Η δεύτερη αναβολή της εκδίκασης της υπόθεσης, επιτείνει σε αόριστο χρονικό διάστημα την δικαστική ομηρία των συντρόφων και της συντροφισσας, ειδικά του συντρόφου Γ.Ι. στον οποίο εδώ και 2 μήνες επιβάλλεται απαγόρευση φοιτησης στην σχολή που έχει εισαχθεί στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Διατηρούμε το κάλεσμα για συγκέντρωση αλληλεγγύης στις 9.00 στο Εφετείο Αθηνών (αίθουσα Δ70ΣΤ’) και καλούμε όλους και όλες να σταθούν δίπλα στον σύντροφο Γ.Ι. Απαιτούμε να αρθούν οι περιοριστικοί όροι και να σπάσει η ομηρία που του έχει επιβληθεί.
Η αυριανή πρώτη δικάσιμος για την υπόθεση “συντροφοι-συντροφισσες” , θα αναβληθεί λόγω της αποχής των δικηγόρων από όλες της δίκες αυτής της εβδομάδας.
Αύριο Τετάρτη 29 Νοέμβρη θα εξεταστούν στο δικαστήριο οι περιοριστικοί όροι που έχουν επιβληθεί στον σύντροφο Γ.Ι. και η συνέχεια του καθεστώτος ομηρίας στο οποίο βρίσκεται εγκλωβισμένος εδώ και 3.5 χρόνια.
Η δεύτερη αναβολή της εκδίκασης της υπόθεσης, επιτείνει σε αόριστο χρονικό διάστημα την δικαστική ομηρία των συντρόφων και της συντροφισσας, ειδικά του συντρόφου Γ.Ι. στον οποίο εδώ και 2 μήνες επιβάλλεται απαγόρευση φοιτησης στην σχολή που έχει εισαχθεί στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Διατηρούμε το κάλεσμα για συγκέντρωση αλληλεγγύης στις 9.00 στο Εφετείο Αθηνών (αίθουσα Δ70ΣΤ’) και καλούμε όλους και όλες να σταθούν δίπλα στον σύντροφο Γ.Ι. Απαιτούμε να αρθούν οι περιοριστικοί όροι και να σπάσει η ομηρία που του έχει επιβληθεί.
ΑΜΕΣΗ ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ Γ.Ι.
ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΑΠΑΓΌΡΕΥΣΗΣ ΦΟΙΤΗΣΗΣ
ΟΛΟΙ ΟΛΕΣ ΤΕΤΆΡΤΗ 29 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ ΣΤΙΣ 9.00 ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΊΟ ΑΘΗΝΏΝ
Συνέλευση Αλληλεγγύης στους 4 διωκόμενους/η αναρχικούς/η για την υπόθεση ‘Σύντροφοι-Συντρόφισσες’
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ «ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ – ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ»
ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (Ε’ ΤΡΙΜΕΛΕΣ) Τετάρτη 29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ , 9:00
Έχουν περάσει 3.5 χρόνια (Μάρτιος 2020) από τη σύλληψη τριών συντρόφων και μιας συντρόφισσας από την κρατική ασφάλεια με κατηγορητήριο για μια υποτιθέμενη τρομοκρατική οργάνωση, με τον τρομονόμο 187Α. Αρχικά το κατηγορητήριο περιλαμβάνει 57 επιθέσεις που προκύπταν από δημόσια κείμενα, υπογράφοντας με το προσωνύμιο ‘Σύντροφοι- Συντρόφισσες’ και ‘Αναρχικοί- Αναρχικές’, υπογραφή που χρησιμοποιείται ευρύτερα από τον αναρχικό χώρο. Μετά από εισαγγελική πρόταση, η οποία πρότεινε την πλήρη αθώωση των συντρόφων, οι επιθέσεις έπεσαν σε τρεις, ενώ η κατηγορία για συγκρότηση και ένταξη τρομοκρατικής οργάνωσης έχει μετατραπεί σε απλή ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση, γεγονός που φανερώνει τις άκαρπες προσπάθειες του κράτους να στήσει μια δικογραφία “φιάσκο” απέναντι σε όσους/ες αγωνίζονται με μόνο αποδεικτικό στοιχείο την πολιτική τους ταυτότητα.
Η δίωξη και το κατηγορητήριο.
Οι 3 σύντροφοι και η συντρόφισσα βρίσκονται κατηγορούμενοι:
-για την επίθεση με εμπρηστικό μηχανισμό στο «Ίδρυμα Κ. Μητσοτάκης» την 6/1/2020
-για 2 επιθέσεις σε μπάτσους, στην οδό Καλλιδρομίου στα Εξάρχεια και στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, κατά τη διάρκεια ομιλίας του φασίστα Κασιδιάρη.
Για τις 2 επιθέσεις σε μπάτσους υπάρχουν μηδαμινά «ευρήματα» τα οποία να συνδέουν τους συντρόφους και την συντρόφισσα, με βασικό ενοχοποιητικό στοιχείο την αναρχική τους ταυτότητα και τις συντροφικές τους σχέσεις. Για την επίθεση στο ίδρυμα Μητσοτάκη, η οποία αποτέλεσε και την «αφορμή» της δίωξης, οι κατηγορίες βασίζονται στην ψευδή αναγνώριση του ενός εκ των συντρόφων από μπάτσους της ασφάλειας σε δύο βίντεο (στις 3/1 και στις 6/1, το βράδυ της επίθεσης). Η ίδια αυτή η «αναγνώριση» καταρρίφθηκε από τα ίδια τα εργαστήρια της ελληνικής αστυνομίας (ΔΕΕ), που αναφέρουν τεράστιες διαφορές ύψους ανάμεσα στον σύντροφο και στο άτομο που απεικονίζεται στο βίντεο στις 3/1, ενώ το ίδιο το βιντεοληπτικό υλικό αναφέρεται ως «μέτριας ποιότητας» και ως μη ενδεδειγμένο για την εξαγωγή ακριβών συμπερασμάτων. Ανεξάρτητος τεχνικός πραγματογνώμονας, αναφέρει πως αποκλείεται η ταυτοποίηση του διωκόμενου συντρόφου στο εν λόγω βίντεο.
Η δημιουργία μιας ακόμη σκευωρίας, στο επίπεδο των νομικών στοιχείων, καταδεικνύεται από τις ίδιες τις δικαστικές αρχές, με την αρμόδια εισαγγελέα να υποστηρίζει πως δεν υπάρχουν στοιχεία, ούτε ενδείξεις για την παραπομπή των συντρόφων σε δίκη, προτείνοντας την πλήρη αθώωση και των τεσσάρων. Γίνεται πασιφανές, ότι ολόκληρη η δίωξη και η «περίφημη» «τρομοκρατική» οργάνωση, αποτελούν κατασκευάσματα των γραφείων της κρατικής ασφάλειας.
Το κράτος εν ολίγοις θέτει στο στόχαστρο όσες και όσους αγωνίζονται με όλους τους δυνατούς τρόπους. Η εσκεμμένη κατονομασία των προσωνυμίων “σύντροφοι, συντρόφισσες” και “αναρχικοί, αναρχικές” ως τρομοκρατική οργάνωση, δημιουργούν μια αστείρευτη δεξαμενή υπόπτων μέσα από τα δημόσια κείμενα με σκοπό να τρομοκρατήσουν και να στοχοποιήσουν τον καθένα και τη καθεμία που εξεγείρεται ενάντια σε οποιαδήποτε μορφή εξουσίας. Το κυνήγι του “εσωτερικού εχθρού” συνεχίζεται αδιάκοπα και η υπόθεση των 3 συντρόφων και της συντρόφισσας μπορεί να λειτουργήσει ως εφαλτήριο για την πολιτική εξόντωση όλο και περισσότερων συντρόφων/ισσών.
Οι διωκτικές αρχές, προχωρούν σε μια ποινική «αναβάθμιση» των κινηματικών αγώνων του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου. Αρχή της, η στοχευμένη δίωξη και «απενεργοποίηση» οργανωμένων αγωνιστών του κινήματος με στόχο το πλαίσιο των κοινωνικών-ταξικών αγώνων να αποτελέσει την βάση δίωξης για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση. Συνέχεια της και σκοπός της είναι μέσα από την πολιτική, κοινωνική και ψυχολογική εξόντωση 4 αγωνιστ(ρι)ών, να σπείρει την τρομοκρατία και τον φόβο στο εσωτερικό των κινημάτων. Ο τρομονόμος 187A αποτελεί για άλλη μία φορά, το πιο χρήσιμο όπλο στην κατασταλτική φαρέτρα του κρατικού μηχανισμού.
Ο “αντιτρομοκρατικός” νόμος 187Α, χρησιμοποιείται εδώ και δύο περίπου δεκαετίες, ως βασικό κατασταλτικό μέσο εναντίον των αναρχικών και ανατρεπτικών αγωνιστ(ρι)ών. Μέσω αυτού οι διωκτικές αρχές στοιχειοθετούν διώξεις, στοχοποιήσεις, φυλακίσεις όσων τολμούν να σηκώσουν κεφάλι απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Τρανό παράδειγμα της αντεπαναστατικής του χρήσης είναι η μη χρησιμοποίηση του από τις διωκτικές αρχές εναντίον της ναζιστικής οργάνωσης “χρυσή αυγή”, με σκοπό μικρότερες ποινές για τους φασίστες, την ίδια στιγμή που αναρχικοί αγωνιστές/αγωνίστριες καταδικάζονταν σε δεκάδες χρόνια εγκλεισμού με μηδαμινά στοιχεία (υποθέσεις Θεοφίλου, Ηριάννας, Β. Σταθόπουλου και πολλών άλλων). Είναι ξεκάθαρο πως ο “αντιτρομοκρατικός” νόμος 187Α έχει ως μόνο στόχο την τρομοκράτηση των αναρχικών, κομμουνιστών και όσων αντιστέκονται. Πρόκειται για το τσεκούρι που κρέμεται πάνω από τα κεφάλια όλων μας, όταν αποφασίζουμε να κοιτάξουμε στα μάτια το κρατικό κτήνος.
Είναι προφανές, ότι ένας ακόμη στόχος της δίωξης αυτής είναι η ποινικοποίηση της αναρχικής πολιτικής ταυτότητας σε νομικό επίπεδο και των συντροφικών/φιλικών σχέσεων. Ο τρομονόμος 187Α δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο, στον οποίο η αναρχική ταυτότητα οδηγεί σε σύλληψη και η σύλληψη αιτιολογείται με βάση την πολιτική ταυτότητα. Το κράτος μέσω της νομικής ποινικοποίησης επιχειρεί να αποκόψει τους αναρχικούς/ες ατομικά και συλλογικά από τα κοινωνικά κινήματα. Οι συντροφικές/φιλικές σχέσεις για μία ακόμα φορά μετατρέπονται σε ενδείξεις συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση, αφού η επικοινωνία/ συναναστροφή των συντρόφων και της συντρόφισσας θεωρείται συστατικό στοιχείο στη δομή της υποτιθέμενης οργάνωσης. Οι διωκτικές αρχές προχωρούν ένα βήμα παραπέρα, στοχοποιώντας τον πυρήνα των ανθρώπινων σχέσεων, απαγορεύοντας μέσω περιοριστικού όρου την επικοινωνία μεταξύ των διωκόμενων φίλων/συντρόφων και γενικότερα τις συντροφικές/φιλικές σχέσεις των 4 αγωνιστών.
Περιοριστικοί όροι και άτυπη ομηρία.
Οι 3 σύντροφοι και η συντρόφισσα έρχονται αντιμέτωποι με το σκληρό καθεστώς των συσσωρευμένων περιοριστικών όρων. Στο σύντροφο Γ.Ι. επιβάλλονται συνολικά 9 περιοριστικοί όροι, συγκροτώντας ένα καθεστώς άτυπης ομηρίας και μόνιμου εκτοπισμού.
Στους συντρόφους και την συντρόφισσα επιβάλλονται αρχικά τον Μάρτιο του 2020:
-3 παρών το μήνα σε ΑΤ
-απαγόρευση επικοινωνίας και συναναστροφής μεταξύ τους
-απαγόρευση εισόδου στην περιοχή των Εξαρχείων
-απαγόρευση εξόδου από την χώρα
-απαγόρευση συμμετοχής σε οποιαδήποτε πολιτική συνάθροιση (εν στάση ή πορεία)
Επιπλέον, το κλείσιμο των τραπεζικών τους λογαριασμών, επιβάλλει τον αποκλεισμό από την εργασία και την οικονομική εξόντωση των διωκόμενων, κατά τη διάρκεια της δίωξης τους.
Στη συνέχεια, στον έναν εκ των συντρόφων , Γ.Ι., επιβάλλονται επιπλέον οι εξής περιοριστικοί όροι:
-απαγόρευση εξόδου από την πόλη της Πάτρας (πόλη που γεννήθηκε)
-απαγόρευση εισόδου στην περιοχή της Αττικής
-απαγόρευση χρήσης οποιουδήποτε δίκυκλου οχήματος, είτε ως οδηγός είτε ως συνοδηγός.
Οι περιοριστικοί όροι αυτοί, σε συνδυασμό με τον όρο να ειδοποιείται η κρατική ασφάλεια κάθε φορά που ο σύντροφος μεταβαίνει στα γραφεία των δικηγόρων του στην Αθήνα, συνθέτουν ένα δυστοπικό καθεστώς εκτοπισμού και ομηρίας. Οι συνεχείς αιτήσεις του συντρόφου για άρση κάποιων εκ των όρων με σκοπό είτε την εργασία είτε τις σπουδές του, απορρίπτονται.
Τον Αύγουστο του 2023, ο σύντροφος Γ.Ι. αιτείται την μεταρρύθμιση των περιοριστικών του όρων με σκοπό να ξεκινήσει τις σπουδές του στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στη σχολή που πέρασε μέσω πανελλαδικών τον Ιούνιο του 2023. Την Δευτέρα 6 Νοεμβρίου, ύστερα από την εισαγγελική πρόταση για απόρριψη της αίτησης, το δικαστικό συμβούλιο με βούλευμα απορρίπτει την αίτηση του συντρόφου.
Αναγνωρίζουμε την απόρριψη αυτή ως απαγόρευση φοίτησης στον διωκόμενο αναρχικό σύντροφο Γ.Ι. Θεωρούμε πως πρόκειται για έναν 10ο περιοριστικό όρο, ο οποίος επιβάλλεται για πρώτη φορά σε διωκόμενο αναρχικό. Η πρόσβαση στην πανεπιστημιακή μόρφωση, κατακτήθηκε με σκληρούς αγώνες εντός και εκτός των τειχών της φυλακής. Η επιβολή πολιτικών κριτηρίων εισόδου στα πανεπιστήμια, ουσιαστικά προλειάνει το έδαφος για την συνολική καταστολή των εξεγερτικών φοιτητικών κινημάτων, καθώς και την δίωξη όλων και περισσότερων αγωνιστ(ρι)ών φοιτητ(ρι)ών.
Η κατασταλτική αυτή τεχνική, δεν έρχεται από κάποιο δυστοπικό μέλλον, αλλά από το ίδιο το φασιστικό παρελθόν της 
7ετης χούντας, πάνω στο οποίο στήθηκε το νέο ελληνικό κράτος. Οι ασφαλίτες της χούντας που αλώνιζαν στα πανεπιστήμια στοχοποιώντας και συλλαμβάνοντας αγωνιστές/ριες φοιτητές/ριες, κυκλοφορούν σήμερα με το προσωπείο της δημοκρατικής δικαιοσύνης, που απαγορεύει τις σπουδές ανάλογα με τα πολιτικά φρονήματα και την ταξική θέση του φοιτητή. Η απαγόρευση φοίτησης, η προσπάθεια δημιουργίας πανεπιστημιακής αστυνομίας, η κατάργηση του ασύλου, οι διώξεις και οι στοχοποιήσεις φοιτητ(ρι)ών, η είσοδος εταιρειών στα πανεπιστήμια και η επιρροή που ασκούν στην έρευνα με βάση τις ανάγκες τους, συνθέτουν την εικόνα των σημερινών πανεπιστημίων , 50 χρόνια μετά την εξέγερση φοιτητ(ρι)ών, αναρχικών, κομμουνιστών, αριστερών ενάντια στην στρατιωτική χούντα. Οι κατακτήσεις των αγώνων του παρελθόντος θάβονται από την πένα της δικαστικής εξουσίας, ποδοπατούνται από την μπότα του μπάτσου και καταργούνται στα βουλευτικά έδρανα.
Ο αγώνας που εξελίσσεται σε αλληλεγγύη με τον σύντροφο Γ.Ι. , με σκοπό να σπάσει η επιβαλλόμενη απαγόρευση της φοίτησης του και να τσακιστεί το καθεστώς ομηρίας που του έχει επιβληθεί, είναι αγώνας ενάντια στους τρομονόμους και στην καταστολή γενικότερα. Είναι λοιπόν, ένας αγώνας μετωπικός, ενάντια στις πολιτικές διώξεις της διετίας 2019-2020, που συνεχίζονται αμείωτες φυσικά μέχρι και σήμερα. Δεν αφορά και δεν πρέπει να αφορά αποκλειστικά και αποσπασματικά τον σύντροφο Γ.Ι., αλλά όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες , όσους/ες έχουν διωχτεί ή βρεθεί έγκλειστοι/αιχμάλωτοι , όσους/ες διώκονται και όσες/ους συντρόφισσες/ους βρίσκονται κρατούμενοι/αιχμάλωτοι στις ελληνικές φυλακές.
Μαζικό αγωνιστικό ανάχωμα στο καθεστώς πολιτικών διώξεων.
Η δίωξη και η “δίκη” των συντρόφων και της συντρόφισσας, ενσαρκώνει πλήρως το σύνθημα, που επιβεβαιώνεται δεκαετίες τώρα σε δεκάδες σκευωρίες εναντίων αγωνιστ(ρι)ών. Το κράτος είναι ο μόνος τρομοκράτης. Προσπαθεί μέσω του φόβου των διώξεων και του εγκλεισμού να καταστείλει τους αγώνες, τα κινήματα, την εξεγερσιακή/επαναστατική προοπτική. Επιδιώκει να καταστείλει όσες και όσους αντιστέκονται στην εγκληματική διαχείριση των φυσικών καταστροφών από το κράτος, όσων αντιστέκονται στην τρομοκρατία των αφεντικών, όσων με όπλο τους την αλληλεγγύη παλεύουν για την κοινωνική-ταξική απελευθέρωση.
Η επίσημη ποινικοποίηση της αναρχικής πολιτικής θέσης από το κράτος, ταυτίζεται με την διωκτική τρομοκρατία, στην προσπάθεια να αποτραπεί η μαζική συμμετοχή στους αγώνες του αναρχικού κινήματος. Δημιουργείται ένας ευρύτερος κύκλος εκατοντάδων/χιλιάδων “υπόπτων”, έρμαιων στις κατασταλτικές διαθέσεις κράτους/δικαστών. Η μόνη προοπτική αντίστασης στους κατασταλτικούς σχεδιασμούς, είναι η σύγκρουση με το καθεστώς πολιτικών διώξεων αγωνιστ(ρι)ών. Η αντίσταση σε αυτούς τους σχεδιασμούς, μετουσιώνεται σε πράξη με την ασυμβίβαστη ενότητα στη δράση απέναντί στους μπάτσους και τα αφεντικά τους. Στεκόμαστε στο πλάι των διωκόμενων συντρόφων και της συντρόφισσας. Ενάντια στην κρατική τρομοκρατία, είμαστε όλοι και όλες σύντροφοι και συντρόφισσες.
ΑΜΕΣΗ ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΦΟΙΤΗΣΗΣ
ΑΤΥΠΗ ΟΜΗΡΙΑ ΚΑΙ ΕΚΤΟΠΙΣΜΟΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ,
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗ 29 ΝΟΕΜΒΡΗ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΘΩΩΣΗ ΣΤΑ 4 ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
Συνέλευση Αλληλεγγύης στους 4 διωκόμενους/η αναρχικούς/η για την υπόθεση ‘Σύντροφοι-Συντρόφισσες’ (Αθήνα)
Ανοιχτή Συνελευση Αλληλεγγύης στους 4 διωκόμενους αναρχικούς/η της υπόθεσης ‘Συντροφοι-Συντροφισσες’ | Πάτρα
ΠΑΥΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΦΟΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Γ.Ι.
Την Τρίτη 28 Νοεμβρίου στις 12:00μμ καλούμε σε μικροφωνική συγκέντρωση αλληλεγγύης στο σύντροφο Γ.Ι. στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
Την Τετάρτη 29 Νοεμβρίου στις 9:00 στηρίζουμε το κάλεσμα σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στη δίκη, έξω από το Εφετείο Αθηνών
Ο σύντροφος Γ.Ι. εισήχθη το καλοκαίρι του 2023 στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, μέσω της διαδικασίας των Πανελλαδικών εξετάσεων. Παρ’ όλα αυτά, ο σύντροφος αδυνατεί να παρακολουθήσει τη σχολή του, λόγω των 9 περιοριστικών όρων που του έχουν επιβληθεί, οι οποίοι περιλαμβάνουν εκτός των άλλων την απαγόρευση χρήσης δίκυκλου, την απαγόρευση εισόδου σε οποιοδήποτε σημείο της Αττικής και την απαγόρευση μετακίνησης εκτός των ορίων της πόλης της Πάτρας και ουσιαστικά του απαγορεύουν να φοιτήσει στο πανεπιστήμιο που πέρασε. Παρά την αίτηση του ίδιου για άρση ή μεταρρύθμιση των παραπάνω περιοριστικών όρων που εμποδίζουν τη φοίτησή του, τη Δευτέρα 02/10 ανακοινώθηκε εισαγγελική πρόταση απόρριψης της αίτησης, η οποία “συνιστά μια πρωτοφανή -επιχειρούμενη- απαγόρευση φοίτησης σε διωκόμενο, που ούτε έχει καταδικαστεί, ούτε βρίσκεται προφυλακισμένος”, όπως αναφέρει και ο ίδιος. Οι 9 περιοριστικοί όροι συνιστούν ομηρία και δημιουργούν μια ενδιάμεση κατάσταση για τον σύντροφο, κατά την οποία δεν είναι μεν φυλακισμένος ώστε να μπορεί να διεκδικήσει τα δικαιώματά του ως τέτοιος, αλλά στερείται δε βασικές ελευθερίες μέσα από μια σειρά απαγορεύσεων, αποκλεισμών, εκτοπίσεων και απορρίψεων οποιουδήποτε αιτήματός του για άρση/μεταρρύθμιση των περιοριστικών όρων. Μεταξύ αυτών είναι και η τωρινή απαγόρευση φοίτησης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, η οποία ο μόνος τρόπος να αρθεί είναι το δικαστικό συμβούλιο να ανατρέψει την πρόταση του Εισαγγελέα στις 29 Νοεμβρίου που θα ξεκινήσει η δίκη της υπόθεσης.
Εδώ και 3,5 χρόνια επιβάλλεται από το Κράτος και την δικαστική εξουσία ένα πρωτοφανές καθεστώς ομηρίας στον 
σύντροφο Γ.Ι. καθώς και σε άλλους 2 συντρόφους και 1 συντρόφισσα για την υποτιθέμενη εμπλοκή τους στην “τρομοκρατική οργάνωση ‘Σύντροφοι/ισσες'”, με μοναδικό ενοχοποιητικό στοιχείο τις φιλικές/συντροφικές σχέσεις μεταξύ τους καθώς και τη δηλωμένη τους ταυτότητα ως αναρχικοί. Η συγκεκριμένη υπόθεση δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά ένα στημένο κατηγορητήριο, μια ακόμα σκευωρία της κρατικής ασφάλειας για να ποινικοποιήσει τα αναρχικά ιδεώδη και τη συμμετοχή στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, ενώ παράλληλα λειτουργεί παραδειγματικά για όσους και όσες αγωνίζονται ενάντια σε Κράτος και Κεφάλαιο. Η καταστολή των αγωνιζόμενων υποκειμένων αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της αντιεξεγερτικής πολιτικής του κρατικού και καπιταλιστικού συστήματος εξουσίας, που μοναδικό στόχο έχει να αυτοσυντηρηθεί και να διατηρήσει την πολιτική και οικονομική κυριαρχία του, φιμώνοντας όσες φωνές αντιστέκονται στη βαρβαρότητα και στην εκμετάλλευση που επιβάλλει. Αυτή τη φορά μάλιστα, η πάγια και διακηρυγμένη αντιεξεγερτική πολιτική εφαρμόζεται με αναβαθμισμένα κατασταλτικά μέσα: δημιουργείται ένα πρωτοφανές εκδικητικό καθεστώς εξαίρεσης για όσους/ες διώκονται με πολιτικά κριτήρια, το οποίο στην προκειμένη περίπτωση στερεί την ελευθερία στον σύντροφο Γ.Ι. χωρίς αυτός να έχει καταδικαστεί (και ενώ το μεγαλύτερο μέρος του κατηγορητηρίου έχει καταρρεύσει). Μια δικαστική απόφαση έρχεται να αντικαταστήσει τα τείχη της φυλακής για όσους και όσες διώκονται για τα πολιτικά τους φρονήματα την ίδια στιγμή μάλιστα που το ίδιο αυτό δικαστικό σύστημα αθωώνει βιαστές και μαστροπούς, μπάτσους δολοφόνους και φασίστες, κάνοντας ξεκάθαρο το σε ποιούς η αστική δικαιοσύνη είναι πρόθυμη να εξαντλήσει όλα της τα κατασταλτικά μέσα και σε ποιούς κλείνει επιδεικτικά το μάτι.
Το φοιτητικό κίνημα οφείλει αυτή τη στιγμή να στηρίξει τον Γ.Ι, ώστε να αρθούν οι περιοριστικοί όροι που του απαγορεύουν να φοιτήσει στη σχολή του. Ήδη περισσότεροι από 13 φοιτητικοί σύλλογοι σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα έχουν πάρει ξεκάθαρη θέση ενάντια στην απαγόρευση φοίτησης. Διότι η στέρηση του δικαιώματος στην μόρφωση, στην υγεία, στην στέγαση είναι η καθημερινότητα της κοινωνικής βάσης και εμείς ως κομμάτι αυτής επιλέγουμε να συλλογικοποιήσουμε τις ανάγκες μας και τις αντιστάσεις μας. Γιατί ο αγώνας για την δικαίωση ενός είναι αγώνας για την δικαίωση όλων.
Οι πρυτανικές αρχές του Παντείου, μέχρι στιγμής, έχουν αρνηθεί να πάρουν δημόσια θέση υπέρ του συντρόφου. Όσο και να προσπαθεί η Πρυτανική Αρχή να προβάλει ένα προοδευτικό και διαλλακτικό προσωπείο, είναι ξεκάθαρο ότι η υποταγή τους στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και την πολιτική εξουσία δεν τους επιτρέπει να πράξουν τα αυτονόητα. Πόσο μάλλον από ένα ακαδημαϊκό περιβάλλον που διδάσκει ανθρωποκεντρικές επιστήμες και οι μεγάλοι καθηγητάδες του διαρκώς βγαίνουν σε ντοκιμαντέρ και συνεντεύξεις και εξυμνούν το σύγχρονο δυτικό πολιτισμό που υπερασπίζεται τα ατομικά δικαιώματα(sic!). Εμείς, ως αναρχικοί/-ές φοιτητές/-τριες, έχουμε στηρίξει, και θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε τον σύντροφο, μέχρι να δικαιωθεί, μέχρι να γίνει κατανοητό ότι δεν θα δεχθούμε οι κόποι μας για μόρφωση να πηγαίνουν χαμένοι επειδή επιλέξαμε να αγωνιστούμε αδιαμεσολάβητα και αυτοοργανωμένα.
Αλληλεγγύη στους 6 φοιτητές που δικάζονται στις 29/11 για την Αντιφασιστική τους Δράση στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
ΜΠΑΤΣΟΙ – ΔΙΚΑΣΤΕΣ – ΠΡΥΤΑΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ – ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/-τριών Αθήνας
Τοποθεσία: Αθήνα / Εφετείο Αθηνών (Ε’ Τριμελές, Αίθουσα Δ70 ΣΤ’)
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΥΣ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ
Συγκέντρωση αλληλεγγύης Τετάρτη 29 Νοεμβρίου, 9:00 πμ, εφετείο Αθηνών
(Ε’ Τριμελές, Αίθουσα Δ70 ΣΤ’)
Στις8 &9 Μαρτίου του 2020 συλλαμβάνονται τρεις σύντροφοι και μία συντρόφισσα από την κρατική ασφάλεια.Τα 4 συντρόφιακατηγορούνται αρχικά για σύσταση και ένταξη σε υποτιθέμενη τρομοκρατική οργάνωση, ενεργή από το 2016, με το ευφάνταστο όνομα «σύντροφοι/συντρόφισσες», καθώς και για μία σειρά ενεργειών κακουργηματικού χαρακτήρα οιοποίες ανέρχονταν σε 57. Αναφέρεται, μάλιστα, και δεύτερη υποτιθέμενη οργάνωση με υπογραφή«αναρχικοί, αναρχικές», η οποία υπάγεται στη «σύντροφοι/συντρόφισσες». Εν τέλει, 3,5 χρόνια μετά, τα 4 συντρόφια κατηγορούνται για ένταξη -και όχι σύσταση- σε τρομοκρατική οργάνωση και για τρεις επιθέσεις: συγκρούσεις με τους μπάτσους στο Γεωπονικό την ημέρα της ομιλίας του φασίστα Κασιδιάρη και τον Σεπτέμβρη του 2019 στα Εξάρχεια και επίθεση στο Ίδρυμα Μητσοτάκη τον Ιανουάριο του 2020, στα πλαίσια τρομοκρατικής οργάνωσης (ΠΚ 187Α).
Και μπορεί το αρχικό “γελοίο” κατηγορητήριο να κατέπεσε,η απόπειραόμωςκατασκευής μιαςτρομοκρατικήςοργάνωσης με το όνομα “σύντροφοι συντρόφισσες” όχι μόνο δεν είναι γελοία,αλλά αποτελεί κομμάτι μιας διαρκούς επιδίωξης των κρατικώνμηχανισμών με απώτερο σκοπό τηστοχοποίηση των αναρχικών δράσεων. Στοχοποίηση που στη συγκεκριμένη περίπτωση επιτελείται και με την επιβολή ιδιαίτερα σκληρών περιοριστικών όρων.
Τα 4 συντρόφια, μετά την προανακριτική διαδικασία τον Μάρτη του 2020, αφέθηκαν «ελεύθερα» με περιοριστικούς όρους που, πλην των τριών παρόν το μήνα και της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα,έφτασανστο σημείονα απαγορεύουν την επικοινωνία μεταξύ τους, την είσοδό τους στα Εξάρχεια, καθώς και τη συμμετοχή τους σε πορείες και πολιτικές συγκεντρώσεις. Κι αν οι παραπάνω περιοριστικοί όροι μοιάζουν ήδη ακραίοι, στην περίπτωση του Γ.Ι. λαμβάνουν χαρακτήραεξόντωσης, με την υποχρέωση μόνιμης μετεγκατάστασης στην πόλη που γεννήθηκε και, από τον Νοέμβριο του 2020, την απαγόρευση εξόδου από την πόλη, εισόδου στην Αττική και χρήσης οποιουδήποτε δίκυκλου οχήματος.Οι εξοντωτικοί αυτοί περιοριστικοί όροι συνεχίζουν να ισχύουν μέχρι και σήμερα, με την τελευταία αίτηση του Γ.Ι. για άρση κάποιων εξ’ αυτών ώστε να μπορέσει να σπουδάσει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο όπου και εισήχθη τον Αύγουστο 2023, να απορρίπτεται αρχές Νοέμβρη του 2023 με βάση την αρνητική πρόταση του εισαγγελέα σύμφωνα με την οποία «.. οι περιοριστικοί όροι είναι αναγκαίοι για να αποτραπεί η τέλεση νέων εγκλημάτων».Όλα τα παραπάνω δε, συνοδεύονται και με την δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων και των τεσσάρων συντροφιών.
Είναι σαφές ότι οι παραπάνω περιοριστικοί όροι στοχεύουν στο να αποκόψουν τα τέσσερα συντρόφια από το ευρύτερο κίνημα στο οποίο ανήκουν, διαγράφοντας τη μνήμη των αγώνων τους και δυσχεραίνοντας την επίδειξη αλληλεγγύης προς αυτά. Η παρεμπόδιση της παρουσίας τους σε πολιτικές συγκεντρώσεις αποτελεί ένα είδος φρονηματικής ποινικοποίησης που επιχειρεί να τους εξαλείψει ως πολιτικά υποκείμενα με αντάλλαγμα την «ελευθερία» τους. Η απαγόρευση της μεταξύ τους επικοινωνίας έχει ως στόχο την περαιτέρω αποκοπή τους από το κίνημα, την ποινικοποίηση των συντροφικών σχέσεων αλλά και τη συναισθηματική και ψυχολογική τους εξόντωση. Ταυτόχρονα, μέσω της απαγόρευσης εισόδου στα Εξάρχεια, το κράτος από τη μία αναγνωρίζει την αγωνιστική ιστορία της περιοχής και από την άλλη επιχειρεί να τη διακόψει αποκλείοντας αγωνιστές και αγωνίστριες από αυτή, επιχειρώντας να διασπείρει ένα κλίμα φόβου μέσω του στιγματισμού της περιοχής ως εστία ανομίας, την ώρα που προχωράει στον εξευγενισμό της.
Με την επιβολή των συγκεκριμένων περιοριστικών όρων, το κράτος επιχειρεί να ασκήσει ασφυκτικά επίπεδα ελέγχου πάνω στις ζωές των διωκόμενων πριν καν πραγματοποιηθεί η δίκη τους. Το σύνολο των περιοριστικών όρων δημιουργεί ένα φουκωικό Πανοπτικό μέσα στο οποίο λαμβάνει χώρα ένα συνεχές καθεστώς επίβλεψης που επιβάλει αυτοπειθαρχία σε κάθε πιθανότητα διασταλτικής ερμηνείας και εφαρμογής των όρων αυτών. Ειδικά στην περίπτωση του Γ.Ι., όλα τα μέχρι τώρα αιτήματα εκ μέρους του για την αναστολή επιμέρους περιοριστικών όρων έχουν απορριφθεί.
Ως προς την υπογραφή “σύντροφοι, συντρόφισσες” (και “αναρχικοί, αναρχικές”), παρά την παραδοχή του συμβουλίου πλημμελειοδικών ότι πρόκειται για μια προσφώνηση που χρησιμοποιείται στο ανταγωνιστικό κίνημα, σύμφωνα με το βούλευμα χρησιμοποιείται σκόπιμα ώστε να αποκρυφτούν οι ταυτότητες των συντρόφων αλλά και για να μην είναι εύκολο να τους καταλογιστούν όσες επιθέσεις κατηγορούνται πως διέπραξαν. Η ευρεία χρήση της υπογραφής ωστόσο σημαίνει ότι σχηματίζεται μια τεράστια δεξαμενή εν δυνάμει υπόπτων που μπορούν ανά πάσα στιγμή να βρεθούν κατηγορούμενοι. Σε περίπτωση καταδικαστικής απόφασης δε, θα λυθούν τα χέρια του κράτους που θα έχει πλέον διαθέσιμη μια υπόθεση-ομπρέλα στη βάση της οποίας θα μπορεί να στοχοποιεί ολόκληρο τον ανταγωνιστικό χώρο ψάχνοντας για υποτιθέμενα μέλη. Ενδεικτικό του τι προμηνύεται είναι ότι κατά το σχηματισμό της δικογραφίας κλήθηκαν για ανάκριση δεκάδες άτομα με βάση το στίγμα του κινητού τους το οποίο τους ταυτοποίησε στην περιοχή των Εξαρχείων ύστερα από άρση του τηλεφωνικού απορρήτου. Η στρατηγική αυτή των διωκτικών αρχών δηλώνει ξεκάθαρα την πρόθεσή τους να χρησιμοποιήσουν την υπόθεση αυτή για να στείλουν ένα προειδοποιητικό μήνυμα στα άτομα του κινήματος ότι θα πρέπει να προσέχουν προληπτικά που πάνε, ενώ ταυτόχρονα ενοχοποιεί περαιτέρω τα Εξάρχεια.
Η χρήση τέτοιας γενικής υπογραφής για σχηματισμό κατηγορητηρίου που άπτεται της “αντιτρομοκρατικής” νομοθεσίας θεωρούμε πως ενισχύει καθοριστικά το πλαίσιο εφαρμογής του 187Α. Ο τρομονόμος λειτούργησε εξαρχής ως ο άσος στο μανίκι της εκάστοτε κυβέρνησης για τη διατήρηση του κρατικού μονοπωλίου της βίας. Σε περιόδους κρίσης, η αντιτρομοκρατική νομοθεσία επιστρατεύεται ως το υπέρτατο όπλο καταστολής οποιασδήποτε βίαιης αντίστασης και εξάλειψης του εσωτερικού εχθρού. Ταυτόχρονα, επιχειρεί να σπείρει τον τρόμο ανάμεσα στα αγωνιζόμενα στρώματα στέλνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα στοχοποίησης κάθε εστίας αγώνα και αντίστασης ενάντια σε κράτοςκαι κεφάλαιο. Κι ενώ μέχρι τώραη εφαρμογή του αφορούσε την ειδική ποινική μεταχείριση των πολιτικών κρατουμένωνμε σημαντική αύξηση των ποινών τους και ειδικές συνθήκες κράτησης, το κράτος μοιάζει να δοκιμάζει την επέκταση του καθεστώτος εξαίρεσης στο οποίο εμπίπτουν οι έγκλειστοι/ες και εκτός των φυλακών.
Η υπόθεση «σύντροφοι/συντρόφισσες» θεωρούμε πως είναι ιδιαίτερης σημασίας για το ανταγωνιστικό κίνημα. Ηεφαρμογή του τρομονόμου για τηδημιουργία ενός εμφανώς στημένου κατηγορητηρίου, βασισμένο σε μια από τις πιο κοινές υπογραφές του αναρχικού χώρου, με αποτέλεσμα την επιβολή ενός ιδιότυπου καθεστώτος εξαίρεσης εκτός των τειχών στα κατηγορούμενα συντρόφια, αποτελεί ένα αναβαθμισμένο κατασταλτικό πείραμααπό την πλευρά του κράτους. Ένα πείραμαπου θεωρούμε κρίσιμης σημασίας να αποτύχει, τόσο για τις ζωές των συντρόφων και της συντρόφισσάς μας, όσο και ευρύτερα για το ανταγωνιστικό κίνημα.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ 4 ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ «ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ/ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ»
ΑΜΕΣΗ ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΟΡΩΝ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
Συνέλευση αλληλεγγύης στους φυλακισμένους,φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές
Αλληλεγγύη στους/η διωκόμενους/η αγωνιστές/τρια που διώκονται για την υπόθεση «Σύντροφοι – Συντρόφισσες» | Δίκη: Εφετείο Αθηνών, Τετάρτη 29 Νοέμβρη
Τον Μάρτιο του 2020 συλλαμβάνονται τρεις σύντροφοι και μια συντρόφισσα, κατηγορούμενοι για σύσταση «τρομοκρατικής» οργάνωσης, με βάση τον τρομονόμο 187Α. Στην αρχή κατηγορούνται για 57 επιθέσεις, με αφορμή δημόσια κείμενα στα οποία υπάρχει υπογραφή «σύντροφοι-συντρόφισσες και αναρχικοί-αναρχικές». Στη συνέχεια και ύστερα από εισαγγελική πρόταση το κατηγορητήριο περιλαμβάνει 3 επιθέσεις και η συγκρότηση και ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση μετατρέπεται σε απλή ένταξη.
Καθ´ όλη τη διάρκεια της δίωξης των συντρόφων και της συντρόφισσας, τους επιβάλλεται ένα σύνολο ασφυκτικών περιοριστικών όρων που συνιστούν ένα καθεστώς απόλυτης ομηρίας για τους διωκόμενους (3 φορές το μήνα παρουσία σε ΑΤ, απαγόρευση κάθε επικοινωνίας μεταξύ τους, απαγόρευση εισόδου στα Εξάρχεια, απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, απαγόρευση συμμετοχής σε οποιαδήποτε πολιτική κινητοποίηση, κλείσιμο των τραπεζικών τους λογαριασμών και κατ’ επέκταση αποκλεισμό απο την εργασία με αποτέλεσμα την οικονομική τους εξόντωση). Ενώ στον ένα εκ των τεσσάρων, τον σύντροφο Γ.Ι., επιβάλλονται 3 επιπλέον περιοριστικοί όροι (απαγόρευση χρήσης δίκυκλου, απαγόρευση εισόδου σε οποιοδήποτε σημείο της Αττικής και απαγόρευση μετακίνησης εκτός των ορίων της πόλης της Πάτρας) βάσει των οποίων του απαγορεύεται να φοιτήσει στην Πάντειο, όπου εισήχθη το καλοκαίρι του 2023 μέσω της διαδικασίας των Πανελλαδικών εξετάσεων. Παρά την αίτησή του για άρση ή μεταβολή των παραπάνω περιοριστικών όρων που εμποδίζουν τη φοίτησή του, στις 2/10 ανακοινώθηκε εισαγγελική πρόταση απόρριψης της αίτησης, η οποία “συνιστά μια πρωτοφανή -επιχειρούμενη- απαγόρευση φοίτησης σε διωκόμενο, που ούτε έχει καταδικαστεί, ούτε βρίσκεται προφυλακισμένος”, όπως αναφέρει και ο ίδιος.
Πρόκειται λοιπόν για μια προσπάθεια του κράτους να συγκροτήσει μια σκευωρία σε βάρος συντρόφων/ισσών, και να κατασκευάσει μια «τρομοκρατική» οργάνωση, βασισμένη στην πολιτική ταυτότητα των αγωνιστών/τριών. Γινόμαστε μάρτυρες ακόμα μια φορά, στη στοχοποίηση αναρχικών με βάση την πολιτική τους ταυτότητα, τις συντροφικές και φιλικές σχέσεις. Με την ψήφιση του τρομονόμου 187Α, τα στημένα κατηγορητήρια και τις αστυνομικές σκευωρίες το κράτος επιχειρεί να καταστείλει παραδειγματικά αναρχικούς και αναρχικές και να τρομοκρατήσει συνολικά τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις.
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου το κρατικό – καπιταλιστικό σύστημα εντείνει όλο και περισσότερο την επίθεσή του στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία με την όξυνση των όρων εκμετάλλευσης, την φτωχοποίηση και την ακραία απαξίωση της ανθρώπινης ζωής, ενώ ταυτόχρονα εξοπλίζει, παρατάσσει αστυνομικό στρατό, χτίζει ρητορική τάξης και ασφάλειας και χτυπά όσες και όσους αγωνίζονται, στοχεύοντας ιδιαίτερα στο αναρχικό κίνημα και στις εστίες συλλογικής και αυτοοργανωμένης αντίστασης, εντείνοντας την πάγια αντιεξεγερτική στρατηγική του, για το ξερίζωμα των εξεγέρσεων που κυοφορούνται. Από τις κρατικές δολοφονίες με πιο πρόσφατες αυτές του 58χρονου Κ. Μανιουδάκη στα Χανιά και του 17χρονου ρομά Χ. Μιχαλόπουλου στη Βοιωτία, τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε 16χρονη αντιφασίστρια στο Ν. Ηράκλειο από ΟΠΚΕ, τις εκκενώσεις καταλήψεων (Ευαγγελισμός, Άνω Κάτω Πατησίων, Ζιζάνια, ΕΚΧ Βοτανικός Κήπος, Ντουγρού, Mundo Nuevo), τη συνεχιζόμενη αστυνομική κατοχή των Εξαρχείων, τις απαγορεύσεις και το χτύπημα των διαδηλώσεων μέχρι τη στοχοποίηση αναρχικών αγωνιστών/τριών και τα στημένα κατηγορητήρια σε βάρος τους η κρατική καταστολή επιχειρεί να τρομοκρατήσει και να επιβάλλει όρους υποταγής τόσο για τα πιο αδύναμα και περιθωριοποιήμενα κοινωνικά κομμάτια όσο και για όσους και όσες αγωνίζονται και δεν σιωπούν απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα.Στεκόμαστε αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες στους 4 συντρόφους/ισσα που στοχοποιούνται από το κράτος, με αφορμή την αναρχική τους ταυτότητα. Σε έναν κόσμο που ποινικοποιεί την πολιτική ταυτότητα και τις ανθρώπινες σχέσεις, είμαστε όλοι και όλες σύντροφοι και συντρόφισσες.
ΑΜΕΣΗ ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΦΟΙΤΗΣΗΣ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ Γ.Ι.
ΝΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ/Η 4 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ/Η ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ/ΙΣΣΑ
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση | Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
