Αντιπολεμική-αντιφασιστική διαδήλωση στην Αλεξανδρούπολη

Αντιπολεμική-αντιφασιστική διαδήλωση πραγματοποιήθηκε στην Αλεξανδρούπολη, με καλέσματα από συνελεύσεις καταλήψεων και συλλογικότητες. Έγινε συγκέντρωση  στο πάρκο Ακαδημίας και πορεία στην είσοδο του λιμανιού, μέσω  των κεντρικών δρόμων, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και στη συμμετοχή του ελληνικού κράτους σε αυτόν, ενάντια στην παρουσία στρατιωτικών βάσεων στην ελληνική γεωγραφία και ενάντια στα σύγχρονα τάγματα των “πολιτοφυλάκων”. Οι συγκεντρωμένες,-οι δηλώνουν την αλληλεγγύη τους στους πρόσφυγες και μετανάστες, που κάποιοι κάηκαν ζωντανοί, εγκλωβισμένοι από την Ευρώπη-φρούριο στην πυρκαγιά του Έβρου και άλλοι βασανίστηκαν και στοχοποιήθηκαν από ακροδεξιούς, ως εξιλαστήρια θύματα, για τα εγκλήματα του κράτους και των καπιταλιστών. Στο πλαίσιο της συγκέντρωσης, οι συμμετέχοντες,-ουσες, εκφράζουν ακόμη την αλληλεγγύη τους στην Παλαιστίνη, καταδικάζοντας τις πολεμικές επιχειρήσεις, το απαρτχάιντ και τις τακτικές εθνοκάθαρσης που κάνει το Ισραήλ.

Αντιπολεμική – αντιφασιστική διαδήλωση στην Αλεξανδρούπολη, Κυριακή 15/10 στις 13:00 στην πλατεία Εθνικής Ανεξαρτησίας

Μπροστά στις εγκληματικές κρατικές πολιτικές που σπέρνουν καταστροφές, πόλεμο και φτώχεια, εμείς προτάσσουμε τους κοινούς αγώνες ντόπιων και μεταναστών ενάντια στον πραγματικό εχθρό που βρίσκεται στην ίδια μας τη χώρα, μέσα στην ΕΕ, μέσα στο ΝΑΤΟ και δεν είναι άλλος από τις ντόπιες και ξένες αστικές τάξεις. Δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε οι προλετάριοι αυτού του κόσμου, παρα μόνο να σταθούμε ανάχωμα στους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς τους που αιματοκυλούν ολόκληρους λαούς για τα δικά τους κέρδη, σε βάρος των δικών μας αναγκών. Για αυτό, στις 15 Οκτώβρη έχουμε χρέος να βρεθούμε στο δρόμο του αγώνα και να διαδηλώσουμε ενάντια στη μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε προπύργιο του ΝΑΤΟ, αλλά και στο διάχυτο εκφασισμό που ενισχύει αυτές τις πολιτικές που μόνο προς συμφέρον μας δεν είναι.

post image

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ – ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ, 13:00 ΠΑΡΚΟ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ

Το τέλος του καλοκαιριού βρήκε τον Έβρο και την Αλεξανδρούπολη μπροστά σε μία πρωτοφανή καταστροφή. Οι πυρκαγιές που ξέσπασαν στην περιοχή κατέκαψαν για πάνω από 2 εβδομάδες ό,τι βρήκαν στο πέρασμά τους, με τον κρατικό μηχανισμό να δείχνει για ακόμα μια φόρα πως οι ανάγκες της τοπικής κοινωνίας και η προστασία των ζωών και της φύσης δεν αποτελούν ΄΄προτεραιότητα΄΄ καμίας Κυβέρνησης. Δεκάδες νεκροί, καμένες δασικές εκτάσεις γης και ζώα, το δάσος της Δαδιάς με τα σπάνια είδη βιοποικιλότητας που φιλοξενούσε και σπίτια είναι ο απολογισμός της ανεπανόρθωτης καταστροφής, αποτέλεσμα των ελλιπών μέτρων δασοπροστασίας, πρόληψης και δασοπυρόσβεσης. Όπως είδαμε και λίγες ημέρες μετά την καταστροφή του Έβρου, αντίστοιχες σκηνές διαδραματίστηκαν και στην Θεσσαλία, όπου οι πλημμύρες κατέστρεψαν ολοσχερώς πόλεις, χωριά και γη, αφήνοντας δεκάδες νεκρούς ανθρώπους και δεκάδες χιλιάδες ζώα. Οι μακροπρόθεσμες συνέπειες στις τοπικές κοινωνίες δεν έχουν φανεί όλες ακόμα, καθώς πρόκειται να έρθουν ακόμα πιο δύσκολες μέρες. Ανεργία, αύξηση του κόστους ζωής, εργασιακή επισφάλεια και φτώχεια θα κάνουν την καθημερινότητα των ανθρώπων στις πληγείσες περιοχές ακόμα πιο δύσκολη, όσο το κράτος και τα αφεντικά θα ενορχηστρώνουν έναν νέο κύκλο σκληρής εκμετάλλευσης όπως φαίνεται μέσα από την αντικοινωνική, αντεργατική ατζέντα του που βρίσκεται ήδη στα σκαριά.

Όσοι ζούμε στον Έβρο τα τελευταία χρόνια ακούγαμε αερολογίες περί ¨ανάπτυξης¨ και αναβάθμισης της περιοχής ενώ στην πράξη βλέπουμε ότι η ¨ανάπτυξη¨ αυτή σημαίνει να κερδίζουν οι λίγοι και η καθημερινότητα για τους πολλούς να γίνεται ολοένα και πιο δυστοπική. Συγκεκριμένα, λόγω της θέσης της η Αλεξανδρούπολη και ο Έβρος έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, αλλά και στρατιωτικά τις ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ. Όπως λένε η Αλεξανδρούπολη αποτελεί την ΄΄Σούδα του Βορρά΄΄ με την Αμερικανική Βάση στο λιμάνι να παίζει καθοριστικό ρόλο στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, με τον πόλεμο στην Ουκρανία να συνεχίζεται. Το περασμένο διάστημα έχουν περάσει από την πόλη στρατεύματα και πολεμικός εξοπλισμός για να προωθηθούν στην κεντρική Ευρώπη και Ουκρανία για ασκήσεις και άλλους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Το επιχείρημα της ασφάλειας, αποτελεί πρόφαση για να δεχτούμε την παρουσία των στρατευμάτων και την ολοένα μεγαλύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στον άξονα ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ, για να δεχτούμε τα τεράστια ποσά που κατευθύνονται για στρατιωτικό εξοπλισμό και ασκήσεις σε βάρος της φύσης και του ίδιου του λαού που βαδίζει σταθερά προς ολοένα και μεγαλύτερη υποτίμηση και εξαθλίωση. Στην πραγματικότητα δεν νιώθουμε καμία ασφάλεια, μόνο φόβο και αγανάκτηση για το μέλλον που μας επιφυλάσσουν. Η μετατροπή του ελλαδικού χώρου σε απέραντη ΝΑΤΟική βάση και ορμητήριο θα επιφέρει μόνο πόλεμο και περισσότερη καταστροφή για τους εργαζόμενους, τους φτωχούς και τους καταπιεσμένους. Παράλληλα, η ενεργειακή αναβάθμιση της πόλης που “ευαγγελίζονται”, μέσω της δημιουργίας δύο πλωτών βάσεων αποθήκευσης και επαναεροποίησης φυσικού αερίου (FSRU) ως εγγυητή της ενεργειακής σταθερότητας στην περιοχή, δεν είναι τίποτα άλλο παρά οι μπίζνες αμερικανικών συμφερόντων . Αυτή η αναβάθμιση, εξυπηρετεί μονάχα τους ντόπιους και ξένους δυνάστες, το ντόπιο και το διεθνές εφοπλιστικό κεφάλαιο, που θα πλουτίσει μέσα από την μεταφορά ξένων συμφερόντων φυσικού αερίου, ενώ εμείς βλέπουμε τις τιμές στην ενέργεια και τα βασικά αγαθά να αυξάνονται δραματικά.

Μέσα σε αυτή τη συγκυρία κράτος και αφεντικά προωθούν στο προσκήνιο τον φασισμό για να αποπροσανατολίσουν και να σπείρουν το μίσος και τον φόβο αναμεταξύ του λαού, ώστε η οργή να μην κατευθυνθεί προς τους ίδιους. Το είδαμε να συμβαίνει και κατά την διάρκεια των πυρκαγιών, όπου μέσα σε λίγα 24ώρα οργανώθηκαν πολιτοφυλακές που πραγματοποιούσαν ένοπλες περιπολίες κυνηγώντας μετανάστες και πρόσφυγες. Με χαρακτηριστική περίπτωση την υπόθεση Τότα, οι πολιτοφυλακές έφτασαν στο σημείο να απαγάγουν 13 μετανάστες και να τους κατηγορήσουν ως εμπρηστές ενώ την ίδια μέρα επιτέθηκαν στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο του Αναγωστηρίου, στο οποίο, ο κόσμος της αλληλεγγύης, του αγώνα και της αξιοπρέπειας οικοδομούσε και άπλωνε ένα δίκτυο στήριξης και ενίσχυσης των πληγέντων, όσων συμμετείχαν στην πυρόσβεση και όσων βρίσκονταν σε ανάγκη. Η συγκρότηση των πολιτοφυλακών δεν αποτελεί κάτι νέο, αλλά προετοιμάζονται, στήνονται και δρούνε συστηματικά, με πρεμιέρα τα σκηνικά του Φλεβάρη του 2020, καθοριστικά για την εδραίωση τους με τις πλάτες και την στήριξη στρατού και αστυνομίας. Το “θεάρεστο” έργο τους συμπεριλάμβανε περιπολίες όπου επιτίθονται, κυνηγούν, ληστεύουν μετανάστες, ενώ ανα καιρούς οι πολιτοφυλακές συνδράμουν στις δολοφονικές επαναπροωθήσεις. Στην επανασύσταση των πολιτοφυλακών, καθοριστικό ρόλο έπαιξε ο Σύλλογος Αινήσιο Δελτα, πρώην πρόεδρος του οποίου είναι ο Πάρης Παπαδάκης, πλέον εκλεγμένος βουλευτής της ελληνικής λύσης. Η δράση των ταγμάτων εφόδου αυτών είχε σαν κεντρική αιχμή το συνομωσιολογικό ακροδεξιό αφήγημα που θέλει τους μετανάστες να είναι εμπρηστές, το οποίο προώθησε ο ίδιος ο κρατικός μηχανισμός, με μεγάλα κανάλια να διασπείρουν fake news και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό να κλείνει το μάτι στους φασίστες με δηλώσεις που στοχοποιούν τους μετανάστες ως εμπρηστές. Η φασιστική ρητορική αυτή έρχεται να κουκουλώσει τις ευθύνες του κράτους για την εγκληματική διαχείριση των φυσικών καταστροφών, καταδεικνύοντας ως ένοχους τους μετανάστες και σιγοντάροντας έναν κυνήγι κεφαλών εντός των κόλπων των φτωχών, των αδυνάμων, των κατατρεγμένων. Άλλωστε, ο φασισμός είναι το δεκανίκι κράτους και αφεντικών, το οποίο έρχεται να κάνει την βρώμικη δουλειά για αυτούς. Να σπείρει τη μισσαλοδοξία, τον κανιβαλισμό εντός των καταπιεσμένων, να τρομοκρατήσει τους αγωνιζόμενους, να βάλει πλάτη στην εφαρμογή της πολεμοκάπηλης ληστρικής ατζέντας του ελληνικού κράτους και της αστικής τάξης.

Η αντιμεταναστευτική πολιτική του Ελληνικού κράτους είναι ένα ακόμα κομμάτι της πολεμικής του οχύρωσης απέναντι στον εχθρό λαό κι με φόντο της ένταση του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Αυτό φάνηκε με τους 23 απανθρακωμένους μετανάστες που βρέθηκαν στις φωτιές, μέχρι εκείνους που θαλασσοπνίγονται στο Αιγαίο με πιο πρόσφατα παραδείγματα το ναυάγιο ανοιχτά της Λέσβου και το έγκλημα στην Πύλο με τους εκατοντάδες νεκρούς, τα βασανιστήρια, τις ληστείες και τις επαναπροωθήσεις μεταναστών στα σύνορα από αστυνομία, συνοριοφύλακες και αυτόκλητους κυνηγούς κεφαλών. Ακόμη κι αν κάποιοι καταφέρνουν να περάσουν στην ενδοχώρα, τους περιμένουν στρατόπεδα συγκέντρωσης με απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης. Με αυτόν τον τρόπο το ελληνικό κράτος και ΕΕ διαχειρίζονται τους μετανάστες, ως φθηνή δεξαμενή εργατικού δυναμικού, ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου ενώ ταυτόχρονα, σπέρνουν το μίσος ανάμεσα σε ντόπιους και μετανάστες προκειμένου να τους αποπροσανατολίσουν από την κοινή ταξική πάλη ενάντια στον πραγματικό δυνάστη, τα κράτη και το κεφάλαιο, που αιματοκυλούν τους λαούς για τα συμφέροντά τους.

Μπροστά στις εγκληματικές κρατικές πολιτικές που σπέρνουν καταστροφές, πόλεμο και φτώχεια, εμείς προτάσσουμε τους κοινούς αγώνες ντόπιων και μεταναστών ενάντια στον πραγματικό εχθρό που βρίσκεται στην ίδια μας τη χώρα, μέσα στην ΕΕ, μέσα στο ΝΑΤΟ και δεν είναι άλλος από τις ντόπιες και ξένες αστικές τάξεις. Δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε οι προλετάριοι αυτού του κόσμου, παρα μόνο να σταθούμε ανάχωμα στους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς τους που αιματοκυλούν ολόκληρους λαούς για τα δικά τους κέρδη, σε βάρος των δικών μας αναγκών. Για αυτό, στις 15 Οκτώβρη έχουμε χρέος να βρεθούμε στο δρόμο του αγώνα και να διαδηλώσουμε ενάντια στη μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε προπύργιο του ΝΑΤΟ, αλλά και στο διάχυτο εκφασισμό που ενισχύει αυτές τις πολιτικές που μόνο προς συμφέρον μας δεν είναι.

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ, ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ ΣΕ ΠΕΡΑΣΜΑ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΩΝ, ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΩΝ ΗΠΑ/ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΟΡΜΗΤΗΡΙΟ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ – ΜΕ ΟΠΛΟ ΜΑΣ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΝΑ ΧΤΙΣΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΑΠΑΛΑΓΜΕΝΟ ΑΠΟ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ

Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου


ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ – ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ

ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 13:00 Πάρκο Ακαδημίας

-Ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ – Ρωσίας στην Ουκρανία

-Καμία συμμετοχή του Ελληνικού κράτους σε αυτόν

ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

-Κάτω τα χέρια από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες

Να τσακίσουμε τα σύγχρονα τάγματα εφόδου των “πολιτοφυλακών”

-Δολοφόνοι και εμπρηστές είναι το κράτος και οι καπιταλιστές

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

Ανακοίνωση των συλλογικοτήτων

Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ-ΛΑΔΙ ΣΤΗΝ ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανίας να κλείνει περισσότερο από ένα χρόνο και με τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους να διευρύνουν τα πεδία αντιπαράθεσης με τη Ρωσία και να ρίχνουν ακόμη περισσότερο λάδι στη φωτιά, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για μια γενίκευση του πολέμου. Η ένταξη της Σουηδίας, μετά και το πράσινο φως που έδωσε η Τουρκία, η συμφωνία για σταθερή αποστολή πολεμικού εξοπλισμού στην Ουκρανία αλλά και η ένταξη της στην συμμαχία χωρίς σαφές χρονικό πλαίσιο, είναι κάποια από τα συμπεράσματα της Συνόδου που αναδεικνύουν την πολεμική πολιτική που επιχειρεί να χαράξει η ευρωαντλαντική συμμαχία με φόντο της όξυνση του ιμπεριαλιστικού πολέμου . Άλλωστε, “ειρήνη” τους είναι απλά μια ανάπαυλα του πολέμου τους, είναι “ειρήνη” με το πιστόλι στον κρόταφο. Και σε αυτή τη σύγκρουση η Ελλάδα έχει πάρει θέση μάχης, μετατρεπόμενη σε απέραντη στρατιωτική βάση και προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ.

Ο ΠΟΛΕΜΟΚΑΠΗΛΟΣ ΑΞΟΝΑΣ ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Η γεωστρατηγική αναβάθμιση του ελληνικού κράτους ευθυγραμμίζεται με τη στρατηγική επιλογή πρόσδεσης στο άρμα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού. Άλλωστε, οι εξοπλιστικές κούρσες, οι πολεμοκάπηλες συμφωνίες, η δημιουργία και επέκταση βάσεων, δεν αφορά μόνο τον αστικό ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό. Tα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου εξυπηρετούνται μέσα από τη μετατροπή της χώρας σε πολεμικό προγεφύρωμα και στρατιωτικό ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Το ελληνικό κράτος παίζει ειδικό ρόλο στην Νατοϊκή στρατηγική της “διπλής ανάσχεσης” της Ρωσίας και της Κίνας, μέσα στο πλαίσιο της όξυνσης του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού ανάμεσα στον ευρωατλαντικό και τον ρωσοκινέζικο άξονα. Τμήμα της στρατηγική αυτής είναι και η δημιουργία πολεμοκάπηλων αξόνων υπό τη σκέπη των ΗΠΑ (Ελλάδα – Κύπρος -Ισραήλ – Αίγυπτος, συμμαχία με Σ. Αραβία και ΗΑΕ κλπ). Κομβικό ρόλο σ’ αυτήν την πολιτική παίζει η ύπαρξη των Νατοϊκών στρατιωτικών βάσεων και εγκαταστάσεων που υπάρχουν από τη μια άκρη της Ελλάδας ως την άλλη. Ο ρόλος των βάσεων αναβαθμίζεται και επεκτείνεται στα πλαίσια της ελληνοαμερικανικής συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA, Οκτώβρης 2021). Σύμφωνα με τη συμφωνία η παρουσία των ΗΠΑ εδραιώνεται σε 6 βασικές υποδομές: Αεροπορική Βάση Λάρισας, Βάση Αεροπορίας Στρατού Στεφανοβικείου (Αεροδρόμιο Στεφανοβικείου), Στρατόπεδο Γεωργούλα (Βόλος), Πεδίο Βολής Λιτόχωρου, Στρατόπεδο Γιαννούλη (Αλεξανδρούπολη) και Ναυτική Βάση Σούδας.

Αυτή η ασφυκτική πρόσδεση του ελληνικού κράτους στο άρμα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ εξυπηρετεί φυσικά και τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης που θέλει να αρπάξει το μερίδιο που της αναλογεί από τη λεία της ιμπεριαλιστικής λεηλασίας. Στην απόπειρα γεωστρατηγικής αναβάθμισης και στη διεκδίκηση μιας καλύτερης θέσης στον παγκόσμιο καπιταλιστικό καταμερισμό το ελληνικό κράτος θέλει να εμφανίζεται ως γεωπολιτικό οικόπεδο – γωνία, εγγυητής σταθερότητας και ενεργειακής ασφάλειας στα Βαλκάνια. Ταυτόχρονα, το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο κάνει χρυσοφόρες μπίζνες μεταφέροντας το πανάκριβο αμερικάνικο LNG, εκμεταλλευόμενο τον αναπροσανατολισμό της ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής. Ας μην ξεχνάμε πως οι έλληνες πλοιοκτήτες έχουν χαρακτηρίσει τον εμπορικό τους στόλο ως το «πέμπτο όπλο του ΝΑΤΟ»!

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ ΩΣ «ΣΟΥΔΑ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ»

Σε γεωστρατηγικό παίκτη υψίστης σημασίας, ανάμεσα στην Σούδα, την Λάρισα, τον Άραξο αναδεικνύεται η πόλη της Αλεξανδρούπολης, μέσα από την μετατροπή της σε ενεργειακό κόμβο και πύλη για την υλοποίηση των πολεμικών σχεδιασμών των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ με φόντο τους εκρηκτικούς διακρατικούς ανταγωνισμούς και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία. Η δημιουργία νατοϊκής βάσης και η διαρκώς αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση, καθιστά την πόλη της Αλεξανδρούπολης σε ορμητήριο πολέμου, στρατιωτικοποιημένη ζώνη και πέρασμα πολεμικών μηχανών. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρουν δημοσιεύματα ο αριθμός των φορτίων που μετέφερε μέσω της Αλεξανδρούπολης ο στρατός των ΗΠΑ αυξήθηκε κατά 14 φορές σε σχέση με την προηγούμενη. Καθόλου τυχαία λοιπόν, έτσι όπως δείχνουν και οι δηλώσεις των ίδιων των κυβερνόντων, μια σειρά κινήσεων αναβαθμίζουν την πόλη σε «Σούδα του βορρά», δημιουργώντας ένα πλατύ δίκτυο μεταφοράς πολεμοφοδίων και προώθησης των αμερικανικών και νατοϊκών στρατευμάτων στην κεντρική Ευρώπη και στην Ουκρανία, σημεία κεντρικού ενδιαφέροντος για τους συμμάχους του ελληνικού κράτους στα πλαίσια του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Ταυτόχρονα, η στρατιωτική και ενεργειακή αναβάθμιση της πόλης, εξυπηρετεί τα συμφέροντα του άξονα στο οποίο συμμετέχει και το ελληνικό κράτος, όπως η εξαγωγή και εκτόξευση των πωλήσεων φυσικού αερίου αμερικανικού ενδιαφέροντος έναντι του ρωσικού στην Ευρώπη, με το 70 επι τις εκατό να μεταφέρεται μέσω Ελλάδας και του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου, με εξέχοντα ρόλο και την πόλη της Αλεξανδρούπολης. Συγκεκριμένα μέσα από την δημιουργία δύο πλωτών βάσεων αποθήκευσης και επαναεροποίησης φυσικού αερίου FSRU, την αναβάθμιση των οδικών και σιδηροδρομικών δικτύων και την αξιοποίηση του μεγαλύτερου τμήματος του λιμανιού, εξυπηρετείται ο διπλός στόχος των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην περιοχή. Από τη μία η μετατροπή της πόλης και συνολικά του ελληνικού κράτους σε προμετωπίδα και στρατηγικό οχυρό των συμμάχων και από την άλλη η μετατροπή της σε πύλη ανεφοδιασμού, εγγυητή της ενεργειακής σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή. Αυτό μεταφράζεται σε έλεγχο της στρόφιγγας και των ενεργειακών περασμάτων που ταΐζουν τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, εν μέσω του διαρκούς μπράντεφερ που εδαφικοποιείται στην Ουκρανία των 2 κυρίαρχων αξόνων για τα ενεργειακά κοιτάσματα και περάσματα τα οποία εποφθαλμιούν, σέρνοντας τους λαούς σε θάνατο.

ΑΠΟ ΤΗ ΠΥΛΟ ΩΣ ΤΟΝ ΕΒΡΟ, Η ΑΝΤΙΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΩΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΠΟΥ ΑΣΚΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΕ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΥΣ

Μια άλλη όψη της πολεμικής οχύρωσης του ελληνικού κράτους ξεδιπλώνεται μέσα από την ένταση της δολοφονικής αντιμεταναστευτικής πολιτικής του. Οι φράχτες, οι επαναπροωθήσεις, τα ναυάγια, τα ανθρωποκυνηγητά σε Εγνατία και στα σύνορα με την συνδρομή των παρακρατικών πολιτοφυλακών είναι μια πλευρά της πολεμικής που ακολουθεί το ελληνικό κράτος απέναντι στους κατατρεγμένους, απέναντι στα εξιλαστήρια θύματα της θανατοπολιτικής του. Η άλλη όψη είναι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι αποθήκες ψυχών όπου με τις επιταγές της ΕΕ στοιβάζει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές σε άθλιες συνθήκες, εξαναγκάζοντας τους να ζούνε σε πλήρη εξαθλίωση. Η εγκληματική διαχείριση αυτή των μεταναστών εξυπηρετεί πολυεπίπεδα το ελληνικό κράτος και τους συμμάχους του. Από τη μία, επιτελεί το ρόλο του πιστού μαντρόσκυλου της ΕΕ και των συνόρων της, διαχειρίζοντας το εξαθλιωμένο ξένο εργατικό δυναμικό ανάλογα τις επιταγές του κεφαλαίου. Από την άλλη, οι μετανάστες εργαλειοποιούνται για την οικοδόμηση του εθνικού αφηγήματος, την ανασυγκρότηση του εθνικού κορμού, ως απαραίτητο εργαλείο της οχύρωσης του, και της ενίσχυσης του ενδοταξικού ανταγωνισμού. Πάνω στην αντιμεταναστευτική φρενίτιδα και τον αντιτουρκισμό, «αθωώνεται» η κρατική και καπιταλιστική θανατοπολιτική, νομιμοποιείται η πολεμική προπαρασκευή του ελληνικού κράτους σε βάρος των κοινωνικών αναγκών και το βάθεμα της εμπλοκής του στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, προετοιμάζεται το δυναμικό εκείνο που στο όνομα του έθνους θα επανδρώσει τις πολεμικές μηχανές και θα ριχθεί στο μέτωπο της σύγκρουσής των ιμπεριαλιστών.

Η Αλεξανδρούπολη έχει μετατραπεί σε βασικό πεδίο δραστηριότητας του ακροδεξιού εσμού, που έχει σχηματίσει με τις κυβερνητικές πλάτες άτυπες εθνικιστικές πολιτοφυλακές που εξαπολύουν αντιμεταναστευτικά πογκρόμ. Δια στόματος του ίδιου το πρωθυπουργού, η ευθύνη για τις καταστροφικές πυρκαγιές στον Έβρο εμμέσως επιρρίπτεται στους μετανάστες, αναδεικνύοντας τον ρόλο του ίδιου του κράτους και της κυβέρνησης ως ενορχηστρωτής των φασιστικών πογκρομ. Η συνωμοσιολογική αφήγηση που θέλει τους μετανάστες να αποτελούν υποχείρια των Τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και να ευθύνονται για τις δασικές πυρκαγιές, είναι μια αφήγηση που αθωώνει την κυβέρνηση και το ελληνικό κράτος για την πλήρη εγκατάλειψη μιας συγκροτημένης πολιτικής δασοπυρόσβεσης. Και πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού η βασική προτεραιότητα του ελληνικού κράτους είναι η μετατροπή της πόλης σε Νατοϊκό κόμβο, ενώ η προστασία του δάσους και του φυσικού πλούτου αποτελούν ανθυπολεπτομέρεια. Όπως, ανθυπολεπτομέρεια ήταν για την κυβέρνηση και τον εθνικιστικό εσμό ο θάνατος 26 μεταναστών που απανθρακώθηκαν στο δάσος της Δαδιάς. Ανθυπολεπτομέρεια ήταν και οι εκατοντάδες νεκροί μετανάστες στο ναυάγιο της Πύλου και οι χιλιάδες δολοφονημένοι στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της Ευρώπης – Φρούριο.

ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: ΤΑ ΣΥΧΡΟΝΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ ΕΝ ΔΡΑΣΗ

Τα τάγματα εφόδου που οργανώθηκαν και έδρασαν παραπληρωματικά στην κρατική πολιτική, ξεπλένοντάς την, εν είδει μιας ανυπολόγιστης οικολογικής καταστροφής που συντελέστηκε στον Έβρο, έφτασαν στο σημείο να επιτεθούν και στο χώρο του Αναγνωστηρίου. Ενώ ο κόσμος της αλληλεγγύης, του αγώνα και της αξιοπρέπειας, με αφετηρία τον αυτοοργανωμένο αυτό χώρο, οικοδομούσε και άπλωνε ένα δίκτυο στήριξης και ενίσχυσης των πληγέντων, όσων συμμετείχαν στην πυρόσβεση και όσων βρίσκονταν σε ανάγκη, οι κυνηγοί κεφαλών αναλώνονταν σε ένα ενδοταξικό, κανιβαλιστικό πόλεμο, όπου οι φτωχοί κυνηγούν τους φτωχότερους. Η διάχυση του μισανθρωπισμού και της μισσαλοδοξίας τους στον αστικό ιστό, μέσα από ψευδείς μηχανορραφίες και fake news, αποτελούν προϊόντα του συντελούμενου εκφασισμού της τοπικής κοινωνίας, ως αναπόσπαστο κομμάτι της πολεμικής προπαρασκευής του ελληνικού κράτους και της μετατροπής του σε απέραντο νατοϊκό προγεφύρωμα, γεγονός που με τη σειρά του δίνει πολιτικό χώρο σε εθνικιστικές, ακροδεξιές, φασιστικές ιδέες και πρακτικές. Είναι χρέος μας λοιπόν να χτίσουμε αναχώματα αλληλεγγύης ενάντια στη δράση των ακροδεξιών ορδών.

ΤΟ ΕΠΑΥΡΙΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΉΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

Η πύρινη λαίλαπα άφησε πίσω της μια πρωτοφανή περιβαλλοντική καταστροφή, με έναν ολόκληρο νομό να γίνεται στάχτη και αποκαΐδια. Η άνιση μάχη με την πύρινη κόλαση δεν είναι απότοκο των υπερφυσικών δυνάμεων των πρακτόρων του Ερντογάν, ούτε κάποιου τάχα υβριδικού πολέμου, αλλά των διαχρονικών κρατικών πολιτικών υποστελέχωσης του πυροσβεστικού σώματος, έλλειψης σχεδιασμού δασοπυρόσβεσης και δασοπροστασίας, παρα την ετήσια προαναγγελθείσα απειλή. Άλλωστε, λεφτά υπάρχουν μόνο για τις υπερπτήσεις των black hawk, για την αγορά rafale και οτιδήποτε εξυπηρετεί την πολεμική μηχανή, αλλά δεν υπάρχουν για εναέρια πυροσβεστικά μέσα, για τη προστασία της φύσης και για τις κοινωνικές ανάγκες. Το επαύριο των καταστροφών αυτών πρόκειται να επωμιστεί ίδιος ο λαός, όπου με την πενιχρή επιδοματική πολιτική θα του χρυσώσουν το χάπι για τα καμένα σπίτια, χωράφια και χωριά του, καταδικάζοντας στον στην πείνα κι την φτώχεια, όσο στο κατώφλι του θα στήνουν κερδοφόρες μπίζνες για τα κέρδη των κυριάρχων. Γιατί η οικολογική κρίση αυτή δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ακόμα ευκαιρία αναπαραγωγής του κεφαλαίο, μια ευκαιρία για την διαχείριση και ανάπλαση των εκτάσεων αυτών με όρους καπιταλιστικούς και προς τέρψη των ιμπεριαλιστικών σχεδίων. Η καπιταλιστική ανάπλαση αυτή που θα αναδυθεί μέσα από τις στάχτες, εντείνει την λεηλασία της φύσης στην περιοχή, όπως άλλωστε γίνεται και με την εγκατάσταση πλωτών πλατφόρμων επαναεριοποίησης φυσικού αερίου FSRU και LNG, με την ανέγερση αιολικών πάρκων, με τα σχέδια για εξορύξεις χρυσού. Όσο οι μνηστήρες της καμένης γης θα θησαυρίζουν τόσο η κοινωνική πλειοψηφία θα αναμετριέται με την πείνα, την ακρίβεια και τις ανατιμήσεις, με τα αυξημένα ποσοστά ανεργίας μετά και την ολοκληρωτική καταστροφή γεωργικών εκτάσεων, με τις πλημμύρες που θα πνίξουν ολόκληρες πόλεις και χωριά.

ΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΘΑ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΠΑΝΤΑ

Το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης και του ιμπεριαλιστικού πολέμου φέρνουν της εργατική τάξη αντιμέτωπη με έναν ασφυκτικό κλοιό πολιορκίας των τελευταίων κεκτημένων της. Πυλώνας της νέας επίθεσης, ανάμεσα στα άλλα, είναι το νομοσχέδιο Γεωργιάδη που στα χνάρια του νόμου Χατζηδάκη έρχεται να εντείνει τον εργασιακό μεσαίωνα και την πλήρη εντατικοποίηση και ελαστικοποιηση της εργασίας και όλα αυτά ενώ οι εργατικές δολοφονίες δίνουν και παίρνουν. Κοινώς δουλειά ή θάνατος, δουλειά και θάνατος ο μονόδρομος που ορίζει η καπιταλιστική αναπαραγωγή. Το μέτωπο της ολομέτωπης επίθεσης διευρύνεται μέσα από την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας και παιδείας, την καταλήστευση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών, την λεηλασία της φύσης για τα επενδυτικά συμφέροντα. Η εργατική τάξη εξωθείται σε συνθήκες οριακής επιβίωσης, με την ακρίβεια να βαράει κόκκινο, τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, το νέο γύρο δημοσιονομικής λιτότητας, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο κατώφλι. Μέσα σε όλα, ο διάχυτος ενδοταξικός κανιβαλισμός και ο φασισμός έρχεται να τσακίσει οποιαδήποτε συγκροτημένη προσπάθεια οργάνωσης και αναμέτρησης της εργατικής τάξης με το κρατικοκαπιταλιστικό σύστημα.

Απέναντι σε όλα αυτά οφείλουμε να αναδείξουμε τον πραγματικό εχθρό, μακριά από ισαποστακισμους και λογικές καλού και κακού, αμυνόμενου και επιτιθέμενου, δικαίου και άδικου ιμπεριαλιστικού άξονα και πολέμου, προτάσσοντας τα κοινά συμφέροντα των προλετάριων και τα καθήκοντά τους να τσακίσουν τον ντόπιο και ξένο δυνάστη μέσα στην ίδια τους την χώρα, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, την ντόπια και ξένη αστική τάξη. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, καλούμε σε πανελλαδική κινητοποίηση στην πόλη της Αλεξανδρούπολης την Κυριακή 15 Οκτωβρίου ενάντια στη μετατροπή της πόλης σε Νατοϊκό κόμβο, αλλά και ενάντια στο διάχυτο εκφασισμό και ρατσισμό που αποτελεί απαραίτητο συμπλήρωμα της πολεμοκάπηλης πολιτικής του ελληνικού κράτους.

Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη)/ Πέλοτο, στο δρόμο για την αναρχία και τον κομμουνισμό (Ξάνθη), Δυσήνιος Ίππος (Πάτρα)/ Ταξική Αντεπίθεση (Αθήνα)


Στηρίζουμε τα καλέσματα για την αντιφασιστική-αντιπολεμική πορεία στις 15/10 στην Αλεξανδρούπολη


*scroll for english*

Ο Έβρος είναι μία από τις πιο κρίσιμες περιοχές της Ελλάδας. Αποτελεί ταυτόχρονα στρατιωτικό σύνορο, δίοδο-πέρασμα μεταναστ(ρι)ών, και μία από τις πιο υποτιμημένες περιφέρειες και οικονομικές ζώνες της ελληνικής επικράτειας. Η περιφερειακή ενότητα του Έβρου έχει σημαντικές ελλείψεις σε υποδομές και μόλις ήρθε αντιμέτωπη με μια τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή, οι συνέπειες της οποίας δεν έχουν τελειώσει. Το ελληνικό κράτος, συνεχίζοντας για ακόμα μια φορά την στρατηγική μετακύλισης των ευθυνών του προς τα πιο καταπιεσμένα κομμάτια της κοινωνίας, πρωτοστάτησε στη φασιστική προπαγάνδα και έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα στο πογκρόμ που ακολούθησε αφού κατηγόρησε ως εμπρηστές τα μεταναστά που είχαν εγκλωβιστεί στο δάσος της Δαδιάς. Ας μην ξεχνάμε πως 26 μεταναστά βρέθηκαν απανθρακωμένα στο ίδιο δάσος, ύστερα από τις πυρκαγιές που μαίνονταν επί 2 βδομάδες. Δεν πρόκειται για «τραγωδία», ήταν μια καλά οργανωμένη κρατική-φασιστική δολοφονία 26 ανθρώπων με ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς την συνοριοφυλακή, τον στρατό, την αστυνομία, τους ντόπιους κανίβαλους, την Ελλάδα, το ΝΑΤΟ, την Ε.Ε. και τον αντιμεταναστευτικό πόλεμο που όλοι αυτοί διεξάγουν διαχρονικά.

Εδώ και χρόνια, στις βάσεις του ΝΑΤΟ αμερικάνοι πεζοναύτες εκπαιδεύονται πλάι σε έλληνες, Τούρκους και Λίβυους λιμενικούς για να αντιμετωπίσουν τις «απειλές» της «διασυνοριακής τρομοκρατίας» και της «λαθρομετανάστευσης» (ακριβώς έτσι ονομάζονται δύο από τις «νέες απειλές» σε έκθεση του Κέντρου Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ) από το 2010), στοχοποιώντας και στις δύο περιπτώσεις ακριβώς τους ίδιους πληθυσμούς. Αυτόν τον πολεμικό σχεδιασμό έρχεται να συμπληρώσει και η νέα στρατιωτική βάση στην Αλεξανδρούπολη, συμβάλλοντας στην αντιμετώπιση των παραπάνω «απειλών» και στην εξυπηρέτηση των ελληνικών και αμερικάνικων συμφερόντων.

Ο πόλεμος του ελληνικού κράτους κατά των μεταναστ(ρι)ών είναι η πρωταρχική έκφραση του γενικότερου κοινωνικού πολέμου. Η πολεμική του αναβάθμιση σημαίνει ακόμα περισσότερο αίμα σε χερσαία και θαλάσσια σύνορα, στην ενδοχώρα, αλλά και εκτός της επικράτειάς του. Η ύπαρξη δεκάδων στρατοπέδων συγκέντρωσης σε όλη την Ελλάδα, οι χιλιάδες νεκροί σε Αιγαίο και Ιόνιο, τα ρατσιστικά πογκρόμ, οι στρατιωτικές και αστυνομικές δολοφονίες, τα pushbacks και οι ανατροπές βαρκών είναι εγκλήματα πολέμου. Βασικό καθήκον του αντιπολεμικού διεθνιστικού κινήματος πρέπει να είναι το μπλοκάρισμα αυτού του πολέμου και η οικοδόμηση αντιφασιστικών κοινοτήτων αλληλεγγύης και αντίστασης ντόπιων και μεταναστριών!

Στις 15/10 να βρεθούμε στην Αλεξανδρούπολη και να δώσουμε ένα αντιφασιστικό διεθνιστικό μήνυμα αλληλεγγύης ενάντια στον τριπλό αντιμεταναστευτικό πόλεμο ελληνικού κράτους, ΝΑΤΟ και ντόπιων φασιστών.

We support the calls for the antifascist anti-war march on 15/10 in Alexandroupolis

Evros is one of the most critical regions of Greece. It is at the same time a military border, a transit passage of migrant flows, and one of the most underestimated regions and economic zones inside the Greek territory. The regional unit of Evros has significant infrastructure deficiencies and has just been confronted with a huge environmental disaster, the consequences of which are not over. The Greek state, continuing once again its strategy of passing the blame on to the most oppressed sections of society, has spearheaded fascist propaganda and initiated the ensuing pogrom by accusing of arson the migrants trapped in the forest of Dadia. Let us not forget that 26 migrants were found charred in the same forest after the fires that raged for two weeks. This was not a “tragedy”, it was a well-organised fascist-state murder of 26 people with the border guards, the army, the police, the local cannibals, Greece, NATO, the EU and the war on migrants they have been waging over time.

For years, US Marines have been trained at NATO bases alongside the Greek, Turkish and Libyan coastguards to deal with the “threats” of “cross-border terrorism” and “illegal immigration” (exactly what two of the “new threats” are called in a 2010 report by the Center for Naval Deterrence Training), targeting in both cases exactly the same populations. The new military base in Alexandroupolis complements this war planning, contributing to fighting the above “threats” and serving Greek and American interests.

The war that the Greek state is waging on migrants is the primary expression of the more general social war. Its upgrade of warfare development means even more blood on land and sea borders, inland and outside its territory. The existence of dozens of concentration camps throughout Greece, the thousands of dead in the Aegean and Ionian seas, racist pogroms, military and police killings, pushbacks and boat overturns are war crimes. The main task of the anti-war internationalist movement should be to block this war and the antifascist community-building of solidarity and resistance of local and migrants!

On 15/10 we should meet in Alexandroupolis and give a loud antifascist internationalist message of solidarity against the triple war on migrants by the Greek state, NATO and local fascists!

Solidarity with migrants


Στηρίζουμε τα καλέσματα για αντιφασιστική-αντιπολεμικη κινητοποίηση στην Αλεξανδρούπολη την Κυριακή 15 Οκτωβρίου στις 13:00 στο Πάρκο Ακαδημίας

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ ΝΑΤΟ/ΕΕ ΓΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΟ ΟΥΚΡΑΝΙΑ-ΡΩΣΙΑ

ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ

ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ-ΡΩΣΙΑ-ΟΥΚΡΑΝΙΑ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ

Η ΕΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ ΛΑΩΝ – ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ

ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΤΟΥ ΠΗΓΑΔΙΟΥ ΤΟ ΠΑΤΟ – ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

ΣΥνέλευση ΚΑτειλημμένων ΠΡΟσφυγικών


ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

13:00 Πάρκο Ακαδημίας

Στηρίζουμε τα καλέσματα για αντιφασιστική – αντιπολεμικη κινητοποίηση στην Αλεξανδρούπολη την Κυριακή 15 Οκτωβρίου στις 13:00 στο Πάρκο Ακαδημίας.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ ΝΑΤΟ/ΕΕ

ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ-ΡΩΣΙΑ-ΟΥΚΡΑΝΙΑ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ

ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΤΟΥ ΠΗΓΑΔΙΟΥ ΤΟ ΠΑΤΟ – ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ – ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

Ακολουθεί το κείμενο μας

“ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ ΝΑΤΟ, ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΣΥΝΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ”

https://athens.indymedia.org/media/upload/2023/10/09/εβρος_2023.pdf

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ


Στηρίζουμε και καλούμε στην αντιπολεμική, αντιφασιστική πορεία στην Αλεξανδρούπολη την Κυριακή 15 Οκτωβρίου που διοργανώνεται με πρωτοβουλία της συνέλευσης κατάληψης του Παλιού Νεκροτομειου.

Open assembly against pushbacks & border violence


ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΒΡΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΖΩΝΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΠΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ!

Την ίδια στιγμή που η πραγματικότητα για τον λαό είναι συνυφασμένη με την ακρίβεια, τις εξώσεις, τα ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας στους χώρους δουλειάς, την όξυνση της καταστολής, τις ιδιωτικοποιήσεις, τα πλημμελή μέτρα πρόληψης και προστασίας από δασικές πυρκαγιές και πλημμύρες και τη λεηλασία του περιβάλλοντος, η ελληνική αστική τάξη εξοπλίζεται μέχρι τα δόντια κατασπαταλώντας δισεκατομμύρια ευρώ. Κινήσεις που σε συνδυασμό με την θέση που έχει πάρει στο πλάι των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και με τη συμμετοχή της στην εν εξελίξει ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία, καθορίζουν άμεσα και το μέλλον που προβλέπεται για το σύνολο της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, καθώς ο στόχος που επιδιώκεται από τις κινήσεις αυτές δεν αφορά παρά τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών για περαιτέρω αύξηση των κερδών τους.

Η ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΣΕ ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΝΑΤΟΙΚΗ ΒΑΣΗ

Η διαχρονική πρόσδεση της Ελλάδας στο μπλοκ των «Μεγάλων Δυνάμεων» και οι επιδιώξεις της ντόπιας αστικής τάξης για την διαιώνιση των προνομίων και της θέσης εξουσίας της, οδήγησε βαθμιαία την χώρα στην μετατροπή της σε ένα προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ, στο ανατολικό σύνορο της ευρωατλαντικής συμμαχίας. Όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ) εργάστηκαν και εργάζονται με αμείωτους ρυθμούς στην κατεύθυνση της διαρκούς αναβάθμισης των οικονομικών και στρατιωτικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, δηλαδή για την αποτελεσματικότερη διασφάλιση των αμερικανικών γεωπολιτικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή.

Η αναβάθμιση αυτή αποτυπώνεται ποικιλοτρόπως, με ένα πρόσφατο, εμφατικό παράδειγμα στην ανανεωμένη Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) η οποία υπογράφηκε στις 14 Οκτώβρη 2021. Η συμφωνία, μεταξύ άλλων, διατηρεί και επεκτείνει χρονικά αλλά και εδαφικά την παρουσία του στρατού των ΗΠΑ στον ελλαδικό χώρο, μετατρέποντάς τον – χωρίς αυτό να αποτελεί λεκτική υπερβολή – σε μία απέραντη βάση και ορμητήριο, κάτι που είδαμε να συμβαίνει τόσο στον πόλεμο στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Συρία και ακόμα πιο έντονα με την ενεργή εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο στην Ουκρανία.

Εκτός από τη Σούδα, τον Πειραιά, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, ο Άραξος, η Ανδραβίδα, το Άκτιο, το Καστέλι, η Αλεξανδρούπολη, η Καβάλα, η Λάρισα και ο Βόλος, είτε μέσω στρατιωτικών βάσεων είτε μέσω του ξεπουλήματος/ιδιωτικοποίησης των λιμανιών και της χρήσης των χώρων τους αλλά και των αντίστοιχων οδικών/σιδηροδρομικών δικτυών, μετατρέπονται σταδιακά σε ειδικές ζώνες ασκήσεων αλλά και ενεργές στρατιωτικές υποδομές εκπαίδευσης/φύλαξης-μεταφοράς πολεμικού υλικού και προσωπικού από και προς τα πολεμικά μέτωπα των ΗΠΑ/ ΝΑΤΟ. Και ενώ η χώρα μετατρέπεται σε μια απέραντη νατοϊκή κοιλάδα, σε ένα παραπαίδι του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, στην Αλεξανδρούπολη τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο ξεκάθαρα τα τελευταία χρόνια:

Η πόλη, το λιμάνι και οι υποδομές της Αλεξανδρούπολης, παράλληλα με τη δημιουργία μονάδας αποθήκευσης (συμφερόντων ΗΠΑ) LNG στη θαλάσσια προέκτασή της, σχεδιάζονται εκ νέου έτσι ώστε να φιλοξενούν και να μετατρέπονται σε σημείο διέλευσης για δεκάδες χιλιάδες πεζοναύτες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ οι οποίοι μεταφέρονται από εκεί στην ανατολική Ευρώπη και στον άμεσο δακτύλιο γύρω από την ενεργή πολεμική σύγκρουση με τη Ρωσία στην Ουκρανία, μετατρέποντάς την στην ουσία σε έναν καθοριστικού κόμβο ανεφοδιασμού για τους πολεμοκάπηλους και ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Την ίδια στιγμή και χωρίς να είναι καθόλου τυχαία αυτή η συνύπαρξη, η -έτσι κι αλλιώς στρατιωτικοποιημένη- ζώνη του νομού Έβρου, έχει γίνει εύφορο έδαφος για τη δράση κάθε λογής παρακρατικού, είτε φορά την προβειά του εθνοφύλακα είτε του αγανακτισμένου κατοίκου. Τα επαναλαμβανόμενα πογκρόμ εναντίον μεταναστ(ρι)ών τα τελευταία χρόνια, τα “αυθαίρετα” χωριά στο Δέλτα του ποταμού, τα αλισβερίσια με μαφιόζους, εκκλησιαστικούς, στρατιωτικούς και αστυνομικούς κύκλους αλλά και με πρεσβείες, αποτελούν μία θλιβερή πραγματικότητα.

Μία πραγματικότητα που φέτος, κατά τη διάρκεια των πυρκαγιών, πήρε ακόμα πιο τρομακτική διάσταση με φασιστοειδή από την πόλη και τα χωριά της Αλεξανδρούπολης και του Έβρου να διαδίδουν fake new και να διαχέουν το ρατσιστικό μίσος τους κατηγορώντας τους μετανάστες για την πυρκαγιά που ερήμωσε τον νομό. Είναι οι ίδιοι που προχώρησαν σε περιπολίες- όχι για να σβήσουν τα μέτωπα, να βοηθήσουν όσους είναι στην πρώτη γραμμή της μάχης με τις φωτιές, να διεκδικήσουν ενισχύσεις σε πυροσβεστικά μέσα – αλλά για να συλλαμβάνουν, να ξυλοκοπούν, να βασανίζουν ανθρώπους τους οποίους οι ιμπεριαλιστικές πολιτικές, με τη συνενοχή του ελληνικού κράτους σε αυτές, ανάγκασαν να πάρουν τον δρόμο της μετανάστευσης.

Δράση που πέρα από σκοταδιστική και απάνθρωπη, πάει χέρι χέρι με τις επιταγές του κεφαλαίου, συγκαλύπτοντας πλήρως τους υπαίτιους της χρόνιας καταστροφής και εκμετάλλευσης της χώρας. Πόσο μάλλον σε μία περιοχή όπως η Θράκη για την οποία βρέθηκαν και βρίσκονται συνεχώς νέα κονδύλια για φράχτες απέναντι στους μετανάστες και στις μετανάστριες αλλά και για κάθε λογής υποδομή που θα βοηθήσει τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, ενώ η πολιτική αντιμετώπισης των πυρκαγιών είναι μία διαδικασία που περιορίζεται μέχρι την εκκένωση ακόμα και ολόκληρου νοσοκομείου.

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ!

Ζούμε σε μία εποχή όπου συντελείται μία -σε παγκόσμια κλίμακα- διαδικασία γενικευμένης προετοιμασίας του πολέμου ως ύστατη λύση διεξόδου του καπιταλιστικού συστήματος που ασθμαίνει εγκλωβισμένο στις εγγενείς αντιφάσεις και στις κρίσεις του. Μια εποχή που ξεγεννά εξεγέρσεις και εργατικούς αγώνες σε όλο τον κόσμο αλλά και ένα νέο κύμα του αντιαποικιοκρατικού/ αντιιμπεριαλιστικού αγώνα στην Αφρική με τη Γαλλία “να παίρνει πόδι” σε μία σειρά από πρώην αποικίες της, μία εποχή που γιγαντώνει εκ νέου την φλόγα της αντίστασης στην Παλαιστίνη, ενάντια στο κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ αλλά και ενάντια σε όλα τα προγνωστικά. Μια εποχή που από τον Ειρηνικό μέχρι το Αιγαίο κι από την Ουκρανία μέχρι τη Συρία και το Ναγκόρνο Καραμπάχ, οι ιμπεριαλιστές αναζητώντας νέες αγορές, τρόπους περιορισμού των αντιπάλων τους, αλλά και καινούργιες ζώνες επιρροής, “παίζουν τα ρέστα τους” μη διστάζοντας να στρατιωτικοποιήσουν τις πολιτικές τους και να οδηγήσουν ολόκληρους λαούς στην προσφυγιά και στον θάνατο για να συνεχίσουν και να επεκτείνουν την κερδοφορία τους.

Είναι επίσης σαφές, ότι ο δικός μας εχθρός είναι εδώ, μέσα στην Ελλάδα, μέσα στην ΕΕ, μέσα στο ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα, απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς και τους υπηρέτες τους, μόνο η διεθνιστική αλληλεγγύη και η ταξική οργάνωση μπορεί να εμφανίσει και πάλι στα μάτια και στα όνειρα του παγκόσμιου προλεταριάτου το ιστορικό γεγονός ότι οι ιμπεριαλιστές και οι αντιδραστικοί σχεδιασμοί τους δεν είναι παρά «χάρτινες τίγρεις» μπροστά στους λαούς οι οποίοι είναι αποφασισμένοι να παλέψουν.

Υπό αυτή την έννοια, η έμπρακτη καταδίκη του εν εξελίξει ιμπεριαλιστικού πολέμου που εκδηλώνεται στην Ουκρανία και κυοφορείται ταυτόχρονα και σε άλλα μέρη του πλανήτη, δεν μπορεί παρά να σημαίνει αναμέτρηση με τον εμπόλεμο πολιτικοστρατιωτικό μηχανισμό της ίδιας μας της χώρας. Σύγκρουση δηλαδή εντός μιας στρατιωτικοποιημένης χώρας γεμάτης με ΝΑΤΟϊκές βάσεις εφόδου, με ενεργή συμμετοχή στον πόλεμο στην Ουκρανία μέσω της αποστολής στρατιωτικού εξοπλισμού. Με την μετατροπή της επικράτειας της σε δίοδο μεταφοράς έμψυχου και μη πολεμικού υλικού στην Ουκρανία αλλά και με την εξοπλιστική φρενίτιδα και εθνικιστική ρητορική για προετοιμασία πολέμου με την Τουρκία. Και η αναμέτρηση αυτή μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την οργάνωση της εργατικής τάξης και του λαού κόντρα στις ανάγκες του κεφαλαίου, καθώς η ίδια η εργατική τάξη φτωχαίνει για τα κέρδη τους, η ίδια καλείται να πολεμήσει για αυτά χύνοντας το αίμα της, η ίδια πουλάει την εργατική της δύναμη για μισθούς πείνας προκειμένου να συνεχίσουν οι καπιταλιστικοί κολοσσοί να επεκτείνονται και οι έμποροι όπλων να αυγατίζουν την κερδοφορία τους. Η ταξική οργάνωση και σύγκρουση στα μετόπισθεν λοιπόν, σε συνδυασμό με την κοινή διεθνιστική αντιιμπεριαλιστική πάλη των λαών, αποτελούν τα καθήκοντα που μπορούν να εξασφαλίσουν το μπλοκάρισμα των ενεργών πολεμικών μετώπων, την αποτροπή νέων αλλά και την μετατροπή τους σε νέες επαναστατικές απόπειρες που η εποχή μας κυοφορεί.

Να λογαριαστούμε με τους καπιταλιστές και το κράτος τους, την αντιμεταναστευτική πολιτική των φραχτών και των κλειστών συνόρων, την κυρίαρχη ρατσιστική προπαγάνδα που οδήγησαν δεκάδες μετανάστες στον θάνατο στο δάσος της Δαδιάς, που λεηλατούν το περιβάλλον, που προτεραιοποιούν το καπιταλιστικό κέρδος, την πολεμική προετοιμασία, τα ΝΑΤΟϊκά αλισβερίσια, την ενίσχυση της καταστολής απέναντι απέναντι στη χρηματοδότηση των υπηρεσιών και των δομών κοινωνικής πρόνοιας (Υγεία, Παιδεία, Στέγαση, Μετακινήσεις, Δασική προστασία).

Να λογαριαστούμε με τα δουλικά τους, τους φασίστες που, την ώρα που ο λαός πάλευε στην πρώτη γραμμή των πύρινων μετώπων, διέδιδαν ψευδή νέα και οργάνωναν περιπολίες για να συλλάβουν, να κυνηγήσουν, να χτυπήσουν μετανάστες και μετανάστριες για λογαριασμό της κυβέρνησης και κατ΄ εντολήν του βαθέως κράτους, έτσι ώστε να μείνουν στο απυρόβλητο τα αφεντικά τους. Με αυτούς που πριν δύο μήνες τόλμησαν, δίπλα δίπλα με τους μπάτσους, να βρεθούν απέναντι από τη συγκέντρωση που είχε καλεστεί στο Αναγνωστήριο στην Αλεξανδρούπολη, από συντρόφους και συντρόφισσες που για εβδομάδες οργανώσαν υποδειγματικά την αλληλεγγύη στους πληγέντες και στις πληγείσες από τις πυρκαγιές.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ ΛΙΜΑΝΙ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΡΜΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ:

ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΟΚΤΩΒΡΗ ΣΤΙΣ 13.00 ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ

★ Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση


Στηρίζουμε και καλούμε στην αντιπολεμική, αντιφασιστική πορεία στην Αλεξανδρούπολη την Κυριακή 15 Οκτωβρίου που διοργανώνεται με πρωτοβουλία της συνέλευσης κατάληψης του Παλιού Νεκροτομειου.

Μετά τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές στον Έβρο που εξαφάνισαν χιλιάδες στρέμματα δάσους, και στις οποίες πέθαναν δεκάδες μετανάστες προσπαθώντας να κρυφτούν για να αποφύγουν τα ελληνικά pushbacks, όσοι/ες διασώθηκαν κατηγορήθηκαν από το κράτος για εμπρησμό, στοχοποιήθηκαν και υπήρξαν θύματα φασιστικών πογκρόμ. Την ίδια ώρα, η άνοδος του φασισμού και του ρατσισμού συνδέονται και με την αυξανόμενη παρουσία του ΝΑΤΟ στην περιοχή αλλά και την ευρύτερη στρατιωτικοποίηση σε αυτή.

Στηρίζουμε με την παρουσία μας την πορεία αυτή σαν ένα σημαντικό βήμα του κοινού μας αγώνα ενάντια σε όλα αυτά, αλλά και για την ελευθερία μετακίνησης, την αλληλεγγύη και το σεβασμό της φύσης.

Ανοιχτή Συνέλευση ενάντια στα pushbacks και τη συνοριακή βία


ΣΤΙΣ 15 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΟΛΕΣ/ΟΛΑ/ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ, ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ

Στηρίζουμε την αντιπολεμική-αντιφασιστική πορεία στις 15/10 στην Αλεξανδρούπολη ενάντια στην πολεμική προετοιμασία ελληνικού κράτους, την περιβαλλοντική καταστροφή, τις στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ, τα φασιστικά πογκρόμ και τις απαγωγές μεταναστ(ρι)ών. Η κρατική και καπιταλιστική θανατοπολιτική διαχείριση συμπεριλαμβάνει τη δολοφονία χιλιάδων μεταναστ(ρι)ών, όπως φάνηκε και από τη μαζική σφαγή στα ανοιχτά της Πύλου στις 14/6. Παρομοίως, φέτος τον Αύγουστο, ο κρατικός μηχανισμός, έχοντας αποτύχει στο να διαχειριστεί τις καταστροφικές πυρκαγιές, προσπάθησε να αποπροσανατολίσει την οργή του κόσμου και να κατηγορήσει τις μετανάστ(ρι)ες για την καταστροφή. Έτσι, αξιοποίησε στο έπακρον τις ρατσιστικές προκαταλήψεις μιας μερίδας του ντόπιου πληθυσμού για να ικανοποιήσει το δικό του συμφέρον. Ο τραγικός θάνατος 26 μεταναστ(ρι)ών στο δάσος της Δαδιάς, ανάμεσά τους 2 μικρά παιδιά, αποτελεί μια ακόμα κρατική δολοφονία, η οποία δεν θα είχε συμβεί αν δεν αναγκαζόντουσαν οι μετανάστ(ρι)ες να ακολουθούν επικίνδυνες δασικές διαδρομές με υψηλό κίνδυνο εγκλωβισμού σε περίπτωση πυρκαγιών. Η ελληνική αστυνομία αντέδρασε με το να συνοδεύσει την πυροσβεστική στον τόπο του εγκλήματος ώστε να ελέγξει την ροή των πληροφοριών και να αυξήσει τις περιπολίες της για την «αποτροπή εισόδου παράτυπων μεταναστ(ρι)ών», μη διστάζοντας ούτε στιγμή από την εκτέλεση του εγκληματικού ρόλου της. Δύο μήνες πριν, λίγο μετά το μαζικό έγκλημα στην Πύλο, είχαν κυκλοφορήσει βίντεο από μαχαιροβγάλτες συνοριοφύλακες να τραμπουκίζουν μετανάστ(ρι)ες για να τις εκφοβίσουν κατά την είσοδό τους στη χώρα. Τα παραπάνω αποτελούν δείγματα μιας συνεχιζόμενης κατάστασης οπού χιλιάδες έχουν πυροβοληθεί, ξυλοκοπηθεί, υποστεί σεξουαλική κακοποίηση και εγκαταλειφθεί στη θάλασσα και στην περιοχή του Έβρου από τις ελληνικές δυνάμεις καταστολής, σε συνεργασία με τη Frontex και τις ντόπιες πολιτοφυλακές.

Η συνοριακή ζώνη του Έβρου όχι μόνο στρατιωτικοποιείται, αλλά και παρα-στρατιωτικοποιείται. Αυτό φαίνεται στη περίπτωση της κινητοποίησης φασιστικών πολιτοφυλακών αλλά και μεταναστών που η Ελληνική αστυνομία προμηθεύει με στολές και μαχαίρια προκειμένου να κάνουν τη βρώμικη δουλειά των επαναπροωθήσεων με αντάλλαγμα άδειες παραμονής. Το θεσμοθετημένο σύστημα των ρατσιστικών αποκλεισμών σπρώχνει τόσο τους ντόπιους όσο και τους μετανάστες στη περιοχή του Έβρου να προσπαθούν να λύσουν τα προβλήματά τους συμμετέχοντας στο παιχνίδι της πολιτικής βίας εναντίον άλλων μεταναστών και διαπράτοντας εγκλήματα που παραμένουν ατιμώρητα.

Από τη δικιά μας θέση οφείλουμε να αντισταθούμε στην στρατιωτικοποίηση των συνόρων και τις πολιτικές που σπέρνουν θάνατο, εκμετάλλευση και κάθε λογής καταπίεση. Με κοινούς αγώνες ντόπιων και μεταναστριών, διεκδικούμε πρόσβαση σε χαρτιά, περίθαλψη και εκπαίδευση για όλες/όλους/όλα.

Προσκαλούμε συλλογικότητες, ομάδες, κοινότητες, άτομα να συμμετάσχουν στην αντιπολεμική-αντιφασιστική διαδήλωση στην Αλεξανδρούπολη και να διαδηλώσουν ενάντια στις κρατικές και καπιταλιστικές θανατοπολιτικές, τον πόλεμο, τον ρατσισμό και τον φασισμό!

Ανοιχτή συνέλευση για το κρατικό έγκλημα στην Πύλο


ΕΝΤΟΣ-ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΕΠΙ Τ΄ΑΥΤΑ: ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ- ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ- ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΑ

Κάλεσμα από Ανάρες – Ομάδα Δράσης και Αλληλεγγύης [Θεσσαλονίκη]

Η σημερινή συνθήκη στην Αλεξανδρούπολη αποτυπώνει πλήρως το μέλλον που επιφυλάσσει το κράτος και ο καπιταλισμός για κάθε καταπιεσμένο. Το καλοκαίρι που μας πέρασε οι καμένες δασικές εκτάσεις ξεπέρασαν κάθε προηγούμενη αντίστοιχη περιβαλλοντική καταστροφή, ενώ δεκάδες μετανάστες έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να αποφύγουν τις δολοφονικές πρακτικές του ελληνικού κράτους στα σύνορα. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο κοινωνικός κανιβαλισμός, ο ρατσισμός και η αγαστή συνεργασία κράτους και φασιστών έχουν σαν αποτέλεσμα να κατηγορούνται μετανάστες για τις πυρκαγιές. Δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς σε μια περιοχή που ΄΄αναπτύσσεται΄΄ με αυξανόμενους ρυθμούς, είτε αυτό σημαίνει τους επενδυτές που την βλέπουν σαν ένα πρόσφορο πεδίο λόγω γεωγραφικής θέσης, είτε τον κομβικό ρόλο που παίζει στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ελληνικού κράτους και κάθε ΄΄συμμαχίας΄΄ που αυτό συμμετέχει, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.

Ξεκινώντας από τα γεγονότα του καλοκαιριού, είναι σημαντικό να παρατηρήσουμε πως κάθε εφεδρεία του κράτους αξιοποιήθηκε στον Έβρο. Το ελληνικό κράτος -αν δεν συμβάλλει σε αυτές- δεν έχει την παραμικρή προετοιμασία ώστε να προστατευτούν ανθρώπινες ζωές, δάση, ζώα από τις φυσικές καταστροφές. Οι θάνατοι μεταναστών στον Έβρο ως αποτέλεσμα της μη διάσωσής τους από τις πυρκαγιές είναι δολοφονία. Οι εικόνες που ήρθαν στη δημοσιότητα όπου κυνηγοί κεφαλών είτε απαγάγουν μετανάστες είτε συμμετέχουν σε πογκρόμ εναντίον τους, μας υπενθυμίζουν την πραγματικότητα των συνόρων και της σχέσης φασιστών-κράτους. Η συνωμοσιολογική ενοχοποίηση των μεταναστών ως εμπρηστών, είναι σενάριο που θυμίζει τη στοχοποίησή τους ως φορείς του covid19, την ενοχοποίησή τους για την ανεργία, ως βιαστές και συνολικά όλων των δεινών του ντόπιου πληθυσμού της ελλάδας. Η απλούστευση της πραγματικότητας που προσφέρει το εθνικιστικό αφήγημα αποπροσανατολίζει από τους πραγματικούς υπαίτιους της εκμετάλλευσης και της αφαίμαξης του προλεταριάτου, των αφεντικών (μικρών ή μεγάλων) και του κράτους . Η δημιουργία αυτού του μισανθρωπικού αφηγήματος επωφελεί μεγάλη μερίδα κρατικοδίαιτων ρουφιάνων, όπως στρατιωτικών, αστυνομίας, φασιστών, συνοριοφυλάκων, ιδιοκτητών και τσιφλικάδων, οι οποίοι βγάζουν το ψωμί τους από τον πόλεμο ενάντια στους μετανάστες και από την “καταπολέμηση” του εσωτερικού εχθρού. Η προσπάθεια φίμωσης και τραμπουκισμού των αντιφασιστικών φωνών στην Αλεξανδρούπολη σε συνδυασμό με τα πογκρόμ και τα στημένα κατηγορητήρια εναντίον μεταναστών, έρχονται λοιπόν να συμπληρώσουν τον τρόπο αντιμετώπισης άλλης μιας κρίσης που αποσόβησε -επιτυχημένα κατά το ίδιο- το ελληνικό κράτος.

Οι τακτικές αυτές βέβαια αποτελούν την πάγια στρατηγική αντιμετώπισης των μεταναστών. Είναι η ίδια που ακολουθείται και στην θάλασσα με τις δολοφονίες χιλιάδων κατατρεγμένων, όπως στην Πύλο, η ίδια που στην καλύτερη περίπτωση κάνει συμφωνίες για την ΄΄ένταξη΄΄ που σημαίνει ότι στους μετανάστες βλέπει μια ευκαιρία φτηνών εργατικών χεριών έτοιμων να αφαιμαχθούν από τα ντόπια αφεντικά στον τουρισμό, στην γεωργία , στις οικοδομές . Είναι η ίδια πολιτική που τους στοιβάζει στα στρατόπεδα συγκέντρωσης δημιουργώντας ένα σύγχρονο απαρτχάιντ. Τα κέρδη από αυτή τη στρατηγική λοιπόν είναι πολλαπλά. Ενίσχυση της εθνικής ενότητας υπό την απειλή μιας ΄΄ασύμμετρης απειλής΄΄, εργατικό δυναμικό με όρους σύγχρονής σκλαβιάς, διαπραγματευτικά πλεονεκτήματα όσον αφορά το Τουρκικό κράτος και την ΕΕ, δισεκατομμύρια για να κρατάει φυλακισμένους τους μετανάστες. Δημιουργώντας λοιπόνμια απειλή, που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει, το κράτος καταφέρνει να δημιουργε πολεμικές συνθήκες και να αποσπά όλα τα οφέλη από αυτές.

Ο πόλεμος κατά των μεταναστριών βέβαια αποτελεί μόνο ένα μέρος της προετοιμασίας του κράτους για πόλεμο. Η διαρκής υποτιθέμενη απειλή από το τουρκικό κράτος δημιουργεί το πλαίσιο ώστε τα εξοπλιστικά προγράμματα να αυξάνονται εκθετικά. Είναι διαρκής η προσπάθεια για γεωστρατηγική αναβάθμιση, για επέκταση της επιρροής του ελληνικού κράτους στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την συμφωνία για έλεγχο του εναέριου χώρου της Μακεδονίας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε την 2η θέση που κατέχει το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο παγκοσμίως, κάτι που δείχνει τις αυξημένες προσδοκίες, αλλά και δυνατότητες που έχει από κοινού με το ελληνικό κράτος.

Εννοείται πως η πολιτική του ελληνικού κράτους δεν αποτελεί κάποια καινοτόμα πολιτική. Κάθε κράτος, από κοινού με την αστική του τάξη προσπαθεί διαρκώς να αυξήσει την οικονομική και στρατιωτική σφαίρα επιρροής του, με σκοπό τη δημιουργία/διασφάλιση των καλύτερων δυνατών συνθηκών για το εγχώριο ( και μη ) κεφάλαιο. Θα μπορούσαμε λοιπόν να χαρακτηρίσουμε κάθε κράτος ιμπεριαλιστικό ή εν δυνάμει ιμπεριαλιστικό, από την ίδια του τη φύση, προφανώς αναγνωρίζοντας ότι υπάρχει διαβάθμιση ανάλογα με τις δυνατότητές του. Αυτοί που την πληρώνουν πάντα όμως, αυτοί που δέχονται τα αποτελέσματα των ιμπεριαλιστικών πολιτικών στο πετσί τους είναι οι απανταχού καταπιεσμένοι, αυτοί που δολοφονούνται κατά χιλιάδες για να ικανοποιηθούν τα συμφέροντα της εκάστοτε αστικής τάξης. Αλλά αυτοί είναι και οι μόνοι που μπορούν να σταματήσουν το αιματοκύλισμα σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Υπό αυτό το πλαίσιο δεν μπορούμε να παραγνωρίζουμε τον ρόλο του ελληνικού κράτους ως μέλους της αντιδραστικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ. Ως συνασπισμός κρατών το ΝΑΤΟ επιχειρεί να επεκτείνει τη σφαίρα επιρροής κυρίως των κρατών της δύσης, με τη λίστα των αιματοκυλισμάτων για τα οποία ευθύνεται να είναι τεράστια. Το ελληνικό κράτος μάλιστα αποτελεί ένα από τα πιο πιστά μέλη όσον αφορά την εφαρμογή τέτοιων πολιτικών. Η επικράτειά του μετατρέπεται σταδιακά σε μια απέραντη βάση του ΝΑΤΟ, αναβαθμίζοντας τον στρατιωτικό του εξοπλισμό στα πρότυπα του, παρέχοντας ταυτόχρονα κομβικά γεωπολιτικά σημεία εκμετάλλευσης και εμπλέκοντας άμεσα την συμμετοχή του σε πολεμικές επιχειρήσεις, με στόχο την διασφάλιση της θέσης του στον παγκόσμιο γίγνεσθαι. Από το 1950 το Ελληνικό κράτος έχει συμμετάσχει σε μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων “υποστήριξης της ειρήνης”,δηλαδή σε επιχειρήσεις εκτός συνόρων με στόχο την επιβολή των συμφερόντων του δυτικού κεφαλαίου. Μερικές από αυτές ενδεικτικά είναι στην Κορέα 1950-1958, Πρώην Γιουγκοσλαβία 1991-2008, Λίβανος 2006-2012. Αλλά και οι πιο πρόσφατες αποστολές σε Σαχέλ και Μάλι αλλά και την, προ λίγων μόλις ημερών, συνοδεία σε νατοικο αεροπλανοφόρο, που επιχειρεί κοντά στα παλαιστινιακά εδάφη, από ελληνική φρεγάτα. Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειώσουμε ότι το ελληνικό κράτος, όπως και κάθε έθνος-κράτος τηρουμένων των αναλογιών και των ιδιαιτεροτήτων/επιδιώξεων στην εκάστοτε περίπτωση, δε διστάζει να κινηθεί και “εκτός γραμμής ΝΑΤΟ” σε επιμέρους ζητήματα (βλ. στήριξη Χαφτάρ στη Λιβύη στο πρόσφατο παρελθόν, ανυπαρξία σχέσεων με το κράτος του Ισραήλ έως και το 1990, ενώ παράλληλα διατηρούσε φιλικούς δεσμούς με την πλευρά της Παλαιστίνης σε πλήρη αντιδιαστολή με το τι συμβαίνει σήμερα). Αυτό βέβαια δεν αμφισβητεί την θέση του εντός των ολοκληρώσεων ΝΑΤΟ, ΕΕ αλλά επιβεβαιώνει την φύση της πολιτικής ενός έθνους κράτους που δρα με γνώμονα τα ιδίασυμφέροντά του. Στο ίδιο ακριβώς κλίμα, μεγάλη μερίδα του ελληνικού (εφοπλιστικού) κεφαλαίου την ίδια ώρα που το ελληνικό κράτος διαμηνύει σε όλους τους τόνους την ένθερμη στήριξη του στην Ουκρανία και ενώ έχει εξασφαλίσει τεράστια μερίδα της διανομής υγροποιημένου φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ, συνεχίζει να μεταφέρει “ρωσικό” φυσικό αέριο, βαφτίζοντας το κατά 51% «λευκορώσικο» λόγω του εμπάργκο στο οποίο συμμετέχει και η Ελλάδα.

Ζούμε σε μια εποχή που τα αδιέξοδα για το καπιταλιστικό σύστημα διαρκώς αυξάνονται. Οι εντάσεις διαρκώς εντείνονται σε παγκόσμιο επίπεδο. Όσον αφορά την κατάσταση στην Ουκρανία, όσο περισσότερο εντείνεται ο πόλεμος τόσο τείνει να ξεχαστεί. Εξάλλου το ελληνικό κράτος και τα media πρέπει να μοιράσουν την τηλεθέαση των «πολέμων» καθώς κηρύσσουν ως πολεμικό οτιδήποτε πλήττει τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα ή οποιαδήποτε κατάσταση μπορεί εν δυνάμει να συμβάλλει στην πειθάρχηση και την προετοιμασία για, ακόμα και περισσότερο, πόλεμο ( “οι επιθέσεις της κλιματικής αλλαγής”, η “πολιορκία” των νοικοκυριών από την εισαγόμενη ακρίβεια, η ασύμμετρη απειλή των μεταναστών). Δύο χρόνια σχεδόν από το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, η σύρραξη αλλάζει μορφές και μέσα, ωστόσο η συνθήκη παραμένει η ίδια. Τον πόλεμο των πληρώνουν οι καταπιεσμένοι/ες . Είτε άμεσα με αυξανόμενες απώλειες είτε «έμμεσα» με τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις στις γειτονικές χώρες. Εκτός από τα κύρια κράτη, τα οποία διεξάγουν και εμπλέκονται στον πόλεμο, εμφανίστηκαν και μικρότερα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το ελληνικό, που συμμετέχουν είτε ως μέλη του ΝΑΤΟ είτε στην προσπάθεια αύξησης της σφαίρας επιρροής και κυριαρχίας τους. Υπενθυμίζουμε ότι το ελληνικό κράτος ήταν το πρώτο, πέρα του ουκρανικού, το οποίο δήλωσε ότι βρίσκεται σε πόλεμο με την Ρωσία. Την δήλωση αυτή ακολούθησε η αποστολή, η οποία συνεχίζεται ακόμα, στρατιωτικών εξοπλισμών ως ενέργεια «στήριξης» της Ουκρανίας. Ενώ βραχυπρόθεσμα το υλικό όφελος δεν φαίνεται ξεκάθαρα, αυτό που διακρίνεται εύκολα είναι η εμφύσηση περισσότερου πολεμικού κλίματος στο εσωτερικό. Μέσα στο θάνατο και τις συγκρούσεις τα κράτη δημιουργούν το πεδίο για αύξηση του ελέγχου και της εκμετάλλευσης. Εν ολίγοις δεν πειράζει άμα πεθαίνουν μετανάστες στα σύνορα, άμα δουλεύουμε όλη μέρα για ψίχουλα, τα σπίτια μας καταστρέφονται και η φύση λεηλατείται διότι “είμαστε σε πόλεμο”.

Και με βάση τα γεγονότα της περασμένης εβδομάδας ο ΄πόλεμος’ δε θα ναι μόνο ένας. Η επίσημη κήρυξη πολέμου από το κράτος του Ισραήλ ενάντια στον παλαιστινιακό λαό διαδέχθηκε την αιφνίδια ένοπλη επίθεση Παλαιστινίων της Χαμάς σε εδάφη κοντά στη Λωρίδα της Γάζας ανοίγοντας, ένα νέο κύκλο αιματοχυσίας στην περιοχή. Τα γεγονότα αυτά βέβαια είναι συνέχεια μιας μακράς ιστορίας 70 και παραπάνω χρόνων εποικισμού και επεκτατισμού από πλευράς Ισραήλ, αλλεπάλληλων δολοφονιών και βομβαρδισμών αλλά και του καθεστώτος απαρτχάιντ κάτω από το οποίο ζουν οι παλαιστίνιοι στη Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας. Με τους νεκρούς να είναι ήδη χιλιάδες, το Ισραήλ να έχει κόψει την πρόσβαση σε νερό, ρεύμα, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στη Λωρίδα της Γάζας και το στρατό του ένα βήμα πριν τη χερσαία εισβολή στα εδάφη των παλαιστινίων το μόνο σίγουρο είναι πως για άλλη μια φορά θα την πληρώσει το προλεταριάτο της παλαιστίνης. Κι αυτοί είναι οι άνθρωποι στους οποίους πρέπει να δείξουμε την αλληλεγγύη μας. Κι ο μόνος τρόπος να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας για να σταματήσουμε αυτόν αλλά και κάθε πόλεμο (για την ίδια μας την επιβίωση) είναι να αντιληφθούμε το ρόλο μας ως πολυεθνικό προλεταριάτο, να διαρρήξουμε την τόσο απαραίτητη για το κράτος εθνικήενότητα, να αρνηθούμε τη συστράτευση με το έθνος- κράτος μας και τις επιδιώξεις του, να πάψουμε να γινόμαστε βορά για τα θέλω ντόπιων (και μη) αφεντικών, να αντεπιτεθούμε στον πόλεμο που διεξάγει κάθε κράτος ανεξαιρέτως… αυτόν απέναντι στον εσωτερικό του εχθρό. Απέναντι λοιπόν στο ελληνικό έθνος κράτος, τους φασίστες και τα αφεντικά για ένα μαχητικό αντιφασιστικό κίνημα που όντας κομμάτι των καταπιεσμένων που πλήττονται από τον εκφασισμό της κοινωνίας δε μπορεί παρά να είναι πολυεθνικό, φεμινιστικό και αντικαπιταλιστικό. Για ένα αντιπολεμικό κίνημα που θα φέρει τον πόλεμο πίσω στο σπίτι, ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο.

ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ, ΤΑΞΙΚΟΣ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ-ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΣ

ΣΦΑΙΡΕΣ, ΑΠΕΛΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟΣ, ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗ ΧΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ

Αλληλεγγύη στο αγωνιζόμενο προλεταριάτο της Παλαιστίνης και στους Ισραηλινούς και απανταχού αρνητές στράτευσης και λιποτάκτες.

Πολυεθνικές κοινότητες αγώνα ενάντια στην εθνοκρατική-καπιταλιστική-πατριαρχική βαρβαρότητα.

Ανάρες – Ομάδα Δράσης και Αλληλεγγύης [Θεσσαλονίκη]


Αλεξανδρούπολη από μια πόλη αφημένη στην ακρητική αφάνεια βλέπουμε ότι τα τελευταία χρόνια ακούγεται όλο και περισσότερο στο δημόσιο διάλογο. Οι λόγοι πολλοί. Από την μία, τα πρόσφατα γεγονότα των πυρκαγιών που κατέκαιγαν για περισσότερο από δύο εβδομάδες τον νομό Έβρου με αποτέλεσμα την καταστροφή του μεγαλύτερου κομματιού της μοναδικής βιοποικιλότητας του τόπου και μεγάλο κομμάτι των καλλιεργειών όπως επίσης και αρκετά σπίτια, που συναρτήσει της ήδη αντικοινωνικής-αντεργαστικής πολιτικής και της αυξανόμενης ακριβείας, καταδίκασαν σημαντικό κομμάτι της τοπικής κοινωνίας στην φτώχεια και την εξαθλίωση. Σε αυτή την καταστροφή η ανυπαρξία του κρατικού μηχανισμού ήταν αναμφισβήτητη με ελλιπή έργα και προσωπικό δασοπροστασίας, πρόληψης και δασοπυρόσβεσης. Από την άλλη, η “αναβάθμιση” του γεωστρατηγικού και ενεργειακού ρόλου της περιοχής αποτελεί βασικό κομμάτι της ατζέντας των τελευταίων κυβερνήσεων.

Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ ΩΣ Η ΣΟΥΔΑ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΣΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΚΟΜΒΟ

Η ήδη τεράστια παρουσία του ΝΑΤΟ στον ελλαδικό χώρο -εδώ και πολλές δεκαετίες- επεκτείνεται όλο και περισσότερο με την Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας Ελλάδας-ΗΠΑ (MDCA) τον Οκτώβριο του 2021. Η ήδη ισχυρή παρουσία του ΝΑΤΟ στις περιοχές της Σούδας, του Αράξου, της Λάρισας επεκτείνεται πέρα από τις ίδιες και στην Αλεξανδρούπολη, το Βόλο, το Λιτόχωρο αλλά και άλλες περιοχές. Η Αλεξανδρούπολη ως η «Σούδα του Βορρά», έχει αναδειχθεί σε κρίσιμο στρατιωτικό – μεταφορικό και ενεργειακό κόμβο για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ. Το λιμάνι, το αεροδρόμιο, το οδικό και το σιδηροδρομικό δίκτυο, τα γύρω στρατόπεδα αξιοποιούνται προκειμένου εκατοντάδες άρματα μάχης, ελικόπτερα, στρατιωτικά οχήματα και άλλο πολεμικό υλικό να περάσει στα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη. Η βάση στην Αλεξανδρούπολη χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον το προηγούμενο διάστημα και χρησιμοποιείται ακόμα, όχι μόνο για ΝΑΤΟικές ασκήσεις αλλά και για την μεταφορά εξοπλιστικών στο μέτωπο της Ουκρανίας και στη μεθόριο με τη Ρωσία. Έτσι, η Αλεξανδρούπολη έχει μετατραπεί σε ένα ορμητήριο του Βορρά, στον ίδιο ρόλο που επιτελεί η βάση της Σούδας για την ευρύτερη περιοχή της ανατολικής μεσογείου με την χρησιμοποίηση της τα προηγούμενα χρόνια για τον πόλεμο στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Συρία όπως και από ότι διαφαίνεται θα επιτελέσει κομμάτι ενός σχεδιασμό στο πλευρό του δολοφονικού κράτους του Ισραήλ για την καταστολή του Παλαιστινιακού λαού στην αντίσταση που μόλις ξεκίνησε.

Η χορήγηση στο ΝΑΤΟ, που ηγεμονεύεται από το κράτος των ΗΠΑ, ενός καθεστώτος προτεραιότητας για ανεμπόδιστη πρόσβαση και χρήση στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και η μετατροπή του σε πολεμικό ορμητήριο, όχι μόνο είναι αποκομμένη από τα συμφέροντα, τις ανάγκες και την αυτοδιάθεση της τοπικής κοινωνίας αλλά συνεπάγεται τεράστια επικινδυνότητα για την ασφάλεια της τοπικής κοινωνίας καθώς η περιοχή γίνεται μαγνήτης επιθέσεων/αντιποίνων στα πλαίσια διακρατικών ανταγωνισμών από αντίπαλα κέντρα. Ταυτόχρονα, οι δαπάνες για εξοπλιστικά προγράμματα τοποθετούνται άνωθεν όλων με το κράτος να ιεραρχεί χαμηλότερα και να παραγκωνίζει τις βασικές ανάγκες επιβίωσης της κοινωνίας όπως η αξιοπρεπή εργασία, η υγεία, η παιδεία, η τροφή και η στέγη.

Η γεωστρατηγική και ενεργειακή “αναβάθμιση” της περιοχής και η ισχυροποίηση της πρόσδεσης του ελληνικού κράτους στο άρμα των ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ, φυσικά δεν αποτελεί ένα γεγονός αποκομμένο από την ελληνική αστική τάξη. Το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο με την αρχή του πολέμου στην Ουκρανία πήρε μεγάλο μέρος της πίτας (70%) της αγοράς μεταφοράς του αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) όπως και εκμεταλλεύτηκε την δημιουργία της νέας αγοράς φυσικού αερίου με πρώτη ύλη το αμερικανικό LNG. Έτσι, στα σχέδια για μετατροπή της Ελλάδος σε “Μπαταρία των Βαλκανίων”, ανταποκρίθηκε άμεσα με τα σχέδια για δημιουργία πέντε πλωτών βάσεων αποθήκευσης και επαναεριοποίησης φυσικού αερίου FSRU, δύο από τους οποίους κατασκευάζονται ανοιχτά της Αλεξανδρούπολης. Συνοδία αυτών, αποτελεί το εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής από LGN που θα κατασκευαστεί στον – πρόσφατα καμένο από την μεγάλη πυρκαγιά – Άβαντα και όπως και τα χιλιάδες στρέμματα φωτοβολταϊκά πάρκα που έχουν ήδη να εγκαθηστούνται στην περιοχή του Άβαντα αλλά και ανατολικότερα στο νότιο ‘Έβρο από κοινοπραξία ελληνικών και ξένων κεφαλαίων (όμιλος Κοπελούζου, ΔΕΣΦΑ, ΔΕΠΑ Εμπορίας, Gaslog και Bulgartransgaz EAD). Βλέπουμε δηλαδή την μετατροπή της Αλεξανδρούπολης όπως και άλλων πόλεων όπως ο Βόλος (και η υπόλοιπη Θεσσαλία) να ακολουθούν to μοτίβο ΝΑΤΟική βάση – FSRU/LNG. Πιο συγκεκριμένα, για τον Έβρο και την Θεσσαλία αυτό είναι βαρύνουσας σημασίας καθώς και οι δύο περιοχές επλήγησαν από πυρκαγιές και πλημμύρες μένοντας λαβωμένες υλικά-οικονομικά-κοινωνικά κάνοντας έτσι ευκολότερες λείες για τα κοράκια του καπιταλισμού που θα εκμεταλλευτούν τις κατεστραμμένες ζωές και γη για να κερδοφορήσουν π.χ. βάζοντας φωτοβολταϊκά ή ανεμογεννήτριεσ στην καμένη/πλυμηρισμένη – πλέον άγονη και παρατημενη από τον κρατικό μηχανισμό – γη.

ΕΚΦΑΣΙΣΜΟΣ – ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΕΣ – ΑΝΤΙΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Κατά την διάρκεια των πυρκαγιών στον Έβρό είδαμε να δημιουργούνται φασιστικές πολιτοφυλακές που οργανώθηκαν και έδρασαν συμπληρωματικά και σε συνεργασία με το κράτος και το στρατό μετατρέποντας τους μετανάστες/πρόσφυγες σε αποδιοπομπαίους τράγους και μεταθέτοντας τις ευθύνες και την ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού στο απρόσωπο κακό που προσωποποιείται στον ξένο, τον διαφορετικό, τον μετανάστη/πρόσφυγα. Η δήλωση του ίδιου του πρωθυπουργού με αναφορές σε «ανθρωπογενή αίτια» και σε «εστίες που άναψαν πάνω σε διαδρομές παράνομων μεταναστών» έρχεται να αποπροσανατολίσει για άλλη μια φορά από το πραγματικό πρόβλημα, να διχάσει και να αποξενώσει την κοινωνία ανάβοντας σπίθες ρατσιστικών και φασιστικών αντιλήψεων και πρακτικών.

Έρχεται να νομιμοποιήσει και να δικαιολογήσει τα αντιπροσφυγικά/αντιμεταναστευτικά πογκρόμ αυτόκλητων ομάδων κυνηγών κεφαλών με αποκορύφωμα το περιστατικό της αρπαγής και παράνομης κράτησης των 13 μεταναστών σε αυτοσχέδιο τρέιλερ. Ομάδες που δρουν ανενόχλητες στην περιοχή και με τις ευλογίες κράτους και εκκλησίας, ήδη από το 2020 και έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στα γεγονότα του Έβρου τότε. Αυτόκλητοι συνοριοφύλακες που συγκροτούν παρακρατικά τάγματα εφόδου, περιπολούν με καραμπίνες και αγροτικά οχήματα και οργανώνουν κυνηγητά και προμελετημένες βίαιες επιθέσεις σε πρόσφυγες/μετανάστες τους οποίους όπως λένε πιάνουν και παραδίδουν στην αστυνομία. Οι παραπάνω βρέθηκαν σε αγαστή συνέργεια με κράτος, αστυνομία και στρατό, με συνδέσεις με την Χρυσή Αυγή (Βλέπε Λαγός το 20 στον Έβρο μαζί τους), με τον «σύλλογο Αινίσιου Δέλτα» του οποίου πρώην πρόεδρος είναι ο Πάρης Παπαδάκης που συνέχισε την φασιστική ρητορική ως πρόσφατα εκλεγμένος βουλευτής της Ελληνικής Λύσης και με τα τοπικά ΜΜΕ που παρουσίαζαν μια φιλική εικόνα εθελοντών συνοριοφυλάκων.

Παράλληλα η αποφυγή έστω και μιας αναφοράς από την κυβέρνηση για τον θάνατο των 26 μεταναστ(ρι)ών/προσφύγων που βρέθηκαν απανθρακωμένοι στις περιοχές του Άβαντα και της Λευκίμμης λέγοντας την ίδια στιγμή πως δεν υπήρχαν θάνατοι, δείχνει ακριβώς την απαξίωση ζωών που για το κράτος κρίνονται παράνομες και δεύτερης κατηγορίας και στην βάση αυτή απαξιώνονται, ενώ ταυτόχρονα ανυψώνει το αφήγημα του θριάμβου του επιτελικού κράτους που κατάφερε να μην θρηνήσουμε ανθρώπινες ζωές. Σημαντικό να αναφερθεί πως έρευνες έδειξαν πως οι άνθρωποι αυτοί που βρέθηκαν απανθρακωμένοι είχαν προηγουμένως επαναπροωθηθεί. Αυτή είναι άλλωστε η τραγικά απάνθρωπη πολιτική του ελληνικού κράτους και της ΕΕ μέσω της frontex, η πολιτική των pushbacks που οδήγησε και στην κρατική δολοφονία της πηλού πέρα των άλλων. Η πραγματικότητα καθημερινά επικαιροποιεί την εικόνα ενός μηχανισμού παραγωγής που στην καλύτερη των περιπτώσεων να χρησιμοποιήσει τον μεταναστευτικό εξαθλιωμένο εργατικό δυναμικό ως φθηνά εργατικά χέρια και στην χειρότερη θα το εργαλειοποίηση για να ικανοποιήσει κάποιο ακροδεξιό ακροατήριο για να περάσει στην κοινή γνώμη την εκάστοτε ατζέντα.

ΥΨΩΝΟΥΜΕ ΑΝΑΧΩΜΑΤΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ – ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ – ΦΑΣΙΣΜΟ

Εντός μίας – μάλλον όχι και τόσο – μοναδικής χρονικής συγκυρίας, η κοινωνική βάση βρίσκεται απέναντι σε μια πολυδιάστατη επίθεση κράτους – κεφαλαίου. Οφείλουμε να αγωνιζόμαστε για όσα κρύβονται πίσω από τους τυχοδιωκτισμούς και τις μηχανορραφίες της εξουσίας είτε αυτό λέγεται διακρατικοί ανταγωνισμοί και πόλεμος είτε αυτό λέγεται φασισμός, ρατσισμός και ξενοφοβία είτε αυτό λέγεται υποτίμηση την ζωής ντόπιων και μεταναστών. Με γνώμονα την αλληλεγγύη, με εργαλεία την συγκρότηση και την οργάνωση από τα κάτω – για τα κάτω, απαγκιστρωνόμαστε από κυρίαρχα αφηγήματα κι από το φόβο, δημιουργούμε εστίες αγώνα και αυτοδιάθεσης των ζωών μας και του χρόνου μας, συλλογικοποιώντας τις ανάγκες για ένα κόσμο χωρίς καταπιεστές και καταπιεσμένους, για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Απέναντι σε ένα σύστημα που αναπαράγεται καταστροφικά πάνω μας, εμείς επιλέγουμε τον δρόμο του αγώνα, σηκώνοντας αναχώματα.

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ ΣΕ ΠΕΡΑΣΜΑ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΩΝ, ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΩΝ ΗΠΑ/ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΟΡΜΗΤΗΡΙΟ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ – ΚΕΦΑΛΑΙΟ – ΦΑΣΙΣΜΟ

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο

Μοιραστείτε το άρθρο