Η πατριαρχία είναι εξουσία και η εξουσία δολοφονεί.
“Αν με σκοτώσουν θα βγάλω τα χέρια από τον τάφο και θα γίνω ακόμα πιο δυνατή” ήταν η απάντηση που έδινε η Μινέρβα Μιραμπάλ σε όσους επιδίωκαν να τη προειδοποιήσουν για το τι θα πάθει αν συνεχίσει να αγωνίζεται.
Μας είναι γνωστό ότι η πατριαρχία είναι βασικό θεμέλιο της εξουσίας, βασικό όπλο καταπίεσης, ενώ η έμφυλη βία είναι 
το απότοκο αυτού του βίαιου κόσμου. Η καθιέρωση παγκόσμιων ημερών από τους θεσμούς, εις μνήμη αιματηρών αγώνων, δεν μας εγγυάται τίποτα, καθώς ούτε κατά διάνοια δεν συνεπάγεται την εξάλειψη της έμφυλης βίας. Ουσιαστικά, πρόκειται για άλλη μια προσπάθεια της κυριαρχίας να αποχαρακτηρίσει τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες και εν προκειμένω να αφομοιώσει εν τέλει τον αγώνα για την χειραφέτηση. Έτσι λοιπόν η 25η Νοέμβρη δεν είναι απλώς μία επετειακή μέρα αφιερωμένη στην εξάλειψη της έμφυλης βίας, ορισμένη από τον ΟΗΕ το 1991. Στην πραγματικότητα είχε ήδη οριστεί προηγουμένως από γυναικείες οργανώσεις που ήθελαν να τιμήσουν τις αδελφές Μιραμπάλ , αγωνίστριες απέναντι στο δομινικανή δικτατορία, που βασανίστηκαν, ξυλοκοπήθηκαν και στραγγαλίστηκαν μέχρι θανάτου, κατ’ εντολή του δικτάτορα Τρουχίλο στις 25/11/1960. Αυτή η μέρα έχει χαραχτεί ως μια βίαιη και χυδαία υπενθύμιση του τι σημαίνει πατριαρχία και έμφυλη καταπίεση.
Οι παρενοχλήσεις, οι ξυλοδαρμοί και οι βιασμοί, οι γυναικοκτονίες, οι επιχειρησεις του τράφικινγκ, οι παιδεραστές, βασανιστές και οι μπάτσοι δολοφόνοι είναι καθημερινότητα. Κι αν υπάρχει κάτι ως δεδομένο διαχρονικά ανά τον κόσμο, αυτό είναι πως η εξουσία όχι μόνο αδιαφορεί παντελώς για τις ζωές των ανθρώπων, αλλά υπόσχεται μονάχα εξαθλίωση και θάνατο, βρίσκοντας ταυτόχρονα τρόπους να προστατεύεται, να αναπαράγεται και να παρασιτεί εις βάρος της κοινωνικής βάσης. Ταυτόχρονα τα ΜΜΕ και η αστική δικαιοσύνη λειτουργούν με όρους απόκρυψης, αναπαραγωγής και συγκάλυψης των περιστατικών, ειδικά όταν πρόκειται για δράστες που είναι οργανικά κομμάτια του συστήματος. Οι υποθέσεις με τον παιδοβιαστή Λιγνάδη, τους μπάτσους βιαστές της 19χρονης, του κυκλώματος για τη 12χρονη στον Κολωνό, τη δολοφονία της Zackie-Oh είναι ένα μικρό κομμάτι παραδειγμάτων για το ότι η έμφυλη βία είναι συστημική βία
Στην 25η Νοέμβρη ζουν οι αδερφές Μιραμπάλ και ζουν άλλες τόσες δολοφονημένες και δολοφονημένα που στους τάφους τους έχουν ποτίσει αίμα οι πάσης φύσεως γυναικοκτόνοι, βιαστές, κακοποιητές. Για εμάς ο αγώνας ενάντια στη πατριαρχία είναι συνολικός, άρα και γι’ αυτό εναντιωνόμαστε σε οποιαδήποτε μορφή εξουσίας. Ο αγώνας θέλουμε να μας βρει στο δρόμο για τις αδικοχαμένες αδελφές μας, τις μεταναστριες και πρόσφυγες, τις φυλακισμένες, τις τρανς, τις λεσβίες, τις σεξεργάρτριες, για όλους τους κατατρεγμένους αυτού του κόσμου. Μόνο εμείς μπορούμε να φτιάξουμε τις δικές μας μέρες, το κόσμο που θέλουμε να ζήσουμε, μακριά από την εκμετάλλευση και την υποταγή. Για αυτόν τον κόσμο λοιπόν καλούμαστε να αγωνιστούμε όχι απλά για μια ισότητα αλλά για ελευθερία. Το μόνο που έχουμε είναι η μία το άλλο και το όπλο μας: η αλληλεγγύη.
ΠΟΡΕΙΑ 25 ΝΟΕΜΒΡΗ ΚΑΜΑΡΑ 18:30
Σύλλογος Φοιτητ(ρι)ών Γεωλογίας
