Στις 21 Φλεβάρη ο αναρχικός Αντρέας Φ. συλλαμβάνεται για απαλλοτρίωση προϊόντων ευτελούς αξίας στο κατάστημα LIDL στην Πάτρα. Ο σεκιουριτάς του καταστήματος του ζητάει να ανοίξει την τσάντα κι ενώ αυτός το κάνει, ο σεκιουριτάς επιχειρεί να ψάξει και το μπουφάν του, προκαλώντας την αντίδραση του συντρόφου. Την ίδια στιγμή καλείται η αστυνομία και ενώ ο σύντροφος επιχειρεί να αποκλιμακώσει το περιστατικό, ο σεκιουριτάς με τον υπεύθυνο του καταστήματος τον τραβάνε, επιχειρούν να τον ακινητοποιήσουν πετώντας τον στο έδαφος και χτυπώντας τον. Στη συνέχεια ο σύντροφος μεταφέρεται στην Γ.Α.Δ.Αχαΐας, όπου του απαγγέλλεται η αναβαθμισμένη κατηγορία της ληστρικής κλοπής (με πρόσχημα την κατευθυνόμενη από την ασφάλεια κατάθεση του σεκιουρτιτά και ενώ το κατάστημα δεν επιθυμούσε την δίωξη) αντί για αυτή της κλοπής ευτελούς αξίας. Από την πρώτη στιγμή της σύλληψης, και ενώ ακόμα δεν έχουν αποδοθεί κατηγορίες, τα τοπικά Μ.Μ.Ε. ξεκινάνε τα δημοσιεύματα για «σύλληψη του αρχηγού των αναρχικών για κλοπή σε σούπερ μάρκετ» δίνοντας τον τόνο για το τι θα ακολουθήσει. Μετά τα τραγελαφικά δημοσιεύματα και την αναβάθμιση του κατηγορητηρίου ακολουθεί η αστυνομική έρευνα στο σπίτι του συντρόφου και η κατάσχεση του λάπτοπ και του κινητού του. Τις επόμενες μέρες, αφού περνάει ανακριτή και εισαγγελέα, ο σύντροφος αφήνεται ελεύθερος με περιοριστικούς όρους την παρουσία στην Γ.Α.Δ. Αχαΐας δύο φορές το μήνα και την απαγόρευση εξόδου από τη χώρα.
Στις 22 Απρίλη ο αναρχικός Αντρέας Φ. συλλαμβάνεται εκ νέου από την κρατική ασφάλεια και την «αντι»τρομοκρατική υπηρεσία και μεταφέρεται αμέσως στην Γ.Α.Δ.Αθήνας ενώ ταυτόχρονα πραγματοποιείται πολύωρη έρευνα στο σπίτι του. Τελικά βρίσκεται κατηγορούμενος με τον «αντι»τρομοκρατικό νόμο για συμμετοχή στην οργάνωση «Σύμπραξη Εκδίκησης» και προφυλακίζεται ενώ από την πρώτη στιγμή αρνείται την οποιαδήποτε σχέση και συμμετοχή του στην οργάνωση.
Η κατασκευή της δίωξης του Αντρέα Φ. βασίστηκε σε δύο κείμενα με υπογραφή της «Σύμπραξης Εκδίκησης» που βρέθηκαν στο κινητό του (που είχαν αντιγραφεί από το indymedia για να τα διαβάσει) καθώς και στην ποινικοποίηση της επικοινωνίας του (ούτε καν για λόγους που σχετίζονται με την υπόθεση) με κρατούμενους αγωνιστές ώστε να κατασκευαστεί ένα υποτιθέμενο προφίλ υπόπτου. Ακόμα και μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί ούτε καν κάποιο υποτιθέμενο στοιχείο εναντίον του, ενώ παραμένει φυλακισμένος. Χαρακτηριστική αποτύπωση της μεθοδευμένης και συστηματικής διαδικασίας στοχοποίησης και ενοχοποίησης του συντρόφου είναι ο τρόπος που εφηύραν οι αστυνομικοί ώστε να κατάσχουν και να ερευνήσουν το λάπτοπ και το κινητό του. Συγκεκριμένα, η Κρατική Ασφάλεια της Πάτρας δημιουργεί ένα «ανώνυμο τηλεφώνημα» το οποίο έγινε πριν τη σύλληψή του στα LIDL και δήθεν τον υποδεικνύει ως «αρχηγό εγκληματικής οργάνωσης που συγκεντρώνει εκρηκτικά και ετοιμάζει μεγάλο χτύπημα στην πόλη της Πάτρας». Με αυτόν τον τρόπο, χρησιμοποιώντας τα ευεργετήματα που δίνει στις διωκτικές αρχές η «αντι»τρομοκρατική νομοθεσία (η οποία έχει κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να παρέχει κάθε μέσο για την κατασκευή υπόπτων) αποστέλλονται τα κατασχεθέντα στα εγκληματολογικά εργαστήρια της Αθήνας. Άλλωστε, η τακτική των «ανώνυμων τηλεφωνημάτων» έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές από τις διωκτικές αρχές εναντίον του κινήματος και των αγωνιστών, κατασκευάζοντας όποια πληροφορία τους συμφέρει κάθε φορά ώστε να υλοποιήσουν τους σχεδιασμούς τους.
Τα τοπικά -και όχι μόνο- Μ.Μ.Ε. αμέσως μετά τη σύλληψη και προφυλάκιση του αναρχικού Αντρέα Φ., πάντα πιστά στο ρόλο τους ως κλακαδόροι και υπηρέτες του συστήματος, αρχίζουν τα δημοσιεύματα στοχοποίησης και τρομολαγνείας, μιλώντας για άλλη μια φορά για «αρχηγούς», «κλειδοκράτορες», «τρομοκράτες», επιχειρώντας ως παραπληρωματικό στοιχείο της καταστολής να ολοκληρώσουν την κατασκευή του απαραίτητου για την δίωξη προφίλ. Άλλωστε και παλιότερα τόσο για τον Αντρέα Φ., όσο και για άλλους αγωνιστές, έχουν κυκλοφορήσει αντίστοιχα δημοσιεύματα. Χαρακτηριστική επίσης είναι και η επίθεση στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Πάτρα, την ημέρα της προφυλάκισης του Αντρέα Φ. και η εισβολή στην κατάληψη Παραρτήματος με 26 συλληφθέντες, την οποία ακολούθησαν τα απαραίτητα δημοσιεύματα στοχοποίησης και δαιμονοποίησης του χώρου.
Η μιντιακή υστερία και η στοχοποίηση αγωνιστών δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Αποτελεί απαραίτητο παραπληρωματικό στοιχείο στα κατασταλτικά σχέδια κράτους και κεφαλαίου. Από τη μία επιχειρούν να απονοηματοδοτήσουν και να συκοφαντήσουν τους αγώνες και τους αγωνιστές και από την άλλη να διαμορφώσουν το κατάλληλο κοινωνικό υπόστρωμα για να έρθει ο οδοστρωτήρας της καταστολής με όσο το δυνατόν λιγότερες κοινωνικές αντιδράσεις. Σταθερά δίνουν τα διαπιστευτήρια τους στις κυβερνήσεις στοχοποιώντας αγωνιστές και κινήματα. Είναι ο γνωστός ο ρόλος των συστημικών Μ.Μ.Ε. που αναλαμβάνουν τον ρόλο του ρουφιάνου και του γραφείου τύπου της αστυνομίας με στοχευμένες «διαρροές». Αποδεικνύουν περίτρανα πως δεν είναι τίποτα άλλο από αργυρώνητοι υπηρέτες του συστήματος, πιστά τσιράκια του, σύγχρονοι κονδυλοφόροι ενός καθεστώτος που πασχίζει με όλα τα μέσα να διατηρήσει την εξουσία του και τα προνόμια της.
Η στοχοποίηση αγωνιστών και η προσπάθεια εξόντωσής τους δεν μπορεί να ιδωθεί ξέχωρα από την ευρύτερη επίθεση που δέχεται ο κόσμος του αγώνα. Προεξέχουσα θέση στην ατζέντα του κράτους έχει η προσπάθεια επιβολής σιγής νεκροταφείου στην κοινωνία και εξολόθρευσης αυτού που ορίζει το ίδιο ως «εσωτερικό εχθρό». Για να μπορέσουν να υλοποιηθούν οι αντεργατικοί-αντικοινωνικοί σχεδιασμοί κράτους και κεφαλαίου πρέπει να τσακιστούν οι κοινωνικές-ταξικές αντιστάσεις, να διαλυθούν τα μέτωπα και οι εστίες αγώνα, να χτυπηθούν όλες οι μορφές πολιτικής, κοινωνικής και συνδικαλιστικής οργάνωσης και δράσης, να ανατραπούν οι κατακτήσεις αιώνων.
Τα καθημερινά περιστατικά αστυνομικής βίας, η αστυνομοκρατία, η όξυνση της κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας, ο ξυλοδαρμός αγωνιστών, τα χτυπήματα στις διαδηλώσεις, η εκκένωση καταλήψεων, η παρανομοποίηση της συνδικαλιστικής οργάνωσης και της απεργίας, οι στημένες διώξεις, οι σκευωρίες, τα κατασκευασμένα κατηγορητήρια, οι εξοντωτικές ποινές και φυλακίσεις είναι μόνο μερικά από τα παραδείγματα που συνθέτουν την ολοκληρωτική επίθεση πάνω σε όποιον αγωνίζεται. Άλλωστε, οι κρατούντες δεν έχουν να υποσχεθούν τίποτα περισσότερο από φτώχεια, εξαθλίωση, καταστολή, πόλεμο και θάνατο, για αυτό και επενδύουν πάνω στο δόγμα «νόμος και τάξη».
Η εδώ και χρόνια στοχοποίηση του αναρχικού Αντρέα Φ. καθώς και η τωρινή κατασκευασμένη δίωξη και η φυλάκισή του αποτελεί ακόμα παράδειγμα της κατασταλτικής μανίας του κράτους που στόχο έχει να εξοντώσει όσους αγωνίζονται. Η στοχοποίηση και η φυλάκιση του Αντρέα δεν σχετίζεται με την εμπλοκή του στην «Σύμπραξη Εκδίκησης» όπως του αποδίδεται από τα κατασκευασμένα αστυνομικά σενάρια αλλά αποτελεί πράξη αντεκδίκησης για την αδιάλειπτη παρουσία στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες στην Πάτρα αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Ο Αντρέας συμμετείχε παντού: από τις φοιτητικές κινητοποιήσεις του 2006-2007, την εξέγερση του 2008, τις κινητοποιήσεις ενάντια στα μνημόνια και την καπιταλιστική αναδιάρθρωση, τις αντικατασταλτικές κινητοποιήσεις, την αλληλεγγύη στους κρατούμενους αγωνιστές μέχρι την αλληλεγγύη στους μετανάστες, τις εργατικές κινητοποιήσεις, τις μάχες με τους φασίστες και τις αντιφασιστικές διαδηλώσεις, τους αγώνες ενάντια στον πόλεμο, τους αγώνες ενάντια στην ακρίβεια , τις εξώσεις και τους πλειστηριασμούς, τη συμμετοχή σε δομές και πρωτοβουλίες αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας και τους αγώνες υπεράσπισης της φύσης από τα καταστροφικά σχέδια κράτους και κεφαλαίου.
Το κράτος έχει σε προνομιακή θέση στην ατζέντα την αναβάθμιση του κατασταλτικού και νομοθετικού οπλοστασίου της ώστε να βάζει διαρκώς φραγμούς στις αντιστάσεις που αναπτύσσονται απέναντι στις πολιτικές της και να εξοντώνει τους αγωνιστές. Η καταστολή είναι εδώ και καιρό ισάξια στρατηγική με αυτή των ευρύτερων μεταρρυθμίσεων καθώς διασφαλίζει την απρόσκοπτη υλοποίηση τους. H συνολικότερη αναβάθμιση του νομικού και κατασταλτικού οπλοστασίου διογκώνει το μέγεθος του ελέγχου και της καταστολής όσων αντιστέκονται, κάνοντας ξεκάθαρο ότι στρώνεται σταδιακά το έδαφος για την ολοκληρωτική αναμέτρηση και συντριβή της πολιτικής, κοινωνικής και ταξικής αντίστασης και των αγώνων της κοινωνικής βάσης.
Ιδιαίτερα στην παρούσα κοινωνική και πολιτική συγκυρία του ιμπεριαλιστικού πολέμου, της σφαγής και της εξόντωσης του Παλαιστινιακού λαού, των push-backs και της δολοφονίας μεταναστών, των εργατικών «ατυχημάτων», της καταστροφής της φύσης, της φτώχειας και της ανέχειας, της ακρίβειας, των χαμηλών μισθών, της μαύρης εργασίας, των πετσοκομμένων εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και της ανεργίας που καταδικάζει τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού να διαβιώνει σε άθλιες συνθήκες, το κράτος επιλέγει να επαναφέρει κεντρικά στην ατζέντα το δόγμα «νόμος και τάξη».
Κόντρα όμως στο αφήγημα περί «τέλους της ιστορίας», στα αφηγήματα ότι οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες είναι μάταιοι, ότι η συλλογική δράση ανήκει στο παρελθόν, οι αγώνες που διεξάγονται σε κάθε μέτωπο κρατούν ανοιχτό το οδόφραγμα για το πέρασμα στην αντεπίθεση.
Απέναντι στην κρατική τρομοκρατία και την καπιταλιστική βαρβαρότητα, οφείλουμε να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για την ανασυγκρότηση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων και τη δημιουργία μετώπων αγώνα. Να βρεθούμε στους δρόμους του αγώνα, σε κάθε σχολείο, σχολή, γειτονιά οργανώνοντας την κοινωνική αυτοάμυνα και διεκδικώντας ότι μας ανήκει. Μόνη προοπτική και ελπίδα είναι οι αγώνες. Αυτοί αποδεικνύουν πως τίποτα δεν τελείωσε και όλα συνεχίζονται. Οι καθημερινές -μικρές και μεγάλες- μάχες σε κάθε μετερίζι αγώνα κρατάν τη φλόγα της αντίστασης και της αντεπίθεσης ζωντανή. Είναι καθήκον των αγωνιζόμενων σήμερα, να προσπαθήσουν να μετατρέψουν τις γραμμές άμυνας και αντίστασης που υπάρχουν στην παρούσα συγκυρία σε γραμμές οργάνωσης της ανασυγκρότησης και της αντεπίθεσης.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΥΕΛΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΝΤΡΕΑ Φ.
αναρχική ομάδα «δυσήνιος ίππος»