Μια ιστορική περιήγηση στις γειτονιές και τους τόπους μαρτυρίου των Εβραίων πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, Κυριακή 30/1

Με ιδιαίτερα μεγάλη συμμετοχή πραγματοποιήθηκε η περιήγηση στους τόπους των Εβραίων της Θεσσαλονίκης που εξοντώθηκαν από τους ναζί. Με οδηγό τον συγγραφέα Γιάννη Γκλαρνέτατζη και με αφορμή την ημέρα μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος, έγινε μια δίωρη ξενάγηση που ξεκίνησε από την Αντιγονιδών και ακολούθησε τη διαδρομή: Πτολεμαίων, εβραϊκή συναγωγή Συγγρού και Φιλίππου, Βαλαωρίτου, πλατεία χρηματιστηρίου, Εβραϊκό Μουσείο, Ρογκότη και Τσιμισκή, πλατεία Ελευθερίας – τον μαρτυρικό αυτό τόπο του Μαύρου Σαββάτου, που η δημοτική αρχή επανέφερε σε υπαίθριο πάρκινγκ αντί για πάρκο μνήμης όπως είχε σχεδιαστεί.

Η Θεσσαλονίκη ήταν από τις πόλεις που πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος κατά το Ολοκαύτωμα.

Το 1935 ζούσαν περίπου 60.000 Εβραίοι στην πόλη, με τους περισσότερους να ανήκουν στα λαϊκά κοινωνικά στρώματα. Οι διωγμοί ξεκίνησαν με το «Μαύρο Σάββατο» (11/7/1942), όταν όλοι οι άντρες Εβραίοι ηλικίας από 18 έως 45 διατάχθηκαν να παρουσιαστούν στην πλατεία Ελευθερίας για να επιστρατευτούν για καταναγκαστική εργασία. Τη συγκεκριμένη μέρα, 6.000-7.000 απ’ αυτούς συγκεντρώθηκαν μαζί κάτω από τον καυτό ήλιο μέχρι το απόγευμα, περικυκλωμένοι από στρατιώτες με αυτόματα όπλα. Πολλοί στάλθηκαν αμέσως σε περιοχές που τις μάστιζε η ελονοσία, όπου δούλευαν δέκα ώρες την ημέρα με πολύ λίγο φαγητό. Μέσα σε δέκα εβδομάδες το 12% από αυτούς που οδηγήθηκαν εκεί, είχε πεθάνει.

Μετά από μια περίοδο όλο και βαρύτερων μέτρων σε βάρος τους, 43.850 Εβραίοι, από τον Μάρτιο ως τον Αύγουστο του 1943, μεταφέρθηκαν από τη Θεσσαλονίκη σε στρατόπεδα θανάτου στην Πολωνία, με τη συντριπτική πλειοψηφία τους να χάνουν τη ζωή τους.

Πολύ λίγοι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης βρήκαν καταφύγιο στη γύρω ύπαιθρο, προσχωρώντας στην αντίσταση, ή στην Αθήνα, όπου σώθηκε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό του εβραϊκού πληθυσμού.

Μετά το τέλος του πολέμου, μια χούφτα Εβραίοι άρχισαν να επιστρέφουν στην πόλη. Όμως, βρήκαν τα σπίτια τους κατειλημμένα, την περιουσία τους λεηλατημένη, όλες εκτός από δύο ή τρεις -από τις 19- συναγωγές κατεστραμμένες, το πέντε αιώνων παλαιό νεκροταφείο τους να χρησιμοποιείται ακόμα ως λατομείο, και πολλούς στην πόλη να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να ξεχαστεί όχι μόνο η ιστορία τους σε αυτή, αλλά και όσα είχαν υποστεί κατά τη διάρκεια της Κατοχής.

Κάπως έτσι το 1958 παραδόθηκε στα ιδιωτικά αυτοκίνητα και ένας από τους εμβληματικότερους τόπους μαρτυρίου τους στην πόλη, η πλατεία Ελευθερίας. Η σημερινή δημοτική διοίκηση αντί να προχωρήσει στην υλοποίηση απόφασης του προηγούμενου δημοτικού συμβουλίου για μετατροπή της σε Πάρκο Μνήμης, επανέφερε το χώρο σε πάρκινγκ! Εκεί ήταν και η κατάληξη του οδοιπορικού, με την καταγγελία των διοργανωτών του δημοτικού σχήματος Πόλη Ανάποδα – Δύναμη Ανατροπής προς την δημαρχία Ζέρβα για αλλοίωση της ιστορικής μνήμης.

ΦΩΤΟΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ: Βαγγέλης Γλαντζής

Παρακάτω σε 23 ΒΙΝΤΕΟ ΟΛΗ Η ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ και τα στοιχεία που παρέθετε ο Γιάννης Γκλαρνέτατζης

Aργότερα θα γίνει ένα ολοκληρωμένο βίντεο με όλα τα στοιχεία.