Σούβλισε τον σπισιστή μέσα σου!
Η εκμετάλλευση των μη ανθρώπινων ζώων αποτελεί καθημερινό φαινόμενο γύρω μας.
Μοσχαράκια, κότες, γουρούνια και αναρίθμητα άλλα ζώα σφάζονται από τον άνθρωπο καθημερινά για να χρησιμοποιηθεί η σάρκα τους ως τροφή, έχοντας περάσει όλη τους τη ζωή μέσα σε φυλακές. Άλλα χρησιμοποιούνται ως μηχανές αναπαραγωγής και εξαναγκάζονται στη συνεχή παραγωγή μητρικού γάλακτος ή αυγών, βιώνοντας πολλαπλούς βιασμούς και βασανιστικές παρεμβάσεις στα σώματα τους μέχρι να πεθάνουν, συνήθως πρόωρα από την εξάντληση και την καταπόνηση.
Αναγνωρίζουμε ότι αυτές οι πρακτικές είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το καπιταλιστικό σύστημα και τον τρόπο λειτουργίας του. Ότι βασίζονται στην εκμετάλλευση των διαφορετικών, μη προνομιούχων υποκειμένων και έχουν τις ρίζες τους στην κυρίαρχη κουλτούρα μιας παγκοσμιοποιημένης πλέον πατριαρχικής και εξουσιαστικής κοινωνίας.
Το Ελληνικό Πάσχα αποτελεί μια έκφανση αυτής της κοινωνίας, όντας ένα εθνοθρησκευτικό έθιμο που αναπαράγει και διαιωνίζει εξουσιαστικές πρακτικές και συμπεριφορές, όπου στο επίκεντρο βρίσκονται τα μη ανθρώπινα ζώα. Κάθε χρόνο χιλιάδες ζώα, κυρίως κατσίκια και πρόβατα που δεν έχουν απογαλακτιστεί ακόμα δολοφονούνται για να καταλήξουν στο πασχαλινό τραπέζι. Η προετοιμασία των νεκρών τους σωμάτων για κατανάλωση είναι κυρίαρχο στοιχείο αυτής της ημέρας και περιλαμβάνει την αφαίρεση των εντοσθίων τους και το σούβλισμα του υπόλοιπου σώματος σε κοινή θέα με μουσικές, χορούς, και γιορτινή ατμόσφαιρα.
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος τα έθιμα του Πάσχα, δε σερβίρουν εκμετάλλευση και εξευτελισμό μονάχα πάνω στο οικογενειακό τραπέζι, αλλά και πίσω απ’ αυτό. Τα έθιμα και οι παραδόσεις, που θεωρητικά έχουν σκοπό να ενδυναμώσουν τις οικογενειακές σχέσεις, ουσιαστικά ενδυναμώνουν τις σχέσεις εξουσίας μέσα σ’αυτές. Ο διαχωρισμός των αρμοδιοτήτων αυτής της διαδικασίας γίνεται συνήθως με σεξιστικούς όρους, όπου το σφάξιμο και το σούβλισμα γίνεται από τους άντρες, πολλές φορές με την παρουσία νεαρών αγοριών, ώστε να μυηθούν στο αντρικό αυτό καθήκον και οι υπόλοιπες προετοιμασίες, οι περισσότερες από τις οποίες λαμβάνουν χώρο στην κουζίνα μακριά από το κοινωνικό γεγονός, από τις γυναίκες. Διακρίνεται έτσι ξεκάθαρα πως ο σπισισμός και η εκμετάλλευση των ζώων είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις υπόλοιπες μορφές καταπίεσης όπως ο σεξισμός και δεν μπορούμε να μιλάμε και να αγωνιζόμαστε για το ένα χωρίς να συμπεριλαμβάνουμε το άλλο.
Αξίζει επίσης να αναφερθούν και οι προεκτάσεις του εθίμου αυτού έξω από το γιορτινό τραπέζι.
Για παράδειγμα τα χιλιάδες πυροτεχνήματα τα οποία πέφτουν στις μεγαλουπόλεις αλλά και στα χωριά, διαταράσσουν τη ζωή πολλών διαφορετικών υποκειμένων και τη θέτουν σε κίνδυνο. Από τα σκυλιά και τα πτηνά που ζούνε στις πόλεις και είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στους δυνατούς ήχους αλλά και ζώα τα οποία ζούνε στην άγρια φύση κοντά σε χωριά και δεν είναι καθόλου εξοικειωμένα με τέτοιου είδους ανθρώπινες δραστηριότητες.
Επιπλέον, ακόμη και την περίοδο νηστείας που προηγείται του Πάσχα και προτάσσει την απόχη από τη ζωοφαγία, αυτό που συμβαίνει είναι να αυξάνεται η θανάτωση ζώων που ζούνε στο νερό, όπως τα ψάρια και τα μαλάκια, το σώμα των οποίων δεν αναγνωρίζεται ως “κρέας”.
Αν και το έθιμο αυτό προϋπήρχε του σύγχρονου κόσμου δεν μπορούμε να μη θίξουμε την αφομοίωση του από το υπάρχον σύστημα και τις περιβαλλοντικές συνέπειες αυτού. Κάποτε τα μη ανθρώπινα ζώα δολοφονούνταν -εξίσου βάναυσα- στις αυλές των σπιτιών και σε κοντινή απόσταση από το μέρος στο οποίο είχανε ζήσει φυλακισμένα. Πλέον, τα κορμιά τους φτάνουνε στα σπίτια συσκευασμένα, έχοντας περάσει όλη τη ζωή τους στοιβαγμένα μαζί με χιλιάδες άλλα ζώα σε κάποια τεράστια βιομηχανική μονάδα. Πέρα λοιπόν από την απαξίωση της υπόστασης των υποκείμενων αυτών που πολλές φορές μπορεί να μην έχουν περπατήσει κυριολεκτικά ούτε δύο βήματα στη ζωή τους, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις των μονάδων αυτών είναι καταστροφικές. Τεράστιες εκτάσεις δασών και υδροβιότοπων εξαφανίζονται για να δημιουργηθούν σύγχρονες βιομηχανικές μονάδες παραγωγής, δηλαδή σύγχρονα μαζικά σφαγεία, εκτοπίζοντας ή και αφανίζοντας έτσι πληθυσμούς τόσο ανθρώπινων όσο και μη ανθρώπινων όντων. Με πιο τρανταχτό παράδειγμα το τροπικό δάσος του Αμαζονίου στη Βραζιλία, όπου το 70% της έκτασης του έχει αποψιλωθεί για να δημιουργηθούν στις πλέον άγονες και καμμένες εκτάσεις γης, μονάδες εκτροφής βοοειδών. Τα άγρια ζώα και οι αυτόχθονες πληθυσμοί που ζουν εκεί χάνουν ολοένα και περισσότερο το δικαίωμα τους στη ζωή και την ελευθερία.
Ως αντισπισιστά αρνούμαστε και καταστρέφουμε το υποτιθέμενα φροντιστικό πλαίσιο που σκοπό έχει να ζεστάνει δήθεν τις καρδιές μας, γιατί αντιθέτως οι καρδιές μας γεμίζουν από μίσος και αηδία. Αηδία, γιατί παντού γύρω μας υπάρχουν πτώματα ατόμων που τα σώματα τους βρίσκονταν όλο το χρόνο στοιβαγμένα, κλεισμένα σε σκοτεινά κλουβιά και τρέφονταν με τεράστιες ποσότητες φαγητού, ορμονών και αντιβιοτικών, προκειμένου να προετοιμαστούν για την άγια αυτή μέρα. Μίσος, γιατί ο καπιταλισμός μασκαρεύτηκε πάλι σε πατρίδα, η εξουσία σε θρησκεία και η εκμετάλλευση σε οικογένεια.
Στο μενού του Πάσχα αναπαράγονται και φέτος όλες οι καταπιέσεις. Η διατήρηση του τρίπτυχου πατρίς, θρησκεία, οικογένεια σημαίνει διατήρηση της κυριαρχίας πάνω στα σώματα των καταπιεσμένων, όπως τα σώματα των μη ανθρώπινων ζώων, τα σώματα των τρανς, των κουηρ ατόμων, των μεταναστριών/ών,των νευροδιαφορετικών, των ανάπηρων ατόμων και των γυναικών και άλλων πολλών που βάλονται από αυτό. Όσο επιτρέπουμε την επιβολή και την αναπαραγωγή των συστημάτων εξουσίας, μέσω των εθίμων και των θεσμών, οι κίνδυνοι παραμένουν αναλλοίωτοι.
ΚΑΝΕΝΑ ΖΩΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΛΩΣΙΜΟ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗΣ
ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΑ
ανοιχτή αντισπισιστική συνέλευση
