Επί μέρες τώρα σε ολόκληρη τη χώρα κυριαρχεί η αίσθηση της ανυπόφορης αηδίας, από τους τηλεμαραθώνειους όλων των ΜΜΕ σχετικά με το θάνατο του έκπτωτου μονάρχη και το χλιδάτο σόου της κηδείας του. Με σαδιστική επιμονή και επί πολλές ώρες τα κανάλια μας βομβαρδίζουν με τις εικόνες από τα εστεμμένα παράσιτα που κουβαλήθηκαν στην κηδεία, από το σόι της μισητής οικογένειας των κρετίνων Γλύξμπουργκ, από τους βουλευτές και τους πολιτευτές της δεξιάς, που ποτέ άλλωστε δεν έκρυψαν την αγάπη τους για κάθε τι ακροδεξιό και αντιλαϊκό και τις συγγενικές σχέσεις της δεξιάς με το θεσμό της βασιλείας. Κάνοντας επίδειξη της πανάκριβης κακογουστιάς τους σε έναν κόσμο που μετράει τα λεφτά του για να βγάλει το μήνα, όλο αυτό το σκυλολόι πλαισιώθηκε από μερικές δεκάδες ακροδεξιών καθαρμάτων – νοσταλγών του θεσμού της βασιλείας και των συνεπειών αυτού του θεσμού στην ιστορία της χώρας: δικτατορίες, εμφύλιοι πόλεμοι, εκτελέσεις, βασανιστήρια, φυλακίσεις και εξορίες των υποστηρικτών των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, πείνα και εξαθλίωση των πλατιών λαϊκών μαζών…
Μαζί τους και δεκάδες ιεράρχες που έψαλαν τα τροπάριά τους υπέρ του πτώματος βασιλείας, προσδοκώντας πιθανόν την ανάστασή του…
Αυτή η απέραντη αηδία ήρθε να μας θυμίσει ότι ο θεσμός της βασιλείας και τα έργα της αποτελούν για τη δεξιά και τον αστικό κόσμο τη δικιά του, την ιδιαίτερη
πολιτική παράδοση, από την οποία συγκινείται και διαμορφώνει τις “ηθικές” τους αξίες. Σε αναλογία με τη συγκίνηση που αισθάνονται οι πλατιές λαϊκές μάζες για την
αντιφασιστική αντίσταση του 1941-1944, το κίνημα των Ιουλιανών του 1965 ενάντια στον βασιλιά και τον αντιδικτατορικό αγώνα ενάντια στη χούντα την οποία όρκισε ο ίδιος πάλι βασιλιάς, αυτός τον οποίο ο λαός έδιωξε με τις κλωτσιές από τη χώρα αλλά το πτώμα του περιφέρεται επί μέρες στα κανάλια.
Για όλα αυτά θα συζητήσουμε την Παρασκευή 20 Γενάρη στην Εργατική Λέσχη Καλλιθέας, στις 7.00 μμ., μαζί με τον ιστορικό και δημοσιογράφο Τάσο Κωστόπουλο.
