Η υπόθεση της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι τον Ιούλιο του 2018 εκδικάζεται σε δεύτερο βαθμό, όπου θα κριθεί και θα τελεσιδικήσει η εγκληματική και κακουργηματική ευθύνη μερικών εκ των υπεύθυνων του τραγικού αυτού κρατικού καπιταλιστικού εγκλήματος. Η έναρξη της τελικής διαδικασίας είναι την Τρίτη 3 Ιουνίου στο Εφετείο Αθηνών.
Αδιαπραγμάτευτη είναι η στήριξη και η αλληλεγγύη μας. 104+ δολοφονημένοι, 57 Εγκαυματίες -οι συγγενείς τους διεκδικούν δικαίωση. Στεκόμαστε δίπλα στον δίκαιο αγώνα τους, έναν αγώνα στον οποίο θα διεκδικήσουν την δικαίωση της υποθεσής τους. Μια δικαίωση που δεν αφορά μόνο έγκλημα στο Μάτι, αφορά συνολικότερα μια διεκδίκηση της κοινωνίας. Είναι ένας αγώνας που οφείλουμε να δίνουμε μαζί.
Σε ένα ολόκληρο σύστημα που ασκεί απάνθρωπες και αντικοινωνικές πολιτικές, κανείς δεν μένει στο απυρόβλητο. Από τη φωτιά στο Μάτι, την Εύβοια, τον Έβρο, τις πλημμύρες στην Μάνδρα και τη Θεσσαλία, το πολύνεκρο ναυάγιο της Πύλου, τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, μέχρι τις εν ψυχρώ κρατικές και παρακρατικές δολοφονίες, τις επαναπροωθήσεις και τις δολοφονίες μεταναστών/τριών και τα εργατικά “ατυχήματα”, αποτυπώνεται, στην ολότητά του, το πλέγμα του εγκληματικού και δολοφονικού αυτού συστήματος. Από τις υποδομές και τους υποτιθέμενους μηχανισμούς πρόληψης, διαχείρισης και αντιμετώπισης, μέχρι αυτούς της απόλυτης συγκάλυψης και καταστολής, κράτος και παρακράτος, συγκαλύπτουν και ξεπλένουν τους υπαίτιους, αποκρύπτοντας το πραγματικό βάθος της θανατοπολιτικής.
Αγωνιζόμαστε για να την διεκδικήσουμε στις αίθουσες που ασκείται η αστική δικαιοσύνη, χωρίς να έχουμε αυταπάτες πως εκεί θα αποδοθεί πραγματικά. Την δικαιοσύνη την διεκδικούμε και την αποδίδουμε στον δρόμο, ως κοινωνίες και ως κινήματα. Τέρμα η απάθεια, τέρμα η ανοχή. Η δικαίωση για τους/τις νεκρούς/ες μας μας αφορά όλους/ες. Η μόνη δικαιοσύνη είναι η κοινωνική.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ ΩΡΑ 9:00 ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΕΛΕΤΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΠΟΥ ΕΠΛΗΓΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΜΑΤΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ
ΜΑΤΙ, ΜΑΝΔΡΑ, ΠΥΛΟΣ, ΤΕΜΠΗ: ΟΤΑΝ Η ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΕΣΤΩΣ, ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΗ ΔΙΝΕΙ Ο ΛΑΟΣ
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ, ΝΑ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ
Πλατφόρμα Συνομοσπονδιακής Ένωσης
Mail: platforma-synenosis@protonmail.com
Twitter: @Platforma_CU
Απόφαση στη δίκη για το Μάτι, σε δεύτερο βαθμό εκδίκασης
🔴Στηρίζουμε το κάλεσμα του “Συλλόγου Συγγενών Θανόντων και Εγκαυματιών της 23ης Ιουλίου 2018 στην Ανατολική Αττική”.
Όποιος δεν βλέπει το μοτίβο που ακολουθείται σε κάθε τραγωδία τέτοιου τύπου δεν θέλει να το δει.
Μάνδρα, Μάτι, Πύλος, Τέμπη, και μπορούμε να πάμε και όσο πίσω θέλουμε στον χρόνο, από τους σεισμούς, το Σάμινα, κι ακόμα πιο πίσω, το μοτίβο είναι σταθερό. Κόσμος πεθαίνει μαζικά σε «δυστυχήματα» που είτε θα είχαν αποφευχθεί τελείως είτε θα είχαν πολύ λιγότερες απώλειες αν το κράτος ή οι καπιταλιστές είχαν κάνει τα αυτονόητα, αυτά που υποτίθεται υποχρεούνται να κάνουν. Πολλοί επίσης θα είχαν σωθεί, όπως είδαμε στο Μάτι, αν δούλευαν οι στοιχειώδεις μηχανισμοί διάσωσης που υποτίθεται ότι υπάρχουν.
Σε αυτό το μοτίβο, οι άνθρωποι θα πεθάνουν και καμία ουσιαστική ευθύνη δεν θα αποδοθεί. Στην καλύτερη των περιπτώσεων να χρεωθούν κάποιοι υπηρεσιακοί. Κι αυτοί, ακριβώς γιατί φορτώνονται και ευθύνες ανωτέρων τους, να πέφτουν στα μαλακά. Η πολιτική ηγεσία ήταν είναι και θα είναι στο απυρόβλητο ό,τι και να συμβεί. Μπορεί να μας εκπλήσσει με το αυξανόμενο θράσος του στην υπόθεση των Τεμπών, αλλά ο μηχανισμός συγκάλυψης των ευθυνών είναι ο πρώτος μηχανισμός που κινητοποιείται σε κάθε τέτοια τραγωδία. Και είναι ο μηχανισμός που λειτουργεί καλύτερα και αποτελεσματικότερα από κάθε άλλον στο κράτος.
Δεν έχει σημασία το κόμμα που κυβερνά, όπως ακριβώς δεν έχει σημασία και ποιος, ως αντιπολίτευση θέλει να ρευστοποιήσει θρήνο και οργή σε ψήφους υπέρ του. Το κράτος έχει συνέχεια και το κεφάλαιο έχει συμφέροντα, και για να είναι ασφαλή και τα δύο, δεν μπορεί οι νόμοι που εξυπηρετούν την εξουσία να μπορούν να γυρίσουν εναντίον της.
Το πρωτόδικο της δίκης για το Μάτι είναι η τελευταία επανάληψη αυτού του σεναρίου. Ενώ τα λάθη, οι αμέλειες, οι καταστροφικές αποφάσεις, και πάνω από όλα η απουσία σχεδιασμού, ετοιμότητας και πόρων θεωρούνται δεδομένα, δεν υπάρχουν άτομα να τα χρεωθούν έξω από τους υπηρεσιακούς παράγοντες.
Κάηκαν 104 άνθρωποι, οικογένειες καταστράφηκαν, εκατοντάδες άλλοι ζουν με ψυχολογικά και σωματικά τραύματα και κάποιοι υπεύθυνοι εκείνης της διαχείρισης πήραν και προαγωγή.
Όντας πεπεισμένοι ότι οι δολοφόνοι δεν θα καταδικάσουν ποτέ τον εαυτό τους, δεν περιμένουμε τίποτα σημαντικό από τις δικαστικές διαδικασίες. Στεκόμαστε όμως στο πλευρό των θυμάτων, στον αγώνα που δίνουν για δικαιοσύνη για το έγκλημα στο Μάτι.
Σε τελική ανάλυση χωρίς τέτοιους αγώνες, κράτος, δικαιοσύνη και ΜΜΕ μπορεί σήμερα να δίκαζαν τα θύματα για το έγκλημα…
Η κοινωνική βάση είναι μόνη της. Στην Μάνδρα, το Μάτι, την Πύλο, τα Τέμπη.
Η αλληλεγγύη και ο αγώνας είναι η μόνη μας αυτοπροστασία.
Ρουβίκωνας
