Η εκδίκαση της προσφυγής στο ΣτΕ για παραβάσεις που συνδέονται με τον σχεδιασμό, το εργοτάξιο και την κατασκευή σταθμού μετρό στην πλατεία Εξαρχείων πήρε αναβολή και αντί για τις 10 Μάη μεταφέρεται στις 27 Σεπτέμβρη 2023. Μέχρι την οριστική απόφαση του δικαστηρίου η ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, ο Δήμος και φυσικά, οι εργολάβοι του έργου δεν επιτρέπεται να προχωρήσουν σε εργασίες που προκαλούν ανεπανόρθωτη βλάβη, όπως π.χ. η κοπή των δέντρων.
Αυτό είναι ένα αποτέλεσμα που σε καμία περίπτωση δεν ήταν αυτονόητο πριν από 1,5 χρόνο. Είναι ένα αποτέλεσμα συστηματικής έρευνας γύρω από εξειδικευμένα τεχνικά και νομικά ζητήματα, αποτέλεσμα αποκάλυψης όσων σκανδαλωδώς έχουν συμβεί και συμβαίνουν γύρω από το συγκεκριμένο έργο. Είναι αποτέλεσμα ενός καθημερινού και πολύμορφου αγώνα ανθρώπων που βρίσκονται δυναμικά απέναντι σε στελέχη εταιριών και κυβερνητικούς φορείς, σε βίαιους αστυνομικούς, σε μπουλντόζες. Είναι αποτέλεσμα μαζικών και δυναμικών κινητοποιήσεων των κατοίκων μιας γειτονιάς, των θαμώνων, των αλληλέγγυων ανθρώπων της.
Η πλατεία Εξαρχείων είναι ο μοναδικός ελεύθερος χώρος που έγινε εργοτάξιο από την ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, αλλά έχει γλιτώσει από τα πριόνια και τους εκσκαφείς της. Είναι ακόμα πλατεία! Σαφώς και η τωρινή της εικόνα δε μας ευχαριστεί. Για εργασίες που θα μπορούσαν να έχουν ολοκληρωθεί σε ελάχιστο χρονικό διάστημα οι λαμαρίνες και τα συρματοπλέγματα παραμένουν όρθια και επιθετικά, μαζί με τους φρουρούς τους να καταλαμβάνουν πολλά από τα τετραγωνικά της με αυτόματα όπλα στα χέρια, με απειλές και αηδιαστικές συμπεριφορές. Στήθηκαν εκεί ανακόπτοντας με τη βία την προσπάθειά μας η πλατεία να γίνει ομορφότερη και πιο ευχάριστη (καθαριότητα, παιδική χαρά, εκδηλώσεις).
Περιμένουμε δε από στιγμή σε στιγμή να μας κατηγορήσουν για τις αποζημιώσεις που θα δοθούν στους εργολάβους εξαιτίας των καθυστερήσεων. Ποιος, όμως, υπέγραψε αυτές τις συμφωνίες; Ποιος επέλεξε να στήσει πρόχειρα εργοτάξια με τόσες ελλείψεις και παρανομίες; Και τελικά ποιος κοροϊδεύει ποιον; Γιατί οι συνολικές καθυστερήσεις του έργου είναι πάρα πολύ μεγάλες. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα φιλοξενούνται σε ηλεκτρονικές σελίδες άρθρα, των οποίων ο τίτλος διαφημίζει την έναρξη εκσκαφών από τον μετροπόντικα. Ανάμεσα στους διθυράμβους, όμως, γράφεται και ότι από τα δύο μηχανήματα μόνο τα ένα θα ξεκινήσει- και μάλιστα όχι αυτό που αφορά τον σταθμό Εξάρχεια. Αποκρύπτεται, επίσης, ότι ο πρώτος μετροπόντικας ακόμα δεν έχει δυνατότητα να σκάψει στο απαιτούμενο βάθος.
Είναι ξεκάθαρο ότι ο σταθμός μετρό στην πλατεία Εξαρχείων δεν είναι ένα συγκοινωνιακό έργο, αλλά μια πολιτική επιλογή που αφορά τη φυσιογνωμία και την ιστορικότητα της γειτονιάς μας, καθώς και τα κέρδη της κτηματαγοράς στο κέντρο της Αθήνας. Και σε αυτό το πλαίσιο υπάρχει ιδιαίτερη μεταχείριση. Γιατί και στο πάρκο Ριζάρη έχουν σταματήσει τα έργα εν αναμονή της απόφασης του ΣτΕ, αλλά ο χώρος έχει σχεδόν ολοκληρωτικά δοθεί προς χρήση. Βέβαια την προσφυγή την έκανε εφοπλιστής, ενώ ο δήμος τάχθηκε υπέρ της μη κοπής εκείνων των δέντρων. Φαίνεται τα δέντρα της Ριζάρη θα δήλωσαν ότι δε γουστάρουν μεταφυτεύσεις και μετακομίσεις.
Όσο ο καιρός περνά γίνεται ξεκάθαρα σε όλο και περισσότερους ανθρώπους το δίκιο μας. Και αυτό δεν μπορούν να το κάμψουν πια ούτε τα ψέματα του κάθε προύχοντα ούτε το ξύλο και τα δακρυγόνα. Τον Αύγουστο του 2022 μας έλεγαν ότι τα δέντρα θα κοπούν Σεπτέμβρη του 2022. Είναι Μάης του 2023, είναι ακόμα εδώ και θα παραμείνουν.
Συνεχίζουμε δυναμικά μέχρι το τέλος. Δεν εφησυχάζουμε. Το παρατηρητήριό μας παραμένει ενεργό, στις συνελεύσεις μας σχεδιάζουμε τις δράσεις μας, είμαστε εδώ μέχρι να πάρουμε την πλατείας μας πίσω, είμαστε εδώ για να διεκδικήσουμε και να δημιουργήσουμε την πλατεία που θέλουμε. Και φαίνεται στην πράξη ότι ο μόνος χαμένος αγώνας, είναι αυτός που δε δόθηκε ποτέ.
Ανοιχτή συνέλευση «Όχι μετρό στην πλατεία Εξαρχείων»
Στις 10 Μάη εκδικάζεται η προσφυγή κατοίκων για την κατασκευή σταθμού μετρό στην πλατεία Εξαρχείων.
Η έκβαση της προσφυγής έχει μεγάλη σημασία και για εμάς και για τον αντίπαλο. Σίγουρα, όμως, ο αγώνας δε σταματά εκεί. Άρχισε και θα τελειώσει όταν η πλατεία ξαναγίνει η πλατεία της γειτονιάς των Εξαρχείων. Για αυτό και στο ΣτΕ πάμε, καλώντας κινητοποίηση.