Ανακοίνωση της Διαρκούς Συνέλευσης Ενάντια στον Πόλεμο
Κατά τη διάρκεια της διαδικτυακής συνέλευσης της Διαρκούς Συνέλευσης Ενάντια στον Πόλεμο (Permanet Assembly Against the War – PAAW) για τη δεύτερη επέτειο της εισβολής στην Ουκρανία, ο Nave, μέλος της מסרבות (Mesarvot), μιας ομάδας νέων Ισραηλινών γυναικών και ανδρών που αγωνίζονται ενάντια στη γενοκτονική πολιτική του κράτους τους, μας είπε ότι η Sofia Orr, η οποία συμμετείχε στη συνάντηση της PAAW στη Μπολόνια τον περασμένο Οκτώβριο, επρόκειτο να αρνηθεί να καταταγεί στον ισραηλινό στρατό. Για τον λόγο αυτό καταδικάστηκε σε 20 ημέρες στρατιωτικής φυλάκισης. Ως συνέπεια αυτής της επιλογής, η Σοφία δέχθηκε προσβολές και απειλές, ιδίως απειλές βιασμού. Αυτό καθιστά σαφή, για άλλη μια φορά, τον πατριαρχικό χαρακτήρα του πολέμου. Ενώ το ισραηλινό κράτος προωθεί τη θητεία γυναικών και κουήρ ατόμων στον στρατό ως χειραφετητική, δεν αναγνωρίζει τις αντιστάσεις τους που υπερβαίνουν τα πολιτικά του σχέδια καταπίεσης και καθιστά το βιασμό συστηματικό όπλο για τη διαιώνιση της αποικιοκρατίας και υποταγής των Παλαιστίνιων γυναικών.
Η δήλωση άρνησης της Σοφίας είναι μια ξεκάθαρη πολιτική επιλογή. Η επιλογή να μην είναι συνένοχη σε ένα δολοφονικό πολιτικό σχέδιο που έχει κοστίσει περισσότερες από 30.000 ζωές Παλαιστινίων, που βασίζεται στη στρατιωτική κινητοποίηση ολόκληρης της ισραηλινής κοινωνίας για την καταπίεση, την εκμετάλλευση και τη βίαιη εξόντωση των Παλαιστινίων. Βλέπουμε τις πιο βάναυσες συνέπειες αυτού του μακροχρόνιου σχεδίου στη συνεχιζόμενη σφαγή στη Γάζα, στην κλιμακούμενη βία στη Δυτική Όχθη, στη μαζική δολοφονία πριν από δύο ημέρες, όταν οι IDF επιτέθηκαν σε ανθρώπους που περίμεναν σε ουρές για παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στο βόρειο τμήμα της Γάζας. Υποστηρίζουμε σθεναρά τη Σοφία και όσες και όσους καθιστούν σαφές σε ολόκληρη την ισραηλινή κοινωνία ότι είναι δυνατόν να κάνει μια επιλογή, να πάρει θέση στο πλευρό των καταπιεσμένων και να αγωνιστεί για μια ειρήνη που θα σημαίνει όχι απλά το τέλος της στρατιωτικής βίας, αλλά κάτι περισσότερο, την κοινωνική δικαιοσύνη.
Η προπαγάνδα που υφίσταται η ισραηλινή νεολαία, μέσω της οποίας την εκπαιδεύουν να μισεί τους Παλαιστίνιους ως εχθρούς, η ιδέα ότι η στρατιωτική θητεία και η ενεργός συμμετοχή στην κατοχή και την καταστολή είναι πεπρωμένο και τιμή για τον ισραηλινό λαό, η ολική απόρριψη των αρνητών στράτευσης η οποία τους καθιστά εχθρούς του έθνους: όλα αυτά μας δείχνουν ξεκάθαρα ποιο είναι το περιεχόμενο και η ουσία της στρατιωτικοποίησης των κοινωνιών μας που καθοδηγείται από τη λογική του πολέμου. Βλέπουμε αυτή τη διαδικασία στρατιωτικοποίησης να λαμβάνει χώρα μπροστά στα μάτια μας με πολλούς τρόπους: όταν ο Μακρόν ανακοινώνει τη δυνατότητα αποστολής Ευρωπαίων στρατιωτών στην Ουκρανία, όταν η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δηλώνει ότι ο εξοπλισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης σημαίνει ότι είναι έτοιμη για μια άμεση αντιπαράθεση με τη Ρωσία τα επόμενα χρόνια, όταν η υποστήριξη της δολοφονικής επίθεσης του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων νομιμοποιείται ως υπεράσπιση των δυτικών αξιών, όταν οι μετανάστ(ρι)ες δέχονται επιθέσεις υπό το πρόσχημα του αγώνα κατά του αντισημιτισμού.
Η στρατιωτικοποίηση των κοινωνιών μας δεν είναι μόνο μια άμεση εμπλοκή στον διεξαγόμενο πόλεμο, αλλά και ένας μετασχηματισμός των κοινωνικών σχέσεων σύμφωνα με αυστηρές ιεραρχίες και πειθαρχία. Είναι οι κατασκευασμένες αντιπαλότητες που εμποδίζουν κάθε πιθανή επικοινωνία μεταξύ των εργαζομένων, των γυναικών, των κουήρ ατόμων και των μεταναστ(ρι)ών, οι κατασκευασμένες αντιπαλότητες που εμποδίζουν κάθε πιθανή οργάνωση ενάντια στην εκμετάλλευση και τη βία που προκαλεί ο πόλεμος.
Αυτό είναι το σχέδιο που πρέπει να αρνηθούμε, στο πλευρό των Παλαιστινίων που αρνούνται την κατοχή και υποστηρίζοντας με όλες μας τις δυνάμεις όσες και όσους, όπως η Σοφία, αγωνίζονται και απορρίπτουν τις επιταγές του πολέμου. Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς τους αγώνες μας!
Διαρκής Συνέλευση κατά του πολέμου
—————————————
During the PAAW assembly on the second anniversary of the invasion of Ukraine, Nave, a member of מסרבות
(Mesarvot), a group of young Israeli women and men fighting against the genocidal politics of their State, told us that Sofia Orr, who took part in the PAAW meeting in Bologna last October, was about to refuse to enlist in the Israeli army. For this she was sentenced to 20 days of military prison. As a consequence of this choice, Sofia received insults and threats, particularly rape threats. This makes clear, once more, the patriarchal character of the war. While the Israeli State promotes women and queer enlistment in the army as emancipatory, it does not admit that they rise up and transgress its political project of oppression, and makes of rape a systematic weapon for perpetuating colonization by subjecting Palestinian women.
Sofia’s declaration of refusal is a clear political choice. The choice of not being complicit with a murderous political program that has cost more than 30.000 Palestinian lives, based on the military mobilization of the entire Israeli society to oppress, exploit and violently annihilate the Palestinians. We see the most brutal effects of this long-lasting program in the ongoing massacre in Gaza, in the escalating violence in the West Bank, in the mass killing of two days ago, when the IDF attacked people gathered around the aid tracks in the North of Gaza. We strongly support Sofia and those like her who want the whole of Israeli society to know that it is possible to make a choice, to take a stand on the side of the oppressed, and to fight for a peace that means more than the end of military violence, but social justice.
The propaganda that the Israeli youth has to deal with, which educates them to hate the Palestinians as enemies; the idea that military service and the play of an active part in occupation and repression is a destiny and a honor for Israeli people; the general condemnation put upon refuseniks, which makes them enemies of the nation: all of this tells us clearly what is the meaning and scope of the militarization of our societies driven by the logics of war. We see this process of militarization taking place before our eyes in many ways: when Macron announces the possibility of sending European soldiers in Ukraine; when Ursula von der Leyen declares that arming the European Union means being ready for a direct confrontation with Russia in the coming years; when the support for Israel’s murderous attack on Palestinians is legitimized as the defense of Western values; when migrants are attacked using the flagship of the fight against antisemitism. The militarization of our societies is not only a direct involvement into the waged war, but also a transformation of social relations according to strict hierarchies and discipline. It is the construction of fronts of enmity, which prevents any possible communication between workers, women and queers, migrants, and any possible organization against the exploitation and violence caused by the war.
This is the project we must refuse, standing with Palestinians refusing occupation and supporting with all our strength those who, like Sofia, are struggling and rejecting the imperatives of war. There is no peace without our struggles!
Permanent Assembly against the War
