ΓΑΛΛΙΑ Η κυβέρνηση φοβάται την είσοδο στις κινητοποιήσεις των νέων και προχωρεί σε συλλήψεις και επιθέσεις με χημικά

Με προληπτική καταστολή εναντίον της νεολαίας, των φοιτητών ακόμη και των μαθητών απαντά η γαλλική κυβέρνηση, που φοβάται μια δυναμική συμμετοχή των νέων. στις κινητοποιήσεις Την ίδια ώρα που επιδεικνύει σιδηρά πυγμή για την εφαρμογή της συνταξιοδοτικής της μεταρρύθμισης  κόντρα στην κοινωνική αγανάκτηση και αντίδραση που κλιμακώνεται στη Γαλλία.

Στις 19 Ιανουαρίου, μετά τη μεγάλη διαδήλωση της ημέρας, οργανώθηκε Γενική Συνέλευση στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Οι αστυνομικές δυνάμεις (CRS)  έφτασαν γρήγορα, με την άδεια του προέδρου του πανεπιστημίου. Συνέλευση φοιτητών εμποδίστηκε από ένοπλους άνδρες, σε ένα αμφιθέατρο.

Υπενθυμίζεται ότι η είσοδος των αστυνομικών δυνάμεων στα πανεπιστήμια έχει απαγορευτεί από τον Μεσαίωνα, κατόπιν αιτήματος ενός Πάπα τον 13ο αιώνα! Αυτό ονομάζεται “πανεπιστημιακό άσυλο”: όχι αστυνομία ή άτομα με όπλα στα πανεπιστήμια.

Από το 2018, το μέτρο αυτό έχει πάει περίπατο. Ο Μακρόν διέλυσε αυτή την παράδοση και σε πολλά κατειλημμένα πανεπιστήμια από την άνοιξη του 2018 εισέβαλαν στις δυνάμεις της τάξης, οι οποίες προέβησαν σε αποπομπές και βιαιοπραγίες.

Τη Δευτέρα 24 Ιανουαρίου νωρίς το βράδυ φοιτητές ξεκίνησαν κατάληψη στο campus Condorcet στην Aubervilliers (βόρεια του Παρισιού) εκκενώθηκε από τα CRS, ενώ έγιναν γυρώ στις 20 συλλήψεις.

Την Πέμπτη 19 επίσης, αρκετά Λύκεια συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις. Στο Λύκειο Hélène Boucher, οι μαθητές ξεκίνησαν μπλόκα. Η αστυνομία τους διέλυσε με χρήση χημικών. Τέτοιες επεμβάσεις της αστυνομίας συμβαίνουν πια συχνά, ενώ σε λύκεια της Νάντης και του Saint-Nazaire μαθητές τραυματίστηκαν.

Τα συστημικά ΜΜΕ επιτίθενται στους νέους που συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις κατά της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης. “Τα παιδιά δεν έχουν καν αρχίσει να εργάζονται και ήδη σκέφτονται την ηλικία στην οποία θα εγκαταλείψουν τον κόσμο της εργασίας”, υποστηρίζει, για παράδειγμα, ο Kévin Bossuet, ένας ακροδεξιός δάσκαλος που προσλήφθηκε ως “αρθρογράφος” στο κανάλι του Bolloré, Cnews.

Προσποιείται ότι δεν γνωρίζει ότι το 38% των μαθητών του λυκείου φοιτούν σε επαγγελματικές σχολές, και ως εκ τούτου επηρεάζονται ήδη από την παράταση του ωραρίου εργασίας. Προσποιείται επίσης ότι δεν γνωρίζει ότι πολλοί νέοι βλέπουν τους γονείς τους να εργάζονται σκληρά και αισθάνονται αλληλεγγύη. Και με την μεταγενέστερη ημερομηνία συνταξιοδότησης, η ανεργία των νέων θα αυξηθεί τα επόμενα χρόνια ως άμεση συνέπεια της μεταρρύθμισης. Γενικότερα, οι νέοι έχουν κάθε λόγο να εξεγείρονται ενάντια στον κόσμο που τους κληροδότησαν οι ισχυροί, είτε πρόκειται για τις συντάξεις, είτε για την εργασιακή ανασφάλεια, είτε για την οικολογία… Πρέπει λοιπόν να απαξιώσουμε την οργή τους.

Η είσοδος της νεολαίας στον αγώνα θα αποτελέσει ένα σημαντικό στοίχημα τις επόμενες ημέρες για να τονιστεί ο συσχετισμός δυνάμεων έναντι του Μακρόν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το καθεστώς καταστέλλει προληπτικά την παραμικρή σπίθα στα κολέγια και τα λύκεια.

Η κινητοποίηση κατά της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης συνεχίζεται
H ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙ – πλατεία Νation 19.01.23

Το Σάββατο 21.1. Έγινε διαδήλωση των φοιτητικών οργανώσεων και του Μελανσόν (15.000
στο Παρίσι).

Δευτέρα, 23.1. Το κείμενο του νόμου περνά από το υπουργικό συμβούλιο μιας κυβέρνησης που αγνοεί τους κοινωνικούς αγώνες. Ενώ χιλιάδες αρτοποιοί διαδήλωσαν στο Παρίσι ενάντια στις ακριβή ενέργεια. Το συνδικάτο CGT –Ενέργεια στη Μασσαλία αποφάσισε ως πράξη αλληλεγγύης να περάσει (παράνομα) τα αρτοποιεία της περιοχής σε χαμηλό τιμολόγιο (μείον 50 ή 60%).

Τετάρτη 25.01. Οι σιδηροδρομικοί καλούν να γίνει απεργία διαρκείας.

Πέμπτη 26.01. Διυλιστήρια, λιμάνια, ενέργεια καλούν σε 48ωρη προειδοποιητική απεργία.

Τρίτη 31.01. Γενική απεργία και διαδηλώσεις.

Η « ήσυχη » διαδήλωση της Πέμπτης είχε ως θετικό στοιχείο πως μετρηθήκαμε. Κατά πάσα πιθανότητα ο μεγάλος αριθμός, που θύμιζε τις διαδηλώσεις του 1995 και του 2003, φυσικά δεν αρκεί για να κάνουν της κυβέρνηση να υποχωρήσει. Ούτε η ενότητα των συνδικάτων είναι
σταθερή. Όμως υπάρχει η δυνατότητα η ενότητα της βάσης να αποδιοργανώσει την στυγνή
νεοφιλελεύθερη καθημερινότητά τους, μεγάλες απεργίες να σταματήσουν όλο και
περισσότερους τομείς της παραγωγής και διακίνησης των εμπορευμάτων τους.

   26 χρονών, γαλλο-ισπανός, δέχεται χτύπημα από CRS ενώ βρίσκεται στο έδαφος (από
χτύπημα άλλου αστυνομικού).

***

Jules Grandjouan, 1910.

Αυτό το σκίτσο για τις συντάξεις δημοσιεύτηκε το 1910. Κι όμως, είναι επίκαιρο παρά ποτέ και θα μπορούσε είχε δημιουργηθεί το 2023. Το οφείλουμε σε έναν καλλιτέχνη από τη Νάντη: τον Jules Grandjouan.

Στην κορυφή είναι η «γιορτή». Αυτό που προορίζεται για τους «αστούς λειτουργούς». Βρίσκουμε εκεί, γύρω από ένα γεμάτο τραπέζι, προνομιούχους ανθρώπους που γεμίζουν τις κοιλιές τους: «αξιωματικοί ξηράς και θάλασσας», «νομάρχες», «αστυνομικοί και μπάτσοι» με τα σκυλιά τους. Τίποτα δεν άλλαξε. Ο Μακρόν θέλει να περικόψει τις συντάξεις των φτωχών, αλλά διατηρεί όλα τα πλεονεκτήματα για τον στρατό, τους μπάτσους, τους ανώτερους δημοσίους υπαλλήλους…

Κάτω, ο κόσμος της εργασίας. Οι προλετάριοι ανεβαίνουν με εξαιρετική δυσκολία τη σκάλα του χρόνου που αφιερώνουν στη δουλειά. 61, 62, 63… Στα 64, είναι όλοι ήδη νεκροί ή εξαντλημένοι. Οι αστοί τους δίνουν ένα κόκαλο: το περίσσευμα της γιορτής τους. Και λένε σε έναν φτωχό γέροντα «Άργησες πολύ, δεν πήρες τον σωστό δρόμο». Το μπαλκόνι είναι διακοσμημένο με τα σύμβολα της Γαλλικής Δημοκρατίας.

Ο  Jules Grandjouan, πολυγραφότατος καλλιτέχνης, από τη Nante έκανε εργατικό ρεπορτάζ  για τον Τύπο των αρχών του 20ού αιώνα. Παρουσιάζει επαγγέλματα για τα οποία δεν γίνεται λόγος: τέκτονας, κρεοπώλης, ανθρακωρύχος… Τα αντλεί από τη ζωή: κοινωνικά σκίτσα, σε μια εποχή που η φωτογραφία χρησιμοποιείται ακόμα ελάχιστα. Ο Grandjouan είναι αναρχικός, εργάζεται για τον ελευθεριακό Τύπο, το «Le Libertaire», το «La Guerre Sociale» ή το «L’assiette au beurre»… Πολλαπλασιάζει άγριες καρικατούρες κατά του στρατού, της θρησκείας, της αστυνομίας ή του καπιταλισμού. Είναι επίσης από τους πρώτους που κατήγγειλε την αποικιοκρατία και τα εγκλήματά της.

Μετά τη Ρωσική Επανάσταση, ο Grandjouan διαθέτει τη γραφίδα του στην υπηρεσία του κομμουνιστικού σκοπού. Στρέφεται προς το εκκολαπτόμενο Κομμουνιστικό Κόμμα, το οποίο κινείται σε μια πολύ πιο ριζοσπαστική γραμμή από ότι σήμερα το CGT – αντικαπιταλιστικό και επαναστατικό εκείνη την εποχή. Ο Jules Grandjouan είναι επίσης λάτρης της Νάντης, μιας πόλης που ζωγράφισε πολύ και της οποίας τις καταστροφικές αστικές αλλαγές αποδοκίμασε.

Το σχέδιο του αυτό μας θυμίζει ότι ένας από τους μεγάλους αγώνες του κοινωνικού κινήματος είναι η πτώση της μισθωτής εργασίας. Λιγότερες ώρες εργασίας την ημέρα, περισσότερες συντάξεις, καλύτερες αμοιβές. Ελευθερώστε χρόνο για αναψυχή, δημιουργικότητα, αγάπη, ξεκούραση, άθληση. Το αντίθετο του νεοφιλελεύθερου εγχειρήματος, που θεωρεί την εργασία ως ιερή «αξία» και εκτιμά τον απορυθμισμένο εργαζόμενο, που εκμεταλλεύεται τον εαυτό του χωρίς όρια.

ΠΑΡΙΣΙ Ηρώ Σιαφλιάκη

Μοιραστείτε το άρθρο