Στην Θεσσαλονίκη μοτοπορεία ενάντια στο κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών, στις 18:30 από το ΕΚΘ.
Στην Αθήνα συγκέντρωση για το έγκλημα στα Τέμπη, στις 18:30 στον ΗΣΑΠ Πετραλώνων
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Μοτοπορεία ενάντια στο κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών, 18:30 από ΕΚΘ
ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΕΡΔΗ, ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ
Πριν λίγες μέρες στα Τέμπη εκτυλίχθηκε η μεγαλύτερη μέχρι στιγμής σιδηροδρομική τραγωδία στην χώρα, αποτέλεσμα του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας με το πρόσχημα της κρίσης. Το πλιάτσικο που εξελίσσεται αδιάκοπα από το 2010 είχε ως αποτέλεσμα 57νεκρούς και πολλές δεκάδες τραυματίες, στην συντριπτική τους πλειοψηφία νέοι και νέες 20 με 30 χρονών, θύματα της κυρίαρχης ιδεοληψίας σύμφωνα με την οποία το μοναδικό πράγμα που πρέπει να προστατευτεί σαν κόρη οφθαλμού είναι το καπιταλιστικό κέρδος.
Ευθύνη έχουν όλες οι κυβερνήσεις που διαχρονικά κρατούν υποβαθμισμένο τον ΟΣΕ προλειαίνοντας το έδαφος για την πώλησή του. Ευθύνη έχουν όλοι όσοι υπέγραψαν την υποχρέωση ιδιωτικοποίησης του ΟΣΕ ως μνημονιακής υποχρέωσης το 2010. Ευθύνη έχει ονομαστικά ο Χρήστος Σπίρτζης του ΣΥΡΙΖΑ που ξεπούλησε το 2017 τον ΟΣΕ στη Ferrovie Dello Stato Italiane S.p.A. αντί του αστείου ποσού των 45 εκατομμυρίων ευρώ, την ίδια στιγμή που το ελληνικό κράτος αναλάμβανε την ευθύνη να την επιδοτεί με 50 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο για να εκτελεί συγκεκριμένα δρομολόγια. Αυτός ο αλήτης τότε είχε δικαιολογήσει την πώληση λέγοντας ότι «πουλήσαμε την ΤΡΑΙΝΟΣΕ για να μην φάει ο ελληνικός λαός στο κεφάλι ενάμιση μνημόνιο».
Η τραγωδία στα Τέμπη δεν είναι ένα ατύχημα που κανείς δεν περίμενε. Λίγες ώρες πριν την μετωπική σύγκρουση της εμπορικής με την επιβατική αμαξοστοιχία, ένα καλώδιο ηλεκτροκίνησης κόπηκε και έπεσε πάνω σε αμαξοστοιχία στην οποία επέβαιναν 450 επιβάτες. Τέτοια ατυχήματα και βλάβες είναι καθημερινό φαινόμενο τα τελευταία χρόνια. Όλα αυτά ενώ συχνά-πυκνά η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ πανηγυρίζουν για δήθεν αναβαθμίσεις του σιδηροδρομικού δικτύου και για δήθεν σύγχρονα τραίνα με τα οποία εξοπλίζεται ο ΟΣΕ. Ωστόσο, ρεπορτάζ του Investigate Europe με τίτλο “«Το μόνο που μπορώ να πω είναι καλή τύχη»: Πώς επιστρέφουν στην Ελλάδα τα τραίνα που καταργήθηκαν από την Ελβετία”, αποκάλυπτε στις 18 Φεβρουαρίου 2022 ότι τα μεταχειρισμένα τρένα ETR 470 που διαφημίζονταν ως αναβάθμιση των ελληνικών σιδηροδρόμων στην πραγματικότητα είναι άκρως προβληματικά κι επικίνδυνα αποκτώντας πριν από 20 χρόνια το παρατσούκλι «τραίνο βλάβης» στην Ελβετία από την οποία αποσύρθηκαν κακήν κακώς. Όπως είναι λογικό, συμπεραίνουμε πως τα προαναφερθέντα ρεπορτάζ είχαν περισσότερη σχέση με πληρωμένα διαφημιστικά σποτ παρά με δημοσιογραφία.
Εργαζόμενοι στους σιδηροδρόμους έχουν καταγγείλει επανειλημμένα μέσω των συνδικαλιστικών τους οργάνων τις ελλείψεις στην ασφάλεια. Τελευταία ανακοίνωση αυτή στις 7 Φλεβάρη 2023 όπου η ΔΕΣΚ Σιδηροδρομικών αναφέρει: “Δεν θα περιμένουμε το δυστύχημα που έρχεται, για να τους δούμε να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα κάνοντας διαπιστώσεις”. Την ίδια στιγμή ο Χατζηδάκης πανηγύριζε που η ΤΡΑΙΝΟΣΕ έγινε κερδοφόρα κι ο υπουργός μεταφορών Κ. Καραμανλής έλεγε στις 20 Φλεβάρη πως “δεν παίζουμε με την ασφάλεια των επιβατών στα τραίνα”. Το είδαμε.
Τα κροκοδείλια δάκρυα πολιτικών και στελεχών της εταιρείας, οι παρόλες περί «εθνικής τραγωδίας» και η απόδοση ευθυνών σε «ανθρώπινα λάθη» δεν πρέπει να μας παραπλανήσουν. Οι εργαζόμενοι είχαν αναφερθεί επανειλημμένα στα κενά ασφαλείας και στις ανάγκες συντήρησης και αναβάθμισης του δικτύου, είχαν προειδοποιήσει σε όλους τους τόνους πως το δυστύχημα έρχεται. Είναι αυτοί που καθημερινά παλεύουν να βγάλουν τη δουλειά και να εξασφαλίσουν την ακεραιότητα πληρώματος κι επιβατών με πενιχρά μέσα. Το ελάχιστο που πρέπει να γίνει σήμερα είναι η ακύρωση της πώλησης του ΟΣΕ κι η ουσιαστική αναβάθμιση του σιδηροδρομικού δικτύου με βάση την ασφάλεια και την αντίληψη των μεταφορών ως δημόσιου αγαθού που δεν μπορεί να λειτουργεί με βάση το κέρδος. Αλλά δε φτάνει μόνο αυτό. Πρέπει να δράσουμε συλλογικά κι οργανωμένα για να δώσουμε ένα τέλος στον παραλογισμό που ονομάζεται κράτος και καπιταλισμός, στον αντικοινωνισμό και την απανθρωπιά της εξουσίας.
Η άμεση και οργισμένη κοινωνική αντίδραση που υπήρξε από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστό το συμβάν, φανερώνει ότι η κοινωνική βάση το αντιλήφθηκε απ’ ευθείας , όχι ως ένα απλό “ατύχημα”, αλλά ως την ουσία του κράτους και του κεφαλαίου, ως την ουσία της αντίληψης που θέλει την κοινωνία να οργανώνεται γύρω από τον αξιακό άξονα “τα κέρδη πάνω από τις ζωές”. Έτσι, αυτή η τραγωδία έγινε το σημείο όπου συμπυκνώθηκε η καθημερινή εμπειρία της όλο και πιο εκτεταμένης και εντεινόμενης υποτίμησης των όρων ζωής μας (μειώσεις μισθών και συντάξεων, ανεργία, ακρίβεια, ιδιωτικοποιήσεις, πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, καταστολή) και τελικά, της ίδια της αξίας της ανθρώπινης ζωής. Αυτό είναι το νήμα που συνδέει ευθέως τους νεκρούς μετανάστες στα σύνορα και τους νεκρούς της πανδημία λόγω των διαλυμένων νοσοκομείων, τους νεκρούς από τα καθημερινά εργατικά ατυχήματα στους χώρους εργασίας και τους νεκρούς στις σιδηροδρομικές ράγες των Τεμπών. Οι μαζικές, δυναμικές και συγκρουσιακές συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις μετά την μαζική κρατική δολοφονία στα Τέμπη, αποδεικνύουν πως η κοινωνική βάση δεν θα κάτσει άλλο αμέτοχη να συνηθίζει το θάνατο όλο και πιο πολύ κάθε μέρα, ότι με τις πράξει τις θα βάλει ένα φρένο στη βαρβαρότητα της εξουσίας.
Γνωρίζουμε ότι ο αγώνας που πρέπει να δώσουμε είναι πολυμέτωπος και δεν πρόκειται να είναι εύκολος. Απέναντι στη φτώχεια και την ανέχεια, την ακρίβεια, την εξαθλίωση, τον εργασιακό μεσαίωνα και την ανεργία πρέπει να οργανώσουμε την ταξική αλληλεγγύη, να ανασυντάξουμε τα συλλογικά μορφώματα της εργατικής τάξης, να προτάξουμε τα συμφέροντα και τις ανάγκες της τάξης μας και να θέσουμε τις συλλογικές μας διεκδικήσεις. Να δυναμώσουμε τη διεθνιστική, ταξική αλληλεγγύη μεταξύ των όπου γης καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων, για να αντιπαλέψουμε το δηλητήριο του φασισμού και του ρατσισμού, αλλά και για να ορθώσουμε αναχώματα απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τον πόλεμο που συνεπάγονται εκατόμβες νεκρών της τάξης μας. Εργαζόμενοι/ες, άνεργοι/ες, συνταξιούχοι/ες, αποκλεισμένοι/ες, ντόπιο και μετανάστες/ιες μαζί, πρέπει να σηκώσουμε μαζί το κεφάλι, να οργανωθούμε, να παλέψουμε μαζί, και να επιτεθούμε στο κράτος, το κεφάλαιο και του λακέδες τους. Από τη σημερινή κραυγή οργής για τους νεκρούς μας στα Τέμπη, από τις σημερινές μας διεκδικήσεις που έχουν ζωτική σημασία για την επιβίωση και τη μερική βελτίωση των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης μας, μέχρι την επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού και τη ριζική αναδιοργάνωση της κοινωνικής ζωής. Γιατί η πάλη μας για να μετράει η ζωή μας σήμερα, δεν είναι αποσυνδεδεμένη από την πάλη για να γίνει η ζωή μας άξια να βιωθεί συνολικά. Γιατί μία ζωή που θα διέπεται από ελευθερία, ισότητα, κοινοκτημοσύνη, αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια, που θα οργανώνεται αμεσοδημοκρατικά είναι εφικτή, αλλά είναι εφικτή μόνο αν παλέψουμε για αυτή.
ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ
ΔΕΝ ΗΤΑΝΕ ΑΤΥΧΗΜΑ, ΗΤΑΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ – ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ Η ΙΔΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ & ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ – ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ
ΤΕΤΑΡΤΗ 15/03 | 18.30 | ΕΚΘ
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
ΑΘΗΝΑ
Συγκέντρωση για το έγκλημα στα Τέμπη, Τετάρτη 15 Μαρτίου, ΗΣΑΠ Πετραλώνων, 6:30μμ
Στα Τέμπη δεν ήταν η κατάρα, ούτε η κακιά στιγμή, κράτος και κεφάλαιο δολοφονούν μαζί.
Η σύγκρουση της επιβατικής αμαξοστοιχίας με την εμπορική το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου στα Τέμπη δεν οφείλεται ούτε στην κακιά στιγμή, ούτε σε κάποια κατάρα, ούτε μόνο σε ανθρώπινο λάθος. Η σύγκρουση των δύο τραίνων είναι συνέπεια της υποστελέχωσης και της υποχρηματοδότησης του ΟΣΕ για την αύξηση των κερδών, δηλαδή είναι το αποτέλεσμα των κρατικών επιλογών και της αμείωτης δίψας για κέρδη του κεφαλαίου. Ο αιματηρός απολογισμός είναι δεκάδες νεκροί/ες (δεν γνωρίζουμε ακόμα τον ακριβή αριθμό) και τραυματίες. Ακόμα και 12 μέρες μετά, δεν υπάρχει επίσημη ενημέρωση για τον ακριβή αριθμό επιβατών, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο, κράτος και ΜΜΕ να αποσιωπήσουν αυτό που όλοι/ες φοβόμαστε, ότι οι νεκροί/ες μας είναι πολύ περισσότεροι/ες. Νεκρές/οι των οποίων τα ονόματα ποτέ δε θα μάθουμε, ανθρώπων που δε θα αναζητηθούν, μεταναστ(ρι)ών, ανθρώπων που δεν είχαν (προλάβει να αγοράσουν) εισιτήριο.
Η ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ και η πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στον όμιλο Ferrovie dello Stato Italiane Group στον οποίο ανήκει η Hellenic Train σε συνδυασμό με τη διαρκή υποβάθμιση του ΟΣΕ, την προηγούμενη δεκαετία από τις κυβερνήσεις, προκειμένου να καταστεί μια ακόμα κρατική επιχείρηση προβληματική και να πουληθεί στο ιδιωτικό κεφάλαιο αποτελούν τις αιτίες που μας οδήγησαν στη σύγκρουση των τραίνων στα Τέμπη και στην εκατόμβη νεκρών. Ενός εγκλήματος που οι βασικοί συνένοχοι είναι το κράτος με τις χρόνιες πολιτικές ιδιωτικοποίησης και ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου και η Hellenic Train, η οποία όπως κάθε ιδιωτική εταιρεία, επιδιώκει την με κάθε μέσο μεγιστοποίηση των κερδών της.
Οι ιδιωτικοποιήσεις του δημόσιου τομέα (μεταφορές, ενέργεια, υγεία, νερό) αποτελούν κρατική και ευρωπαϊκή πολιτική τις τελευταίες δεκαετίες. Το κράτος ξεπουλάει τα δημόσια αγαθά στο ιδιωτικό κεφάλαιο με προνομιακές συμβάσεις και αθρόες επιδοτήσεις προκειμένου αυτό να αυξήσει τα κέρδη του. Η ιδιωτικοποίηση έρχεται να «σώσει» τις εσκεμμένα υποβαθμισμένες, υποστελεχωμένες και υποχρηματοδοτημένες δημόσιες επιχειρήσεις και να τις καταστήσει «υγιείς» δηλαδή κερδοφόρες με κάθε τρόπο ακόμα και θυσιάζοντας ανθρώπους. Τραγικό παράδειγμα αποτελεί και ο τομέας της υγείας, όπου η διαρκής υποβάθμιση, η υποστελέχωση, η υποχρηματοδότηση και η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των δημόσιων δομών υγείας και των υγειονομικών παροχών αποτελεί βασική κρατική πολιτική ακόμα και μέσα στην πανδημία. Την ίδια ώρα που βιώνουμε το εγκληματικό αποτέλεσμα της ιδιωτικοποίησης των μεταφορών, την ίδια ώρα προωθούνται νομοσχέδια για την ιδιωτικοποίηση των ογκολογικών τμημάτων των νοσοκομείων Παίδων «Αγία Σοφία» και «Αγλαΐα Κυριακού» όπως και του νερού.
Έτσι, λοιπόν, από τη μία η ασίγαστη δίψα του κεφαλαίου για κέρδη και από την άλλη η χρόνια πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων έχουν ως συνέπεια τον θάνατο και την καταστροφή. Τον θάνατο ανθρώπων από «έλλειψη» νοσοκομείων, τον θάνατο από «εργατικά ατυχήματα», τον θάνατο από «τυχαίες εκπυρσοκροτήσεις», τον θάνατο από «ναυάγια στα σύνορα», τον θάνατο. Και την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος από «φυσικές καταστροφές» που προκαλεί ο ανθρώπινος παράγοντας στο βωμό του κέρδους με τις πράσινες επενδύσεις όπως αυτές των ανεμογεννητριών, των μεταλλείων, των εξορύξεων του πετρελαίου και του φυσικού αερίου.
Ενώ βιώνουμε μια διαρκή υποτίμηση και απαξίωση της ζωής μας, οι οικονομικές στρατηγικές και οι πολιτικές αποφάσεις στόχο έχουν τη διατήρηση των προνομίων και την αύξηση των κερδών για τους από τα πάνω και την ένταση της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης και της εξαθλίωσης και τον θάνατο για τις/τους από τα κάτω. Έναν θάνατο που θα συνεχίσουμε να βιώνουμε, ενώ το κράτος προσπαθεί ξεδιάντροπα να εξαγοράσει τη μνήμη των νεκρών και να μετατοπίσει τις ευθύνες του στο ανθρώπινο λάθος, στους/στις εργαζόμενους/ες, στους/στις συνδικαλιστ(ρι)ές, στους Ρομά που “κλέβουν καλώδια”. Μαζί του φυσικά και τα ΜΜΕ που προσπαθούν να ξεπλύνουν το έγκλημα. Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα η απάθεια, η αδιαφορία, η μεμψιμοιρία και η ανάθεση απλά εντείνουν το πρόβλημα και στηρίζουν τους σχεδιασμούς του κράτους και του κεφαλαίου.
Για να μην παραδοθούμε στη βαρβαρότητα και τον θάνατο, η μόνη μας επιλογή είναι η συλλογικοποίηση, η αυτοοργάνωση, η από τα κάτω κοινή και συλλογική μας δράση. Με οδηγό την κοινωνική αυτοοργάνωση και γνώμονα την ταξική αλληλεγγύη μπορούμε να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας, να αντισταθούμε στις δολοφονικές πολιτικές του κράτους και να συντρίψουμε την καπιταλιστική αναδιάρθρωση που θα συνεχίσει να επελαύνει όσο δεν συνειδητοποιούμε τη δύναμη μας.
Στα Τέμπη, στα σύνορα και στα νοσοκομεία κράτος και κεφάλαιο κάνουν δολοφονία.
Ενάντια στη φτώχεια, την καταπίεση, την εκμετάλλευση, την υποταγή και τον θάνατο οργάνωση στη βάση και πάλη ταξική.
Ο μεγαλύτερος τρόμος τους οι συλλογικοί αγώνες μας… στον δρόμο γεννιούνται οι συνειδήσεις.
Διαδηλώσεις, απεργίες, συγκρούσεις, καταλήψεις…
Όλες και όλοι στις κινητοποιήσεις για το έγκλημα στα Τέμπη.
ΣΥΓΚΈΝΤΡΩΣΗ ΤΕΤΆΡΤΗ 15 ΜΑΡΤΊΟΥ / ΗΣΑΠ ΠΕΤΡΑΛΏΝΩΝ / 6:30ΜΜ
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου
κάθε Κυριακή 6μμ συνέλευση στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ, Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, Άνω Πετράλωνα – askpthk.espivblogs.net
