Το πρόγραμμα Antinero, διακηρυγμένο για το σύνολο της χώρας, προβλέπει την εντατική υλοτόμηση και κλάδεμα των δέντρων, την εξόντωση όλης της θαμνώδους βλάστησης και την αυθαίρετη διάνοιξη αντιπυρικών ζωνών πλάτους 50 μέτρων εντός των δασικών οικοσυστημάτων, για την προστασία τους στο ενδεχόμενο πυρκαγιάς. Μεθοδεύεται με άλλα λόγια η πλήρης καταστροφή τους και η μετατροπή τους σε αλσύλλια υπό τεχνική διαχείριση.
Πίσω από τη ρητορική της πρόληψης και της σωτηρίας, διαφαίνεται η παλιά, γνώριμη λογική: ό,τι δεν είναι ελέγξιμο, πρέπει να μετατραπεί σε διαχειρίσιμη υποδομή. Από το δάσος έως το ανθρώπινο σώμα, από το περιβάλλον έως τον ίδιο τον θάνατο, η τεχνική “ορθολογικότητα” επιβάλλεται ως καθολική συνθήκη.
Ελάτε να συζητήσουμε:
Πώς η φυσικότητα γίνεται “εχθρός” ή “πρόβλημα” που απαιτεί τεχνική λύση;
Ποιες είναι οι πραγματικές στοχεύσεις πίσω από την τεχνική διαχείριση της φύσης;
Πώς κατασκευάζεται η “έκτακτη ανάγκη” ως εργαλείο διακυβέρνησης και κερδοφορίας;
Στο πάρκο που αντιστέκεται στη μετατροπή του σε “πράσινη επένδυση”, συναντιόμαστε για να υπερασπιστούμε το δικαίωμα του κόσμου να υπάρχει χωρίς επιτήρηση, έλεγχο και εμπορευματοποίηση.
Η παρουσία σου είναι πολιτική πράξη.
Διοργάνωση: Λέσχη Ανειδίκευτων
Κίνηση για την Προστασία των Νησίδων
