Συγκέντρωση αλληλεγγύης και αντίστασης για την εκκένωση της κατάληψης του Βοτανικού Κήπου Πετρούπολης

Καλέσματα για συγκεντρώσεις μετά την πρωινή εκκένωση της κατάληψης του Βοτανικού Κήπου Πετρούπολης. Λίγο πριν το μεσημέρι της Δευτέρας μπουλντόζες και αστυνομία πραγματοποίησαν επιχείρηση στην κατάληψη, αφαιρώντας από την κοινωνία ακόμα μία ανάσα ελευθερίας και αυτοοργάνωσης.

Αθήνα: 19:30 στην Στρογγυλή πλατεία Πετρούπολης, Συγκέντρωση

Θεσσαλονίκη: Τρίτη 25/7 στις στις 19:00 Τσιμισκή με Ναυαρίνου, Μικροφωνική συγκέντρωση

---

Θεσσαλονίκη

ΕΔΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΕΙ ΚΑΘΕ ΤΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ

Δεκατέσσερα χρόνια τώρα η κατάληψη Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Βοτανικός Κήπος Πετρουπολης αποτελεί έναν ζωντανό χώρο ανοιχτό προς την κοινωνία, ο οποίος μέσω της συλλογικοποίησης και της αυτοοργάνωσης παράγει μεγάλο κοινωνικό έργο δημιουργώντας μια μεγάλη ανάσα ελευθερίας στον γενικευμένο ζοφο της πόλης.

Δεκατέσσερα χρόνια τώρα αποτελεί έναν χώρο συνάντησης από και για την κοινωνία, που προτάσσει την αλληλεγγύη, την αξιοπρέπεια και την αντίσταση. Σήμερα το πρωί(24/07) οι κρατικές αρχές και η εξουσία εκκένωσαν τον Βοτανικό Κήπο Πετρούπολης, δείχνοντας για μια ακόμη φορά τον προκλητικό τρόπο λειτουργίας του κράτους και των ιδιωτών, οι οποίοι θεωρούν πως οι αυτόοργανωμένοι και δημόσιοι χώροι αποτελούν δημόσια απειλή για τα ιδιωτικά τους συμφέροντα και τα προσωπικά τους σχέδια.

Την ώρα που η χώρα καίγεται, το κράτος επιλέγει να καταστείλει καθετί ελεύθερο δημόσιο και κοινωνικό, ως μια ακόμη προσπάθεια εντατικοποίησης των ζώων μας και εξευγενισμού της κοινωνίας. Η λυσσαλέα επίθεση του κράτους στους ελεύθερους κοινωνικούς χώρους και τις καταλήψεις στοχεύει στην καταστολή κάθε τι συλλογικού, δημιουργικού και ζωντανού, κάθε τι δηλαδή που διαφέρει απο το κυρίαρχο φαντασιακό μίας πόλης-πρότυπο στην οποία κυριαρχεί η εμπορευματοποίηση και η ιδιώτευση της ψυχαγωγίας, της διασκέδασης και άλλων πτυχών της καθημερινής ζωής.

Αυτήν την στιγμή οι προσταγές του κράτους είναι να μείνουμε μέσα στα σπίτια μας απαγορεύοντας την πρόσβαση σε πάρκα και το μόνο σχέδιο που υπάρχει είναι η εκκένωση με αποτέλεσμα χιλιάδες καμμένα στρέμματα σπιτιών, δασών και ζώων. Μπροστά στην συρρίκνωση του δημοσίου χώρου, στην καταστολή, στον εξευγενισμό του κέντρου, στην τουριστικοποίηση και στην εξαθλίωση των ζώων μας εμείς απαντάμε συλλογικά: η πόλη φαντάζει ζωντανή μόνο με ελεύθερους κοινωνικούς χώρους σε κάθε γειτονιά και συλλογικοποίηση των αναγκών μας. Να επανοικειοποιηθούμε ξανά τους δημόσιους χώρους και να δημιουργούμε μέρη που αποτελούν σημεία αντίστασης, ζύμωσης και ελεύθερης έκφρασης. Να γκρεμίσουμε το όνειρο του κράτους και του κάθε ιδιώτη που θέλει να τσιμεντώσει τα πάρκα και να κλειδώσει τις πλατείες.

Η κατάληψη του βοτανικου κήπου είναι η πρόταση της κοινωνίας απέναντι στην εξουσία και τον θεό του κέρδους που θέλει ανθρώπους σιωπηλούς και υπάκουους στην καπιταλιστική λαίλαπα. Η εκκένωση της εν μέσω πυρκαγιών κάνει το μήνυμα ξεκάθαρο: Τα δάση είτε θα καίγονται είτε θα επενδύονται.

Κάλεσμα σε Μικροφωνική/Συγκέντρωση ως ένδειξη αλληλεγγύης στον ΕΚΧ Βοτανικό Κήπο Πετρούπολης:

Τρίτη 25/07, Τσιμισκή με Ναυαρίνου στις 19.00

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ Ε.Κ.Χ. ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ

ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΧΩΡΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΧΩΡΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΝΕΚΡΗ ΠΟΛΗ

Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης/Ελεύθερος Κοινωνικός Χωρος Respiro di Libertà

---

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΚΧ ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ

Σήμερα το μεσημέρι αστυνομικές δυνάμεις μαζί με μπουλντόζες ξεκίνησαν την εκκένωση της κατάληψης ΕΚΧ Βοτανικός Κήπος Πετρούπολης, ο οποίος βρισκόταν υπό την απειλή εκκένωσης ήδη από το Δεκέμβρη του 2022, με σκοπό της κυβέρνησης να αποτελεί η κατασκευή δημαρχείου και η κερδοσκοπική εκμετάλλευση της δασικής έκτασης στην οποία ανήκει η κατάληψη. Μόλις πριν 3 μήνες, τον Απρίλη δέχτηκε και επίθεση από φασιστική ομάδα. Ενώ ο χώρος ήταν ανοιχτός, μπήκαν με καλυμμένα πρόσωπα στον χώρο, έβρισαν χυδαία τις κοπέλες που έτυχε να ‘ναι στην είσοδο του χώρου, χαιρέτησαν ναζιστικά, ζωγράφισαν μια σβάστικα, πέταξαν μια κροτίδα και τραπηκαν σε φυγή.

Ο ΕΚΧ Βοτανικός Κήπος τελούσε υπό κατάληψη από τον Οκτώβριο του 2009 αποτελώντας μια ακόμα παρακαταθήκη από το κύμα των καταλήψεων που ακολούθησε την εξέγερση του Δεκέμβρη του 08. Στα 13 χρόνια που έχουν περάσει από την δημιουργία του έχει συμβάλει στην όξυνση των κοινωνικών αντιστάσεων και στην παραγωγή πολιτικού, πολιτιστικού και κοινωνικού έργου.

Η χώρα καίγεται από άκρη σε άκρη. Από τις 17 Ιουλίου περιοχές γύρω από την Αθήνα και την Αττική αφέθηκαν να παραδοθούν στις φλόγες, ο Κουβαράς, τα Μέγαρα, το Λαγονήσι, το Λουτράκι, η Μάνδρα. Το νησί της Ρόδου, κάηκε σχεδόν ολοσχερώς, τα πύρινα μέτωπα στην Αχαία, την Εύβοια, την Κέρκυρα και πλέον και το Πήλιοαπειλούν οικισμούς, περιοχές Natura και ζωές. Ταυτόχρονα και ενώ τα κύματα καύσωνα επιβαρύνουν την κατάσταση και την ίδια την καθημερινή ζωή και διαβίωση, κράτος και κεφάλαιο βρίσκουν ευκαιρία να κερδοσκοπήσουν ακόμα μια φορά στις πλάτες των εργαζομένων. Τα πάρκα εντός Αττικής παραμένουν κλειστά, αδιαφορώντας εντελώς για τη διαβίωση όσων αναγκάζονται να κινούνται στην πόλη με αυτές τις θερμοκρασίες, πόσο μάλλον των αστέγων. Ο Γιώργος Πατρινός, ο διανομέας που έπαθε δύο φορές ανακοπή και τελικά κατέληξε σε νοσοκομείο στη Χαλκίδα, επειδή δούλευε μέσα στον καύσωνα, ώρες που η εργασία είχε ανασταλεί, αποτελεί άλλη μία δολοφονία στη μακρά λίστα τόσων και τόσων άλλων που σκοτώθηκαν στο βωμό του κεφαλαίου. Η επιχειρούμενη συγκάλυψη δε, η τόση μεγάλη προσήλωση στο να μη μαθευτεί ότι ήταν διανομέας, φανερώνει όλη τη χυδαιότητα της κρατικής διαχείρισης, από τις δηλώσεις του Υπουργού Εργασίας Αδωνη Γεωργιάδη μέχρι την ανακοίνωση που δε ντράπηκε να καταθέσει ο διοικητής του νοσοκομείου Χαλκίδας η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής υπογράφεται κάθε μέρα από το κράτος και τα αφεντικά. Μόλις χθες κατέρρευσε μια γέφυρα στην Πάτρα παρασύροντας στο θάνατο έναν τουλάχιστον ακόμα άνθρωπο και αφήνοντας αρκετούς τραυματίες. Η κρατική διαχείριση και αυτή τη φορά έσπευσε να ρίξει τις ευθύνες σε Ρομά που μάζευαν σίδερα εκεί δίπλα, αδιαφορώντας για τις ανθρώπινες ζωές και φυσικά αρνούμενη να αναλάβει οποιαδήποτε ευθύνη ή να αποδώσει στην εταιρεία που είχε αναλάβει το έργο. Οι μετανάστες δολοφονούνται από τα χέρια του λιμενικού και πνίγονται στο Αιγαίο, οι άρρωστοι πεθαίνουν σε καρότσες αγροτικών γιατί δε φτάνουν τα ασθενοφόρα, η χλωρίδα και η πανίδα στη χώρα αντιμετωπίζονται σαν κάτι τουλάχιστον δευτερεύον – λες και θα καταφέρουμε να επιβιώσουμε εμείς αν καταστρέψουμε όλο το οικοσύστημα – οι εργάτες δολοφονούνται στις σκαλωσιές, στα εργοτάξια.

Η διαταγή είναι μία σε κάθε περίπτωση και προς πάσα κατεύθυνση. Εκκένωση. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Το κράτος υπάρχει μόνο για να καταστέλλει, να εκμεταλλεύεται, να κερδοσκοπεί, να δολοφονεί.

Παράλληλα και ακριβώς στον αντίποδα της διαχείρισης και των προτροπών κράτους και κεφαλαίου, ο κόσμος του αγώνα αποδεικνύει κάθε μέρα πως η οργάνωση σε κοινότητες, η αλληλοβοήθεια και η αλληλεγγύη είναι ο τρόπος για την αντιμετώπιση των καταστροφών και της επικίνδυνης και επεκτατικής μανίας κράτους και κεφαλαίου. Από το πάρκο του Δρακόπουλου που μόλις την προηγούμενη εβδομάδα επιχειρήθηκε να κλείσει με λαμαρίνες στα πλαίσια της “ανάπλασης” και οι δυνάμεις καταστολής επιτέθηκαν στον κόσμο που επιχείρησε να το υπερασπιστεί, τις διανομές φαγητού σε αστέγους, τις συλλογές τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης για τους πυρόπληκτους μέχρι τα πύρινα μέτωπα και τη μάχη με τις φλόγες, η αυτοοργάνωση είναι μονόδρομος.

Το σάπιο εξουσιαστικό σύστημα δεν μπορεί πλέον να υποσχεθεί τίποτα περισσότερο, παρά την όξυνση της κρατικής καταστολής και την εξαθλίωση των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων. Οι καταλήψεις αποτελούν κομμάτι του αγώνα, το έδαφος όπου προετοιμάζονται τα σχέδια της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης και για αυτό πρέπει να χτυπηθούν, στο πλαίσιο της «προληπτικής αντιεξέγερσης» για να μην βρουν κοινωνικές προσβάσεις να μην έρθουν σε ώσμωση με την διογκούμενη οργή των πληβειακών μαζών, ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπου τα προτάγματα του αναρχικού αγώνα είναι τα μόνα που μπορούν να δώσουν μιαν απάντηση στη βάρβαρη πραγματικότητα που βιώνουμε. Η μόνη ρεαλιστική προοπτική είναι ο αγώνας ενάντια στο κρατικό – καπιταλιστικό σύστημα, ενάντια στη βαρβαρότητα και την εξαθλίωση.

Αντίσταση, αλληλεγγύη, αυτοοργάνωση και αλληλοβοήθεια. Σε ένα σύστημα που ασφυκτιούμε οι καταλήψεις προσφέρουν ανάσες ζωής και ελευθερίας. Το αναρχικό κίνημα γεννήθηκε μέσα από τις σχέσεις αμοιβαίας κοινωνικής αλληλοβοήθειας, αναπτύχθηκε και ενέπνευσε με όπλο τη – δίχως προυποθέσεις και όρους – αλληλεγγύη και αυτό παραμένει το ιδανικό και ο προσανατολισμός του για τον κόσμο που οραματίζεται. Έναν κόσμο που θα χωρά μέσα του πολλούς κόσμους..

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΚΧ ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ

ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ & ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ

ΔΕΚΑ ΕΚΑΤΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ

Μικροφωνική Αλληλεγγύης στον ΕΚΧ Βοτανικό Κήπο

Τρίτη 25/07 στις 19:00 Τσιμισκή με Ναυαρίνου

Κατάληψη Mundo Nuevo

---

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ Ε.Κ.Χ. ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ: Τρίτη 25/7, 19:00, Τσιμισκή με Ναυαρίνου.

Σήμερα το πρωί αστυνομικές δυνάμεις έκαναν ακόμη μια επιχείρηση εκκένωσης ενός κατειλημμένου χώρου, του Ε.Κ.Χ Βοτανικού Κήπου στην Πετρούπολη. Αυτό μόλις μερικούς μήνες μετά την θρασύδειλη επίθεση από φασιστοειδή. Οι προτεραιότητες του κράτους ανεξαρτήτως το αν η κοινωνία βιώνει οποιαδήποτε τραγωδία παραμένουν εμφανείς και επιβεβαιώνουν και στα μάτια και των πιο δύσπιστων τον ρόλο ύπαρξης του κράτους. Εκκενώσεις, καταστολή, εκμετάλλευση, δολοφονίες όλα στον βωμό της εξουσιαστικού παροξυσμού και τους κέρδους. Οι ανάσες πρασίνου εξαφανίζονται, όπως και οι αυτοοργανωμένοι και κατειλημμένοι χώροι ως ανάσες κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης, αυτοοργάνωσης και αντίστασης δέχονται ανελέητη επίθεση. Ένας τέτοιος χώρος είναι και η κατάληψη του Βοτανικού Κήπου στην Πετρούπολη με την πλούσια πολιτική, πολιτιστική, κοινωνική προσφορά του και ως τέτοιον πρέπει να τον υπερασπιστούμε γιατί κάθε μικρή μάχη που δίνουμε εντάσσεται εν τέλει στη συνολικότερη μάχη για τη ζωή ενάντια στους δολοφόνους εξουσιαστές και τον κρατικό-καπιταλιστικό κόσμο του θανάτου.

Αυτή τη στιγμή, για ακόμη ένα καλοκαίρι καταστροφικές πυρκαγιές κατακαίνε τεράστιες δασικές εκτάσεις και οικισμούς σε πάρα πολλές περιοχές της χώρας. Αυτές οι δασικές πυρκαγιές, όπως επίσης και οι υψηλές θερμοκρασίες δεν είναι πρωτόγνωρα φαινόμενα, είναι άλλο ένα αποτέλεσμα της κλιματικής αποσταθεροποίησης που συντελείται τα τελευταία χρόνια σε ολόκληρη τη Γη και δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ακόμη έκφανση της συνολικής επίθεσης κράτους και κεφαλαίου απέναντι στις ζωές μας. Άλλωστε γι’ αυτό τον λόγο δεν μας κάνει καθόλου εντύπωση η αναίσχυντη στάση του ελληνικού κράτους, όποτε έρχεται στο προσκήνιο αυτό το πρόβλημα των δασικών πυρκαγιών, οι κρατικές δαπάνες είναι περιορισμένες για την πυροσβεστική υπηρεσία ενώ οι προσλήψεις μπάτσων γίνονται κατά χιλιάδες και η αγορά εξοπλισμού για τον στρατό και την αστυνομία προκαλούν ίλιγγο.

Από την άλλη όμως οι κοινωνικές αντιστάσεις δεν κάμφθηκαν από την επέλαση του καύσωνα, και τα πάγια αιτήματα της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης ενσαρκώνονται συνεχώς, με τις άπειρες εθελοντικές ομάδες να συρρέουν στα μέτωπα της δασοπυρόσβεσης πλάι στις ελάχιστες πυροσβεστικές δυνάμεις και να σημειώνουν σημαντικές επιτυχίες, ενώ οι συλλογές αγαθών, για τους πυρόπληκτους και τους ανθρώπους που έρχονται αντιμέτωποι με των όλεθρο, να είναι για άλλη μια φορά σημαντικές και αυτές οι κινήσεις μας δίνουν ελπίδα. Μια τέτοια δομή αυτοοργάνωσης, αντίστασης και αλληλεγγύης επέλεξε σήμερα να χτυπήσει το κράτος για άλλη μια φορά φανερώνοντας την εχθρική του στάση σε όσους και όσες οραματίζονται μια άλλη κοινωνία, χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΚΧ ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ.

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ.

ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΙΝ

ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥΣ