Αύγουστος 2022… Ήρθαν!
Σαν τους κλέφτες ξημερώματα σε μια σχεδόν άδεια πόλη. Σαν τους κατακτητές με ασπίδες, δακρυγόνα και όπλα. Σαν τους δικτάτορες με αποκλεισμό των Εξαρχείων και απαγόρευση κυκλοφορίας. Και φυσικά, όπως οι ηγεμόνες που ξέρουν ότι δεν μπορούν να σταθούν και να πείσουν με τον λόγο τους έχουν τα «στηρίγματά» τους, έτσι και αυτοί
ξαμόλησαν τα φερέφωνά τους για να πείσουν για τα.. απίστευτα. Δημοσιογράφοι μαριονέτες, πρωθυπουργός, δήμαρχος και ο κατά τα άλλα αδέκαστος Πρόεδρος της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ γεμίζουν σελίδες και τηλεοπτικούς χρόνους με ψέματα, χλευασμούς και λοιδορίες.
Και όμως, αρχές Αυγούστου, σε μια σχεδόν άδεια πόλη η γειτονιά των Εξαρχείων πλημμυρίζει με κόσμο. Στην πορεία είναι εκατοντάδες, κάθε πρωί έξω από το υπό κατασκευή εργοτάξιο μικροί/ες, μεγάλοι/ες είναι εκεί. Φωνάζουν για τις λαμαρίνες που στήνονται, για κλαδιά που κόβονται, για την κάθε παρανομία, ακόμα και για τις επικίνδυνες συνθήκες εργασίας των εργαζόμενων στο εργοτάξιο. Ρωτάνε,
διαμαρτύρονται, στριγγλίζουν. Ξεσπούν σε αυθόρμητες πορείες στους δρόμους της γειτονιάς, περιφρουρούμενοι/ες πάντα από δεκάδες άντρες των ΜΑΤ που εκφοβίζουν και χτυπούν.
Ή εκείνοι ή εμείς. Και το δίκιο είναι αυτό που δίνει ένταση στις φωνές μας και δύναμη στα σώματά μας. Στην επίδειξη ισχύος του αντιπάλου είμαστε εμείς που δε φοβόμαστε, εμείς που γινόμαστε ακόμα πιο πολλοί και πολλές.
Ακούστε μας!
