Θεσσαλονίκη: Μικροφωνική συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αναρχικό Γ.Μιχαηλίδη, στις 13:00 στην πλατεία Αγίας Σοφίας
Αθήνα: Συγκέντρωση αλληλεγγύης στις 19:00 στην πλατεία Συντάγματος
Θεσσαλονίκη
“Τη στιγμή που οι δολοφόνοι με τις γραβάτες κομπάζουν για τα κατορθώματα τους, η εκδικητική αντιμετώπιση που δέχομαι εγώ ας γίνει αφορμή για έναν αγώνα που θα υπενθυμίζει τη θεσμισμένη αδικία όλων αυτών των χρόνων: Τις προκλητικές απελευθερώσεις βιαστών επειδή ανήκουν στο φιλικό περιβάλλον κυβερνητικών αξιωματούχων. Τους δολοφονημένους απ’ την αστυνομία πιτσιρικάδες που οι δολοφόνοι τους δεν μπήκαν ούτε μια μέρα φυλακή για τα προσχήματα. Τους μετανάστες και πρόσφυγες που πνίγονται στα σύνορα της Ευρώπης φρούριο με τα συστηματικά pushbacks. Την ολοκληρωτική καταστροφή ολόκληρων οικοσυστημάτων, όπως στη Βόρεια Εύβοια. Τους δολοφονημένους ηλικιωμένους απ’ τη διάλυση του συστήματος υγείας εν μέσω πανδημίας. Τις χαμένες παιδικές ηλικίες επειδή μια αυταρχική κυβέρνηση προτίμησε την επιβολή απαγόρευσης κυκλοφορίας από την ενίσχυση του συστήματος υγείας.”
Γ. Μιχαηλίδης,
έγκλειστος στις φυλακές Κορυδαλλού
Την Παρασκευή 12.5 ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης ξεκινάει εκ νέου απεργία πείνας βρισκόμενος έγκλειστος στις φυλακές Κορυδαλλού. Πέρυσι, περίπου την ίδια εποχή είχε πραγματοποιήσει την 1η απεργία πείνας ζητώντας την αποφυλάκισή του, αφού είχε εκπληρώσει τους τυπικούς όρους που απαιτούνταν. Το δικαστικό συμβούλιο Άμφισσας απέρριψε την αίτηση αποφυλάκισης με μία αόριστη επιχειρηματολογία σύμφωνα με την οποία δεν εκπληρώνονταν οι “ουσιαστικές προϋποθέσεις” αποφυλάκισης, δηλαδή ότι υπάρχει ο κίνδυνος τέλεσης νέων αξιόποινων πράξεων. Ο ίδιος, λοιπόν, αναγκάζεται για 2η φορά να υποβληθεί σε μία τόσο δύσκολη κατάσταση, διότι το κράτος και οι μηχανισμοί του, του φέρονται εκδικητικά λόγω της ιδεολογίας του και της αμετανόητης στάσης που επέδειξε όλα αυτά τα χρόνια.
Γνωρίζουμε καλά ότι ο ρόλος της αστικής δικαιοσύνης είναι να ευνοεί την κυρίαρχη τάξη και να δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες πάνω στις οποίες μπορεί να πραγματοποιηθεί αρμονικά η αναπαραγωγή των παραγωγικών-εξουσιαστικών σχέσεων, η συσσώρευση του κεφαλαίου ως αποτέλεσμα αυτών και η αναπαραγωγή του ίδιου του κράτους. Αυτό σημαίνει ότι το κράτος έχει μεγαλύτερο συμφέρον να φυλακίσει αυτούς που αμφισβητούν την ύπαρξή του. Αυτούς που αμφισβητούν αυτό το σάπιο σύστημα και παλεύουν να το αλλάξουν ριζικά. Και όχι απλά να τους φυλακίσει αλλά επιπλέον να αποπολιτικοποιήσει την δράση τους και να τους ονομάσει εγκληματίες, αντικοινωνικους κλπ. Και την ίδια στιγμή μπορεί να αποφυλακίζει παιδοβιαστές, να κλείνει τα μάτια σε τεράστια οικονομικά σκάνδαλα, σε κυκλώματα trafficking με θύματα ακόμη και ανήλικα παιδιά, να αφήνει ατιμώρητους μπάτσους δολοφόνους γιατί ακριβώς όλη η ιδεολογία και οι αξίες που κρύβονται πίσω από αυτά τα εγκλήματα είναι συνυφασμένα με το καπιταλιστικό σύστημα και αν το κράτος τα αμφισβητήσει, θα αμφισβητεί στην ουσία τους θεμέλιους λίθους πάνω στο οποίο είναι χτισμένο.
Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται και με την ψήφιση του νέου σωφρονιστικού κώδικα, ο οποίος πρακτικά παρέχει ένα πλουσιότερο νομικό οπλοστάσιο στο κράτος για να τιμωρεί όσους είναι ενάντια του και όσους διαταράσσουν την δήθεν ομαλή λειτουργία του ή αλλιώς την “κανονικότητα”. Μια κανονικότητα, η οποία απαιτεί την κοινωνική ειρήνη μεταξύ των εκμεταλλευτών και των εκμεταλλευόμενων και ορίζει το κράτος ως τον διαμεσολαβητή αυτών των ταξικών συγκρούσεων, έτσι ώστε να λύνονται με όσο το δυνατόν πιο αναίμακτο τρόπο για να μην δημιουργηθούν συνθήκες “χάους” μέσα στις οποίες είναι αδύνατη η εύρυθμη λειτουργία του.
Επιπλέον μιας και βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο (αν και γνωρίζουμε πάνω-κάτω το αποτέλεσμα) να πούμε ότι δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για τον ρόλο και την συνέχεια που έχει το κράτος και το κεφάλαιο και ως εκ τούτου γνωρίζουμε ότι όποιος και να ήταν ο διαχειριστής αυτού οι αναρχικοί/ές αγωνιστές/ιες την ίδια μοίρα θα είχαν να αντιμετωπίσουν. Ο αγώνας των φυλακισμένων για αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής οφείλει να ενσωματωθεί στους αγώνες που δίνουμε εμείς από έξω και όλοι/ες μαζί να αγωνιστούμε για έναν κόσμο ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗΣ
Ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη
Ο Γ. Μιχαηλίδης τις 12/05/2023 αποφάσισε να ξεκινήσει απεργία πείνας με στόχο την αποφυλάκισή του. Αποφάσισε να καταφύγει στο έσχατο μέσο διεκδίκησης που απομένει σε έναν έγκλειστο αγωνιστή απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Ήδη από τις 29 Δεκεμβρίου 2021, μετά από 8,5 χρόνια κράτησης, έχει συμπληρώσει τα 3/5 της ποινής του και βάση ποινικού κώδικα δικαιούται την υφ ‘ όρων αποφυλάκιση του εφόσον δεν συντρέχουν ενεργές ποινικές υποθέσεις ή ενεργά πειθαρχικά παραπτώματα εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων. Το δικαστικό 
συμβούλιο της Άμφισσας ωστόσο είχε εκδώσει αρνητική απόφαση για την αποφυλάκιση του με το σκεπτικό ότι «δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων». Η απόφαση αυτή δεν είναι ήταν τίποτε άλλο παρά μια προσχηματική δικαιολογία ώστε να καλύψει την εκδικητική φύση της επ’ αορίστου κράτησης του συντρόφου μας στις φυλακές. Ένα χρόνο πριν προσπάθησε με το ίδιο μέσο να παλέψει για τα αυτονόητα, ρίχνοντας την ψυχή και το σώμα του στον αγώνα και κάνοντας 67 μέρες απεργία πείνας μας έδειξε ότι η αστική δικαιοσύνη δεν αφήνει κανένα περιθώριο προς τους πολιτικούς της αντιπάλους καταπατώντας τους ίδιους της τους νόμους κάνοντας ταυτόχρονα ξεκάθαρο τον εκδικητικό και τιμωρητικό ρόλο της, αφού αυτό που στην πραγματικότητα τους ζητά είναι οι δηλώσεις μετάνοιας και η αποκήρυξη των ιδεών και των δράσεων αντίστασης ενάντια στην καθεστωτική βαρβαρότητα.
Φτάνοντας στο σήμερα, ο Γ.Μ. στερείται με κάθε τρόπο το νόμιμο δικαίωμα του σε άδεια, εκπαιδευτική ή τακτική που ενδεχομένως θα άνοιγε το δρόμο για την αναίμακτη αποφυλάκιση του. Γίνεται μεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού (μετά από αλλεπάλληλες αιτήσεις που εκκρεμούσαν τα τελευταία τρία χρόνια), μια μεταγωγή που πραγματοποιήθηκε στην προσπάθεια αποφυγής της απεργίας πείνας καθώς η ανακοίνωσή της έγινε αφού μαθεύτηκε ότι ο σύντροφός μας ετοιμάζετε για αυτή. Ακολούθησε εκ νέου η απόρριψη της εκπαιδευτικής άδειας που δικαιούταν την Παρασκευή 12/5 με τη φτηνή δικαιολογία ότι βρίσκεται μικρό χρονικό διάστημα στον Κορυδαλλό.
Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα συναντάμε την εξελικτική πορεία της κρατικής αντιεξεγερτικής πολιτικής. Κράτος και κεφάλαιο έχουν κηρύξει τον πόλεμο σε όσους/ες αντιστέκονται στην κυριαρχία τους. Καθημερινά αντικρίζουμε μια ολομέτωπη επίθεση από την πλευρά τους απέναντι στην κοινωνική βάση. Πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, ακραία αύξηση τιμών σε βασικά αγαθά, χιλιάδες εντολές για διακοπές ρεύματος, ιδιωτικοποιήσεις, κρατικές δολοφονίες, βιασμοί, διώξεις και φυλακίσεις αγωνιζόμενων, είναι πράγματα που συμβαίνουν δίπλα μας και αποδεικνύουν περίτρανα τις αληθινές επιδιώξεις των εξουσιαστών που δεν είναι άλλες από τη συνεχόμενη υποτίμηση των ζωών μας σε συνδυασμό με την κρατική καταστολή εμποδίζοντας οποιαδήποτε κοινωνική αντίσταση. Σε αυτή την ολομέτωπη επίθεση που βιώνουμε δεν μπορούμε να μείνουμε αδρανείς, οφείλουμε να στήσουμε τα δικά μας αναχώματα δείχνοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη μας.
Οφείλουμε λοιπόν η υπόθεση του Γιάννη Μιχαηλίδη να γίνει υπόθεση όλων, να γίνει ένα ακόμα πεδίο αντιπαράθεσης με την εγκληματική πολιτική του Κράτους και Κεφαλαίου. Η δικαίωση του αγώνα του είναι δικαίωση όλων μας γιατί πάντα θα είμαστε στο στόχαστρο μιας εκδικητικής, τιμωρητικής εξουσίας, θα αποτελούμε πάντα απειλή και θα συντρέχουμε κίνδυνο τέλεσης αδικημάτων όσο στεκόμαστε αμετανόητοι-ες και πιστοί-ες στις ιδέες μας. Θα σταθούμε στο πλευρό του μέχρι τη νίκη του αγώνα του, απέναντι στην κρατική δολοφονική μηχανή, απέναντι στο καθεστώς εξαίρεσης και στην αστική δικαιοσύνη, απέναντι στη σιωπή και την αντιεξεργετική πολιτική που θέλουν να επιβάλλουν.
Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γ.Μιχαηλίδη το Σάββατο 03/06 στις 13:00, στην Πλατεία Αγίας Σοφίας (Θεσσαλονίκη).
ΚΑΝΕΝΑΣ/ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΟΣ/ΜΟΝΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ Γ.ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
Για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια, γινόμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Η αστική «δημοκρατία» και η «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» παραβαίνουν και πάλι τους ίδιους τους τους νόμους, στη βάση πολιτικών κριτηρίων. Όπως πάντα, η στόχευση διπλή: από την μία, η τρομοκράτηση όσων ακόμα επιμένουν να αντιστέκονται κόντρα στην καπιταλιστική και κρατική κυριαρχία, κόντρα στην εκμετάλλευση και στην καταπίεση. Από την άλλη, η «χαρά» που όπως φαίνεται παίρνουν κάποια βάρβαρα ανθρωπάκια, από την ωμά εκδικητική βία που ασκούν από θέση (θεσμικής) ισχύος, προς όσες και όσους αμφισβήτησαν και αμφισβητούν την εξουσία τους.
Είναι η δεύτερη φορά που ο έγκλειστος σύντροφος Γ. Μιχαηλίδη αναγκάζεται να καταφύγει στο έσχατο μέσο της απεργίας πείνας για να διεκδικήσει το αυτονόητο, να τηρηθεί δηλαδή ο νόμος και να αποφυλακιστεί.
Ενώ έχει εκτίσει ήδη από τις 29/12/21 τα 3/5 της 20ετούς ποινής του και τα 2/5 της ποινής για την απόδραση, και θα έπρεπε άρα σύμφωνα με τον νόμο να αποφυλακιστεί, τον Φεβρουάριο του ’23 το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας απέρριψε το αίτημά του με το πρόσχημα ότι ο κρατούμενος “δεν πληρεί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων”. Έτσι λοιπόν πέρσι τέτοια εποχή, και αφού είχε συμπληρώσει 5 επιπλέον μήνες ”προληπτικής κράτησης” (όχι δηλαδή για ένα αδίκημα που διέπραξε, αλλά για να μην διαπράξει άλλο στο… μέλλον!), ξεκίνησε απεργία πείνας. Μια απεργία που κράτησε 68 μέρες φέρνοντάς τον στα σωματικά και ψυχικά του όρια και την οποία ανέστειλε μετά από προφορική δέσμευση ανώτατου δικαστικού ο οποίος είναι μέλος του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ότι το αίτημά του θα ικανοποιηθεί. Όχι μόνο η δέσμευση αυτή αποδείχτηκε ψευδής, αλλά μέχρι και σήμερα, κάθε αίτηση του συντρόφου για εκπαιδευτική ή τακτική άδεια -άδειες που αδιαμφισβήτητα δικαιούται σύμφωνα με τον νόμο- έχει απορριφτεί. Για τον λόγο αυτόν, ο σύντροφος ξεκίνησε και πάλι απεργία πείνας στις 12/5.
Φυσικά, για τον κόσμο του αγώνα, η παραβίαση του νομικού πλαισίου από τους ίδιους τους θεσμούς της «δικαιοσύνης» και η αυτό-αναίρεση της «δημοκρατίας», δεν προκαλούν έκπληξη. Τα τελευταία χρόνια γινόμαστε μάρτυρες μιας συστηματικής επίθεσης όσων αμφισβητούν έμπρακτα τον καπιταλισμό, αλλά και το μονοπώλιο της κρατικής βίας, μέσα από την κινητοποίηση ενός ολόκληρου μηχανισμού: φωτογραφικοί νόμοι, «επανεξέταση» αποφάσεων δικαστηρίων απλά και μόνο για να στερηθούν οι κρατούμενοι τα εκ του νόμου δικαιώματα τους, καταδίκες χωρίς στοιχεία, κατασκευή «στοιχείων», αδιανόητα διογκωμένα κατηγορητήρια, αναιρέσεις αποφάσεων και «εφέσεις υπέρ του νόμου», διασπορά ψευδών ειδήσεων κ.λπ.
Κανείς δεν πρέπει να έχει αυταπάτες για τον ρόλο και την ταυτότητα της αστικής δικαιοσύνης και των μηχανισμών της. Η δικαιοσύνη στον καπιταλισμό υπάγεται στις επιταγές και τις ανάγκες του κεφαλαίου. Θωρακίζει θεσμικά το κυρίαρχο σύστημα καταπίεσης και εκμετάλλευσης, νομιμοποιώντας και κανονικοποιώντας την ύπαρξή του στις συνειδήσεις των καταπιεσμένων, συμβάλλοντας έτσι στη διαιώνισή του.
Η επίθεση κράτους και κεφαλαίου είναι συνολική, συνεχής και εντεινόμενη. Πλέον είναι εμφανής σε όλους και όλες. Η συστηματική υποβάθμιση και η ιδιωτικοποίηση μέχρι πρότινος δημόσιων παροχών, η κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων που κερδήθηκαν με αγώνες, η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, η αδιανόητη αύξηση του κόστους ζωής, η εντεινόμενη υποτίμηση των ζωών μας με λίγα λόγια, δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών. Αλλά ούτε και περιθώρια εφησυχασμού ή παραίτησης και ανακωχής από μεριάς μας.
Όλα τα παραπάνω θα παραμένουν ”κανονικότητα” όσο δεν υπάρχει μαζική και οργανωμένη κοινωνική αντίδραση, ικανή να αμφισβητήσει την κυρίαρχη εξουσία και να αναμετρηθεί με ανατρεπτικούς και επαναστατικούς όρους με τις δυνάμεις που υπηρετούν την αστική τάξη. Αδιαμφισβήτητα, η όξυνση της καταστολής και του κρατικού αυταρχισμού, επηρεάζει καθοριστικά το επίπεδο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου και τους συσχετισμούς ισχύος που διέπουν τον κοινωνικό και ταξικό ανταγωνισμό. Επομένως, μας αφορά όλους/όλες και δε νοείται να μην παίρνουμε θέση με ενεργό τρόπο, να μην αναλαμβάνουμε δράση στο βαθμό που μπορούμε.
Είναι ευθύνη όλων μας να σταθούμε δίπλα στους πολιτικούς κρατούμενους, απέναντι σε κάθε απόπειρα καταστρατήγησης των δικαιωμάτων τους, που στόχο έχει τόσο την εξόντωση των ίδιων, όσο και την εδραίωση ενός καθεστώτος εξαίρεσης για όλες και όλους τους αγωνιστές που μπορεί να βρεθούν στην θέση τους.
Απέναντι στα χίλια πρόσωπα της «δημοκρατίας» τους, κανένας σύντροφος και καμία συντρόφισσα δεν είναι μόνος/μόνη. Γιατί για εμάς η αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους είναι αδιαπραγμάτευτη και ένα βασικό θεμέλιο κάθε απελευθερωτικής δράσης
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ (ΑΠΟ 12/5) Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ “ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ” ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Μικροφωνική – συγκέντρωση αλληλεγγύης Σάββατο 03/06 στις 13:00, στην Πλατεία Αγίας Σοφίας
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Εδώ και περίπου δύο χρόνια παρακολουθούμε τον κρατικό μηχανισμό να υφαίνει ένα ιδιαίτερο καθεστώς εξαίρεσης για τον αναρχικό σύντροφο Γιάννη Μιχαηλίδη, έναν σύντροφο ενεργό κομμάτι των κινημάτων των τελευταίων δεκαετιών, που επέλεξε να απαλλοτριώσει τα ματωμένα πλούτη των τραπεζών και να παραμείνει αταλάντευτα αφοσιωμένος στο όραμα της ανατροπής κράτους και κεφαλαίου από αναρχική σκοπιά.
Συγκεκριμένα κι ενώ από πέρσι το Φεβρουάριο έχει θεμελιώσει τυπικά τις προϋποθέσεις για την υφ΄όρων απόλυσή του, έχοντας εκτίσει αθροιστικά περισσότερα από οχτώμιση χρόνια κάθειρξης συμπληρώνοντας το προβλεπόμενο όριο των 3/5 της συνολικής ποινής, τα αρμόδια δικαστικά συμβούλια απορρίπτουν επανειλημμένως τις αιτήσεις του με την πρόφαση ότι “συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων”, καθυστερώντας μάλιστα υπερβολικά την εκδίκαση τους.
Επιλέγοντας να αντισταθεί σε αυτό το καθεστώς εκδικητικής προληπτικής κράτησης, ο σύντροφος θα ξεκινήσει απεργία πείνας στις 23/5/22 διεκδικώντας την απελευθέρωσή του καταγγέλοντας την τακτική πολιτικής και ηθικής εξόντωσης που ασκείται στους αμετανόητους πολιτικούς κρατούμενους με απώτερο στόχο την κάμψη των αγωνιστικών φρονημάτων τους και την απόσπαση δηλώσεων μετάνοιας. Ταυτόχρονα θα αναδείξει τόσο ο ίδιος όσο και το κίνημα αλληλεγγύης σ’ αυτόν, τα δύο μέτρα και σταθμά της ταξικής δικαιοσύνης που ενώ δαγκώνει τους ξυπόλητους δε διστάζει να αφήσει ελεύθερους μπάτσους και φασίστες δολοφόνους σαν τον Κορκονέα και τον Χορταριά ή συστηματικούς βιαστές και κακοποιητές της αστικής ελίτ σαν τον Λιγνάδη και τον Φιλιππίδη.
Για 67 μέρες έδωσε ένα σκληρό αγώνα στον οποίο στάθηκε πλάι ένα πανελλαδικό κίνημα αλληλεγγύης το οποίο πλαισίωσαν και πολιτικοί κρατούμενοι με αποχές συσσιτίων και απεργίες πείνας. Κόντρα σε όλα αυτά ο κρατικός μηχανισμός υιοθέτησε ένα δόγμα μηδενικής ανοχής εκδίδοντας για δεύτερη φορά αρνητική ως προς το αίτημα του Γιάννη απόφαση από το Εφετείο Λαμίας στις 28/7. Κατόπιν αυτού, ο σύντροφος θα αναστείλει την απεργία πείνας του την επόμενη μέρα έχοντας λάβει διαβεβαιώσεις ότι η υπόθεση της αποφυλάκισης του θα εξεταστεί μετά τη λήξη της απεργίας του.
Από το τέλος της προηγούμενης απεργίας πείνας του Γιάννη με αίτημα την τήρηση του νομικού πλαισίου που προβλέπει την υφ΄όρων αποφυλάκισή του μέχρι τώρα που αναγκάστηκε να υποβάλει τον εαυτό του στην ίδια δοκιμασία ξεκινώντας εκ νέου απεργία πείνας στις 12/5/2023, οι κοινωνικές συνθήκες έχουν επιδεινωθεί αισθητά με αποτέλεσμα οι ζωές μας να καθίστανται όχι μόνο πιο ζόρικες αλλά και όλο πιο αναλώσιμες.
Σε ό,τι αφορά τις φυλακές μετά την τροποποίηση του νέου ποινικού κώδικα από την κυβέρνηση της ΝΔ που δυσχεραίνει την έκτιση ποινής αυξάνοντας τα χρονικά πλαίσια νόμιμης πρόσβασης σε δικαιώματα όπως άδειες-αναστολές, ακολούθησε η ψήφιση ενός νέου σωφρονιστικού που περιστέλλει ακόμα περισσότερο τα δικαιώματα των κρατουμένων ενώ κάθε διαμαρτυρία κινδυνεύει να αντιμετωπιστεί αμείλικτα και εκδικητικά (περίπτωση αναρχικού Θάνου Χατζηαγγέλου και Κώστα Δημαλέξη).
Όμως και στο πεδίο της υπόλοιπης κοινωνίας, μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο έχει επιδεινωθεί αισθητά η κατάσταση για την κοινωνική βάση. Η πληθωριστική έκρηξη του τελευταίου διαστήματος- οφειλόμενη σε πολυπαραγοντικά ζητήματα- έχει προκαλέσει ένα τεράστιο κύμα ακρίβειας που συμπαρασύρει τα πάντα: βασικά αγαθά πρώτης ανάγκης, καύσιμα μετακίνησης και θέρμανσης, ενοίκια πρώτης κατοικίας. Την ίδια στιγμή οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και η τουριστικοποίηση των αστικών κέντρων εκτοπίζουν τον μόνιμο πληθυσμό.
Η αστυνομία δολοφονεί όλο και πιο συχνά και όλο και πιο απροκάλυπτα χωρίς έστω μια τυπική τιμωρία για τα προσχήματα. Εγκαταλείπει θύματα τροχαίων που προκάλεσε χωρίς να μπορούν να εντοπιστούν οι οδηγοί αστυνομικοί, εκτελεί ανήλικους ρομά (Κώστας Φραγκούλης) για είκοσι ευρώ απλήρωτης βενζίνης, βιάζει κοπέλες μέσα σε αστυνομικά τμήματα συνώνυμα με κολαστήρια, εμπλέκεται σε υποθέσεις trafficking ανηλίκων κοριτσιών (Ηλιούπολη, Κολωνός) συγκαλύπτοντας και προστατεύοντας εμπλεκόμενους κακοποιητές και βιαστές, την ίδια στιγμή που δεκάδες στελέχη μάχιμων υπηρεσιών είναι αναμειγμένα σε μαύρες ροές χρήματος που έχουν σχέση με συμβόλαια θανάτου, παράνομα καζίνο και οίκους ανοχής.
Το πιο κραυγαλέο παράδειγμα όμως της υποτίμησης των ζωών μας από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ είναι η τραγική δολοφονία 57 επιβατών και εργαζόμενων μηχανοδηγών στο φρικτό έγκλημα στα Τέμπη, η πιο εκκωφαντική απόδειξη του ότι οι ζωές των κατώτερων τάξεων δεν αξίζουν ούτε ένα εισιτήριο Αθήνας-Θεσσαλονίκης προκειμένου να πλουτίζουν τα golden boys των πολυεθνικών και οι πολιτικοί ακόλουθοι που σέρνονται στα λόμπι τους για να προσφέρουν εξυπηρετήσεις. Έδειξε επίσης ότι για τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης και της αριστεράς, η κοινωνική διαμαρτυρία ακόμα και η πιο υποτυπώδης αντίσταση, έχουν τόση διάρκεια και συνέπεια όσο διαρκεί μια προκήρυξη εκλογών μετά από ένα τόσο βαρύ κρατικό έγκλημα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όχι περισσότερο από δεκαέξι μέρες. Και όλα αυτά σε μια περίοδο που η πολιτική ατμόσφαιρα δονείται στο σκάνδαλο γενικευμένων παρακολουθήσεων όπου εμπλέκεται η ΕΥΠ και εταιρίες εμπορίας παρανόμων κατασκοπευτικών λογισμικών.
Αυτός ο ένας χρόνος που μεσολάβησε δικαίωσε τη ζωή που επέλεξε να κάνει ο σύντροφος μας. Δικαίωσε τη δράση του ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, δικαίωσε την επιλογή του να υπερασπίζεται την πολιτική του ταυτότητα και την επιλογή του να αγωνίζεται με κάθε τρόπο ακόμα και σε καθεστώς αιχμαλωσίας χωρίς ποτέ να υποκύπτει στους κρατικούς εκβιασμούς.
Πιάνοντας λοιπόν το νήμα των κοινωνικών αγώνων που δόθηκαν τον τελευταίο χρόνο, όπως τη δυναμική πορεία στο ΑΤ Ομονοίας, τον διαρκή αγώνα για την υπεράσπιση των Εξαρχείων, τα μπλοκαρίσματα εξώσεων, τις πολυπληθείς και συγκρουσιακές πορείες για το έγκλημα στα Τέμπη, τις δυναμικές απαντήσεις των κοινοτήτων Ρομά και του αλληλέγγυου κόσμου μετά την κρατική δολοφονία του Κώστα Φραγκούλη αλλά και τις κινητοποιήσεις στις φυλακές, ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης ως κομμάτι του κινήματος αποφασίζει να ξεκινήσει εκ νέου απεργία πείνας στις 12/5 καταγγέλοντας τον διαρκή εμπαιγμό του από το κράτος και την “δικαιοσύνη”. Σχεδόν ένα χρόνο μετά την πρώτη απεργία, οι υποσχέσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης και του ανώτατου δικαστικού για την ικανοποιήση του αιτήματός του, με την εκβιαστική προϋπόθεση ότι θα την αναστείλει, έχουν αποδειχθεί κάτι παραπάνω από ψευδείς. Ως συνήθως, ο κρατικός μηχανισμός και η γραφειοκρατία καθυστέρησαν την απόφαση της δήθεν αποφυλάκισής του από το Σεπτέμβριο μέχρι τον Δεκέμβριο, και από τότε μέχρι σήμερα. Οι συσσωρευμένες εκπαιδευτικές άδειες 3 χρόνων, δεν του έχουν χορηγηθεί ως τώρα, ακόμα και μετά την μεταγωγή του στις φυλακές του Κορυδαλλού υποτίθεται γι’ αυτό το σκοπό. Αντίθετα απορρίφθηκε στις 12/5 η εκπαιδευτική άδεια που δικαιούταν, με την πρόφαση ότι “βρίσκεται μικρό διάστημα στον Κορυδαλλό”.
Ο σύντροφός μας στο όνομα της αξιοπρέπειας αλλά και της ελευθερίας, επιλέγει ξανά τον ίδιο βασανιστικό δρόμο που του έχει δημιουργήσει ήδη ανεπανόρθωτα, όπως φαίνεται, προβλήματα υγείας. Μ’ αυτόν τον αγώνα ωστόσο έχει εκθέσει και συνεχίζει να το κάνει το πραγματικό πρόσωπο της δικαστικής εξουσίας.Το μόνο που μένει είναι να τον στηρίξουμε έμπρακτα μέχρι να είναι και πάλι μαζί μας. Οφείλουμε να ανταποκριθούμε στο σθένος του συντρόφου μας και να απαντήσουμε στις αμέτρητες αυθαιρεσίες του κράτους.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΚΛΟΥΒΙΟΥ
Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη
Ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται, για δεύτερη φορά μέσα σ’ έναν χρόνο, σε απεργία πείνας από τις 12 Μαΐου διεκδικώντας την ελευθερία του. Εδώ και περίπου δύο χρόνια ο Γιάννης δικαιούται σύμφωνα με τους νόμους του καθεστώτος την υφ όρων αποφυλάκιση του αφού έχει εκτίσει τον προβλεπόμενο χρόνο κράτησης. Το ελληνικό κράτος εξαντλεί στο σώμα του συντρόφου τον ρεβανσισμό του καθώς αρνείται να υπογράψει τη δήλωση μετάνοιας που πρόδηλα ζητάνε οι δικαστές. Όλες κι όλοι στη συγκέντρωση αλληλεγγύης το Σάββατο 3/6 στις 19:00 στην πλατεία Συντάγματος.
Λευτεριά στον αναρχικό Γιάννη Μιχαηλίδη!
Κανένα καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους!
Μέχρι το γκρέμισμα και της τελευταίας φυλακής!
Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές
3/6, 19.00, Πλατεία συντάγματος, Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γ.Μιχαηλίδη
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ Γ.ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
Κοινότητα Κατειλημμένων Προσφυγικών
