7 χρόνια στο δρόμο του αγώνα.
Η MUNDO NUEVO ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΑΚΌΜΑ.
Πορεία γειτονιάς και υπεράσπισης της κατάληψης Mundo Nuevo
Συγκέντρωση: Σάββατο 3/12 στις 12:00 στο ΕΚΘ
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΞΕΠΛΕΝΕΙ ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΒΙΑΣΤΕΣ, ΑΔΕΙΑΖΕΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΡΝΕΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΚΑΛΑ Η MUNDO NUEVO ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ
Κατάληψη Mundo Nuevo
Κουβαλάμε έναν καινούργιο κόσμο στις καρδιές μας, αλλά όχι μόνον εκεί!
Ανακοίνωση για την εκκένωση της κατάληψης Mundo Nuevo
Η εξέγερση του Δεκέμβρη σήμανε συναγερμό στα επιτελεία της εξουσίας. Η προσαρμογή της κρατικής στρατηγικής σε συνθήκες κρίσης αλλά και μαχητικής λαϊκής αντίστασης διαμόρφωσε το δόγμα του ολοκληρωτικού ελέγχου και της προληπτικής αντιεξέγερσης. Η κλιμάκωση της κρατικής τρομοκρατίας συμπεριέλαβε μια σειρά από διαδικασίες: την άνοδο του φασισμού/ναζισμού, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και τις δολοφονίες τους στα σύνορα, την ολοκληρωτική υποτίμηση των ζωών των εργαζομένων, τη διάλυση της δημόσιας υγείας, τους νόμους περιστολής των διαδηλώσεων και των απεργιών, τον έλεγχο της ζωής στα πανεπιστήμια και πολλά ακόμη. Αιχμή της κατασταλτικής δράσης του κράτους αποτελεί και η επίθεση στους κατειλημμένους χώρους και το αναρχικό κίνημα. Η τωρινή κυβέρνηση συνεχίζοντας και αναβαθμίζοντας το έργο όλων των προηγούμενων εξέθεσε τις προθέσεις της αρχικά με το τελεσίγραφο Χρυσοχοΐδη για την επίθεση στο σύνολο των κατειλλημένων χώρων. Όταν κατάλαβε ότι η στρατηγική της ενιαίας επίθεσης παρήγαγε πολύ περισσότερη συσπείρωση απ’ ότι φόβο την εγκατέλειψε, άλλαξε προϊστάμενο στο υπουργείο καταστολής και επιδόθηκε σε σταδιακά χτυπήματα ανά την επικράτεια.
Η πολιτική κατεύθυνση της κυβέρνησης είναι προφανής και γίνεται ακόμη πιο ξεκάθαρη όταν αντιλαμβάνεται κανείς σε ποιόν απευθύνεται εν όψει εκλογών – αποκλειστικά στην άκρα δεξιά και στα πιο οπισθοδρομικά τμήματα της κοινωνίας αυτά που βρίσκονται μακριά από οποιαδήποτε διαδικασία κοινωνικής κινητοποίησης και ενημερώνονται αποκλειστικά από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ. Κομμάτι αυτής της επίθεσης αποτέλεσε και η εκκένωση της κατάληψης μας «Mundo Nuevo» τα ξημερώματα της Δευτέρας 28 Νοέμβρη, λίγες μέρες μετά το πέρασμα των 7 χρόνων που δημιουργήθηκε και λίγες μέρες επίσης πριν την επέτειο της 6ης Δεκέμβρη.
Λέγεται πολλές φορές ότι αυτά τα χτυπήματα γίνονται αποκλειστικά για να χαϊδευτούν τα αυτιά των ακροδεξιών ή για να αλλάξει η ατζέντα της πολιτικής επικαιρότητας και να τραβηχτούν τα βλέμματα μακριά από τις υποκλοπές, τα σκάνδαλα, τις εξώσεις, τις εταιρείες off shore των βουλευτών, την εμπλοκή τους σε δίκτυα παιδεραστίας και πολλά άλλα θαυμαστά που έχουν έρθει στην επιφάνεια ξανά το τελευταίο διάστημα. Ακόμη κι αν κάτι τέτοιο ισχύει σε μερικό βαθμό κατά την άποψή μας αυτά αποτελούν μόνο δευτερεύουσες συνέπειες και καθόλου την αιτία που εξηγεί το μένος των διωκτών. Το κράτος επιτίθεται στις καταλήψεις γιατί αυτές είναι δομές αγώνα που υποστηρίζουν έμπρακτα και δυναμικά τις ταξικές και κοινωνικές αντιστάσεις, διαμορφώνουν συνειδήσεις, δίνουν χώρο και τρόπο σε τμήματα της νεολαίας και άλλων κοινωνικών ομάδων να εκφραστούν, να κοινωνικοποιηθούν, να αγωνιστούν. Αποτελούν πολύ μεγάλο πολιτικό πρόβλημα για την κάθε κυβέρνηση, μια ανοιχτή πληγή στον θεσμό της ιδιοκτησίας πάνω στον οποίο βασίζεται το κράτος και ο σημερινός καπιταλιστικός κόσμος.
Γράφουμε πολύ συχνά για το τι είναι οι καταλήψεις και αναφερόμαστε στις βιβλιοθήκες, το θέατρο, το σινεμά, τις εκδηλώσεις, τις συναυλίες και άλλα πολλά. Και όντως φυσικά είναι και όλα αυτά. Πως
άλλωστε θα μπορούσαν να υπάρχουν κοινωνικοί αγωνιστές χωρίς τα τραγούδια, τις παραστάσεις, τις ομιλίες και τα βιβλία τους; Όσο έχουμε ταυτίσει την καθημερινή μας ζωή με τον ίδιο τον αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο όλα τα παραπάνω είναι αυτονόητα. Όπως και το γεγονός ότι η Mundo Nuevo υπήρξε και κυριολεκτικά το σπίτι αρκετών από εμάς που ζούσαμε μέσα στο σπίτι. Ωστόσο πέραν τούτων η Mundo Nuevo είναι το μεγάλο σπίτι του Οργανωμένου Αναρχισμού, είναι η πολιτική στέγη των σχεδιασμών μας για την οργάνωση της αντίστασης, για την αποτελεσματικότερη παρέμβαση μας με σκοπό την ανατροπή του υφιστάμενου σχηματισμού εξουσίας. Μέσα στον κατειλημμένο χώρο διαμορφώσαμε την αντίληψή μας για την πάλη μας, την παρέμβαση στα κοινωνικά πεδία, οργανώσαμε τη δράση μας στα πανεπιστήμια, προωθήσαμε τις μαθητικές πρωτοβουλίες, υποστηρίξαμε τις εργατικές αντιστάσεις, αποφασίσαμε την εξάπλωση μας στις γειτονιές. Έτσι συμβάλαμε στα μεγάλα ξεσπάσματα όπως των φοιτητών στην κατειλημμένη πρυτανεία, έτσι διοργανώσαμε το 3ο ελευθεριακό φεστιβάλ που αποτέλεσε τόσο μεγάλο μπελά για την κυβέρνηση που αποφάσισε να το διαλύσει με κίνδυνο να σκοτώσει ανθρώπους που παρακολουθούσαν τις συναυλίες του. Από τις ζυμώσεις με τους συντρόφους και τις συντρόφισσες έγινε κατορθωτό οι μαυροκόκκινες σημαίες της Αναρχίας να μη λείπουν ποτέ από καμιά κινητοποίηση τα τελευταία χρόνια, ενόσω τα ελευθεριακά μπλοκ πυκνώνουν ολοένα και περισσότερο, τόσο που οι ευάριθμες και ενισχυμένες δυνάμεις καταστολής να μην μπορούν να τα περικυκλώσουν, να τα εξοντώσουν.
Όπως δεν μπορούν να εξοντώσουν κι εμάς. Ό,τι σπείραμε τόσα χρόνια μέσα στη Mundo Nuevo έχει ήδη καρπίσει. Το λένε όλες οι διαδηλώσεις, για τον Παύλο και τον Αλέξη, για τη 17 Νοέμβρη και τη γυναικεία απελευθέρωση, για την ακρίβεια, τις απεργίες που μάχονται, τους φοιτητές που παλεύουν. Αυτά τα ξέρουν πολύ καλά οι κρατικοί ταγοί και οι κυβερνητικοί απολογητές, γνωρίζουν ότι είναι το ριζοσπαστικό και το αναρχικό κίνημα, οι από τα κάτω αντιστάσεις που τους έθεσαν σοβαρά εμπόδια στη διαδικασία καταστροφής και λεηλασία των ζωών μας, όσο δεν το έπραξε κανένα κόμμα, καμιά αξιωματική ή άλλη αντιπολίτευση. Η Νέα Σμύρνη, η κατειλημμένη Πρυτανεία του ΑΠΘ, οι μεγάλες διαδηλώσεις και η επαφή χιλιάδων ανθρώπων με ριζοσπαστικές πολιτικές και δράσεις τους ταρακούνησε και τους τρόμαξε ξανά. Και είναι πάλι το φάντασμα του Δεκέμβρη που πρέπει να ξορκίσουν. Γι’ αυτό μας χτυπάνε.
Ναι, ασφαλώς είχαμε και έχουμε πάντα έναν καινούργιο κόσμο στις καρδιές μας, αλλά δεν βρίσκεται μονάχα εκεί. Αλλά σε όσα έχουμε φτιάξει ήδη, σε όσα έχουν ήδη δημιουργηθεί και πάρει τον δρόμο τους μέσα στο απέραντο ποτάμι της ορμητικής ελευθερίας που ονομάζουμε Αναρχία. Νέοι και παλιοί σύντροφοι και συντρόφισσες συνεχίζουν αδιάκοπα την πάλη και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε κι εμείς ασφαλώς. Πρώτα και κύρια διεκδικώντας πίσω τη Mundo Nuevo. Ο αγώνας για την ανάκτηση μόλις έχει αρχίσει και καλούμε όλο το κίνημα πανελλαδικά αλλά και στο εξωτερικό να στηρίξει αυτήν την υπόθεση, γιατί δεν αφορά μόνο εμάς αλλά ολόκληρο το ριζοσπαστικό, αναρχικό και καταληψιακό κίνημα. Προειδοποιούμε ταυτόχρονα τον Δήμο Θέρμης να μην συντρέξει, να μην γίνει ο κουβαλητής της κυβέρνησης της βίας και του αυταρχισμού και να βγάλει από το μυαλό του σκέψεις περί δήθεν «αξιοποίησης», οι οποίες πέραν των υπολοίπων αποτελούν και προφανή ψεύδη, όταν οι ίδιες οι αστυνομικές αρχές έχουν προβεί ήδη σε σοβαρές ζημιές στο κτήριο, ενώ το έχουν απομονώσει πλήρως με τόνους λαμαρίνας.
Καλούμε όλες τις ριζοσπαστικές οργανώσεις, τις ομάδες και συλλογικότητες, γυναικείες πρωτοβουλίες, εργατικά σωματεία, φοιτητικά σχήματα και συλλόγους, μαθητικές συσπειρώσεις να βγάλουν ανακοινώσεις καταδίκης της εισβολής και της εκκένωσης, καλούμε όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους της πόλης να σταθούν στο πλευρό μας, ενάντια στην κρατική τρομοκρατία και επιβολή. Δεν υποχωρούμε ποτέ – Η νίκη θα είναι δική μας.
Υ.γ. Σαράντα τέσσερα (44) πανό είπαν οι μπάτσοι βρήκανε μέσα στη Mundo Nuevo. Τίποτε δηλαδή, ούτε το 1 χιλιοστό από όσα έχουμε κάνει για να βρεθούμε δίπλα στους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου.
ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ: ΠΕΜΤΗ 1/12 19:00 ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΗΣ MUNDO NUEVO: ΣΑΒΒΑΤΟ 3/12 12:00 Ε.Κ.Θ.
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ: ΤΡΙΤΗ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 18:00 ΚΑΜΑΡΑ
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ: ΤΕΤΑΡΤΗ 7/12 19:00 ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/ΕΙΣΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 9/12 09:00
Κατάληψη Mundo Nuevo |
Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό «Μαύρο & Κόκκινο»
(μέλος της ΑΝΑΡΧΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ)
Στις 28 Νοεμβρίου, λίγες μόνο μέρες από την συμπλήρωση 7 χρόνων της κατάληψης Mundo Nuevo, πραγματοποιήθηκε επιχείρηση εκκένωσης. Το κέντρο της πόλης γέμισε ξαφνικά με ακόμα
περισσότερους μπάτσους, που βάλθηκαν με μένος να εξαλείψουν τις καταλήψεις. Αυτό το μένος καθόλου τυχαίο δεν είναι, ειδικά σε μια συγκυρία απανωτών κρίσεων. Και όταν η κρίση εντείνεται και τα πράγματα ζορίζουν, όταν μας λένε να “σφίξουμε τα ζωνάρια” και να προετοιμαστούμε για δύσκολους χειμώνες, είναι πάντα απαραίτητος ένας “εσωτερικός εχθρός”.
Και η Mundo Nuevo είναι ακριβώς αυτό. Ένα σημείο συσπείρωσης και αντίστασης, απέναντι στην υποτίμηση των ζωών μας, ενάντια στις προσπάθειες των φασιστών να εξαπλωθούν στις γειτονιές. Ένα σημείο αλληλεγγύης στους αγώνες των μεταναστ(ρι)ών, των απολυμένων εργαζομένων, των κινημάτων. Οι δεκάδες συγκεντρώσεις, εκδηλώσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, προβολές και συνελεύσεις που στεγάστηκαν στο κτήριο της Mundo Nuevo, δεν έγιναν εκεί από τύχη. Όλα αυτά συνέβησαν γιατί εκεί συναντήθηκαν άνθρωποι που δεν αντέχουν να στέκονται αμέτοχοι μπροστά στην αδικία, που αρνούνται να διαλέξουν ατομικές λύσεις στα καθημερινά προβλήματα, όπως μας διαμηνύουν καθημερινά οι προβλέψεις “για τους δύσκολους καιρούς που έρχονται”. Αυτός ακριβώς είναι ο εσωτερικός εχθρός.
Οι κοινωνικοί αγώνες, το ταξικό μας μίσος, η επιμονή κάποιων να φαντάζονται έναν νέο κόσμο, τον κόσμο της αλληλεγγύης, της αυτοοργάνωσης, της αντίστασης.
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΠΟΡΕΙΑ 3.12 – ΠΑΡΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 12:00
Κατάληψη Φάμπρικα Υφανέτ
Καθάρματα της ΕΛΑΣ πραγματοποίησαν επιχείρηση εκκένωσης της κατάληψης Mundo Nuevo συνοδευόμενοι από καθεστωτικούς δημοσιογράφους. Κατά την επιχείρηση προέβησαν στη σύλληψη 4 συντρόφων και συντροφισσών που βρίσκονταν εντός του κτηρίου με την κατηγορία της διατάραξης οικιακής ειρήνης και σε άλλες 3 προσαγωγές πέριξ της κατάληψης (οι οποίοι αφέθηκαν ελεύθεροι) . Αμέσως οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες κάλεσαν συγκέντρωση υπεράσπισης η οποία πλαισιώθηκε από έναν ικανό αριθμό ατόμων κι εν συνεχεία συγκροτήθηκε μπλοκ το οποίο κατευθύνθηκε προς το κτήριο και στάθηκε εκεί για αρκετή ώρα φωνάζοντας συνθήματα, δηλώνοντας με έτσι πως με κανέναν τρόπο δεν θα κάνουμε πίσω και δεν υποτασσόμαστε.
Η Mundo Nuevo είναι μια πολιτική κατάληψη στο κέντρο της Θεσσαλονίκης που εδώ και 7 χρόνια στεγάζει ένα κομμάτι του διαρκούς και ανυποχώρητου αγώνα του οργανωμένου αναρχικού
κινήματος, μέσω της συλλογικότητας για τον κοινωνικό αναρχισμό “Μαύρο & Κόκκινο”, μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης – Ομοσπονδίας Συλλογικοτήτων. Η κατάληψη αποτελούσε επίσης έναν κοινωνικό χώρο συνάντησης και ζύμωσης των ελευθεριακών ιδεών. Προσφάτως πραγματοποιήθηκε μία σειρά πολιτικών καφενείων τα οποία διοργάνωναν οι “Ελεύθερες Γυναίκες” της συλλογικότητας “Μαύρο & Κόκκινο”, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως στον χώρο της κατάληψης λειτουργούσε και το κινηματικό βιβλιοπωλείο “ενδοχώρα” μέσα από το οποίο καλλιεργούνταν η ελευθεριακή κουλτούρα. Τέλος να προσθέσουμε πως προέκυψαν και διάφορα εγχειρήματα όπως για παράδειγμα οι ελευθεριακές εκδόσεις “Ναυτίλος”. Ακόμη, στο χώρο έχουν πραγματοποιηθεί πληθώρα πολιτιστικών εκδηλώσεων όπως θεατρικές παραστάσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, ενώ συχνά πραγματοποιούνταν συναυλίες οικονομικής ενίσχυσης και στήριξης άλλων αγώνων, φοιτητικών, εργατικών κλπ. Με πρόσφατο παράδειγμα το προηγούμενο βράδυ πριν την εκκένωση, όπου διοργανώθηκε από τα μέλη της κατάληψης βραδιά για την ενίσχυση των απεργών στο εργοστάσιο της Μαλαματίνα. Ταυτόχρονα, η κατάληψη λειτουργούσε ως στεγαστική από την αρχή της δημιουργίας της. Όλη αυτή η δομή ελευθερίας και οι κινήσεις αλληλεγγύης μέσα σε αυτή σαφώς και ενόχλησαν το κράτος το οποίο δεν έχει να επιδείξει τίποτα κοινωνικό πάρα μόνο έναν κατασταλτικό χαρακτήρα.
Γνωρίζουμε καλά πως το κράτος διαχρονικά αναγκαζόμενο να αποκαταστήσει το ρήγμα που δημιουργούν οι από τα κάτω αντιστάσεις προβαίνει στην απέλπιδα προσπάθεια να αποδυναμώσει τον αγώνα, μέσα από την ολομέτωπη επίθεση στους ζωτικούς μας χώρους αλλά και σε εμάς τους ίδιους. Η κυβέρνηση επιδιώκοντας να διατηρήσει την εκλογική της βάση, μέσα στο κλίμα κοινωνικής δυσαρέσκειας που η ίδια έχει προκαλέσει, παλεύει να στρέψει τα βλέμματα στο γραφικό αφήγημα περί εξόντωσης του εσωτερικού εχθρού. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια προχωρά σε ένα μπαράζ επιθέσεων σε κατειλημμένους χώρους. Από την εκκένωση του Στεκιού του Βιολογικού και της Κατάληψης 111 (Θεσ/νίκη), της Κατάληψης του Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξ/πολη), την Κατάληψη της Ντουγρού (Λάρισα) και των Κατειλημμένων Προσφυγικών (Αθήνα) έρχεται σήμερα να κορυφώσει την θεαματική κατασταλτική της εκστρατεία με την επιτακτική εκκένωση της Κατάληψης Mundo Nuevo.
Από την πλευρά μας ως καταληψίες, με πείσμα στον αγώνα και υψωμένες τις γροθιές μας υπερασπιζόμαστε τους χώρους που εδαφικοποιούν τις αντιστάσεις μας και στεγάζουν τις ελευθεριακές ιδέες. Γιατί οι καταλήψεις είναι ανάσα στην ασφυκτική συνθήκη που προσπαθεί να επιβάλλει ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός και αγκάθι στον σάπιο κόσμο της εξουσίας. Μέσα στις καταλήψεις οραματιζόμαστε έναν κόσμο αλληλεγγύης, ισότητας και ελευθερίας. Έναν κόσμο που θα χωράει πολλούς κόσμους.
Πορεία γειτονιάς και υπεράσπισης της κατάληψης Mundo Nuevo
Συγκέντρωση: Σάββατο 3/12 στις 12:00 στο ΕΚΘ
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΚΑΛΑ Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ
Η MUNDO NUEVO ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ MUNDO NUEVO-
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΙΣΣΕΣ
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Κατάληψη Libertatia
Αλληλεγγύη με την κατάληψη Mundo Nuevo
Τις πρώτες πρωινές ώρες της Πέμπτης 28/11, αστυνομικές δυνάμεις προχώρησαν σε εισβολή και εκκένωση της κατάληψης Mundo Nuevo, πραγματοποιώντας συλλήψεις ατόμων που βρίσκονταν εντός καθώς και σε προσαγωγές όσων επιχείρησαν να την προσεγγίσουν.
Η κατάληψη Mundo Nuevo μετράει 7 χρόνια παρουσίας στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, αποτελώντας μια από τις δομές του κινήματος, κληρονομιά και κληροδότημα της ελευθεριακής
κουλτούρας, όπου γεννιέται η αντίσταση ενάντια στον κόσμο της εξουσίας και οι πολιτισμικές αντι-προτάσεις απέναντι στην εξατομίκευση, την ιδιώτευση και τον τεμαχισμό.
Και για αυτό επιλέγουμε να υπερασπιζόμαστε τις καταλήψεις και τους κοινωνικούς χώρους ως μέσα αγώνα και αντίστασης, ως πεδία συνάντησης των από τα κάτω. Τα κτίρια αυτά δεν ήταν ποτέ απλώς ντουβάρια, δεν ήταν ποτέ η εύκολη λύση. Είναι χώροι αλληλεγγύης προς τους αδύναμους και τις καταπιεσμένες, χώροι αγώνα ενάντια στο υπάρχον σύστημα και τις αφηγήσεις του (οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές). Είναι μια προσπάθεια και ένα πάντοτε ανοιχτό στοίχημα δημιουργίας κοινοτήτων δίχως οικονομικούς, έμφυλους, φυλετικούς και άλλους κοινωνικούς διαχωρισμούς, απελευθερωμένη από την εξουσία των λίγων και τις ηγεμονικές λογικές κράτους και καπιταλισμού, χώροι διάχυσης γνώσης και εμπειρίας. Ήταν και είναι οι απόπειρές μας για να ατενίσουμε έναν κόσμο ισότητας, σεβασμού και αλληλεγγύης.
Γι’ αυτό και δεν μας προκαλεί καμία εντύπωση η στοχοποίηση των καταλήψεων από το κράτος. Μέσα στον προεκλογικό πυρετό μίας κυβέρνησης που έχει να επιδείξει μόνο φτωχοποίηση του μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας, η καταστολή και η αστυνομική βία είναι σταθερά το μόνο “έργο” για το οποίο μπορεί να καυχηθεί, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να διατηρήσει το συντηρητικό/(ακρο-)δεξιό ακροατήριο της με την εφεύρεση μιας ανύπαρκτης ασφάλειας.
Αλληλεγγύη στις καταλήψεις, στα αυτο-οργανωμένα πολιτικά & πολιτιστικά εγχειρήματα, στις αδιαμεσολάβητες κοινότητες αγώνα και δημιουργίας, στους ελεύθερους κοινωνικούς χώρους.
Αλληλεγγύη σε όσα άτομα και όσους χώρους δοκιμάζονται από τις κρατικο-καπιταλιστικές μεθοδεύσεις και την καταστολή.
ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΟΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο
