Κοινωνική κραυγή κατά των κρατικών-κυβερνητικών πολιτικών της ακρίβειας, της φτώχειας, των ιδιωτικοποιήσεων, της καταστολής, της εργοδοτικής τρομοκρατίας, των πολέμων, αναμένεται να αποτελέσει η πανελλαδική απεργιακή κινητοποίηση της 9ης Νοεμβρίου.
Πλήθος ομοσπονδιών και σωματείων εργαζομένων, εργατικά σχήματα, πολιτικές οργανώσεις και κοινωνικές συλλογικότητες καλούν στη γενική απεργία της Τετάρτης. Απεργιακές κινητοποιήσεις έχουν καλεστεί να πραγματοποιηθούν σε πολλές πόλεις ανά τη χώρα.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΣΕ ΠΟΙΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ
ΑΘΗΝΑ
11:00 Πλατεία Κλαυθμώνος, δείτε αναλυτικά τα καλέσματα στο κινηματόρα: https://www.kinimatorama.net/event/142260, https://www.kinimatorama.net/event/142259
11:00 Χαυτεία:https://www.kinimatorama.net/event/143166
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
10:30 Καμάρα:https://www.kinimatorama.net/event/143544
10:30 Αγίας Σοφίας με Εγνατία:https://www.kinimatorama.net/event/143396
10:30 Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης
10:30 Άγαλμα Βενιζέλου
ΠΑΤΡΑ
10:00 Κατάληψη Παραρτήματος: https://www.kinimatorama.net/event/143398
ΤΡΙΚΑΛΑ
10:00 Πλατεία Ρήγα Φεραίου:https://www.kinimatorama.net/event/144087
ΧΑΝΙΑ
10:00 Πλατεία Αγοράς:https://www.kinimatorama.net/event/144089
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
10:00 Άγαλμα Βενιζέλου:https://www.kinimatorama.net/event/144090
ΙΩΑΝΝΙΝΑ
10:30 Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων:https://www.kinimatorama.net/event/143397
ΒΟΛΟΣ
10:30 Ταχυδρομείο Βόλου:https://www.kinimatorama.net/event/143832
ΚΑΒΑΛΑ
11:00 Πλατεία Καπνεργάτη: https://www.kinimatorama.net/event/144015
ΚΑΡΔΙΤΣΑ
11:30 Πλατεία Ελευθερίας:https://www.kinimatorama.net/event/144088
Άλλα καλέσματα
ΑΘΗΝΑ
9 του Νοέμβρη: Ο φόβος μάς χωρίζει, η ΑΠΕΡΓΙΑ μάς ΕΝΩΝΕΙ | ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ & ΑΝΕΡΓΩΝ στην ιδιωτική εκπαίδευση
Απεργούμε* (* δεν αναπληρώνουμε) – διαδηλώνουμε – δεν καταναλώνουμε!
11.00 π.μ., αρχές Σταδίου, Ομόνοια
Όποιος σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας κι αφήνει άλλους να αγωνιστούν για την υπόθεσή του πρέπει προετοιμασμένος να είναι: γιατί όποιος δεν έχει τον αγώνα μοιραστεί Θα μοιραστεί την ήττα… Μπέρτολτ Μπρεχτ
Η άγρια καπιταλιστική αναδιάρθρωση εντείνεται από το 2010 σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Η ακροδεξιά κυβέρνηση της «νέας δημοκρατίας» με πρόσχημα την πανδημία καταργεί εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα. Με τον πόλεμο στην Ουκρανία και τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς μαζί με τους μηχανισμούς προπαγάνδας των media σπέρνει τον τρόμο, για να συνεχίσει το κεφάλαιο την κερδοφορία του μέσα στην κρίση, επενδύοντας στην πολεμική βιομηχανία και τη μαύρη αγορά στην τροφή και την ενέργεια. Κυβέρνηση και αφεντικά επιβάλλουν τη φτώχεια (αυτό που κάποιοι λένε: ακρίβεια), τη λεηλασία των δικαιωμάτων και της ζωής μας ως αναγκαία… κανονικότητα. Με το δόγμα «νόμος και τάξη» για την ασυδοσία ντόπιων και ξένων αφεντικών σπέρνουν τον φόβο με δολοφονικές επιθέσεις του κατασταλτικού μηχανισμού εις βάρος όσων βγαίνουν στον δρόμο, απεργούν, αντιστέκονται. Πίσω από την ιδεολογία «πατρίς–θρησκεία–οικογένεια» –όπως πάντα στην παγκόσμια ιστορία– οι «νόμιμες» business as usual, (παιδο)βιαστές κομματάρχες και μέλη του κατασταλτικού μηχανισμού, αλλά και οι γιοι της ευπώλητης coca cola. Οι μετανάστ(ρι)ες φυλακίζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι φυλακές γίνονται κολαστήρια…
Στους χώρους εργασίας ο φόβος για την απόλυση, την ανεργία, αλλά και το μεροκάματο που δεν φτάνει ούτε για την επιβίωση φέρνουν τη σιγή νεκροταφείου… Τα αφεντικά και το κράτος με το «διαίρει και βασίλευε» μεθοδεύουν τεχνητούς διαχωρισμούς στην εργατική τάξη, προβάλλουν λούμπεν συμπεριφορές, προωθούν ρατσιστικές, εθνικιστικές, σεξιστικές ιδεολογίες…
Στον κλάδο της ιδιωτικής εκπαίδευσης: στον χώρο των ιδιωτικών σχολείων δεν υπάρχει καμία κινητοποίηση για εκατοντάδες απολύσεις, για τις φρονηματικές διώξεις ακόμη και μετά από 25 χρόνια εργασίας… Στα φροντιστήρια και στα κέντρα ξένων γλωσσών η παραβίαση των εργασιακών δικαιωμάτων γίνεται ο κανόνας, καθώς οι ατομικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου κλείνουν το στόμα των εργαζομένων, ενώ ο φόβος για τις μαύρες λίστες φέρνει την αποδοχή της εξατομίκευσης και τον εγκλωβισμό στην… επιστημοσύνη. Μόνο η θύμηση των αγώνων που μπορεί να φυτρώσουν ξανά αποτελεί ακόμη αντίπαλο δέος –11 χρόνια μετά την απαγόρευση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, καθώς δεν ήταν βερμπαλιστικές διακηρύξεις αλλά τις υπερασπιστήκαμε με τίμημα την ανεργία…
Σήμερα, στις 9 του Νοέμβρη η 24ωρη πανεργατική απεργία αποτελεί για όλες τις εργαζόμενες και τους εργαζομένους, για όλες τις άνεργες και τους ανέργους μια κρίσιμη ημερομηνία για να συναντηθούμε στους δρόμους του αγώνα. Αυτός που με βάση τον νόμο μπορεί να προκηρύξει πανελλαδική πανεργατική απεργία –ο κρατικός/εργοδοτικός συνδικαλισμός, η ΓΣΕΕ– την αντιμετωπίζει σαν αυτοαναφορική κοινότοπη… ντουφεκιά για τον προϋπολογισμό… Για τις εργαζόμενες και τις άνεργες όμως μπορεί να αποτελέσει μια νέα αφετηρία, για να συζητήσουν τα προβλήματα σε κάθε χώρο δουλειάς, για να γνωρίσουν τη δύναμη της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης και να απεργήσουν, για να ανατρέψουν την αντικοινωνική αντεργατική πολιτική της ακροδεξιάς κυβέρνησης που εγκληματοποιεί τους κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες. Η απεργία δεν είναι της ΓΣΕΕ. Είναι των εργαζομένων και θα πάρει υπόσταση με την καθολική συμμετοχή, τη μαζική διαδήλωση και τις απεργιακές παρεμβάσεις με πρόταγμα την ταξική αλληλεγγύη. Σε αυτό το σημείο καταγγέλλουμε ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του κλάδου –και μάλιστα μέσω… facebook– γίνονται καλέσματα για ανοιχτή απεργοσπασία στις 9 του Νοέμβρη από ηλεκτρονικούς μεσσίες σε έναν εικονικό χώρο μιας επικοινωνίας απολύτως ελεγχόμενης από τους ίδιους με εξουσιαστική επιβολή σιωπής σε όσους διαφωνούν, αλλά και μεταμοντέρνα χειροκροτήματα από… χιλιάδες εικονικούς άλλους. Ο ρόλος τους γίνεται αυτήν την κρίσιμη ώρα ξεκάθαρος. Οι ταξικοί αγώνες δεν είναι ούτε εικόνα ούτε likes στα facebook. Είναι πράξεις και στάση ζωής. Έχουν τίμημα και δίνονται στους χώρους εργασίας, στους δρόμους των κοινωνικών και ταξικών αγώνων.
Στις 9 του Νοέμβρη η 24ωρη πανεργατική απεργία είναι μια νέα αρχή. Για να εκφραστεί η οργή ενάντια στη φτώχεια και στην επιβίωση με επιδόματα ελεημοσύνης, με δελτίο (αυτό που λένε «καλάθι της νοικοκυράς») που επιβάλλουν κυβέρνηση και αφεντικά· ενάντια στους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση που μετατρέπουν τα σχολεία σε εξεταστικά κέντρα αμάθειας και τα επαλ σε άντρα λουμπενοποίησης και εκφασισμού· ενάντια στη διάλυση των νοσοκομείων, με αποτέλεσμα 34.000 νεκρούς από την πανδημία και χιλιάδες άλλους νεκρούς ή ανάπηρους από άλλα νοσήματα που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν στα κρατικά νοσοκομεία εξαιτίας της έλλειψης ΜΕΘ, γιατρών και νοσηλευτών/τριών, αλλά και της επιβολής αναγκαστικής «αναστολής εργασίας» σε χιλιάδες υγειονομικούς που καταδικάζονται στην εξαθλίωση, γιατί επιλέγουν να μην εμβολιαστούν· ενάντια στην άγρια καταστολή όσων αγωνίζονται για να μη λεηλατηθούν οι δημόσιοι χώροι, να μη μετατραπούν σε εργοτάξια, για να μην ξεριζωθούν οι αντιστάσεις, η ιστορική συνέχεια στις γειτονιές στην Αθήνα και στις συνοικίες.
Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, χρειάζεται εργαζόμενες/οι, άνεργες/οι να πάρουμε τον αγώνα στα χέρια μας με σωματεία βάσης, χωρίς περσόνες και μηχανισμούς, χωρίς φενακισμένες κοινότοπες διακηρύξεις και ξύλινες καταγγελίες. Γιʼ αυτό η συμμετοχή στην 24ωρη απεργία την Τετάρτη 9 του Νοέμβρη αλλά και στις απεργιακές κινητοποιήσεις έχει ιδιαίτερη σημασία για τη συνέχιση του αγώνα, για να μη γυρίσουμε 20 χρόνια πίσω, που η λέξη απεργία στην ιδιωτική εκπαίδευση είχε χαθεί στο πέρασμα των χρόνων. Γι’ αυτό η αναζήτηση του δρόμου του ακηδεμόνευτου αγώνα αποτελεί την προοπτική για τη δημιουργία ενός σωματείου βάσης κλαδικού πανελλαδικού για τις/τους εργαζόμενες/ους και τις/τους άνεργες/ους στην ιδιωτική εκπαίδευση χωρίς διαχωρισμούς στη μορφή εργασίας, σε ντόπιους και ξένους, χωρίς έμφυλα στερεότυπα…
Ο ταξικός αγώνας είναι νικηφόρος στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων και των ανέργων.
Να παλέψουμε για την αξιοπρέπεια αναζητώντας αυτά που μας ενώνουν.
Να βρούμε το μονοπάτι της ταξικής αλληλεγγύης και της συλλογικής αντίστασης.
Πρωτοβουλίες σε κάθε χώρο δουλειάς ενάντια στην κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία, στην εγκληματοποίηση των εργατικών και κοινωνικών αγώνων, στον πόλεμο και τη φτώχεια.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ & ΑΝΕΡΓΩΝ στην ιδιωτική εκπαίδευση
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΣΤΙΣ 9 ΝΟΕΜΒΡΗ ….. ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ!
Στη Γαλλία για σχεδόν τρεις βδομάδες τον Οκτώβριο απήργησαν οι εργαζόμενοι στα διυλιστήρια όλης της χώρας για αύξηση μισθών απέναντι στα κέρδη των πετρελαϊκών. Και στις 18/10 πέτυχαν την κήρυξη απεργίας και από τους κλάδους της υγείας, της εκπαίδευσης, των σιδηροδρόμων και των εργαζομένων στα πυρηνικά εργοστάσια. Τον Αύγουστο είχαν προηγηθεί στη Βρετανία απεργίες οδηγών λεωφορείων, δικηγόρων, ταχυδρόμων και λιμενεργατών. Οι αερομεταφορές παρέλυσαν αρκετές φορές το καλοκαίρι στην Ισπανία (Ryanair), τη Γερμανία (Lufthansa), στη Βρετανία, στην Ισπανία και στη Σουηδία. Στην Ελλάδα, οι δυναμικότερες απεργίες γίνονται στη «Μαλαματίνα», ενώ έχουν προηγηθεί στη Λάρκο, στην Cosco και στην e-food. Σε ό,τι αφορά τα δικά μας: Στην Ουγγαρία (όπου η απεργία είναι παράνομη) οι εκπαιδευτικοί απεργούν για βελτίωση των συνθηκών εργασίας και αύξηση στους μισθούς. Στη Νορβηγία οι δάσκαλοι σε κυλιόμενες απεργίες από το καλοκαίρι για μισθούς και προσλήψεις μόνο δασκάλων και όχι άλλων προσώπων στις θέσεις για εκπαιδευτικούς. Στις ΗΠΑ, οι απεργίες εκπαιδευτικών στο Σικάγο, τη Μινεάπολη και τη Μασσαχουσέτη είναι οι πιο γνωστές σε μας για φέτος. Και οι απεργίες των εκπαιδευτικών στο Ιράν, μετά τον Ιανουάριο με τα κλαδικά θέματα, επανέρχονται τώρα για να καταδικάσουν την καταστολή στα σχολεία, τους θανάτους μαθητών τους στις διαδηλώσεις και να απαιτήσουν την απελευθέρωση των φυλακισμένων παιδιών.
Τα χαρακτηριστικά αυτών που πετυχαίνουν αρκετούς από τους στόχους τους φαίνονται να είναι: η διάρκεια, η σταθερότητα όσων συμμετέχουν, η προσπάθεια σύνδεσης με τους αγώνες και τα αιτήματα όσο γίνεται πλατύτερων κλάδων και η πίεση των από τα κάτω προς τις απρόθυμες ομοσπονδίες για να στηρίξουν την προσπάθεια. Στις ΗΠΑ, πέρασαν αρκετά χρόνια ώσπου οι εκπαιδευτικοί, ειδικά, να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να δράσουν ακόμα και αντίθετα στα δευτεροβάθμια συνδικαλιστικά τους όργανα. Το αποτέλεσμα είναι ότι πετυχαίνουν παντού αύξηση μισθών και βελτίωση συνθηκών δουλειάς. Και τι να πούμε για τους αγώνες των εργαζομένων στην Amazon και στη Google που μετά από δικαστικές διώξεις, απειλές, οικονομική και ψυχολογική εξόντωση, κατάφεραν να ιδρύσουν τα πρώτα τους σωματεία στο Staten Island της Ν. Υόρκης οι πρώτοι και μέσα στη Silicon Valley οι δεύτεροι, φέτος;
Στα δικά μας πάλι, η απογοήτευση από τη στάση της ΟΛΜΕ και το αίσθημα του κενού και της ανασφάλειας από τη μη συνδικαλιστική κάλυψη του κλάδου σε κανένα από τα φλέγοντα ζητήματα εκφράζονται κατ’ εξακολούθηση την τελευταία δεκαετία, με κορυφαίες «προδοσίες» αυτές του 2013 και την περσινή, για το ζήτημα αιχμής –την αξιολόγηση. Δίκαια, αλλά για πόσο; Μήπως για όσο διακινδυνεύουμε και φοβόμαστε μεν για την υγεία μας, για τη βία στα σχολεία, για τη διάλυση των όποιων σχέσεων στους συλλόγους διδασκόντων, για την τυποποίηση της διδασκαλίας και την πίεση των διαρκών εξετάσεων, αλλά δεν αναλαμβάνουμε τη μια και μόνη ευθύνη να επιμείνουμε σε έναν αγώνα για την ανατροπή τους χωρίς, με τη λογική της ανάθεσης, να περιμένουμε σωτήρες ή εκλογές; Και η πιο πρόσφατη κατάπτυστη απόφαση της ΟΛΜΕ να αναβάλει (20/10) τη συνέλευση προέδρων ΕΛΜΕ με το που αντιλήφθηκε ότι κομμάτια του κλάδου επιθυμούν να μη μείνουν άπρακτα στην επέλαση της διάλυσης του δημόσιου σχολείου, αν δεν σημαίνει ότι μόνο στις τοπικές ΕΛΜΕ μπορούμε να συσπειρωθούμε και να διεκδικήσουμε από δω και πέρα, θα διαιωνίσει απλώς τη μεμψιμοιρία και τη μιζέρια. Ας μην ψάχνουμε για δικαιολογίες: Και στη Γαλλία, για παράδειγμα, ενώ η κυβέρνηση έκανε επιτάξεις και οι πετρελαϊκές είχαν χάσει εκατομμύρια από την απεργία, η επίσης «πουλημένη» ομοσπονδία CGT μεθόδευε το σπάσιμο της απεργίας. Μέχρι να το πετύχει, οι εργαζόμενοι κέρδισαν άμεση αύξηση 7% στους μισθούς και –το κυριότερο- την αυτοπεποίθηση να δηλώσουν ότι σύντομα θα επανέλθουν.
Στις 9 Νοέμβρη η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ κήρυξαν απεργία, με κύρια αιτήματα: την αύξηση των μισθών, την κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη (4808/21), τις προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στο δημόσιο τομέα, την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας στον ιδιωτικό, την άμεση ενίσχυση των φτωχότερων, τη μεταρρύθμιση της λειτουργίας της αγοράς ενέργειας. Σωστά θεωρούμε ότι είναι το φύλλο συκής για να καλύψουν όχι μόνο την απραξία τους εδώ και μήνες αλλά και τη συστηματική υπονόμευση των ταξικών αγώνων, στην οποία επιδίδονται.
Εμείς έχουμε χίλιους λόγους να απεργήσουμε. Για τη φτωχοποίηση, για την εξαθλίωση, για τη βαρβαρότητα στους χώρους εργασίας, για την καθημερινή καταστολή ενάντια σε όποιους και όποιες τολμούν να αντισταθούν στα κυβερνητικά σχέδια από τα Εξάρχεια ως τα Άγραφα, ειδικά για τη βία ενάντια στη νεολαία στα πανεπιστήμια. Για τον πόλεμο στην Ουκρανία και την άνευ όρων πρόσδεσή μας στο άρμα των ΗΠΑ και της ΕΕ. Ενάντια στον εκφασισμό και τη σήψη των παιδεραστών, των εργολάβων, των τραπεζιτών, των συνοριοφυλάκων και των παρακολουθητών μας. ΣΥΝ τα δικά μας: αξιολόγηση, Τράπεζα Θεμάτων, ΕΒΕ, καταστολή στα Παν/μια…
Θα είναι κι αυτή άλλη μια απεργία-ντουφεκιά; Πολύ πιθανόν. Θα είναι διακοπή της παραγωγής και για μια μέρα, τουλάχιστον, απάντηση στην τρομοκρατία που θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση σε όποιον αντιστέκεται; Ναι. Μπορεί να προκαλέσει συνθήκες για κλιμάκωση; Από μας εξαρτάται. Η θέση μας είναι στο δρόμο και ο νους μας στο επόμενο βήμα, μαζί με όσους κινητοποιούνται στην Ευρώπη και αλλού.
ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ
ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 9ΗΣ ΝΟΕΜΒΡΗ!
Δικτύωση Εκπαιδευτικών για την ανατροπή της αξιολόγησης
Όλοι και όλες στην απεργία και τη διαδήλωση της 9ης Νοέμβρη | Εργαζόμενοι στο πράσινο και μισθωτοί γεωπόνοι
Να μη ζήσουμε σαν δούλοι!
Να μην ζήσουμε μέσα στη μιζέρια
Η εποχή που ζούμε χαρακτηρίζεται από μια επίθεση σε όλους τους τομείς της καθημερινής ζωής. Φτώχεια, υποτίμηση μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων, καταστολή. Σαν εργάτες στο πράσινο και σαν μισθωτοί γεωπόνοι βιώνουμε και μείς, όπως η πλειοψηφία της κοινωνίας, αυτήν την κατάσταση.
Μεταμφιέζοντας την ακρίβεια ως ένα φυσικό φαινόμενο, τα αφεντικά και το κράτος, μας καλούν να (ξανά) πληρώσουμε την κρίση τους. Προσπαθούν να μας πείσουν, ότι είναι λογικό να βλέπουμε τον μισθό μας να συρρικνώνεται κάθε φορά που βάζουμε βενζίνη για να πάμε στη δουλειά, να πληρώνουμε ένα νοίκι που καταβροχθίζει το μισθό, ένα δεύτερο νοίκι σε ηλεκτρικό ρεύμα και σουπερμάρκετ. Όλα αυτά την ίδια στιγμή που επιχειρήσεις ενέργειας, γραφεία real estate και όμιλοι σουπερμάρκετ καταγράφουν κέρδη ρεκόρ.
Στον κλάδο του πρασίνου συγκεκριμένα πολλές φορές εργαζόμαστε με συμβάσεις εργασίας που προβλέπουν τα ελάχιστα όσον αφορά μισθούς και ένσημα για τους εργαζόμενους του κλάδου για μια πολλές φορές σκληρή εργασία εκτεθειμένη στις καιρικές συνθήκες. χωρίς να τηρούνται μέτρα ασφαλείας, χωρίς να παρέχονται τα αναγκαία Μέσα Ατομικής Προστασίας από τον εργοδότη.
Σε συνδυασμό με την πίεση «να βγαίνει η δουλειά» οδηγούμαστε σε σειρά εργατικών ατυχημάτων που αποσιωπούνται, κάποιες φορές ακόμα και με την τραγικότερη κατάληξη (πρόσφατο παράδειγμα ο θάνατος εργολαβικού εργάτη στον Δήμο Αργυρούπολης της εταιρείας Κήπων Οδός).
Αυτή η κατάσταση αφορά όλους τους εργαζόμενους του κλάδου είτε δουλεύουν σε εργολαβίες για «δημόσια έργα» είτε καθαρά σε ιδιωτικά έργα (κατοικίες, ξενοδοχεία, βίλες κλπ). Οι ίδιες συνθήκες επικρατούν στους εργαζομένους στα φυτώρια ενώ στην παραγωγή τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα. Έτσι δημιουργούνται, τα γνωστά σε όλους τους εργαζόμενους που έχουν δουλέψει στο πράσινο, κέρδη των επιχειρήσεων του κλάδου.
Από την εποχή των μνημονίων και μετά παρατηρούμε ολοένα και περισσότερα κομμάτια του δημόσιου τομέα να εκχωρούνται σε εργολαβίες και εταιρείες.
Στο πεδίο των δημόσιων χώρων χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα σχέδια του Μπακογιάννη και όσων εκπροσωπεί, καταστρώνονται και υλοποιούνται με βάση την ιδιωτικοποίηση και την λεγόμενη ανάπλαση, που δεν αποτελεί τίποτα άλλο από βίαιη παραχώρηση χώρων στο κεφάλαιο.
Πλατεία Εξαρχείων, πάρκο Κύπρου και Πατησίων, πάρκο Δρακοπούλου, καθώς και μια σειρά άλλων χώρων πράσινου και λαϊκής ιδιοκτησίας καταστρέφονται με συνοδεία ΜΑΤ, παρά τις αντιδράσεις κατοίκων τα τοπικών κινημάτων.
Είμαστε ενάντια στη μετατροπή των δημόσιων και ελεύθερων χώρων σε «χώρους ανάπλασης» (με όλο και πιο ελεγχόμενη πρόσβαση) από ιδιωτικές εταιρίες που αποσκοπούν στην κερδοφορία και την εκμετάλλευση πλατειών, πάρκων και λόφων για την αύξηση της αξίας της ακίνητης περιουσίας εις βάρος των ενοικιαστών και των φτωχότερων κατοίκων. Θέλουμε οι πόλεις να ανήκουν σε όσους τις ζούμε.
Δεν θέλουμε πόλεις τουριστικό προϊόν, φιλέτα για επιχειρηματίες, εργολάβους, κτηματομεσίτες γεμάτα με αστυνομία και επαγγελματίες πολιτικούς. Δεν θέλουμε οι χώροι πρασίνου να αποτελούν ένα προϊόν πολυτελείας για την κοινωνική πλειοψηφία και την εργατική τάξη.
Σαν εργαζόμενοι στο πράσινο και μισθωτοί γεωπόνοι, αναγνωρίζουμε την ταξική και κοινωνική ανάγκη συγκρότησης μαζικού-εργατικού μπλοκ την ημέρα της απεργίας, σαν ένα πρώτο σημείο συγκρότησης και οργάνωσης της ταξικής-λαϊκής αντίστασης.
Καλούμε εργαζόμενους του κλάδου αλλά και εργαζόμενους άλλων κλάδων οι οποίοι δεν καλύπτονται από τις γραφειοκρατικές και εργοδοτικές διοικήσεις της ΓΣΕΕ να συμμετέχουν στο μπλοκ μας.
Καλούμε συλλογικότητες και δομές του κινήματος να συμπαραταχθούν στο εργατικό μπλοκ μας, να μαζικοποιήσουμε την εργατική-λαϊκή πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και της εργοδοτικής αυθαιρεσίας.
ΟΛΟΙ/ΕΣ στα Χαυτεία την Τετάρτη 9 Νοέμβρη στις 11.00 ημέρα γενικής απεργίας
ΚΑΤΩ ΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ,ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ
ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΜΙΣΘΩΝ-ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ «ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ»
Εργαζόμενοι στο πράσινο και μισθωτοί γεωπόνοι, αγωνιστές/στριες για την απεργία της 9ης Νοέμβρη
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Εδώ και 12 χρόνια πόλεμος ενάντια στους συνταξιούχους!
Γι’ αυτό στις 9 του Νοέμβρη ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ στην ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ και
ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ για ΑΥΞΗΣΕΙΣ σε ΜΙΣΘΟΥΣ και ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ, ΜΕΤΡΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΩΡΑ!
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ, την Τετάρτη 9/11, στις 10.00 π.μ.
η Ε.Σ.Ε.Θ. σας καλεί στη Γενική Πανελλαδική Απεργία την Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2022 δίνοντας δυναμικό παρών στην πορεία και το συλλαλητήριο.
Πόλεμοι, μαζική φτωχοποίηση και εντεινόμενος κοινωνικός αποκλεισμός, κλοπή των συντάξεων, ανεργία, εξαθλίωση, πλειστηριασμοί και κατασχέσεις λαϊκών κατοικιών, υποβάθμιση και ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών, ξεπούλημα των κοινωνικών αγαθών, βία και καταστολή, ουσιαστική κατάργηση κάθε δημοκρατικής λειτουργίας, συνθέτουν τη δυστοπική πραγματικότητα που καθημερινά βιώνουμε.
Είμαστε αντιμέτωποι με μια τεράστια αναδιανομή πλούτου, με τις μεγάλες επιχειρήσεις να επιδιώκουν τημεγιστοποίηση των κερδών τους. Είναι φανερό ότι η αύξηση των κερδών όχι μόνο δεν συνοδεύεται με βελτίωση των μισθών – συντάξεων και των συνθηκών εργασίας αλλά αντίθετα τα κέρδη «αυγατίζουν» πάνω στην εξαθλίωση των ανθρώπων.
Συνάδελφοι/ισσες,
ο κρατικός προϋπολογισμός του 2023 φέρνει φτώχεια, ακρίβεια, φορολογία πολλών δισ. ευρώ, νέα αντιλαϊκά μέτρα, συνέχιση των περικοπών και επιδοτήσεις πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
Με σαθρά και διαχρονικά επαναλαμβανόμενα επιχειρήματα προσπαθούν να μας πείσουν ότι χρειάζεται να σφίξουμε και άλλο το ζωνάρι. Την ίδια στιγμή μας κοροϊδεύουν με ανύπαρκτες αυξήσεις στις συντάξεις και με κουπόνια που δίνονται επιλεκτικά και δεν αυξάνουν μόνιμα μισθούς και συντάξεις.
Οι συνταξιούχοι εκπαιδευτικοί και όλοι οι εργαζόμενοι δεν θα δεχθούμε να πληρώνουμε τις τεράστιες αυξήσεις στο ρεύμα, στα καύσιμα, στο φυσικό αέριο, στα είδη λαϊκής ανάγκης, την ώρα που οι μεγάλες επιχειρήσεις κάνουν πάρτι κερδών. Δεν αποδεχόμαστε την κλοπή των συντάξεων, του εφάπαξ, των αναδρομικών, την κλοπή της περιουσίας του Μ.Τ.Π.Υ. και την αθλιότητα της υγειονομικής περίθαλψης.
Σηκώνουμε το γάντι απέναντι στην κυβέρνηση και τις δυνάμεις της συναίνεσης. Απέναντι στην τρομοκρατία μιας πολιτικής σταθερότητας που σημαίνει «αίμα και δάκρυα» για τους συνταξιούχους και τους εργαζόμενους.
Με συντονισμό σωματείων συνταξιούχων και εργαζομένων, συλλογικοτήτων αγωνιστών – επιτροπών αγώνα και συνελεύσεων να δημιουργήσουμε ένα πλατύ αγωνιστικό μέτωπο για πανεργατικό αγώνα για την ανατροπή της αντιλαϊκής επίθεσης – για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες και τα αιτήματα για Υγεία, Παιδεία, εργασία – δημοκρατία, στέγη, ενέργεια, νερό.
Ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε αποτελεσματικά για την ανατροπή τους και να οργανώσουμε την ελπίδα στηριγμένοι στα αγωνιστικά σκιρτήματα στη Μαλαματίνα, την e-food, την COSCO, την Εκπαίδευση, την Υγεία και την ανυπότακτη νεολαία. Να μετατρέψουμε την απεργία της 9 Νοέμβρη σε νέα αφετηρία στον συλλογικό και οργανωμένο αγώνα, βήμα αποφασιστικής κλιμάκωσης μπροστά σε όσα ετοιμάζουν το κεφάλαιο, η κυβέρνηση και η Ε.Ε. για όλους.
Όλοι μαζί, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, αγωνιζόμαστε γιατί δεν αποδεχόμαστε νέες θυσίες στον βωμό των κερδών τους, δεν συμβιβαζόμαστε με την κοινωνική οπισθοδρόμηση. Αρνούμαστε να ζήσουμε με συντάξεις φτώχειας, ελεημοσύνες, κουπόνια και επιδόματα ζητιανιάς εν μέσω κυβερνητικού οργίου επιδοτήσεων σε «φίλους», εξοπλισμούς και μηχανισμούς καταστολής.
Δεν αποδεχόμαστε ότι η χειροτέρευση της ζωής μας είναι «φυσικό φαινόμενο», αποτέλεσμα της διεθνούς κρίσης λόγω της πανδημίας ή του πολέμου.
Αγωνιζόμαστε και δηλώνουμε αποφασισμένοι/ες να μην τους αφήσουμε να εξευτελίσουν τις ζωές μας ζώντας σε κρύα σπίτια και σκοτεινές πόλεις.
Αγωνιζόμαστε για ζωή με αξιοπρέπεια και δικαιώματα
Ένωση Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης
ΤΕΤΑΡΤΗ 9/11 ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ
Προσυγκέντρωση-Παράσταση διαμαρτυρίας Εκπαιδευτικών
στην ΔΔΕ Ανατολικής Θεσσαλονίκης στις 09:00 π.μ.
Η ΔΔΕ Ανατολικής Θεσσαλονίκης, ενώ συμπληρώνεται ο δεύτερος μήνας από την έναρξη των μαθημάτων, απαιτεί την σύμπτυξη τμημάτων στην Β΄ Τάξη του 27ου Λυκείου Θεσσαλονίκης και στην Γ΄ Λυκείου του Μουσικού Σχολείου Θεσσαλονίκης αδιαφορώντας για τα αρνητικά μαθησιακά αποτελέσματα που θα επιφέρει η διαταγή της αφού στα νέα τμήματα που θα προκύψουν ο αριθμός των μαθητών φτάνει τους 27 μαθητές ανά τμήμα . Ταυτόχρονα αδιαφορεί πλήρως για την εύρυθμη λειτουργία των σχολικών μονάδων.
Στον αντίποδα δεν εγκρίνει το σπάσιμο τμημάτων στο 28ο ΓΕΛ Θεσσαλονίκης στο οποία ήδη φοιτούν 28 και 29 μαθητές περισσότεροι δηλαδή από το ανώτερο όριο που προβλέπεται. Επίσης δεν εγκρίνει παρανόμως το σπάσιμο τμημάτων λόγω μικρών αιθουσών στο 2ο Γυμνάσιο Μαλακοπής βάσει των διατάξεων του κανονισμού πυροπροστασίας (“Για τις αίθουσες διδασκαλίας είναι ίσος με τον αριθμό των καθισμάτων χωρίς όμως να υπολείπεται την αναλογία 1 ατόμου/2 τετρ. μέτρα καθαρού εμβαδού δαπέδου της αίθουσας” άρθρο 7 Π.Δ. 71/1988) θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια των μαθητών.
Η ΔΔΕ Ανατολικής Θεσσαλονίκης αριστεύει στην αδιαφάνεια την ασυδοσία και την εμπέδωση ενός παρακράτους πελατειοκρατίας.
Στην ιστοσελίδα της ΔΔΕ Ανατολικής Θεσσαλονίκης εσκεμμένα αναρτά ελάχιστες αποφάσεις του ΠΥΣΔΕ έτσι ώστε οι συνάδελφοι να μην έχουν πληροφόρηση των τοποθετήσεων και να αδυνατούν να ελέγξουν την νομιμότητα τους.
Συνεχίζει τις περσινές προδήλως παράνομες ενέργειες της, που ακυρώθηκαν μετά την παρέμβαση του Σωματείου. Διατάζει την υποχρεωτική μετακίνηση οργανικά ανηκόντων συναδέλφων σε άλλα σχολεία, αφαιρώντας ώρες με τις οποίες συμπληρώνουν το υποχρεωτικό τους ωράριο με μαθήματα Β’ Ανάθεσης (εργαστήριο δεξιοτήτων ) στο σχολείο της οργανικής τους και καλύπτει το «κενό» που προκύπτει με συναδέλφους αναπληρωτές.
Τοποθετεί χωρίς προκήρυξη και με πλήρη αδιαφάνεια συναδέλφους στα ΕΚΦΕ χωρίς να αναρτά τις τοποθετήσεις στην ιστοσελίδα της ΔΔΕ. Στην συνάντηση που είχαμε την προηγούμενη εβδομάδα ρωτήθηκε με ποια κριτήρια τοποθετήθηκαν οι συνάδελφοι στα ΕΚΦΕ και μας απάντησε ότι το μόνο κριτήριο ήταν ότι δεν συμπλήρωναν το υποχρεωτικό ωράριο τους στα σχολεία τους . Όταν της αναφέραμε ότι ψεύδεται γιατί τουλάχιστον σε μία περίπτωση που γνωρίζουμε, μιας και τα πάντα γίνονται εν κρυπτώ, μετά την έναρξη των μαθημάτων μετακίνησε εξολοκλήρου οργανικά ανήκουσα συνάδελφισσα στο 18ο Λυκείο Θεσσαλονίκης που κάλυπτε όλο το ωράριο στην σχολική της μονάδα δεν καταδέχτηκε καν να μας απαντήσει.
Η ΔΔΕ έδωσε πλασματικά κενά στο Υπουργείο και με βάση αυτά οι συνάδελφοι αναπληρωτές τοποθετήθηκαν μέσω του συστήματος του Υπουργείου σε κενά που δεν υπήρχαν. Αντί η ΔΔΕ να αναγνωρίσει το «λάθος» της και να δημοσιεύσει τα εναπομείναντα πραγματικά κενά, που προέκυψαν μετά τις τοποθετήσεις των μονίμων συναδέλφων, για να ξεκινήσει διαδικασία νέων τοποθετήσεων με νέες αιτήσεις και τα κριτήρια που προβλέπονται για τις τοποθετήσεις των συναδέλφων αναπληρωτών, έκανε τοποθετήσεις κατά το δοκούν σε καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας και ασυδοσίας. Επίσης, συνάδελφοι αναπληρωτές μετά την τοποθέτηση τους από το Υπουργείο σε σχολικές μονάδες ανακάλυψαν ότι τα συγκεκριμένα κενά, που δόθηκαν από την ΔΔΕ, είναι περιορισμένης διάρκειας ( π.χ. λήγουν τον Δεκέμβριο 2022 ). Οι συνάδελφοι ποτέ και από κανέναν δεν ενημερώθηκαν όταν έκαναν την αίτηση τοποθέτηση τους για την περιορισμένη διάρκεια των κενών και τώρα αντιλαμβάνονται ότι το δίκαιο των τοποθετήσεων ήταν ρωσική ρουλέτα.
Η ΔΔΕ δεν προχωρά την διαδικασία μονιμοποίησης των συναδέλφων ειδικής αγωγής σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις. (Εγκύκλιο 1077693/Ε2/1-7-2016, άρθρο 40 του Υπαλληλικού Κώδικα Ν.3528/2007). Η δοκιμαστική περίοδος των νεοδιόριστων έληξε στις 19/8/2022, επομένως η διαπιστωτική πράξη μονιμοποίησης οφείλει να εκδοθεί το αργότερο έως τις 19/10/2022.
Από τον Αύγουστο ακόμη η Διοίκηση και το νόθο ΠΥΣΔΕ Ανατολικής Θεσσαλονίκης, σε εναρμόνιση με την αντιεκπαιδευτική κυβερνητική πολιτική και εξυπηρετώντας την επικοινωνιακή πολιτική του υπουργείου, προχώρησε σε οριστικές τοποθετήσεις συναδέλφων αποσπασμένων και νεοδιόριστων, αλλά και συναδέλφων για συμπλήρωση ωραρίου μέχρι 28/8 ,πριν ακόμη οριστικοποιηθούν τα κενά. Σε παράσταση των ΕΛΜΕ στην αρχή της σχολικής χρονιάς αρνήθηκε να θεωρήσει προσωρινές τις τοποθετήσεις, αρνήθηκε να αποδεχτεί τα πάγια αιτήματα του κλάδου για την τήρηση κριτηρίων αντικειμενικότητας και διαφάνειας που δημιουργούν ισότιμους όρους για όλους τους συναδέλφους σε όλες τις κατηγορίες των τοποθετήσεων των εκπαιδευτικών, αρνήθηκε να δώσει τα στοιχεία με τα κενά, καθώς τα στοιχεία θα επιβεβαίωναν τις μεγάλες ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό. Αποτέλεσμα αυτών των πρακτικών ήταν ένα γενικευμένο μπάχαλο με συνεχείς τοποθετήσεις και επανατοποθετήσεις συναδέλφων που δημιούργησε ένα κάρο προβλήματα στην μαθησιακή διαδικασία και στην λειτουργία των σχολείων
Η ΔΔΕ Ανατολικής Θεσσαλονίκης θεωρεί, ως πρώην στέλεχος της συνδικαλιστικής παράταξης της Νέας Δημοκρατίας (ΔΑΚΕ), ότι θα βρίσκεται εσαεί στο απυρόβλητο και θα ότι έχει την αμέριστη κάλυψη Κυβέρνησης και Υπουργείου Παιδείας.
Τέτοιου είδους πρακτικές, παράνομες έτσι κι αλλιώς, αντιεκπαιδευτικές και αντισυναδελφικές, που επιχειρείται η επιβολή τους με επίδειξη αυταρχικής ισχύος δεν έχουν θέση στην εκπαίδευση.
Δεν πρόκειται να αποδεχτούμε αυτό το απαράδεκτο καθεστώς, που πλήττει τα δικαιώματα των μαθητών και των συναδέλφων και την εύρυθμη λειτουργία των σχολείων. Οι αυταρχικές πρακτικές συνδέονται απευθείας με τις αντίστοιχες του Υπουργείου Παιδείας, καθώς επιχειρείται η εφαρμογή εκπαιδευτικής πολιτικής μέσα από τα δικαστήρια, την αστυνομία, έχοντας απέναντι τον κόσμο της εκπαίδευσης, εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς.
Απαιτούμε – διεκδικούμε
Καμία συγχώνευση τμημάτων ή σχολείων. Να σπάσουν τα μεγάλα τμήματα, 15 μαθητές στο τμήμα.
Όλες οι τοποθετήσεις (μόνιμων, αναπληρωτών) με κριτήρια διαφάνειας και αντικειμενικότητας (δημοσιοποίηση όλων των κενών – αίτηση – μόρια – δικαίωμα ενστάσεων).
Να μονιμοποιηθούν τώρα όλοι οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής που διορίστηκαν το 2020.
Ίσα δικαιώματα στις τοποθετήσεις των αναπληρωτών που μετέτρεψαν τη σύμβασή τους σε ΕΣΠΑ. Να τοποθετηθούν με βάση την ειδικότητά τους και δικαίωμα επιλογής όλων των σχολείων.
Να δοθούν όλα τα κενά στην ειδική αγωγή που έχει αιτηθεί το κάθε σχολείο. Να καλυφθούν όλες οι ώρες και όλων των μαθητών που δικαιούνται παράλληλη στήριξη.
Να εγκριθούν όλα τα νέα Τμήματα Ένταξης στα σχολεία που εκκρεμούν εδώ και χρόνια.
Να καλυφθούν όλα τα κενά και σε όλες τις εκπαιδευτικές δομές.
Να λειτουργήσουν τώρα όλες οι εκπαιδευτικές δομές (πρόσφυγες, ενισχυτική, ΕΠΑΛ, κ.ά.).
Να καλυφθούν όλες οι ανάγκες με μαζικές προσλήψεις και μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών
Πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα για τους αναπληρωτές.
Παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας! Δε θα μείνουμε θεατές στην εξαθλίωση
Δ’ ΕΛΜΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Στις 9 Νοέμβρη απεργούμε!
Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει πως οι εργαζόμενοι/εργαζόμενες στην Ελλάδα θα έρθουμε αντιμέτωποι με έναν πολύ σκληρό χειμώνα. Η αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης, δομικό κομμάτι της ατζέντας της προκειμένου να χτυπήσει περαιτέρω τα οικονομικά ασθενέστερα στρώματα, ξεδιπλώνεται συνεχώς. Είτε πρόκειται για τον νόμο Χατζηδάκη και την επίθεση σε συνδικάτα και σωματεία είτε για τον χουντικής έμπνευσης νόμο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων –που ακυρώθηκε στην πράξη και στον δρόμο– η κυβέρνηση αποδεικνύει πως πλέον το δόγμα «νόμος και τάξη» είναι αυτό που ορίζει τις σχέσεις της με τον κόσμο της εργασίας.
Παρά τις προσπάθειες των ΜΜΕ του Πέτσα να παρουσιάσουν τη χώρα ως μια τουριστική Εδέμ, η πραγματικότητα δεν κρύβεται. Η χώρα είναι πρώτη σε θανάτους από Covid 19 ανά εκατομμύριο κατοίκους, έχει το ακριβότερο ρεύμα στην Ευρώπη και ο πληθωρισμός είναι αχαλίνωτος. Η συνεχής δε και εξαιρετικά επικίνδυνη εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο στην Ουκρανία με αποστολή οπλισμού και ενθουσιώδη συμμετοχή στις κυρώσεις, καταδεικνύει ποιες τελικά είναι οι προτεραιότητες της κυβέρνησης. Σε αυτές προστίθενται η ενίσχυση των υπερκερδών των ιδιωτικών εταιρειών ρεύματος, καθώς και των λοιπών επιχειρηματικών ομίλων, με τους οποίους η κυβέρνηση διατηρεί άριστες σχέσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο καλείται η απεργία της 9ης Νοέμβρη, χωρίς αυτό να σημαίνει πως η ηγεσία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ δεν φέρει βαρύτατες ευθύνες για την αδράνεια στην οποία έχει περιέλθει το εργατικό κίνημα εδώ και χρόνια.
Είναι όμως μια σημαντική ευκαιρία ο κόσμος της εργασίας να βγει μπροστά. Ενωτικά, μαχητικά, ριζοσπαστικά, να ξεκινήσει πάλι να διεκδικεί, να πιστέψει στις δυνάμεις του. Οι νίκες των εργαζομένων της e-food και της Cosco, ο τεράστιος αγώνας των απεργών στην Μαλαματίνα απέναντι σε αδιανότητες μεθοδεύσεις και κατασταλτική μανία, δείχνουν τον δρόμο της αντίστασης και της επερχόμενης ήττας των κυβερνώντων.
Έναν δρόμο που θα ακολουθήσουμε και εμείς!
Γι’ αυτό, σας καλούμε όλους και όλες στις απεργιακές κινητοποιήσεις της 9ης Νοέμβρη!
Η Πόλη Ανάποδα
Σωματείο Εργαζομένων στο Εθνικό Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης | 9 Νοέμβρη απεργούμε: Φέρνουμε τα πάνω κάτω
Το Σωματείο Εργαζομένων στο Εθνικό Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης συμμετέχει στη ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ της 9ης του Νοέμβρη στον Ιδιωτικό και Δημόσιο Τομέα.
Για μια ακόμα χρονιά οι πολιτικές της κυβέρνησης οδηγούν τους εργαζόμενους στη δραματική μείωση του εισοδήματός τους και στην αναπόφευκτη φτωχοποίηση. Με τον επίσημο πληθωρισμό πάνω από το 11%, τις υπέρογκες αυξήσεις στο κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος αλλά και των υπόλοιπών πηγών ενέργειας, των καυσίμων και βασικών ειδών, όπως τα τρόφιμα, οδηγούν σε περαιτέρω υποβάθμιση του βιοτικού μας επιπέδου. Την ίδια ώρα συνεχίζεται χωρίς προσχήματα η λεηλασία και το πάρτι των «κολλητών» με τις απευθείας αναθέσεις και την ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών, όπως η υγεία, η παιδεία, το νερό, το ρεύμα, οι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι, το φυσικό περιβάλλον.
Παράλληλα εντείνεται η προσπάθεια να μπουν στον γύψο οι αγώνες και οι διεκδικήσεις των εργαζόμενων με την εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη (Ν. 4808/21), που στόχο έχει να περιστείλει τις δυνατότητες συνδικαλιστικής δράσης.
Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης δεν εξαιρείται από τους κεντρικούς σχεδιασμούς της κυβερνητικής πολιτικής. Αντίθετα, εναρμονίζεται όλο και περισσότερο με αυτούς: οι απευθείας αναθέσεις είναι η μόνιμη πρακτική της Διεύθυνσης και της Διοίκησης του Μουσείου. Επιπλέον, αντί να καλυφθούν τα οργανικά κενά και οι ανάγκες που κάθε φορά προκύπτουν με μόνιμο προσωπικό υιοθετούνται με χαρακτηριστική επιμονή επισφαλείς μορφές εργασίας, όπως οι υπεργολαβίες, τα μπλοκάκια και, ακόμα χειρότερα, στην εργασία με τίτλο κτήσης. Οι τακτικές που ακολουθούνται παραμένουν προσηλωμένες στη διαιώνιση του κακοπληρωμένου και επισφαλούς εργασιακού περιβάλλοντος στον χώρο του πολιτισμού.
Οι εργαζόμενοι στο Ε.Μ.Σ.Τ. –όπως και στον υπόλοιπο ευρύτερο δημόσιο τομέα– 12 χρόνια τώρα όχι μόνο δεν είδαμε καμία αύξηση στον μισθό μας αλλά, αντίθετα, είχαμε περικοπές που έφτασαν μέχρι και το 40%.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
- Άμεσες αυξήσεις στους μισθούς μας
- Φτηνό ρεύμα, καύσιμα, βασικά αγαθά
- Ξεπάγωμα της διετίας 2016-2017
- Επαναφορά 13ου-14ου μισθού
- Αύξηση και επέκταση του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας-Καμία περικοπή του
- Κατάργηση του Νόμου Χατζηδάκη (Ν4808/21)
- Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για να καλυφθούν τα οργανικά κενά και οι πραγματικές ανάγκες του Μουσείου
ΟΛΕΣ και ΟΛΟΙ στην ΑΠΕΡΓΙΑ την Τετάρτη 9 Νοεμβρίου για να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια από τον μισθό μας!
Σωματείο Εργαζομένων στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
ΠΑΤΡΑ
Πρωτοβουλία Μισθωτών Τεχνικών | Κάλεσμα στη Γενική Απεργία της 9ης Νοέμβρη
ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ: 9 ΝΟΕΜΒΡΗ
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ: ΤΕΤΑΡΤΗ 9.11, 10:30, ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΑΤΡΑΣ
Μετά από δύο χρόνια «επιτυχημένης» κρατικής διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης του Covid-19 με νεκρούς εκτός ΜΕΘ, περαιτέρω υποβάθμιση του Ε.Σ.Υ. και καταστολή κάθε εργατικού αγώνα, η κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να συνεχίσει το success story. Το δόγμα «Νόμος και Τάξη» θα γίνει και πάλι η βασική κυβερνητική στρατηγική, αυτή τη φορά χωρίς το πρόσχημα της υγειονομικής απειλής.
Από την άγρια καταστολή των φοιτητικών κινητοποιήσεων ενάντια στην είσοδο μπάτσων στα πανεπιστήμια μέχρι την εγκατάσταση στρατού κατοχής στη γειτονιά των Εξαρχείων για την υπεράσπιση ιδιωτικών συμφερόντων, το Κράτος προσπαθεί να διαλύσει κάθε κοινωνική αντίσταση. Ενδεικτικό του θράσους και της αλαζονείας της παρούσας εξουσίας και των υπαλλήλων της είναι ότι, την ίδια στιγμή που προσπαθεί να φιμώσει κάθε φωνή αντίστασης, συγκαλύπτει ειδεχθή εγκλήματα όπως του βιασμού και παιδοβιασμού όταν εμπλέκονται σε αυτά στελέχη ή φίλοι του κόμματος και μπάτσοι.
Ταυτόχρονα με όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό του Κράτους και ενώ η φρίκη του πολέμου στην Ουκρανία συνεχίζεται, ο οικονομικός ανταγωνισμός μεταξύ της ελληνικής και τουρκικής αστικής τάξης οξύνεται. Οι κυβερνήσεις των δύο κρατών εκτοξεύουν απειλές και τελεσίγραφα πολέμου η μία στην άλλη και για ακόμα μια φορά η συζήτηση στο κεντρικό πολιτικό πεδίο μετατοπίζεται από τα πραγματικά προβλήματα των εργαζόμενων στην δοκιμασμένη συνταγή της εθνικής ασφάλειας και ομοψυχίας. Ως εργαζόμενοι ξέρουμε ότι η μόνη θέση που καλούμαστε να πάρουμε για τον πόλεμο είναι αυτή της διάλυσης κάθε δολοφονικής εθνικής και διακρατικής μηχανής και της απαίτησης τερματισμού κάθε πολεμικής σύρραξης για τα συμφέροντα των αφεντικών.
Το δυστοπικό σκηνικό συμπληρώνεται με τη συνεχόμενη αύξηση του πληθωρισμού που μεταφράζεται ως «ακρίβεια» σε βασικά αγαθά όπως η στέγη, τα τρόφιμα και η ενέργεια στη ζωή μας. Πρακτικά μεταβάλλει τον πραγματικό μισθό μας προς τα κάτω κάθε μήνα. Όσο οι μισθοί δηλαδή παραμένουν σταθεροί και το κόστος ζωής αυξάνεται, τόσο πιο δύσκολο είναι για εμάς να βγει ο μήνας πόσο μάλλον να βάλουμε χρήματα στην άκρη.
Τα αφεντικά ξέρουν πολύ καλά ότι η υπάρχουσα κατάσταση μπορεί να ανατραπεί με τους συλλογικούς αγώνες των εργαζομένων και το συνδικαλιστικό κίνημα για αυτό προσπαθούν να οχυρωθούν πίσω από νόμου που αποδυναμώνουν τα όπλα μας.
Ο νέος νόμος Χατζηδάκη είναι ένα ακόμα χτύπημα στα εργασιακά κεκτημένα και στους αγώνες της τάξης μας. Σε επίπεδο εργασιακής καθημερινότητας έρχεται να επικυρώσει νομικά την
καταπάτηση της 8ωρης εργασίας δίνοντας τη δυνατότητα εργαζόμενος και εργοδότης να «συμφωνούν» σε αύξηση της ημερήσιας εργασίας μέχρι 10 ώρες χωρίς να αναγνωρίζονται οι παραπάνω ως ώρες υπερεργασίας. Ας μη γελιόμαστε. Η «συμφωνία» του εργαζόμενου σε μια τέτοια πρόταση του εργοδότη είναι δεδομένη κάτω από την ίδια τη φύση της εκβιαστικής συνθήκης της εργασίας και της διατήρησής της μέσα στο καθεστώς επισφάλειας που βιώνουμε. Ξέρουμε πολύ καλά λοιπόν ότι αυτό το μέτρο έρχεται για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των εργοδοτών ξεχειλώνοντας ακόμα περισσότερο το ωράριο των εργαζόμενων, εντατικοποιούνται τη δουλειά τους με αντάλλαγμα μια ή δυο μέρες άδειας – υπό την προϋπόθεση ότι έχει βγει η δουλειά – με πραγματικό σκοπό απλά να μαζέψουν τα κομμάτια τους απ τα 10ώρα και να είναι και πάλι παραγωγικοί για τα κέρδη των αφεντικών τους. Μαζί με αυτό έρχεται και η αύξηση των νόμιμων υπερωριών ετησίως καθώς και η ψηφιακή κάρτα ώστε οι εργοδότες να μη χάνουν ούτε λεπτό της εργασίας μας.
Ταυτόχρονα, ο νόμος θωρακίζει αυτές τις αλλαγές προσπαθώντας να αποδυναμώσει και να ελέγξει το συνδικαλισμό με την εισαγωγή ηλεκτρονικών μητρώων, τη ποινικοποίηση της απεργίας και τη νομιμοποίηση των απεργοσπαστικών μηχανισμών με το πρόσχημα του προσωπικού ασφαλείας. Είναι επίδικο να συγκροτήσουμε τη στάση μας, να αρνηθούμε το νόμο στην πράξη, να είμαστε προετοιμασμένοι ως εργατικό κίνημα όταν και όπου μας εγκαλέσουν με όρους νομιμότητας. Οι εργατικοί αγώνες δεν είναι νόμιμοι ή παράνομοι, είναι δίκαιοι και αναγκαίοι.
Η υπογραφή συλλογική σύμβασης εργασίας στο κλάδο μας είναι πιο αναγκαία από ποτέ. Μια συλλογική σύμβαση με πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς στο ύψος των αναγκών μας και μείωση ωραρίου θα δώσει νέα πνοή και αυτοπεποίθηση στους εργαζόμενους. Θα αποδείξει ότι με όπλα τα σωματεία μας και το συνδικαλισμό μπορούμε να κάνουμε καλύτερη τη ζωή μας και να βάλουμε φρένο στην ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση της εργατικής μας δύναμη από τα αφεντικά. Ήρθε η ώρα η συζήτηση αυτή να επανέλθει στις συνελεύσεις του σωματείου μας και να θέσει το πλαίσιο με το οποίο θα διαπραγματευτούμε με τους εργοδοτικούς φορείς του κλάδου, καθώς και τα μέσα για να το πετύχουμε (κινητοποιήσεις, προειδοποιητικές απεργίες, κλπ.).
Παράλληλα με τους αγώνες για τη κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη και για συλλογική σύμβαση εργασίας πρέπει να απεμπλακούμε από το φενακισμό της ανεξάρτητης εργασίας όταν αυτή γίνεται με όρους πλήρους εξάρτησης. Η μόνη ανεξαρτησία που παρέχεται είναι η υποχρέωση ασφάλισης από τον ίδιο τον εργαζόμενο, η μη υποχρέωση του εργοδότη καταβολής 13ου -14ου μισθού, δώρων και αδειών. Στον κλάδο μας αυτό αποτελεί μια κανονικότητα για τους περισσότερους συναδέλφους μας οι οποίοι καλούνται να εργαστούν με τους χειρότερους όρους εργασίας. Οφείλουμε να δώσουμε και αυτήν τη μάχη μαζί με τον αγώνα για τη συλλογική σύμβαση που θα καλύπτει όλους τους εργαζόμενους του κλάδου των κατασκευών.
Το δρόμο για να πετύχουμε τους στόχους στο κλάδο μας και να αντισταθούμε στη κρατική-καπιταλιστική βαρβαρότητα μας τον δείχνουν σήμερα οι απεργοί εργάτες της «ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ». Οι εργαζόμενοι παλεύουν κόντρα στις επιδιώξεις(ατομικές συμβάσεις, μισθός-επίδομα, απολύσεις) της νέας εργοδοσίας που πατούν στο νόμο Χατζηδάκη με απεργία διαρκείας παρά την αστυνομική καταστολή και την τρομοκρατία. Ο καλύτερος τρόπος για να σταθούμε αλληλέγγυοι στον αγώνα τους είναι να δημιουργήσουμε και εμείς νέες εστίες ταξικής σύγκρουσης σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά. Να δημιουργήσουμε ανυποχώρητους αγώνες ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τη φρίκη του πολέμου και της εξουσίας.
Παλεύουμε:
-ενάντια στο νόμο Χατζηδάκη/νέο ασφαλιστικό
-για μέτρα προστασίας
-για αυξήσεις μισθών εδώ και τώρα στο ύψος του πληθωρισμού
-για Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που θα καλύπτει τις πραγματικές μας ανάγκες
-για κατάργηση του Δελτίου Παροχής Υπηρεσιών (μπλοκάκι) με κανονική πρόσληψη όλων των συναδέλφων
-ενάντια στους πολεμικούς σχεδιασμούς για τα κέρδη των αφεντικών
