Πανεκπαιδευτική απεργία και συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα, Τετάρτη 15/2

Αθήνα: 10:30 στα Προπύλαια

Θεσσαλονίκη: 11:00 στο Άγαλμα Βενιζέλου

Χανιά: 10:30 στην Πλατεία Αγοράς

Ηράκλειο: 11:00 στο Καπετανάκειο

Αθήνα

Η τάξη μας: Εκπαιδευτικοί της Συνάντησης Εργατικής Αντίστασης

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΙΣ 15/2 ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΡΙΑΝΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ

-Αθήνα: 10.30 Προπύλαια

-Θεσσαλονίκη: 11.00 Άγαλμα Βενιζέλου

Την Τετάρτη 15 Φλεβάρη, έχει προκηρυχθεί 24ωρη απεργία εκπαιδευτικών ενάντια στην ατομική αξιολόγηση που επιχειρείται να επιβληθεί από την κυβέρνηση και ευρύτερα, στην επίθεση που δέχεται ο εκπαιδευτικός κλάδος και η δημόσια παιδεία. Παράλληλα, έχει προκηρυχτεί απεργία – αποχή από τις διαδικασίες της ατομικής αξιολόγησης.

Οι εργαζόμενοι/ ες στην εκπαίδευση αντιστέκονται εδώ και χρόνια στην αξιολόγηση (ατομική και σχολικών μονάδων), καθώς είναι φανερό ότι η σκοπιμότητα του μέτρου αυτού δεν είναι η παροχή ανατροφοδότησης για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που υπάρχουν στα σχολεία και στο εκπαιδευτικό σύστημα ούτε η στήριξη του προσωπικού στο εκπαιδευτικό του έργο. Τα προβλήματα αυτά είναι άλλωστε γνωστά εδώ και χρόνια και καμία κυβέρνηση δεν έχει λάβει ουσιαστικά μέτρα για την επίλυσή τους.

Η αξιολόγηση δεν αποτελεί κάποια ρεβανσιστική πολιτική της τωρινής υπουργού, αλλά ντιρεκτίβα της Ε.Ε. και της αστικής τάξης, των οποίων τα συμφέροντα και εξυπηρετεί. Χαρακτηριστική είναι και η τοποθέτηση της πρόσφατης Έκθεσης Παρακολούθησης της Ε.Ε. για την Εκπαίδευση και την Κατάρτιση για τη χώρα μας: «η παρακολούθηση και η περαιτέρω βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης εξαρτάται από την πλήρη εφαρμογή της εξωτερικής αξιολόγησης των σχολείων και της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών που βρίσκεται σε εξέλιξη». Η δρομολόγηση της ξεκίνησε χρόνια πριν στα πλαίσια της ευθυγράμμισης του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος με πολιτικές που προωθούνται από τον ΟΟΣΑ και την Ε.Ε. με στόχο την υποταγή των εκπαιδευτικών συστημάτων στις ανάγκες της αγοράς και του κεφαλαίου. Γι’ αυτό, και ανεξαρτήτως κυβερνήσεων, τίθεται επί τάπητος συνεχόμενα τα τελευταία χρόνια και μόνο οι μαχητικές αντιστάσεις των εκπαιδευτικών έχουν καταφέρει να την καθυστερήσουν.

Η αξιολόγηση και η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που επιχειρείται ειδικότερα το τελευταίο διάστημα και η συνεπακόλουθη διάλυση της δημόσιας παιδείας, εντάσσεται στο ευρύτερο κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο της εποχής. Ακρίβεια και φτωχοποίηση, διάλυση της δημόσιας υγείας, καταπάτηση βασικών εργασιακών δικαιωμάτων και οξυμένη καταστολή σε κάθε πεδίο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, αποτελούν μόνο κάποια από τα στιγμιότυπα της πολιτικής της κυβέρνησης και των κεφαλαιοκρατών. Εν μέσω κρίσης, τα «κοινωνικά συμβόλαια» καταρρέουν το ένα μετά το άλλο και δίνουν τη θέση τους στην ακραία υποτίμηση των παραγωγικών δυνάμεων και την προώθηση της ιδιωτικοποίησης σε όλους τους τομείς για χάρη της διάσωσης του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Έτσι, πλήρως εναρμονισμένα με το νεοφιλελεύθερο δόγμα, από τη συνειδητά υποβαθμισμένη δημόσια εκπαίδευση μέσω της υποχρηματοδότησης, της υποστελέχωσης και της μετατροπής της εκπαιδευτικής διαδικασίας σε εξεταστικό κέντρο, οδηγούμαστε μεταξύ άλλων με εργαλείο την αξιολόγηση, στην κατηγοριοποίηση “καλών'”και “κακών” σχολείων, μαθητών και εκπαιδευτικών, την ώρα μάλιστα που οι εκπαιδευτικοί καλούνται να επανακαταρτιζονται συνεχώς με σεμινάρια αμφιβόλου ποιότητας όπου πληρώνουν αδρά σε ιδιωτικά ΚΕΚ που μόνο στόχο ίδρυσης και λειτουργίας έχουν τo κέρδος και όχι την αναβάθμιση των σπουδών. Οδηγούμαστε στην αναπόφευκτη στροφή στον ιδιωτικό παράγοντα για την επιβίωση των σχολικών μονάδων μέσω χορηγιών. Στην όξυνση των ταξικών φραγμών, καθώς σε ένα τέτοιο ανταγωνιστικό πλαίσιο πρόσβαση θα έχουν όσοι και όσες μαθητές/τριες πληρούν τα οικονομικά κριτήρια. Οδηγούμαστε τέλος, στην πλήρη εργασιακή επισφάλεια των εκπαιδευτικών και την μετατροπή τους σε πειθήνια όργανα χωρίς εργασιακά δικαιώματα.

Αξίζει να αναφερθεί πως η εφαρμογή της αξιολόγησης επιβάλλεται ως προϋπόθεση για την μονιμοποίηση των νεοδιόριστων και άρα χρησιμοποιείται ως μέσο εκβιασμού για τους αγωνιζόμενους εκπαιδευτικούς.

Για να κατανοήσουμε επαρκώς τα αποτελέσματα, μπορούμε να στρέψουμε το βλέμμα σε χώρες όπου εφαρμόζεται ήδη ένα τέτοιο σύστημα αξιολόγησης και όπου κεκτημένα δικαιώματα όπως η ποιοτική δημόσια και δωρεάν παιδεία και η μισθολογική αναβάθμιση των εκπαιδευτικών κατέληξαν προνόμια: για τα σχολεία με καλή βαθμολογία που λαμβάνουν επιπλέον επιχορήγηση και για τους εκπαιδευτικούς που πέτυχαν τους στόχους της αξιολόγησης, οι οποίοι μπορούν να λάβουν την ετήσια αύξηση. Για τα σχολεία που δεν πέτυχαν τους στόχους τους, προβλέπεται αντίθετα εξαγορά τους από ιδιώτες και λειτουργία υπό τις νόρμες του ιδιωτικού κεφαλαίου που συνεπάγεται υποτιμημένες εργασιακές συνθήκες και υποβάθμιση της ποιότητας της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Η εξαντλητική αξιολόγηση που επιβάλλεται στους εκπαιδευτικούς καθώς και οι αγχωτικές και άθλιες εργασιακές συνθήκες που βιώνουν, αποτυπώνεται και στα μεγάλα ποσοστά παραίτησης δασκάλων και καθηγητών σε χώρες όπως η Αγγλία και στα συνεπακόλουθα, τεράστια κενά στο εκπαιδευτικό σύστημα. Αντίστοιχη είναι η αξιολόγηση που θέλουν να εφαρμόσουν και εγχώρια, αντίστοιχες θα είναι σε λίγα χρόνια και οι συνέπειες αν περάσει το μέτρο αυτό.

Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι με ποια κριτήρια θα γίνει η αξιολόγηση και προς όφελος ποιου; Οι εκπαιδευτικοί, ένας κλάδος που έχει απαξιωθεί και λοιδορηθεί όσο λίγοι – ειδικά τα τελευταία χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης -, καλούνται να εργαστούν και να ανταπεξέλθουν των ιδιαίτερων καθηκόντων τους, κάτω από αντίξοες συνθήκες, με ελλείψεις διδασκόντων, καθυστερήσεις στη διανομή βιβλίων, υπέρογκη ύλη και εντατικοποιημένες, βαθμοθηρικές σπουδές, ανεπαρκή μέριμνα για παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και αναπηρία, πολύ συχνά μέσα σε απαρχαιωμένα σχολικά κτήρια που υποβαθμίζουν την αξιοπρέπεια των ίδιων αλλά και των μαθητών τους. Παράλληλα όμως, αποτελεί και ένα κλάδο με μεγαλειώδη αγωνιστική ιστορία, με νικηφόρες απεργίες διαρκείας, ένα κλάδο που όταν παλεύει δίνει τη μάχη, όχι για τα δικά του ιδιαίτερα συντεχνιακά συμφέροντα, αλλά για την νεολαία και ολόκληρο τον λαό.

Κόντρα στις γραφειοκρατικές ηγεσίες που προσπαθούν να εκτονώσουν τις δίκαιες διεκδικήσεις των εκπαιδευτικών, η κηρυγμένη απεργία- αποχή ενάντια στην εφαρμογή της αξιολόγησης, πρέπει να νικήσει. Τα πάγια αιτήματά τους για αυξήσεις στους μισθούς, μαζικές προσλήψεις εκπαιδευτικών αποκλειστικά με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία, για εργασιακά και μορφωτικά δικαιώματα, πρέπει να δικαιωθούν.

Στηρίζουμε την Πανελλαδική Απεργία και απεργιακή διαδήλωση στις 15/02

-Αθήνα: 10.30 Προπύλαια

-Θεσσαλονίκη: 11.00 Άγαλμα Βενιζέλου

Διαρκής αγώνας για την ταξική απελευθέρωση

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΩΝ, ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ

Μέσα σε συνθήκες βαθιάς και διαρκώς κλιμακούμενης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, το κρατικό καπιταλιστικό σύστημα επιταχύνει την αναδιάρθρωση που βάζει στο στόχαστρο κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής, απαξιώνοντας βασικές κοινωνικές ανάγκες, την εργασία, την υγεία, την παιδεία. Ειδικά, η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση στα πρότυπα των αξιών της κυριαρχίας, της καθυπόταξης, του κοινωνικού ελέγχου, του αποκλεισμού των φτωχότερων στρωμάτων και της ευθυγράμμισή της με τις επιταγές της αγοράς αποτελεί διακαή πόθο της εξουσίας. Η σημερινή πολιτική διαχείριση, πατώντας πάνω στο έδαφος που άνοιξε η προηγούμενη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, κατήργησε το πανεπιστημιακό άσυλο, προώθησε και ψήφισε μια σειρά νόμων που μόνο στόχο έχουν την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της δημόσιας παιδείας, τη διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, την ένταση των ταξικών αποκλεισμών, την καταστολή, την πειθάρχηση και την υποταγή μαθητών, φοιτητών και εκπαιδευτικών στις επιταγές του συστήματος.
Από τον νόμο 4777 που προβλέπει την τοποθέτηση πανεπιστημιακής αστυνομίας μέσα και έξω από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα και τους ταξικούς φραγμούς που θέτει η ελάχιστη βάσης εισαγωγής για τους μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και το ν + ν/2 που ορίζει χρονικό όριο στον κύκλο σπουδών, μέχρι την επιχειρούμενη εφαρμογή του νόμου για την εσωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και την πρόσφατη προσπάθεια του ΥΠΑΙΘ να προχωρήσει στην ατομική αξιολόγηση στοχεύοντας στο πιο ευάλωτο κομμάτι των εκπαιδευτικών, τους νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς, έως και το ΠΔ 85/2022 που υποβαθμίζει περαιτέρω τις σπουδές και τα εργασιακά δικαιώματα των καλλιτεχνών, η επιχειρούμενη αναδιάρθρωση στην εκπαίδευση αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της συνολικότερης επίθεσης ενός συστήματος σε πλήρη σήψη.
Είναι φανερό ότι οι εκπρόσωποι αυτού του άθλιου εξουσιαστικού συστήματος που καταδυναστεύει τις ζωές μας δεν ενδιαφέρονται για την παιδεία όπως και για την κάλυψη καμιάς κοινωνικής ανάγκης. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η διαιώνιση της παρασιτικής τους ύπαρξης σε βάρος της κοινωνίας που περνά μέσα από την εξουδετέρωση κάθε ριζώματος του αγώνα, κάθε εστίας που αποτελεί ανάχωμα στη συστημική επίθεση και μπορεί να κυοφορήσει την προοπτική ανατροπής τους. Οι εξουσιαστές έχουν θέσει στο στόχαστρο τη νεολαία και κάθε κοινωνικό πεδίο όπου εκφράζεται η αμφισβήτησή της στο υπάρχον, τα σχολεία και τις σχολές, και επιχειρούν να διαγράψουν από τη συλλογική μνήμη τα αποτυπώματα ολόκληρων δεκαετιών σκληρών κοινωνικών και ταξικών αγώνων.
Απέναντι στη συνολική επιχείρηση αλλαγής του κοινωνικού τόπου σε μία δυστοπία εκμετάλλευσης, υποταγής, εξαθλίωσης, αποκλεισμών, ανελευθερίας και καταστολής, η μόνη απάντηση είναι η αδιαπραγμάτευτη, ακηδεμόνευτη και αντιθεσμική αντίσταση μακριά από λογικές ανάθεσης και εξωραϊσμού του συστήματος. Ο μόνος δρόμος απέναντι στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, την καταστολή, την υποβάθμιση των αναγκών και των εργασιακών μας κατακτήσεων είναι η μαζική αδιαμεσολάβητη μαχητική αντίσταση. Από τους μαχητικούς αγώνες των φοιτητών απέναντι στην πανεπιστημιακή αστυνομία, τις κατειλημμένες σχολές και τα θέατρα ενάντια στο ΠΔ 85/2022 έως και τη διαδήλωση χιλιάδων απεργών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης τον Οκτώβρη 2021, ο μόνος δρόμος είναι η όξυνση του αγώνα μέσα από απεργίες διαρκείας, καταλήψεις, διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις για μια ελευθεριακή παιδεία σε μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
ΤΕΤΑΡΤΗ 15/2,
ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, 10.30 π.μ.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ!

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ/ΤΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ!

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ! ΥΓΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΤΡΟΦΗ, ΣΤΕΓΑΣΗ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ, ΑΓΩΝΑΣ ΤΑΞΙΚΟΣ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ – ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ!

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση

Η λεγόμενη αξιολόγηση δεν έχει στόχο τη μονιμοποίηση των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών αλλά ακριβώς το αντίθετο. Δεν έχει σκοπό να κάνει τους δόκιμους μόνιμους αλλά όλους (μόνιμους, νεοδιόριστους και αναπληρωτές) ανασφαλείς και υπό καθεστώς συνεχούς δοκιμασίας και κρίσης. Θα καλούνται διαρκώς να αποδεικνύουν ότι συμβάλλουν στην περαιτέρω κατηγοριοποίηση και υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου! Το μέτρο της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών που εδώ και χρόνια προωθούν οι κυβερνήσεις είναι συντηρητικό και αντεργατικό. Αποτελεί μηχανισμό απολύσεων και αποσκοπεί στην αποδυνάμωση του συνδικαλισμού εντός των σχολείων. Επιπλέον, η “αξιολόγηση” αφορά όχι μόνο τους εκπαιδευτικούς, αλλά και τις ίδιες τις σχολικές μονάδες, στην κατεύθυνση της “αυτονομίας” τους. Η συγκεκριμένη πολιτική δεν αποσκοπεί παρά στη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της παιδείας. Μετατρέπει τα σχολεία σε οικονομικές μονάδες που αναζητούν χρηματοδότηση και χορηγούς από ιδιώτες, διαμορφώνοντας τη λειτουργία τους ανάλογα με τις επιταγές της αγοράς. Με αυτόν τον τρόπο, υπονομεύεται ο δημόσιος χαρακτήρας της παιδείας και διαμορφώνονται σχολεία διαφορετικών ταχυτήτων. Τα “καλά σχολεία” θα βρίσκουν χρηματοδότηση, ενώ τα υπόλοιπα, αυτά στα οποία μαθητεύουν τα παιδιά των φτωχότερων στρωμάτων, θα καταδικάζονται σε υπολειτουργία με ανεπαρκείς υποδομές και προσωπικό.

Αλληλεγγύη στην Απεργία των Εκπαιδευτικών- Μπλόκο στην Αξιολόγηση – Πανεκπαιδευτικό Μέτωπο ενάντια στην Παιδεία εμπόρευμα και την ταξική υποτίμηση [Συγκέντρωση Τετάρτη 15/0 10.30π.μ Προπύλαια]

Έκφραση των ευρύτερων στοχεύσεων του κεφαλαίου σχετικά με την δημόσια εκπαίδευση και την αγορά εργασίας, η πολιτική της ΝΔ για την Παιδεία αποτέλεσε διαχρονικά μια πολιτική επίθεσης στο Δημόσιο Σχολείο και στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εκπαιδευτικών. Ειδικότερα σε ότι αφορά την αξιολόγηση, η κυβέρνηση ήδη από την αρχή της προηγούμενης σχολικής χρονιάς έκανε εμφανείς τις αυταρχικές διαθέσεις της απέναντι στους εκπαιδευτικούς. Μέσω εγκυκλίου η οποία προέβλεπε την επιβολή κυρώσεων σε όσους δεν δεχθούν τη συμμετοχή στις διαδικασίες αξιολόγησης, το υπουργείο Παιδείας επιδίωξε τον ωμό εκβιασμό όλων εκείνων των εργαζομένων που -αντιλαμβανόμενοι το περιεχόμενο και τις στοχεύσεις της λεγόμενης αξιολόγησης- αρνήθηκαν να γίνουν βορά, τόσο οι ίδιο όσο και το δημόσιο σχολείο, των αντιλαϊκών αντιεκπαιδευτικών σχεδιασμών του.

Το μέτρο της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών που εδώ και χρόνια προωθούν οι κυβερνήσεις και η ΕΕ είναι συντηρητικό και αντεργατικό. Αποτελεί μηχανισμό απολύσεων και αποσκοπεί στην αποδυνάμωση του συνδικαλισμού εντός των σχολείων. Επιπλέον, η “αξιολόγηση” αφορά όχι μόνο τους εκπαιδευτικούς, αλλά και τις ίδιες τις σχολικές μονάδες, στην κατεύθυνση της “αυτονομίας” τους. Η συγκεκριμένη πολιτική δεν αποσκοπεί παρά στη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της παιδείας. Μετατρέπει τα σχολεία σε οικονομικές μονάδες που αναζητούν χρηματοδότηση και χορηγούς από ιδιώτες, διαμορφώνοντας τη λειτουργία τους ανάλογα με τις επιταγές της αγοράς. Με αυτόν τον τρόπο, υπονομεύεται ο δημόσιος χαρακτήρας της παιδείας και διαμορφώνονται σχολεία διαφορετικών ταχυτήτων. Τα “καλά σχολεία” θα βρίσκουν χρηματοδότηση, ενώ τα υπόλοιπα, αυτά στα οποία μαθητεύουν τα παιδιά των φτωχότερων στρωμάτων, θα καταδικάζονται σε υπολειτουργία με ανεπαρκείς υποδομές και προσωπικό.

Δε μας κάνει βέβαια καμία εντύπωση που οι αυτόκλητοι “θεματοφύλακες της Παιδείας” προωθούν τέτοια μέτρα. Είναι οι ίδιοι που εδώ και χρόνια έχουν αφήσει υποχρηματοδοτούμενα τα σχολεία, με κτίρια που καταρρέουν, με ελλείψεις σε βιβλία και προσωπικό. Είναι οι ίδιοι που εφαρμόσανε το φιάσκο της τηλεκπαίδευσης, οι ίδιοι που στοιβάζανε παιδιά σε αίθουσες-κοντέινερ, χωρίς καμιά πρόνοια για προστασία μαθητών και εκπαιδευτικών από την πανδημία. Που αδιαφορούν για τις εξώσεις των μαθητών και των οικογένειών τους στη μέση της σχολικής χρονιάς. Οι ίδιοι υπαίτιοι του στυγερού εγκλήματος στις Σέρρες τον Δεκέμβρη, όπου 11χρονος μαθητής καταπλακώθηκε μοιραία ύστερα από έκρηξη λέβητα και άλλοι δύο τραυματίστηκαν σοβαρά. Οι ίδιοι που αφήνουν παιδιά και εκπαιδευτικούς στο “έλεος” της φτωχοποίησης, της υποβάθμισης και της υποχρηματοδότησης.

Από τη μεριά τους, οι καθηγητές και οι δάσκαλοι απαντούν τον τελευταίο χρόνο με απεργιακές κινητοποιήσεις και αποχή απ’ τις διαδικασίες αξιολόγησης, επιδεικνύοντας τολμηρή αντίσταση απέναντι στις ορέξεις του υπουργείου. Με εντολή Κεραμέως οι κινητοποιήσεις κρίθηκαν παράνομες με αποτέλεσμα πολλές από τις διαδηλώσεις που οργανώθηκαν απ’ τα σωματεία των εκπαιδευτικών να χτυπηθούν απ’ τις δυνάμεις των ΜΑΤ, την ίδια στιγμή που τα καλοταϊσμένα ΜΜΕ της λίστας Πέτσα έχουν αναλάβει την επικοινωνιακή αβάντα της κυβέρνησης, συκοφαντώντας τους αγώνες των εκπαιδευτικών, προβάλλοντας παράλληλα ως «μεταρρύθμιση» τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις του υπουργείου.

Η μάχη που δίνουν οι εκπαιδευτικοί απέναντι στον αυταρχισμό, τις απειλές και την καταστολή είναι μια μάχη που οφείλει να δώσει σύσσωμη η τάξη μας. Είναι αγώνας για όλα τα παιδιά, για τους φτωχούς γονείς, για τους-τις εργαζόμενους-ες στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, για τους άνεργους/ες, για τη νεολαία, για τους αποκλεισμένους/ες. Γι’ αυτό και εμείς στεκόμαστε στο πλευρό των δασκάλων και καθηγητών, στηρίζοντας τα δίκαια αιτήματά τους. Με συνέπεια και σθένος, με οργάνωση στη βάση και ενότητα στη δράση, να σταθούμε εμπόδιο στα αντιλαϊκά μέτρα και την ποινικοποίηση των ταξικών αντιστάσεων.

Συνολική κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου εφαρμογής της αξιολόγησης εκπαιδευτικών. Δημιουργία προγραμμάτων δημόσιας και δωρεάν επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών που θα βασίζονται στις σύγχρονες ανάγκες της εκπαίδευσης.
Κατάργηση του νόμου Κεραμέως (4823/21).
Οι ιδιωτικοί φορείς και οι ΜΚΟ δεν έχουν καμία θέση στην εκπαιδευτική διαδικασία. Κρατική χρηματοδότηση με βάση τις ανάγκες των σχολικών μονάδων.
Παντελής αποχή από την Ατομική Αξιολόγηση.

Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες δασκάλους και καθηγητές σε όλη την χώρα που δε σκύβουν το κεφάλι στις κυβερνητικές απειλές και συνεχίζουν ανυποχώρητα να μάχονται, να διεκδικούν και να συστρατεύονται για τα εργασιακά τους δικαιώματα, καθώς και για την υπεράσπιση της δημόσιας παιδείας.

Χαιρετίζουμε τον αγώνα των σπουδαστών/στριών των καλλιτεχνικών σχολών και των εργαζόμενων στον πολιτισμό ενάντια στο ΠΔ 85/2022, που εισέρχεται ολοταχώς, χάρη στη αποφασιστικότητα, την εφευρετικότητα και το πολιτικό και ταξικό του περιεχόμενο, σε τροχιά ολομέτωπης αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση και τις ευρύτερες στοχεύσεις του κράτους και του κεφαλαίου όσον αφορά την εργασία, τον πολιτισμό, την παιδεία.

Μπλόκο στην Αξιολόγηση – Νίκη στον αγώνα των Εκπαιδευτικών

Μαζικοί δυναμικοί αγώνες για τις σύγχρονες εργατικές ανάγκες στην Παιδεία και τον Πολιτισμό

Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστ(ρι)ών)

Το τελευταίο διάστημα σύσσωμος ο κόσμος του πολιτισμού κινητοποιείται κόντρα στις αντιδραστικές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης. Με διαδηλώσεις, καταλήψεις σε σχολές και θέατρα, καλλιτεχνικές παρεμβάσεις, απεργίες, οι καλλιτέχνες δείχνουν ότι δεν πρόκειται να το βάλουν κάτω, στη μάχη ενάντια στο ΠΔ85 και για δημόσια και δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση στο επίπεδο των αναγκών τους.Το ΠΔ85 ήρθε για να υποβαθμίσει ακόμα περισσότερο τις σπουδές και τα πτυχία των σπουδαστών σε δραματικές σχολές, σχολές χορού, κινηματογράφου και ωδεία.

Εμείς που σπουδάζουμε στην ΑΣΚΤ, στεκόμαστε αλληλέγγυα, -ες, -οι και συμμετέχουμε στον ανυποχώρητο αγώνα των καλλιτεχνών, τόσο γιατί αισθανόμαστε την ευθύνη να στηρίξουμε τα δίκαια αιτήματα τους, όσο και γιατί η επίθεση των κυβερνήσεων διαχρονικά στην παιδεία και στον πολιτισμό επηρεάζει άμεσα τις σπουδές μας.

Βλέπουμε πολύ θετικά το κύμα καταλήψεων της περιόδου. Σε μια συνθήκη που η κατάληψη ως μέσο πάλης αντιμετωπιζόταν με φοβικότητα και οι περισσότερες καταλήψεις κτηρίων έχουν εκκενωθεί η επανοικειοποίηση αυτού του μέσου πάλης είναι μια κίνηση προς την κατεύθυνση που θέλουμε.

Οι υλικοτεχνικές υποδομές της ΑΣΚΤ είναι στην καλύτερη ελλιπείς. Η δωρεάν παροχή πρώτων υλών είναι ένα καλό ανέκδοτο που λέμε μεταξύ μας, η σίτιση και πόσο μάλλον η στέγαση είναι ένα παραμύθι που θα λέμε στα παιδιά μας. Αυτό που δεν λείπει από τη σχολή είναι η έμμεση και άμεση παρέμβαση του κάθε ιδρύματος, ομίλου, εταιρίας και λοιπών καλοθελητών, που αντιμετωπίζουν τη σχολή μας σαν επιχειρησιακή ζώνη και αντιμετωπίζουν εμάς σαν υπαλλήλους. Η ουσιαστική σύνδεση της θεωρίας με την πράξη αντικαθίστανται με την εκπαίδευση πάνω σε όποιο μέσο και θεματολογία «πουλάνε» αυτή τη στιγμή. Το μέλλον της παιδαγωγικής επάρκειας, ενός πολύ σημαντικού εφοδίου που προσφέρουν οι σπουδές της ΑΣΚΤ είναι αβέβαιο καθώς ακούγεται ως πιθανότητα μέχρι και η online διδασκαλία μαθημάτων απαραίτητων για το πτυχίο!

Το πανεπιστήμιο-επιχείρηση είναι πλέον ένα μοντέλο καθιερωμένο για την εκπαίδευση στην Ευρώπη, καθώς η ΕΕ το προωθεί με τις κατευθύνσεις της για την παιδεία εδώ και δεκαετίες και οι διάφορες κατευθύνσεις τόσο στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης όσο και στην Ελλάδα το εφαρμόζουν με πολύ μεράκι. Η κατάσταση στη σχολή μας αποτελεί τρανή απόδειξη της αποτυχίας αυτών των σχεδιασμών να καλύψουν τις ανάγκες μας.

Τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι όσες υποσχέσεις και να δίνουν οι κυβερνήσεις για «αναβάθμιση» της παιδείας και του πολιτισμού, όσο αυτές είναι ευθυγραμμισμένες με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και τις ανάγκες των επιχειρήσεων και της αγοράς, δεν θα δούμε ποτέ πραγματική αναβάθμιση στις σπουδές μας μέσω αυτών. Ο μόνος τρόπος να δούμε αλλαγή είναι ο ανυποχώρητος αγώνας.

Έτσι, έχει καταφέρει το φοιτητικό κίνημα να μην πατήσει πόδι στις σχολές η πανεπιστημιακή αστυνομία μέσα από τους αγώνες της. Θεωρούμε επίσης πως ο καλύτερος τρόπος να επικοινωνούμε με τα άλλα κινήματα που βγαίνουν στο δρόμο αυτή την περίοδο (εργατικά /καλλιτεχνικά /φεμινιστικά /αντιρατσιστικά) είναι να στεκόμαστε αλληλέγγυα και σε ανοιχτή αλληλοτροφοδότηση με αυτά.

Για τους παραπάνω λόγους, αποφασίζουμε να μπούμε δυναμικά στον αγώνα!

-Προχωρούμε σε κατάληψη της σχολής μέχρι την Τρίτη 21/2 όπου και θα ξαναγίνει Γενική Συνέλευση στην ΑΣΚΤ.

-Συμμετέχουμε στη συγκέντρωση στα προπύλαια την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου στις 11:00 και κινητοποίηση στο Μέγαρο Μαξίμου

-Συμμετοχή στο συντονιστικό “μίνι συντονιστικό”

-Καλούμε τους υπόλοιπους ΦΣ για συμμετοχή

-Στηριζουμε την απεργία των εκπαιδευτικών Τετάρτη 15-2

-Συμμετοχή στη συγκέντρωση Τετάρτη 15-2 απόγευμα έξω από το αρχαιολογικό μουσείο

-Και Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου στις 12 συγκέντρωση έξω από το ΥΠΠΟΑ και καρναβάλι με θεματική «πόλεμος των κυβερνήσεων στην Τέχνη».

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

•Άμεση απόσυρση του ΠΔ 85 και της τροπολογίας 1565/23

•Αμεση ίδρυση δημοσίου και δωρεάν πανεπιστήμιου και νέων πανεπιστημιακών τμημάτων παραστατικών τεχνών σε όλη την Ελλάδα. Διαδικασίες εξομοίωσης για τους αποφοίτους ανώτερων καλλιτεχνικών σχολών(Διαβούλευση με όλα τα συλλογικά όργανα για τη ρύθμιση των διαδικασιών αυτών)

•Παροχή στέγασης σίτισης δωρεάν συγγραμμάτων κρατικών υποτροφιών και οικονομικής στήριξης στο σπουδαστικό σώμα των εποπτευόμενων από το ΥΠΠΟΑ σχολών.

•Περαιτέρω στελέχωση των δημοσίων παραστατικών σχολών με απαραίτητο προσωπικό και εξοπλισμό για τη διενέργεια των σπουδών μας

•Άμεση κάλυψη των αναγκών της ΑΣΚΤ σε σίτιση και στέγαση, δημόσια και δωρεάν

•Κάλυψη των αναγκών των φοιτητών της ΑΣΚΤ σε υλικά με ευθύνη του κράτους

•Πτυχίο που να εξασφαλίζει όλη τη γνώση, χωρίς μεταπτυχιακά επί πληρωμή, χωρίς απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας

ΕΜΠΡΟΣ

Κάλεσμα σε διαμαρτυρία από την κατάληψη του θεάτρου Τσίλλερ στα Προπύλαια και πορεία προς το Σύνταγμα και το μέγαρο μαξίμου Τετάρτη 15/2, 11.00

Παιδαγωγική Ομάδα Σκασιαρχείο

Κάλεσμα συμμετοχής στη Γενική Απεργία Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2023

Θεσσαλονίκη

-Αθήνα: 10.30 Προπύλαια

-Θεσσαλονίκη: 11.00 Άγαλμα Βενιζέλου

Στηρίζουμε την Πανελλαδική Απεργία και απεργιακή διαδήλωση στις 15/02

-Αθήνα: 10.30 Προπύλαια

-Θεσσαλονίκη: 11.00 Άγαλμα Βενιζέλου

Διαρκής αγώνας για την ταξική απελευθέρωση

ο πραγματικό ζήτημα στο σήμερα δεν είναι σε καμία περίπτωση η σταχυολόγηση των επιθέσεων του κράτους και του κεφαλαίου στα κεκτημένα αγώνα, αλλά το ακριβώς αντίθετο. Όλα τα παραδείγματα αγώνα του προηγούμενου καιρού, με αιχμή προφανώς τους πρόσφατους φοιτητικούς αγώνες δείχνουν πως ο μόνος δρόμος απέναντι στην υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας, την επίθεση προς το άσυλο και την γενικότερη καταστολή των κοινωνικών αγώνων είναι η συλλογική οργάνωση του κόσμου της εκπαίδευσης με ξεκάθαρο ελευθεριακό πρόσημο. Αντλώντας από την περίοδο της πρυτανείας και των τελευταίων νικηφόρων αγώνων στην εκπαίδευση καθώς και από τον ανυποχώρητο αγώνα που δίνουν οι σπουδαστές/στριες των καλλιτεχνικών σχολών, είναι άμεση ανάγκη η από κοινού οργάνωση μαθητών, φοιτητριών και εκπαιδευτικών, τόσο ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, όσο και γύρω από την δόμηση μίας συνολικής αντιπρότασης απέναντι στην παιδεία του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Εν τέλει, αποτελεί ακόμη κομβικό ζήτημα να βρεθούμε σε Γενικές Συνελεύσεις, Κινητοποιήσεις, Καταλήψεις Σχολών, να βρεθούμε ξανά και ξανά στον δρόμο.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΦΟΙΤΗΤ(ΡΙ)ΩΝ, ΜΑΘΗΤ(ΡΙ)ΩΝ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ.

ΣΥΝΕΛΕΎΣΕΙΣ ΚΑΤΑΛΉΨΕΙΣ ΑΠΕΡΓΊΕΣ ΔΙΑΔΗΛΏΣΕΙΣ

Αναρχική Συνέλευση Φοιτητ(ρι)ών Quieta Movere

Χανιά

Η Κατάληψη Rosa Nera στηρίζει και καλεί στην απεργία των εργαζόμενων στον κλάδο της εκπαίδευσης.

Οι λόγοι για τους αγώνες των εργαζόμενων ενάντια στην υποτίμηση της δημόσιας εκπαίδευσης δεν είναι συντεχνιακοί, είναι κοινωνικοί και δίκαιοι.
Η επονομαζόμενη αξιολόγηση είναι ένας ευφημισμός που σημαίνει μεγαλύτερη περιστολή εργατικών δικαιωμάτων.
Στην παιδεία, η αξιολόγηση επαναφέρει μηχανισμούς πειθάρχησης και υποτίμησης της δημόσιας παιδείας, όπως και αποτελεί μία ακόμα μέθοδο όξυνσης των κοινωνικών και ταξικών αποκλεισμών από την πρόσβαση στην μόρφωση.
Ενάντια σε κάθε σύστημα διδασκαλίας που αποτελεί διδασκαλία του συστήματος, ενάντια σε κάθε ταξικό αποκλεισμό από την μόρφωση.
Αλληλεγγύη στην απεργία των εργαζόμενων στην εκπαίδευση.

Τετάρτη 15/2/2023,
Πλατεία Αγοράς
στις 10:30, το πρωί.

Ηράκλειο

*ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΔΙΟΡΙΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 14 ΦΛΕΒΑΡΗ
6.30 Μ.Μ ΣΤΟ ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΕΙΟ*

*Το ΔΣ της ΕΛΜΕ ενημερώθηκε σήμερα ότι οι συνάδελφοι νεοδιόριστοι έλαβαν email που τους ανακοίνωνε ότι έχουν **επιλεγεί ως υποψήφιοι/ες αξιολογούμενοι/ες και ** τους/τις καλούσε να ενταχθούν στο πλαίσιο της ατομικής αξιολόγησης.*

*Η κυβέρνηση επιτείνει την επίθεση της, παρά την ομόφωνη απόφαση της ΟΛΜΕ ενάντια στο αντιλαϊκό πλαίσιο της αξιολόγησης*. Η πρόσφατη Γενική Συνέλευση των Προέδρων -*με μία φωνή- ψήφισε την απεργία στις 15 Φλεβάρη και σχεδόν ομόθυμα καταδίκασε το αντιδραστικό πλαίσιο για την *αξιολόγηση (ατομική
-σχολικής μονάδας- εσωτερική -εξωτερική κ.λπ.). Παράλληλα *πήρε ομόφωνη απόφαση καταδίκης του αντιδραστικού μέτρου της εισαγωγικής επιμόρφωσης εκτός εργασιακού ωραρίου Ομόφωνα ψηφίστηκαν τα εξής 1) να ανακληθεί το
αντιλαϊκό μέτρο 2) να ενταχθεί η εισαγωγική επιμόρφωση στο εργασιακό ωράριο
με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα. *

*Πρώτιστο αίτημα που ψηφίστηκε από τη συνέλευση είναι η μονιμοποίηση των νεοδιόριστων χωρίς καμία αξιολόγηση*

Συνάδελφοι νεοδιόριστοι, η κυβέρνηση επιδιώκει να διασπάσει την ενότητα μας και να καταργήσει τις βασικές εργασιακές και μορφωτικές κατακτήσεις ξεκινώντας από εσάς. Της διαμηνύουμε ότι ,όχι μόνο δεν είστε μόνοι σας,
αλλά απεναντίας και οι δύο ομοσπονδίες μπαίνουν μπροστά *Γιατί η υπόθεση της Μονιμοποίησης σας είναι Υπόθεση όλου του κλάδου των εκπαιδευτικών αλλά και συνολικά του λαϊκού κινήματος.*

Σας καλούμε να συνταχθείτε με τις αποφάσεις της Ομοσπονδίας και των Πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων, να συνταχθείτε με τη δημοκρατική συλλογικότητα των εκπαιδευτικών και όλων των εργαζομένων απέναντι στη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική που ακυρώνει τις κατακτήσεις μας και μας απαξιώνει ως παιδαγωγούς και επιστήμονες.

*Όλοι αύριο, Τρίτη 14/2 & ώρα 6.30 μ.μ στο Καπετανάκειο (στην αίθουσα πολλαπλών εκδηλώσεων) για να οργανώσουμε τον αγώνα μας, δηλώνοντας την αρραγή ενότητα μας και την αντίστασή μας.*

*ολοι στην απεργία την Τετάρτη 15 Φλεβάρη.*

*Συγκέντρωση στις 11:00 π.μ. στην πλατεία Ελευθερίας*

Ε.Λ.Μ.Ε. Ηρακλείου

Κάλεσμα του του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ορεστιάδας και η Β’ ΕΛΜΕ Έβρου, σας καλούν να συμμετάσχετε στην 24ωρη Πανελλαδική Απεργία την Τετάρτη 15-02-2023

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΠΕΡΓΙΑΚΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ
10.00 συνέντευξη τύπου στα Μ.Μ.Ε. του νομού στο Εργατοϋπαλληλικό ΚέντροωΟρεστιάδας
11:00 συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία της Ορεστιάδας

ΑΙΤΗΜΑΤΑ:

– Όχι στην ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας
– Μονιμοποίηση όλων των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών ΤΩΡΑ!
– Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών, με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία – Κατάργηση του προσοντολόγιου – Ούτε σκέψη για γραπτό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ!
– Όχι στους εξεταστικούς φραγμούς για τους μαθητές (ΕΒΕ, Τράπεζα θεμάτων, εξετάσεις PISA κ.ά.)
– Μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα

– Όχι στην ακρίβεια – μείωση στις τιμές των βασικών ειδών διατροφής και λαϊκής κατανάλωσης, να μπει πλαφόν στην τιμή του ηλ.ρεύματος και στα καύσιμα θέρμανσης και κίνησης
– Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις για να ζούμε με αξιοπρέπεια
– Στήριξη της Υγείας
– Κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη

ΌΛΟΙ/ΌΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ! ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ!
ΌΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ!

ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ! ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΕΝΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ!

ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ ΝΙΚΗΤΕΣ!!!

ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΣΠΙΔΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ
ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΑΞΙΚΩΝ ΦΡΑΓΜΩΝ!

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

δημοσιοϋπαλληλικό συνδικαλιστικό ενωτικό σχήμα στο Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ ΕΒΡΟΥ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι εργαζόμενοι!

Ο εργασιακός “μεσαίωνας” δεν είναι παρελθόν, είναι ΠΑΡΟΝ.

Τις τελευταίες ημέρες συμβαίνει μπαράζ απολύσεων εργαζόμενων στα νοσοκομεία σε τομείς της καθαριότητας, του ιματισμού, εστίασης και φύλαξης για να παραδοθούν σε εργολαβικές εταιρείες, με μόνη έγνοια το κέρδος του ιδιώτη (εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος) και την εκπλήρωση της ιδεοληπτικής πολιτικής της κυβέρνησης ΝΔ περί ολικής εκχώρησης δημόσιων αγαθών και δραστηριοτήτων στον ιδιωτικό τομέα.

Η διοίκηση του νοσοκομείου της Αλεξανδρούπολης απολύει 139 συμβασιούχους υπαλλήλους που εργάζονται ως καθαρίστριες, τραπεζοκόμοι, στα πλυντήρια, φύλακες και μάγειρες, για να παραδοθούν οι συγκεκριμένες υπηρεσίες σε εργολάβους, στο πλαίσιο της ασκούμενης πολιτικής της κυβέρνησης, που εφαρμόζει, καταχρώμενη τον δημόσιο πλούτο, τη λογική του «κόστους – οφέλους».

Ως συνδικαλιστική κίνηση, πιστοί στα ιδεώδη της δημοκρατίας, της ευημερίας του συνόλου, της αξιοπρέπειας του εργαζόμενου είτε στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα, είμαστε ΔΙΠΛΑ στους υπό διωγμό εργαζομένους στους τομείς καθαριότητας, εστίασης, φύλαξης και ιματισμού του Π.Γ.Ν.Αλεξανδρούπολης και αγωνιζόμαστε για την ακύρωση των απολύσεων και την επαναπρόσληψή τους.

Κανείς ΔΕΝ μπορεί να παίζει με την αξιοπρέπεια των εργαζομένων και των οικογενειών τους!