Συγκέντρωση – πορεία για τη γυναικοκτονία της Χρύσας Μ., Παρασκευή 16/12 στις 19:00 στο πέτρινο ρολόι στο Πασαλιμάνι

Εξ αναβολής συγκέντρωση και πορεία

Στις 3-12-2022 στην οδό Βάμβα 18, στον Πειραιά μετρήσαμε ακόμα μια δολοφονημένη αδερφή μας. Για μια ακόμη φορά , ο γυναικοκτόνος είχε τα κλειδιά του σπιτιού της, ήταν ο σύντροφός της που άσκησε την απόλυτη ματσο εξουσία του πάνω στο σώμα και τη ζωή της συντρόφου του, που η πατριαρχική κοινωνία έχει διδάξει πολύ καλά να θεωρεί ιδιοκτησία του. Ο γυναικοκτόνος της, σωστά δασκαλεμένος από τον πρόεδρο του σωματείου των μπάτσων Μπαλάσκα, παίρνει τηλέφωνο και παραδίδεται.

Αμέσως στο δημόσιο λόγο ενεργοποιήθηκαν όλα τα αντανακλαστικά μεθοδευμένου ξεπλύματος της γυναικοκτονίας της Χρύσας Μ., παρουσιάζοντάς το ως ένα «έγκλημα πάθους», ως μια «κακιά στιγμή» που έγινε «υπό την επήρεια ναρκωτικών» και «συναισθηματικής φόρτισης» , και μετατοπίζοντας το ενδιαφέρον στην αλβανική υπηκοότητα του γυναικοκτόνου γιατί άλλωστε αυτό είναι το ιδανικό προφίλ που επιδιώκεται να κατασκευαστεί, με τα ΜΜΕ και τις αρχές να τρίβουν τα χέρια τους κάθε φορά που ο βιαστής ή ο γυναικοκτόνος είναι κάποιος ξένος. Όλη αυτή η ρητορική με μεθοδικό τρόπο υποβαθμίζει και εν τέλει λειτουργεί πυροσβεστικά για το γεγονός παρουσιάζοντας το για χιλιοστή φορά ως ένα «μεμονωμένο περιστατικό» και το δράστη ως «τρελό», «ανώμαλο», «σαλταρισμένο», «ψυχικά ασταθή», συσκοτίζοντας το πατριαρχικό υπόβαθρο της δολοφονίας.

Δεν πέφτουμε από κανένα σύννεφο, αντιθέτως είμαστε γεμάτες οργή. Η γυναικοκτονία της Χρύσας αποτελεί μια ακόμα από τις πολλές γυναικοκτονίες που πραγματοποιούνται καθημερινά από άνδρες που διεκδικούν την κυριαρχία στα σώματα και στις ζωές μας. Η γυναικοκτονία είναι η ύστατη πράξη επιβολής του μάτσο άντρα αφέντη, το τελευταίο κομμάτι της πατριαρχικής βίας που τα θηλυκά σώματα δέχονται καθημερινά σε κάθε πτυχή της ζωής τους. Είναι η ακραία κατάληξη του διάχυτου σεξισμού και της κουλτούρας του βιασμού , κομμάτια ενός κοινωνικού συστήματος που ορίζεται από πατριαρχικές νοοτροπίες, συμπεριφορές, στερεότυπα και διαιωνίζεται από την ανοχή και την συνενοχή όσων γνωρίζουν, της οικογένειας και των συγγενών, του κράτους, των θεσμών, των ΜΜΕ και του θεάματος. Είναι μορφές επιβολής δύναμης και άσκησης εξουσίας ενσωματωμένες σε κάθε πτυχή της ζωής μας, στο σπίτι, στο σχολείο, στη δουλειά. Η πατριαρχία που δεν αποτελεί την εξαίρεση αλλά την κανονικότητα στην σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία, ως δομικό στοιχείο της, ορίζει ποια σώματα μπορούν να επιβάλλονται σε ποια, σε ποιους πρέπει να υπακούμε, ποιες είναι οι «καλές» και «κακές» γυναίκες, ποια είναι τα «σωστά αρσενικά» και ποιοι οι πούστηδες και οι αδερφές, ποιοι αξίζουν να υπάρχουν και ποιοι μπορούν και να εξοντωθούν, γιατί δεν συμμορφώθηκαν στις επιταγές και στις επιθυμίες του εκάστοτε κυρίαρχου άντρα και στους έμφυλους ρόλους της σωστής και υπάκουης συζύγου/συντρόφου, της καλής μάνας, της σεμνής γυναίκας, του σωστού «θηλυκού». Αντί να μιλάμε λοιπόν για «τέρατα» και για «αρρώστους», η ίδια η πραγματικότητα καταδεικνύει ότι η γυναικοκτονία είναι η κορυφή του παγόβουνου μιας καθόλα κανονικοποιημένης και καθημερινής έμφυλης βίας.

Ζούμε καθημερινά την ελληνική εκδοχή της πατριαρχίας, που στηριζόμενη στο δόγμα πατρίς-θρησκεία-οικογένεια έχει κανονικοποιήσει την έμφυλη καταπίεση και δίνει συμβουλές σε μελλοντικούς γυναικοκτόνους. Ζούμε στην εποχή που η υποχρεωτική συνεπιμέλεια παιδιών στα διαζύγια είναι ψηφισμένος νόμος του κράτους γιατί ο ο άντρας μπορεί να δέρνει τη γυναίκα του αλλά να «είναι καλός πατέρας», η εκκλησία και οι κάθε λογής οπαδοί της επιτίθενται στα σώματα μας θέλοντας να μας κάνουν μηχανές αναπαραγωγής επιτιθέμενοι στο κεκτημένο της άμβλωσης, οι μπάτσοι κακοποιούν και βιάζουν ανενόχλητα μέσα στα Α.Τ., και οι βιαστές, μαστροποί, γυναικοκτόνοι ξεπλένονται από τα καθεστωτικά μέσα και αντιμετωπίζονται «με το μαλακό» από τις δικαστικές αρχές. Την ίδια στιγμή που οι διάσημες παρουσιάστριες-πλυντήρια (Κοσιώνη, Ζαχαρέα,…..) κάνουν διαφημιστική καμπάνια για την εξάλειψη της έμφυλης βίας, οι γυναίκες της τάξης μας, οι μετανάστριες, τα μη ετεροκανονικά άτομα και όποιο δεν ευθυγραμμίζεται με τα έμφυλα δίπολα, βιώνουν καθημερινά την καταπίεση από τον άντρα , τον σύντροφο, τον πατέρα, το αφεντικό, τον φίλο. Την ίδια στιγμή, το αστικοδικαστικό σύμπλεγμα που φροντίζει να ρίχνει βιαστές και γυναικοκτόνους στα μαλακά ειδικά όταν πρόκειται για ευυπόληπτους πολίτες, αντιμετωπίζει ανελέητα τις γυναίκες που επιλέγουν να αμυνθούν απέναντι στην έμφυλη βία ασκώντας το δικαίωμα τους να υπερασπιστούν το σώμα τους, οι οποίες διαπομπεύονται, τιμωρούνται για την αντίσταση τους και καταδικάζονται με βαρύτατες ποινές (όπως έγινε με την 22χρονη Π. στην Κόρινθο που τραυμάτισε θανάσιμα, πάνω στην πάλη, τον άντρα που της επιτέθηκε μέσα στη νύχτα και της επιβλήθηκε ποινή 15 χρόνων).

Καταλαβαίνουμε ότι καμία εκσυγχρονιστική ρύθμιση οικογενειακού δικαίου δε μπορεί να μας προστατέψει, όπως και η αναβάθμιση του ποινικού οπλοστασίου του κράτους με την πρόφαση της αυστηρότερης τιμωρίας γυναικοκτόνων βιαστών. Είναι πολύ βολικό να εξαντλείται η καθημερινή συστημική πατριαρχική καταπίεση στην «παραδειγματική τιμωρία» του μεμονωμένου ενόχου και εν τέλει να καθαγιάζεται η ελληνική κοινωνία και η κοινή γνώμη, που ενώ κόπτεται για «παραδειγματικές τιμωρίες», ακόμα και «κρεμάλες», εκτρέφει εντός της συχνά όλους τους μηχανισμούς έμφυλης καταπίεσης. Ενώ κάθε φορά που συμβαίνει μια γυναικοκτονία παρακολουθούν «σοκαρισμένοι» το μακάβριο θέαμα στις οθόνες τους αλλά κατά τα άλλα σε αντίστοιχες περιπτώσεις «δεν είδαν δεν άκουσαν δεν γνώριζαν». Κάθε μέρα λοιπόν, που η ίδια η κοινωνία επιλέγει να κλείνει τα μάτια απέναντι στην έμφυλη βία, καμία δεν είναι ασφαλής.

Δεν περιμένουμε επομένως από κανένα θεσμό να υπερασπιστεί τις ζωές μας. Έχοντας πλήρη συνείδηση των αιώνων έμφυλης καταπίεσης που κουβαλάμε στις πλάτες μας, συλλογικοποιούμε τις ανάγκες, τις αρνήσεις μας και τις κραυγές μας, στεκόμαστε η μια δίπλα στην άλλη. Η πατριαρχία δεν θα τσακιστεί ούτε στα δικαστήρια ούτε στα εφετεία, θα τσακιστεί στο δρόμο και στις συνειδήσεις. Δεν έχουμε ψευδαισθήσεις περί σωφρονισμού των (παρα)βιαστών μας, ας κόψουμε το πρόβλημα από την ρίζα του. Είμαστε σε πόλεμο με την πατριαρχία και όλη την κανονικοποιημένη καθημερινή έμφυλη καταπίεση.

ΜΠΑΤΣΟΙ/ΤV/ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΞΕΠΛΕΝΕΤΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΒΙΑΣΤΗ

ΒΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑΣ

ΧΤΥΠΑΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΟΛΕΣ, ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΔΙΑΡΚΩΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ

Σημείο ★ Μηδέν

για την όξυνση του ταξικού πολέμου

Μοιραστείτε το άρθρο