ΣΤΕΚΙ ΣΤΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
10, 100, 100αδες ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
Κράτος, μπάτσοι και πανεπιστημιακές αρχές αποφάσισαν στις 31/12/2021 να εκτελέσουν την πράξης μιας προαναγγελθείσας εκκένωσης. Μετά από ανεπίσημες απειλές ετών για επικείμενη εισβολή στην κατάληψη “Στέκι στο Βιολογικό”, τον Σεπτέμβρη υπεγράφη συμφωνία έργου και ανάθεσή του σε εργολαβία, με στόχο την “αναδιαμόρφωση” και την “αξιοποίηση” των χώρων στο ισόγειο του κτιρίου Βιολογίας. Φυσικά συμπεριέλαβαν τον χώρο του στεκιού στα νέα σχέδια, με πρόθεση κατεδάφισης των γύρω τοίχων και την μετατροπή του σε γραμματεία και αίθουσα αναμονής. Παραμονή Πρωτοχρονιάς, όπως και το μακρινό 1992 – βέβαια τότε έχτισαν την πόρτα του στεκιού – το campus περικυκλώνεται από κλούβες και διμοιρίες, ενώ δεκάδες ασφαλίτες κατευθύνονται προς το στενό του στεκιού. Εισβάλλουν στην κατάληψη και αφού κάνουν ενδελεχή έρευνα, καταστρέφοντας οτιδήποτε υπήρχε στο στέκι και φωτογραφίζοντας τα τρομερά ευρήματά τους, δίνουν σκυτάλη στους εργάτες που έχουν αναλάβει να φέρουν εις πέρας την πρώτη φάση του έργου, την κατεδάφιση των τοίχων. Μετά τις παρεμβάσεις τους το στέκι, αλλά και υπόλοιποι χώροι του ισογείου μοιάζουν να χουν βανδαλιστεί. Δεν αμφιβάλαμε ποτέ για το μίσος κράτους, μπάτσων και πανεπιστημιακών ρουφιάνων απέναντι σε χώρους ελευθερίας.
Έκτοτε, το κράτος έχει εξαπολύσει μεγάλης κλίμακας επίθεση εναντίων όλων των κινηματικών δομών εντός του πανεπιστημιακού χώρου, και ειδικά στο ΑΠΘ και μετά τον Απρίλη, με μόνιμη στρατοπεύδευση κάθε είδους μπάτσους εντός του campus και περιξ της πειοχής του κατεδαφισμένου στεκιού. Η πράξη της εκκένωσης, όσο και η μετέπειτα κατασταλτική μανία, λειτουργεί για εμάς σαν υπενθύμιση ενός πολέμου που σε καμία περίπτωση δεν είχαμε ξεχάσει ότι μαίνεται. Στοχοποιήσεις συντρόφων και συντροφισσών, διώξεις, συλλήψεις και βασανισμοί, καταστολή με κάθε τρόπο και κόστος και έλεγχος με αναβαθμισμένα μέσα είναι μερικά σημεία της σάπιας κοινωνίας στην οποία ζούμε κι εμείς, ωστόσο έχουμε επιλέξει συνειδητά να συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε και να αγωνιζόμαστε το ένα δίπλα στο άλλο. Οι καταλήψεις είναι ορμητήρια αυτού του πολέμου και απ’ ότι φαίνεται κάνουν ό,τι μπορούν για να μας αφήσουν χωρίς δομές για την οργάνωση της αντεπίθεσής μας.
Τίποτα δεν τελείωσε όλα συνεχίζονται….
Η δομή του Ταμείου Αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών, και πιο συγκεκριμένα η τοπική συνέλευση της Θεσσαλονίκης στεγαζόταν στο Στέκι στο Βιολογικό από το 2016. Όλα αυτά τα χρόνια ο χώρος της κατάληψης αποτέλεσε αφετηρία αγώνων και δράσεων αλληλεγγύης για φυλακισμένα και διωκόμενα συντρόφια, τόσο από την δομή του Ταμείου Αλληλεγγύης, όσο και από άλλες ομάδες και άτομα με κεντρικό πρόταγμα να αντισταθούμε στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα και δυσωδία και να υπερασπιστούμε τους αιχμαλώτους αυτού του πολέμου. Πολιτικές και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις και αυτοοργανωμένα βιβλιοπωλεία, προβολές, συλλογικές κουζίνες και workshops, τοπικές και πανελλαδικές συνελεύσεις, μπαρ και συναυλίες για την οικονομική ενίσχυση πολιτικών κρατουμένων και την κάλυψη δικαστικών εξόδων… Λίγες απογυμνωμένες λέξεις δε μπορούν να αποτυπώσουν τις πολιτικές σχέσεις, την εμπιστοσύνη και τη συντροφικότητα που αναπτύχθηκε μέσα σε αυτά τα ντουβάρια που βρήκαμε γκρεμισμένα αλλά επίσης δε μπορούν και να αναιρεθούν, καθώς αποτελούν το βίωμά μας που αποτυπώνεται σε κάθε μας σκέψη και ενέργεια..
Κράτος, πρυτάνεις και ακαδημαϊκοί, μπάτσοι και λοιπά σκουπίδια που δηλώνουν ανακουφισμένα από την εκκένωση καταλήψεων, διατείνονται την επιτυχία του ευνομούμενου κράτους και την επιτυχή διαφύλαξη της ευλογημένης τριάδας ησυχία – τάξη – ασφάλεια. Προφανώς παραλείπουν να αναφέρουν τον συσχετισμότων παραπάνω με την επίθεση στην κοινωνική βάση, που στο επίπεδο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έγινε μέσω της κατάργησης του ασύλου, και πρόσφατα μέσω της ψήφισης του νέου αντιεκπαιδευτικού νομοσχεδίου (ν.4777), επισφραγίζοντας την αποπολιτικοποίηση και απονέκρωση του πανεπιστημιακού χώρου και την υποτίμηση των ζωών φοιτητ(ρι)ών και μη.
Όσο αγωνιζόμαστε δεν έχουμε χάσει… δημιουργούμε εστίες ανομίας, συντροφικές σχέσεις, δομές αλληλεγγύης. Έχουμε διαλέξει από καιρό πλευρά σε αυτόν τον πόλεμο.
Ξημερώματα Τετάρτης 12/1 στις 05:45 για άλλη μια φορά, κουκουλωμένοι ασφαλίτες προσεγγίζουν τον χώρο που καταλήφθηκε την Δευτέρα 10/1 στο πλαίσιο του αγώνα αλληλεγγύης στην εκκένωση της κατάληψης στέκι στο βιολογικό, που πραγματοποιήθηκε την παραμονή πρωτοχρονιάς, ενώ παράλληλα κλούβες παρατάσσονται σε δρόμους γύρω από το πανεπιστημιακό campus και διμοιρίες εισβάλλουν εντός αυτού. Η κατάληψη περιφρουρούνταν από συντρόφια, τα οποία την υπερασπίστηκαν με αξιοπρέπεια. Τα γνωστά σκουπίδια καταστολής με τις γνωστές δολοφονικές προθέσεις τους, επεδίωξαν να πνίξουν τα άτομα της περιφρούρησης με χημικά και κάνοντας χρήση κρότου λάμψης σε ένα χώρο που δε γνώριζαν καν τι υλικά είχαν απομείνει, από την παλαιότερη χρήση του χώρου ως εργαστήριο φαρμακευτικής.
Εμείς θα συνεχίσουμε να βρίσκουμε χώρο(υς) στην σάπια κοινωνία σας και δε θα πάψουμε στιγμή να βρισκόμαστε μαζί με τα συντρόφια που διώκονται.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ/ΣΤΟΥΣ/ΣΤ@ ΔΙΩΚΟΜΕΝΕΣ/ΝΟΥΣ/Ν@ ΠΟΥ “ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ” ΣΤΙΣ 10/10/2022 ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ ΣΤΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10/10 στις 09.00 ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
