Η τελευταία μέρα του φεστιβάλ του Rproject ήταν αφιερωμένη στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Έγινε σύντομη αναδρομή στην ιστορία της Ουκρανίας με κύρια στοιχεία την ανάδυση του ουκρανικού εθνικισμού, τον διχασμό της χώρας ανάμεσα σε ρωσόφωνους και Ουκρανούς, που κατέληξε σε εμφύλιο πόλεμο και τον ισχυρό ρόλο της οργανωμένης ακροδεξιάς.
Από την άλλη πλευρά η Ρωσία, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και το πλιάτσικο πού ακολούθησε, από τους γραφειοκράτες -ολιγάρχες, την άνοδο του Πούτιν, τους εξοπλισμούς και την διεκδίκηση της να γίνει μια μεγάλη δύναμη.
Σήμερα ο κόσμος γίνεται πολυπολικός και οι ανταγωνισμοί και τα αδιέξοδα των μεγάλων δυνάμεων οξύνονται. Ανάμεσα σε αυτή την παγκόσμια κατάσταση βρίσκεται η Ουκρανία και η κάθε μια από τις εμπλεκόμενες δυνάμεις, ΗΠΑ και Ρωσία, προσπαθεί να διεκδικήσει ή να κατοχυρώσει κεκτημένα.
Ο στόχος της Ρωσίας είναι ο διαμελισμός της χώρας και από την πλευρά της αριστεράς είναι μια άδικη ιμπεριαλιστική εισβολή σε μια μικρότερη χώρα. Η Ουκρανία λειτουργεί σαν αφορμή για μια μεγαλύτερη σύγκρουση μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων.
Ο Πούτιν υποτίθεται ότι κάνει αντιφασιστικό πόλεμο και ο Μπάιντεν προσπαθεί να συσπειρώσει τον “ελεύθερο κόσμο” ενάντια στην Ρωσία και Κίνα. Το αποτέλεσμα είναι μια κούρσα εξοπλισμών στην Ευρώπη και μια αναβάθμιση του μιλιταρισμού, με πολλές μεγάλες δυνάμεις να συγκρούονται για μια νέα μοιρασιά, και με μικρότερους τοπικούς εθνικισμούς (όπου μέσα σε αυτούς συμπεριλαμβάνεται και η Ελλάδα ) να διαγκωνίζονται με ποιόν μεγάλο παίχτη θα συνταχτούν.
Αυτό που πρέπει το αντιπολεμικό κίνημα να ζητήσει είναι:
-Σεβασμός της Ουκρανίας και μια δίκαιη ειρήνη.
-Συνύπαρξη των εθνοτήτων.
-Στήριξη στο ρωσικό αντιπολεμικό κίνημα.
-Διάλυση του ΝΑΤΟ.
-Εναντίωση στους εξοπλισμούς.
-Επιμονή σε μια διεθνιστική αλληλεγγύη.
-Ανεξαρτησία από το ιμπεριαλιστικό μπλόκ.
-Επαναφορά του οράματος του σοσιαλισμού και σύνδεση με την κοινωνική αλληλεγγύη.
Ο χώρος της αριστεράς και της αναρχίας είναι σε δύσκολη θέση, τα επιμέρους ζητήματα κυριαρχούν και δεν προχωρούμε ένα βήμα παραπέρα λόγω της υποχώρησης της πολιτικής συζήτησης.
Η αριστερά δεν μπορεί να συνταχθεί με κανέναν εμπλεκόμενο και δεν μπορεί να υπάρχει το δίλημμα να νικήσει ο Πούτιν ή να μπεί στο ΝΑΤΟ η Ουκρανία. Το καθήκον της Ουκρανίας είναι να προσπαθήσει να μη γίνει μια πολύ σκοτεινή χώρα.
Από τη σκοπιά της δίκαιης ειρήνης, είναι η επανάσταση και ο σοσιαλισμός για να μπει τέλος στους πολέμους των ανταγωνισμών και τις σφαγές των λαών.
