Νίκη στον αγώνα των κρατουμένων ενάντια στο νέο σωφρονιστικό κώδικα
Τον Σεπτέμβρη του 2022 δημοσιεύεται η έκθεση της Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (CPT) του Συμβουλίου της Ευρώπης μετά από επίσκεψή της σε κέντρα κράτησης τον Νοέμβρη-Δεκέμβρη του 2021 στην Ελλάδα. Η έκθεση για δεύτερη φορά μέσα σε 10 χρόνια καταγγέλλει την κατάσταση στις ελληνικές φυλακές χαρακτηρίζοντάς την ως «απλή αποθήκευση ατόμων σε υπερπλήρεις, επικίνδυνες και κακές συνθήκες». Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για ν’ αποφύγει μια δεύτερη δημόσια δήλωση (δηλ. διαπόμπευση) από την Επιτροπή και παράλληλα να ικανοποιήσει τον κανιβαλισμό των ψηφοφόρων της εκδίδει τον Νέο Σωφρονιστικό Κώδικα στα τέλη Οκτώβρη 2022.
Ως κυριότερα σημεία του θα μπορούσαν να διακριθούν τα παρακάτω:
1) Μεταφέρεται η δικαιοδοσία των φυλακών από το υπουργείο Δικαιοσύνης στο υπουργείο ΠΡΟ.ΠΟ. διευρύνοντας το πεδίο εξουσίας των μπάτσων στις φυλακές. Έτσι οι βασανιστές συνεχίζουν το έργο τους χωρίς καμία, έστω και θεωρητική, δικλείδα ελέγχου.
2) Δημιουργούνται νέες κατηγορίες κρατουμένων με βάση το έγκλημα που τους έχει καταλογιστεί, με σκοπό άτομα που εντάσσονται σε αυτές να αποκλείονται εξαρχής και αμετάκλητα από ευνοϊκότερες ρυθμίσεις, όπως η μεταγωγή σε αγροτικές φυλακές, η ημιελεύθερη διαβίωση, άδειες και υπό όρους αποφυλάκιση. Δυσκολεύει επίσης την λήψη εκπαιδευτικών αδειών σε περίπτωση πειθαρχικών ποινών, αν εκκρεμούν ποινικές διώξεις, ή αν συντρέχουν κάποιοι αδιευκρίνιστοι “ειδικοί λόγοι”. Σκάει έτσι η φούσκα της “ισονομίας” και της όποιας “ίσης μεταχείρισης” των έγκλειστων ατόμων που υποτίθεται ότι διακρίνει την αστική δικαιοσύνη. Με την εξατομικευμένη ποινική μεταχείριση που επιβάλλεται, αναπαράγεται και ενισχύεται η κουλτούρα της προσωπικής βολής κάθε κρατούμενου/ης ατομικά, προλαμβάνοντας και καταστέλλοντας έτσι εν τη γενέσει κάθε απόπειρα για κοινές διεκδικήσεις και συλλογικούς αγώνες εντός των τειχών. Με τη γενικότερη αυστηροποίηση των όρων για τη λήψη αδειών, πλήττονται και οι κοινωνικές σχέσεις των κρατουμένων με άτομα εκτός των φυλακών. Τους περιορίζει, έτσι, στο μικρόκοσμο της φυλακής και καταρρίπτει αυτό που οι αρχές του σωφρονιστικού συστήματος αναφέρουν ως «επανένταξη» αφού τους αποκόπτει από το κοινωνικό σύνολο.
3) Επαναφέρονται τα κελιά Τύπου Γ που μετονομάζονται σε “Σωφρονιστικά Καταστήματα Αυξημένης Ασφάλειας” στα οποία θα μετάγονται για πειθαρχικούς λόγους κρατούμενοι που το συμβούλιο της φυλακής ή ο εισαγγελέας, για συγκεκριμένα αδικήματα, θεωρούν κατά το δοκούν και χωρίς καθορισμένα κριτήρια ότι βάζουνε σε κίνδυνο την υποτιθέμενη τάξη και ασφάλεια των φυλακών. Δημιουργείται έτσι ένας διαχωρισμός των κρατουμένων που τους επιβάλλονται αυστηρότερα μέτρα κράτησης, χωρίς να ορίζεται ποια, φτιάχνοντας μία φυλακή μες τη φυλακή. Οι φυλακές τύπου Γ αποτελούσαν πάντα ένα φόβητρο του κράτους, τόσο προς τους κρατούμενους όσο και προς το κοινωνικό σύνολο, αφού εκεί εντατικοποιείται ο συνεχής έλεγχος, η επιτήρηση, η απομόνωση και τα βασανιστήρια, δείχνοντας τον πραγματικά τιμωρητικό του χαρακτήρα.
Η κυβέρνηση της ΝΔ παραμένει σταθερή στο δόγμα «νόμος και τάξη» μιας συνολικής πολιτικής που επιχειρεί να εφαρμοστεί σε κάθε πεδίο της κοινωνικής ζωής, όπου η απάντηση της σε όλα τα προβλήματα είναι οι μπάτσοι, η επιτήρηση και η καταστολή. Ωστόσο δεν τρέφουμε αυταπάτες: θεωρούμε δεδομένο ότι οποιοσδήποτε διαχειριστής της εξουσίας θα καταφύγει στα ίδια μέσα για την επιβίωσή του.
Το κράτος και η δημοκρατία μέσω του βάρβαρου θεσμού του εγκλεισμού επιβάλλει σε όποιο δεν συμμορφώνεται με τις επιταγές τους την ύψιστη στέρηση της ελευθερίας με διαρκή και αδιάκοπο έλεγχο, αποσκοπώντας έτσι στην εξάλειψη κάθε ίχνους ελεύθερης βούλησης του ατόμου. Το κράτος έχει συνέχεια εντός και εκτός των τειχών. Δημιουργώντας φόβητρα, όπως η απομόνωση σε κελιά, και με τη διαρκή επιτήρηση που βιώνουμε όλα στην καθημερινότητά μας, δομεί τον φιλήσυχο, “σωστό” πολίτη, αυτόν που ποτέ δεν θα αντιταχθεί σε ό,τι τον καταπιέζει γιατί ο φόβος και η συνήθεια έχουν υπερνικήσει. Η κοινωνία καταλήγει να είναι μια αποχαυνωμένη ανελεύθερη μάζα χωρίς αίσθημα κοινωνικής ευθύνης. Μεθοδευμένα το καπιταλιστικό σύστημα απομονώνει και καταστέλλει, καταδεικνύοντας ως «εγκληματικό», οτιδήποτε δεν μπορεί να αφομοιώσει και να κεφαλαιοποιήσει. Χτυπώντας με μεγαλύτερη σφοδρότητα τα πιο καταπιεσμένα κομμάτια της κοινωνίας. Για την δικαιοσύνη μια “παράνομη” πράξη δεν συνδέεται με την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα που τη γεννά, αλλά αντιμετωπίζεται ως εξατομικευμένη, ως προβληματική συμπεριφορά που απορρέει από το άτομο. Όλα τα παραπάνω υπόκεινται σε μια λογική εξημέρωσης: το σύστημα δεν έχει σκοπό να σωφρονίσει αλλά να επιβάλλει την υποταγή στην κυριαρχία.
Με την αυστηροποίηση του σωφρονιστικού κώδικα καταργούνται δικαιώματα που κατακτήθηκαν από τους κρατούμενους με μακροχρόνιους αγώνες και αιματηρές εξεγέρσεις. Η φυλακή γίνεται ακόμα πιο εκδικητική προς τους ανυπότακτους κρατούμενους δυσχεραίνοντας όλο και περισσότερο την διαβίωση τους στα κελιά. Το καθεστώς εξαίρεσης των πολιτικών κρατουμένων επιβεβαιώνεται συνεχώς, με απορριπτικές αποφάσεις αιτήσεων αποφυλάκισης (υπόθεση του συντρόφου Γιάννη Μιχαηλίδη που απάντησε με απεργία πείνας από 23/05/22 μέχρι 29/07/22), εκδικητικές μεταγωγές (μεταγωγή του συντρόφου Θάνου Χατζηαγγέλλου στις 19/12/22 που απαντήθηκε από τον ίδιο με λευκή απεργία την ίδια μέρα, μεταγωγή του συντρόφου Κώστα Δημαλέξη στις 22/12/22), με άρνηση αναστολής των ποινών (υπόθεση των αγωνιστών και αγωνιστριών από την Τουρκία, σε απεργία πείνας από τις 7/10/22 10/01/23) και την ψήφιση και εφαρμογή του αντιεπαναστατικού τρομονόμου 187Α.
Εμείς, στεκόμαστε αλληλέγγυα στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων ενάντια στο νέο σωφρονιστικό κώδικα που έχουν ξεκινήσει από τις 28 Οκτωβρίου του 2022.
ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ
ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΑΝΕΝΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟ
ανοιχτή αναρχική/αντιεξουσιαστική συνέλευση στα Γιάννενα
