Θεσσαλονίκη: 18:00 στην Καμάρα, Αντικαπιταλιστική – Αντιπολεμική πορεία
Βόλος: 18:00 στην Πλατεία Ελευθερίας
Χανιά: 18:00 στην Αγορά Χανίων
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
ΠΕΜΠΤΗ 10/3 18.00 ΚΑΜΑΡΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ
ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ-ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ
Ανοιχτή Αντιπολεμική Συνέλευση
νέα συνέλευση Τετάρτη 9/3, 20.00, Σχολή Θετικών Επιστημών-ΑΠΘ
Η ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΤΟ ΣΕΡΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΚΟΜΗ ΠΟΛΕΜΟ
ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΡΕΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΝΟΝΙΑ ΤΟΥΣ
Με διάγγελμα του Ρώσου προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, δόθηκε το πράσινο φως για τη στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ο Πούτιν διατείνεται πως η πράξη πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας αποσκοπεί στην υποστήριξη της υπό ρωσικής κατοχής Κριμαίας και των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ από το φιλο-ναζιστικό καθεστώς της Ουκρανίας, που φλερτάρει κατόπιν δυτικών υποδείξεων με την ένταξη στο ΝΑΤΟ. Λίγα 24ωρα πριν, η Ρωσία αναγνώρισε την ανεξαρτησία των άτυπων προτεκτοράτων της στο Ντονμπάς, οξύνοντας την ήδη υπάρχουσα ένταση με τον ευρωατλαντικό άξονα που στηρίζει το καθεστώς της Ουκρανίας.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην Ουκρανία διεξάγεται ήδη από το 2014 ένας εμφύλιος πόλεμος χαμηλής έντασης, όταν η τότε φιλορωσική κυβέρνηση του προέδρου Γιανούκοβιτς ανατράπηκε από
μια «πορτοκαλί επανάσταση» που έφερε στην εξουσία ένα φιλοδυτικό καθεστώς, πρόθυμο να συνταχθεί στο πλευρό του ευρωατλαντικού άξονα. Το αμερικανοκίνητο πραξικόπημα του Euromaidan απέσπασε την Ουκρανία από τη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας. Ενδυνάμωσε, επίσης, την ουκρανική ακροδεξιά, που έλαβε θέσεις στο κοινοβούλιο και ανέπτυξε παραστρατιωτικές μονάδες που διέπραξαν θηριωδίες κατά ρωσόφωνων και μελών εργατικών συνδικάτων. Αυτό το καθεστώς αναγνωρίζουν και στηρίζουν οικονομικά και στρατιωτικά τα κράτη που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ (την ίδια ώρα που εικόνες από σβάστικες σε δημόσια κτήρια διέρρεαν μέσω των social media), που τώρα αναζητούν διπλωματικές λύσεις για την επικράτηση των «δυτικών δημοκρατικών αξιών».
Η Ρωσία από την άλλη εξαρχής δεν ήταν διατεθειμένη να χάσει τα ιμπεριαλιστικά της πατήματα στην Ουκρανία και ιδίως στην περιοχή της Κριμαίας, ανεξαρτήτως της θέλησης του λαού της Ουκρανίας. Μπορεί η εξέγερση του Euromaidan να κατέληξε στο φιλοναζιστικό καθεστώς που κατέληξε, αλλά δεν υπάρχει κάποιος που αυταπατάται ότι η μη αποδοχή του καθεστώτος αυτού προέκυψε από το “αντιφασιστικό” αίσθημα της Ρωσίας ή την “ανάγκη της να προστατεύσει τους Ρώσους πολίτες”. Εξάλλου, το απολυταρχικό καθεστώς του Πούτιν στη Ρωσία πριμοδοτεί τους ναζί και τους φασίστες στο εσωτερικό της χώρας φυλακίζοντας και σκοτώνοντας παράλληλα τους αντιφασίστες, ενώ οι πολυάριθμες επεμβάσεις του ρώσικου ιμπεριαλισμού σε περιοχές της πρώην ΕΣΣΔ δε χρειάζονταν ανάλογες δικαιολογίες. Ένα ήθελε και ένα θέλει η Ρωσία: να επιβάλει τους δικούς της όρους στους εξελισσόμενους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Δεν θα ανεχτεί τη στρατιωτική περικύκλωση που υφίσταται από το ΝΑΤΟ, την εγκατάσταση πυρηνικών όπλων έξω από την πόρτα της, τη δυτική παρακίνηση για ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, τον επιχειρούμενο ενεργειακό αποκλεισμό της από την παροχή φυσικού αερίου σε χώρες της ΕΕ και τη μείωση του ελέγχου της στην πρώην σοβιετική περιφέρεια. Στην αντιπέρα όχθη, οι ΗΠΑ και το ευρωατλαντικό στρατόπεδο, με εξέχουσα δύναμη και το Ηνωμένο Βασίλειο, πιέζουν κατά παράβαση διεθνών συμφώνων για την ανατολική εξάπλωση του ΝΑΤΟ, την άσκηση οικονομικής και ενεργειακής πίεσης στη Ρωσία προς όφελος του αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) και τον έλεγχο του εμπορικού δρόμου της Αρκτικής, που ανοίγει με το λιώσιμο των πάγων λόγω της καταστροφικής επίδρασης του καπιταλισμού στο φυσικό περιβάλλον και το οικοσύστημα. Τόσο η Ρωσία, όσο και οι ΗΠΑ, προσπαθούν να εξάγουν την εσωτερική τους κρίση στο εξωτερικό, επιχειρώντας παράλληλα να προκαλέσουν ανακατατάξεις στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική ιεραρχία.
Η Ρωσία που συγκεντρώνοντας περίπου 200.000 στρατιώτες στα σύνορα με την Ουκρανία προελαύνει διαρκώς επί ουκρανικού εδάφους και σφυροκοπά και βομβαρδίζει τις μεγαλοπούλεις και τα χωριά της ουκρανικής επικράτειας, πολιορκώντας ήδη το Κίεβο, το Χάρκοβο και τη Μαριούπολη. Οι πρώτες απώλειες του ιμπεριαλιστικού πολέμου είναι γεγονός. Γίνεται ήδη λόγος και για απώλειες αμάχων. Η ουκρανική κυβέρνηση, που ας μην ξεχνάμε ότι αποτελεί μια σύμπλευση νεοφιλελεύθερων και νεοναζί, έχει κηρύξει στρατιωτικό νόμο σε όλη τη χώρα. Στρατιωτικές και παραστρατιωτικές μονάδες εμποδίζουν αμάχους να εγκαταλείψουν το Κίεβο, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως «ασπίδα» για τους ρωσικούς βομβαρδισμούς. Ακόμα είμαστε στην αρχή της φρίκης του πολέμου…
Η μόνη χαμένη από τον πόλεμο πρόκειται να είναι η παγκόσμια εργατική τάξη, ειδικά οι προλετάριοι της Ουκρανίας και της Ρωσίας. Αυτούς προορίζουν για κρέας για τα κανόνια τους τα κράτη και οι καπιταλιστές. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος διεξάγεται για τον διαμοιρασμό των σφαιρών επιρροής, των ενεργειακών δρόμων και την αναδιάταξη της γεωπολιτικής ισχύος. Κανένα συμφέρον δεν έχουμε να πολεμήσουμε για τα συμφέροντα των ισχυρών, για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Επιπλέον, η έκρηξη του πολέμου αναμένεται να φέρει επιπλέον ανατιμήσεις και πληθωρισμό τόσο στην ενέργεια, όσο και σε βασικά προϊόντα, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τις τσέπες όσων ήδη αδυνατούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο πόλεμος είναι μια λύση του κεφαλαίου, για να ξεπεραστούν οι δομικές κρίσεις υπερσυσσώρευσης από τις οποίες ταλανίζεται περιοδικά ο καπιταλισμός. Η καταστροφή σταθερού (μέσα παραγωγής) και μεταβλητού κεφαλαίου (εργατική δύναμη) ανοίγει τον δρόμο για την καπιταλιστική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη.
Το ελληνικό κράτος αποτελώντας προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο και όντας στρατηγικά στοιχισμένο στις επιλογές και τα συμφέροντα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού θα βρεθεί στη δίνη των πολεμικών εξελίξεων. Ήδη ο πρωθυπουργός ανήγγειλε την αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού στην Ουκρανία (20.000 καλάσνικοφ που είχαν κατασχεθεί το 2013 από το πλοίο Nour-M, 2 μεταγωγικά αεροσκάφη C-130 φορτωμένα με οπλισμό, φάρμακα και τρόφιμα). Το ελληνικό κράτος υπακούοντας τις ΝΑΤΟϊκές προσταγές αρχίζει ήδη την εμπλοκή του στον πόλεμο. Από την άλλη μεριά, ο Πούτιν προειδοποίησε πως οποιαδήποτε αποστολή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία δε θα μείνει αναπάντητη, ειδικά αν ο απεσταλμένος στρατιωτικός εξοπλισμός αποδειχτεί ότι έχει χρησιμοποιηθεί κατά του ρωσικού στρατού. Την ίδια στιγμή απειλεί με εισβολή τη Σουηδία και τη Φινλανδία σε περίπτωση ένταξής τους στο ΝΑΤΟ, ενώ δηλώνει ότι είναι έτοιμος ακόμα και για πόλεμο με τη χρήση πυρηνικών όπλων! Οι ευρωπαϊκές χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ διαβουλεύονται για την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών τους. Ήδη η Γερμανία ανακοίνωσε ότι θα ενισχύσει με 100 δις τον εθνικό της στρατό. Κερδισμένες θα είναι σίγουρα οι μεγάλες οπλοβιομηχανίες (ειδικά οι αμερικανικές) που θα θησαυρίσουν σε βάρος των λαών, οι οποίοι θα ματώσουν για τα έξοδα των στρατιωτικών εξοπλισμών και τις διακρατικές πολεμικές συγκρούσεις. Η κοινωνική βάση οφείλει να αποτρέψει πάση θυσία την εμπλοκή του ελληνικού κράτους στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Να εμποδίσει τη χρησιμοποίηση των εγχώριων ΝΑΤΟϊκών βάσεων για πολεμικές επιχειρήσεις, την αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού και στρατιωτικών μονάδων σε μια τοπική ή διευρυμένη ένοπλη ιμπεριαλιστική σύρραξη.
Το ταξικό μας καθήκον υπαγορεύει την οργάνωση και την ενίσχυση του διεθνιστικού, αντιπολεμικού και αντι-ιμπεριαλιστικού κινήματος της εργατικής τάξης. Η λογική του επιθετικότερου ή του προοδευτικότερου ιμπεριαλισμού είναι μια λογική που οδηγεί στην ήττα της εργατικής τάξης. Δεν μπορεί να υπάρχει φιλολαϊκή ιμπεριαλιστική οδός. Δεν μπορούν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης να ταυτιστούν με αυτά των καπιταλιστών και των εκάστοτε ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Το σαμποτάζ της πολεμικής μηχανής, η οργάνωση του ταξικού και διεθνιστικού αντιπολεμικού κινήματος και η ενδυνάμωση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων στην κατεύθυνση της παγκόσμιας κοινωνικής επανάστασης για την οικοδόμηση μιας ελευθεριακής κομμουνιστικής κοινωνίας είναι τα επιτακτικά και ιστορικά καθήκοντα των όπου γης καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων. Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με μεσοβέζικες και επιζήμιες διευθετήσεις.
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και η νεολαία δεν έχουμε κανέναν λόγο να συρθούμε στον πόλεμο για τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Ας έχουμε επίγνωση της κοινωνικής μας θέσης και των ταξικών μας συμφερόντων. Αυτοί να είναι οι δείκτες της στάσης και της δράσης μας και όχι τα πολεμοκάπηλα, διαταξικά και εθνικιστικά κελεύσματα που προάγουν τα αφεντικά και τα προπαγανδιστικά μέσα που ελέγχουν. Δε θα πληρώσουμε την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος με το αίμα μας. Δε θα αλληλοσκοτωθούμε με τους φτωχοδιαβόλους των άλλων χωρών. Αντιθέτως, είναι χρέος μας να μπλοκάρουμε την πολεμική μηχανή και να ανασυγκροτήσουμε τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, έχοντας ως γνώμονα την προώθηση των ταξικών συμφερόντων και των υλικών αναγκών της κοινωνικής βάσης. Να οργανωθούμε στους κοινωνικούς και ταξικούς σχηματισμούς της εργατικής τάξης, οργανώνοντας με μαζικούς και μαχητικούς όρους την αντεπίθεση της τάξης μας. Αυτό το σύστημα γεννά τους πολέμους και ευθύνεται για τη φτώχεια, την αδικία, την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Καιρός, λοιπόν, να το αμφισβητήσουμε οργανωμένα και δυναμικά, οργανώνοντας την ανατροπή του σε διεθνή κλίμακα.
ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ
ΤΑΞΙΚΟ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟ ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ
ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥΣ
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥΣ
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ:
ΠΕΜΠΤΗ 10 ΜΑΡΤΗ, 18:00, ΚΑΜΑΡΑ
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης (μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας)
Στεκόμαστε μαζί με όσα αρνούνται το έθνος και τον μιλιταρισμό, μαζί με όσους λιποτακτούν
δεν είμαστε ήρωες και δεν πολεμάμε για καμία πατρίδα και κανένα λαό
ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΤΡΕΦΕΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
ενάντια σε ότι προσπαθεί να υποτιμήσει και να ποδοπατήσει τις ζωές μας
ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
Φάμπρικα Υφανέτ
ΟΣΑ ΕΙΠΑΜΕ ΠΑΛΙΑ ΙΣΧΥΟΥΝ!
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 10/3 ΣΤΙΣ 18:00 ΚΑΜΑΡΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ, ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
«Ακούμε σήμερα τους Σοσιαλιστές να εγείρουν, σαν κάθε άλλο αστό, τη “Γαλλία”, ή τη “Γερμανία”, και άλλες πολιτικές και εθνικές συσσωματώσεις -αποτελέσματα ιστορικών αγώνων- σαν ομοιογενείς εθνογραφικές μονάδες, που η κάθε μία έχει τα δικά της συμφέροντα, φιλοδοξίες, και αποστολή, σε αντίθεση με τα συμφέροντα, τις φιλοδοξίες και την αποστολή των αντίπαλων μονάδων. Αυτό μπορεί να είναι σχετικά αληθές, όσο οι καταπιεσμένοι, και κυρίως οι εργάτες, δεν έχουν αυτοσυνείδηση, δεν αναγνωρίζουν την αδικία των καταπιεστών τους. Υπάρχει, λοιπόν, μόνο η εξουσιαστική τάξη που μετράει και αυτή η τάξη, λόγω της επιθυμίας της να διατηρήσει και να αυξήσει την δύναμή της, τις προκαταλήψεις και τα ιδεώδη της, μπορεί να το βρίσκει βολικό να διεγείρει φυλετικές φιλοδοξίες και μίσος, και να στέλνει το έθνος της, το “ποίμνιο” της, ενάντια σε “ξένες” χώρες, με σκοπό να τις απαλλάξει από τους υπάρχοντες καταπιεστές τους, και να τις υποτάξει στη δική της πολιτική οικονομικής κυριαρχίας».
(Ερρίκο Μαλατέστα, Νοέμβριος 1914)
Ποιος οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια ξανά τους λαούς στο πολεμικό σφαγείο, από όπου ποτέ δεν ξέφυγαν οι χώρες και οι άνθρωποι που δεν είχαν την τύχη να γεννηθούν στην επονομαζόμενη
«ανεπτυγμένη» Δύση; Είναι ο Πούτιν και ο ανατολίτικος αυταρχισμός, είναι τα πολεμοκάπηλα γεράκια των ΗΠΑ, ή οι νεοφιλελεύθεροι χαρτογιακάδες της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Η απάντηση είναι απλή: ΟΛΟΙ∙ γιατί αυτό που γεννάει τους πολέμους, τις συγκρούσεις, τις αδικίες, τους νεκρούς και τις ανείπωτες τραγωδίες της ανθρωπότητας είναι το παγκοσμιοποιημένο καπιταλιστικό σύστημα. Σε καιρό ειρήνης καθυποτάσσει εκμεταλλεύεται και ξεζουμίζει τους εργαζόμενους σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, καταπιέζει και κακοποιεί τους πλέον αδύναμους και συσσωρεύει αμύθητα πλούτη για τους παγκόσμιους ολιγάρχες – όμοιοι παντού: στις ΗΠΑ, στην Ε.Ε., στη Ρωσία στην Κίνα. Το καπιταλιστικό σύστημα συνεχίζει να φέρει εντός του τις αντιφάσεις του, ο ανταγωνισμός μεταξύ των αστικών επιτελείων για την καλύτερη τοποθέτησή τους στη σκακιέρα για την καταλήστευση και τον διαμοιρασμό των πολύτιμων και περιορισμένων φυσικών πόρων, το άπλωμα της «σφαίρας επιρροής» τους είναι που κάνει τις σειρήνες του πολέμου να ηχούν ξανά και ξανά. Γιατί όσο οι κοινωνίες βρίσκονται δέσμιες του λεγόμενου «εθνικού συμφέροντος», του ιδιωτικού κέρδους και της καπιταλιστικής συσσώρευσης ο πόλεμος θα αποτελεί τον μονόδρομο των αυτοκρατοριών σε σύγκρουση. Αυτή η καπιταλιστική νομοτέλεια, ωστόσο καθόλου δεν σημαίνει ότι το σύστημα της καταπίεσης οδεύει μόνο του στον αφανισμό του, μέσω των αδιεξόδων και των αντιφάσεων του. Αν οι λαοί δεν διεκδικήσουν να πάρουν τη μοίρα στα χέρια τους τότε οι συνολικές συνθήκες διαβίωσης θα γίνουν ακόμη χειρότερες, με κυριότερη απειλή αυτήν του πολέμου, καθώς επίσης και της περαιτέρω φτωχοποίησης και εξαθλίωσης.
Παρατηρούμε ότι ενόσω ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός ενοποιεί τα πεδία μέσω της αποικιοποίησης του χώρου από τις σχέσεις εξουσίας που φέρει ταυτόχρονα διαφυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού η εθνικιστική αφήγηση σε κάθε έθνος-κράτος είτε ως δήθεν απαραίτητη συνθήκη άμυνας απέναντι σε ορατές και αόρατες απειλές είτε ξεκάθαρα ως ιδεολογική προετοιμασία των πληβείων για τη συμμετοχή τους στην πολεμική μηχανή των κυρίαρχων. Παντού τα ίδια χιλιοπαιγμένα σενάρια: καλλιέργεια αποσχιστικών εθνικιστικών δυνάμεων στη Γιουγκοσλαβία, εμφύλιες συρράξεις, εμπλοκή του εκάστοτε ισχυρότερου ιμπεριαλιστικού πόλου στο πεδίο, πόλεμος, βομβαρδισμοί, φτώχεια, εξαθλίωση για τις μάζες με μοναδικό σκοπό να επιβληθεί δια της βίας η θέληση του επικυρίαρχου. Στην Ουκρανία ξανά στο ίδιο έργο θεατές, τα γνωστά δυτικά καθάρματα εκμεταλλεύονται την κοινωνική διαμαρτυρία, την εκτρέπουν σε χειραγωγήσιμο πολιτικό γεγονός, χρηματοδοτούν την ακροδεξιά που έχει αναπτυχθεί σε ένα πλαίσιο έξαρσης του αντιρωσικού εθνικισμού, κατορθώνοντας να επιβάλουν στο πολιτικό πεδίο μια δυτική φιλελεύθερη κυβέρνηση, η οποία ηγεμονεύουσα νομιμοποιεί τους νεοναζί ως εμπροσθοφυλακή για τις πολύ βρώμικες δουλειές: εξοντώνονται δεκάδες άοπλοι άνθρωποι στην Οδησσό… Από την άλλη πλευρά οι Ρώσοι εκμεταλλεύονται την καχυποψία των Ρωσόφωνων της περιοχής, υποστηρίζουν στρατιωτικά τις απόπειρες απόσχισης τους και εν τέλει με το γνωστό πρόσχημα της υποστήριξης των μειονοτήτων και του «ζωτικού χώρου» εισβάλουν σε όλη τη χώρα από άκρη σε άκρη για να πετύχουν μια νέα ανατροπή στο πολιτικό πεδίο και να επαναφέρουν την Ουκρανία στη σφαίρα επιρροής τους. Άμαχοι βομβαρδίζονται, άνθρωποι σκοτώνονται, υποδομές και ζωές καταστρέφονται… Το να διαλέγει κάποιος πλευρά είναι σαν να βάζει ένα πιστόλι στο κεφάλι του. Το να επιλέγει πλευρά κάποιος φτωχός, κάποιος εργάτης, κάποιος που δεν έχει απολύτως κανένα συμφέρον να το κάνει αποτελεί μια απεριόριστη τραγωδία όχι μόνο γιατί βαδίζει με ταχύτερο βήμα στον όλεθρο του πολεμικού αφανισμού, αλλά γιατί σημαίνει ότι δεν καταλαβαίνει την τεράστια σημασία του να κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να σταματήσει αυτόν τον πόλεμο και κάθε πόλεμο. Όπως αποδείχτηκε και στην Ουκρανία η ειρήνη δεν βρίσκεται στους εθελόδουλους εναγκαλισμούς με τον έναν ή τον άλλο ιμπεριαλιστικό πόλο, ούτε στην προτεκταριοποίηση, δεν βρίσκεται στον εθνικισμό, στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, στα τάγματα και τις ταξιαρχίες των τεθωρακισμένων. Η ειρήνη βρίσκεται στον κοινό διεθνιστικό αγώνα ενάντια στους εξουσιαστές, τα αφεντικά ανατολής και δύσης, βρίσκεται στη συναδέλφωση των λαών που δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν… Σήμερα, που τα οπλικά συστήματα των κυρίαρχων μπορούν να επιφέρουν τεράστιες απώλειες στους από τα κάτω, περισσότερο από ποτέ είναι επίκαιρη ξανά η παλιά περίφημη κραυγή του διεθνισμού: ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ, ΕΝΩΘΕΙΤΕ!
Να μην γίνουμε κρέας για τις οβίδες τον αφεντικών, να αντιπαλέψουμε τον μιλιταρισμό, να μπλοκάρουμε τον πόλεμο εδώ αλλά και παντού στον πλανήτη. Η Ελλάδα αποτελεί μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ είναι βαθιά προσδεδεμένη στο άρμα του Ευρωατλαντισμού, υπεύθυνου για τόσες και τόσες εγκληματικές επεμβάσεις τα τελευταία και όχι μόνο χρόνια. Ήδη το υποπόδιο του Δυτικού Συνασπισμού που φέρει τον τίτλο του πρωθυπουργού της χώρας, χωρίς φυσικά να ρωτήσει κανέναν ξεκίνησε αποστολές πολεμικού υλικού με C-130, ο κρετινισμός του μπορεί να γραφτεί με ανεξίτηλα γράμματα στην ιστορία της χώρας. Είναι καθήκον να αγωνιστούμε ενάντια στην επίσημη εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο. Ωστόσο αυτή η θέση δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση το υποκριτικό πρόσχημα για την έμμεση υποστήριξη οποιουδήποτε εξουσιαστικού στρατοπέδου. Με την ίδια πίστη στις αρχές του προλεταριακού διεθνισμού που καλούμε σε αντιπολεμική κινητοποίηση εδώ ενάντια σε όλους τους στρατιωτικούς συνασπισμούς με την ίδια ένταση υποστηρίζουμε τις αντιπολεμικές συγκεντρώσεις στη Ρωσία και όπου αλλού οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι το πεδίο του πολέμου αποτελεί το σφαγείο των αδύναμων. Γιατί εμείς μπορεί να δρούμε σε αυτό το κομμάτι γης όμως ο εχθρός είναι παντού είναι ο παγκόσμιος καπιταλισμός σε όλες τις εκδοχές του. Παντού επίσης όμως βρίσκονται επίσης αναρχικοί και άνθρωποι που θέλουν να παλέψουν ενάντια στην πολεμική κρατική και καπιταλιστική μηχανή. Οι αναρχικοί στη μεγάλη ιστορία τους δεν έπαψαν ποτέ να αγωνίζονται απέναντι στους εξουσιαστές όποια προβιά κι αν αυτοί φορούσαν για να ικανοποιήσουν τα ιδιαίτερα συμφέροντα τους: τα συμφέροντα των αφεντικών. Είτε αγγλικός ιμπεριαλισμός, είτε αμερικάνικος «αντιτρομοκρατικός πόλεμος» είτε σοβιετική «σοσιαλιστική και αντιμπεριαλιστική» επέμβαση, οι αναρχικοί χτυπούσαν τον συναγερμό ενάντια στον πόλεμο και τον μιλιταρισμό, προσπαθώντας να καλύψουν τις σειρήνες των επικείμενων βομβαρδισμών, της επικείμενης βαρβαρότητας. Αυτό θα πράξουμε και σήμερα! Γιατί ή θα σταματήσουμε τον πόλεμο ή θα πρέπει να υποστούμε τις φοβερές συνέπειές του. Συνέπειες που θα έχουν άμεσο αντίκτυπο στις ζωές των φτωχών και των αδύναμων, είτε αυτές αφορούν το κόστος ζωής είτε την ίδια τη ζωή, η αξία της οποίας αρχίζει να ευτελίζεται και στο ευρωπαϊκό έδαφος, όσο την έχουν ευτελίσει τα πλανητικά αφεντικά στην καπιταλιστική περιφέρεια και στα κορμιά των προσφύγων και των μεταναστών που ξεριζώνονται. Είναι καθήκον των επαναστατών να φτιάξουν ένα ισχυρό και πραγματικά ακηδεμόνευτο αντιπολεμικό κίνημα που θα παλεύει για το δίκιο των από τα κάτω εν αντιθέσει με τα υποκριτικά καλέσματα των φιλελεύθερων που προσπαθούν να καπηλευτούν την ανθρωπιά για να την κάνουν καύσιμα για τα νέα πολεμικά τους σχέδια. Καμία εμπιστοσύνη σε οποιονδήποτε δεν κρατά ψηλά τη σημαία του προλεταριακού διεθνισμού – και μόνον αυτή!
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ – ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ & ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ
ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ – ΝΑ ΜΠΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ, ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ & ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΟΥΤΕ ΜΕ ΡΩΣΙΑ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΟ ΝΑΤΟ – ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ!
Τοπικός Συντονισμός Θεσσαλονίκης | Αναρχική Πολιτική Οργάνωση
“με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί”
Τα δραματικά γεγονότα στην Ουκρανία, η εισβολή του ρωσικού στρατού, η αιματοχυσία και η προσφυγιά ήρθαν να συμπληρώσουν μια παγκόσμια εικόνα όπου οι πολεμικές αναμετρήσεις, είτε μεταδίδονται είτε όχι από τα κανάλια, είναι καθημερινότητα. Η νέα εποχή, του σύγχρονου και αδυσώπητου κοινωνικού πολέμου είναι αμετάκλητα εδώ. Το παράδειγμα της Ουκρανίας είναι χαρακτηριστικό: Η κυριαρχία των εθνικισμών, ο μιλιταριστικός ανταγωνισμός, ο ρατσισμός και ο πατριωτισμός, έστρωσαν τον δρόμο για να περπατήσουν οι μηχανές του πολέμου Ανατολής και Δύσης. Τα οικονομικά συμφέροντα του κεφαλαίου, με όποια σημαία κι αν χρησιμοποιεί, απαιτούν όλο και περισσότερα θερμά επεισόδια, πολέμους, θύματα, καταστροφές. Και απαιτούν για τις κοινωνίες, πειθάρχηση, στρατιωτικά μέτρα και κατάσταση εξαίρεσης.
Στη χώρα μας, η ντόπια ελίτ προετοιμάζεται εδώ και καιρό για πολεμικές εξορμήσεις. Πριν αποστείλει -απ’ τις πρώτες- οπλισμό στις εμπόλεμες ζώνες, έχει δαπανήσει δεκάδες δισεκατομμύρια σε πολεμικούς εξοπλισμούς, έχει στείλει δεκάδες ένοπλες αποστολές σε μια σειρά από χώρες σε όλον τον πλανήτη, έχει στείλει πυραύλους στη Σ.Αραβία και ετοιμάζεται να στείλει χιλιάδες στρατιώτες στην υποσαχάρια Αφρική. Το ελληνικό κράτος, σαν έτοιμο από καιρό, παίρνει ήδη μέρος στον βρώμικο πόλεμο της Ουκρανίας. Όχι για να υποστηρίξει κάποιο “διεθνές δίκαιο” ή την “δημοκρατία”, όπως διατυμπανίζουν οι ΝΑΤΟικοί υποκριτές αλλά για τα συμφέροντα των ισχυρών. Βρωμάνε υποκρισία τα λόγια των κυβερνήσεων σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση όταν μιλάνε για “ανθρωπισμό” και “αλληλεγγύη στους πρόσφυγες”, την ίδια στιγμή που όλοι μαζί στηρίζουν δεκάδες πολέμους σε Ασία και Αφρική, που δολοφονούν προσφυγες και μετανάστ(ρι)ες στα σύνορα του Έβρου και το Αιγαίο. Για ποιά ειρήνη μιλούν όσοι μας βουλιάζουν μέρα με τη μέρα όλους κι όλες, ακόμη πιο πολύ στη φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση;
Είναι ξεκάθαρο πως τα δύο μπλοκ που σήμερα συγκρούονται στην Ουκρανία, με χιλιάδες θύματα, φτωχούς κι αποκλεισμένους, χρησιμοποιούν τα ίδια εργαλεία ενάντια στους ανθρώπους που καταπιέζουν εντός και εκτός των συνόρων τους. Έτσι και η το ρωσικό κράτος σήμερα, φυλακίζει, βασανίζει και τρομοκρατεί το σπουδαίο αντιπολεμικό κίνημα που ζητάει εντός της Ρωσίας, την άμεση κατάπαυση του πυρός και ειρήνη. Δολοφονεί και αιχμαλωτίζει χιλιάδες αμάχους στην Ουκρανία.
Τι σημαίνει όμως για τη ζωή μας σήμερα η συμμετοχή στον πόλεμο του ελληνικού κράτους:
Ήδη οι επιπτώσεις είναι μεγάλες. Η ακρίβεια, η ανεργία και η φτώχεια, οι αυξήσεις στα βασικά αγαθα και στην ενέργεια, είναι λίγα μόνο απ’ αυτά που μας ετοιμάζουν οι κυρίαρχοι. Για να υποβαθμίσουν τις ζωές μας ακόμα περισσότερο γεμίζουν τις οθόνες με απειλές πολέμου, απαιτούν όλο και περισσότερη πειθαρχία στην εκμετάλλευση και σκορπάνε εθνικιστικά παραμύθια. Αυτός είναι ο πόλεμος που ήδη γίνεται και εδώ πάνω στις δικές μας πλάτες. Η εκμετάλλευση της εργασίας, ντόπιων και μεταναστ(ρι)ών μετατρέπεται σε στόλους και οπλισμό για να παίζει το ελληνικό κεφάλαιο πολεμικά παιχνίδια με πραγματικούς νεκρούς.
Μπορούμε και πρέπει να τους σταματήσουμε.
Σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε γειτονιά και σε κάθε πόλη, μετανάστες και ντόπιοι πρέπει να δημιουργήσουμε τις δικές μας κοινότητες αγώνα ενάντια σε εθνικισμό, ρατσισμό και μιλιταρισμό. Να αντισταθούμε στην περαιτέρω υποβάθμιση των ζωών μας και να μπλοκάρουμε τις πολεμικές μηχανές.
Δεν διαλέγουμε πλευρά στον διακρατικό ανταγωνισμό.
Δεν πολεμάμε για τα συμφέροντα καμίας δικής τους πατρίδας.
Διαλέξαμε πλευρά:
Την πλευρά των καταπιεσμένων και των αποκλεισμένων, την κοινωνική πλειοψηφία που πληρώνει στο σώμα της κάθε πολεμική προετοιμασία και κάθε θερμό επεισόδιο.
//Αντιπολεμική Απεργία// //Μπλοκάρισμα της πολεμικής μηχανής του ελληνικού κράτους // // Κοινοί αντιπολεμικοί-διεθνιστικοί αγώνες ντόπιων μεταναστ(ρι)ών //
Στηρίζουμε//συμμετέχουμε στο κάλεσμα της Ανοιχτής Αντιπολεμικής συνέλευσης για πορεία στις 10 Μάρτη, στις 18.00 από την Καμάρα.
antiwar διεθνιστική κίνηση
“Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε:
Πόλεμος και ειρήνη είναι δύο πράγματα ολότελα διαφορετικά.
Όμως η ειρήνη τους και ο πόλεμός τους μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα.
Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους, καθώς ο γιος από τη μάνα.
Έχει τα δικά της απαίσια χαρακτηριστικά.
Ο πόλεμός τους σκοτώνει ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους.”
Τα ξημερώματα της 24ης Φλεβάρη η Ρωσία αποφασίζει να εισβάλλει στην Ουκρανία με συντονισμένες πυραυλικές επιθέσεις και ταυτόχρονη επέλαση του στρατού. Αυτή η ενέργεια αποτελεί την κλιμάκωση χρόνων έντασης και ανταγωνισμών στην περιοχή, με πιο χαρακτηριστικά ίσως περιστατικά την απόρριψη συμφωνίας σύνδεσης της Ουκρανίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση το 2013 από τον τότε πρόεδρο της χώρας Γιανούκοβιτς -που προωθούσε μια ατζέντα στενότερων σχέσεων με τη Ρωσία- και την εξέγερση που ακολούθησε (γνωστή και ως “Euromaidan”), με την ενεργή συμμετοχή ακροδεξιών και την υποστήριξη από το ευρωατλαντικό μπλοκ, που επέφερε την καθαίρεση του προέδρου. Οι γενικευμένες αναταραχές που επικρατούσαν τότε, έδωσαν την “ευκαιρία” στη Ρωσία να εισβάλλει στην Κριμαία και να την προσαρτήσει στην επικράτεια της. Προκάλεσαν επίσης διαδηλώσεις (με την υποστήριξη και την ενίσχυση της Ρωσίας) ενάντια στο Euromaidan και το νέο καθεστώς, και ταραχές, με αποκορύφωμα τον εμπρησμό του Κτιρίου των Συνδικάτων στην Οδησσό το Μάη του 2014 από Ουκρανούς χούλιγκαν και νεοναζί, που οδήγησε στο φριχτό θάνατο 42 ανθρώπων που κάηκαν ζωντανοί. Παράλληλα, με την ανακήρυξη των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ από αυτονομιστές στην Ανατολική Ουκρανία, οι ταραχές μετατράπηκαν σε πολεμικές συγκρούσεις, που συνεχίζονται ακόμα με περίπου 15.000 νεκρούς, και την ένταση των επιθέσεων από την Ουκρανία τους περασμένους μήνες.
Αυτές τις Λαϊκές Δημοκρατίες αναγνώρισε επίσημα η Ρωσία στις 21 Φλέβαρη. Τα αίτια της εισβολής δεν εντοπίζονται προφανώς σε κάποιο ενδιαφέρον για τη ζωή των ανθρώπων εκεί, αλλά εντάσσονται στο πλαίσιο του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος και της όξυνσης των διακρατικών ανταγωνισμών. Πρόκειται για έναν πόλεμο ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα που διεκδικούν σφαίρες επιρροής, μερίδια των αγορών και πλουτοπαραγωγικές πηγές. Έτσι, αναβαθμίζονται συνεχώς στρατιωτικά (με τα ποσοστά των δαπανών για στρατιωτικούς εξοπλισμούς να έχουν εκτοξευθεί τα τελευταία χρόνια), όσο επιδιώκουν να επεκτείνουν τα συμφέροντά τους και να αποκτήσουν όσο το δυνατόν πλεονεκτικότερη θέση συγκριτικά με τον έλεγχο της ενέργειας, τις οδούς μεταφοράς, τις πρώτες ύλες τις περιοχής, κοκ. Την ίδια στιγμή κάθε πλευρά έχει αναπτύξει τους δικούς της μηχανισμούς προπαγάνδας και τα δικά της αφηγήματα, προσπαθώντας να πείσει τους ανθρώπους της τάξης μας να δώσουν τη ζωή τους για τα συμφέροντά της, ή να παρουσιάσει τους σκοπούς της ως “δίκαιους” ή δικαιολογημένους.
Από τη μία λοιπόν είναι το ΝΑΤΟ, με ηγέτιδα δύναμη τις ΗΠΑ, που μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου επεκτείνεται διαρκώς προς την Ανατολική Ευρώπη και τις πρώην χώρες του Σύμφωνου της Βαρσοβίας, και προσπαθεί εδώ και χρόνια να προσεγγίσει πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες και ουδέτερες χώρες που συνορεύουν με τη Ρωσία, ενώ μια αντίστοιχη στρατηγική υπάρχει και απέναντι στην Κίνα, καθώς νιώθει την πρωτοκαθεδρία του στον παγκόσμιο καπιταλιστικό χάρτη να απειλείται. Οι ΗΠΑ προσπαθούν να κατευθύνουν τα ευρωπαϊκά κράτη προς μία κατεύθυνση απεξάρτησης από την Ρωσία, π.χ. όσον αφορά το ρωσικό φυσικό αέριο, προωθώντας το δικό τους υγροποιημένο αέριο (LNG) το οποίο στοιχίζει ακριβότερα, ευνοείται όμως από ενδεχόμενη άνοδο της τιμής ή από το μπλοκάρισμα του ρωσικού αερίου λόγω των εξελίξεων. Η ανάπτυξη νέων σχηματισμών και η μεταφορά νατοϊκών αντιβαλλιστικών συστημάτων σε Βουλγαρία και Ρουμανία, οι στρατιωτικές ασκήσεις σε χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, η συγκέντρωση δυνάμεων σε χώρες που συνορεύουν με την Ουκρανία (με αναφορές για 8.500 στρατιώτες σε επιφυλακή και υποσχέσεις για ακόμα 3.000 από την Washington, ήδη πριν από το ξέσπασμα του πολέμου), και φυσικά η προσέγγιση ΗΠΑ-Ουκρανίας για την είσοδο της τελευταίας στο Ευρωατλαντικό Σύμφωνο, προλείαναν το έδαφος για τη σημερινή κατάσταση.
Μια κατάσταση, όπου η επίθεση της Ρωσίας δεν προκύπτει προφανώς από κάποια αντιιμπεριαλιστική σκοπιά, ούτε από ιδεολογικές διαφορές με το ακροδεξιό καθεστώς της Ουκρανίας. Αντίθετα, η προσπάθεια περικύκλωσής της από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ αντιτίθεται στις επιδιώξεις της αστικής τάξης της χώρας να ανακτήσει τα εδάφη και τις αγορές στις οποίες επεκτάθηκε ο δυτικός καπιταλισμός μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, και τις ενέργειές της για την προώθηση των δικών της συμφερόντων μέσα από την καπιταλιστική ενοποίηση αυτών των κρατών [Ευρασιατική Οικονομική Ένωση (EEU), Οργανισμός της Συνθήκης Συλλογικής Ασφαλείας (CSTO), κοκ]. Η διεθνής συγκυρία ήταν ευνοϊκή καθώς παρά τις κινήσεις των ΗΠΑ στην περιοχή, η προσοχή τους είναι στραμμένη σε μεγάλο βαθμό γύρω από την Κίνα, που αποτελεί τη νέα αναδυόμενη καπιταλιστική υπερδύναμη, ενώ όπως και οι ΗΠΑ, έτσι και το ρωσικό κράτος επιθυμούσε να στρέψει αλλού και να εκτονώσει την κοινωνική δυσαρέσκεια που έχει προκληθεί από τη διαχείριση της πανδημίας.
Η περιοχή της Ουκρανίας είναι πολύ σημαντική και για άλλους λόγους, καθώς διαθέτει σχετικά αναπτυγμένες παραγωγικές βιομηχανικές δυνατότητες, πλούσιες πρώτες ύλες και σημαντικές αγροτικές εκτάσεις, καθώς και ενεργειακά κοιτάσματα, ενώ αποτελεί και βασική οδό μεταφοράς φυσικού αερίου από τη Ρωσία προς την Ευρώπη. Παράλληλα, με την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014 δεν αυξήθηκαν απλώς τα ρωσικά εδάφη και η εσωτερική αγορά, αλλά και το δικαίωμα στην εκμετάλλευση φυσικών και ενεργειακών πόρων στην περιοχή, με την Ουκρανική ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα και τη Θάλασσα του Αζόφ να μειώνεται κατά τα ¾. Γεγονός που είχε οδηγήσει την Ουκρανία να επεξεργάζεται σχεδιασμούς ανακατάληψης της περιοχής, με τη Σεβαστούπολη να αποτελεί μάλιστα και σημαντική διέξοδο και λιμάνι προς τη Μαύρη Θάλασσα.
«Η 24η Φεβρουαρίου 2022 αποτελεί σημείο καμπής (…). Ο κόσμος μετά δεν θα είναι ίδιος με τον κόσμο πριν»
Olaf Scholz, Γερμανός Καγκελάριος
Σε όλη αυτή τη συνθήκη οι χώρες της Ευρώπης δεν έχουν κρατήσει κάποια κοινή στάση, με κράτη όπως τη Γαλλία να στηρίζουν την Ουκρανία, και το Ηνωμένο Βασίλειο να είναι πλήρως ευθυγραμμισμένο με τις πολιτικές των ΗΠΑ, ενώ την ίδια στιγμή κράτη που είναι επίσης μέλη του ΝΑΤΟ, όπως η Κροατία και η Βουλγαρία, αντιτάχθηκαν εξαρχής στη διαφαινόμενη απειλή ενός πολέμου, και δήλωσαν πως δε θα εμπλακούν στρατιωτικά. Η Γερμανία έχοντας εμπορικές σχέσεις με τη Ρωσία, που αποτελεί το βασικό ενεργειακό προμηθευτή της, και με το νέο αγωγό αερίου που συνδέει τις δύο χώρες (Nord Stream 2) να έχει ολοκληρωθεί και να αναμένεται η αδειοδότησή του, επιθυμούσε να αποφευχθεί αυτή η κατάσταση, ενώ μετά από όσα έγιναν ανακοίνωσε τη δημιουργία ειδικού ταμείου ύψους 100 δις ευρώ για τις ένοπλες δυνάμεις. Έτσι, το μέλλον της ίδιας της ΕΕ είναι άγνωστο, ενώ και οι κυρώσεις στη Ρωσία από τα κράτη της ΕΕ μετά την κήρυξη του πολέμου δεν είναι κοινές, αλλά διαφέρουν με βάση τα συμφέροντα της αστικής τάξης της κάθε χώρας.
Κυρώσεις με τεράστιες συνέπειες στην Ευρώπη, όπως και ο ίδιος ο πόλεμος, καθώς η Ρωσία καλύπτει το ένα τρίτο των “αναγκών” της σε αέριο (με την αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου στην Ευρώπη την πρώτη μέρα του πολέμου να φτάνει μέχρι και το 57%), ενώ μαζί με την Ουκρανία καλύπτουν μεταξύ άλλων το 29% των παγκόσμιων εξαγωγών σίτου, το 80% των εξαγωγών ηλιελαίου και στο 19% των εξαγωγών αραβόσιτου, καθιστώντας ορατό τον κίνδυνο εμφάνισης μίας όχι μόνο ενεργειακής αλλά και επισιτιστικής κρίσης. Η περιοχή είναι επίσης εξίσου “πλούσια” και σε μέταλλα και σπάνιες γαίες, απαραίτητες στη σύγχρονη βιομηχανία, και των οποίων η τιμή αναμένεται να αυξηθεί ιδιαίτερα. Παράλληλα προκαλείται ακόμη μία ανθρωπιστική κρίση, με τους πρόσφυγες από την Ουκρανία να ξεπερνάνε ήδη το ένα εκατομμύριο.
Και η Ελλάδα; Μέσα σε αυτό το τοπίο, το ελληνικό κράτος έχει πάρει και συνεχίζει να παίρνει ξεκάθαρη θέση. Έχει προσδεθεί στο άρμα της πολεμικής μηχανής του ΝΑΤΟ, ενώ -τόσο κατά την σοσιαλδημοκρατική όσο και κατά τη νεοφιλελεύθερη/συντηρητική περίοδο διαχείρισής του- έχει μετατραπεί σε μία απέραντη νατοϊκή βάση. Συμμετέχει σε ασκήσεις και υπογράφει συνθήκες στρατιωτικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, και παρά το φιλειρηνικό προφίλ που προσπαθεί να χτίσει, λειτουργεί ως πολεμικό πέρασμα (Αλεξανδρούπολη) και ορμητήριο (Σούδα), και στέλνει εξοπλισμούς (Σαουδική Αραβία) αλλά και στρατεύματα έξω από την επικράτεια του (Σαχέλ), για να ικανοποιήσει τις καθαρά επιθετικές βλέψεις των συμμάχων του, επιδιώκοντας να ισχυροποιήσει τα δικά του συμφέροντα στην Μεσόγειο και να αναδειχθεί σε ηγέτιδα δύναμη των Βαλκανίων. Εδώ να τονίσουμε για μία ακόμα φορά ότι δεν υπάρχουν φιλίες μεταξύ των κρατών παρά μόνο συμφέροντα. Αυτό αποδεικνύεται και από την απόφαση των ΗΠΑ να ακυρώσουν και επίσημα τα σχέδια για την κατασκευή του πολυδιαφημισμένου αγωγού East Med, ο οποίος θα άφηνε την Τουρκία εκτός της μπίζνας μεταφοράς φυσικού αερίου από τη Μέση Ανατολή προς την Ευρώπη, με “κίνδυνο” την στροφή της Τουρκίας προς την Ρωσία, κάτι που προφανώς οι ΗΠΑ θέλησαν να αποφύγουν. Μια κίνηση την οποία αποσιώπησαν σύσσωμα τα ελληνικά ΜΜΕ και ο εθνικός κορμός της χώρας.
Στο ίδιο πλαίσιο συνεχίζει να λειτουργεί και τώρα το ελληνικό κράτος, με το Μητσοτάκη να κάνει δηλώσεις για αντίδραση “αντίστοιχη της πρωτοφανούς ρωσικής προκλητικότητας”, τον πρέσβη των ΗΠΑ Τζέφρι Πάιατ να ανακοινώνει τη χρησιμοποίηση της βάσης στο Στεφανοβίκειο για τη μεταφορά αμερικανικών ελικοπτέρων Απάτσι στην Πολωνία, την Αλεξανδρούπολη να αξιοποιείται εδώ και μήνες ως κόμβος για τη διέλευση εξοπλισμών και στρατευμάτων στην Ανατολική Ευρώπη, και το ΚΥΣΕΑ (Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας) να ανακοινώνει την πρόθεση για αντικατάσταση των ενεργειακών προμηθειών από τη Ρωσία, με αέριο από τον αγωγό TAP και πανάκριβο υγροποιημένο αέριο (LNG) αμερικανικών συμφερόντων. Κίνηση που εξυπηρετεί και τις βλέψεις της ελληνικής εφοπλιστικής τάξης, που διατηρεί έναν τεράστιο στόλο από τάνκερ, έτοιμα να χρησιμοποιηθούν σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Τελευταίο επεισόδιο της επικίνδυνης εμπλοκής του ελληνικού κράτους, που το εμπλέκει ακόμα περισσότερο σε ένα πόλεμο που τίποτα δεν αποκλείει να επεκταθεί μέχρι τα μέρη μας, αποτελεί η απόφαση δύο αποστολών στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία, με δύο αεροπλάνα C-130 η κάθε μία, ενώ την ίδια στιγμή το Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας δηλώνει πως «οι δομές και οι οντότητες της ΕΕ που εμπλέκονται στην μεταφορά φονικών όπλων και καυσίμων στην Ουκρανία, θα θεωρηθούν υπεύθυνες για τις συνέπειες των πράξεών τους».
Έτσι, μπορεί μέχρι τώρα η Ελλάδα να γινόταν θύτης μέσα από τη συμμετοχή και την αρωγή της στις πολεμικές αποστολές, για τη “γεωστρατηγική αναβάθμιση” της αστικής της τάξης που επιθυμούσε μερίδιο στις νέες αγορές που δημιουργούνται με τα εγκλήματα σε βάρος των λαών, τίποτα όμως δεν εγγυάται πως δε θα βρεθεί στην αντίθετη θέση, με τη Ρωσία να έχει προειδοποιήσει ακόμα και για αντίποινα σε βάσεις όπως πχ αυτή της Αλεξανδρούπολης. Παράλληλα, το ελληνικό κράτος επενδύει υπέρογκα ποσά σε πολεμικούς εξοπλισμούς (βρίσκεται για ακόμα μία χρονιά στη 2η θέση σε όλο το ΝΑΤΟ συγκριτικά με το ΑΕΠ της κάθε χώρας, πίσω μόνο από τις ΗΠΑ), την ίδια στιγμή που οι νεκροί από την πανδημία είναι περισσότεροι από 20 χιλιάδες (ένα από πολύ υψηλό νούμερο συγκριτικά με τον πληθυσμό της χώρας) και το δημόσιο σύστημα υγείας έχει αφεθεί να καταρρεύσει, ιδιωτικοποιούνται σταδιακά όλα τα βασικά αγαθά (ρεύμα, νερό, ενέργεια), και οι μισθοί διατηρούνται σε επίπεδα πείνας, παρόλο που κόστος ζωής αυξάνεται ραγδαία κάθε βδομάδα. Ταυτόχρονα, οι χιλιάδες μπάτσοι που προσλήφθηκαν σε συνδυασμό με τα δεκάδες αντικοινωνικά νομοσχέδια που ψηφίστηκαν κατά την διάρκεια της πανδημίας χρησιμεύουν στο να καταστέλλουν όποια φωνή αντιστέκεται σε αυτή την άθλια πραγματικότητα, που προμηνύεται ακόμα πιο ζοφερή.
“Τούτος ο πόλεμος που έρχεται δεν είναι ο πρώτος
Πριν απ’ αυτόν γίνανε κι άλλοι πόλεμοι.
Όταν ετέλειωσε ο τελευταίος, υπήρχαν νικητές και νικημένοι.
Στους νικημένους ο φτωχός λαός πέθαινε απ’ την πείνα
Στους νικητές ο φτωχός λαός, πέθαινε το ίδιο…”
Για να πάρουμε θέση στον πόλεμο, είναι αναγκαίο να συλλογιστούμε ποια τάξη τον διεξάγει και γιατί. Οι καπιταλιστικοί πόλεμοι αποτελούν τη συνέχεια της καπιταλιστικής ειρήνης με άλλα μέσα. Ο πόλεμος αυτός δεν είναι κάποια εκτροπή, αλλά κομμάτι του ίδιου καπιταλιστικού συστήματος από το οποίο πηγάζει. Οργανώνεται από την ίδια τάξη, τις αστικές τάξεις των εμπλεκόμενων κρατών, και έχει τους ίδιους ακριβώς σκοπούς τόσο με την “ειρήνη” που προηγείται όσο και με αυτήν που θα ακολουθήσει, καθώς εκφράζει την ίδια ακριβώς πολιτική, αλλάζοντας μόνο τη μορφή της δράσης. Παράλληλα προσφέρει διέξοδο από τη μακρόχρονη δομική κρίση υπερσυσσώρευσης στην οποία βρίσκεται ο καπιταλισμός -και που βαθαίνει ακόμα πιο πολύ μετά την εμφάνιση της πανδημίας-, μέσα τόσο από την καταστροφή της εργατικής δύναμης, όσο και από τη δημιουργία αγορών και την “ανάπτυξη” που θα ακολουθήσει στην περίοδο της “ανοικοδόμησης”, εις βάρος φυσικά των κοινωνικών αναγκών των εκμεταλλευόμενων της περιοχής, και όχι μόνο.
Ένας τέτοιος πόλεμος είναι άδικος και από τις δύο πλευρές, και οι χαμένοι από αυτούς τους ανταγωνισμούς είναι εκείνοι που χρησιμοποιούνται στις σφαγές που ετοιμάζουν οι καπιταλιστές για τα κέρδη τους, ή που επηρεάζονται έμμεσα από τις συνέπειές τους, και που στην ουσία δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου. Το να μην συστρατευθούμε ούτε με τη μία, ούτε με την άλλη πλευρά, δεν αποτελεί απλώς κάποιο εύκολο σύνθημα ή μία μεσοβέζικη λύση, αλλά το μόνο δρόμο για να υπερασπιστούμε τις ζωές και το συμφέρον της εργατικής τάξης. Δεν υπάρχουν καλά και κακά κράτη, λιγότερο καλοί ή κακοί ιμπεριαλιστές. Κοινό εχθρό, μάλιστα, για όλους τους αποτελούν οι αγωνιζόμενοι που αντιστέκονται στο εσωτερικό τους, και αν χρειαστεί δε θα διστάσουν ακόμα και να συνεργαστούν μεταξύ τους για να μας αντιμετωπίσουν. Όπως συνέβη και πριν από 150 χρόνια, όταν η αστική τάξη της Γαλλίας συνθηκολόγησε με τους Πρώσους για να καταστείλουν μαζί την εξεγερμένη Παρισινή Κομμούνα, όπως συμβαίνει και σήμερα στην ίδια την ελληνική επικράτεια, με τη συνεργασία ελληνικού και τουρκικού κράτους για την καταστολή, τις διώξεις και τις φυλακίσεις δεκάδων Τούρκων και Κούρδων αγωνιστ(ρι)ών. Οι πόλεμοι, η εκμετάλλευση των ζωών μας, η λεηλασία της φύσης δεν θα σταματήσουν διαλέγοντας στρατόπεδα στους διακρατικούς ανταγωνισμούς, αλλά με τον αγώνα μας ενάντια στο σύστημα που τα γεννά.
Και το υπάρχον οικονομικό σύστημα το μόνο που μπορεί να προσφέρει στην συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας είναι φτώχεια, εξαθλίωση και θάνατο. Ειδικά στην συγκεκριμένη περίοδο, όπου βρίσκεται σε μια διαρκή κρίση παγκόσμιου μεγέθους, και για να βρει νέες αγορές και να συνεχίσει να συσσωρεύει κέρδη λεηλατεί σε τεράστιο βαθμό τη φύση, προκαλεί πανδημίες, σκορπάει καθημερινά το θάνατο σε περιοχές όπως η Σομαλία, η Υεμένη και η Μέση Ανατολή, εμπορευματοποιεί κάθε πτυχή της ζωής μας και εντείνει ακόμα περισσότερο την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης.
“Στρατηγέ, ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ.
Ξέρει να πετάει, ξέρει και να σκοτώνει.
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα:
Ξέρει να σκέφτεται.”
Μπέρτολτ Μπρεχτ, Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου
Σ’ αυτήν λοιπόν την συνθήκη, όλοι εμείς που ανήκουμε στην βάση της κοινωνικής πυραμίδας, που δυσκολευόμαστε να τα βγάλουμε πέρα καθώς το κόστος ζωής μας ανεβαίνει συνεχώς, που βλέπουμε τις ζωές μας να απειλούνται από τους ανταγωνισμούς των ισχυρών, οφείλουμε να δράσουμε ώστε να σταματήσουμε αυτόν τον πόλεμο, όπως και όλους τους διακρατικούς πολέμους. Να γίνουμε η άμμος στα γρανάζια της πολεμικής τους μηχανής, ώστε να μη χυθεί άλλο αίμα καταπιεσμένων για τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών τους. Να πάρουμε δύναμη από τους χιλιάδες αγωνιζόμενους και αγωνιζόμενες στη Ρωσία, που βγήκαν στους δρόμους ενάντια στην εκεί ρητορική, αψηφώντας το σκληρό καταπιεστικό καθεστώς απέναντι σε όποιους αντιστέκονται, και να αποδομήσουμε το κυρίαρχο νατοϊκό αφήγημα που επικρατεί εδώ – χωρίς παράλληλα να έχουμε καμία αυταπάτη περί «ήπιου» ρώσικου καπιταλισμού. Να δηλώσουμε ξεκάθαρα ότι δε θα γίνουμε τα στρατιωτάκια τους στις παρτίδες σκάκι που στήνουν για να αυξήσουν τη δύναμή τους, και να δράσουμε στο δικό μας πεδίο, απέναντι στην ελληνική αστική τάξη και το ελληνικό κράτος. Ο εχθρός βρίσκεται μέσα στην ίδια μας τη χώρα, και είναι ταξικό και διεθνιστικό μας καθήκον να μην επιτρέψουμε τη συμμετοχή του σε ακόμα έναν πόλεμο μέσα από τις τάξεις του ΝΑΤΟ. Να μπλοκάρουμε την αποστολή όπλων και τη χρήση των δεκάδων βάσεων για τη μεταφορά στρατιωτών και πολεμικού εξοπλισμού. Να αγωνιστούμε για το κλείσιμο όλων των βάσεων και να σαμποτάρουμε την ίδια τη συμμετοχή της Ελλάδας στη δολοφονική μηχανή του ΝΑΤΟ, που ευθύνεται για το αίμα εκατομμυρίων σε δεκάδες επεμβάσεις σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Οφείλουμε παράλληλα να δυναμώσουμε τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες απέναντι στη γενικότερη επίθεση των κρατών και των κεφαλαιοκρατών στην εργατική τάξη. Να στοχεύσουμε τον αγώνα μας ενάντια στο ίδιο το καπιταλιστικό και εξουσιαστικό σύστημα που γεννά τις ανισότητες και τους πολέμους, την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Να προετοιμάσουμε τον μόνο δίκαιο πόλεμο, τον ταξικό. Για να μπορέσουμε να οικοδομήσουμε έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας, αλληλεγγύης και κοινοκτημοσύνης. Χωρίς σύνορα, έθνη και στρατούς να μας χωρίζουν με τα αλλόγλωσσα αδέρφια μας και να μας ενώνουν με τους δυνάστες μας.
Να αγωνιστούμε ώστε στην Ελλάδα, την Τουρκία, τη Μακεδονία, στα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή, την Ουκρανία και σ’ όλο τον κόσμο, να μην υπάρξει κανένας πόλεμος μεταξύ των εκμεταλλευόμενων και καμία ειρήνη μεταξύ των τάξεων.
ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ ΧΑΜΕΝΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ, ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΑΣ ΠΛΟΥΤΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΙΣΧΥΡΟΥΣ ΤΗΣ ΓΗΣ
ΤΑΞΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΕΣ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΤΙΣ ΒΛΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΝΑΤΟ, ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ
ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ
ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ “ΕΙΡΗΝΗ” ΤΟΥΣ
Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΚΟΣ
Αντικαπιταλιστική-αντιπολεμική διαδήλωση: Πέμπτη 10 Μαρτίου, 18:00, Καμάρα
Συλλογικότητα Αναρχικών από τα Ανατολικά // anatolika.espivblogs.net
Anticapitalist-antiwar demo Thursday 10th of March, Kamara 18:00
To block the war machines
Transnational struggles against nationalism & militarism
Locals and migrants to build communities of struggles
ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
Η εισβολή του ρώσικου στρατού στην ουκρανία και ο πόλεμος που συνεχίζεται εδώ και δυο εβδομάδες ήρθαν για να επαναφέρουν στο προσκήνιο μια απωθημένη πραγματικότητα. Ο πόλεμος είναι μια δραστηριότητα η οποία μπορεί τις περισσότερες φορές να μην βρίσκεται στην κυρίαρχη δημόσια σφαίρα αλλά είναι πάντα εδώ. Η πολεμική μηχανή όμως δεν έρχεται από το πουθενά ούτε ενεργεί σε ιστορικό κενό, αλλά αντιθέτως χτίζεται σε μια συνέχεια με την ομογενοποίηση στο εσωτερικό των εθνικών κοινωνικών σχηματισμών, με την κοινωνική ενσωμάτωση του διαχωρισμού και την εμπέδωση της εθνικής ρητορικής. Πάνω από όλα όμως εκπαιδεύεται πάνω στα σώματα των πιο υποτιμημένων και πιο “απείθαρχων” κοινωνικών ομάδων.
Στο δικό μας παράδειγμα, το ελληνικό κράτος δοκιμάζει στην πράξη τη δικιά του πολεμική μηχανή κυρίως ως απάντηση στις κινήσεις και της αρνήσεις των μεταναστριών. Ο πόλεμος του ελληνικού κράτους εναντίον των μεταναστών διεξάγεται εδώ και τρεις δεκαετίες. Εδώ πρέπει να διευκρινιστεί ότι όταν μιλάμε για πόλεμο δεν το κάνουμε μεταφορικά. Οι πρακτικές που ακολουθούνται φέρουν όλα τα χαρακτηριστικά ενός πολέμου με δολοφονίες, απαγωγές, βιασμούς και σεξουαλική κακοποίηση, εγκλεισμό-αποκλεισμό, έλεγχο και υποτιμημένη εργασία.
Η εντονότερη στιγμή αυτού του πολέμου έλαβε χώρα πριν από ακριβώς δύο χρόνια όταν χιλιάδες μετανάστες που προσέγγισαν τα ελληνοτουρκιά σύνορα (μετά την απόφαση του τούρκικου κράτους να μην τους εμποδίσει) αποτέλεσαν την αφορμή για την πραγματοποίηση της βιαιότερη πολεμικής επιχείρησης του ελληνικού κράτους. Πατώντας σε μια μιλιταριστική/πολεμοχαρή εθνική ομοψυχία, στρατιωτικοί και παραστρατιωτικοί μηχανισμοί, αστυνομία, φασιστικές ομάδες και αγνοί πατριώτες μετέτρεψαν τα ελληνοτουρκικά σύνορα σε ένα απέραντο πεδίο βολής.
Η φυσικοποίηση των πολεμικών γεγονότων πραγματοποιείται μέσω της διαρκούς απανθρωποίησης μερίδας του πληθυσμού και της επιβολής μιας μόνιμης κατάστασης εξαίρεσης σε αυτούς. Είναι όμως κρίσιμο να θυμηθούμε το εξής: οι μηχανισμοί πειθάρχισης και ελέγχου και η πολεμική διαχείριση έρχονται πρώτα για λίγους και σιγά σιγά για όλο και περισσότερες.
Για όλους τους λόγους του κόσμου στηρίζουμε την αντικαπιταλιστική-αντιπολεμική διαδήλωση της Πέμπτης 10 Μάρτη (18:00, Καμάρα)
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΟΙ-ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ-ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ
ΝΑ ΧΤΙΣΟΥΜΕ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΝΤΟΠΙΩΝ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Συνέλευση Stop War on Migrants
Στις 24/2 τύμπανα πολέμου ηχήσαν στην Ουκρανία όταν υπό τις διαταγές του Ρώσου προέδρου Πούτιν το ρώσικο κράτος εισέβαλε με στρατό και βομβαρδισμούς σε διάφορες πόλεις. Η Ρωσία λίγες μέρες πριν αναγνώρισε την ανεξαρτησία του Ντονετσκ και του Λουγκάνσκ, που είχαν αυτονομηθεί από την Ουκρανία, με τη δικαιολογία ότι ήθελε να διασφαλίσει του ρωσόφωνες πολίτες των περιοχών αυτών από το φασιστικό ουκρανικό κράτος.
Ο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας διεξάγεται “άτυπα” από το 2014 όταν και ανατράπηκε η τότε φιλορωσική κυβέρνηση με πρόεδρο τον Γιανούκοβιτς, από τη λεγόμενη “πορτοκαλί επανάσταση” ανοίγοντας βέβαια το δρόμο προς την εξουσία σε φιλοναζιστικές και ακροδεξιές οργανώσεις με πρωθυπουργό τον Β. Ζελένσκι. Η Κριμαία τότε ενσωματώθηκε στην Ρωσία και υπήρξε η δημιουργία ρωσόφωνων περιοχών. Η Ρωσία επιδιώκει να αποστρατιωτικοποιήσει την Ουκρανία και δεν δέχεται την ένταξη της στο ΝΑΤΟ γιατί θα απειληθεί η δικιά της γεωπολιτική κυριαρχία, καθώς από την Ουκρανία διέρχεται το 50% του ρωσικού αερίου προς την Ευρώπη. Οι σχηματισμοί της Ρωσίας με την Κίνα και των ΗΠΑ με την ΕΕ δημιουργούν διακρατικές εντάσεις προσπαθώντας ο κάθε ένας να επιβάλλει τους δικούς του σχεδιασμούς για την παγκόσμια κυριαρχία.
Όσο περνούν οι μέρες οι βομβαρδισμοί σε διάφορες πόλεις της Ουκρανίας εντείνονται, πολιορκώντας κυρίως το Κίεβο, τη Μαριούπολη, τη Βολνοβάχα και αλλού. Ήδη έχουμε πολλές απώλειες αμάχων και είναι ακόμη η αρχή ενός πολέμου για τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των κρατών. Σε κάποιες πόλεις οι άνθρωποι δεν έχουν ηλεκτρικό, θέρμανση, ούτε καν πόσιμο νερό. Από τη μία η Ρωσία ανακοινώνει το πρωί για κατάπαυση πυρός για να αποχωρήσουν οι άμαχοι και το ίδιο βράδυ νέοι βομβαρδισμοί εμποδίζουν τελικά τους κατοίκους να φύγουν και από την άλλη η ουκρανική κυβέρνηση έχει κηρύξει απαγόρευση κυκλοφορίας και στρατιωτικό νόμο σε όλη τη χώρα, με τους ουκρανούς φασίστες να εμποδίζουν και αυτοί τους πολίτες να φύγουν, κλείνοντας τα σύνορα. Το αποτέλεσμα είναι τις πρώτες καταστροφικές επιπτώσεις του πολέμου να τις επωμίζονται οι άμαχοι πληθυσμοί χάνοντας ότι είχανε κερδήσει με κόπο ακόμη και την ίδια τους τη ζωή.
Από την άλλη το ελληνικό κράτος, με γνώμονα τη γεωγραφική του θέση, κατέχει μείζονα ρόλο στον έλεγχο των αγορών ενέργειας και μετατρέπεται σε ηγέτιδα δύναμη των Βαλκανίων και της Μεσογείου. Αυτό γιατί αποτελεί το κέντρο παραγωγής και διέλευσης τεράστιων ποσοτήτων ενέργειας που μεταφέρεται από την Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο για να διοχετευτούν προς την ΕΕ, με παραδείγματα των τελευταίων χρόνων τα τεράστια αναπτυξιακά έργα (ενεργειακοί αγωγοί, εξορύξεις κλπ), τόσο χερσαία όσο και υποθαλάσσια, με καταστροφικές επιπτώσεις στο φυσικό κόσμο. Ως υπάκουο μέλος του ΝΑΤΟ έστειλε ήδη στρατιωτικό εξοπλισμό στην Ουκρανία παίρνοντας ξεκάθαρη θέση στον πόλεμο αυτό, έτοιμο να διαθέσει τις νατοϊκές του βάσεις για οποιαδήποτε πολεμική ενέργεια.
Να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να αντιστρέψουμε αυτόν τον πόλεμο και να αγωνιστούμε ενάντια σε κάθε κράτος και υπερεθνική συμμαχία. Αρνούμαστε να γίνουμε κομμάτι ενός μηχανισμού που εξυπηρετεί τις ανάγκες του κράτους και του κεφαλαίου, έτοιμο να αιματοκυλήσει εκατομμύρια αμάχους για περισσότερη εξουσία.
Με όπλα μας του αντιιεραρχικούς αγώνες και την αλληλεγγύη, την άρνηση στράτευσης και την επίθεση στους κρατικούς μηχανισμούς, διεξάγουμε τον δικό μας πόλεμο ενάντια στα ντόπια και ξένα αφεντικά που λεηλατούν τη φύση και καταστρέφουν τις ζωές μας.
Ούτε εθνικός ούτε ενεργειακός πόλεμος κοινωνικός αντικρατικός
Ο πόλεμος δεν είναι εικόνα στις ειδήσεις, ολική άρνηση στράτευσης
Στηρίζουμε την αντιπολεμική πορεία στις 10 Μάρτη, 18:00, Καμάρα
κατάληψη Terra Incognita
ΒΟΛΟΣ
Ο πόλεμος έρχεται πρώτα για τους άλλους και μετά για όλους.
Αντιπολεμική πορεία Πέμπτη 10/03 | 18:00 | Πλατεία Ελευθερίας
Μην παραχαράσσετε την ιστορία, οι εθνικισμοί γεννούν νεκροταφεία
Τις τελευταίες ημέρες γινόμαστε μάρτυρες ενός πολέμου, ο οποίος βρίσκει τιςαπαρχές του 8 χρόνια πριν στο πραξικόπημα του Μαϊντάν (“Εξέγερση τηςαξιοπρέπειας” κατά τους Ουκρανούς). Η κίνηση αυτή ήταν κατά πολλούς υποκινούμενη απ΄ τη δύση, αφού με αυτό τον τρόπο η Ουκρανία – χώραπολυπολιτισμική- επιτέλεσε την δυτική στροφή της στην αγκαλιά του ΝΑΤΟ. Κάτιπου ο μέχρι τότε πρόεδρός της Γιανουκόβιτς, όντας φιλορώσος, δεν επέτρεπε.Προϊόν λοιπόν αυτού του πραξικοπήματος αποτελεί η τωρινή φασιστική κυβέρνηση ,κατά την οποία η Ουκρανία βρέθηκε στα πρόθυρα ενός εμφυλίου με μήλο της έριδος να αποτελούν οι περιοχές του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ οι οποίες μαζί με την Κριμαία αποσχίστηκαν το 2014 λόγο της κάθαρσης εθνοτικών πληθυσμών που επέβαλαν τα νεοναζιστικά τάγματα εφόδου. Έτσι, φτάνουμε στο σήμερα όπου έχοντας ήδη αναγνωρίσει την ανεξαρτησία των αυτόνομων περιοχών που προαναφέρθηκαν, η Ρώσικη αστική τάξη με επικεφαλής τον Πούτιν, σπεύδει για την υπεράσπισή τους απ’ τα Ουκρανικά στρατεύματα προχωρώντας σε μια γενικευμένη στρατιωτική επίθεση απέναντι σε ολόκληρη του Ουκρανία.
Στην Ουκρανία λοιπόν γίνεται πια εμφανής και με όρους πολέμου η όξυνση της σύγκρουσης μεταξύ ΗΠΑ/ΕΕ και Ρωσίας/Κίνας. Μιας όξυνσης που αποτελεί συνέχεια της υγειονομικής κρίσης,
όπως συνέβη και σε άλλες περιπτώσεις, αφού το σύστημα χρειάζεται τους πολέμους προκειμένου να ξεπεράσει τα αδιέξοδα που το ίδιο γεννά. Δεν είναι τυχαία φυσικά η γεωπολιτική της θέση (βρίσκεται ανάμεσα από ΝΑΤΟ και Ρωσία) ούτε πως από αυτή περνά ένα τεράστιο ποσοστό του ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Το ΝΑΤΟ συνεπώς κυκλώνει τη Ρωσία και οι ΗΠΑ μπαίνουν στο παιχνίδι παροχής φυσικού αερίου με το δικό τους LNG (υγροποιημένο Φ.Α) στην Ευρώπη, κύριος πάροχος της οποίας αποτελούσε μέχρι πρότινος η Ρωσία. Απ’ την άλλη πλευρά η Ρωσία ως υπερδύναμη προσπαθεί να εδραιώσει την κυριαρχία της και όπως δείχνει και η προσάρτηση της Κριμαίας το 2014 και τα πρόσφατα γεγονότα στην Ουκρανία, να επεκταθεί δημιουργώντας συμμαχίες με πρώην σοβιετικές και φιλικά προσκείμενες σε αυτή περιοχές.
Σε τοπικό επίπεδο η Ελλάδα βρίσκεται ήδη στο άρμα ΝΑΤΟ / ΕΕ, έχοντας νατοϊκές βάσεις σε κομβικά σημεία της (Αλεξανδρούπολη, Άραξος, Σκύρος, Λάρισα, Σούδα, Ανδραβίδα ). Παράλληλα, η κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με τους “προστάτες” της στέλνει πολεμικό εξοπλισμό και θέτει την χώρα στη δίνη του ιμπεριαλιστικού πολέμου των υπερδυνάμεων. Το μόνο βέβαιο είναι πως αν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θέλουν οι μεγάλοι προστάτες στο τέλος ο καθένας είναι για τον εαυτό του και με βάση την ιστορία το τέλος δεν είναι ποτέ καλό για τις πιο αδύναμες χώρες.
Στην ευρύτερη περιοχή του Βόλου, είναι εμφανής η παρουσία των Αμερικάνικών� νατοικών σχεδιασμών από τις συνεκπαιδεύσεις Αμερικάνων και Ελλήνων πεζοναυτών στο στρατόπεδο Γεωργούλα, την κατασκευή στρατιωτικού ναυστάθμου στον Αλμυρό και την δημιουργία σταθμού αμερικάνικου LNG στο λιμάνι, μέχρι το Στεφανοβίκειο που σταθμεύουν αμερικάνικα drones. Να σημειωθεί εδώ, ότι την προηγούμενη βδομάδα, 12 νατοικά πολεμικά ελικόπτερα απογειώθηκαν από το Στεφανοβίκειο με προορισμό την Πολωνία ώστε να συμμετέχουν στην λεγόμενη νατοική ομπρέλα άμυνας. Είναι δεδομένο ότι στο ενδεχόμενο γενικής ανάφλεξης, όλα τα παραπάνω βάζουν σε άμεσο κίνδυνο την περιοχή μας. Το Ρώσικο κράτος άλλωστε, έχει διαμηνύσει πως σε περίπτωση γενικευμένης εμπλοκής και στρατιωτικών χτυπημάτων της δύσης, η απάντηση τους θα στοχεύσει και τις έδρες� αφετηρίες των αντίπαλων αεροσκαφών, πλοίων, στρατιωτών κλπ.
Ο πόλεμος όμως δεν είναι κάτι καινούργιο, αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι του καπιταλιστικού συστήματος και της ελεύθερης αγοράς και ως τέτοιο το βιώνουμε όλοι. Οι νόμοι είναι απλοί και τους έχουμε δει τόσο στο Ιράκ για το πετρέλαιο όσο και σε άλλες περιπτώσεις, όταν υπάρχει ζήτηση πρέπει να ικανοποιείται με κάθε κόστος (απέναντι στη φύση, στα ζώα και ακόμα και στην ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια) ενώ αν δεν υπάρχει πρέπει να δημιουργείται ούτως ώστε να μπορέσει να υπάρξει κέρδος. Φυσικά στο παιχνίδι αυτό νικητές βγαίνουν μόνο οι κεφαλαιοκράτες ενώ οι ηττημένοι βρίσκονται πάντα στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Ο Μ. Μπρέχτ στο γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου έγραφε ” Όταν τελείωσε ο τελευταίος (πόλεμος), υπήρχαν νικητές και νικημένοι. Στους νικημένους, ο φτωχός λαός πέθαινε από την πείνα. Στους νικητές ο φτωχός λαός πέθαινε το ίδιο. ”
Οι λαοί συνεπώς δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα αναμεταξύ τους και δεν χρειάζονται προστάτες με οικονομικά συμφέροντα, χρειάζονται αλληλεγγύη, την εξάλειψη της εκμετάλλευσης, παιδεία και ελευθερία και αυτά πρέπει να τα κατακτήσουν μόνοι τους με συνεχείς αγώνες και όχι με πολέμους. Να δώσουμε το παν για την δημιουργία ενός μαζικού αντιπολεμικού κινήματος που θα βάλει φρένο στον πόλεμο και την εμπλοκή της Ελλάδος σε αυτόν. Η παγκόσμια εντεινόμενη φτώχεια, η ακρίβεια και η καταστολή φανερώνουν πως ο πόλεμος δεν είναι απλώς μια εικόνα στις ειδήσεις. Η αύξηση των στρατιωτικών εξοπλισμών παγκοσμίως και η ύπαρξη 15.000 πυρηνικών κεφαλών εκατέρωθεν σε συνδυασμό με την όξυνση των ιμπεριαλιστικών ενδοαστικών ανταγωνισμών δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας για τις προθέσεις των παγκόσμιων αφεντικών. Να τους σταματήσουμε!
ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΩΝ
ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΩΝ – ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΩΝ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ – ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ
ΚΡΕΑΣ ΓΙΑ ΟΒΙΔΕΣ
ΧΑΝΙΑ
ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΗ ΡΩΣΙΑ, ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΟ ΝΑΤΟ
Για ακόμα μια φορά οι σύγχρονοι μακελάρηδες στα πλαίσια των πρόσφατων καπιταλιστικών ανακατατάξεων, ακονίζουν τα μαχαίρια τους σκορπώντας αίμα και θάνατο στους λαούς του κόσμου. Οι
διακρατικοί οικονομικοί ανταγωνισμοί με τους ιμπεριαλιστικούς συσχετισμούς δυνάμεως και εξουσίας να μαίνονται, φέρνουν τον πόλεμο δίπλα μας. Οι μόνοι που προορίζονται για να πληρώσουν τις επιλογές των κυρίαρχων, δεν είναι άλλοι από τους φτωχούς και τους καταπιεσμένους, που μεταξύ τους δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν για τα συμφέροντα των από πάνω. Δεν σκοπεύουμε να γίνουμε κρέας για τα κανόνια των κυβερνώντων, ούτε και να διαλέξουμε τον λιγότερο κακό δυνάστη. Η μόνες λύσεις για το σταμάτημα αυτού του μακάβριου παραλογισμού δεν είναι άλλες από τη δημιουργία αντιπολεμικών αναχωμάτων, τη συσπείρωση των από κάτω και τη διάνοιξη νέων δρόμων διεθνιστικής αλληλεγγύης και συναδέλφωσης των λαών, επαναφέροντας τη διαχρονικά επίκαιρη επαναστατική προοπτική.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ: ΠΕΜΠΤΗ 10/3 18:00 ΑΓΟΡΑ
Πρωτοβουλία αλληλεγγύης
Η Κατάληψη Rosa Nera συμμετέχει και καλεί:
Πέμπτη 10 Μαρτίου, ώρα 18:00 στην Αγορά Χανίων.
ΠΟΛΕΜΟΣ είναι οι γονείς που θάβουν τα παιδιά τους
ΠΟΛΕΜΟΣ είναι τα παιδιά που ορφανεύουν
ΠΟΛΕΜΟΣ είναι το βιός που χάνεται σε μια λάμψη και έναν κρότο
ΠΟΛΕΜΟΣ είναι βιασμοί, βασανιστήρια, εκτελέσεις
ΠΟΛΕΜΟΣ είναι το σκοτάδι, το κρύο, η πείνα και η δίψα
ΠΟΛΕΜΟΣ είναι ο Τρόμος για τις φρικαλεότητες, την εξόντωση, την απώλεια
καθώς και την επιβίωση εν μέσω και μετά όλων αυτών.
Λένε πως μονάχα οι νεκροί έχουν δει το τέλος του πολέμου. Αυτό σημαίνει ότι οι ζωντανοί μένουν με τις συνέπειες του, με αυτόν τον ίδιο τον πόλεμο κατ’ ουσίαν, εφ’ όρου ζωής. Κι αν οι χαμηλής έντασης πόλεμοι σιγοκαίνε καθημερινά σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, οι διακρατικές ένοπλες συρράξεις εξακοντίζουν τα επίπεδα του ολέθρου σε ολοκληρωτική κλίμακα.
Την ώρα που εξαπολύεται ο όλεθρος, δεν θέλουμε να μιλήσουμε για τα πως και τα γιατί. Διότι την ώρα αυτή οι γεωπολιτικές αναλύσεις και οι εξηγήσεις τείνουν εν τέλει να εξυπηρετούν την προπαγάνδα κάποιου κρατικού οπλοστασίου. Τώρα μας ενδιαφέρει μονάχα η μοίρα εκείνων που ο πόλεμος θα περάσει από πάνω τους. Πονάμε για αυτήν, διότι δεν είμαστε ούτε ο Πούτιν, ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε έμποροι όπλων, ούτε κάποια ελίτ που θα την σκαπουλάρει εάν το κράτος στο οποίο υπαγόμαστε αρχίσει να βάλει εναντίον κάποιου άλλου στην περιοχή μας.
Την ώρα αυτή είμαστε με τις κοινωνίες που γίνονται κρέας για κανόνια.Πρώτα απ’ όλα με τον άμαχο πληθυσμό που βομβαρδίζεται, αλλά και με όσους από την άλλη πλευρά βγαίνουν στο δρόμο ζητώντας τον τερματισμό του. Με τους κληρωτούς φαντάρους που θέλουν να γυρίσουν σπίτι τους, και κυρίως με κείνους που το αποτολμούν λιποτακτώντας. Και πάντοτε, με τους πρόσφυγες που δεν έχουν πια σπίτι και τόπο για να επιστρέψουν.
Δεν έχουμε αυταπάτες. Έχουμε δει τι αφήνουν πίσω τους οι διακρατικές πολεμικές συγκρούσεις: περισσότερο εθνικισμό και μισαλλοδοξία, απ’ όση εκ των προτέρων βρίσκουν ως πρόσχημα για να πείσουν τους υπηκόους τους να σκοτώσουν και να σκοτωθούν.
Η ανθρωπότητα μπορεί και οφείλει να απεγκλωβιστεί από την προϊστορία τηςκαι τις ανεπάρκειες της. Η ανθρωπότητα μπορεί και οφείλει να μάθει να επιλύει ειρηνικά το μοίρασμα των πόρων και των αγαθών προς όφελος των κοινωνικών αναγκών όλων των κοινοτήτων. Να πάψει να επιστρέφει διαρκώς στον πόλεμο ως μέσο επίλυσης των διαφορών στις ανταλλαγές, να πάψει να επενδύει στον πόλεμο για την εκμετάλλευση του εδάφους και της ανθρώπινης εργασίας.
Άμεση κατάπαυση του πυρός.
Απόσυρση των ρωσικών δυνάμεων εισβολής.
Διάλυση του ΝΑΤΟ.
Κατάργηση της πολεμικής βιομηχανίας.
Κάτω τα κράτη και οι στρατοί.
Rosa Nera
