Το κάλεσμα ανανεώνεται για Τετάρτη 10/4 στις 9:00 καθώς η δική διεκόπη την Τρίτη 9/4.
Ακολουθεί το κείμενο της συνέλευσης αλληλεγγύης:
Στις 9 Απριλίου ξεκινάει το δικαστήριο για την υπόθεση των 51 αντιφασιστ(ρι)ών που συνελήφθησαν στις 16/9/20 και διώκονται με μια κατηγορία κακουργηματικού και αρκετές ακόμα πλημμεληματικου χαρακτήρα. Αυτή η σύλληψη των συντρόφων αποτέλεσε μια πρωτοφανή, για τα δεδομένα της πόλης, κίνηση καταστολής από την μεριά των μπάτσων που φόρτωσε σε πάρα πολλά άτομα βαριές κατηγορίες και επέβαλε περιοριστικούς όρους για 3,5 χρόνια. Πέραν αυτού, δεδομένης της κακουργηματικής δίωξης, τα έξοδα για τα παράβολα των δικηγόρων ανέρχονται σε αρκετές χιλιάδες ευρώ, πράγμα που στοχεύει στην οικονομική εξόντωση των συντρόφων και των συντροφισσών αλλά και του κινήματος.
Ακολουθεί το κείμενο των 51 αντιφασιστ(ρι)ών που γράφτηκε λίγες μέρες μετά την σύλληψη τους.
“Το βράδυ της Τετάρτης 16/9 πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στην παραλία της Θεσσαλονίκης με σκοπό να δηλωθεί η παρουσία του αντιφασιστικού κινήματος σε έναν χώρο που οι φασίστες επιλέγουν συχνά για την δημόσια δραστηριοποίησή τους και να προπαγανδιστεί η πορεία για τον Παύλο Φύσσα την Παρασκευή. Από την αρχή σχεδόν της δράσης μας ακολουθούσαν μονάδες της αστυνομίας οι οποίες πλήθαιναν με την ώρα, ενώ παράλληλα σβηνόντουσαν φασιστικά συνθήματα και σύμβολα, απομεινάρια της πρόσφατης συγκέντρωσης του κόμματος του Κασιδιάρη στο σημείο που είχαν παραμείνει άθικτα για μέρες. Όταν η παρέμβαση έφτανε στο τέλος της,δυνάμεις της καταστολής (διας,δελτα,οπκε,ματ) μας επιτέθηκαν αναχαιτίζοντας την πορεία μας βίαια, με αποτέλεσμα πολλά άτομα να τραυματιστούν και ορισμένα να χρειαστεί να μεταφερθούν στο νοσοκομείο.
Αρχικά μας ανακοινώθηκε η προσαγωγή μας για εξακρίβωση, στην πορεία της νύχτας όμως αυτή μετατράπηκε σε 51 συλλήψεις με κατηγορίες πλημελληματικού χαρακτήρα (διατάραξη κοινής ειρήνης, διακεκριμένη φθορά καλλιτεχνικού μνημείου, αντίσταση κατά της αρχής, οπλοκατοχή, πρόκληση απλής σωματικής βλάβης σε αστυνομικό, άρνηση δακτυλοσκόπησης) και την παράβαση του νέου νόμου για τις πορείες, που τελικά δεν συμπεριλήφθηκε στο κατηγορητήριο. Το μεσημέρι της Πέμπτης 17/9 στα δικαστήρια η εισαγγελέας εισήγαγε μια ακόμα κατηγορία, αυτή τη φορά κακουργηματικού βαθμού, την διακεκριμένη φθορά μνημείου ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, η οποία προκάλεσε την περαιτέρω κράτησή μας και την επιβολή περιοριστικών όρων (παρόν στο τμήμα μηνιαία) και στις/στους 51 συλληφθείσες/ντες, μια ξεκάθαρα πολιτικά καθοδηγούμενη κίνηση που στόχευε στην αποδυνάμωση του αντιφασιστικού κινήματος στις μέρες της επετείου της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα και της εκδίκασης της υπόθεσης της χρυσής αυγής. Δεν είναι τυχαίο πως η κατηγορία αυτή βασίστηκε στην κατάθεση ενός καλοθελητή εφόρου αρχαιοτήτων,του Ιωάννη Κανονίδη, διορισμένου σε αυτή τη θέση με το που άλλαξε η κυβέρνηση, ο οποίος υποστήριξε πως το να βάφεις τοίχους χτισμένους το 2009 είναι το ίδιο με το να βάφεις τον Λευκό Πύργο. Αυτός ο άνθρωπος βέβαια, δεν δείχνει την ίδια ευαισθησία όταν υπάρχει πολιτικό και οικονομικό διακύβευμα, όπως πχ στην καταστροφή πλήθους αρχαιολογικών ευρημάτων στα έργα του μετρό Θεσσαλονίκης, για τα οποία είναι επίσης αρμόδιος.
Σχετικά με τις συνθήκες κράτησής μας, ακολουθήθηκε η αναμενόμενη εκδικητική στάση των μπάτσων για 15 ώρες στο -2 της ΓΑΔΘ, όπου μέχρι το απόγευμα της Πέμπτης μας στερήθηκε η πρόσβαση σε φαγητό και νερό. Προηγήθηκε η πάγια τακτική του ολικού σωματικού ελέγχου που στοχεύει στην προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Η συνθήκη της πανδημίας έχει δημιουργήσει ένα κλίμα φόβου και εσωστρέφειας στην κοινωνία, το οποίο αποτελεί εργαλείο στα χέρια της κρατικής επίθεσης σε όσους και όσες αγωνίζονται. Ζούμε σε μια περίοδο έντονης καταστολής από τη μεριά του κράτους τόσο στην κοινωνία με την οικονομική και κοινωνική επίθεση στους από τα κάτω (μαθητές,μετανάστες,εργατικό κίνημα), όσο και στον κόσμο του αγώνα με εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων και διώξεις/στοχοποιήσεις στους αγωνιστές, και μέσω των ΜΜΕ. Η ρουφιανιά των ΜΜΕ κορυφώθηκε με την στοχοποίηση 2 συντρόφων από την κρατική τηλεόραση μέσω της Μαρίας Τραυλού, η οποία μέσα σε ένα παραλήρημα τρομοϋστερίας προδίκασε μια ανοιχτή ακόμα υπόθεση και έφτασε στο σημείο μέχρι και να φορτώσει αυθαίρετα νέες κατηγορίες ( το κείμενο των 2 συντρόφων για το περιστατικό). Ο κρατικός μηχανισμός συνεχώς ανακυκλώνει φασιστικά μορφώματα, όπως αυτό του φασίστα Κασιδιάρη. Η καταδίκη της χρυσής αυγής στα πλαίσια της αστικής δικαιοσύνης, δεν αντικαθιστά την έμπρακτη καταπολέμηση του φασισμού στη δημόσια σφαίρα. Ο φασισμός τσακίζεται στο δρόμο και όχι από το σύστημα που τον γεννά και τον υποθάλπτει.
Η κατασταλτική αυτή απόπειρα του κράτους απαντήθηκε με ένα πολύμορφο κύμα αλληλεγγύης, από αντιφασίστες/ριες από τον ελλαδικό χώρο και το εξωτερικό. Η πολυπληθής και πολύωρη παρουσία αλληλέγγυου κόσμου στα δικαστήρια τις ημέρες που ακολούθησαν,η αυθόρμητη πορεία αργά το βράδυ της σύλληψής μας, η συλλογή ειδών ανάγκης για τους/τις κρατούμενους/ες και η μαζική στήριξη της αντιφασιστικής πορείας μνήμης για τον Παύλο Φύσσα την Παρασκευή 18/9 έδειξαν ότι το αντιφασιστικό κίνημα δεν φιμώνεται από σκευωρίες και διώξεις. Εμείς ως αντιφασίστριες/ες συνεχίζουμε να στεκόμαστε απέναντι στα κατασταλτικά σχέδια του κράτους, αλλά και της όποιας επιδίωξης των φασιστών για δημόσια ύπαρξη.
Δεν αφήνουμε σπιθαμή γης στον κόσμο της μισαλλοδοξίας, του ρατσισμού και του εθνικισμού να πραγματώσει τις δυστοπικές του βλέψεις.
Ο Παύλος ζει, τσακίστε τους ναζί.
Ούτε στη Σαλονίκη, ούτε πουθενά, τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά.”
Συγκέντρωση έξω από τα δικαστήρια στις 10/4 στις 9:00.
Συνέλευση αλληλεγγύης στους/ις συλληφθέντες/είσες
Κι ο Λευκός πύργος να μην υπήρχε, θα έπρεπε να τον εφεύρουν
Στις 9 Απριλίου 2024 δικάζονται οι συλληφθέντες και συλληφθείσες της από 16/9/20 αντιφασιστικής παρέμβασης στη Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης. Μιας παρέμβασης που ήρθε ως κίνηση αντιφασιστικών αντανακλαστικών, μιας και λίγες μέρες νωρίτερα, υποστηρικτές του νεοϊδρυθέντος, τότε, κόμματος του Ηλία Κασιδιάρη «Έλληνες» πραγματοποίησαν συγκέντρωση στην περιοχή του Λευκού Πύργου, διασπείροντας και σημαδεύοντας την πόλη με τον οχετό της ρητορικής τους. Η κίνηση των αντιφασιστ(ρι)ών πολύ σύντομα προσεγγίστηκε και, εν τέλει, χτυπήθηκε από την ΕΛ.ΑΣ., οδηγώντας στον τραυματισμό ορισμένων και τη σύλληψη στον σωρό 51 (!) ατόμων.
Η μεθόδευση γύρω από τη στοιχειοθέτηση της υπόθεσης στήθηκε πολύ σύντομα με ένα -στα όρια του τραγελαφικού- κατηγορητήριο, το οποίο περιλαμβάνει αρκετές πλημμεληματικού χαρακτήρα κατηγορίες (όπως απείθεια, διακεκριμένη φθορά και διατάραξη κοινής ειρήνης μεταξύ άλλων), καθώς και το κακούργημα της «φθοράς μνημείου 
ιδιαίτερα μεγάλης αξίας». Ιδιαίτερα για την απόδοση της τελευταίας, βαρύτατης κατηγορίας – μοναδικής εμπνεύσεως του εφόρου αρχαιοτήτων, αφορμή αποτέλεσε η διαγραφή των προ ημερών αναγραφέντων φασιστικών συνθημάτων και ναζιστικών συμβόλων σε τοίχους και παγκάκια πέριξ του Λευκού Πύργου, θυμίζοντας με αυτόν τον τρόπο ότι η Θεσσαλονίκη είναι και παραμένει πόλη με αντιφασιστική μνήμη.
Κάπως έτσι είναι που γίνεται έκδηλη η διάθεση του κρατικού μηχανισμού να θέσει υπό αίρεση τους τρόπους και τα μέσα των κοινωνικών αντιδράσεων, εντός της – πάντοτε υπέρ του – νομιμότητας που καθορίζει νομοθετικά. Και πως η μη συμμόρφωση με τα αφηγήματα ή/και τους περιορισμούς του, θα επιφέρει διώξεις, αχανή κατηγορητήρια, εξοντωτικούς περιοριστικούς όρους και ποσά, ποινές.
Ωστόσο, και με το βλέμμα στραμμένο στους ανθρώπους της κοινωνικής βάσης, θέλουμε να υπογραμμίσουμε τα εξής: Τον βηματισμό των κοινωνικών αντιδράσεων τον καθορίζει η συλλογική μνήμη, η ταξική συνείδηση των από τα κάτω, η φαντασία του αυτεξούσιου ατόμου και ο αδιαμεσολάβητος αγώνας. Η αναμέτρηση με τα τέρατα αυτού του κόσμου είναι διαρκής, επίπονη, αλλά θα μας βρίσκει πάντα απέναντι και πάντα μαζί.
Αλληλεγγύη με τους συλληφθέντες και τις συλληφθείσες της αντιφασιστικής παρέμβασης από 16 Σεπτεμβρίου 2020 – Άμεση αθώωση των συλληφθέντων!
Να μην αφήνουμε ούτε εκατοστό δημόσιου χώρου και λόγου στους φασίστες, ποτέ και πουθενά
Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο
Το βράδυ της 16/09/2020 πλήθος αντιφασιστ(ρι)ών έρχεται αντιμέτωπο με ένα πρωτοφανές κατασταλτικό μένος. Δύο μέρες πριν την επέτειο της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα η παραλία της Θεσσαλονίκης ήταν γεμάτη ναζιστικά-εθνικιστικά σύμβολα που είχαν απομείνει από την συγκέντρωση του κόμματος Κασιδιάρη, λίγες μέρες πριν. Η αντιφασιστική παρέμβαση που είχε ως σκοπό την προπαγάνδιση της κεντρικής αντιφασιστικής πορείας, αλλά και το σβήσιμο των φασιστικών συνθημάτων αρχικά ακολουθήθηκε και έπειτα περικυκλώθηκε από τις δυνάμεις καταστολής (ΔΙΑΣ , ΔΕΛΤΑ, ΟΠΚΕ, ΜΑΤ). Τα αστυνομικά γκλοπ (δεκάδες τραυματίες, δύο στο νοσοκομείο) διαδέχθηκαν τραμπούκικες μέθοδοι (καθόλου φαγητό, ελάχιστο νερό) αλλά το αποκορύφωμα ήταν οι κατηγορίες που τελικά απαγγέλθηκαν. Ένας έφορος αρχαιοτήτων, τσιράκι του κρατικού μηχανισμού, κατέθεσε ότι οι πλάκες δίπλα από τον Λευκό Πύργο με έτος κατασκευής το 2009 αποτελούν μνημείο, και άρα στοιχειοθετείται η ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΗ κατηγορία της φθοράς μνημείου. Αυτή η κατηγορία που οδήγησε και σε περιοριστικούς όρους ήρθε να προστεθεί στις συνηθισμένες κατηγορίες που προσάπτει η δημοκρατία σε όσους τολμόυν να αντιστέκονται και να διεκδικούν.
Συνοψίζοντας, σε μια συγκυρία που το κράτος οδήγησε τους ναζί στη φυλακή, ικανοποιώντας το αίτημα των ΄΄΄προοδευτικών δυνάμεων του τόπου΄΄,στην πραγματικότητα μη έχοντας ανάγκη πλέον την εφεδρεία της Χρυσής Αυγής, δεν σταμάτησε να καταστέλλει το αντιφασιστικό κίνημα με τις πιο σκληρές μεθόδους που διαθέτει. Η περίπτωση των 51 ήρθε να προστεθεί, αλλά και να ακολουθηθεί, από σειρά διώξεων και κατασκευασμένων κατηγορητηρίων σε αντιφασίστες, καταστολή αντιφασιστικών πορειών, ακόμα και αυτής έξω από το εφετείο. Εξυπηρετείται έτσι το αφήγημα των δύο άκρων, αυτό που οδηγεί στην αντίληψη του κράτους-ρυθμιστή, της κυριαρχίας του κράτους και του κεφαλαίου ως αδιαμφισβήτητη.
Τρία χρόνια μετά, η Χρυσή Αυγή μπορεί να μην αποτελεί την απειλή του παρελθόντος, οι φασιστικοί θύλακες όμως, πιο ανοργάνωτοι αλλά εξίσου επικίνδυνοι συνεχίζουν ανενόχλητοι να αναπαράγονται. Στην πόλη της Θεσσαλονίκης οι φασίστες με αφορμή την εθνικιστική έξαρση κατά την περίοδο των μακεδονικών βγήκαν για λίγο από τα λαγούμια τους και διεκδίκησαν χώρο στο κέντρο της πόλης. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι περιοχές του Λευκού Πύργου και της παραλίας, που είναι οφθαλμοφανές πως οργανωμένοι φασίστες (Ιερός Λόχος) και λοιποί χριστιανοπατριώτες, με απροκάλυπτη αστυνομική προστασία μπορούν να υφίστανται δημόσια, την ίδια στιγμή που μια
αντιφασιστική δράση στην ίδια περιοχή καταστέλλεται άγρια με ξύλο, παρανοϊκές κατηγορίες, και περιοριστικούς όρους. Άλλα παραδείγματα απόπειρας επιβολής του κράτους – με αντίστοιχους όρους – στο αντιφασιστικό κίνημα της πόλης ήταν η ανεπιτυχής επίθεση στην περιφρούρηση της τελευταίας πορείας για τη δολοφονία του Π.Φύσσα καθώς και η πρόσφατη απαγόρευση συναθροίσεων από την ΓΑΔΘ μία μέρα μετά την πολύ μαζική και μαχητική πορεία που ακολούθησε το συμβάν της ομο-τρανσφοβικής επίθεσης στην Αριστοτέλους. Το κράτος μπορεί να καταδικάζει θεσμικά επιμέρους φασιστικές ενέργειες (ακόμη και με ποινικές διώξεις), δε παύει ωστόσο να αξιοποιεί επικοινωνιακά, ψηφοθηρικά και ιδεολογικά τη συνεχή αναπαραγωγή και διατήρηση του ακροδεξιού πόλου. Λειτουργεί ως πλέγμα προστασίας των οργανωμένων αλλά και εκκολαπτόμενων φασιστών σε μία έκταση του κέντρου που καλύπτει μεγάλο κομμάτι του παραλιακού μετώπου. Ταυτόχρονα, επιτίθεται στρατηγικά στα κεκτημένα του ανταγωνιστικού χώρου καθώς και στα σημεία αναφοράς του (σε καταλήψεις, σε στέκια σε πορείες, σε κατειλημμένες σχολές, σε πλατείες) προσπαθώντας να δημιουργήσει το πεδίο για έμμεση(εξευγενισμός, τουριστικοποίηση) και άμεση συρρίκνωση των διάχυτων μέσα στην πόλη, κοινωνικών αντιστάσεων.
Ολοένα και περισσότερο κομμάτια της ιδεολογίας αλλά και της πρακτικής των φασιστών ενσωματώνονται άλλωστε στην κρατική πολιτική. Από τους παντώς είδους ακροδεξιούς που καταλαμβάνουν κάθε πιθανή και απίθανη θέση στον κρατικό μηχανισμό μέχρι την συνεχή φασίζουσα ρητορική σε ΜΜΕ και Μέσα κοινωνικής δικτύωσης . Το κράτος δεν έχει απαραίτητα ανάγκη τα πογκρόμ κατά των μεταναστών γιατί τα κάνει το ίδιο, αλλά και έχει εξειδικευτεί στην διαχείριση πληθυσμών που περισσεύουν, δεν του χρειάζονται ρατσιστικές δολοφονίες από φασίστες γιατί η κοινωνική ανισότητα και η περιθωριοποίηση των Ρομά εμπεδώνεται και μέσω των κρατικών δολοφονιών. Του χρειάζεται όμως η τυφλή πίστη στην εθνική ενότητα, με προμετωπίδα τους φασίστες ώστε να μην μπορούν οι κάθε λογής καταπιεσμένοι να εκφραστούν, να σηκώσουν κεφάλι.
Ο αντιφασιστικός αγώνας λοιπόν δεν μπορεί παρά να είναι διμέτωπος και πολύμορφος. Δεν νοείται αντιφασιστικός αγώνας που δεν θα είναι ταυτόχρονα αντικρατικός, αλλά και δεν θα έρχεται σε αλληλεπίδραση με τους αγώνες των άμεσα πληττόμενων από το κράτος και τους φασίστες. Τους φτωχούς, τις καταπιεσμένες, τους μετανάστες, κάθε διαφορετικό που το σύμπλεγμα των εξουσιών δεν αφήνει να εκφραστεί και να διεκδικήσει. Ο φασισμός θα τσακιστεί αποκλειστικά στον δρόμο.
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους/στις 51 αντιφασίστ(ρι)ες, Τρίτη 9/4, 9:00 Δικαστήρια Θεσσαλονίκης
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ 51 ΑΝΤΙΦΑΣΤΙΣΤ(ΡΙ)ΕΣ
ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ
Ανάρες, ομάδα δράσης & αλληλεγγύης
Στηρίζουμε τη συγκέντρωση αλληλεγγύης στους/ις 51 διωκόμενους/ες αντιφασίστες/τριες στο Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης στις 10/04, 09:00.
Στις 9 Απριλίου ξεκίνησε δίκη της υπόθεσης των 51 αντιφασιστ(ρι)ών που συνελήφθησαν στις 16 Σεπτεμβρίου 2020, στα πλαίσια αντιφασιστικής παρέμβασης στη Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης. Έπειτα από μια τραγελαφική δικογραφία που διαμόρφωσαν μπάτσοι και δικαστική αρχή (οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους στο ρόλο τους) κατηγορούνται για 6 πλημμελήματα και 1 κακούργημα. Η δίκη θα συνεχιστεί αύριο, στις 10 Απριλίου.
Για τις σεξεργάτριες, τις μετανάστριες, τους καταπιεσμένους και τα φρικιά, τσακίζουμε τον φασισμό σε κάθε γειτονιά.
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ 51 ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤ(ΡΙ)ΕΣ
ΕΚΡ 1431AM
Στις 16 Σεπτέμβρη 2020, σχεδόν τέσσερα χρόνια πριν, 51 αντιφασίστριες και αντιφασίστες ξεκινούν για μια παρέμβαση στην παραλία της Θεσσαλονίκης, με σκοπό να σβήσουν φασιστικά συνθήματα από τον περιβάλλοντα χώρο του Λευκού Πύργου, όπου είχαν αφήσει μετά από συγκέντρωσή τους υποστηρικτές του Κασιδιάρη ενόψει ΔΕΘ. Μετά 
από απρόκλητη επίθεση που δέχονται από τις δυνάμεις καταστολής (ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΟΠΚΕ, ΔΕΛΤΑ), περικυκλώνονται και συλλαμβάνονται με 6 κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα και μια κακουργηματικού που αφορά διακεκριμένη φθορά μνημείου μεγάλης αξίας, μια κατηγορία που αυξάνει κατακόρυφα το κόστος των παραβόλων, με αποτέλεσμα την οικονομική εξόντωση των κατηγορουμένων και του αλληλέγγυου κόσμου. Κι όλα αυτά συμβαίνουν ακριβώς δύο μέρες πριν από την επέτειο για τα 7 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και την περίοδο εκδίκασης της υπόθεσης της Χρυσής Αυγής.
Το κράτος επιλέγει ανά τα χρόνια και σε συνέχεια να αφήνει -με τη «φιλική» συνδρομή της αστυνομίας- φασιστικές γκρούπες ν’ αλωνίζουν ανενόχλητες στην πόλη, παρεμβαίνοντας μόνο όταν είναι να χτυπήσει με κάθε τρόπο τον κόσμο που αγωνίζεται ενάντια στον φασιστικό οχετό. Στις 9 Απρίλη 2024, λοιπόν, εκδικάζεται αυτή η υπόθεση που αφορά το σύνολο του αντιφασιστικού κινήματος στις γειτονιές, στα σχολεία, στους δρόμους. Τον τελευταίο καιρό έχουμε δει μια σειρά από καθόλου ατυχή γεγονότα να εκτυλίσσονται, κανένα από τα οποία δεν έμεινε αναπάντητο: από την αγελαία επίθεση στην πλατεία Αριστοτέλους σε δύο άτομα της lgbtqia+ κουηρ κοινότητας που απαντήθηκε την αμέσως επόμενη μέρα με μεγάλη αντιφασιστική πορεία στο κέντρο της πόλης, την εμφάνιση φασιστικών συμβόλων στα πανεπιστήμια εν μέσω καταλήψεων, στην περιοχή της Σταυρούπολης (κτίριο της Κινηματογράφου) και της Νεάπολης (στέκι ΑΠΑΝ-Λαϊκής Βιβλιοθήκης), τα οποία σβήστηκαν τις επόμενες μέρες και σπάσιμο του στεκιού της ΑΠΑΝ-Λαϊκής Βιβλιοθήκης σε δεύτερο χρόνο, το οποίο αποκαταστάθηκε από τον κόσμο της γειτονιάς.
Μέσα σε μια συνθήκη διαρκούς όξυνσης των επιθέσεων κράτους και κεφαλαίου στους από τα κάτω και στις επιμέρους αντιστάσεις, στα αγωνιζόμενα κομμάτια, μέσα σε μια συνθήκη επίτασης της πατριαρχικής βίας, της απαξίωσης των ζωών καταπιεσμένων κοινοτήτων όπως οι μετανάστες, εμείς να προτάξουμε την αλληλεγγύη, την αλληλοβοήθεια των εκμεταλλευόμενων, την οργάνωση σε όλα τα πεδία της ζωής ενάντια στον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά. Απέναντι στη στοχοποίηση των ανθρώπων που αγωνίζονται και την προσπάθεια απονέκρωσης των αντιστάσεων, όπως φάνηκε και πρόσφατα από την ανεπιτυχή προσπάθεια της αστυνομίας να εμποδίσει την πραγματοποίηση του 3ου αναρχικού φεστιβάλ της Quieta Movere, εμείς να απαντήσουμε με συσπείρωση, οργάνωση στη βάση, όξυνση και σύνδεση των αγώνων. Γιατί αυτό που μένει τελικά είναι οι απαντήσεις μας ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο και φασισμό, οι οποίες πρέπει να είναι σταθερές, δυναμικές και συνεπείς σε όλα τα πεδία της ζωής μας μέσα στον αγώνα που έχουμε επιλέξει ενάντια σε κάθε εξουσία.
Καμία δίωξη στους/στις 51 αντιφασίστες και αντιφασίστριες.
Ούτε στη Σαλονίκη, ούτε πουθενά, τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά.
Κατάληψη Libertatia
Ήταν 16/9/2020, 2 μέρες πριν την 7η επέτειο της δολοφονίας του αντιφασίστα ράπερ Παύλου Φύσσα. Αντιφασίστες και Αντιφασίστριες βρέθηκαν στην νέα παραλία Θεσσαλονίκης εκείνο το βράδυ για να ξεβρωμίσουν την περιοχή από ναζιστικά σύμβολα που είχαν βαφτεί λίγες μέρες πριν σε εκδήλωση του χρυσαυγιτη Κασιδιάρη. Κατά την διάρκεια αυτής της αντιφασιστικής παρέμβασης κάθε λογής μπάτσων έστησαν μια κατασταλτική επιχείρηση καταφέρνοντας να συλλάβουν 51 άτομα στέλνοντας 2 στο νοσοκομείο μετά από χτυπήματά τους. Μέχρι εδώ δεν βρίσκουμε κάτι το πρωτότυπο μιας και γνωρίζουμε πολύ καλά σε ποιους κάνουν πλάτη οι μπάτσοι και πότε τους συλλαμβάνουν με χαλαρή ποινική μεταχείριση για τα μάτια του κόσμου όταν η κοινωνική οργή το απαιτεί. Ξέρουμε πολύ καλά ότι οι φασίστες είναι τσιράκια των αφεντικών και πολύ χρήσιμα εργαλεία στα χέρια του συστήματος. Το πρωτοφανές εκείνου του βραδιού ήταν η κακουργηματική δίωξη στα 51 άτομα με την κατηγορία της διακεκριμένης φθοράς μνημείου ιδιαίτερα μεγάλης αξίας. Αυτή η δίωξη κατάφερε να επιβάλει περιοριστικό όρο σε 51 άτομα μέχρι και σήμερα. Τις επόμενες μέρες υπήρξε ένα πολύμορφο μεγάλο κύμα αλληλεγγύης από την συλλογή τροφίμων και χρημάτων για τους συλληφθέντες μέχρι την δυναμική παρουσία στον δρόμο και στα δικαστήρια κάνοντας ξεκάθαρο ότι οι αντιφασίστες και αντιφασίστριες δεν είναι μόνοι και μονές.
Στο σήμερα λοιπόν 3.5 χρόνια μετά η επάνοδος της ακροδεξιάς είναι ξεκάθαρη και στην πολιτική σκηνή αλλά και στον δρόμο. Το κράτος έχοντας ξεπλύνει την ύπαρξη του μέσα από την καταδίκη της χρυσής αυγής και ενισχύοντας την θεωρία των 2 άκρων συνεχίζει την λειτουργία του εις βάρος της κοινωνικής βάσης. Συνεχόμενες αυξήσεις στις τιμές βασικών αγαθών, ιδιωτικοποιήσεις σε βασικές δημόσιες δομές ενώ ταυτόχρονα επενδύει σε μια λογική εθνικής ενότητας απέναντι σε κινδύνους πολεμικών συγκρούσεων αλλά και εσωτερικών εχθρών θέλοντας να αποπροσανατολίσει τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα και να σπείρει το μίσος εντός αυτών προωθώντας μια κουλτούρα ατομισμού και κανιβαλισμού όπου η επιβίωση του ενός σημαίνει ο θάνατος της άλλης.
Την τρίτη 9/4 είναι η μέρα έναρξης της δίκης των 51 Αντιφασιστριών και αντιφασιστών. Θεωρούμε πολύ σημαντική την μαζική παρουσία του κινήματος που θα καταφέρει αυτή η σκευωρία που στήθηκε να καταπέσει και να αποδείξει ότι ο αντιφασισμός δεν δικάζεται και δεν καταστέλλεται. Από την συνεχόμενη παρουσία στις γειτονιές με συζητήσεις εκδηλώσεις και μοιράσματα κειμένων μέχρι τα τσακίσματα φασιστών όπου αυτοί τολμούν να εμφανιστούν για να δηλητηριάσουν με τον λόγο και τα σύμβολα τους ο αντιφασισμός ήταν είναι και θα είναι εδώ για να αναδεικνύει τον ρόλο που έχουν αυτά τα σιχάματα απέναντι στην πολυεθνική εργατική τάξη και πάντα με τα συμφέροντα του κεφαλαίου
ΟΥΤΕ ΜΕ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΝΟΜΟΥΣ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΑΧΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ ΠΑΡΩΝ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ
Στο πλαίσιο του αντιφασιστικού αγώνα κι ενόψει επετειακής πορείας για τον Παύλο Φύσσα, σύντροφοι και συντρόφισσες στις 16/9/2020 πραγματοποίησαν παρέμβαση στην παραλία της Θεσσαλονίκης, σβήνοντας ταυτόχρονα φασιστικά συνθήματα και σύμβολα που είχαν απομείνει απο τις συγκεντρώσεις του κομματος του Κασιδιάρη. Η δράση αυτή κινητοποίησε άμεσα τις δυνάμεις καταστολής οι οποίες απάντησαν με ξύλο, τραυματίζοντας και συλλαμβάνοντας τον κόσμο της παρέμβασης. Συνέλαβαν 51 αντιφασίστες/ριες οι οποίοι/ες στη συνέχεια κρατούνταν εκδικητικά για ώρες στο κρατητήριο της γαδθ χωρίς πρόσβαση στα βασικά όπως φαγητό και με ελάχιστο νερό. Οι κατηγορίες που τους φορτώθηκαν αποτυπώνουν το μένος με το οποίο κρατικοί μηχανισμοί αντιμετωπίζουν αγωνιζόμενο κόσμο, καθώς με το πρόσχημα ότι οι πλάκες δίπλα από τον λευκό πύργο που έσβηναν τα φασιστικά συνθήματα αποτελούν μνημείο, τούς στοιχειοθετήθηκε η κατηγορία του κακουργήματος για φθορά μνημείου. Οι υπόλοιπες κατηγορίες είναι πλημμεληματικού χαρακτήρα και επιπλέον τους επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι.
Η καταστολή κι η βιαιότητα που δέχτηκε αυτή η αντιφασιστική παρέμβαση αν και πρωτοφανής δε μας κάνει εντύπωση, καθώς παράλληλα χρονικά είχε προηγηθεί, αλλά και έπονταν, μια περίοδος αυστηρού λοκντάουν με ενα κλίμα γενικευμένης φίμωσης, και τρομοκρατίας. Διαρκής επιτήρηση κι έλεγχοι, πρόστιμα, απαγόρευση συναθροίσεων, συγκεντρώσεων, εκκενώσεις καταλήψεων, δημιουργούσαν ένα κλίμα καταστολής και δρούσαν σαν προληπτική αντιεξέγερση.
Παράλληλα, το κράτος έκλεινε το μάτι στις φασιστικές συγκεντρώσεις των ημερών ενόψει της δίκης της Χρυσής Αυγής. Δεν μας εκπλήσσει η προστασία και η συντήρηση από το κράτος,των φασιστικών μορφωμάτων καθώς είναι αποτέλεσμα της σχέσης αλληλεξάρτησής τους. Οι φασίστες έρχονται να εφαρμόσουν στο μικροεπίπεδο, στα πλαίσια της καθημερινής ζωής, τους κρατικούς σχεδιασμούς για εθνική συνοχή,τυφλή υποταγή και υπακοή σε κάθε σχέση εξουσίας , διαχείριση μειονοτήτων, μεταναστών και κουηρ, διασφάλιση του κεφαλαιακού κέρδους και έτσι το κράτος τους προστατεύει, δεν τους πολεμά.
Βλέπουμε φασιστικά μορφώματα όταν αποπειρώνται να βγουν από τις τρύπες τους επιχειρώντας να πιάσουν δημόσιο χώρο, να κάνουν επιθέσεις σε αγωνιζόμενο κοσμο, καταλήψεις, μετανάστριες, σεξεργάτριες, κουήρ άτομα, σε ό,τι δεν συμμορφώνεται στο “ιερό τρίπτυχο” πατρίς-θρησκεία-οικογένεια. Οι κρατικές πολιτικές που χτίζονται σε βάθος χρόνου δεν θα μπορούσαν να εντείνουν την υποτιμήση των ζωών μας χωρίς την βοήθεια των φασιστών και τον κοινώνικο κανιβαλισμό. Επιπλέον, ο ρατσισμός, ο αντιτσιγγανισμός, η ομοφοβία είναι διάχυτα στην ελληνική κοινωνία και δομικά στοιχεία του έθνους-κράτους και προλειαίνουν το έδαφος για φασιστικές επιθέσεις σε περιόδους κρίσης, όπως ήταν δηλαδή κι αυτή της πανδημίας.
Την Τρίτη στις 9/4 ξεκινάει η δίκη των 51 αντιφασιστών/στριών.Η στήριξή μας είναι δεδομένη.
Ενάντια στον κοινωνικό εκφασισμό να δομήσουμε σχέσεις αλληλεγγύης.
Ανυποχώρητοι κι αδιαμεσολάβητοι αγώνες για να τσακίσουμε κάθε παρακλάδι του φασισμού στις γειτονιές μας, στις σχολές, στη δουλειά μας, στις πλατείες και σε κάθε κοινωνικό πεδίο που υπάρχουμε.
Ούτε σπιθαμή γης στους φασίστες
Για Ζακ, Λουκμάν και Φύσσα δεν φτάνουν μόνο δύο,
Όλοι οι φασίστες στο νεκροτομείο
Μπάτσοι, δικαστές, ανθρωποφυλακές,
Κάτω τα χέρια απο τους/τις αγωνιστές/ριες
Κανένα(ς) μόνο(ς), καμία μόνη απέναντι στο κράτος
ΟΛΕΣ/ΟΙ/Α ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 10/4 ΣΤΙΣ 9:00 ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ
Μαρμάγκα, αντιπατριαρχική ομάδα
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ 51 ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤ(ΡΙ)ΕΣ
Στις 16/09/2020 ομάδα αντιφασιστ(ρι)ών πραγματοποίησε παρέμβαση με σκοπό να σβήσει ρατσιστικά και φασιστικά συνθήματα στην περιοχή της Παραλίας και του Λευκού Πύργου, που γράφτηκαν έπειτα από τις συγκεντρώσεις του νεοναζιστικού και εθνικιστικού μορφώματος του Κασιδιάρη. Πάνοπλες αστυνομικές μονάδες (ΜΑΤ, ΔΡΑΣΗ, ΔΙΑΣ) επιτέθηκαν χωρίς καμία απολύτως αφορμή, τραυματίζοντας μάλιστα 2 άτομα. Προχώρησαν αρχικά σε προσαγωγές όλων των ατόμων και στη συνέχεια σε μία πρωτόγνωρη εκδικητικότητα με την απαγγελία κατηγοριών περί “φθοράς μνημείου ιδιαίτερα μεγάλης αξίας” μεταξύ άλλων στους/στις 51 συντρόφους/ισσες.
Οι κατασταλτικές αυτές μεθοδεύσεις έρχονται να συμπληρώσουν το παζλ του υποτιθέμενου νόμου και της τάξης, που θέλει να εμφυσήσει τον φόβο σε όποιον/α αγωνίζεται και σε ενδεχόμενες κοινωνικές αντιδράσεις.
Μπροστά στην καταστολή κάθε τι ριζοσπαστικού και με αντιφασιστικά χαρακτηριστικά δεν υποχωρούμε. Η αστυνομοκρατία και ο φόβος που θέλουν να κυριαρχήσει δεν θα περάσουν. Και ο δημόσιος χώρος αποτελεί με την σειρά του αδιαπραγμάτευτο κομμάτι του αντιφασιστικού αγώνα της κοινωνίας το οποίο δεν χαρίζεται αμαχητί στους φασίστες και στην αστυνομία.
Συγκέντρωση αλληλεγγύης Τετάρτη 10/04 στις 09:00 στα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης.
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης
Το βράδυ της Τετάρτης 16/9/2020 , πλήθος κόσμου πραγματοποίησε αντιφασιστική παρέμβαση στην νέα παραλία εν όψει των 7 χρόνων από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα ανδρείκελα της Χρυσής Αυγής. Εκείνη την περίοδο, με την ΧΑ εκτός βουλής και το δικαστήριο της να επίκειται, τα άλλοτε «πρωτοπαλίκαρα» της άρχισαν να αλλάζουν προσωπεία σαν δήθεν πιο δημοκράτες, καταφεύγοντας βέβαια στο χαφιεδισμό και στη ρουφιανιά μεταξύ τους. Εκείνες τις μέρες μάλιστα είχε πραγματοποιηθεί συγκέντρωση και πορεία του κόμματος « Έλληνες για την Πατρίδα» με ομιλία του αρχηγού της Ηλία Κασιδιάρη, ο οποίος βρισκόταν στην φυλακή για το δικαστήριο ΧΑ. Στα πλαίσια αυτής της συγκέντρωσης, τα θρασύδειλα παράσιτα που γιόρταζαν τον μαχαιροβγάλτη Κασιδιάρη έγραψαν στην νέα παραλία τα γνωστά συνθήματα μίσους. Προφανώς μια τέτοια κίνηση στην προσφυγομάνα Θεσσαλονίκη, από που οι Ναζί και οι δωσίλογοι συνεργάτες τους έστειλαν πάνω από 48 χιλιάδες Εβραίους στα κολαστηρία του Αούσβιτς και άλλων στρατοπέδων συγκέντρωσης, δεν έμεινε αναπάντητη.
Πλήθος κόσμου συμμετείχε στην αντιφασιστική παρέμβαση της 16/9/2020 για να δηλώσει ρητά πως οι Ναζί και οι διάφοροι συνεχιστές τους δεν έχουν καμία θέση στους αιματοβαμένους από τα μπλόκα και τις εκτελέσεις δρόμους και στενά της Θεσσαλονίκης. Η παρέμβαση εξαρχής πλαισιώθηκε από δυνάμεις της αστυνομίας, οι οποίες σε ένα κρεσέντο παραλογισμού, την ίδια στιγμή που ζητούσαν εξακρίβωση από τις συμμετέχουσες και συμμετέχοντες της πορείας άρχισαν να βαράνε στο ψαχνό. Το αποτέλεσμα ήταν και 51 συμμετέχουσες/συμμετέχοντες να μεταφερθούν στην ΓΑΔΘ, όπου τους ανακοινώθηκε η σύλληψη τους για κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα. Την επόμενη μέρα εισήχθη μια ακόμα κατηγορία κακουργηματικού βαθμού, αυτή της «διακεκριμένης φθοράς μνημείου ιδιαίτερα μεγάλης αξίας»…. Για συνθήματα που ήταν κοντά στις δημόσιες τουαλέτες στον Λευκό Πύργο, σε τοίχους χτισμένους το 2009. Από τι φαίνεται η λαϊκή και ταξική απάντηση στην δημόσια παρουσία φασίστων αποτελεί έγκλημα ενώ η όλη ιστορία με τα αρχαιολογικά ευρήματα στα έργα του μετρό Θεσσαλονίκης και το τσιμέντωμα της Ακρόπολης δεν αποτελούν εγκλήματα.
Οφείλουμε να διασφαλίσουμε τις μαζικές, ταξικές απαντήσεις απέναντι στην εφεδρεία του κεφαλαίου, αλλά και τους χρήσιμους ηλίθιους του. Με την παγκόσμια και εγχώρια οικονομία να βυθίζεται και την πολεμική προετοιμασία να εντείνεται εν μέσω όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ο φασισμός βρίσκει ολοένα και μεγαλύτερο και πιο πρόσφορο έδαφος σε τοπικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως μαρτυρούν και τα πρόσφατα γεγονότα στην πλατεία Αριστοτέλους. Είναι καθήκον τόσο των οργανωμένων δυνάμεων της τάξης μας, αλλά και του ίδιου του λαού να μην αφήσουν ούτε σπιθαμή γης στα πάσης είδους φασισταρια. Οφείλουμε να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας και κάτι παραπάνω, για να μη φοβούνται τα προσφυγόπουλα να πάνε σχολείο, για να μπορούν ζευγάρια και παρέες ανεξαρτήτως φύλου και φυλής να περπατάν χέρι-χέρι στην παραλία χωρίς φόβο, για να μπορούν οι γυναίκες εργαζόμενες να στήνουν σωματεία και να απεργούν, οι φοιτητές να παλεύουν για την Δημόσια Παιδεία, για να μπορούμε να ζούμε και να αγωνιζόμαστε μαζί, ντόπιοι/ες και μετανάστες/στριες εργάτες και εργάτριες, διατηρώντας ακέραια την μνήμη και ελπιδοφόρο το μέλλον του λαού μας.
Ζούμε και αγωνιζόμαστε σε αυτή την πόλη, ερχόμαστε από τα σπλάχνα της. Από την Καλαμαριά, την Νεάπολη και τις Συκιές των προσφύγων των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Από τις εργατικές κατοικίες της Ξηροκρήνης και από τα στενά του Φαλήρου και της Ανάληψης, τα οποία δεν βλέπουν ποτέ τον ήλιο. Από την Τούμπα, που ο λαός της κατέβαινε μαζικά και με πανό στον Μάη του 1936 για να στήσει οδοφράγματα στο κέντρο της πόλης. Από την Χαριλάου τις παρυφές της οποίας διέσχισε ο ΕΛΑΣ για να απελευθερώσει τη Θεσσαλονίκη από τους Ναζί. Από τους τελευταίους που ζουν στο κέντρο της, το οποίο έχει μετατραπεί σε ένα ατέλειωτο Airbnb για τους τουρίστες.
Είμαστε εργαζόμενοι και εργαζόμενες που αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε για ψίχουλα, που χρωστάμε στη ΔΕΗ, που δεν μας φτάνει το μηνιάτικο για το νοίκι, για να γεμίσουμε το ψυγείο, για να πληρώσουμε ιδιωτικούς γιατρούς, για να ξεχρεώσουμε τα δανεικά που έχουμε πάρει, που έχουμε απολυθεί, που έχουμε ταπεινωθεί μέσα στους χώρους δουλειάς. Είμαστε νέοι και νέες που ζούμε στο πετσί μας τι σημαίνει να σπουδάζεις και να δουλεύεις ταυτόχρονα, τι σημαίνει ιδιωτικοποίηση της παιδείας, τι σημαίνει να μην έχουν οι γονείς σου λεφτά για το φροντιστήριο. Είμαστε κάτοικοι μίας πόλης που βυθίζει την νεολαία της στην επισφάλεια αλλά και στην ξενιτιά και ξέρουμε καλά ποιοι είναι αυτοί που καθοδηγούν την οργή της στην μικροπαραβατικότητα, στην αδιέξοδη οπαδική βία και στην κανιβαλλιστική ρατσιστική και ομοφοβική βία, αλλά και στην ναρκωκουλτούρα για να την καταστέλλουν πιο αποτελεσματικά και για να την βγάζουν οι ίδιοι καθαρή.
Την Τρίτη 9/4/2024, έπειτα από 4 χρόνια ξεκίνησε η δίκη για την υπόθεση των 51 αντιφαστιστριών/ αντιφασιστώνμ η οποία διεκόπη για τις 10/4. Είναι επιτακτική η μαζική και δυναμική παρουσία στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης την Τετάρτη 9/4 στις 09.00 για να σταθούμε αλληλέγγυοι στις συλληφθείσες αντιφασίστριες και τους συλληφθέντες αντιφασίστες.
ΚΑΜΙΑ ΣΠΙΘΑΜΗ ΓΗΣ ΣΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΣΕΞΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΟΜΟΦΟΒΙΑ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ – ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, 10/4 ΣΤΙΣ 09:00
Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση
