Sainte-Soline: Ο σοβαρά τραυματισμένος Serge, μιλάει για πρώτη φορά αφού συνήλθε από το κώμα

Στις 25 Μαρτίου, κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης κατά των «μεγαδεξαμενών» στο Sainte-Soline, ο Serge D. πυροβολήθηκε στο κεφάλι από χειροβομβίδα. Μετά από τρεις μήνες, περίπου, σε κώμα και μεγάλη προσπάθεια αναζωογόνησης και αποκατάστασης, ο Serge, στέλνει το πρώτο μήνυμα ελπίδας και αγώνα.

Γεια σε όλους,

Το όνομά μου είναι Serge και τραυματίστηκα σοβαρά, όπως και πολλοί άλλοι, στη διαδήλωση κατά της μεγαβάσης Sainte Soline στις 25 Μαρτίου 2023. Χτυπήθηκα στο κεφάλι από μια χειροβομβίδα, που πιθανώς εκτοξεύτηκε εναντίον μου από έναν χωροφύλακα εξοπλισμένο με έναν εκτοξευτή χειροβομβίδων “κούγκαρ”. Υπέστην σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι που με έθεσε σε κατάσταση απόλυτης ανάγκης, κατάσταση που επιδεινώθηκε από το γεγονός ότι οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης εμποδίστηκαν κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης. Μετά από ένα μήνα σε τεχνητό κώμα και έξι εβδομάδες στην εντατική, μεταφέρθηκα σε νευροχειρουργική μονάδα και στη συνέχεια σε κέντρο αποκατάστασης. Αυτή τη στιγμή, αισθάνομαι τεράστια πρόοδο στην ικανότητά μου να κινούμαι, να τρώω και απλώς να μιλάω και να σκέφτομαι. Θα είναι ένας εξαιρετικά μακρύς δρόμος μπροστά μου, αλλά είμαι αποφασισμένος να δώσω τα πάντα, να παλέψω για να πάρω πίσω ό,τι με συνιστούσε, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Προφανώς το κάνω αυτό για τον εαυτό μου, αλλά και επειδή πιστεύω ότι η άρνηση να υποχωρήσουμε, η άρνηση να συντριβούμε από την κατασταλτική μηχανή, είναι μια πολιτική αναγκαιότητα σε μια εποχή που οι κυβερνήσεις ποντάρουν στον τρόμο και στην παθητικότητά μας.

Πρώτα απ’ όλα, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εκείνους που, σε εκείνο το ναρκοπέδιο, με μετέφεραν, μου κρατούσαν το χέρι, με προστάτευαν, μου παρείχαν τις πρώτες βοήθειες (επιβράδυνση της αιμορραγίας, καρδιακό μασάζ, διασωλήνωση κ.λπ.) και πολύ απλά με κράτησαν στη ζωή. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τους φροντιστές που, σε κάθε στάδιο, με φρόντισαν και με βοηθούν ακόμη να ανακτήσω το σώμα και το μυαλό μου. Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο καλά ένιωσα όταν βγήκα από το κώμα και είδα την τεράστια αλληλεγγύη που εκφράστηκε: συγκεντρώσεις, κείμενα, ετικέτες, δωρεές, μουσική, δράσεις και διάφορα μηνύματα από συντρόφους σε όλο τον κόσμο. Ο απόηχος των φωνών σας και ο βρυχηθμός των δρόμων βοήθησε την οικογένειά μου και εμένα να συνεχίσουμε. Για όλα αυτά, θα ήθελα να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας. Ήσασταν τεράστιοι.

Όλα αυτά μας θυμίζουν ότι είναι απαραίτητο κανένας ξυλοδαρμός, καμιά φυλάκιση, κανένας ακρωτηριασμός, καμιά δολοφονία από τις δυνάμεις της καπιταλιστικής κοινωνικής τάξης να μην περάσει σιωπηλά. Ακρωτηριάζουν και δολοφονούν τόσο συχνά που δεν είναι τυχαίο, είναι μέρος της δουλειάς τους. Πάρα πολλές ιστορίες σε όλο τον κόσμο μας υπενθυμίζουν ότι δεν υπάρχει πιο αληθινή έκφραση από το “ACAB” ( Όλοι οι μπάτσοι είναι μπάσταρδοι). Είναι, και θα παραμείνουν, τα τσιράκια της αστικής τάξης, τα συμφέροντα της οποίας προστατεύουν και τη συνέχιση της ύπαρξής της εξασφαλίζουν.

Η μόνη προοπτική για την καπιταλιστική τάξη είναι η επιδείνωση των συνθηκών ζωής μας σε μαζική κλίμακα, και όλοι οι προλετάριοι εδώ και αλλού το βιώνουν σήμερα με πικρό τρόπο. Απέναντι στους αγώνες που διεξάγουμε για να ανατρέψουμε αυτή την καταστροφική μοίρα, έχουν σαφώς επιλέξει να αυξήσουν δραστικά την καταστολή, τόσο μέσω νέων κατασταλτικών νόμων όσο και δίνοντας συγχωροχάρτι στις δυνάμεις του νόμου και της τάξης, όπως στο Sainte Soline. Πρέπει να το λάβουμε υπόψη μας αυτό και να προωθήσουμε συλλογικά την ιδέα ότι είναι αδύνατον να συμμετέχουμε σε έναν αγώνα χωρίς αποτελεσματική προστασία και χωρίς την ικανότητα αντίστασης. Δεν είμαστε μάρτυρες.

Ωστόσο, η δύναμή μας έχει ελάχιστη σχέση με το πεδίο της μάχης. Η δύναμή μας είναι οι αριθμοί μας, η θέση μας στην κοινωνία και ο καλύτερος κόσμος στον οποίο προσβλέπουμε. Απέναντι στις λίγες οργανώσεις ηγετών και γραφειοκρατών που θα ήθελαν να μας στείλουν στο σπίτι μας μόλις κερδίσουν τη θέση τους στον ήλιο, στις πλάτες μας, χρειαζόμαστε χίλιους τρόπους οργάνωσης σε επίπεδο βάσης μέσα από και για την έμπρακτη αλληλεγγύη, για τους συντρόφους στο κίνημα αλλά επίσης, και ίσως πάνω απ’ όλα, για όλους εκείνους που θα ενταχθούν στα επαναστατικά κινήματα του μέλλοντος.

Δύναμη στους συντρόφους που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο στόχαστρο των κρατών!

Ζήτω η Επανάσταση!

Τα λέμε σύντομα στους αγώνες.

S.

Απόδοση στα ελληνικά Ηρώ Σιαφλιάκη

Μοιραστείτε το άρθρο