Καλούμε σε αντιφασιστική μικροφωνική – συγκέντρωση την Παρασκευή 25/11 στις 12.00 στην πλατεία της Πολυτεχνειούπολης, Ζωγράφου.
Το κείμενο της παρέμβασης:
Για την εμφάνιση φασιστών στην Πολυτεχνειούπολη
Στο διάστημα των τελευταίων δύο εβδομάδων, έχει κάνει τρεις φορές την εμφάνισή της ομάδα φασιστών στους χώρους της Πολυτεχνειούπολης του Ζωγράφου. Ξεκινώντας περιμετρικά του campus, κατεβάζοντας πανό, άρχισαν κλιμακωτά να μπαίνουν στο χώρο των σχολών, μέχρι και να γράφουν φασιστικά συνθήματα και σύμβολα πάνω σε καταλήψεις. Φυσικά, και τις τρεις φορές, ήρθαν βράδυ και σε μέρες που η Πολυτεχνειούπολη ήταν άδεια από κόσμο (Σαββατοκύριακα και στο τριήμερο του Πολυτεχνείου).
Βέβαια η χρονική περίοδος που επέλεξαν να εμφανιστούν δεν μας ξαφνιάζει, αν αναλογιστούμε την σύγχρονη συγκυρία. Πιο συγκεκριμένα, η μετακύλιση της πληθωριστικής και της
ενεργειακής κρίσης του κεφαλαίου στις χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις, όπως αυτή αποτυπώνεται μέσω της ακρίβειας, έχει οδηγήσει στην όξυνση των ταξικών ανισοτήτων. Μια τέτοια συνθήκη διαχρονικά αποτελεί εργαλείο στα χέρια του φασισμού, ο οποίος εκμεταλλευόμενος την ευρύτερη κοινωνική δυσανασχέτηση προβάλλει «πλαστές» διεξόδους, για να συσπειρώσει αγανακτισμένο κόσμο. Επιπλέον, τα καθεστωτικά ΜΜΕ σε μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού από τις ταξικές και κοινωνικές καταπιέσεις, υπερπροβάλλουν έναν φαινομενικό εχθρό μέσω του εθνικού ανταγωνισμού Ελλάδας-Τουρκίας δημιουργώντας ένα φιλοπόλεμο κλίμα με την τόνωση του εθνικού φρονήματος του ακροατηρίου τους. Δε θα πρέπει να παραλείψουμε πως ανέκαθεν σε προεκλογικές περιόδους συνηθίζονται τέτοιες ενέργειες με σκοπό την άντληση πολιτικής υπεραξίας από αυτές και την προπαγάνδιση φασιστικών κομμάτων και ομαδοποιήσεων. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι η καταδίκη της Χρυσής Αυγής είναι κάτι περισσότερο από μια στρατηγική του κράτους για να ενσωματώσει και να αποδυναμώσει την αγανάκτηση της κοινωνικής γνώμης σε σχέση με την δράση της Χ.Α εκείνη την περίοδο. Κατ’ ουσίαν πρόκειται για μια προσπάθεια πολιτικής αποκοπής της δημοκρατίας από τον φασισμό στη συνείδηση της κοινωνίας, τη στιγμή που τόσα χρόνια τα αστικά κόμματα χρησιμοποιούσαν τα φασιστικά ως μια αποθήκη ψηφοφόρων. Το κράτος χρησιμοποίησε εργαλειακά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, επιστρατεύοντας τον μηχανισμό της αστικής δικαιοσύνης, ενώ στην πραγματικότητα δε θα μπορούσε να αποτελεί λύση η φυλάκιση όσων επιλέγει να παρουσιάσει ως υπαίτιους, και αυτό φαίνεται μιας και τα τάγματα εφόδου και οι επιθέσεις σε μετανάστριες δε σταμάτησαν να συμβαίνουν. Εξάλλου, η αστική δικαιοσύνη, ούτε στην περίπτωση του φασισμού, ούτε και γενικά, δεν εξυπηρετεί κάποιον σωφρονιστικό ρόλο, αλλά είναι εργαλείο στα χέρια του κράτους για να καταστέλλει ή να συγκαλύπτει ό,τι το συμφέρει. Επιβεβαιώνεται, έτσι, για ακόμα μια φορά πως δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από το κράτος και οποιαδήποτε άλλη εξουσιαστική δομή εφόσον το μέσο συντήρησής τους είναι η αναπαραγωγή και όχι η απονέκρωση του φασισμού και κάθε άλλης εκμεταλλευτικής-εξουσιαστικής σχέσης.
Οι φασίστες απευθυνόμενοι στο ευρύ κοινό – στου οποίου έχουν εντυπωθεί εθνικές και πατριωτικές αξίες- προτάσσουν την εθνική ενότητα ως λύση σε οποίο ταξικό πρόβλημα πατώντας στην έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου για απόκτηση συλλογικής ταυτότητας. Η κριτική των φασιστών γίνεται υπό το πρίσμα του τριπτύχου Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια, αναδεικνύοντας την κυρίαρχη πολιτική ως όχι αρκετά πατριωτική-θρησκολάγνα-οικογενειοκρατική. Από την άλλη πλευρά, εμείς δεν αναγνωρίζουμε την ενότητα στη βάση καμίας εθνικής ή θρησκευτικής «ταυτότητας», ούτε αποδεχόμαστε το ψευδό-δίπολο «καλού πατριωτισμού-κακού εθνικισμού»∙ αλλά προτάσσουμε την ενότητα στη βάση των κοινωνικών και ταξικών μας αναγκών. Πώς θα μπορούσε να μας εκφράζει, άλλωστε, η συσπείρωση γύρω από ιδέες που εξυμνούν το κράτος και τους μηχανισμούς του υπό τη μορφή μιας πατρίδας; Τη στιγμή που οι μηχανισμοί αυτοί καθημερινά δολοφονούν μεταναστά και προσφύγισσες, κάνουν εξώσεις, ξεπλένουν (παιδο)βιαστές και ενισχύουν με κάθε τρόπο την ταξική, φυλετική, πατριαρχική, cis-ετεροκανονική, σπισιστική διαστρωμάτωση της κοινωνίας. Εμείς θεωρούμε απαραίτητο οι αγώνες μας, οι διαπροσωπικές μας σχέσεις και οι χώροι μας να λειτουργούν ως safe-space για κάθε καταπιεζόμενο ανθρώπινο και μη ον, προωθώντας τη λογική αυτή σε κάθε χώρο που οργανωνόμαστε και δρούμε. Στο πλαίσιο αυτό, επιλέγουμε να οργανωνόμαστε και να στηρίζουμε καταλήψεις -μέσα κι έξω από τις σχολές- αναγνωρίζοντάς τες ως ενεργούς πυρήνες αμφισβήτησης και αντίστασης απέναντι στον κόσμο της κυριαρχίας. Αγωνιζόμαστε για την απελευθέρωση από κάθε μορφή εξουσίας ενώ οι σχέσεις που αναπτύσσουμε γίνονται με γνώμονα τη συντροφικότητα, την αλληλεγγύη και την αυτό-οργάνωση.
ΟΥΤΕ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
ΧΕΡΙ ΠΟΥ ΧΑΙΡΕΤΑ ΝΑΖΙΣΤΙΚΑ ΘΑ ΚΟΒΕΤΑΙ
ΜΙΣΟΣ ΤΑΞΙΚΟ, ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ, ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΟΔΟΤΡΙΕΣ
Αντιφασίστες/ -στριες/ -στά από την Πολυτεχνειούπολη
