Η φετινή παγκόσμια μέρα του νερού στις 22 Μαρτίου, συμπίπτει με τη επιχειρούμενη από την κυβέρνηση ψήφιση του νομοσχεδίου, που στέλνει το νερό κατευθείαν στο καλάθι των επενδυτών, της αγοράς και του χρηματιστήριου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αύξηση τιμολογίων, εγκατάλειψη υποδομών ύδρευσης-αποχέτευσης, υποβάθμιση του πόσιμου νερού και αποκλεισμός των τοπικών κοινωνιών στη διαχείριση του.
Το χωριό μας , δεν αντιμετωπίζει ευκαιριακά ή επετειακά το νερό ως κοινό αγαθό, Αγωνιζόμαστε καθημερινά εδώ και 17 χρόνια εναντίον της ιδιωτικοποίησης του, επί Καποδιστριακού Δήμου Πορταριάς μέχρι το 2010 και έκτοτε στο πλαίσιο του Καλλικρατικού Δήμου Βόλου, μαζί με τις υπόλοιπες ορεινές κοινότητες του Δήμου. Καταφέραμε να ανατρέψουμε τα σχέδια της ιδιωτικοποίησης της Κρύας Βρύσης και του αρδευτικού δικτύου και ως ενεργά μέλη της Κίνησης Πολιτών Πηλίου και Βόλου για το Νερό και της Συμμαχίας για το Νερό, αποτρέψαμε την ιδιωτικοποίηση του Βιολογικού Καθαρισμού των υγρών αποβλήτων (2017) και της ίδιας της ΔΕΥΑΜΒ (2018).
Ο αγώνας εναντίον της ιδιωτικοποίησης του νερού στο χωριό μας είναι καθημερινός, έντονος και ενίοτε επώδυνος. Όπως συμβαίνει παγκόσμια, στο πλαίσιο της εκμετάλλευσης και της εμπορευματοποίησης των φυσικών αγαθών, τόσο η κρατική όσο και η τοπική εξουσία ασκούν κατασταλτικές πολιτικές στις τοπικές κοινωνίες που αντιστέκονται, μια και τα οικονομικά συμφέροντα που εξυπηρετούν είναι μεγάλα. Κάτοικοι του χωριού σέρνονται ακόμη στα δικαστήρια, στοχοποιούνται, εκβιάζονται, λοιδορούνται, ιδιαίτερα αφότου εκλέχτηκε ως δήμαρχος ο Αχιλλέας Μπέος (2014). Την Άνοιξη του 2020, μέσα στην πανδημία, η ΔΕΥΑΜΒ με εντολή του, ξέκοψε το μεγαλύτερο μέρος της κοινότητας από την πηγή μας και το σύνδεσε με άγνωστη πηγή της Πορταριάς, ενώ δύο μήνες μετά αιφνιδιαστικά και με αστυνομική υποστήριξη εισέβαλε κυριολεκτικά στο χωριό δυο φορές για να σφραγίσει τους δύο πολιτιστικούς χώρους, ως εκδίκηση, για τη σθεναρή αντίστασή μας στην επιχειρηθείσα ιδιωτικοποίηση της Κρύας Βρύσης.
Η επιχειρούμενη ένταξη του νερού στη Ρυθμιστική Αρχή, θα καταλήξει σε συγχώνευση των ΔΕΥΑ σε μεγάλα εταιρικά σχήματα, περιφερειακά πρώτα και αργότερα εθνικά, τα οποία θα τραβήξουν το ενδιαφέρον των πολύ μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών εκμετάλλευσης του νερού. Κάτω από αυτές τις πιο δύσκολες συνθήκες, οφείλουμε να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για Ελεύθερα Νερά τοπικά και ταυτόχρονα μαζί με συλλογικότητες και πολίτες, σε εθνικό επίπεδο.
Το νομοσχέδιο αυτό δεν πρέπει να περάσει.
Ο αγώνας για Ελεύθερα Νερά συνεχίζεται.
