Ο «παλιός ο χρόνος», αυτή τη φορά, έφυγε με τελευταία είδηση, από τον χώρο της ψυχικής υγείας, το συμβάν με τα εκτεταμένα εγκαύματα που υπέστη μηχανικά καθηλωμένος ασθενής σε τμήμα του Δρομοκαϊτείου, με κύρια αιτία του κινδύνου για την ίδια τη ζωή του την μηχανική καθήλωση.
Και ο «νέος χρόνος» μπήκε με την εξαγγελία της εκ νέου ανάληψης του Υπουργείου Υγείας από τον Άδωνι Γεωργιάδη, αξέχαστου από την προηγούμενη θητεία του εκεί ως του φονέα της Υγείας, σωματικής και ψυχικής. Με ταυτόχρονη την μετακίνηση του Χρυσοχοϊδη στο πόστο στο οποίο κι΄ αυτός, από την πλευρά του, έχει την πιο μεγάλη εξειδίκευση, την ασύδοτη αστυνομική βία.
Το βιογραφικό του Άδωνι Γεωργιάδη στο χώρο της Υγείας ξεκινάει απ΄ όταν, τον Οκτώβριο του 2010, ως βουλευτής τότε του ακροδεξιού ΛΑΟΣ, διατύπωνε, στη Βουλή, την εξής ερώτηση στον ιδεολογικά ομογάλακτό του, τότε Υπουργό Υγείας, Α. Λοβέρδο: «υπάρχει ρατσισμός κατά των Ελλήνων….Συμφέρει να πας στο νοσοκομείο και να πεις ότι είσαι Αφγανός και Πακιστανός, ενώ αν είσαι Έλληνας, πρέπει να πληρώσεις».
Αλλά ήταν αυτός που αύξησε το γνωστό τότε 5ευρω για εξέταση σε μονάδα υγείας, σε 25 ευρώ προκειμένου να γίνει εισαγωγή των Ελλήνων για νοσηλεία.
Ήταν αυτός που, με το που ανέλαβε υπουργός, επανέφερε την άκρως ρατσιστική και κατασταλτική διάταξη του Α. Λοβέρδου για την δημιουργία «υγειονομικής ζώνης» με τον εγκλεισμό/καραντίνα των μεταναστών και την διαπόμπευση (σύλληψη, φυλάκιση) των οροθετικών γυναικών ως επικίνδυνων για την δημόσια υγεία.
Ήταν αυτός ο πιο αφοσιωμένος εκτελεστής των καταστροφικών μέτρων του μνημονίου στην ψυχική υγεία, δηλώνοντας μάλιστα, στις 13 Νοεμβρίου 2013, ότι «αν υπάρξουν απολύσεις και αν καταλήξουμε ότι κάποιοι πρέπει να φύγουν… αυτές είναι αποφάσεις δικές μου! Μη μου παίρνει τη δόξα η τρόικα όταν κάνουμε το αυτονόητο. Σας παρακαλώ πάρα πολύ! Έχω βαρεθεί να κάνω το αυτονόητο και να παίρνει τη δόξα ο Τόμσεν».
Ήταν αυτός που έκλεισε τα πολυϊατρεία του ΙΚΑ και διέλυσε την όποια Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας υπήρχε ποτέ σ’ αυτή τη χώρα, απολύοντας χιλιάδες γιατρούς, την ίδια στιγμή που οδήγησε στο κλείσιμο πέντε νοσοκομεία (το Νοσοκομείο Ειδικών Παθήσεων Θεσσαλονίκης, το Νοσοκομείο Παναγία Θεσσαλονίκης, η Πολυκλινική Αθηνών, το Γενικό Νοσοκομείο Πατησίων και το Γενικό Νοσοκομείο Δυτικής Αττικής «Αγία Βαρβάρα»).
Ήταν αυτός που επανέφερε προς εφαρμογή, σε πλήρη συμπόρευση με τις ΜΚΟ ψυχικής υγείας, την ρύθμιση (που είχε για ένα διάστημα λιμνάσει) για την παρακράτηση των συντάξεων των ψυχικά ασθενών που διαμένουν σε στεγαστικές δομές και των αναπήρων και σε διάφορα προνοιακά ιδρύματα.
Ήταν αυτός που δήλωνε στην Washington Post, με αφορμή την ιστορία ενός καρκινοπαθή που δεν είχε χρήματα για την θεραπεία του, ότι «ασθένειες όπως ο καρκίνος δεν θεωρούνται επείγουσες, εκτός αν είσαι σε τελικό στάδιο»!!!
Ήταν βέβαια και η εμπλοκή του στα σκάνδαλα με το ΚΕΕΛΠΝΟ, με την ιδιωτικοποίηση του νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν και προπαντός σ΄ αυτό με τη Novartis, όπου οι «αδιευκρίνιστης προέλευσης» σημαντικές καταθέσεις στους λογαριασμούς του θεωρήθηκαν ως κάτι το αμελητέο που επέτρεπε το «πέρασμα στο αρχείο» του κατηγορητήριου που τον αφορούσε, όπως και όλων των άλλων υπουργών που εμπλέκονταν στο σκάνδαλο.
Το αποκορύφωμα, αναφορικά με το χώρο της ψυχικής υγείας, είναι η απόφασή του, τότε, να κλείσει τα τρία εναπομείναντα ψυχιατρεία, ως στόχο υποτίθεται, του συγχρηματοδοτούμενου με την ΕΕ «Ψυχαργώς». Είναι γι΄ αυτό που είχε διορίσει ως Διοικητή του ΨΝΑ τον Π. Θεοδωράκη, με σκοπό, μέσα σ΄ ένα χρόνο, να κλείσει/καταργήσει το ψυχιατρείο, χωρίς ίχνος εναλλακτικών κοινοτικών υπηρεσιών που θα το αντικαθιστούσαν.
Το πλάνο αυτό, που για ποικίλους λόγους δεν τελεσφόρησε τότε, βασικά δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί (εκλογές 2015 κλπ), είναι πάντα επίκαιρο και τώρα βαδίζει προς άμεση εφαρμογή, καθώς περιλαμβάνεται ως βασικός στόχος στο νομοσχέδιο του ομόσταυλου συνεργάτη του Αδωνι, του υφυπουργού αρμόδιου για την ψυχική υγεία Δ. Βαρτζόπουλου.
Το νομοσχέδιο αυτό, που ακόμα δεν έχει βγει επίσημα στη δημοσιότητα, περιλαμβάνει δυο σκέλη: το ένα αφορά την άμεση κατάργηση των οργανισμών των ψυχιατρείων ΨΝΑ(Δαφνί) και ΨΝΘ, χωρίς καμιά υποκατάστασή τους από κοινοτικές υπηρεσίες, με το πέρασμα των μονάδων τους (όσες από αυτές δεν καταργηθούν) σ΄ ένα Εθνικό Δίκτυο Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (ΕΔΙΨΥ) από κοινού με τον ιδιωτικό, κερδοσκοπικό (ιδιωτικές κλινικές) και «μη» κερδοσκοπικό, τομέα και με ιδιώτες.
Το άλλο αφορά την πλήρη αποδόμηση των μονάδων απεξάρτησης (ιδιαίτερα των στεγνών προγραμμάτων) με το πέρασμα όλων σε έναν, αντίστοιχο του ΕΔΙΨΥ, ΕΟΠΑΕ (Εθνικός Οργανισμός Πρόληψης και Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων).
Ένας κυριολεκτικός οδοστρωτήρας για την διάλυση όλων των υπαρχόντων υπηρεσιών και την αντικατάστασή τους με «ειδικές», άκρως κατασταλτικές, μονάδες για τους υποτίθεται «επικίνδυνους» και ή «δυσίατους» ασθενείς και με την ολοσχερή θεραπευτική και κοινωνική εγκατάλειψη των υπόλοιπων.
Ο Άδωνις έχει έλθει και γι΄ αυτό. Όπως και για το κλείσιμο και άλλων νοσοκομείων, για την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, για την εφαρμογή των ποσοτικοποιημένων δεικτών DRG (Ομογενοποιημένες Διαγνωστικές Ομάδες) στην παροχή των όποιων υπηρεσιών, νοσηλείας κλπ, στη βάση των οποίων, όποιος έχει θεραπευτικές ανάγκες που ξεπερνάνε τον εκάστοτε ποσοτικό δείκτη απλώς θα παίρνει εξιτήριο και… αν ζήσει, έζησε, αλλιώς, πεθαίνει.
Ας προετοιμαστούμε, λοιπόν, ιδιαίτερα στο χώρο της ψυχικής υγείας και των εξαρτήσεων. Ο εκ νέου διορισμός του Άδωνι Γεωργιάδη στο Υπουργείο Υγείας δείχνει ότι είναι αποφασισμένοι να πάνε μέχρι το τέλος.
Επομένως, το ίδιο και εμείς. Προς την διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση… και με ό,τι αυτή απαιτεί …. μέχρι το τέλος.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ