Συγκέντρωση στο Σύνταγμα Τρίτη 13/6 στις 19:00-Νίκη στον απεργό πείνας και δίψας Γιάννη Μιχαηλίδη
Εδώ και περίπου δύο χρόνια παρακολουθούμε τον κρατικό μηχανισμό να υφαίνει ένα ιδιαίτερο καθεστώς εξαίρεσης για τον αναρχικό σύντροφο Γιάννη Μιχαηλίδη, έναν σύντροφο ενεργό κομμάτι των κινημάτων των τελευταίων δεκαετιών, που επέλεξε να απαλλοτριώσει τα ματωμένα πλούτη των τραπεζών και να παραμείνει αταλάντευτα αφοσιωμένος στο όραμα της ανατροπής κράτους και κεφαλαίου από αναρχική σκοπιά.
Συγκεκριμένα κι ενώ από πέρσι το Φεβρουάριο έχει θεμελιώσει τυπικά τις προϋποθέσεις για την υφ΄όρων απόλυσή του, έχοντας εκτίσει αθροιστικά περισσότερα από οχτώμιση χρόνια κάθειρξης συμπληρώνοντας το προβλεπόμενο όριο των 3/5 της συνολικής ποινής, τα αρμόδια δικαστικά συμβούλια απορρίπτουν επανειλημμένως τις αιτήσεις του με την πρόφαση ότι “συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων”, καθυστερώντας μάλιστα υπερβολικά την εκδίκαση τους.
Επιλέγοντας να αντισταθεί σε αυτό το καθεστώς εκδικητικής προληπτικής κράτησης, ο σύντροφος θα ξεκινήσει απεργία πείνας στις 23/5/22 διεκδικώντας την απελευθέρωσή του καταγγέλοντας την τακτική πολιτικής και ηθικής εξόντωσης που ασκείται στους αμετανόητους πολιτικούς κρατούμενους με απώτερο στόχο την κάμψη των αγωνιστικών φρονημάτων τους και την απόσπαση δηλώσεων μετάνοιας. Ταυτόχρονα θα αναδείξει τόσο ο ίδιος όσο και το κίνημα αλληλεγγύης σ’ αυτόν, τα δύο μέτρα και σταθμά της ταξικής δικαιοσύνης που ενώ δαγκώνει τους ξυπόλητους δε διστάζει να αφήσει ελεύθερους μπάτσους και φασίστες δολοφόνους σαν τον Κορκονέα και τον Χορταριά ή συστηματικούς βιαστές και κακοποιητές της αστικής ελίτ σαν τον Λιγνάδη και τον Φιλιππίδη.
Για 67 μέρες έδωσε ένα σκληρό αγώνα στον οποίο στάθηκε πλάι ένα πανελλαδικό κίνημα αλληλεγγύης το οποίο πλαισίωσαν και πολιτικοί κρατούμενοι με αποχές συσσιτίων και απεργίες πείνας. Κόντρα σε όλα αυτά ο κρατικός μηχανισμός υιοθέτησε ένα δόγμα μηδενικής ανοχής εκδίδοντας για δεύτερη φορά αρνητική ως προς το αίτημα του Γιάννη απόφαση από το Εφετείο Λαμίας στις 28/7. Κατόπιν αυτού, ο σύντροφος θα αναστείλει την απεργία πείνας του την επόμενη μέρα έχοντας λάβει διαβεβαιώσεις ότι η υπόθεση της αποφυλάκισης του θα εξεταστεί μετά τη λήξη της απεργίας του.
Από το τέλος της προηγούμενης απεργίας πείνας του Γιάννη με αίτημα την τήρηση του νομικού πλαισίου που προβλέπει την υφ΄όρων αποφυλάκισή του μέχρι τώρα που αναγκάστηκε να υποβάλει τον εαυτό του στην ίδια δοκιμασία ξεκινώντας εκ νέου απεργία πείνας στις 12/5/2023 και απεργία δίψας στις 10/6, οι κοινωνικές συνθήκες έχουν επιδεινωθεί αισθητά με αποτέλεσμα οι ζωές μας να καθίστανται όχι μόνο πιο ζόρικες αλλά και όλο πιο αναλώσιμες.
Σε ό,τι αφορά τις φυλακές μετά την τροποποίηση του νέου ποινικού κώδικα από την κυβέρνηση της ΝΔ που δυσχεραίνει την έκτιση ποινής αυξάνοντας τα χρονικά πλαίσια νόμιμης πρόσβασης σε δικαιώματα όπως άδειες-αναστολές, ακολούθησε η ψήφιση ενός νέου σωφρονιστικού που περιστέλλει ακόμα περισσότερο τα δικαιώματα των κρατουμένων ενώ κάθε διαμαρτυρία κινδυνεύει να αντιμετωπιστεί αμείλικτα και εκδικητικά (περίπτωση αναρχικού Θάνου Χατζηαγγέλου και Κώστα Δημαλέξη).
Όμως και στο πεδίο της υπόλοιπης κοινωνίας, μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο έχει επιδεινωθεί αισθητά η κατάσταση για την κοινωνική βάση. Η πληθωριστική έκρηξη του τελευταίου διαστήματος- οφειλόμενη σε πολυπαραγοντικά ζητήματα- έχει προκαλέσει ένα τεράστιο κύμα ακρίβειας που συμπαρασύρει τα πάντα: βασικά αγαθά πρώτης ανάγκης, καύσιμα μετακίνησης και θέρμανσης, ενοίκια πρώτης κατοικίας. Την ίδια στιγμή οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και η τουριστικοποίηση των αστικών κέντρων εκτοπίζουν τον μόνιμο πληθυσμό.
Η αστυνομία δολοφονεί όλο και πιο συχνά και όλο και πιο απροκάλυπτα χωρίς έστω μια τυπική τιμωρία για τα προσχήματα. Εγκαταλείπει θύματα τροχαίων που προκάλεσε χωρίς να μπορούν να εντοπιστούν οι οδηγοί αστυνομικοί, εκτελεί ανήλικους ρομά (Κώστας Φραγκούλης) για είκοσι ευρώ απλήρωτης βενζίνης, βιάζει κοπέλες μέσα σε αστυνομικά τμήματα συνώνυμα με κολαστήρια, εμπλέκεται σε υποθέσεις trafficking ανηλίκων κοριτσιών (Ηλιούπολη, Κολωνός) συγκαλύπτοντας και προστατεύοντας εμπλεκόμενους κακοποιητές και βιαστές, την ίδια στιγμή που δεκάδες στελέχη μάχιμων υπηρεσιών είναι αναμειγμένα σε μαύρες ροές χρήματος που έχουν σχέση με συμβόλαια θανάτου, παράνομα καζίνο και οίκους ανοχής.
Το πιο κραυγαλέο παράδειγμα όμως της υποτίμησης των ζωών μας από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ είναι η τραγική δολοφονία 57 επιβατών και εργαζόμενων μηχανοδηγών στο φρικτό έγκλημα στα Τέμπη, η πιο εκκωφαντική απόδειξη του ότι οι ζωές των κατώτερων τάξεων δεν αξίζουν ούτε ένα εισιτήριο Αθήνας-Θεσσαλονίκης προκειμένου να πλουτίζουν τα golden boys των πολυεθνικών και οι πολιτικοί ακόλουθοι που σέρνονται στα λόμπι τους για να προσφέρουν εξυπηρετήσεις. Έδειξε επίσης ότι για τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης και της αριστεράς, η κοινωνική διαμαρτυρία ακόμα και η πιο υποτυπώδης αντίσταση, έχουν τόση διάρκεια και συνέπεια όσο διαρκεί μια προκήρυξη εκλογών μετά από ένα τόσο βαρύ κρατικό έγκλημα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όχι περισσότερο από δεκαέξι μέρες. Και όλα αυτά σε μια περίοδο που η πολιτική ατμόσφαιρα δονείται στο σκάνδαλο γενικευμένων παρακολουθήσεων όπου εμπλέκεται η ΕΥΠ και εταιρίες εμπορίας παρανόμων κατασκοπευτικών λογισμικών.
Αυτός ο ένας χρόνος που μεσολάβησε δικαίωσε τη ζωή που επέλεξε να κάνει ο σύντροφος μας. Δικαίωσε τη δράση του ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, δικαίωσε την επιλογή του να υπερασπίζεται την πολιτική του ταυτότητα και την επιλογή του να αγωνίζεται με κάθε τρόπο ακόμα και σε καθεστώς αιχμαλωσίας χωρίς ποτέ να υποκύπτει στους κρατικούς εκβιασμούς.
Πιάνοντας λοιπόν το νήμα των κοινωνικών αγώνων που δόθηκαν τον τελευταίο χρόνο, όπως τη δυναμική πορεία στο ΑΤ Ομονοίας, τον διαρκή αγώνα για την υπεράσπιση των Εξαρχείων, τα μπλοκαρίσματα εξώσεων, τις πολυπληθείς και συγκρουσιακές πορείες για το έγκλημα στα Τέμπη, τις δυναμικές απαντήσεις των κοινοτήτων Ρομά και του αλληλέγγυου κόσμου μετά την κρατική δολοφονία του Κώστα Φραγκούλη αλλά και τις κινητοποιήσεις στις φυλακές, ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης ως κομμάτι του κινήματος αποφασίζει να ξεκινήσει εκ νέου απεργία πείνας στις 12/5 καταγγέλοντας τον διαρκή εμπαιγμό του από το κράτος και την “δικαιοσύνη”. Σχεδόν ένα χρόνο μετά την πρώτη απεργία, οι υποσχέσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης και του ανώτατου δικαστικού για την ικανοποιήση του αιτήματός του, με την εκβιαστική προϋπόθεση ότι θα την αναστείλει, έχουν αποδειχθεί κάτι παραπάνω από ψευδείς. Ως συνήθως, ο κρατικός μηχανισμός και η γραφειοκρατία καθυστέρησαν την απόφαση της δήθεν αποφυλάκισής του από το Σεπτέμβριο μέχρι τον Δεκέμβριο, και από τότε μέχρι σήμερα. Οι συσσωρευμένες εκπαιδευτικές άδειες 3 χρόνων, δεν του έχουν χορηγηθεί ως τώρα, ακόμα και μετά την μεταγωγή του στις φυλακές του Κορυδαλλού υποτίθεται γι’ αυτό το σκοπό. Αντίθετα απορρίφθηκε στις 12/5 η εκπαιδευτική άδεια που δικαιούταν, με την πρόφαση ότι “βρίσκεται μικρό διάστημα στον Κορυδαλλό”.
Ο σύντροφός μας στο όνομα της αξιοπρέπειας αλλά και της ελευθερίας, επιλέγει ξανά τον ίδιο βασανιστικό δρόμο που του έχει δημιουργήσει ήδη ανεπανόρθωτα, όπως φαίνεται, προβλήματα υγείας. Μ’ αυτόν τον αγώνα ωστόσο έχει εκθέσει και συνεχίζει να το κάνει το πραγματικό πρόσωπο της δικαστικής εξουσίας.Το μόνο που μένει είναι να τον στηρίξουμε έμπρακτα μέχρι να είναι και πάλι μαζί μας. Οφείλουμε να ανταποκριθούμε στο σθένος του συντρόφου μας και να απαντήσουμε στις αμέτρητες αυθαιρεσίες του κράτους.
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΚΛΟΥΒΙΟΥ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΘΑΝΟ ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΟΥ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ 12/5 ΚΑΙ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΨΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ 10/6
Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη