ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ, ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ, ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΚΙ ΟΧΙ ΓΕΝΝΑΙΕΣ
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στο δικαστικό μέγαρο την Πέμπτη 13/10/2022 στις 9 π.μ.
Την Πέμπτη 13/10/2022 στις 9 π.μ. θα πραγματοποιηθεί στα Γιάννινα η έφεση του κατά συρροή βιαστή Κωνσταντίνου Στεφάνου. Ο Στεφάνου πραγματοποίησε πολυάριθμες επιθέσεις σε γυναίκες στην πόλη των Ιωαννίνων με συνεχώς αυξανόμενη ένταση, με μια από τις επιζώσες να είναι ανήλικη κατά την περίοδο των επιθέσεων. Έδρασε από τον Απρίλη μέχρι τον Οκτώβρη του 2017 που συνελήφθη. Οι 14 από τις 16 καταγεγραμμένες επιθέσεις έγιναν μέσα σε 5 μέρες, ακόμη και στο εσωτερικό πολυκατοικιών. Μάλιστα οι εφτά πραγματοποιήθηκαν την ημέρα που συνελήφθη. Μετά τη σύλληψή του κινήθηκε αυτεπάγγελτα δίωξη εναντίον του. Πρωτόδικα καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια φυλάκισης για μία απόπειρα βιασμού, προσαυξημένα κατά 6 μήνες για προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας κατ’ εξακολούθηση. «Κατ’ εξακολούθηση» στη νομικίστικη γλώσσα σημαίνει «πολλαπλές επιθέσεις στο ίδιο άτομο». Ήδη η εισαγγελέας έχει κάνει έφεση για αναβάθμιση της ποινής σε «κατά συρροή» (δηλ. επιθέσεις σε διαφορετικά άτομα), η οποία θα συνδικαστεί στις 13/10.
Η αστική δικαιοσύνη φαίνεται να μην έλαβε καθόλου υπόψη την κλιμάκωση και την εξόφθαλμη απειλητική δράση του βιαστή απέναντι στις γυναίκες που έτυχε να βρεθούν στον δρόμο του. Μπορεί τελικά ο Στεφάνου να μην κατάφερε να βιάσει όπως το ορίζει η αστική δικαιοσύνη. Ωστόσο για εμάς βιασμός δεν είναι μόνο η πράξη της διείσδυσης και το βίωμα της κάθε επιζώσας δεν μπορεί να αναλυθεί με νομικούς όρους. Ο Στεφάνου ήξερε πολύ καλά να ασκεί την εξουσία του πάνω στο γυναικείο σώμα. Εξάλλου ο Στεφάνου καθόλου δεν «σωφρονίστηκε», καθόλου δεν έχει μετανιώσει για τις πράξεις του. Γνωρίζουμε καλά ότι δεν σταμάτησε ακόμα και στο διάστημα που είναι υπόδικος.
Ο δικηγόρος του, Κωνσταντίνος Αναγνώστου, αιτιολόγησε την απουσία τους κατά την τελευταία δικάσιμο της έφεσης
που πήρε αναβολή υποστηρίζοντας πως ο πελάτης του φοβόταν για τη σωματική του ακεραιότητα. Φόβος που για αυτόν αποτελεί μια ακραία συνθήκη, ενώ για εμάς συνιστά καθημερινότητα στην οποία και ο ίδιος συνέβαλε. Τα σώματά μας απαξιώνονται και απειλούνται καθημερινά από την πατριαρχία, που την ενσαρκώνουν δικαστές, μπάτσοι, αλλά και η οικογένεια, δημιουργώντας ένα πλέγμα σχέσεων που γαλουχεί και στη συνέχεια συγκαλύπτει τους λεβέντες του. Σε αντιδιαστολή με τα επιζώντα που βιώνουν μια συνεχή διαδικασία επανατραυματισμού, ψυχικής και οικονομικής εξόντωσης: μονάχα τα παράβολα για το μεικτό ορκωτό δικαστήριο ανέρχονται σε ποσό αντίστοιχο τεσσάρων βασικών μισθών.
Οι σκοπίμως μεταβαλλόμενοι σχετικοί νόμοι είναι κατασκευασμένοι ώστε να προστατεύουν και να διευκολύνουν τους επίδοξους βιαστές. Αυτό έχει ως απόρροια να δημιουργούνται ασαφή όρια με σκοπό να αποτρέπει τις θηλυκότητες από το να μιλήσουν. Και αν το κάνουν να πρέπει να χειριστούν την κατάσταση ορθολογικά, να βρουν τις «κατάλληλες» λέξεις, πράγμα ρεαλιστικά αδύνατον λόγω του σοκ, έτσι ώστε να ταιριάζει το βίωμά τους με τα στενά όρια του τι εστί νομικά βιασμός. Και άραγε ποιες είναι αυτές οι κατάλληλες λέξεις;
Ως αλληλέγγυα συντρόφια αναγνωρίζουμε ότι το υποκείμενο Στεφάνου δεν μια ακραία περίπτωση ούτε οι επιθέσεις του μεμονωμένα περιστατικά της μικρής μας πόλης. Σε αντίθεση με το κυρίαρχο αφήγημα, η ώρα, το μέρος, το τι φορούσαν οι γυναίκες στις οποίες επιτέθηκε δεν έπαιξαν κανένα ρόλο για τον Στέφανου, όπως άλλωστε και σε καμία άλλη περίπτωση. Στόχος ήταν η εξουσία στο γυναικείο σώμα. Εντάσσουμε τη δράση του στο πατριαρχικό πλέγμα σχέσεων που απαξιώνει και απειλεί μέχρι εξόντωσης τα σώματά μας στην ιδιωτική και δημόσια σφαίρα. Στη θέση αυτών των γυναικών θα μπορούσε να βρίσκεται οποιοδήποτε από όλα μας, όπως με λύπη και οργή διαπιστώνουμε καθημερινά. Η αστική δικαιοσύνη βρίθει από ταξικούς, φυλετικούς και έμφυλους διαχωρισμούς. Οι επιζώσες είναι αναγκασμένες να παραβρεθούν στο δικαστήριο ως μάρτυρες. Κανένα άτομο δεν πρέπει να μένει μόνο του, ψυχικά και υλικά, στο εχθρικό περιβάλλον της αστικής δικαιοσύνης. Γι’ αυτό καλούμε στο δικαστικό μέγαρο την Πέμπτη 13/10 στις 9:00 το πρωί.
ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΒΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑΣ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΦΟΡΕΣΩ ΤΗ ΦΟΥΣΤΑ ΜΟΥ ΚΑΠΕΛΟ, ΟΤΑΝ ΛΕΩ ΟΧΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ
ΟΙ ΒΙΑΣΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΑΤΣΑ ΕΙΔΙΚΗ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΡΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΙ
Πρωτοβουλία αλληλεγγύης
