Εργατικά «ατυχήματα» ή εργοδοτικά εγκλήματα;

Ο πρόσφατος θάνατος 45χρονης πολύτεκνης μητέρας που εργαζόταν στον Δήμο Ξυλοκάστρου, και μάλιστα ανασφάλιστη, είναι ο τελευταίος από τους δεκάδες θανάτους τα τελευταία χρόνια σε υπηρεσίες των δήμων. Σ΄αυτούς πρέπει να προστεθούν εκατοντάδες τραυματισμοί, συχνά βαρύτατοι.

Οι κυβερνήσεις και η πλειοψηφία των δημάρχων κατάντησαν τους δήμους πεδία εφαρμογής ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών χωρίς κανόνες, ελέγχους, λογοδοσία. Δεν είναι τυχαίο που καμιά διαδικασία δεν κινήθηκε εναντίον του δημάρχου στον δήμο του οποίου εργαζόταν η ανασφάλιστη μητέρα.

Τι να πρωτοαπαριθμήσουμε; Το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο που επιτρέπει στους Δημάρχους να ασυδοτούν; Τις ιδιωτικοποιήσεις; Τη διάλυση της επιθεώρησης εργασίας; Τις εργασιακές σχέσεις γαλέρας με συμβάσεις ακόμα και μιας μέρας; Την απουσία τεχνικών ασφαλείας και γιατρών εργασίας; Την έλλειψη  μέσων ατομικής προστασίας; Είναι πρόσφατα τα γεγονότα στον Δήμο Θεσσαλονίκης, όταν η διοίκηση έστειλε στα δικαστήρια τους εργαζόμενους του Δήμου γιατί με κινητοποιήσεις διεκδικούσαν μέσα ατομικής προστασίας που έχουν να πάρουν εδώ και πέντε χρόνια και φυσικά τα δικαστήρια κήρυξαν αμέσως τις κινητοποιήσεις παράνομες. Μακάρι να υπήρχε η ίδια ταχύτητα από τις δικαστικές αρχές στην εξέταση των συνθηκών εργασίας και θανάτου της εργάτριας απο το Ξυλόκαστρο!

Οι ανταποδοτικές υπηρεσίες των δήμων (αυτές που όλοι μας πληρώνουμε αδρά) και κυρίως η καθαριότητα είναι στα πρόθυρα κατάρρευσης και πηγές δημιουργίας ατυχημάτων. Η αποκομιδή  γίνεται δίχως  σχεδιασμό και οργάνωση. Το μόνο που ενδιαφέρει είναι να μαζευτούν γρήγορα και πρόχειρα τα σκουπίδια. Τα αυτοκίνητα συχνά υπερφορτώνονται ή παρουσιάζουν βλάβες από ελλιπή συντήρηση. Οι εργαζόμενοι πολλές φορές είναι ανεκπαίδευτοι ή μεγάλοι σε ηλικία και με προβλήματα υγείας ή δεν έχουν τα κατάλληλα μέσα ατομικής προστασίας. Η αποκομιδή γίνεται σε ακατάλληλες ώρες, σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας, χωρίς τις απαραίτητες φωτοσημάνσεις και επιπλέον μέτρα προστασίας.

Η απεργία που κήρυξε η ΠΟΕ-ΟΤΑ για τις 17 Ιανουαρίου με αφορμή τον θάνατο της εργαζόμενης είναι ένα πρώτο θετικό βήμα, γι’ αυτό σαν δημοτική κίνηση είμαστε αλληλέγγυοι σ’ αυτή, αλλά και σε μελλοντικές κινητοποιήσεις που πιστεύουμε πως είναι αναγκαίες για να μπει ένα φρένο στην απαξίωση και διάλυση των υπηρεσιών των δήμων. Κι αυτό γιατί η κατάσταση αυτή έχει επιπτώσεις σε όλους μας, είτε σαν κακή ποιότητα υπηρεσιών είτε σαν επιβάρυνση του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας είτε σαν οικονομικό κόστος είτε τελικά σε ανθρώπινες ζωές.

Η Πόλη Ανάποδα

Μοιραστείτε το άρθρο