισσες στην Εστίαση και τον Τουρισμό, η τραγωδία στα Τέμπη μόνο απεριόριστη οργή και θλίψη μας έχει προκαλέσει! Δεν έχουν περάσει 2 εβδομάδες που η κυβέρνηση και οι εργοδότες στον κλάδο, μας ξεκαθάρισαν με τον πιο ωμό τρόπο (με ξύλο και χημικά από τα ΜΑΤ) ότι: ακόμη και οι ανεφάρμοστες Συλλογικές Συμβάσεις στον κλάδο -τέλος! και αν θέλουμε δουλειά, αυτή θα είναι ΜΕ ΑΣΙΑΤΙΚΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ, χωρίς δικαιώματα. Αν θέλουμε δουλειά οι διανομείς αυτή θα είναι με το κομμάτι, με το μεσαιωνικό εργασιακό καθεστώς του freelancing. Οι συνάδελφοι στη σεζόν θα δουλεύουμε ήλιο με ήλιο για ένα ξεροκόμματο και όλοι μαζί θα μετράμε τους νεκρούς από τα εργατικά δυστυχήματα/ δολοφονίες κυβέρνησης και εργοδοτών. Θα δουλεύουμε ανασφάλιστοι ή υποασφαλισμένοι, χωρίς εισόδημα και προστασία στην ανεργία, χωρίς ίχνος εργατικής νομοθεσίας, χωρίς το δικαίωμα απεργίας, «χειροκροτώντας» και υπομένοντας την ψευδεπίγραφη «ανάπτυξη» του Μητσοτάκη και τα κέρδη των εργοδοτών στον κλάδο. Ως ΕΔΩ! Να τους στείλουμε στο αγύριστο.

ΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ!

H τραγωδία στα Τέμπη: Μνημονιακό έγκλημα – Θυσία στο βωμό του κέρδους

ΚΑΜΙΑ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ με αθλιότητες για «ανθρώπινο λάθος»

Τα πετσοταϊσμένα ΜΜΕ προσπάθησαν εξαρχής να κρύψουν την πραγματικότητα, παπαγαλίζοντας την κυβερνητική γραμμή για «ανθρώπινο λάθος», «χρόνιες παθογένειες» κ.λπ. και προσπαθώντας να μας πλασάρουν το μίσος τους για τον συνδικαλισμό. Όμως η αλήθεια δεν κρύβεται. Και αυτό το έγκλημα οφείλεται στην εφαρμογή των μνημονίων, στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων. Απανωτές είναι οι αποκαλύψεις των εργαζομένων για τις συνθήκες στον σιδηρόδρομο αλλά και σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Το 2017, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ξεπούλησε στην χρεωκοπημένη ιταλική εταιρεία Ferrovie dello Stato Italiane Group την ΤΡΑΙΝΟΣΕ για 45 εκ. ευρώ – ενώ η αξία της αποτιμούνταν τουλάχιστον 300 εκ.! Τον δρόμο είχαν ανοίξει οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ («σπάσιμο» ενιαίου ΟΣΕ κ.ά.). Το χρέος 14,3 δισ. του ΟΣΕ από την κακοδιαχείριση κράτους και διορισμένων διοικήσεων, φορτώθηκε στο δημόσιο. Το κράτος δεσμεύτηκε σε ετήσια επιδότηση 50 εκ. ευρώ της ιδιωτικής εταιρίας! Αυτή τσέπωνε δημόσιο χρήμα, κερδίζοντας ακόμα περισσότερο, αυξάνοντας τις τιμές των εισιτηρίων, υποβαθμίζοντας την εξυπηρέτηση, μετατρέποντας το δίκτυο και τις αμαξοστοιχίες σε καρμανιόλες. Κράτος, κυβέρνηση και εταιρία επέβαλαν δουλικές εργασιακές σχέσεις στους εργαζόμενους (βλέπε freelancing/μπλοκάκι, χαμηλούς μισθούς, έλλειψη προσωπικού) Ήταν θέμα χρόνου να γίνει κάτι πιο σοβαρό…

Κυβέρνηση, Εταιρία, Πετσωμένοι «Δημοσιογράφοι» προσπαθούν να ξελασπώσουν προεκλογικά τον Μητσοτάκη, βρίσκοντας αποδιοπομπαίους τράγους στους σταθμάρχες, μηχανοδηγούς κ.ά. Η παραίτηση Καραμανλή, ρεσιτάλ υποκρισίας, δεν ξεπλένει τις ευθύνες ούτε του ίδιου ούτε της κυβέρνησης και του «επιτελικού κράτους» της.

ΩΣ ΕΔΩ – ΝΑ ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ! ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ!

Μπουχτίσαμε να πληρώνουμε με αίμα τα αρπακτικά της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας» και του «επιτελικού κράτους», τη λογική του κέρδους. Δεν πάει άλλο με τα μνημόνια, την ιδιωτικοποίηση υποδομών, ρεύματος, παιδείας, υγείας, τους χιλιάδες πλειστηριασμούς, την ακρίβεια. Η οργή για την κυβερνητική επιχείρηση συγκάλυψης δεν πρέπει να εγκλωβιστεί σε ένα προεκλογικό παιχνίδι ή να ξεθυμάνει σε διάσπαρτες κινητοποιήσεις. Δεν αρκεί η «υπεύθυνη» απάτη π.χ. του ΣΥΡΙΖΑ / Τσίπρα – που αφού ολοκλήρωσε το ξεπούλημα των σιδηροδρόμων, φωνάζει τώρα για διαλεύκανση μέσα από τους ίδιους, σάπιους κρατικούς μνημονιακούς θεσμούς και αρχές. Ούτε η «υπεύθυνη» στάση του ΚΚΕ/ΠΑΜΕ, που διαδηλώνουν ειρηνικά και καθιστά πετώντας μπαλονάκια και φαναράκια. Να μην ξεχνάμε ότι αυτού του τύπου τις διαδηλώσεις επιθυμεί κι ο Μητσοτάκης. Πρέπει να μετατρέψουμε την οργή μας σε ξεσηκωμό. Να διώξουμε τη δολοφονική κυβέρνηση Μητσοτάκη με αγώνες στον δρόμο, ώστε να κάνουμε τη ζωή δύσκολη σε όποια επόμενη κυβέρνηση κι αν μαγειρευτεί στις εκλογές. Γιατί μόνο έτσι θα ξανααποκτήσουμε την αυτοπεποίθησή και την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας! Ο μόνος τρόπος να μην έχουμε άλλους νεκρούς ανά πάσα στιγμή είναι να τους ρίξουμε με αγώνες!

Με επιτροπές αγώνα στους χώρους δουλειάς, στα σωματεία, να γίνουν καταλήψεις στις σχολές και τα σχολεία, πορείες σε πλατείες και γειτονιές.

Να απαιτήσουμε:

  • Παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων (εταιρίας και πολιτικής εξουσίας), αποζημίωση των συγγενών των θυμάτων.
  • Σταμάτημα των Ιδιωτικοποιήσεων. Δημόσιες Δωρεάν Συγκοινωνίες για όλους. Εθνικοποίηση των σιδηροδρόμων ΤΩΡΑκάτω από εργατικό έλεγχο, χωρίς αποζημίωση – και όλων των δημόσιων δομών / αγαθών που ξεπουλήθηκαν.
  • Κάτω η δολοφονική κυβέρνηση Μητσοτάκη!

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟ – ΤΟΥΡΙΣΜΟ


ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ!

Τέταρτη 8/3 στις 12μμ, στο Άγαλμα Βενιζέλου

ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ!

Οι ιδιωτικοποιήσεις δολοφονούν -Όχι άλλοι νεκροί για τα κέρδη τους!

Η θλίψη από την τραγωδία με την σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, με αποτέλεσμα πάνω από 57 νεκρούς, δεκάδες τραυματίες (αρκετοί σοβαρά) κι άλλους τόσους αγνοούμενους, δεν μπορεί να κρύψει την απύθμενη οργή που αισθανόμαστε οι εργαζόμενοι στον πόλεμο που μας έχει κηρύξει η κυβέρνηση Μητσοτάκη (όπως κι οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ).

Το έγκλημα οφείλεται (κι αυτό) στην εφαρμογή των μνημονίων, στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων (πχ. το 2017, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ ξεπούλησε την ΤΡΑΙΝΟΣΕ για μόλις 45 εκ) και της κατάργησης των εργασιακών μας δικαιωμάτων και ελευθεριών (νόμος Χατζηδάκη κ.τ.λ.)!

Όσο κι αν κυβέρνηση και τα καλόταϊσμένα (λίστες Πέτσα) ΜΜΕ προσπαθούν να το παρουσιάσουν ως τυχαίο γεγονός ενός ανθρώπινου λάθους, η πραγματικότητα τους διαψεύδει: Τα μνημονιακά χρόνια τα εργατικά δυστυχήματα είναι καθημερινά: Από το 2017 περισσότεροι από 50 νεκροί διανομείς64 νεκροί στους ΟΤΑεκατοντάδες νεκροί σε λιμάνια, κατασκευαστικές κτλ., ενώ χιλιάδες οι βαριά τραυματισμένοι. Όλα τα δυστυχήματα είναι συνειδητές δολοφονίες στο βωμό του κέρδους των επιχειρηματιών με τις πλάτες των μνημονιακών κυβερνήσεων:  παντελή έλλειψη μέτρων ασφαλείας και υγιεινής στους χώρους εργασίας, εντατικοποίηση,  ανασφάλιστη εργασία, κατάργηση ΣΣΕ κ.τ.λ.

Οι εργαζόμενοι της ΤΡΑΙΝΟΣΕ διαμαρτύρονταν εδώ και καιρό για την έλλειψη μέτρων ασφαλείας αλλά η ίδια η κυβέρνηση έβγαζε παράνομες και καταχρηστικές τις απεργίες τους (όπως και σε άλλους κλάδους) και απαντούσαν με βία και καταστολή σε απεργίες και κινητοποιήσεις.

Ο μνημονιακός μεσαίωνας όμως δεν έχει σταματημό: ακρίβεια, ιδιωτικοποιήσεις του ρεύματος, παιδείας, υγείας και 700 χιλιάδες πλειστηριασμοί ακινήτων και 1ης  κατοικίας. Δεν θα σταματήσουν αν εμείς οι εργαζόμενοι δεν βάλουμε ένα φρένο σε αυτήν την λαίλαπα!

Ειδικά εμείς οι διανομείς, πληρώνουμε καθημερινά με αίμα την ιδιωτική «πρωτοβουλία», τη λογική του κέρδους. Πρέπει να ξεσηκωθούμε μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους – να πάρουμε τους αγώνες και τις ζωές μας στα χέρια μας!

Με οργάνωση, αγώνες, απεργίες και καταλήψεις να απαιτήσουμε:

  • Παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων (εταιρίας και πολιτικής εξουσίας),
  • Εθνικοποίηση των σιδηροδρόμων ΤΩΡΑ,κάτω από εργατικό έλεγχο,
  • Κάτω η δολοφονική κυβέρνηση Μητσοτάκη

Δεν Θα ζήσουμε σαν δούλοι! ο αγώνας συνεχίζεται…

Στοιχεία Επικοινωνίας :Τηλ: 6982268508 , dianomeisthess.blogspot.gr

Facebook: Επιτροπή Αγώνα Διανομέων

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΔΙΑΝΟΜΕΩΝ


Όλοι στην απεργία

Αθήνα: 10.30, πλ. Κλαυθμώνος

Θεσσαλονίκη: 12.00, άγαλμα Βενιζέλου

Ιωάννινα: 11.00 Περιφέρεια

Πάτρα: 10.30, πλατεία Γεωργίου

Ιεράπετρα: 12.30, κεντρική πλατεία

ΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝHΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Η θλίψη και η οργή για την τραγωδία στα Τέμπη είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Τα πετσοταϊσμένα ΜΜΕ προσπάθησαν εξαρχής να κρύψουν την πραγματικότητα, παπαγαλίζοντας την κυβερνητική γραμμή για «ανθρώπινο λάθος», «χρόνιες παθογένειες» κ.λπ. και προσπαθώντας να μας πλασάρουν το μίσος τους για τον συνδικαλισμό.  Όμως η αλήθεια δεν κρύβεται. Και αυτό το έγκλημα οφείλεται στην εφαρμογή των μνημονίων, στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων. Απανωτές είναι οι αποκαλύψεις των εργαζομένων για τις συνθήκες σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Η κυβέρνηση της ΝΔ έσταζε ζεστό χρήμα στην εταιρεία (50 εκ. ετησίως) κι εκείνη με τις ευλογίες του Μητσοτάκη θησαύριζε ακόμα περισσότερο, αυξάνοντας τις τιμές των εισιτηρίων, υποβαθμίζοντας την εξυπηρέτηση, μετατρέποντας το δίκτυο και τις αμαξοστοιχίες σε καρμανιόλες . Ήταν θέμα χρόνου να γίνει κάτι πιο σοβαρό…

Κυβέρνηση, Εταιρία, Πετσωμένοι «Δημοσιογράφοι» προσπαθούν να ξελασπώσουν προεκλογικά τον Μητσοτάκη, βρίσκοντας αποδιοπομπαίους τράγους στους σταθμάρχες, μηχανοδηγούς κ.ά. Η παραίτηση Καραμανλή, ρεσιτάλ υποκρισίας, δεν ξεπλένει τις ευθύνες ούτε του ίδιου ούτε της κυβέρνησης και του «επιτελικού κράτους» της.

ΩΣ ΕΔΩ – ΝΑ ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ!! ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΤΩΡΑ

Μπουχτίσαμε να πληρώνουμε με αίμα τα αρπακτικά της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας» και του «επιτελικού κράτους». Μπουχτίσαμε να ζούμε μέσα στην φτώχεια και την ανέχεια. Μπουχτίσαμε να γινόμαστε δέκτες και θύματα της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, των σιχαμερών σκανδάλων και των διαστροφών της αστικής ελίτ και των αφεντικών.   Καμία ανοχή στην κυβέρνηση που μας σέρνει στη δίνη των ιμπεριαλιστικών πολέμων, που μας καταδικάζει στην φτώχεια και την εξαθλίωση, που πουλάει εισιτήρια θανάτου στα παιδιά μας. Καμιά εμπιστοσύνη στα κροκοδείλια δάκρυα του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και των υπόλοιπων μνημονιακών δυνάμεων που συνέδραμαν στο έγκλημα με την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Πρέπει να μετατρέψουμε την οργή μας σε ξεσηκωμό. Η 8 Μάρτη ανέκαθεν αποτελούσε μέρα μεγάλων αγώνων και προπομπός εξεγέρσεων και επαναστάσεων.  Ο ξεσηκωμός των εργαζόμενων γυναικών για παύση του πολέμου, αύξηση μισθών και το τέλος του τσαρισμού σηματοδότησε την αρχή της Φεβρουαριανής επανάστασης το 1917 στη Ρωσία. Η μέρα που τιμούμε τις εργάτριες γυναίκες που αγωνίστηκαν, αγωνίζονται και θα αγωνίζονται ενάντια στην ταξική καταπίεση, να γίνει η αρχή για έναν αγώνα διαρκείας που θα βάλει τέλος στην σαπίλα τους. Δεν πρέπει να πέσουμε στις παγίδες που στήνει παγκόσμια η αστική τάξη για να μετατρέψει τις γυναικείες διεκδικήσεις σε ένα ακίνδυνο «ταυτοτικό και μονοθεματικό» κίνημα, πλήρως απομονωμένο από τα συνολικά προβλήματα των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Να νιώσουν την οργή μας-αυτοί που πρέπει- αυτοί που ψαλιδίζουν τα εργατικά και δημοκρατικά μας δικαιώματα-αυτοί που μας πετάνε έξω από τα σπίτια μας-αυτοί που μας δολοφονούν! Χρειάζεται να ενισχύσουμε παντού τη δική μας οργάνωση και αλληλεγγύη. Στους χώρους δουλειάς και στις σχολές. Στις γειτονιές και στις πλατείες, να οργανώσουμε ένα κύμα αντίστασης στη διάλυση της ζωής μας μέσα από κινητοποιήσεις και κινηματικές δομές αλληλοϋποστήριξης και αλληλεγγύης. Οι γυναίκες εργαζόμενες να ενισχύσουν ακόμα περισσότερο τις γραμμές του αγώνα και όλοι μαζί εργαζόμενοι/ες, νέοι και νέες  να προετοιμάσουμε  Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας, για να ρίξουμε όχι μόνο την κυβέρνηση της ΝΔ αλλά ολόκληρο το σύστημα που μας καταδυναστεύει.

ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΙ ΑΓΩΝΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ: -Παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων –εταιρείας και πολιτικής εξουσίας–. Σταμάτημα των Ιδιωτικοποιήσεων. Εθνικοποίηση των σιδηροδρόμων, κάτω από εργατικό έλεγχο – και όλων των δημόσιων δομών/αγαθών που ξεπουλήθηκαν. -Κατάργηση όλων των μνημονιακών/αντεργατικών νόμων. Λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες και όχι για την αστυνομία και τις τράπεζες- Υπεράσπιση και διεύρυνση των συνδικαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων/ελευθερίων.

ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΘΥΜΑΤΑ- ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΥΡΗΞΕΙ

Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας


Όλοι στην απεργία της 8ης Μάρτη! Να πλημμυρίσουν οι δρόμοι!

Η φετινή επέτειος της 8η Μάρτη, ως ημέρα μνήμης και τιμής των αγώνων των γυναικών για ισοτιμία και χειραφέτηση, βρίσκει τον λαό στους δρόμους να διαδηλώνει για να καταγγείλει το έγκλημα στα Τέμπη. Η οργή που επί χρόνια συσσώρευε ο λαός μέσα του, ξεχείλισε. Οι καθημερινές μαζικές διαδηλώσεις και οι συγκλονιστικές συγκεντρώσεις των δεκάδων χιλιάδων διαδηλωτών στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις, ανάγκασαν τον πρωθυπουργό να ανασκευάσει τις αρχικές του δηλώσεις περί «ανθρώπινου λάθους» και να υποσχεθεί πως θα φροντίσει, τάχα, ο ίδιος προσωπικά να λυθούν τα προβλήματα ασφάλειας των σιδηροδρόμων! Ο φόβος της κυβέρνησης και του συστήματος δεν μπορεί να κρυφτεί. Γι’ αυτό κατεβάζουν την αύρα και τα ΜΑΤ και χτυπούν τις διαδηλώσεις. Όμως ο λαός δεν πείθεται, δεν ξεγελιέται και δεν συγχωρεί.

Η επιμονή και η μαζικότητα των λαϊκών διαδηλώσεων ανάγκασε τη συνδικαλιστική ηγεσία να κηρύξει 24ωρη απεργία στις 8 Μάρτη. Τη μέρα σύμβολο του γυναικείου κινήματος, οι δρόμοι πρέπει να πλημμυρίσουν από απεργούς και διαδηλωτές. Άλλωστε, το γυναικείο κίνημα, ως αναπόσπαστο κομμάτι του λαϊκού κινήματος, έχει να αντιμετωπίσει τον ίδιο εχθρό, δηλαδή, το σύστημα της εξάρτησης, της εκμετάλλευσης, του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων του. Αυτοί είναι οι υπεύθυνοι της τραγωδίας στα Τέμπη. Αυτοί ευθύνονται για τη δυστυχία, τη φτώχεια, την αδικία, την ανισότητα, για όλα τα προβλήματα του λαού τον οποίο ξεζουμίζουν κι εκμεταλλεύονται. Όσο βαθαίνει η καπιταλιστική εκμετάλλευση τόσο μεγαλώνει η ανισοτιμία της γυναίκας και διπλή καταπίεσή της.

Καθημερινά αποδεικνύεται πως όλοι αυτοί δεν δίνουν δεκάρα για τη ζωή του λαού και πως ο κόσμος που χτίζουν είναι εχθρικός για τους ανθρώπους και φυσικά για τη γυναίκα, η οποία πρώτη έρχεται αντιμέτωπη με κάθε αντιλαϊκό μέτρο. Ψηφίστηκαν μια σειρά νόμοι που έφεραν περικοπές στις συντάξεις, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, απολύσεις εγκύων γυναικών, υποχρεωτική συνεπιμέλεια, και χρίζουν προστάτη της εργαζόμενης τον εργοδότη. Οι βιασμοί, οι κακοποιήσεις και οι δολοφονίες γυναικών αποτελούν πια καθημερινότητα. Το αστικό δικαστικό σύστημα αθωώνει τους θύτες ή τους ρίχνει στα μαλακά κι ενοχοποιεί τα θύματα πολύ προκλητικά. Το σύστημα που κυβερνά με τη βία, γεννά κάθε βία και κατατάσσει στα φυσικά φαινόμενα τη βία κατά των γυναικών.

Η ακρίβεια και η διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων εκτός από την οικονομική πίεση για το πώς θα βγει ο μήνας, περιορίζουν την ανεξαρτησία και τις επιλογές της. Έτσι, πιο δύσκολα φεύγει από ένα γάμο και πιο εύκολα κλείνεται στο σπίτι και στις άχαρες δουλειές της νοικοκυράς.

Σε μια περίοδο που οι ιμπεριαλιστές απειλούν την ανθρωπότητα με πυρηνικό ολοκαύτωμα, που η ζωή δεν έχει καμιά αξία, που η διαφθορά και η σαπίλα δεν μπορεί να κουκουλωθεί, ό,τι πιο συντηρητικό βγαίνει στην επιφάνεια για να δικαιολογήσει την ανισοτιμία και την καταπίεση της γυναίκας.

Η γυναίκα του λαού δίνει καθημερινά τις προσωπικές μάχες στο σπίτι και στη δουλειά. Με την ένταξή της στο κίνημα και στους αγώνες κερδίζει την ισοτιμία με τον άντρα της τάξης της, ενάντια στο σύστημα που τους εκμεταλλεύεται, που γεννά και συντηρεί την ανισότητα κάθε είδους.

Στις 8 Μάρτη 1857 οι εργάτριες της Νέας Υόρκης έχασαν τη ζωή τους στην αιματοβαμμένη απεργιακή διαδήλωση κι έγιναν σύμβολο του αγώνα για ισοτιμία και γυναικεία χειραφέτηση.

Στις 8 Μάρτη 2023 το γυναικείο κίνημα ενώνεται με τον λαό που αφυπνίζεται και διαδηλώνουν ενάντια στο σύστημα της καταπίεσης και εκμετάλλευσης.

ΚΚΕ (μ-λ)


ΤΕΤΑΡΤΗ 8 ΜΑΡΤΗ – 24ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΔΕΔΥ (και πάρα πολλών Ομοσπονδιών δημόσιου κι ιδιωτικού τομέα και Εργατικών Κέντρων)
>για την σιδηροδρομική τραγωδία και ενάντια στο έγκλημα των ιδιωτικοποιήσεων
>ενάντια στην αξιολόγηση-ιδιωτικοποίηση-διάλυση του δημόσιου σχολείου
>για τα δικαιώματα των γυναικών κι ενάντια στην έμφυλη βία
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ, 12μεσ., Άγαλμα Βενιζέλου

ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ!                                              

Όχι άλλοι δολοφονημένοι για τα κέρδη των καπιταλιστών

Η θλίψη από την τραγωδία με την σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, με αποτέλεσμα 57 νεκρούς, δεκάδες τραυματίες (αρκετοί σοβαρά) και αγνοούμενους, δεν μπορεί να κρύψει την απύθμενη οργή που αισθάνονται οι εργαζόμενοι στον ταξικό πόλεμο που μας έχει κηρύξει η κυβέρνηση Μητσοτάκη (όπως κι οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ).

Το έγκλημα οφείλεται (και αυτό) στην εφαρμογή των μνημονίων, στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων (πχ. το 2017, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ ξεπούλησε την ΤΡΑΙΝΟΣΕ για μόλις 45 εκ) και της κατάργησης των εργασιακών μας δικαιωμάτων και ελευθεριών (νόμος Χατζηδάκη κ.τ.λ.)!

Όσο κι αν η κυβέρνηση και τα καλοταϊσμένα ΜΜΕ προσπαθούν να το παρουσιάσουν ως τυχαίο γεγονός ενός ανθρώπινου λάθους, η πραγματικότητα τους διαψεύδει: Τα μνημονιακά χρόνια τα εργατικά δυστυχήματα είναι καθημερινά: Από το 2017 περισσότεροι από 50 νεκροί διανομείς64 νεκροί εργαζόμενοι στους ΟΤΑεκατοντάδες νεκροί σε λιμάνια, ορυχεία, κατασκευαστικές εταιρείες κτλ., ενώ χιλιάδες κυριολεκτικά οι βαριά τραυματισμένοι. Όλα τα δυστυχήματα είναι συνειδητές δολοφονίες στο βωμό του κέρδους των επιχειρηματιών με τις πλάτες των μνημονιακών κυβερνήσεων:  παντελή έλλειψη μέτρων ασφαλείας και υγιεινής στους χώρους εργασίας, εντατικοποίηση της εργασίας,  ανασφάλιστη εργασία, κατάργηση ΣΣΕ κ.τ.λ.

Παρόλο που οι εργαζόμενοι της ΤΡΑΙΝΟΣΕ διαμαρτύρονταν εδώ και καιρό για την έλλειψη μέτρων ασφαλείας, η ίδια η κυβέρνηση ήταν αυτή που έβγαζε παράνομες τις απεργίες τους. Παράνομες και καταχρηστικές κρίθηκαν εκατοντάδες απεργίες εργαζομένων τόσο στον κλάδο των μεταφορών (πχ. ΜΕΤΡΟ), όσο και σε άλλους κλάδους (εκπαιδευτικοί, υγεία κ.λπ.). Ταυτόχρονα απαντούσαν με την βία και την καταστολή σε απεργίες και κινητοποιήσεις των εργαζομένων.

Ο μνημονιακός μεσαίωνας όμως δεν έχει σταματημό: ακρίβεια, ιδιωτικοποιήσεις του ρεύματος, της παιδείας, της υγείας και 700 χιλιάδες πλειστηριασμοί ακινήτων και 1ης  κατοικίας. Δεν θα σταματήσουν αν εμείς οι εργαζόμενοι δεν βάλουμε ένα φρένο σε αυτήν την λαίλαπα! Να μην πληρώσουμε άλλο αίμα στην ιδιωτική «πρωτοβουλία», τη λογική του κέρδους. Όχι στις αυταπάτες για εκλογικές «λύσεις». Πρέπει να ξεσηκωθούμε – να πάρουμε τους αγώνες και τις ζωές μας στα χέρια μας!

Δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα ούτε από την «εξαφανισμένη» αστικοποιημένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία (ΔΑΚΕ,ΠΑΣΚΕ,ΕΑΚ), ούτε την γραφειοκρατία του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ, με τη διασπαστική πολιτική, τις ξεχωριστές πορείες και την ηττοπάθεια που σπέρνει.

Με οργάνωση κι αγώνες, να επιβάλλουμε και να οργανώσουμε ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ και να απαιτήσουμε:

  • Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων.
  • Παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων – εταιρείας και πολιτικής εξουσίας.
  • Εθνικοποίηση των σιδηροδρόμων, κάτω από εργατικό έλεγχο.
Σωματείο Εκπαιδευτικών

Αυτοί μιλάνε για κέρδη και ζημιές, εμείς μιλάμε γι’ ανθρώπινες ζωές

Ξεχειλίζει η οργή στην κοινωνία για το έγκλημα στις ράγες του ιδιωτικοποιημένου σιδηρόδρομου και τις διαχρονικές ευθύνες όλου του αστικού πολιτικού κόσμου, καθώς μεθόδευσαν το ξεπούλημα του ΟΣΕ και προώθησαν την πλήρη απαξίωση των υποδομών, των συστημάτων ασφαλείας αλλά και του προσωπικού.

            Από το βράδυ της Τρίτης, παρακολουθούμε την τραγωδία στα Τέμπη.

Μια τραγωδία εν αναμονή όπως είχε επισημανθεί από τα σωματεία των εργαζομένων στα τρένα εδώ και καιρό με ανακοινώσεις και εξώδικα που φυσικά αγνοήθηκαν από το κράτος και τις εμπλεκόμενες – απολύτως κερδοφόρες – εταιρείες. Μια τραγωδία που ήταν προβλέψιμη εδώ και χρόνια, ως αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών.

Τι έγινε στους σιδηροδρόμους; Έγινε πράξη το όραμα κεφαλαίου και κυβερνήσεων για κάθε κερδοφόρο κομμάτι του δημοσίου: Το 2017 (κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ)ο παλιός ενιαίος φορέας, που είχε έλεγχο στο σύνολο των διαδικασιών, άρα και των μέτρων ασφάλειας, έσπασε σταδιακά σε τρία κομμάτια και το πιο κερδοφόρο πουλήθηκε από το ΤΑΙΠΕΔ αντί μόνο 45εκ. στην FSI κι έτσι προέκυψε η ιδιωτική Hellenic Train η οποία «διασφαλίζει την ποιότητα των ταξιδιών  και εγγυάται ασφαλείς, γρήγορες και με ακρίβεια διαδρομές». Αρμοδιότητες, έλεγχος κι ευθύνες μοιράστηκαν και χάθηκαν, με τους ιδιώτες να έχουν τις λιγότερες, αλλά να διασφαλίζουν το μεγαλύτερο κέρδος. Τα τρένα συνέχιζαν να κάνουν δρομολόγια, εισιτήρια συνέχιζαν να κόβονται, λεφτά συνέχιζαν να βγαίνουν, ενώ η τήρηση των κανόνων ασφάλειας, η ασφάλεια δηλαδή εργαζομένων και επιβατών, δεν ήταν παρά ένα περιττό βάρος, ένα κόστος που έπρεπε να μειωθεί για να αυξηθεί το κέρδος για τους ιδιώτες.

Τι άλλο έγινε; Ό,τι γίνεται σε όλο το δημόσιο. Ο οργανισμός “εξυγιάνθηκε” προκειμένου να πωληθεί. Το προσωπικό μειώθηκε δραστικά. Αντί για 2.100 εργαζόμενους που προέβλεπε το οργανόγραμμα του ΟΣΕ, υπήρχαν 750. Οι εργαζόμενοι έπρεπε να δουλεύουν περισσότερο, αντικαθιστώντας ο καθένας άλλους δύο που δεν υπήρχαν. Προσλήψεις; Δε χρειάζονταν. Τα κενά μπορούσαν να καλυφθούν και με την εντατικοποίηση και με την “ανάθεση παροχής υπηρεσιών ειδικότητας σταθμάρχη για χρονικό διάστημα 6 μηνών”, με μπλοκάκι.

Την Τρίτη το βράδυ, για μια ακόμη φορά, επιβάτες και εργαζόμενοι μπήκαν σε ένα τρένο που ξεκίνησε μια διαδρομή. Μόνο που αυτή τη φορά 57 ή και περισσότεροι δεν έφτασαν στον προορισμό τους.

Ό,τι έγινε στα τρένα είναι αυτό που γίνεται παντού στο δημόσιο, ιδιωτικοποιημένο πλήρως ή μερικώς. Ολόκληρο το δημόσιο λειτουργεί στον αυτόματο, στη λογική του¨Πάμε κι όπου βγει¨… Νοσοκομεία, ασφαλιστικά ταμεία, πανεπιστήμια, σχολεία, δήμοι, κ.α. Όλο και λιγότερο προσωπικό, όλο και λιγότερη χρηματοδότηση, όλο και μεγαλύτερη απαξίωση των προσφερόμενων υπηρεσιών και των κανόνων ασφάλειας για εργαζόμενους και εξυπηρετούμενους.

Η τραγωδία στα τρένα ήταν η μεγαλύτερη. Δεν ήταν όμως ούτε η πρώτη, ούτε η μόνη. Ο κατάλογος είναι μακρύς. Μπορεί οι τραγωδίες να ήταν αριθμητικά μικρότερες, άρα οι εκάστοτε κυβερνήσεις μπορούσαν και τις συγκάλυπταν χωρίς τις δυσάρεστες ερωτήσεις από το σύνολο της κοινωνίας. Κάποτε όμως θα φτάναμε στο «μη διαχειρίσιμο» γεγονός.

Τα συστημικά ΜΜΕ επιχειρούν να εμφανίσουν ως μοναδικό υπαίτιο τον σταθμάρχη,  και βγάζουν «λάδι» την ιδιωτική Hellenic Train. Ωστόσο τα ίδια τα γεγονότα τους διαψεύδουν οικτρά.      Μία μόλις εβδομάδα πριν από το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών είχε καταγγείλει τη διαδικασία των ΣΔΙΤ  για τη συντήρηση της υποδομής, επισημαίνοντας ότι αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των στάνταρ ασφαλείας των σιδηροδρομικών μεταφορών. Αποκορύφωμα της λογικής του ξεπουλήματος των πάντων, το γεγονός ότι η παρούσα κυβέρνηση παρέδωσε τη συντήρηση του δικτύου στους ιδιώτες που στο τιμόνι τους έχουν το κέρδος και όχι την ασφάλεια του δικτύου.

Αυτό το έγκλημα δεν πρέπει να μείνει αναπάντητο. Σε μια χώρα όπου παντού υπάρχουν κάμερες και όλα παρακολουθούνται είναι έγκλημα οι μηχανοδηγοί των τρένων οδηγούν στα “τυφλά”, να δίνονται δισ. για Rafale και φρεγάτες, να προσλαμβάνονται αθρόα αστυνομικοί, ενώ οι μεταφορές να ιδιωτικοποιούνται και να μένουν χωρίς το αναγκαίο προσωπικό.

Σ’  αυτές τις συνθήκες, δεν αρκεί το “εθνικό πένθος”. Επιβάλλεται η οργή κι ο αγώνας κάθε μέρα, όλη μέρα, για να μη συμβεί καμιά άλλη προδιαγεγραμμένη τραγωδία. Δεν αρκούν οι γενικόλογες ευχές «να μην ξανασυμβεί». Για να είναι το τελευταίο δυστύχημα, ζητούμενο είναι ο θρήνος και η οργή να μετουσιωθούν σε αντίσταση και αγώνα για ΟΣΕ και δημόσιες μεταφορές που θα λειτουργούν με βάση τις κοινωνικές ανάγκες και όχι το κέρδος είτε του ιδιώτη είτε της όποιας «κρατικής ΑΕ». Πιο επίκαιρο από ποτέ γίνεται το αίτημα για κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση, ενιαιοποίηση και λειτουργία υπό εργατικό έλεγχο του σιδηροδρομικού δικτύου ως απάντηση στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. Χωρίς την επιχειρηματική λογική του κέρδους από τις δημόσιες συγκοινωνίες και μεταφορές. Διότι όλα τα δημόσια αγαθά μπορεί να είναι «ζημιογόνα» για τους ισολογισμούς, αλλά μόνο έτσι μπορούν να είναι «κερδοφόρα» για τον λαό.

Παλεύουμε για να έχουμε έλεγχο στο “Πού πάμε και στο τι θα βγει” με μοναδικό κριτήριο τις ζωές κι όχι τα κέρδη.

Συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας. Όλες και όλοι στην απεργιακή  συγκέντρωση την Τετάρτη 8/3 ώρα 12 στο άγαλμα Βενιζέλου.

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ, ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ  ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΟΡΓΗ

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΏΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

 Ένωση Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης


Η 8η Μάρτη αναδύεται μέσα απο τον αντίλαλο των εξεγερμένων εργατριών του 1857. Πρόκειται για μαζικότατη συσπείρωση γυναικών που διεκδίκησαν τα προφανή: «ψωμί και τριαντάφυλλα»!Δηλαδή οικονομική ανεξαρτησία και αξιοπρεπή ζωή. Όλα αυτά μέσα στα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας της Νέας Υόρκης κάτω από , τουλάχιστον, άθλιες συνθήκες εργασίας και άνιση μεταχείριση.
«Προς τους ορίζοντες τους εγκυμονούντες φωςΜπορεί να είναι εικόνα 1 άτομο και κείμενο
Σε φλεγόμενα μονοπάτια
Τα πόδια στο έδαφος
Το πρόσωπο στο γαλάζιο του ουρανού.
Επιβεβαιώνοντας την υπόσχεση της ζωής
Παραβιάζουμε την παράδοση
Πλάθουμε τον ζεστό πηλό
Ενός νέου κόσμου που γεννιέται από τον πόνο.
Αφήστε το παρελθόν να εξαφανιστεί στο τίποτα!
Τι μας ενδιαφέρει για το χθες!
Θέλουμε να γράψουμε ξανά τη λέξη ΓΥΝΑΙΚΑ.
Οι γροθιές υψώνονται, γυναίκες του κόσμου
Προς τους ορίζοντες τους εγκυμονούντες φως
Σε φλεγόμενα μονοπάτια, μπροστά προς το φως.»
Lucía Sanchez Saornil (Mujeres Libres)
Όμως απ’τη στάχτη του παρελθόντος ανασύρουμε το όπλο μας: Τη μνήμη.
Ο αργαλειός των εργατριών κλώθει ακόμη το νήμα της αντίστασης, οδηγώντας μας ξανά στο δρόμο του αγώνα γιατί οι λόγοι είναι αμέτρητοι και ο τρόπος ένας.
Η έμφυλη βία είναι σήμερα και διαρκώς παρούσα, και στον κλάδο μας ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει αυτό. Από που να ξεκινήσουμε…από την υπόθεση του παιδοβιαστη Λιγνάδη που ακόμη κυκλοφορεί ελεύθερος μετά την καταδίκη του; Από τον εκτρωματικό Πέτρο Φιλιππίδη και τα στραβά μάτια της αστικής δικαιοσύνης; Από όλα εκείνα που συμβαίνουν πίσω από τις κουιντες μόλις κλείνουν τα φώτα της σκηνής οπου το χέρι της πατριαρχίας είναι βαρύτερο;
Αν αναφέραμε έστω και ενδεικτικά όλες τις γυναικοκτονιες και τα περιστατικά έμφυλης βίας των τελευταίων χρόνων θα χρειαζόμασταν πολλές ακόμα σελίδες χαρτί. Θελουμε να ξανάγράψουμε την λέξη ΓΥΝΑΙΚΑ. Για έναν κόσμο που θα χωράει όλους τους κόσμους :μετανάστριες, σεξεργατριες, τρανς, φυλακισμένες, λεσβίες, μανάδες, τις γυναίκες της τάξης μας. Δεν έχουμε αυταπάτες, ξέρουμε ότι ο αγώνας ενάντια στην πατριαρχία δεν αποτελεί έναν ανεξάρτητο αγώνα αλλά κομμάτι των ευρύτερων κοινωνικών αντιστάσεων.
Καλούμε σε :
📍συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 12:00 στο άγαλμα του Βενιζέλου
📍πορεία διαμαρτυρίας στις 19:00 στο άγαλμα του Βενιζέλου 8/03/2023
Κατάληψη Βασιλικού Θεάτρου

Κάλεσμα στην Απεργιακή Συγκέντρωση, 12:00 στο Άγαλμα Βενιζέλου.

Στηρίζουμε το μπλοκ των συλλόγων που έχουν πάρει αγωνιστική απόφαση με ανοιχτό πλαίσιο και καταλήψεις διαρκείας.

ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ

Άλλη μια μέρα που βιώνουμε την κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Άλλη μια μέρα που το κρατικό κέρδος υπερβαίνει την ανθρώπινη ζωή. Μετά τους χιλιάδες νεκρούς της πανδημίας, τα εργατικά ατυχήματα, τους νεκρούς στα σύνορα και στους δρόμους, τις φωτιές και τις πλημμύρες έρχονται να προστεθούν οι νεκροί στα μέσα μεταφοράς.

Άλλη μια φορά οι βασικές κοινωνικές υποδομές υπολειτουργούν, καταργούνται και ιδιωτικοποιούνται.

Από την μια οι εργαζόμενοι των τρένων φωνάζουν χρόνια για την υπολειτουργία και την υποστελέχωση αυτών και από την άλλη το κράτος τους αγνοεί. Προφανώς και δε μιλάμε για ατύχημα, αλλά για άλλη μια κρατική και καπιταλιστική δολοφονία εις βάρος των λαϊκών μαζών.

Δε τρέφουμε αυταπάτες για το “κοινωνικό” κράτος, ούτε για τις δημόσιες δαπάνες τους, ούτε για το “εθνικό” πένθος που κυρήττουν.

Στεκόμαστε απέναντι τους, γιατί ξέρουμε ότι αυτοί φέρουν την ευθύνη

Να μη συνηθίσουμε τον θάνατο.

Να διεκδικήσουμε μια ζωή με αξιοπρέπεια, ενάντια στην θανατοπολιτική τους.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ- ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΡΑΤΙΚΕΣ- ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ

Δύναμη στις οικογένειές τους

Κάλεσμα στην αντιπατριαρχική πορεία της 8ης Μάρτη, 18:00 Καμάρα.

ΗΜΕΡΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ

Η γυναικεία χειραφέτηση δεν είναι το αίτημα των γυναικών για την ισότητα τους στη διαχείριση της εξουσίας, όπως προσπαθεί να αναδείξει ο κυρίαρχος εξουσιαστικός χώρος, αλλά ένας αγώνας συνολικός, ένας αγώνας από τα κάτω που ξεκίνησε από τις κινητοποιήσεις και τις απεργίες από μετανάστριες εργάτριες στον χώρο της κλωστοϋφαντουργίας στις ΗΠΑ, τις αρχές του 20ου αιώνα. Από γυναίκες που βίωναν την εκμετάλλευση και εξεγέρθηκαν άγρια με μαχητικούς αγώνες. Εκείνοι οι αγώνες που δόθηκαν μπορούν σήμερα να μας δείξουν τον δρόμο που είναι επιτακτικό να ακολουθήσουν οι γυναίκες που βιώνουν την πλήρη απαξίωση των ζωών τους από ένα σύστημα πατριαρχικό και εξουσιαστικό, κομμάτι του καπιταλιστικού κόσμου στον οποίο ζούμε.

Ο αγώνας ενάντια στην πατριαρχία είναι αγώνας απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας, διαρκής και συνολικός ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση των γυναικών. Δεν περιμένουμε πως η λύση θα έρθει θεσμικά, από τον κόσμο της εξουσίας. Γνωρίζουμε καλά πως η αλλαγή θα έρθει από τα κάτω, με αντιιεραρχικούς αγώνες, με αλληλεγγύη και μαχητική αντίσταση, αδιαμεσολάβητα. Με γυναίκες που στέκονται η μια δίπλα στην άλλη και χτίζουν κοινότητες αγώνα, μέσα από τις οποίες θα μπορούν να επικοινωνήσουν και να μιλήσουν για όσα βιώνουν, που δεν σιωπούν απέναντι στη βία αλλά αγωνίζονται για να την εξαλείψουν. Ως αναρχικές και ως γυναίκες δηλώνουμε ξεκάθαρα πως κράτος και καπιταλισμός θα γκρεμιστούν μέσα από την οργάνωση μας, μέχρι το χτίσιμο κοινοτήτων αξιοπρέπειας και ελευθερίας παντού.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΉ ΒΙΑ ΕΊΝΑΙ ΘΕΣΜΙΚΉ ΒΙΑ

Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριών Quieta Movere


24ωρη Απεργία στο Νομό Θεσσαλονίκης την Τετάρτη 8 Μαρτίου 2023- Συγκέντρωση στις 12:00 μ.μ. στο Άγαλμα Βενιζέλου

Ολόκληρη η χώρα θρηνεί για τον αδόκητο χαμό, τον άδικο θάνατο 57 συνανθρώπων μας που βρέθηκαν στην μοιραία αμαξοστοιχία.24ωρη Απεργία στο Νομό Θεσσαλονίκης την Τετάρτη 8 Μαρτίου 2023- Συγκέντρωση στις 12:00 μ.μ. στο Άγαλμα Βενιζέλου

Συγκλονισμένοι παρακολουθούμε τις ανθρώπινες ιστορίες και τον πόνο των οικογενειών που ξεκληρίστηκαν.

Τα αναπάντητα «γιατί» ζητούν απαντήσεις. Γιατί στην Ελλάδα του 2023 η ζωή των ανθρώπων εξαρτάται από το χέρι ενός σταθμάρχη. Γιατί έργα που σχετίζονται με την τηλεδιοίκηση των τρένων καθυστέρησαν. Γιατί όταν οι εργαζόμενοι στον σιδηρόδρομο κατήγγειλαν την έλλειψη ασφάλειας για εργαζόμενους και επιβατικό κοινό κάποιο κώφευαν και έκριναν τις κινητοποιήσεις και τις απεργίες παράνομες και καταχρηστικές.

Η τραγωδία των Τεμπών μας γεμίζει οργή και αγανάκτηση για τα εγκληματικά λάθη, παραλείψεις και αστοχίες που αποκαλύπτονται καθημερινά.

Διεκδικούμε πλέον πράξεις και όχι λόγια. Απαιτούμε να διαλευκανθεί πλήρως η υπόθεση από τη Δικαιοσύνη και να αποδοθούν ευθύνες. Απαιτούμε διερεύνηση της υπόθεσης σε βάθος. Τέλος πια σε φιέστες και επικοινωνιακά πυροτεχνήματα!

Το εργατικό κίνημα της Θεσσαλονίκης θρηνεί. Για τα παιδιά μας, τους αδερφούς μας, τις μανάδες και τους πατεράδες μας που έφυγαν έτσι άδοξα το βράδυ της Τρίτης 28 Φεβρουαρίου 2023.

Η Διοίκηση του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Θεσσαλονίκης καλεί στα σωματεία της δύναμής του, τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, τους νέους και τις νέες, τους συνταξιούχους, τους ανέργους της πόλης, όλοι μαζί να συμμετέχουν στην 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση που προκήρυξε για την Τετάρτη 8 Μαρτίου 2023 στο Νομό Θεσσαλονίκης.

Συγκεντρωνόμαστε ΟΛΟΙ στις 12:00 μ.μ. στο Άγαλμα Βενιζέλου.


ΠΑΤΡΑ

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΤΥΧΗΜΑ – ΗΤΑΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑpost image

ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΑΓΩΝΑΣ, ΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΕΞΕΓΕΡΣΗ

ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΖΩΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΠΟΡΕΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 8/3, 10.30, ΠΛ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ, ΑΝΑΡΧΙΚΕΣ


Στα Τέμπη ξημερώματα 1ης Μάρτης συνέβη ένα προδιαγραμμενο “ατύχημα”, το κράτος και το κεφάλαιο πάτησαν για ακόμα μια φορά πάνω μας. Δεν είναι τυχαίο γεγονός, είναι ένα κρατικό καπιταλιστικό έγκλημα. Η εξουσία αψηφά τις ζωές μας, ζωες ανθρώπων της τάξης μας. Τα ΜΜΕ,όπως τα έχουμε συνηθίσει, ξεπλένουν το κράτος, αναπαραγοτας τον λόγο του και κατευνάζοντας την κοινωνική οργή. Δεν έχουμε κανένα “εθνικό πένθος” αλλά ταξικό κοινωνικό πόλεμο γι’αυτό και θα πρέπει να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας και να αγωνιστούμε. Στα πλαίσια της καταστολής των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, τα ένστολα τσιράκια του κράτους ξυλοκοπούν, συλλαμβάνουν και ψεκάζουν με χημικά τους εξεγερμένους.

ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΟΡΓΗ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΖΩΗ

ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΣΤΑ ΤΡΕΝΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΝΑΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ 5 ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΜΠΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ 5/3

Καλούμε σε: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ Τρίτη 7/3 18:00 στην Κατάληψη Παραρτήματος(Κορίνθου & Αράτου)

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ Τετάρτη 8/3 10:30 πλ. Γεωργίου

Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών Πάτρας


ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ – ΚΑΜΙΑ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ – ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΩΝ ΕΝΟΧΩΝ – ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ

Ένα ποτάμι οργής σαρώνει τη χώρα μετά το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπτη. Οι διαδηλώσεις στο Σύνταγμα και σε όλη την Ελλάδα, οι κινητοποιήσεις εργαζομένων, φοιτητ(ρι)ών και μαθητ(ρι)ών συναντήθηκαν με τη συλλογική έκφραση του πένθους και της οργής στο δρόμο και έσπασαν το πέπλο σιωπής που ήθελαν να επιβάλουν η κυβέρνηση και τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Το κυβερνητικό αφήγημα, που αλλάζει διαρκώς και ανεπιτυχώς, από το “φταίει ο σταθμάρχης” στις καθυστερημένες και κενές νοήματος “συγγνώμες” του πρωθυπουργού δεν πείθει καμία και κανέναν, αντίθετα ρίχνει λάδι στη φωτιά. Οι προφητικές καταγγελίες και τα εξώδικα των εργαζομένων που επεσήμαναν τις τρομακτικές ελλείψεις και τους κινδύνους για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων δεν επιτρέπουν καμία συγκάλυψη.

Η ΝΔ, το κόμμα που εξύψωσε όσο κανείς το αφήγημα της “ασφάλειας”, επισφραγίζει το τέλος της τετραετίας της με μία ανείπωτη τραγωδία που μαρτυρά ότι οι ζωές μας βάλλονται και παίζονται στα ζάρια διαρκώς. Η ιδιωτικοποίηση και το ξεπούλημα των δημοσίων συγκοινωνιών από σειρά κυβερνήσεων, η απαξίωση και η πλήρης εγκατάλειψη των δημοσίων υποδομών είναι οι ένοχοι και για το έγκλημα αυτό. Το ίδιο συνέβη και στην πανδημία, όταν οι προτεραιότητες ήταν η καστατολή και οι απαγορεύσεις την ώρα που τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας κατέρρεαν και δεν ενισχύονταν με γιατρούς και εξοπλισμό. Το ίδιο επίσης και στις πυρκαγιές του καλοκαιριού, την ώρα που καιγόταν η Αττική και η Εύβοια ξεγυμνωνόταν ένας υποστελεχωμένος σε υποδομές κρατικός μηχανισμός. Σε όλα τα παραπάνω το κυβερνητικό αφήγημα περιστρέφονταν γύρω από την “ατομική ευθύνη”, σε διαγγέλματα που έδινε ο πρωθυπουργός σε διαλείμματα από τις διακοπες του, ενώ αποδεικνύονταν κάθε φορά ότι οι μόνοι που πραγματικά δίνουν τη μάχη για τη ζωή είναι οι εργαζόμενοι/ες, ο λαός αυτού του τόπου.

Είναι εξοργιστική από την πλευρά του πρωθυπουργού η διαρκής προσπάθεια μετάθεσης ευθυνών με σκοπό την πολιτική του επιβίωση και προκειμένου να αποσοβηθεί όσο είναι δυνατόν το πολιτικό κόστος, η στημένη παραίτηση του υπουργού μεταφορών και η μετάθεση των εκλογών για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Είναι μια αδίστακτη κυβέρνηση που φέρει πρώτη την πολιτική ευθύνη της ανείπωτης τραγωδίας, να επωμιστεί το κόστος- ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ! Επίσης, απαιτούμε να διερευνηθούν μέχρι τέλους οι ποινικές ευθύνες κρατικών και εταιρικών προσώπων – να τιμωρηθούν οι ένοχοι!

ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ) ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ- ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ Η ΧΩΡΑ

Το έγκλημα στα Τέμπη έρχεται ως συνέχεια μιας εχθρικής πολιτικής απέναντι στους/στις εργαζόμενους/ες και τη νεολαία αυτού του τόπου. Η λιτότητα και οι ιδιωτικοποιήσεις είναι το διαρκές έγκλημα με αυτουργούς όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, με όργανα του εγκλήματος τα 3 μνημόνια και τους εκατοντάδες νόμους που τα συνόδευσαν. Όχι απλώς δεν σταμάτησε αυτή η πολιτική το 2018, όπως ισχυριζόταν ο ΣΥΡΙΖΑ για την κάλπικη έξοδο από τα μνημόνια, αλλά εδραιώθηκε με συμφωνίες που κρατάνε τη χώρα δέσμια στα πλεονάσματα και την αποπληρωμή του χρέους για άλλα 50 χρόνια. Σε αυτά τα πλαίσια, τα δημόσια αγαθά και οι υποδομές, όλα όσα δημιουργήθηκαν κυρίως μέσα από τη φορολόγηση του λαού, εγκαταλείφθηκαν και ξεπουλήθηκαν σε ιδιώτες. Οι συνεργοί του εγκλήματος είναι πάρα πολλοί και δεν μπορούν σήμερα να θρηνούν υποκριτικά στο πλευρό ενός συγκλονισμένου λαού. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πίεζε για ιδιωτικοποίηση των συγκοινωνιών από το 2013, μετά το δεύτερο μνημόνιο και έθεσε τον όρο στο τρίτο μνημόνιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ ηγήθηκε της ιδιωτικοποίησης με τη συμφωνία με τη Ferrovie dello Stato Italiane Group το 2017, ενώ ο πρόεδρος του, Αλέξης Τσίπρας, θριαμβολογούσε τον Σεπτέμβριο του 2017 καθώς “η χώρα γλίτωσε ένα μεγάλο βάρος”. Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ στήριξαν τη συγκεκριμένη συμφωνία καθώς και όλο το πακέτο των ιδιωτικοποιήσεων της τελευταίας δεκαετίας: ΟΠΑΠ, περιφερειακά αεροδρόμια, λιμάνια, τρένα – εξάλλου με δικές τους ψήφους συγκροτήθηκε το ΤΑΙΠΕΔ το 2011 με στόχο να ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία.

Ειδικότερα σε σχέση με τις συγκοινωνίες και τα τρένα, πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του φαύλου κύκλου υποβάθμισης-ιδιωτικοποίησης- νέας υποβάθμισης. Οι ίδιες κυβερνήσειςΣτό δρόμο για ζωή και δικαιοσύνη που άφησαν τις υποδομές να παρακμάσουν, εμφανίστηκαν ως «εξυγιαντές» και προώθησαν την ιδιωτικοποίηση. Η ιδιωτικοποίηση δεν έφερε κανένα όφελος για το δημόσιο, ούτε καν χρηματικό: η Ferrovie dello Stato Italiane Group αγόρασε τον ΟΣΕ για μόλις 45 εκατομμύρια ευρώ, ενώ επιδοτείται 50 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο από το ελληνικό κράτος για όλα τα δρομολόγια καθώς ακόμα και η γραμμή Αθήνα-Θεσσαλονίκη αντιμετωπίστηκε ως «άγονη». Συνεπώς, η συμφωνία στην πραγματικότητα είναι μια ιδιωτικοποίηση με κρατικά χρήματα.

Επιπλέον, μέσα σε αυτές τις συμφωνίες, υπήρχαν όροι σχετικά α) με την ευθύνη του κράτους να συντηρήσει τις γραμμές και β) την ευθύνη των εταιρειών να προχωρήσουν σε επενδύσεις. Οι όροι αυτοί υποτίθεται θα αντιμετώπιζαν τις χειρότερες συνέπειες της ιδιωτικοποίησης αλλά, στην πραγματικότητα, την επιδείνωσαν. Με τη διάκριση υποδομών-τρένων, η Hellenic Train κράτησε το κερδοφόρο κομμάτι χωρίς καμία ουσιαστική ευθύνη, ενώ το κράτος, συρρικνώνοντας κι άλλο τα απομεινάρια του ΟΣΕ, ουσιαστικά εγκατέλειψε τις υποδομές. Οι δε επενδύσεις δεν έγιναν ποτέ ή έγιναν μόνο για έργα βιτρίνας (όπως το «ασημένιο βέλος») που δεν προσέφεραν τίποτα στις υποδομές και τις συγκοινωνίες. Το τελικό αποτέλεσμα είναι σήμερα να συσκοτίζουν τις ευθύνες τους Hellenic Train και ΟΣΕ, κατηγορώντας ο ένας τον άλλον, ενώ από κοινού εμπαίζουν τις οικογένειες των θυμάτων και έναν ολόκληρο λαό που θρηνεί.

ΒΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ – ΦΟΝΙΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΣΕ ΧΡΥΣΟ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑ

Από αυτή την άποψη, η τραγωδία στα Τέμπη είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα κρατικού-εταιρικού εγκλήματος, που όμοια τους υπάρχουν πάρα πολλά σε διεθνές πλαίσιο. Ο νεοφιλελευθερισμός, ως έκφραση του σύγχρονου καπιταλισμού, παράγει διαρκώς τέτοια φαινόμενα εκμετάλλευσης και απαξίωσης δημοσίων αγαθών με καταστροφικά αποτελέσματα για την κοινωνική πλειοψηφία. Αναδεικνύεται έτσι και η σαθρότητα όλων των θεωριών περί «επιχειρηματικότητας» και «καινοτομίας» καθώς η ουσία του καπιταλισμού έγκειται στην εκμετάλλευση και στην αρπαγή. Οι μεγάλες επιχειρήσεις γνωρίζουν ότι δεν χρειάζεται να διακινδυνεύσουν το κεφάλαιο τους αφού οι υπερεθνικοί οργανισμοί (ΕΕ-ΔΝΤ) και οι «πρόθυμοι» των εθνικών κυβερνήσεων θα τους προσφέρουν πρόσβαση σε εύκολα κέρδη χωρίς ρίσκο, για τους ίδιους και τεράστιους κινδύνους για τον λαό. Τελικά, αυτοί που την πληρώνουν πάντα είναι οι φτωχοί/ες, αυτοί και αυτές είναι, εξάλλου, που χρησιμοποιούν τις δημόσιες υποδομές, είναι ένας πόλεμος απέναντι στην εργατική τάξη που η ζωή της βάλλεται διαρκώς και με κάθε τρόπο.

Το κύμα οργής που έχει ξεσπάσει σε όλη τη χώρα για το δυστύχημα στα Τέμπη πρέπει να συνεχίσει με επόμενα μεγάλα ραντεβού στο δρόμο, με απεργίες, καταλήψεις, διαδηλώσεις, με κλιμάκωση του αγώνα. Η επίθεση από την πλευρά του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων δεν πρόκειται να σταματήσει από μόνη της, δεν δίστασαν λίγες μέρες μετά το τραγικό συμβάν να καταθέσουν στη βουλή νομοσχέδιο που, με την ίδια λογική κατάτμησης του δημοσίου φορέα και δημιουργίας ανεξάρτητης αρχής, ανοίγει το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση του νερού. Τώρα είναι η ώρα που οι επί μέρους αγώνες: ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού, ενάντια στην ακρίβεια, ενάντια στους πλειστηριασμούς κλπ. πρέπει να συντονιστούν σε ένα μεγάλο κίνημα υπεράσπισης της ζωής μας, υπεράσπισης των δημοσίων αγαθών απέναντι στην υφαρπαγή και απαξίωση της δημόσιας περιουσίας. Η φωνή μας να ακουστεί σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε σχολείο και σχολή, σε όλες τις γειτονιές, στους δρόμους!

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ -ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΓΑΘΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ

  • Δικαιοσύνη για τα θύματα και τις οικογένειες τους – Τιμωρία των ενόχων – Καμία συγκάλυψη
  • Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων – Παραίτηση του πρωθυπουργού
  • Καμία αυταπάτη για ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ. Όλα τα κόμματα των μνημονίων είναι πολιτικοί αυτουργοί του εγκλήματος
  • Άμεση κρατικοποίηση της TrainOSE χωρίς αποζημίωση
  • Ενιαίο, δημόσιο και ασφαλές σύστημα συγκοινωνίας για όλη τη χώρα
  • Εθνικοποίηση όλων των βασικών υποδομών της χώρας. Ρεύμα, νερό, συγκοινωνίες, διαδίκτυο για όλο τον λαό

Καλέσματά:

  • Αθήνα, Πλατεία Κλαυθμώνος, 12.30 & Πλατεία Συντάγματός, 18.30
  • Θεσσαλονίκη, Άγαλμα Βενιζέλου 12.00 & 19.00
  • Ιωάννινα, Κεντρική Πλατεία 11.00
  • Πρέβεζα, Παλιά ΚΤΕΛ, 10.30
  • Πάτρα, Πλατεία Γεωργίου, 10.30
  • Χανιά, Πλατεία Δημοτικής Αγοράς, 10.00

Αναμέτρηση


ΗΡΑΚΛΕΙΟ

Απεργιακή συγκέντρωση

κάλεσμα : 8η ΜΑΡΤΗ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ, ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

  • Τετάρτη 8 Μαρτίου 24ωρη απεργία

Απεργιακή συγκέντρωση στο Ηράκλειο 11 πλατεία Ελευθερίας

  • Στηρίζουμε και την απογευματινή συγκέντρωση και πορεία στις 18:30 στα Λιοντάρια

Η 8 Μάρτη δεν είναι μία γιορτινή επέτειος αλλά αποτελεί μέρα αγώνα και διεκδίκησης ενάντια στην έμφυλη καταπίεση κάθε μορφής. Παρά το δήθεν προοδευτικό πρόσωπο που προσπαθούν να δείξουν οι κυβερνήσεις, οι έντονες διακρίσεις στην πρόσβαση και τη θέση στην εργασία, στην παιδεία και αλλού, οι παρενοχλήσεις , οι βιασμοί, οι γυναικοκτονίες δεν μπορούν να αποκρυφθούν.

Στις 8 Μαρτίου 1857, οι εργάτριες στην κλωστοϋφαντουργία της Νέας Υόρκης κατέβηκαν σε απεργία και πραγματοποίησαν μαχητικές διαδηλώσεις διεκδικώντας μείωση ωραρίου εργασίας, εξίσωση των μισθών τους με των ανδρών εργατών και υγιεινές συνθήκες εργασίας. Η απεργία αυτή αναδείχθηκε ως μία από τις σημαντικότερες στιγμές του παγκόσμιου εργατικού κινήματος και έτσι η 8η Μάρτη αποτελεί ημερομηνία άρρηκτα δεμένη με τους αγώνες του φεμινιστικού και εργατικού κινήματος.

Η ισότητα ποτέ δεν κατακτήθηκε ουσιαστικά. Η μαζική είσοδος των γυναικών στην παραγωγή είναι στην πράξη ανισότιμη, γίνεται με χειρότερες σχέσεις εργασίας συγκριτικά με τους άνδρες συναδέλφους τους και με τρόπο που τελικά διευκολύνει τους εργοδότες στη μείωση των μισθών και την ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας για όλους. Οι διακρίσεις και οι ανταγωνισμοί ενισχύονται και εργαλειοποιούνται από την κυρίαρχη τάξη για την αναπαραγωγή της εξουσίας και της κερδοφορίας της. Η πάλη για ισότητα θα εξακολουθεί να είναι επίκαιρη όσο το παραγωγικό μοντέλο εστιάζει στα κέρδη των λίγων από την εκμετάλλευση των πολλών, όσο τα κέρδη του κεφαλαίου μπαίνουν πάνω από τα δικαιώματα και τις ζωές μας. Σε αυτή την αέναη αλυσίδα εκμετάλλευσης, οι γυναίκες και τα ΛΟΑΤΚΙΑ+ παραμένουν ο αδύναμος κρίκος, οι φτωχότερες και οι πιο εκμεταλλεύσιμες.

Η χρονιά που πέρασε έκλεισε με μια μεγάλη λίστα γυναικοκτονιών που έρχεται να προστεθεί σε μια ακόμα μεγαλύτερη λίστα βιασμών. Ο αριθμός καταγγελιών για ενδοοικογενειακή βία στο πρώτο εξάμηνο του 2022 ήταν πάνω από 5000. Οι καταγγελίες για κακοποιητική συμπεριφορά και παρενοχλήσεις στους εργασιακούς χώρους πυκνώνουν. Ταυτόχρονα, εντείνεται η συγκάλυψη-δικαιολόγηση αυτών των πράξεων από τα ΜΜΕ, που τυφλά αναπαράγουν ιδεοληψίες και προβάλλουν αναχρονιστικές σεξιστικές και σκοταδιστικές θέσεις κατηγορώντας τα θύματα. Ταυτοχρόνως, η καταβαράθρωση των δομών κοινωνικής πρόνοιας-φροντίδας επαναφέρει στο σπίτι την φροντίδα παιδιών και ηλικιωμένων, με κυρίως τις γυναίκες -λόγω και των πατριαρχικά εγκατεστημένων έμφυλων ρόλων- να χρεώνονται την εξυπηρέτηση των αναγκών αυτών αλλά και των οικιακών εργασιών.

Η φετινή 8η Μάρτη πρέπει να αποτελέσει έναν απεργιακό σημαντικό σταθμό στην πάλη του εργατικού κινήματος ενάντια στην γυναικεία εκμετάλλευση, τις έμφυλες διακρίσεις, την ανισότητα, τη βία και τον σεξισμό.

Στον κλάδο μας έχουμε εμπειρία διακρίσεων με τις γυναίκες να υποαμείβονται, με καμία προστασία για τη μητρότητα, με παρενοχλήσεις και μια σειρά από συστηματικές διακρίσεις λόγω φύλου. Από τις ερωτήσεις για το αν πρόκειται να κάνουν άμεσα παιδιά στις συνεντεύξεις, ως τις απαξιωτικές και παραβιαστικές συμπεριφορές. Η εγκυμοσύνη βρίσκεται στο στόχαστρο, ενώ η αμοιβή με το μπλοκάκι σημαίνει συχνά μηδενικά δικαιώματα για τις εργαζόμενες μητέρες. Ο αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη που αποτελεί τομή στην επίθεση απέναντι τόσο στα εργασιακά δικαιώματα όσο και στον συνδικαλισμό στους εργατικούς χώρους πλήττει διπλά τις εργαζόμενες γυναίκες και τα ΛΟΑΤΚΙΑ+ που ήδη δουλεύουν με χαμηλότερους μισθούς και χειρότερες εργασιακές συνθήκες (ασφάλιση, σταθερότητα κλπ). Ο νόμος αυτός που παρουσιάζονταν ως «απάντηση» στις παρενοχλήσεις στους χώρους δουλειάς, όχι μόνο δεν εξασφαλίζει την οποιαδήποτε προστασία απέναντι στην έμφυλη βία, αλλά ανοίγει το δρόμο για την απομάκρυνση (απόλυση) του θύματος από τη δουλειά του σε περίπτωση που κακοποιηθεί, παρενοχληθεί! Συναίνεση στην κυβερνητική πολιτική που βαθαίνει την εκμετάλλευση και πλήττει διπλά τις πιο καταπιεσμένες δίνουν όλα τα αστικά κόμματα. Καταδικάζουμε την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Παλεύουμε για να βελτιωθεί άμεσα η θέση των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων ενάντια σε κάθε είδους διακρίσεις, σεξιστικές, βίαιες και προσβλητικές συμπεριφορές, αλλά και για την κατάργηση της ταξικής εκμετάλλευσης και κοινωνικής καταπίεσης που αναπαράγουν και οξύνουν τέτοια προβλήματα.

Το ΣΜΤ θέλει να λειτουργήσει σαν ασπίδα προστασίας απέναντι στην ιδιαίτερη καταπίεση και τις διακρίσεις λόγω φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού. Θεωρούμε αναγκαία την ανάπτυξη της δράσης μας ενάντια στην έμφυλη καταπίεση, την ανισότητα, τη βία και τον σεξισμό. Με την συγκρότηση αντίστοιχης επιτροπής για τη στήριξη συναδελφισσών και την καταγραφή περιστατικών έμφυλης βίας και διακρίσεων στους χώρους δουλειάς. Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών καλεί τα μέλη του, τις εργαζόμενες και εργαζόμενους του κλάδου να απευθυνθούν στο σωματείο για κάθε αντεργατική, παραβιαστική, κακοποιητική και σεξιστική συμπεριφορά στους χώρους εργασίας. Στηρίζει τα θύματα παρενόχλησης και βίας στους εργασιακούς χώρους στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.

Διεκδικούμε:

Να καταργηθεί ο αντεργατικός νόμος ΧατζηδάκηΊση αμοιβή για ίση εργασία. Ίσα δικαιώματα για όλες/ους. Όχι στις μισθολογικές διακρίσεις σε βάρος των γυναικών.Συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες και όλους με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Παλεύουμε για κλαδική ΣΣΕ με ριζικές αυξήσεις στους μισθούς και μείωση του εργάσιμου χρόνου που θα κατοχυρώνει το δικαίωμα στην μητρότητα και στην εγκυμοσύνη.

-Καμία απόλυση εγκύουΑπαγόρευση των απολύσεων συνολικά. Πλήρη προστασία της μητρότητας. Άδειες επιμέλειας και φροντίδας των παιδιών και για τους δύο γονείς, επιδόματα για όλες τις οικογένειες που δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους. Πλήρη προστασία και κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων μητέρων με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών (άδειες, επιδόματα κ.ά.). Επίδομα γέννας σε όλες τις γυναίκες ντόπιες και μετανάστριες χωρίς αποκλεισμούς.

Γονικές άδειες και για τους δύο γονείς για φροντίδα παιδιών. Δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας (γηροκομεία, παιδικοί σταθμοί, πρωτοβάθμια περίθαλψη).

– Αύξηση των δημόσιων δαπανών για την Υγεία. Ενιαίο, καθολικό αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν σύγχρονο σύστημα Υγείας- Πρόνοιας. Αποφασιστική ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης Υγείας. Πλήρη δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική κάλυψη. Κάλυψη όλων των εξόδων προγεννητικού ελέγχου, ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και τοκετού από το κράτος.

-Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας που πλήττει περισσότερο τις εργαζόμενες γυναίκες.

-Καμία ανοχή στην κουλτούρα του βιασμού, στις παρενοχλήσεις, στις διακρίσεις λόγω φύλου και σεξουαλικότητας. Να προβλεφθούν στις συλλογικές συμβάσεις διατάξεις για την προστασία των εργαζομένων από την σεξουαλική παρενόχληση και την κακοποίηση. Μισθοί υπερημερίας όταν εξαναγκάζεται μία γυναίκα να φύγει από τη δουλειά λόγω παρενόχλησης από τον εργοδότη. Άμεση δικαίωση σε περιστατικά σεξιστικών, εργοδοτικών αυθαιρεσιών, ηθικής και ψυχολογικής παρενόχλησης (mobbing) στους εργασιακούς χώρους.

-Προστασία στο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματος. Καμία απαγόρευση ή περιορισμός των εκτρώσεων. Δημόσιες, δωρεάν ασφαλείς εκτρώσεις για όλες όσες το επιθυμούν.

Να δημιουργηθούν ιατροδικαστικά κέντρα σε κάθε νομό, να αναγνωριστεί νομικά ο όρος «γυναικοκτονία». Δημόσια και δωρεάν ιατρική, ψυχολογική, νομική υποστήριξη των επιζωσών βίας λόγω φύλου και σεξουαλικότητας. Οικονομική στήριξη των επιζωσών.

Κατάργηση του αντιδραστικού νομοσχεδίου Τσιάρα για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια. Προστασία μητέρας-παιδιού από την κακοποίηση.

-Πλήρη δικαιώματα για τους/τις μετανάστες/ριες σε μετακίνηση, άσυλο, υγεία, παιδεία, στέγη, εργασία. Προστασία των προσφυγόπουλων.

Παλεύουμε συνολικά για ένα κόσμο ισότητας, χειραφέτησης και ελευθερίας

Σωματειο μισθωτών τεχνικών


ΧΑΝΙΑ

Για την 8η Μάρτη

…Ζωή, όχι επιβίωση. Η ζωή είναι αυτό που επιθυμεί
η γυναίκα που εργάζεται. Η τέχνη, η μουσική, ο ήλιος
δεν είναι μόνο για τις πλούσιες γυναίκες,
είναι και δικαίωμα όλων των εργατριών.
Δεν θέλουμε μόνο ψωμί, αλλά και τα
τριαντάφυλλα, τα ρόδα της ζωής…

Rose Schneiderman, συνδικαλίστρια εργάτρια, 1911

Ενάντια σε μια κρατική, εμπορευματική αντίληψη για τη «μέρα της γυναίκας», η οποία είχε εγκαθιδρυθεί στην Ελλάδα τις προηγούμενες δεκαετίες, τα τελευταία χρόνια ο κόσμος του αγώνα επανανοηματοδοτεί την 8η Μάρτη. Η 8η Μάρτη συναντά τις αρχικές καταγωγές της, ως μέρα μνήμης και διεκδίκησης για την απελευθέρωση όλων των γυναικών, ανεξαρτήτως ηλικίας και καταγωγής, μέρα διαδηλώσεων για την ισότητα και την άρση των έμφυλων και ταξικών διακρίσεων, μέρα αναστοχασμού και υπενθύμισης της ανάγκης οργάνωσης και συνέχειας των αγώνων που συνδέουν το σήμερα και την παγκόσμια έκρηξη των γυναικείων διεκδικήσεων με τους αγώνες του παρελθόντος.

Στα μέρη μας, αποτελεί ευκαιρία για σύνδεση ανάμεσα στους σημερινούς αγώνες ενάντια στην πατριαρχία, την έμφυλη βία και τις διακρίσεις με την παρακαταθήκη αγώνων, όπως αυτών των καπνεργατριών στην Θεσσαλία και την Μακεδονία του 1936, των γυναικών της αντιφασιστικής αντίστασης, των γυναικών στο αντιδικτατορικό κίνημα, των αυτόνομων γυναικείων και φεμινιστικών ομάδων του ’70, και με τόσες άλλες ιστορικές παρακαταθήκες, στο νήμα των οποίων συνεχίζεται μια ιστορική διαδρομή προς την πολυπόθητη ισότητα και απελευθέρωση από τις έμφυλες ανισότητες.

Η 8η Μάρτη είναι μέρα μνήμης των αγώνων και των κατακτήσεων των γυναικών της εργατικής τάξης, καθώς αποτελεί μια συμβολική αναφορά σε ιστορικούς σταθμούς της γυναικείας εργατικής διαμαρτυρίας. Από τους αγώνες των γυναικών στις βιομηχανίες των ΗΠΑ μέχρι τις γυναικείες διαδηλώσεις στην Ευρώπη, η 8η Μάρτη αποτέλεσε στο πέρασμα προς τον βιομηχανικό 20ο αιώνα μια μέρα αναφοράς των γυναικών ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση τους από τον καπιταλισμό και τους πατριαρχικούς θεσμούς. Και ήταν μια τέτοια μέρα του 1917, όταν στην Πετρούπολη ξεσπά μια κοινωνική επανάσταση που θα συνταράξει οικουμενικά τον κόσμο από τις γυναίκες που φώναζαν «ψωμί» -όπως ακριβώς οι επαναστάτριες γυναίκες στο Παρίσι του 1789- και απαιτούσαν την «ειρήνη», ώστε να σταματήσει η μεγάλη ανθρωποσφαγή του πρώτου μεγάλου πολέμου.

Και αν οι επαναστάσεις προδόθηκαν, τα οράματα και οι διεκδικήσεις των εξεγερμένων γυναικών της εργατικής και της αγροτικής τάξης συνεχίζουν να πλαισιώνουν τις αξίες των αγώνων για ισότητα, δικαιοσύνη, ελευθερία και μια κοινωνία χωρίς εκμεταλλευόμενες και εκμεταλλευτές.

Στις 8 Μάρτη κατεβαίνουμε στον δρόμο μαζί με τα εργατικά σωματεία, τις συλλογικότητες της πόλης, όλους τους αγωνιζόμενους ανθρώπους αυτής της πόλης και ενώνουμε τις φωνές μας:

– Για το τέλος κάθε είδους ρατσιστικού, έμφυλου και δολοφονικού αποκλεισμού των προσφυγισσών και των μεταναστριών από τη ζωή. Καμία εξαίρεση της προφυγιάς και των ξενιτεμένων γυναικών από τα αγαθά της πολιτικής και κοινωνικής ζωής.

– Για να διευρύνουμε, και όχι απλά να πάρουμε πίσω, όλες τις εργατικές κατακτήσεις που αφορούν τις ηλικιωμένες αδερφές μας, τη γενιά που μας «φρόντισε», να απαιτήσουμε την επαναφορά του δικαιώματος στη σύνταξη με πλήρεις αποδοχές με πλήρη πρόσβαση στην ιατροφαρακευτική φροντίδα και ασφάλιση για όλες, για την εξασφάλιση της ποιότητας της γυναικείας ζωής και ιδίως της τρίτης ηλικίας.
– Για την ταξική και κοινωνική υποστήριξη των εργαζόμενων και ανέργων μητέρων και την αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων τους, όπως και την πρόσβαση σε πλήρεις αποδοχές και άδειες μητρότητας.
– Για την άμεση δικαίωση όλων των θυμάτων κακοποίησης, γυναικοκτονιών και έμφυλης βίας και για τη δημιουργία αποτελεσματικών κοινωνικών θεσμών προστασίας, φιλοξενίας και παιδείας για τα ζητήματα της ισότητας.
– Για να δηλώσουμε απερίφραστα ότι δεν έχουμε καμία ανοχή σε διακρίσεις φύλου ως προς τη σεξουαλικότητα, στην κατάργηση του δικαιώματος της έκτρωσης και στις κοινωνικές κατασκευές του φύλου. Δικαίωση όλων των διεκδικήσεων των τρανς γυναικών για την ισότητα.
– Για την κατάργηση του νόμου που αφορά στη συνεπιμέλεια, καθώς δεν προστατεύει επαρκώς και αφήνει εκτεθειμένες τις γυναίκες σε πιθανούς κακοποιητικούς ή φονικούς άντρες.

Ζούμε σε μία χώρα όπου η ενδοοικογενειακή βία, οι βιασμοί και το trafficking αποτελούν σκληρή καθημερινότητα για πάρα πολλές γυναίκες με αποκορύφωμα τις δεκάδες -καταγεγραμμένες- γυναικοκτονίες. Την ίδια στιγμή παρακολουθούμε κατάπτυστες δικαστικές αποφάσεις σε υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης, όπως την αθώωση των βιαστών αστυνομικών για τον ομαδικό βιασμό 19χρονης στο Α.Τ. Ομόνοιας, των αστυνομικών για την εμπλοκή τους στη δολοφονία του Ζακ, των παιδοβιαστών παπάδων για την υπόθεση του Γιάννη από τη Γλώσσα Πλατανιά, το ξέπλυμα του παιδοβιαστή Λιγνάδη, την πρόσφατη απόφαση που ρίχνει στα μαλακά τον δολοφόνο της Έφης Τσιχλάκη.

Την 8η Μάρτη απεργούμε από το σπίτι και τη δουλειά για να εκφράσουμε την οργή μας απέναντι στο σύστημα που αναπαράγει την έμφυλη βία. Ενώνουμε τις φωνές μας παίρνοντας δύναμη από τις μαζικές κινητοποιήσεις των γυναικών σε όλον τον κόσμο.

Συμμετέχουμε σε όλα τα καλέσματα από τις 10.00 στην Πλατεία Αγοράς

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROSA NERA

Υ.Γ. Η κρατική δολοφονία τόσων συνανθρώπων μας λόγω εγκληματικών αβλεψιών στον βωμό του κέρδους με όχημα άλλη μία ιδιωτικοποίηση δημόσιου φορέα σίγουρα επισκιάζει κάθε ανάγκη απότισης τιμής σε προηγούμενους αγώνες και σύνδεσής τους με τους σημερινούς. Ωστόσο, είναι από τις περιπτώσεις όπου «η ζωή δεν συνεχίζεται» για τα θύματα της σύγκρουσης των τραίνων στα Τέμπη, τις οικογένειές τους και αυτούς και αυτές που στάθηκαν και στέκονται αλληλέγγυοι/ες και ζητούν πραγματική απόδοση ευθυνών. Βγαίνουμε στον δρόμο οργισμένοι/ες, όχι μόνο για τη δικαίωση της μνήμης των νεκρών, αλλά κυρίως για να εξασφαλίσουμε ότι τέτοιες δολοφονίες δεν θα ξανασυμβούν ποτέ. Στην αντίληψη ότι το κράτος είναι απόν, αντιτείνουμε ότι είναι εδώ, σκοτώνει και συγκαλύπτει.

Κατάληψη Rosa Nera


Κείμενο αλληλεγγύης και κάλεσμα σε απεργιακή κινητοποίηση για την 8η Μάρτη από την “Πρωτοβουλία Χανίων για την Τέχνη και τον Πολιτισμό” που σηματοδοτεί το άπλωμα του κινήματος σε μία ακόμα πόλη της χώρας.
Στο αρχικό τους κάλεσμα το περασμένο Σάββατο προς εργαζομένους/ες στην Τέχνη και τον Πολιτισμό, καλλιτεχνικές ομάδες, συλλογικότητες και αλληλέγγυα άτομα για συνέλευση συνδιαμόρφωσης δράσεων, σημείωναν:
«ΣΕ ΣΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΚΟΥΤΕ
Συντασσόμαστε στον πανελλαδικό αγώνα των καλλιτεχνών και όλων των υποστηρικτών/-ριών για μια κοινωνία που η τέχνη και ο πολιτισμός έχουν τη θέση που τους αξίζει και όχι αυτή που ορίζει το συμφέρον των Αρχών που δεν θέλει κάτι άλλο από ανθρώπους
ζωντανούς – νεκρούς
εργαζομένους – ρομπότ,
χωρίς καρδιά
χωρίς φαντασία
χωρίς όνειρα.
Διεκδικούμε
α) την άμεση απόσυρση του Προεδρικού Διατάγματος 85/2022
β) τη δημιουργία Ανώτατης Βαθμίδας Εκπαίδευσης για όλες τις Τέχνες
γ) τη δίκαιη επαγγελματική διαβάθμιση των πτυχίων μας
δ) αξιοκρατικά κριτήρια επιλογής στις προσκλήσεις εκδήλωσης ενδιαφέροντος από δημόσιους φορείς
ε) πλήρη εργασιακά δικαιώματα
Αντιστεκόμαστε στη δημιουργία καλλιτεχνικής ελίτ!
Αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία που η Τέχνη και τα Όνειρα παραμένουν ελεύθερα και ζωντανά!
Πρωτοβουλία Χανίων για την Τέχνη και τον Πολιτισμό
Η Πρωτοβουλίας Χανίων για την Τέχνη και τον Πολιτισμό καλεί ως πρώτη της δράση στην αυριανή απεργιακή διαδήλωση της 8ης Μάρτη στην πλατεία Αγοράς:
«Όλα συνδέονται.
Οι συστηματικές και οργανωμένες δολοφονίες των λαών
με την πρόσφατη κρατική δολοφονία στα Τέμπη.
Με τη δολοφονία της εργατικής ασφάλειας, μα και κάθε εργασιακού Δικαιώματος και Αξιοπρέπειας.
Με τη δολοφονία της Φύσης και των δημόσιων αγαθών.
Με τη δολοφονία του Νερού, των Ακτών, των Δασών και της Γης.
Με τη δολοφονία της Υγείας και της Παιδείας.
Με τις δολοφονίες και της τελευταίας αίσθησης κοινωνικού κράτους που είχε απομείνει.
Με τις γυναικοκτονίες και τους βιασμούς.
Με τα εγκλήματα και τα αποτελέσματα της ανεπάρκειας σε θεσμούς ψυχολογικής φροντίδας και μέριμνας.
Με τη δολοφονία των ονείρων, της φαντασίας, της ανθρωπιάς και της δημιουργίας.
Με τις επιχειρήσεις “δολοφονίας” κάθε ίχνους ελευθερίας των πολιτών, κάθε δύναμης για αγώνα.
Κι εμείς είμαστε εδώ!
Παρ’ όλη την προσπάθεια των κυβερνήσεων να δολοφονήσει τον πολιτισμό, αγωνιζόμαστε όλα μαζί για όλα τα παραπάνω, και για:
α) την άμεση απόσυρση του Προεδρικού Διατάγματος 85/2022
β) τη δημιουργία Ανώτατης Βαθμίδας Εκπαίδευσης για όλες τις Τέχνες
γ) τη δίκαιη επαγγελματική διαβάθμιση των πτυχίων μας
δ) αξιοκρατικά κριτήρια επιλογής στις προσκλήσεις εκδήλωσης ενδιαφέροντος από δημόσιους φορείς
ε) πλήρη εργασιακά δικαιώματα
Θα μας βρίσκετε μπροστά σας
γιατί κρατάμε ο ένας το χέρι της άλλης.
Και κρατάμε μαζί μας τη βαθιά μας βεβαιότητα ότι ένας καλύτερος και πιο δίκαιος κόσμος είναι εφικτός.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ
📍ΤΕΤΑΡΤΗ 8 ΜΑΡΤΙΟΥ,
Πλατεία Δημοτικής Αγοράς,
Ώρα 10:00.
Πρωτοβουλία Χανίων για την Τέχνη και τον Πολιτισμό»

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ – ΚΑΜΙΑ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ – ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΩΝ ΕΝΟΧΩΝ – ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ

Ένα ποτάμι οργής σαρώνει τη χώρα μετά το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπτη. Οι διαδηλώσεις στο Σύνταγμα και σε όλη την Ελλάδα, οι κινητοποιήσεις εργαζομένων, φοιτητ(ρι)ών και μαθητ(ρι)ών συναντήθηκαν με τη συλλογική έκφραση του πένθους και της οργής στο δρόμο και έσπασαν το πέπλο σιωπής που ήθελαν να επιβάλουν η κυβέρνηση και τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Το κυβερνητικό αφήγημα, που αλλάζει διαρκώς και ανεπιτυχώς, από το “φταίει ο σταθμάρχης” στις καθυστερημένες και κενές νοήματος “συγγνώμες” του πρωθυπουργού δεν πείθει καμία και κανέναν, αντίθετα ρίχνει λάδι στη φωτιά. Οι προφητικές καταγγελίες και τα εξώδικα των εργαζομένων που επεσήμαναν τις τρομακτικές ελλείψεις και τους κινδύνους για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων δεν επιτρέπουν καμία συγκάλυψη.

Η ΝΔ, το κόμμα που εξύψωσε όσο κανείς το αφήγημα της “ασφάλειας”, επισφραγίζει το τέλος της τετραετίας της με μία ανείπωτη τραγωδία που μαρτυρά ότι οι ζωές μας βάλλονται και παίζονται στα ζάρια διαρκώς. Η ιδιωτικοποίηση και το ξεπούλημα των δημοσίων συγκοινωνιών από σειρά κυβερνήσεων, η απαξίωση και η πλήρης εγκατάλειψη των δημοσίων υποδομών είναι οι ένοχοι και για το έγκλημα αυτό. Το ίδιο συνέβη και στην πανδημία, όταν οι προτεραιότητες ήταν η καστατολή και οι απαγορεύσεις την ώρα που τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας κατέρρεαν και δεν ενισχύονταν με γιατρούς και εξοπλισμό. Το ίδιο επίσης και στις πυρκαγιές του καλοκαιριού, την ώρα που καιγόταν η Αττική και η Εύβοια ξεγυμνωνόταν ένας υποστελεχωμένος σε υποδομές κρατικός μηχανισμός. Σε όλα τα παραπάνω το κυβερνητικό αφήγημα περιστρέφονταν γύρω από την “ατομική ευθύνη”, σε διαγγέλματα που έδινε ο πρωθυπουργός σε διαλείμματα από τις διακοπες του, ενώ αποδεικνύονταν κάθε φορά ότι οι μόνοι που πραγματικά δίνουν τη μάχη για τη ζωή είναι οι εργαζόμενοι/ες, ο λαός αυτού του τόπου.

Είναι εξοργιστική από την πλευρά του πρωθυπουργού η διαρκής προσπάθεια μετάθεσης ευθυνών με σκοπό την πολιτική του επιβίωση και προκειμένου να αποσοβηθεί όσο είναι δυνατόν το πολιτικό κόστος, η στημένη παραίτηση του υπουργού μεταφορών και η μετάθεση των εκλογών για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Είναι μια αδίστακτη κυβέρνηση που φέρει πρώτη την πολιτική ευθύνη της ανείπωτης τραγωδίας, να επωμιστεί το κόστος- ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ! Επίσης, απαιτούμε να διερευνηθούν μέχρι τέλους οι ποινικές ευθύνες κρατικών και εταιρικών προσώπων – να τιμωρηθούν οι ένοχοι!

ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ) ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ- ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ Η ΧΩΡΑ

Το έγκλημα στα Τέμπη έρχεται ως συνέχεια μιας εχθρικής πολιτικής απέναντι στους/στις εργαζόμενους/ες και τη νεολαία αυτού του τόπου. Η λιτότητα και οι ιδιωτικοποιήσεις είναι το διαρκέςΣτό δρόμο για ζωή και δικαιοσύνη έγκλημα με αυτουργούς όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, με όργανα του εγκλήματος τα 3 μνημόνια και τους εκατοντάδες νόμους που τα συνόδευσαν. Όχι απλώς δεν σταμάτησε αυτή η πολιτική το 2018, όπως ισχυριζόταν ο ΣΥΡΙΖΑ για την κάλπικη έξοδο από τα μνημόνια, αλλά εδραιώθηκε με συμφωνίες που κρατάνε τη χώρα δέσμια στα πλεονάσματα και την αποπληρωμή του χρέους για άλλα 50 χρόνια. Σε αυτά τα πλαίσια, τα δημόσια αγαθά και οι υποδομές, όλα όσα δημιουργήθηκαν κυρίως μέσα από τη φορολόγηση του λαού, εγκαταλείφθηκαν και ξεπουλήθηκαν σε ιδιώτες. Οι συνεργοί του εγκλήματος είναι πάρα πολλοί και δεν μπορούν σήμερα να θρηνούν υποκριτικά στο πλευρό ενός συγκλονισμένου λαού. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πίεζε για ιδιωτικοποίηση των συγκοινωνιών από το 2013, μετά το δεύτερο μνημόνιο και έθεσε τον όρο στο τρίτο μνημόνιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ ηγήθηκε της ιδιωτικοποίησης με τη συμφωνία με τη Ferrovie dello Stato Italiane Group το 2017, ενώ ο πρόεδρος του, Αλέξης Τσίπρας, θριαμβολογούσε τον Σεπτέμβριο του 2017 καθώς “η χώρα γλίτωσε ένα μεγάλο βάρος”. Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ στήριξαν τη συγκεκριμένη συμφωνία καθώς και όλο το πακέτο των ιδιωτικοποιήσεων της τελευταίας δεκαετίας: ΟΠΑΠ, περιφερειακά αεροδρόμια, λιμάνια, τρένα – εξάλλου με δικές τους ψήφους συγκροτήθηκε το ΤΑΙΠΕΔ το 2011 με στόχο να ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία.

Ειδικότερα σε σχέση με τις συγκοινωνίες και τα τρένα, πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του φαύλου κύκλου υποβάθμισης-ιδιωτικοποίησης- νέας υποβάθμισης. Οι ίδιες κυβερνήσεις που άφησαν τις υποδομές να παρακμάσουν, εμφανίστηκαν ως «εξυγιαντές» και προώθησαν την ιδιωτικοποίηση. Η ιδιωτικοποίηση δεν έφερε κανένα όφελος για το δημόσιο, ούτε καν χρηματικό: η Ferrovie dello Stato Italiane Group αγόρασε τον ΟΣΕ για μόλις 45 εκατομμύρια ευρώ, ενώ επιδοτείται 50 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο από το ελληνικό κράτος για όλα τα δρομολόγια καθώς ακόμα και η γραμμή Αθήνα-Θεσσαλονίκη αντιμετωπίστηκε ως «άγονη». Συνεπώς, η συμφωνία στην πραγματικότητα είναι μια ιδιωτικοποίηση με κρατικά χρήματα.

Επιπλέον, μέσα σε αυτές τις συμφωνίες, υπήρχαν όροι σχετικά α) με την ευθύνη του κράτους να συντηρήσει τις γραμμές και β) την ευθύνη των εταιρειών να προχωρήσουν σε επενδύσεις. Οι όροι αυτοί υποτίθεται θα αντιμετώπιζαν τις χειρότερες συνέπειες της ιδιωτικοποίησης αλλά, στην πραγματικότητα, την επιδείνωσαν. Με τη διάκριση υποδομών-τρένων, η Hellenic Train κράτησε το κερδοφόρο κομμάτι χωρίς καμία ουσιαστική ευθύνη, ενώ το κράτος, συρρικνώνοντας κι άλλο τα απομεινάρια του ΟΣΕ, ουσιαστικά εγκατέλειψε τις υποδομές. Οι δε επενδύσεις δεν έγιναν ποτέ ή έγιναν μόνο για έργα βιτρίνας (όπως το «ασημένιο βέλος») που δεν προσέφεραν τίποτα στις υποδομές και τις συγκοινωνίες. Το τελικό αποτέλεσμα είναι σήμερα να συσκοτίζουν τις ευθύνες τους Hellenic Train και ΟΣΕ, κατηγορώντας ο ένας τον άλλον, ενώ από κοινού εμπαίζουν τις οικογένειες των θυμάτων και έναν ολόκληρο λαό που θρηνεί.

ΒΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ – ΦΟΝΙΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΣΕ ΧΡΥΣΟ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑ

Από αυτή την άποψη, η τραγωδία στα Τέμπη είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα κρατικού-εταιρικού εγκλήματος, που όμοια τους υπάρχουν πάρα πολλά σε διεθνές πλαίσιο. Ο νεοφιλελευθερισμός, ως έκφραση του σύγχρονου καπιταλισμού, παράγει διαρκώς τέτοια φαινόμενα εκμετάλλευσης και απαξίωσης δημοσίων αγαθών με καταστροφικά αποτελέσματα για την κοινωνική πλειοψηφία. Αναδεικνύεται έτσι και η σαθρότητα όλων των θεωριών περί «επιχειρηματικότητας» και «καινοτομίας» καθώς η ουσία του καπιταλισμού έγκειται στην εκμετάλλευση και στην αρπαγή. Οι μεγάλες επιχειρήσεις γνωρίζουν ότι δεν χρειάζεται να διακινδυνεύσουν το κεφάλαιο τους αφού οι υπερεθνικοί οργανισμοί (ΕΕ-ΔΝΤ) και οι «πρόθυμοι» των εθνικών κυβερνήσεων θα τους προσφέρουν πρόσβαση σε εύκολα κέρδη χωρίς ρίσκο, για τους ίδιους και τεράστιους κινδύνους για τον λαό. Τελικά, αυτοί που την πληρώνουν πάντα είναι οι φτωχοί/ες, αυτοί και αυτές είναι, εξάλλου, που χρησιμοποιούν τις δημόσιες υποδομές, είναι ένας πόλεμος απέναντι στην εργατική τάξη που η ζωή της βάλλεται διαρκώς και με κάθε τρόπο.

Το κύμα οργής που έχει ξεσπάσει σε όλη τη χώρα για το δυστύχημα στα Τέμπη πρέπει να συνεχίσει με επόμενα μεγάλα ραντεβού στο δρόμο, με απεργίες, καταλήψεις, διαδηλώσεις, με κλιμάκωση του αγώνα. Η επίθεση από την πλευρά του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων δεν πρόκειται να σταματήσει από μόνη της, δεν δίστασαν λίγες μέρες μετά το τραγικό συμβάν να καταθέσουν στη βουλή νομοσχέδιο που, με την ίδια λογική κατάτμησης του δημοσίου φορέα και δημιουργίας ανεξάρτητης αρχής, ανοίγει το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση του νερού. Τώρα είναι η ώρα που οι επί μέρους αγώνες: ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού, ενάντια στην ακρίβεια, ενάντια στους πλειστηριασμούς κλπ. πρέπει να συντονιστούν σε ένα μεγάλο κίνημα υπεράσπισης της ζωής μας, υπεράσπισης των δημοσίων αγαθών απέναντι στην υφαρπαγή και απαξίωση της δημόσιας περιουσίας. Η φωνή μας να ακουστεί σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε σχολείο και σχολή, σε όλες τις γειτονιές, στους δρόμους!

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ -ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΓΑΘΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ

  • Δικαιοσύνη για τα θύματα και τις οικογένειες τους – Τιμωρία των ενόχων – Καμία συγκάλυψη
  • Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων – Παραίτηση του πρωθυπουργού
  • Καμία αυταπάτη για ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ. Όλα τα κόμματα των μνημονίων είναι πολιτικοί αυτουργοί του εγκλήματος
  • Άμεση κρατικοποίηση της TrainOSE χωρίς αποζημίωση
  • Ενιαίο, δημόσιο και ασφαλές σύστημα συγκοινωνίας για όλη τη χώρα
  • Εθνικοποίηση όλων των βασικών υποδομών της χώρας. Ρεύμα, νερό, συγκοινωνίες, διαδίκτυο για όλο τον λαό

Καλέσματά:

  • Αθήνα, Πλατεία Κλαυθμώνος, 12.30 & Πλατεία Συντάγματός, 18.30
  • Θεσσαλονίκη, Άγαλμα Βενιζέλου 12.00 & 19.00
  • Ιωάννινα, Κεντρική Πλατεία 11.00
  • Πρέβεζα, Παλιά ΚΤΕΛ, 10.30
  • Πάτρα, Πλατεία Γεωργίου, 10.30
  • Χανιά, Πλατεία Δημοτικής Αγοράς, 10.00

Αναμέτρηση

 

Μοιραστείτε το άρθρο